ไม่ใช่นะครับที่มักกล่าวว่า “สมถะเหมือนการหลบภัย วิปัสสนาเหมือนการผจญภัย”

ขอบคุณครับ คุณ phanudet ที่ยกธรรมมาข่ม นิวรณ์ แอนเดอะแก๊งค์

 

อนุโมทนาครับท่านเคฯ ขอชี้แจงเพื่อทำความเข้าใจก่อนนะครับว่า
ผมไม่เคยคิดว่า ที่ผมพูดมานั้น ผมยึดถือว่านั่นถูกต้อง

เป็นหนทางที่ผมสมาทานและเดินตามแล้วอย่างต่อเนื่องๆเนืองๆ
จิตเบาสบาย อ่อนโยนลงตามกาลเท่านั้น เมื่อนำเทียบเคียงแล้ว
ก็มีพุทธพจน์รองรับไว้ ย้ำนะครับว่ารองรับ ไมใช่รับรองนะครับ
เรื่องรับรองนั้น เราต้องรับรองผลของตนเองเท่านั้น ไม่มีใครรับรองให้เราได้ครับ

ในปัจจุบันนี้ ผมไม่เคยคิดที่จะปฏิเสธของใครเลยครับ
ผมต้องน้อมนำมาสมาทานก่อนทุกครั้ง
อภิธรรมเอย ดูการเคลื่อนไหว(อิริยาบท)เอย
ยุบหนอพองหนอเอย ดูจิตเอย สายภาวนาต่างฯลฯ
ผมลองสมาทานอย่างเต็มที่แล้วเกือบทั้งนั้นครับ

;aa24

 

ต่างฝ่ายต่างบอกว่า อีกฝ่ายติดที่ภพว่าง ยังไม่เป็นวิปัสสนา ยังหลงติดคิด อะไรทำนองนี้

นึกแล้วขำดี ธรรมะเป็นปัจจัตตัง แต่ทำไมรู้ดีกันจัง อิอิอิ

 

ผมถ่อมตัวที่สุดแล้วในชุมนุมนี้

ผมละแบบถอดถอนสังโยชน์แล้วขรับ

ที่ผมบอกเป๊บเดียว แท้แล้วคล่องแคล่วชำนาญเป็นอัปปนาสมาธิแล้ว

 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้สดับแล้วเห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในรูป แม้ในเวทนา แม้ในสัญญา แม้ในสังขาร แม้ในวิญญาณ เมื่อเบื่อหน่ายย่อมคลายกำหนัดจิต และคลายกำหนัดจิต ย่อมหลุดพ้น เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ย่อมมีญาณรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว รู้ชัดว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์ อยู่จบกิจแล้ว กิจที่ควรทำ ก็ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นที่อย่างนี้มิได้อีก


อ้างอิง
เจ็ดเดือนบรรลุธรรม ดังตฤต

 

ดังตฤต สอนว่า

การที่จะดูผู้อื่นเป็นอย่างไร ให้ดูที่ลมหายใจของเขา เพียงสังเกตุด้วยตาเปล่า ว่าลมหายใจกำลังเข้าหรือออก ยาวหรือสั้น ห่างหรือถี่ เพียงสองสามระรอกลม แค่นั้นเราก็จะเริ่มเห็นความรู้สึก ของเขาแล้วว่ากำลังสุข หรือทุกข์ หดหู่หรือฟุ้งซ่าน เพราะว่าคลื่นจิต ที่มาประกอบพร้อมอยู่กับลมหายใจ จะถูกรู้ ได้ด้วยสติอย่างชัดเจน ราวกับเห็นหมอก ควันเข้มขึ้นหรือจางลง หากฝึกจนชำนาญ แล้ว แม้ไม่เห็นหน้า ก็บอกได้ว่าใครกำลังหายใจสั้นหรือยาว คลื่นจิต กำลังเปิดสบายหรือขมวด แน่นหดหู่ หรือฟุ้งซ่าน ซึ่งจะทำให้พิจารณาว่าสภาวะหนึ่ง ๆ สักแต่เป็นภาพเกิดขึ้นแล้วดับลง เป็นธรรมดา บางทีจะง่ายกว่าการสังเกตุตัวเองสะอีก

 

อะจึ๋ยส์

ไหน นานา ช่วยบอกหน่อยจิว่า ทุกวันนี้ใช้วิหารธรรมอะไรเป็นส่วนมาก

 

ลมหายใจเธอแรง ใจเธอก็หยาบด้วย
ลมหายเธออ่อนแรง ใจเธอเริ่มอ่อนโยน
ลมหายใจเธอละเอียด ใจเธอก็จะละเอียดเหมือนกัน
หากวันไหนเธอต้องทิ้งลมหายใจ ก็อย่าเสียดายลมหายใจของเธอ

คนหยาบ หรือละเอียดวัดที่ลมหายใจ ได้จริง ๆ หากฝึกให้เป็นปกติรู้อย่างต่อเนื่อง
เธอก็สามารถควบคุมสติเธอได้ พอชำนาญกับลมหายใจ แล้วความสงสัยอะไร ย่อมหมดไปทีละเปาะ จนหมดสิ้น นานาจิตตัง

 

ทั้งสมถะ และวิปัสสนาค่ะ เด่น ๆ ก็ลมหายใจ กับ สิ่งกระทบ ยังไม่ได้สักเท่าไร
แค่พอรู้สึกตัว อย่างอื่นไม่รู้ค่ะ

 

อ้าว .....

งั้น รู้สึก รู้สึก ไปก่อน นะ เดี๋ยวติดค้นคว้า จะยุ่งนา.....

 

แฮะ ๆ
เกือบไปแล้ว ด้วยอาชีพมันพาไป ติดค้นคว้าน่ะ บอกเร็วนะนิ

 

ค้นคว้าหน่ะดี แต่ต้องด้วยปัญญานะ

ลองดู ธัมมวิจัยสัมโพชฌงค์...

 

ขอบคุณค่ะ คือหลายๆครั้งเวลาพวกคุณพูดศัพท์บาลี 90% งงมาก ๆ หลังๆ
เลยมาแอบอ่านกับเขามั้ง ปกติจะไม่ค่อยเอามาเทียบค่ะ พอเจอสภาวะใดสภาวะหนึง ก็มาดูว่ามีเพื่อนคนไหน เหมือนเรามั้งประมาณนี้

 

ครับ บาลีไม่ต้องรู้มาก ควรรู้เท่าที่จำเป็นก็พอ สำหรับการสนทนาและศึกษาจากตำราบ้าง

หากคุณเคยได้อ่าน 7 เดือนบรรลุธรรม ของดังตฤณ จะเห็นว่ามีการพินิจพิเคราะห์ธรรมไว้มากมาย จนพบทาง มีการปฏิบัติทั้งในรูปแบบ(เช้าเย็น) และนอกรูปแบบ(ระหว่างวัน)
ซึ่งมีการค้นคว้าวิจัยธรรมอยู่เสมอๆ นี่คือส่วนหนึ่งของการปฏิบัติ หาใช่แค่รู้สึกอย่างเดียว มันไม่พอ ไม่เกิดปัญญา...

 

คนละเรื่องเลยครับ นั่นเขากำลัง ร่ำๆจะไป รู้อะไรข้างนอก

พ่อวิมุตติ พาไปนู้น!!! ธัมมวิจัยสัมโพชฌงค์

พวกไม่รู้แล้ว อยากจะพูด

เอ้า ......เจ๋งครับเจ๋ง

 

ตรงไหนหรอครับที่เค้าว่าจะไปรู้อะไรข้างนอก???

นี่ผมเบรกไว้ก่อน เด๋วหลงฟังท่านเอกให้เอาแต่รู้สึกอย่างเดียว คงจะแย่

 

ชอบประโยคหนึ่งดังตฤต ไว้น่าฟังมาก ๆ

ตื่นจากขันธ์ ก็ตื่นจากฝันได้ เลยได้รูปแบบภาวนาแบบใหม่

ขออนุญาตินะคะ ท่านดังตฤณ อนุโมทนาค่ะ

 

กำลังอ่านค่ะ เพื่อนแนะนำมาค่ะ ยังไม่จบเพราะเล่มมันหนามาก ๆ

 

ท่านจินฯครับ ท่านกำลังเข้าใจสับสนครับ
การที่จะทำสมาธิจนแนบแน่นไร้การปรุงแต่งได้นั้น
ต้องปล่อยวางอุปกิเลส(อารมณ์)ทั้งหลายได้หมดสิ้นจากจิตครับ
เป็นสภาวะสูญญตวิหารหรือก็คือนิโรธนั่นเอง

ส่วนที่ท่านอาจานนิฯพูดนั่น เป็นเพียงแค่เรื่องของรูปฌาน อรูปฌานเท่านั้นครับ
เป็นการเข้าสมาธิในแบบที่จิตยังยึดติดอารมณ์ที่ละเอียดมากๆอยู่ครับ

ทรงฌานได้นานชนิดข้ามวันข้ามคืนกันทีเดียว
ทิ้งแม้แต่ลมหายใจ แม้แต่ชีวิตเช่นกัน
แต่ยังติดอารมณ์ละเอียดนั้นอยู่ เพราะสลัดไม่เป็น
แบบที่ว่าเนี่ยพวกพราหมณ์เข้าใจผิดๆว่า คือนิโรธหรือนิพพาน

ท่านพระอาจารย์หลวงปู่เทสก์ ก็บอกวิธีแก้ให้อยู่(พิจารณาดีๆจะเข้าใจ)

;aa24

 

ทำไปด้ายยยยยยย นะขอรับ