เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

เอาด้วยครับท่านพี่ ผมมีเยอะเลย จะได้ปันกันอ่านครับ(sing)

 

หืมม..ผมกำลังมีความคิดจะแนะนำให้คุณอาตั้งกระทู้ใหม่พอดีเลย ให้แนะนำหนังสือ หรือ ตำหรับตำราต่างๆที่เกี่ยวข้อง ที่น่าสนใจ ก็แนะนำกันมา มาแชร์มาโชว์มาบอกกล่าวกัน เผื่อจะได้ไปแสะแสวงหามาศึกษากันดู ผมว่าดีนะ

 

First of all I am NOT a จอมยุทธ.

I am just a human being like anybody. Right now USA is the country of residence but in the future I don't know. I'm sorry that I have to type in English because I never learn the Thai keyboard.

Palungjit website makes me feel closer to home and rid of homesickness. I really appreciate all the efforts and contributions to this website.

I hope to one day meet you all 'face to face'

 

สงสัย คนนี้กระมัง คือ มะนาวต่างดุษย์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มนุษย์ต่างดาว
เย้.....จับได้แว้ว
(b-wow) (b-wow) (b-wow)

 

สุดยอกครับ สนใจมากครับ
ไม่นึกว่าความฝันนี่ก็น่าสนใจเหมือนกัน
ช่วยชี้แนะต่อด้วยครับ

 

กำหนดจิตอย่างไรในความฝัน

กำหนดจิตอย่างไรในความฝัน ที่จะรู้เห็นตัวตนในฝัน แยกกับตัวตนยามตื่น คือเห็นตัวตนของตนเองได้กว้างกว่าการเป็นบุคคลตัวตนเดียว ร่างเดียว !


เริ่มแรกให้ทำความเข้าใจให้ถูกต้องเสียก่อนว่าจิตวิญญาณอยู่เหนือกฏเกณฑ์ของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา เราไม่ได้เป็นเพียงร่างกายเนื้อหนังแต่เราเป็นจิตวิญญาณด้วยในปัจจุบันนี้ ดังนั้นความสามารถทั้งหลายที่เป็นของจิตวิญญาณ จึงเป็นความสามารถของเราด้วยในปัจจุบัน (จากหนังสือ โนวา อนาลัย ขยายความ ธรรมชาติของชาติภพ บทที่ 7)

ความฝันเป็นภาวะที่จิตวิญญาณเป็นอิสระจากขีดจำกัดของโลกมนุษย์และสภาวะทางกายภาพ จิตวิญญาณดำเนินไปในต่างร่าง ต่างมิติอย่างเป็นธรรมชาติในความฝัน

คุณ นารถะสุญญตา เล่าเกี่ยวกับประสบการณ์ความฝัน ซึ่งตรงกับสาระที่จะแชร์ให้ในวันนี้ว่า เราสามารถมองเห็นการเป็นบุคคลตัวตนในความฝัันได้เสมอๆหากเรานำเอาสติสัมปชัญญะยามตื่น ติดตามเข้าไปเป็นผู้สังเกตการณ์ในความฝัน และเราก็สามารถ - เขียนบท - กำกับการแสดง และ ร่วมแสดงบทบาทในความฝันได้ เช่นเดียวกันกับที่ เราเขียนบท กำกับการแสดง และร่วมแสดงบทบาทชีวิตในยามตื่น

ก่อนอื่นต้องขอย้ำว่า เราไม่ต้องฝึกหรือหัดว่าจะ "ถอดจิต" อย่างไร หรือจะให้จิตวิญญาณเดินทางออกไปสู่ร่างอื่นๆได้อย่างไร เพราะมันเป็นไปอยู่แล้วอย่างเป็นธรรมชาติทุกเมื่อเชื่อวันและคืน และมันก็ไม่ใช่การ "ถอดจิต" หรือการทำให้จิตวิญญาณออกจากร่างไปแต่อย่างใด จิตวิญญาณเพียงบางส่วนเปลี่ยนวิถีการจดจ่อด้วยสติสัมปชัญญะไปเท่านั้น

ในเวลากลางคืนที่เรานอนหลับ ประสาทสัมผัสทั้งห้าของเราหยุดทำงาน ทำให้ประสาทสัมผัสที่หกหรือประสาทสัมผัสภายในทำงานอย่างเต็มที่โดยไม่ถูกบดบัง การฝันให้คมชัด และการใช้สติสัมปชัญญะยามตื่นติดตามไปรู้เห็นประสบการณ์ของตัวตนในความฝัน เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ด้วยการฝึกฝน

วิธีการฝึกฝน:
เตรียมกาย-เตรียมใจ
1. ก่อนนอนให้นั่งสมาธิกำหนดจิตดังที่ได้แนะนำไปแล้วเมื่อวานนี้ ควรนั่งสมาธิให้ได้อย่างน้อย 15-30 นาที อย่านานเกินไปจนนั่งหลับจะเปล่าประโยชน์
2. พอล้มตัวลงนอนต่อ เอาจิตจดจ่อไว้ที่ตาที่สาม (หว่างคิ้ว) และกำหนดจิตว่า เมื่อจิตวิญญาญเปลี่ยนวิถีการจดจ่อด้วยสติสัมปชัญญะไปสู่โลกแห่งความฝันเมื่อใด จะมีสติพร้อมเพื่อเผชิญกับภาวะที่แท้จริงของจิตวิญญาณ จะไม่กลัวเพราะรู้ว่า เราเพียงติดตามไปดูสภาวะอันเป็นธรรมชาติด้วยสติสัมปชัญญะยามตื่น เราจะกลับคืนมาสู่ภาวะทางกายภาพเมื่อไรก็ได้ เพราะพลังอำนาจและทางเลือกเป็นของเรา ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราจะเผชิญในโลกแห่งความฝัน เป็นภาวะจิต เกิดได้ด้วยจิตวิญญาณ อารมณ์และความรู้สึกนึกคิดของเรา จึงดับได้ด้วยอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดของเราเช่นกัน เพียงแค่หายใจลึกๆ เราก็จะกลับคืนสู่ภาวะทางกายภาพอย่างปลอดภัยได้เสมอ (ให้ตระหนักรู้ในข้อนี้อย่างลึกซึ้งก่อน เพราะความกลัวและความเชื่อในทางที่ผิดเกี่ยวกับการถอดจิต การกลับมาคืนร่างไม่ได้มักเป็นอุปสรรคในการรู้เห็นเสมอ)

เผชิญกับสติสัมปชัญญะในความฝัน:
3. หากสติสัมปชัญญะยามตื่นติดตามเข้าไปในโลกแห่งความฝันได้ เราจะรู้สึกเสมือนว่า เราเป็นผู้สังเกตการณ์เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ไม่ได้เป็นผู้อยู่ในเหตุการณ์นั้นๆ หรือบางครั้งเริ่มต้นด้วยการเป็นผู้อยู่ในเหตุการณ์ก่อนแล้วก็ก้าวออกมาเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์เหมือนดูหนังชีวิต บางครั้งก็กลับกันคือ เป็นผู้สังเกตการณ์หรือผู้ชมก่อน แล้วก็ก้าวเข้าไปร่วมในเหตุการณ์นั้นๆ
4. เมื่อเผชิญกับการเป็นผู้สังเกตการณ์ ให้ก้มลงมองดูแขนขา เนื้อตัวของเรา บางครั้งอาจประหลาดใจว่าเราเป็นเพศตรงข้าม (อย่าตกใจ หรือดีใจเกินเหตุ จะทำให้ตื่นจากความฝัน เห็นก็ให้รู้ว่าเห็น และจดจำได้)
5. หากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีกระจกใสหรือกระจกเงา ให้เดินเข้าไปหา เพื่อมองดูหน้าตาของเราว่า ร่างกายของบุคลิกภาพตัวตนในความฝันนั้นแตกต่างจากตัวตนยามตื่นอย่างไร (เช่นกัน-อย่าตกใจ หรือดีใจเกินเหตุ จะทำให้ตื่นจากความฝัน เห็นก็ให้รู้ว่าเห็น และจดจำได้)
6. หากสติสัมปชัญญะยามตื่นติดตามเข้าไปในโลกแห่งความฝันได้ เราจะรู้สึกเสมือนว่า เรามีความจำสองชุด ชุดหนึ่งเป็นของตัวตนยามตื่น และอีกชุดหนึ่งเป็นของตัวตนในความฝัน ซึ่งอาจเป็น:
6.1. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติในอดีต-อนาคตชาติ
6.2. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ในปัจจุบันชาติ
6.3. จิตวิญญาณ (เสมือน)ร่วมร่างแต่ต่างมิติในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคตชาติ
(ในหนังสือ โนวา อนาลัย ขยายความ ธรรมชาติของชาติภพ บทที่ 5- 7 มีรายละเอียด)

ข้อ 3-6 ไม่ใช่สิ่งที่ต้องฝึกให้เกิดขึ้นหรือเป็นไป เพราะมันจะเป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติ แต่เป็นข้อมูลที่เราต้องเรียนรู้ล่วงหน้า เพราะเมื่อเรียนรู้มาแล้ว เราจะเข้าใจในปรากฏการณ์ที่เราเผชิญ หากเผชิญกับประสบการณ์โดยปราศจากความรู้ อาจจำความฝันไม่ได้ หรือจำได้ก็ปราศจากความหมาย ในกรณีของคุณ นารถะสุญญตา มีสติสัมปชัญญะที่ตามรู้เห็นได้ดี หากมีความรู้ติดตัวไปพอ จะทำให้สำรวจประสบการณ์ได้ โดยรู้ว่า สิ่งที่กำลังรู้เห็น เป็นอดีตหรืออนาคต เพราะจะมีเงื่อนงำปรากฏให้เห็นในสภาพแวดล้อม

บางครั้งเมื่อเราเผชิญกับอนาคต เราสามารถเข้าไปทำการเปลี่ยนแปลงแก้ไขบางสิ่งบางอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่เรากำลังดำเนินชีวิตอยู่ได้ด้วยการเลือกสิ่งที่เราพอใจ เราจะรู้สึกว่าเสมือนว่า เราเผชิญกับเหตุการณ์แล้วก็ตื่น หรือเล่าประสบการณ์นั้นๆให้ใครฟัง แต่ไม่ได้ตื่นขึ้นมาจริง-ไม่ได้เล่าจริงในโลกใบเก่าที่เราเข้านอน แต่ไปตื่นขึ้นในโลกใบอื่่นและเล่าให้ใครในโลกนั้นๆฟัง ปรากฏการณ์นี้จะทำให้เรารู้สึกสะดุด หากเปรียบความฝันส่วนนี้เหมือนฉายหนัง ก็จะรู้สึกเสมือนว่าหนังช่วงดังกล่าวนี้ฉายซ้ำสองครั้ง เพราะเมื่อจิตวิญญาณก้าวล่วงไปในอนาคต มันเผชิญกับเหตุการณ์นั้นๆในอนาคตครั้งหนึ่ง แล้วจิตวิญญาณก็ย้อนกลับมาสู่ปัจจุบันและเผชิญกับเหตุการณ์นั้นๆอีกครังในปัจจุบัน หากเผชิญกับความฝันในลักษณะนี้ จะรู้ได้ว่าสิ่งที่ไปรู้เห็นมาจะเกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริงในปัจจุบันอย่างแน่นอน

ดังที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้ในหนังสือ โนวา อนาลัย ขยายความ ธรรมชาติของชาติภพ ว่า ทุกชีวิต ทุกชาติภพ ทุกมิติ มีอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปเป็นปัจจุบันพร้อมกันหมด ดังนั้นเมื่อเราไปรู้เห็นเหตุการณ์ใดๆ เหตุการณ์เหล่านั้นคือเหตุการณ์บนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ ซึ่งเป็นได้ทั้งเหตุการณ์ของชาติภพนี้ ชาติภพอื่น มิติอื่น แต่ก็เป็นเหตุการณ์ที่เราสามารถเหนี่ยวนำให้เป็นจริงได้ในโลกแห่งความเป็นจริงในชาติภพนี้ มิตินี้

เมื่อใดที่เรามีความฝันที่เสมือนเผชิญเหตุการณ์ซ้ำ เราก่อเกิดประสบการณ์นั้นๆในชาติภพอื่น มิติอื่น ทำให้ปรากฏการณ์นั้นๆมีพลังสั่นสะเทือน เพราะอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดของเราไปจดจ่อกับมันข้ามชาติภพ ข้ามมิติ การสัั่นสะเทือนจะสะท้อนกลับมาที่ชาติภพนี้ มิตินี้ เสมือนคลื่นที่เกิดจากการโยนก้อนหินลงบ่อน้ำ จุดที่หินตกลงกลางบ่อน้ำคือปัจจุบัน จุดที่คลื่นกระทบขอบบ่อคืออนาคต และจุดที่คลื่นตีกลับมาคืออดีต แต่ในที่สุดคลื่นนั้นก็ตีกลับไปสู่จุดแรกที่หินตกลงในบ่อน้ำคือปัจจุบน

เทคนิค:
1. ให้นอนในแนวทิศเหนือใต้ โดยหันศีรษะไปทางทิศเหนือ-เท้าไปทางทิศใต้ การนอนหลับขนานกับทิศทางของสนามแม่เหล็กของโลก ทำให้จิตวิญญาณเปลี่ยนวิถีการจดจ่อและเคลื่อนตัวได้อย่างอิสระง่ายดายมากกว่าการนอนขวางสนามแม่เหล็กของโลก หากจัดห้องนอนให้หัวเตียงหันไปชิดผนังด้านทิศเหนือได้ จะเป็นการนอนที่ฝันง่าย รับขัอมูลได้ง่ายเหมือนการปรับเสาอากาศรับภาพ-เสียงได้คมชัด ผู้ที่ฝึกสมาธิ-กำหนดจิตสม่ำเสมอทุกคืน แต่ไม่ได้นอนในแนวเหนือใต้จะพบว่า บ่อยครั้งที่รับสัญญาณได้ในความฝัน ได้ฝันที่คมชัด ตื่นเช้ามาร่างกายจะหันทิศไปอยู่ในแนวเหนือใต้โดยอัตโนมัติ นอนในท่าศพ คือนอนหงาย ผายฝ่ามือขึ้นหรือคว่ำลง แขนเหยียดตรงขนานข้างตัวตามสบาย มืออยู่ห่างตัวสัก 3-4 นิ้ว
2. สภาพอากาศแห้งเอื้ออำนวยต่อการเปลี่ยนวิถีการจดจ่อของจิตวิญญาณด้วยสติสัมปัชญญะ เนื่องจากจิตวิญญาณมีสภาวะเป็นประจุแม่เหล็กไฟฟ้า ความชื้นจริงเป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหว อุณหภูมิของห้องประมาณ 23.22-24.39 องศาเซลเซียส
3. ห้องควรมีสีเย็น หากห้องมีสีร้อน สภาวะแวดล้อมนั้นจะทำให้จิตวิญญาณยึดติดกับภาวะทางกายภาพค่อนข้างมาก
4.เวลาที่สติสัมปชัญญะมักจะเผชิญกับประสบการณ์ในความฝันได้คมชัดที่สุด จะเป็นช่วงเวลาประมาณ ตี 3-ตี 5 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่อุณหภูมิของร่างกายลดต่ำลงกว่าปกติ ทำให้การเปลี่ยนวิถีการจดจ่อของจิตวิญญาณด้วยสติสัมปชัญญะเป็นไปได้ง่ายขึ้น
5. อาหารที่ช่วยให้กระตุ้นการเปลี่่่่ยนวิถีการจดจ่อของจิตวิญญาณด้วยสติสัมปชัญญะเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น คืออาหารประเภทที่มีพลังงานหรือจิตวิญญาณเข้มข้น เช่น หัวปลี ไข่ อาหารประเภทธัญญพืช (ประเภทเมล็ดที่จะงอกต่อไปเป็นต้นไม้ได้) ดิื่มน้ำสะอาด น้ำมันปลา (Fish Oil) อาหารประเภทแป้งหรือน้ำตาลนิดหน่อย เพราะร่างกายต้องใช้พลังงานในการเปลี่ยนวิถีการจดจ่อของจิตวิญญาณด้วยสติสัมปชัญญะ

หมายเหตุ: อาหารที่แนะนำนี้ไม่ใช่ว่าจะต้องรับประทานเป็นประจำ หากการเปลี่ยนวิถีการจดจ่อของจิตวิญญาณด้วยสติสัมปชัญญะเป็นไปได้ยาก ไม่ค่อยได้ผล ให้รับประทานเพื่อกระตุ้นให้ร่างกายมีความพร้อมมากขึ้นเป็นครั้งคราวเท่านั้นก็พอค่ะ


เคล็ดในการอ่านหนังสือ (ที่อ่านยาก) ให้เอาหนังสือวางไว้ข้างหัวเตียง เอาจิตจดจ่อกับหนังสือก่อนนอนแล้วขอให้จิตวิญญาณไปอ่านหนังสือล่วงหน้า (อย่าหัวเราะนะคะ) ตื่นมาอ่านหนังสือจะประหลาดใจว่า เหมือนได้อ่านข้อความที่อ่านมาแล้ว จะรู้เรื่องล่วงหน้าหมด เทคนิคนี้คุณลูกชอบมากๆ โดยเฉพาะเวลาสอบ อ่านหนังสือตอนตื่นไม่ทัน ก็อ่านตอนนอนหลับก็ได้ บอกเคล็ดให้แล้ว จะหัวเราะก็ไม่ว่า แต่หากนำไปฝึกแล้วได้ผล ขอส้มตำจานเด็ดก็แล้วกัน

การเอาจิตจดจ่อกับหนังสือทำให้เกิดการถ่ายทอดจิตวิญญาณหรือองค์ความรู้จากหนังสือมาสู่จิตวิญญาณของเราได้โดยตรง​

(เคยอ่านเจอเรืิ่องของ Edgar Cayce - The Sleeping Prophet เขียนโดย Jess Stearn - Cayce เป็นคนเรียนหนังสือน้อย อ่านไม่เก่ง แต่มีความรู้มากมายได้ด้วยการนอนหนุนหนังสือ และได้ตำรายารักษาโรคมาจากความฝันบ่อยๆ) เคยหัวเราะเขามาก่อนแต่พอทำได้จริงก็เข้าใจค่ะว่าเขาทำได้อย่างเป็นธรรมชาติ คุณๆทั้งหลายก็ต้องทำได้ค่ะ ขอให้เชื่อแล้วกันว่ามันเป็นไปได้

คราวต่อไปจะแชร์วิธีการฝัน เพื่อรู้เห็นปัญหาและทางแก้ปัญหาของตนเองหรือรู้เห็นผ่านดวงตา ผ่านมุมมองของผู้อื่่นเพื่อที่จะรู้ปัญหาของเขาได้อย่างหมดใจและช่วยเหลือเขาได้ถูกจุด

Have a nice day!
นักเขียน
-------------------------------------------------------------

ตอบคำถาม:
ภาวะจิตในความฝัน เป็นภาวะจิตที่ปราศจากเครื่องพรางหรือบิดเบือนการรู้เห็นด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้าที่คล้อยตามความเชื่อส่วนบุคคล คำตอบที่ได้จากความฝันเป็นคำตอบที่ตรงไปตรงมาเสมอ แต่บางครั้งก็ไม่ได้เกิดขึ้นจริงในโลกยามตื่น เพราะอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดยามตื่นอาจทำให้ความเชื่อเปลี่ยนแปลงต่อไปอีก

"กิเลส"คืออะไรในความหมายของเรา ความหมายนั้นจะมีผลต่อความรู้สึกนึกคิดและประสบการณ์ชีวิตของเราเป็นอันมาก จิตวิญญาณเต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างไม่มีวันจบสิ้น แม้แต่ท่านอาจารย์อนาลัยผู้ปราศจากร่างกาย ท่านก็กล่าวว่า ท่านเต็มไปด้วยความปรารถนาในความรู้ เรา-ท่านผู้ยังมีร่างกายเนื้อหนังยังมีความปรารถนาทางกายภาพอยู่มากมาย ซึ่งไม่ใช่สิ่งเลวร้ายเลย เพราะความปรารถนาคือปัจจัยที่ทำให้จิตวิญญาณเป็นอมตะ เราเพียงแต่จะต้องรู้จักแยกแยะว่า ความปรารถนาของเราเป็นไปเพื่ออะไร หากมันเป็นไปเพื่อความรู้ที่ไม่ก่อให้เกิดทุกข์กับผู้ใด มันย่อมเป็นความปรารถนาที่ทำให้จิตวิญญาณของเราก้าวหน้า หากมันเป็นเพียงความปรารถนาเพื่อประโยชน์สส่วนตน มันย่อมไม่ใช่ความปรารถนาที่ทำให้จิตวิญญาณก้าวหน้า เพราะจิตวิญญาณก้าวหน้าด้วยการเกื้อกูลซึ่งกันและกันเป็นระบบเครือข่าย

"อัตตา" ตามคำอธิบายของท่านอาจารย์อนาลัย เป็นตัวตนภายนอกที่จดจ่อกับภาวะทางกายภาพในโลกภายนอก อัตตาก็ไม่ใช่ของเลวอีกเช่นกัน เพราะตัวตนภายนอกเป็นภาพสะท้อนของข้อมูลความรู้ อารมณ์และความรู้สึกนึกคิดของจิตวิญญาณ ซึ่งแปลงสภาวะเป็นกายภาพ การเติมเต็มของจิตวิญญาณในโลกกายภาพย่อมต้องอาศัยการเติมเต็มทางกายภาพด้วย เพราะจิตวิญญาณเลือกมาถือกำเนิดเพื่อเผชิญกับความท้าทายและการเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์และคุณค่าชีวิตในโลกทางกายภาพ

การเผชิญกับอารมณ์อันหลากหลาย เช่น ความโกรธ ความเกลียด ความอิจฉาริษยา ความลุ่มหลง ฯลฯ ล้วนเป็นไปเพืิ่อการเรียนรู้ จิตวิญญาณไม่ได้กำลังเผชิญกับอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดหรือประสบการณ์ในแง่ลบแง่เดียว แต่เผชิญทุกแง่มุม ทั้งบวกและลบ ไปพร้อมๆกันเพื่อการเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์และการเรียนรู้อย่างหมดจดจากทุกมุมมอง เพราะหากเราไม่ได้เผชิญกับความโกรธ เราก็จะไม่เห็นคุณค่าของการให้อภัย หากเราไม่ได้เผชิญกับความเกลียด เราก็จะไม่เห็นคุณค่าของความรัก จิตวิญญาณของเราฉลาดล้ำลึก เราเพียงแต่จะต้องศรัทธาในจิตวิญญาณของเราให้มากพอที่จะไม่เชื่อว่า กิเลสหรืออัตตา หรือ ฯลฯ ที่เราสร้างนิยามขึ้น จะมีอำนาจเหนือความรู้ของจิตวิญญาณจนหลอกเราได้ให้ถอยหลังหรือไม่พัฒนา

---------------------------------
ชีวิตกับความตาย ปราศจากรอยต่อ จิตวิญญาณไม่เคยพบเห็นกับความตาย ผู้ตายไม่เคยพบเห็นความตายของตนเอง เรา-ท่านทั้งหลายก็จะไม่เคยเผชิญกับความตาย จิตวิญญาณจะดำเนินต่อไปเสมือนก้าวล่วงจากภาวะแห่งการตื่นไปสู่ความฝันและกลับไปสู่ภาวะของการตื่นอีกอย่างไม่มีวันจบสิ้นจนกว่า การเรียนรู้ในวงจรของชาติภพจะบริบูรณ์ จิตวิญญาณก็จะดำเนินต่อไปเพื่อการเรียนรู้ในวงจรอื่นๆนอกเหนือชาติภพ การจมน้ำเกือบตาย เป็นประสบการณ์ในเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นหนึ่งที่เธอเลือก และเธอก็เลือกที่จะรอดชีวิตเพื่อเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ บนอีกเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นหนึ่ง เด็กน้อย 3 ขวบนั้นได้ตายไปด้วยการจมน้ำ

เธอฝันเห็นญาติผู้ใหญ่ที่ตายไปก่อนหน้าที่เธอจะเกิด เพราะในความฝัน จิตวิญญาณอยู่นอกเหนือขีดจำกัดของกฏเกณฑ์ของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา เธอจึงสามารถรู้เห็นการเกิดของบรรพบุรุษของเธอ และบรรพบุรุษของเธอก็สามารถรู้เห็นการตายของเธอได้ และในชาติภพอื่น มิติอื่น บทบาทของเธอแและบรรพบุรุษของเธอสลับสับเปลี่ยนเป็นอื่นไป ในโลกแแห่งความเป็นจริงอีกโลกหนึ่งที่เธอเรียกมันว่าโลกแห่งความฝัน-บรรพบุรุษหรือญาติของเธอยังมีชีวิตอยู่ร่วมชาติภพ ร่วมมิติกับเธอในปัจจุบัน ในโลกยามตื่น-บรรพบุรุษหรือญาติที่ตายไปแล้วเป็นเพียงความฝันของโลกแแห่งความเป็นจริงอีกโลกหนึ่งที่เธอเรียกมันว่าโลกแห่งความฝัน

ชื่อเป็นสิ่งที่ปราศจากความหมายสำหรับฉัน ฉันใช้ชื่อว่า โนวา อนาลัย เพียงเพื่อแสดงถึงหมวดหมู่ของความรู้ที่จะนำเธอไปสู่เส้นทางสู่การเป็นอิสระจากความปรารถนา เมื่อเธอเชือว่าการเปลี่่ยนชือ จะนำมาซึ่งความเจริญในชีวิต ชื่อใหม่ก็ดี ผู้วิเศษที่ตั้งชื่อให้เธอก็ดี ไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่นำความเจริญมาสู่ชีวิตของเธอ แต่ความเชื่อของเธอนั่นแหละคือปัจจัยหลักที่นำทุกสิ่งทุกอย่างมาสู่ชีวิตของเธอ เมื่อเธอเชื่อในภพ เทพ พรหม เทวดา ความเชื่อของเธอเป็นปัจจัยก่อเกิดอารมณ์และความรู้สึกนึกคิด ความเชื่อไม่ใช่ความรู้หรือความเป็นจริงเสมอไป เธอจะพิสูจน์ความเป็นจริงได้ไม่ยากว่า สิ่งใดคือความเชื่อ สิ่งใดคือความรู้

ความเชื่อทำให้เธอเกิดอารมณ์ที่ไม่ถาวร มันผันแปรไปได้เสมอตามการเปลี่ยนแปลงของการรู้เห็น เธอรู้เห็นสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขชั่ววูบ เมื่อสิ่งที่รู้เห็นสลายตัวไป อารมณ์สุขนั้นก็สลายไปด้วย

ความรู้ทำให้เธอเกิดอารมณ์สุขที่่ถาวร มันไม่ผันแปรไปได้ เพราะเมื่อมันคือความรู้ มันคือแก่่นแท้ของจิตวิญญาณ หากเธอรู้เห็นสิ่งที่เป็นความรู้ที่แท้จริง จิตวิญญาณของเธอจะเติมเต็มด้วยความรู้ส่วนนั้น ซึ่งไม่มีวันสูญสลาย จิตวิญญาณเติมเต็มด้วยการเปลี่ยนความเชื่อเป็นความรู้ ความรู้ไม่เคยลดหรือสูญสลาย เมื่อเธอได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง เธอไม่มีวันรู้น้อยลงหรือฉลาดน้อยลง แต่ความรู้นั้นๆจะแปลงสภาพความรู้เดิมไปด้วยทำให้จิตวิญญาญขยายตัว

เธอจะเปิดหนังสือจากด้านหลัง หรือรู้สึกว่ามองเห็นบางสิ่งบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังเธอได้โดยไม่หันไปมอง ก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ด้วยการทำงานของประสาทสัมผัสที่หก ซึ่งนอกเหนือไปจากประสาทสัมผัสทั้งห้าที่ต้องรู้ต้องเห็นตามเส้นทางแห่งกาลเวลาที่เธอรู้จักเท่านั้น บ่อยครั้งที่ประสาทสัมผัสที่หกหรืออารมณ์และความรู้สึกนึกคิดของเธอก้าวกระโดดออกไปจากเส้นทางแห่งกาลเวลาด้วยพฤติกรรมบางอย่างที่ผิดธรรมเนียมปฏิบัติทางกายภาพ แต่มันก็เป็นเพียงธรรมชาติของจิตวิญญาณที่รู้เห็นได้ด้วยประสาทสัมผัสที่หกอยู่ตลอดวันเวลา หากเธอมีสติที่ฉับไวพอที่จะติดตามการรู้เห็นของประสาทสัมผัสที่หก เธอจะพบว่า มือของเธอพลิกหนังสือจากด้านหลังเพียงเพราะเหตุว่า จิตวิญญาณของเธออ่านหนังสือเล่มนั้นจบไปแล้วก่อนที่เธอจะเปิดหนังสือหน้าแรกด้วยซ้ำไป

โลกส่วนตัวของจิตวิญญาณ เป็นโลกสาธารณะที่ประสานกันเป็นระบบเครือข่าย แต่จิตวิญญาณก็ไม่ได้ปราศจากอารมณ์หรือเย็นชา ไม่รู้สึกยินดี ยินร้ายกับสิ่งใด ๆ ฉันปราศจากร่างกายตัวตนที่เป็นกายภาพ แต่ฉันก็เต็มไปด้วยอารมณ์รัก อารมณ์สุนทรีย์ ยินดีกับความรู้ความสำเร็จของจิตวิญญาณทั้งหลาย

มนุษย์สร้างเงื่อนไขขึ้นมาตามความเชื่อที่ว่า อารมณ์เป็นของมนุษย์ ความไร้อารมณ์เป็นของจิตวิญญาณ หากปราศจากอารมณ์โลกจะเป็นโลกอยู่ไม่ได้ เพราะเธอจะขาดความรักความเมตตาปรานีและการช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน และหากปราศจากอารมณ์จิตวิญญาณก็จะหยุดนิ่งปราศจากการถ่ายทอดข้อมูลความรู้ ฉันมาสู่โลกมนุษย์เพื่อถ่ายทอดข้อมูลความรู้ด้วยอารมณ์รักและผูกพันธ์ในโลกและมนุษย์ อารมณ์ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะต้องระงับหรือเก็บกด แต่เป็นสิ่งที่เธอจะต้องรู้จักนำมาใช้ในทางสร้างสรรค์

ชีวิตเป็นของง่าย หากเธอตระหนักได้ว่า เธอสร้างโลกแห่งความเป็นจริงทั้งหมดด้วยความเชื่อของตนเอง ต้นเหตุแห่งปัญหาชีวิตทั้งหลายเกิดจากความเชื่อที่ส่งผลกระทบต่ออารมณ์และความรู้สึกนึกคิดของเธอ เธอจึงสามารถขจัดปัญหาชีวิตทั้งหมดได้ด้วยการเปลี่ยนความเชื่อ

หากเธอตระหนักได้ถึงพลังอำนาจตามธรรมชาติของจิตวิญญาณของตนเองที่เสมอเหมือนกับต้นกำเนิด เธอไม่ต้องแสวงหาคำตอบจากภายนอก จากคนทรง หรือหมอดู เพราะเธอสามารถแสวงหาความรู้และคำตอบทั้งหลายได้จากภายใน นักเขียนไม่ได้มาทำหน้าที่ตอบคำถามเธอทั้งหลาย เขามาทำหน้าที่ล่ามและเลขาของฉันเพื่อถ่ายทอดข้อมูลความรู้ให้เธอทั้งหลายตระหนักได้ว่า เธอคือจิตวิญญาณผู้มีพลังอำนาจที่จะมีได้-ทำได้-เป็นได้-สมความปรารถนาด้วยความเชื่อและศรัทธาในพลังอำนาจของจิตวิญญาณของตนเอง

นักเขียนมีหน้าที่ร่วมสนทนากับพวกเธอเพื่อถ่ายทอดวิธีการฝึกฝน ที่จะทำให้เธอทั้งหลายสามารถติดต่อสื่อสารกับผู้รู้ผู้ตอบคำถามที่อยู่ภายในได้ด้วยตนเอง เรียนรู้ที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างความเชื่อกับความรู้ เรียนรู้ที่จะตีความหมายเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในโลกของความฝัน และถอดความหรือถอดรหัสเป็นคำพูดที่เธอจะเข้าใจได้ เพื่อให้เธอใช้เป็นประโยชน์ต่อโลกยามตื่น แต่เธอทั้งหลายก็ไม่จำเป็นจะต้องถอดความหรือถอดรหัสข้อมูลความรู้เหล่านั้นเป็นคำพูดเสมอไป เพราะบ่อยครั้งมันเป็นขัอมูลความรู้ที่ปราศจากถ้อยคำ

แม้เธอบางคนจะมองเห็นตนเองเป็นเสมือนเพียงมดตัวน้อย และมองเห็นผู้อื่นรอบตัวเธอเป็นเสมือนราชสีห์หรือช้างสาร ผู้มีความรู้ความสามารถมากมายกว่าที่เธอมองเห็นหรือเชื่อว่าตนเองมี แต่เธอก็มักลืมเลือนไปว่า มดน้อยสามารถชอนไชผืนโลกและผ่องถ่ายสสารต่างๆบนผืนโลกได้อย่างช่ำชองด้วยความเป็นเอกลักษณ์ของมัน หากปราศจากมดน้อย ผืนดินของโลกก็จะไม่ได้รับการทะนุถนอมให้อุดมพอที่จะเลี้ยงดูสัตว์และพืชใหญ่น้อยอื่นๆในโลกได้ จิตวิญญาณมาถือกำเนิดเป็นร่างกายเนื้อหนังเพื่อแสดงออกซึ่งความรู้-ความสามารถอย่างดีที่สุดจากจุดยืนและมุมมองอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ-ซึ่งไม่มีผู้ใดเสมอเหมือน เธอแต่ละคนจึงเป็นบุคคลตัวตนผู้มีค่าและความหมายพิเศษต่อโลกและมวลมนุษย์อย่างหาที่เปรียบมิได้


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

คำถาม : สวัสดีค่ะคุณนักเขียน
หนูเคยอ่านหนังสือธรรมชาติแห่งชาติภพมาตั้งนานแล้ว
แล้วก็เคยใช้วิธีตั้งคำถามก่อนนอนมาบ้างแล้ว
แต่หนูสงสัยว่าเราจะแยกออกได้ยังไง ว่าคำตอบที่ได้จากคำถามที่ป้อนเข้าไปนั้นเป็นความจริง
หรือเป็นผลจากความกลัว หรือความอยาก
หรือเป็นกิเลสที่หลอกให้เราไปตกหลุมพราง
อะไรประมาณนี้น่ะค่ะ
เพราะที่ผ่านมาบางทีคำตอบที่เข้ามาก็เป็นความจริง
แต่บางทีก็เหมือนแค่มาเติมเต็มความอยากของอัตตา...ให้รู้สึกดี
ไม่ก็มายั่วอารมณ์ให้รู้สึกโกรธบ้าง อะไรบ้างอย่างนี้น่ะค่ะ
ขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ

คำถาม : สวัสดีค่ะรู้สึกยินดีมาก ๆ ที่ได้อ่านบทความของคุณ
เรารับรู้ได้ว่าคุณมีหน้าที่อันยิ่งใหญ่ และคุณก็ทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ได้งดงามมากทำให้รู้สึกว่าเราเองเป็นมดตัวเล็กนิดเดียว มีข้อสงสัยอยู่บ้างอยากให้คุณช่วยแนะนำ เพื่อที่เราจะได้ทำหน้าที่ของเราได้สมบูรณ์แบบมากกว่านี้ ขอถามเลยนะคะ
1. ในวัยเด็กอายุประมาณ 3 ขวบ เกือบจมน้ำตาย แต่รอดมาได้
2. ฝันเห็นญาติผู้ใหญ่ที่ตายก่อนเราเกิด มาพูดคุยหรือเรามีส่วนร่วมอยู่ในฝันนั้นด้วย
3. ก่อนทำการเปลี่ยนชื่อ (อายุ 1 - 29 ปี) มีความรู้สึกเหมือนเป็นลางสังหรณ์ด้านความผิดหวัง ที่เม่นมาก ๆ ในขณะที่เรากำลังเสียใจ จิตใจประหวัดคิดถึงเหตุการณ์ที่บอกเตือนล่วงหน้า แต่ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เลย
4. หลังจากเปลี่ยนชื่อ ได้เข้าวัดปฏิบัติธรรมจะฝันทุกวัน ตอนแรก ๆ จะตื่นเต้นแต่ตอนหลังก็เริ่มจะทำให้เป็นปกติ แต่ก็เป็นบางครั้งที่ลุ้นว่าความฝันนี้คืออะไร เป็นอย่างนี้มาปีกว่าแล้วค่ะ แม้กระทั่งล่าสุดญาติที่ตายไปกลับมาบ้านได้ยินเสียงเหมือนตรวจตีกระทบกัน เสียงมันดังเข้าไปในหัวใจ ลูก ๆ เขาไม่ยอมเชื่อเขาบอกว่าเตี่ยเขาเป็นคนดี ไม่โดนตีตรวน
ปัจจุบันจะฝันถึงญาติคนนี้ประมาณเดือนละครั้ง มาในสภาพที่ไม่น่ากลัว แต่จิตเราในฝันเราคิดว่าเขาตายไปแล้วก็มีความกลัวเหมือนกัน แต่ต้องสลัดทิ้งไปทันที
5. เรามีความเชื่อเรื่องชาติ ภพ เทพ พรหม เทวดา
ไปแต่ละที่มีความรู้สึกผูกพันธ์ ไปแล้วมีความสุข ไม่อยากจะกลับ
6. ทางด้านกายหยาบ เวลาเปิดอ่านหนังสือจะเปิดอ่านจากด้านหลังมาด้านหน้า มีปัญหาทางด้านอารมณ์บาง มีโลกส่วนตัว แต่มิใช่เป็นต่อต้านสังคมนะคะ บางครั้งก็ไม่รู้สึกยินดี ยินร้ายกับสิ่งใด ๆ
แต่บางครั้งไม่รู้จักระงับอารมณ์ตนเอง
7. ตอนนี้มีปัญหาส่วนตัวทางโลกเหมือนคนปกติทั่วไป คิดอยู่ว่าจะทำอย่างไร ให้ปัญหาทางโลกของตัวเองลดหมดไป เหมือนมีคำตอบว่าคุณต้องเข้าทางธรรมประพฤติ ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ถึงจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้ แต่คำตอบมาไม่หมด
8. อยากจะทราบว่าบางครั้งเราไปเจอบางคนที่มีเทวดา เขาเห็นเรามีท่านนี้บ้าง ท่านโน้นบ้าง แรก ๆ ก็สับสนเหมือนท่านพาเราไปเรียนรู้โลกกว้าง บางครั้งเจอการทักเป็นฉาก ๆ บางครั้งก็ทายทักเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้วหลายปีถูกบ้างก็มี บางครั้งเจอทำนายทายทักล่วงหน้า 3 - 5 เดือนก็มีเกิดขึ้นไป ฉีกแนวออกไปบ้างก็มี หรือว่าท่านเหล่านั้นที่เราเจอมีความสัมพันธ์ในภพชาติ ต่างกัน

โดยส่วนตัวมีความเชื่อเรื่องร่างทรง แต่เจอปัญหาบางอย่างทำให้รู้สึกต่อต้าน มีผู้รู้ได้แนะนำว่าให้แยกมนุษย์ส่วนมนุษย์ เทวดาส่วนเทวดา ไม่ต้องไปหาเหตุผลให้ว่าเขาทำไมต้องเป็นแบบนี้ หลีกออกมาได้ก็หลีกออกมาซะ แต่บางครั้งเรามีความรู้แต่รู้ไม่แตกฉาน ให้คนเขาปรามาสว่านี้หรือคนที่มีเทวดาทำไมทำตัวแบบนี้ อยากพบปะ หรือพูดคุยกับผู้ที่ปฏิบัติดี
ปฏิบัติชอบ (ไม่ต้องการยิ่งใหญ่เกินใครแต่ขอทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด ต้องช่วยหรือเพื่อนมนุษย์ทุกคน ไม่สามารถเลือกได้ว่าจะช่วยแต่คนที่เราชอบ) มนุษย์ยังมีความรัก
โลภ โกรธ หลง อยู่ในสันดาน ต้องดับมันให้ได้ด้วยตัวเอง พยายามชักชวนพ่อ แม่ พี่น้อง ให้เข้าวัด
เขาอ้างว่าเข้าอยู่แล้ว ทำอยู่แล้ว มีวิธีใดที่จะโน้มน้าวจิตใจให้เขาปฏิบัติด้วยตนเองได้ โดยไม่ต้องมานั่งยกมือไหว้ร่างทรง ร่างทรงที่มีศีลก็ดีไป เจอร่างทรงที่มีอวิชชาก็ทุกข์ไม่จบสิ้นกันเท่านั้นเอง แก้ที่ปลายเหตุไม่ได้แก้ที่ต้นเหตุใช่ไหมคะ

สรุป ถึงอย่างไรรู้สึกยินดีมากที่ได้อ่านบทความ
ของคุณ บุญได้จัดสรรจากการไปร่วมงานของ อ.อาจชวินเมื่อนวันที่ 5 ส.ค.2550
ที่ผ่านมา หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณพอมีเวลาที่จะคำตอบให้มดตัวน้อยได้สิ้นสงสัย เพื่อให้เกิดปัญญาที่แตกฉานนะคะ

 

จะลองฝึกดูครับ
เมื่อคืนก็ลองดูแต่ตื่นมาก็จำไม่ค่อยได้- -
สงสัยต้องลองใหม่ครับ
ขอบคุณที่มาชี้แนะครับ^^

 

ผมลองตั้งจิตก่อนนอนตามวิธีที่บอกแล้วครับ มาจำได้ช่วงก่อนจะตื่นในฝันบอกผมหลายอย่างเสียงเบามาก ให้ทวนอีกครั้งก็ยังฟังไม่ได้ ก็เลยตื่นครับ เป็นเพราะอะไรต้องแก้ไขอย่างไรครับ

 

เมื่อคืนผมลองฝึกดูรอบแรก จำอะไรไม่คอยได้
รอบที่2ผมฝันว่าผมกำลังจะตาย พอผมรู้สึกตัวผมก็ตื่นแต่กับเหมือนโดนไฟดู
ก็เลยนอนนิ่งๆสักพักพอรู้ตัวว่าขยับตัวได้

ผมอย่างรู้ว่าผมโดนผีอำรึเปล่า ผมถามเพื่อน
อ.ช่วยตอบผมหน่อยนนะครับ(อ.ท่านใดก็ได้ผมอยากรู้ครับ)

 

ใกล้ตื่นให้จับอารมณ์

แม้ใกล้จะตื่น ประสาทสัมผัสภายในก็ยังทำงานแทนประสาทสัมผัสทั้งห้าอยู่ค่ะ หากพยายามที่จะได้ยินด้วยหู หูก็ยังใช้การไม่ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเรียนรู้หรือรับได้จากความฝัน เป็นการรับด้วยการรู้เห็นโดยตรงด้วยจิตวิญญาณ ด้วยประสาทสัมผัสที่หก หรือเรียกว่าประสาทสัมผัสภายใน ซึ่งหมายถึงการรับรู้ด้วยอารมณ์และความรู้สึกนึกคิด ดังนั้นเมืิ่อใกล้ตื่น รู้ตัวว่าฝันและรับอะไรมาจากความฝัน ให้จดจ่อกับอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดที่ตกค้างมาจากความฝันก่อน โดยไม่ต้องพยายามแปลงเป็นคำพูด แล้วประสบการณ์ความฝันทั้งหมดหรือข้อมูลความรู้ที่ download มาจากความฝัน จะเผยออกมาอย่างง่ายดายเหมือน การ download file มาได้แล้ว ก็ต้องนำมา decompress หรือขยาย file ที่ถูกบีบอัดเป็นรหัส ให้ออกมาเต็มภาพ สิ่งที่รับได้ใกล้ตอนตื่นมักแม่นยำ และมีความหมาย พยายามจับอารมณ์ให้ได้จนเป็นนิสัยนะคะ แล้วจะได้สาระที่เป็นประโยชน์มากกับชีวิตประจำวัน เหมือนได้รับการเตือน การบอกเหตุล่วงหน้า รายวัน
หวังว่าคงพอช่วยได้นะคะ

 

โนวา โนอา น่าสนใจ กำลังรออ่านเนื้อหาอย่างจดจ่อ แต่บางครั้งต้องอ่านหลายรอบ กว่าจะเข้าใจ สงสัยเราจะรับรู้อะไรบาก อิอิ

 

ขอบคุณมากนะคะที่ตอบข้อความใน PM บุญจัดสรรให้ได้พบกับแม่ชีทศพร
บุญเทวาพิทักษ์วรธรรม ท่านเป็นผู้ชี้ตาที่สามให้เพราะหลังจากที่ท่านเปิด
ทำให้เราได้รับรู้ข้อมูลต่าง ๆ และได้มารู้จักเวบพลังจิต มารู้จักคุรุทุก ๆ ท่าน
เพื่อพัฒนา และฟื้นฟูตนเอง มิใช่เพื่อมายิ่งใหญ่เกินใคร เพราะไม่มีใครยิ่งใหญ่เกินกรรมแน่นอน

 

นักเขียนผู้ทำหน้าที่ล่ามและเลขาของท่านอาจารย์อนาลัยขอตอบแทนอาจารย์นะคะ
ภาวะที่เรารู้สึกเสมือนว่าถูกไฟดูด เป็นภาวะที่ก้ำกึ่งหรือคาบอยู่ระหว่างภาวะที่ประสาทสสัมผัสทั้งห้าและประสาทสัมผัสที่หกพยายามจะแย่งกันทำงาน หรือจะว่าแย่งกันไม่ทำงานก็ได้ คือจะรู้ดัวยประสาทสัมผัสทั้งห้าก็ไม่เต็มร้อย จะรู้ด้วยประสาทสัมผัสที่หกก็ไม่เต็มร้อย เพราะสติสัมปชัญญะย้ายฐานหรือจิตวิญญาณเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปอยู่นอกร่างกายบางส่วน ทำให้ไม่อาจเคลื่อนไหวร่างกายได้ ผีอำไม่มีหรอกค่ะ เราตกอยู่ในภาวะที่เราอำตัวเอง เพราะเราขาดการควบคุมด้วยสติสัมปชัญญะตามวิถีทางที่เราคุ้นเคย เรารู้สึกเสมือนถูกไฟดูด เพราะจิตวิญญาณมีสภาวะเป็นประจุแม่เหล็กไฟฟ้า เมื่อเราสัมผัสรู้ถึงสภาวะที่แท้จริงของจิตวิญญาณด้วยประสาทสัมผัสที่หกบางส่วน แต่ประสาทสัมผัสทั้งห้าก็รับรู้ได้บางส่วน ร่างกายจึงรับรู้ได้กระแสไฟฟ้าดังกล่าว

ภาวะนี้เรียกว่าได้ว่าเป็นภาวะ"ขาเข้า"ถึงธรณีประตูของ ของการทำสมาธิเพื่อไปให้ถึงจุดพลังอำนาจ คือจุดที่จวนจะละประสาทสัมผัสทั้งห้าได้หมด (อยู่ระหว่าง ฌาน 4 กับ 5) เหลือแต่ตัวรู้คือสติสัมปชัญญะ อารมณ์ จินตนาการและความรู้สึกนึกคิด เผชิญกับภาวะนี้อีกเมื่อไร เมื่อรู้แล้วว่าคืออะไรอย่าดีใจเกินไปจะถอนจากภวังค์สมาธิ และถ้าตกใจก็มักตกอยู่ในภาวะเสมือนถูกไฟดูด เพราะละประสาทสัมผัสทั้งห้าไม่ได้หมด

หากพ้นสภาวะไปได้จะรู้สึกได้ทันทีเพราะประสาทสัมผัสทั้งจะปิดอย่างฉับพลัน จะรู้สึกเสมือนว่าหูดับ หรืออาจได้ยินเสียงเหมือนเสียงระเบิดดังลั่น ร่างกายเนื้อตัวหายไป รู้สึิกเสมือนว่าร่างกายของเรากลายเป็นสิ่งที่โปร่งใส แต่ความรู้สึกนึกคิดยังอยู่ครบพร้อมจินตนาและการอารมณ์ หากฝึกสมาธิและเข้าสู่ภาวะนี้ด้วยการกำหนดลมหายใจ จะพบว่า ลมหายใจหายไป แม้จะมองเห็นหรือรับรู้การหายใจ มันก็เป็นไปเสมือนว่าผ่านทุกอนูของร่างกายที่ปราศจากความทึบตัน

ในภาวะนี้ ให้กำหนดจิตด้วยการตั้งเจตนา เช่น เจตนาขอรู้ ขอเห็น อภิญญาเกิดได้ด้วยเจตนา ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นปาฏิหารย์โดยปราศจากเจตนาและการฝึกฝน การกำหนดจิตด้วยเจตนาเสมือนการป้อน keyword เพื่อค้นหาข้อมูลค่ะ คำตอบจะขึ้นมาหรือความรู้ข้อมูลจะ download มาอย่างอัตโนมัติเมื่อถูก keyword

พัฒนามาได้ถึงจุดนี้ต้องศรัทธาในตนเองให้มากนะคะ เพียงอีกก้าวหนึ่งก็คือข้ามธรณีประตูเข้าไปสู่การรู้เห็นโลกภายในแล้ว
ด้วยความปรารถนาดี
นักเขียน

 

กราบโมทนาบุญ กับเลขาท่านอาจารย์ โนวา อนาลัย ด้วยครับ
เป็นประโยชน์แก่จิตวิญญาณ ตัวตนอันแท้จริง อย่างมากครับ

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับคุณ MOUNTAIN
ขอกราบโมทนาบุญ กับเลขาท่านอาจารย์ โนวา อนาลัย
ไม่คาดคิดว่าท่านจะเมตตาตอบ PM ของเราไวมาก
ได้ฟังบทเพลงบางเพลง เช่น RESAMEBLE MOON ของท่านและมองภาพไปด้วย แสงจันทร์นั้นรู้สึกสว่างขึ้น สว่างขึ้นนวลตา
ต่อมขุมขนก็ลุกขึ้นมาทันใด
เมื่อคืนระหว่างที่นอนหลับ ฝันไปว่าเราได้ไปพบกับเลขาท่านอาจารย์
เหมือนเรากำลังอยู่ในท้องฟ้าจำลอง แล้วเรียนรู้จากประสบการณ์จริง
ยังยืนมองดูเสื้อผ้าที่เราใส่ดูสุภาพ ไม่ใช่ชุดที่เราใส่นอน
เช้ามาถึงที่ทำงานเปิดเวบก่อน ก็ได้รับ PM ทั้งคุณ mead และ
เลขาท่านอาจารย์ โนวา อนาลัย ตอบกลับมารู้สึกยินดีที่ได้รับคำตอบในสิ่งที่เราสงสัย ส่วนที่อาจารย์แนะนำปริ้นซ์เก็บไว้ทบทวนเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ในความเมตตา ถ้าข้าพเจ้าได้ทำสิ่งใดที่เป็นกุศล ข้าพเจ้าจะระลึกถึงท่าน ท่านจะเป็นหนึ่งในคุณครู
ขอคุณครูจงอยู่รักษาข้า ฯ ตลอดไป ทุก ๆ ท่านเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 

กราบขอพระคุณอย่างสูงครับท่านเลขาฯ
การอ่านในหนังสือของอาจารย์อนาลัย ไม่ต้องรีบอ่านเร็วๆเพื่อให้จบนะครับ
ค่อยๆอ่านทีละประโยค ที่ละย่อหน้า ทบทวนความคิดอีกรอบว่าเข้าใจแค่ไหน
และจะได้ประโยชน์มากกว่า อ่านเล่มแรกผ่านไปแล้วจะค่อยๆเร็วขึ้นตามลำดับครับ
เวปเราได้ข่าวว่ามีอ่านจบหมดทุกเล่มไปหนึ่ง คือคุณ Bassate..ตอนนี้คงฝันได้คมชัดไปแล้วครับคนนี้
ผมเพิ่งอ่านไปได้แค่ 2 เล่มเองครับ..ช้าๆได้พร้าเล่มงามครับ
เชื่อว่าการอ่านหนังสือที่ต้องแปลงความหมายและทำความความเข้าใจแบบนี้ ต้องใช้"จิตสังเคราะห์"ให้เป็นความรู้ อ่านที่ละบท สมองจะเริ่มคุ้นเคยไปเอง..ใหม่ๆอาจมีวิ๊งๆบ้าง จูนคลี่นนิดหน่อย

 

โมทนาคุณจิตต์ปภัสสร ด้วยครับ ที่ได้รับสัมผัสกับสิ่งดีๆแบบนี้
ยิ่งได้ฟังเพลงนี้ ถึงกับเก็บเอาไปฝันเลยนะครับ +++
RESAMEBLE the MOON [เหมือนจันทร์] เป็นเพลงนึงใน 11 เพลง ที่คุณเลขาฯ นำมาเรียบเรียงด้วยตนเอง ทั้งเล่นดนตรีเอง..(แต่ไม่ร้องเอง) มีเนื้อเพลงแต่งให้เสร็จกับความหมายดีๆ เพราะจริงๆครับ ไปฟังมาหลายรอบแล้ว ทำงานไปฟังไปเพลินเลยครับ

ไปฟังเสียงเพลงจากหลุมดำกันได้ที่นี่
กดปุ่ม Playที่เครื่องเสียงได้เลยครับ
http://www.novaanalai.com/novaanalai/Track1-ResembleTheMoon.html

 

"ถอดจิต"
ไม่ใช่การ "ถอดจิต" หรือการทำให้จิตวิญญาณออกจากร่างไปแต่อย่างใด จิตวิญญาณเพียงบางส่วนเปลี่ยนวิถีการจดจ่อด้วยสติสัมปชัญญะไปเท่านั้น

 

การฝึกสมาธินอกเบาะสมาธิมีหลายรูปแบบ คุณเลขาฯแนะนำไว้ 3 วิธีง่ายๆดังนี้ครับ
-ฝึกสมาธิด้วยการวาดรูป
-ฝึกสมาธิด้วยการเล่นดนตรี
-ฝึกสมาธิด้วยการศึกษาจากธรรมชาติ

http://www.novaanalai.com/novaanalai/20124617-2B10-11DC-A09E-000D932ED860.html

 

พี่ mead ครับ เพลงทั้งหมดมีขายเป็น cd ไหม หาซื้อได้ที่ไหน ครับ(sing)