เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ส่วนภาพนี้ ฝันเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ ฝันว่าเสียงฟ้าร้องครืนๆ เหมือนโลกจะแตก แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น มีลูกไฟหลายๆดวงวิ่งวนเต็มไปหมดทั่วบริเวณ ที่สำคัญรู้ด้วยว่าขณะเกิดเหตุในฝันเป็นเวลาเที่ยงคืนพอดี เลย แล้วแผ่นดินเบื้องหน้าก็แยกออก เกิดเป็นหลุมดังในภาพ สักครู่ ก็มี ทอม กับดี้เดินจับมือกันกระโดลงไปในหลุมนี้ ภาพนี้เลยไม่ผิดเพี้ยน (อิ อิ คนเล่าอาจจะเพี้ยน 55)เพื่อพิสูจน์ตัวเอง(แต่ไม่ทราบว่าพิสูจน์เรื่องอะไร ) สักครู่ ทั้งคู่ก็เดินขึ้นมาจากหลุม ที่สำคัญตัวเขาทั้งคู่ไม่เปียกน้ำเลย จบค่ะ

 

ภาพถ่ายพวกนี้เค้าโหวตเป็นภาพถ่ายยอดเยี่ยมของปีนี้ทั้งนั้นเลยครับคุณสงบ
ฝันอินเทรนจริงๆเลย อิอิ

 

ความจริงเมื่อตื่นมา ก็คิดว่า ถ้าวาดรูปทำได้อย่าง คุณmead ก็จะถ่ายทอดบรรยายความฝันเก็บเป็นรูปภาพเอาไว้ค่ะ เสียดายทำไม่ได้ ขนาดนั้น วันนี้บังเอิญมากที่มาเจอรูปนี้พอดีค่ะ ยังมีอีกหลายภาพที่ยังหาไม่ได้ เหมือนที่สงบฝัน แล้ว คุณmead จะรับวาดให้หรือเปล่าค่ะ pity_pig

 

ถึงคุณ Mead..ที่รักของเพื่อนสมาชิกทุกคน +ไวด์ฮาร์ทตามหลังด้วยคน
<O</O
<O</O
ไวด์ฮาร์ท ชอบข้อความของคุณ Mead ในบรรทัดนี้จัง ขออนุญาต Paste มาวางไว้นะคะ ปลดปล่อยพลังงานที่แท้จริงและทำงานสร้างสรรค์อย่างสุดเหวี่ยวไปเลยครับ + มันโดนใจสุด ๆ ถ้าเปรียบคุณ Mead มีมีดสั้นอยู่ปลายมือ ก็คงเป็นฤทธิ์มีดสั้นที่ตวัดฝ่ากระบี๋ทรงพลังแต่ฝีมืออ่อนด้อยของไวด์ฮาร์ททะลุถึงขั้วใจ ก็เลยอยากฝากกลอนนี้เป็นพิเศษถึงคุณ Mead ค่ะ
<O</O

ฉากหนังกับ..ละคร.. สะท้อนชีวิต<O</O
ไม่ต้องคิด..มากฉาก..หรือความฝัน<O</O
ก็ใช้จิต..นี่แหละ..อย่างเดียวกัน<O</O
จะฉากชีวิต..หรือฝัน..มันทั้งนั้น./​

23 พฤษภาคม 2552 โดย wideheart<O</O​

 

ไวด์ฮาร์ทก็เข้ามาคุยเหมือนกัน แค่แสดงความเห็นความรู้สึกนึกคิด ที่คิดเองเห็นเองยังไงก็ออกมายังงั้นน่ะค่ะ ไวด์ฮาร์ทเห็นด้วยทั้งหมดขออนุญาตลากมาวางทั้งหมดจากย่อหน้านี้นะคะ<O</O
แต่กระบวนการปลงนี่น่าจะเป็นการยกระดับการสั่นสะเทือนในระดับที่สูงมากๆ (จนดูเหมือนไม่สั่นสะเทือน) เหมือนการอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เรามองเห็นอย่างเข้าใจ เป็นความปิติ-ชื่นชมยินดี พิจารณาว่ามันช่างวิเศษงดงาม มีประโยชน์ก็ยังได้ เป็นความรู้สึกใน่แง่บวกแล้วจะทำให้การเชื่อมโยงของเรากับพลังงานต้นกำเนิดยิ่งแข็งแกร่งขึ้น และเป็นการรักษาความถี่ให้เข้าคู่กันกับตัวตนภายในหรือจิตวิญญาณของเรานั่นล่ะครับ<O</O
และขอขยายนึกคิดเพิ่มไปหน่อยนอกเหนือการกระบวนการปลงที่ยกมานี้ หากพูดถึงอารมณ์สั่นสะเทือนล้วน ๆ เราจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เรารู้เราเข้าใจและเราปฏิบัติได้หรือได้ปฏิบัติต่อสิ่งนั้น โดยไม่ต้องกำหนดเวลาใด เมื่อไหร่ วิธีใด ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องหรืออาจเป็นระยะก็ได้ขณะนั้นเวลานั้นความรู้สึกซาบซึ้งบังเกิดเนื่องผลเห็นคุณค่าแท้จริงจากความรักและเป็นผู้ให้แก่สรรพสิ่งอันประมาณมิได้ของสิ่งจดจ่อนั้น การสั่นสะเทือนจิตในระดับลึกแผ่ขยายออกไปสัมผัสกับสิ่งจดจ่อนี้ในระยะอันควรเกิดความรู้ความเข้าใจจิตวิญญาณพร้อมจะมอบความรักให้แก่ทุกชีวิตโดยเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ไวด์ฮาร์ทบอกได้สั้น ๆเท่านี้จากความรู้สึกคิดเห็นทบทวนพิจารณาเห็นจริงและสำนึกได้ในที่สุดค่ะ

มาช่วยบอกแล้วนะคะ<O</O

 

อ้อ! ไวด์ฮาร์ทมีฝันอยู่สองเรื่องเมื่อวานนี้เรื่องหนึ่งเป็นฝันที่หนักเอาการ ยังตัดสินใจไม่ได้จะลงดีหรือไม่ ไวด์ฮาร์ทเกรงว่าจะไปรบกวนจิตของเพื่อนสมาชิกและผู้อ่านน่ะค่ะ แต่ฝันแล้วไม่มาเล่าบอกให้เพื่อนสมาชิกชี้แนะก็กระไรอยู่ จึงอยากทราบว่าควรหรือไม่ควรกับฝันที่พิมพ์ไว้เรียบร้อยแล้ว

 

ยกมือ รออ่านค่ะ คุณwideheart

 

ชื่นใจ!จังเลยค่ะคุณสงบระงับ

ขอบคุณที่ให้กำลังใจ ขอบคุณค่ะ รอแป๊ปหนึงนะคะ

 

ผิด..มหันต์
<O</O
<O</O
คืนนี้เลยเวลานอนประมาณตีสองกว่าหลับฝัน..ตัวฉันนั่งอยู่ในรถที่กำลังแล่นในความมืดโดยที่ฉันไม่ได้เป็นคนขับ รถวิ่งมาได้ระยะหนึ่งผ่านท้องฟ้าสว่างรถวิ่งอยู่บนถนนคอนกรีต ผินหน้ามองออกไประยะห่างระหว่างคันรถปิกอัพกับขอบถนนข้างทางห่างกันพอที่จะทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยดีเพราะภาพที่ปรากฎซึ่งชิดกับขอบถนนที่ไม่มีอะไรกั้นมันคือพื้นน้ำในท้องทะเลกว้างออกไปฉันรู้สึกปลอดโปร่งขึ้นมาทันที รถเข้าทางโค้งชลอความเร็วช้าลงแบบค่อย ๆ ไป พยายามหาที่จอดระยะทางเกือบสุดทางนี้อีกไม่ไกลมองเห็นต้นไม้สูงโน้นใบและกิ่งก้านแผ่ให้ร่มเงาตรงที่ที่จะไปจอดรถตรงนั้น..จากที่ตรงนี้เลื่อนสายไปเห็นสนามฟุตบอลใหญ่ใจมันบอกเป็นสนามฟุตบอลขนาดมาตรฐานมาสากลทีเดียวบนพื้นทรายละเอียดหยั่งผงแป้งชมพูจาง ๆ มีรอยย่ำไปทั่ว จากสนามว่างเปล่ากลับมีทีมนักเตะฟุตบอลอยู่คนละข้าง ๆ หนึ่งเป็นกลุ่มนักเตะทีมชาติมีเสียงเรียกชื่อนิวัฒน์ สุขสวัสดิ์ดังแว่วเข้ามาในหู คนทั้งหมดในทีมนี้สวมเสื้อเชิ้ตหลวม ๆ เหมือน ๆ กัน ต่างกันที่สีเสื้อและลายผ้า บ้างก็เป็นพื้นเหลืองสลับลายดวงดำที่พวกเขาสวมใส่ปล่อยชายคลุมกางเกงขาสั้นธรรมดา เดินตรงไปที่กลุ่มทีมวัยโจ๋สวมเสื้อผ้าอย่างวัยรุ่น พูดท้าทีมผู้ใหญ่รุ่นเดอะว่ายังแน่อยู่หรือเปล่า แล้วหัวเราะกันฮาอย่างปรามาส นักเตะทีมชาติอยู่ในมาดนิ่งกันทุกคนไม่มีอาการว่าถูกเยาะ ฉันนึกชมผู้ใหญ่ แต่การแข่งก็ยังไม่เกิดขึ้น ขณะรอเวลาลูกฟุตบอลจากฝั่งซ้ายมือถูกเตะโด่งสูงลอยละลิ่วข้ามหัวฉันไปตกลงในน้ำทะเลอีกฟากมีคนสองคนยืนอยู่ที่นั่นแต่ไกล ภาพถัดไปฉันอาศัยอยู่บ้านเก่าที่ฝั่งธนฯ(บ้านนี้ลื้อไปแล้วเมื่อปีที่ผ่านมา) ประตูห้องน้องสาวคนเล็กเปิดกว้างอยู่ฉันแต่งตัวเสร็จบอกน้องว่ากำลังหาพี่สาวที่แยกไปอยู่ที่อื่นแล้ว น้องสาวเอิ้นบอกว่าอย่าลืมพี่สาวอยู่ซอยสิบหกนะลงเดินผ่านน้องสะใภ้ทักว่าแต่งชุดสีขาวทั้งชุดดูมันไม่เข้ากันนะ ควรไปเปลี่ยนเป็นกางเกงสีอื่นดีกว่า ฉันไม่สนใจหยิบรองเท้าสานหลายเส้นสีขาวส้นเตี้ย เดินออกจากบ้านไม่เท่าไร เส้นรองเท้ามันหลุดกลับเข้าบ้านเพื่อเปลี่ยนรองเท้าใหม่แบบเดียวกันเป๊ะแต่เป็นสีทอง ยืนยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นพาดกับโต๊ะไม้เตี้ยโก่งตัวลงกำลังใส่รองเท้าอยู่ไม่รู้ใครเอาขามาย้ำ ๆ เบาบ้างแรงบ้างที่ก้นฉันหลายที ก็ยังไม่หยุด ฉันนึกใครวะ!ทำกูอยู่ได้ หันควับจับขาได้ ตี ตี ตี รัวไม่รู้กี่ที แล้วมอูงหน้าคนทำนอนหงายอยู่บนพื้นทางเข้าออกบ้านเป็นเพื่อนบ้านตรงข้ามเป็นหญิงอายุไล่เลี่ยกับฉันนั่นเอง ยังไม่หนำใจซัดเข้าไปอีกสองทีแล้วบอกสั่งสอนไปว่า ถึงแม้จะรุ่นราวคราวเดียวกันก็ไม่ควรทำแบบนี้เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าทำนิสัยอย่างนี้พูดน้ำเสียงแบบดุกำหลาบซัดผัวะอย่างแรงแถมท้าย ก็ไม่ปงไม่ไปหาพี่สาวแล้ว สักพักเพื่อนบ้านที่ฉันตีเขา วิ่งกลับเข้ามาในมือถือขวดแชมพูสระผมมีครึ่งขวด ส่งให้กับญาติ ๆ ฉัน เพื่อที่จะให้ฉันหายโกรธเขา ฉันน่ะหายโกรธเขาตั้งนานแล้ว ดูหน้าเพื่อนเขาหวั่น ๆ ฉันจัง ฉันกลับขึ้นบนบ้านก็ต้องแปลกใจที่เห็นแม่กับพ่อ(พ่อเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว)พี่สาวคนดังกล่าวนั่งกลาง ฉันผลุบหน้ากลับแอบอยู่มุม นึกสนุกเอาหน้ากากผีทาบหน้าเสร็จโผล่พรวดหลอกพี่สาว ๆ แรกเห็น ช้อกตกใจสุดขีดตาเบิ่งโพลง(ขอหายใจหน่อยนะคะ)อ้าปากค้างจะพูด ๆ ออกมาเป็นคำไม่ได้ เสียง อึ๊ก อั๊ก อยู่ในลำคอ ฉันรู้ว่าพี่จะว่ามึงเล่นอะไรพิเรนทร์อย่างงี้ พี่สาวเสียขวัญ ศีรษะพี่สาวยึกขึ้นยึกลงอยู่อย่างนั้นดวงตายังเหลือกกรอกไปมา(เหมือนตุ๊กตาที่ไขลานที่เราบังคับให้หยุดหันซ้ายหันขวาขึ้นลงแบบนั้นเลย) สติกลับคืนมาไม่ได้แล้ว ฉันคุกเขาตรงหน้าพี่สาวพูดว่าคุณพระช่วย ฉันทำอะไรลงไปนี่หัวใจฉันไปประทับในความรู้สึกพี่สาวฉันเสียใจอย่างหาที่สุดมิได้ หัวใจฉันมันเหมือนแตกสลายในใจว้าวุ่น ความรู้สึกผิดอย่างมหันต์บังเกิดขึ้นอย่างไม่อาจอภัยให้ได้ ฉันร้องไห้คร่ำครวญเหมือนคนเสียจริต./
<O</O
<O</O
มันเป็นความฝันที่หนักเอาการ ไวด์ฮาร์ทยังติดความรู้สึกออกแย่ ๆ เอามาก ๆ เมื่อนึกถึงทีไรเลยค่ะเพื่อนสมาชิกและท่านผู้แวะอ่าน ขอโทษนะคะที่เอาฝันแบบนี้มาเล่าให้ฟัง แล้วไวด์ฮาร์ทยังมีอาการคอเคล็ดด้วยจนวันนี้ก็ยังเคล็ดเอี้ยวคอไม่ค่อยถนัด ไม่อยากฝันแบบนี้อีกอ่ะค่ะ แล้วในชีวิตจริงก็ไม่เคยเล่นพิเรนทร์ ๆ แบบนี้กับใครเลย แล้วถ้ามันเกิดกับใคร ๆ มันก็คงจะรู้สึกเหมือนในฝันแน่เลย น่ากลัวจัง สวัสดีค่ะ<O</O

 

ค่ะ ทราบแล้ว ว่าทำไมถึงยกมือให้คุณwideheart เล่าเรื่องนี้ เดี๋ยวขอไป copy ข้อความที่ห้องฝันมาก่อนนะค่ะ
ดังนี้ค่ะ
"ว่าแล้วก็เล่าเรื่องผีตอนดึกเลยดีกว่า เข้าทางเลยเป็นเรื่องผีแบบที่คุณmead โพสเอาไว้เฝ้าห้องนี่แหละ แม่กับลูก แต่อันดับแรกก็ต้องเล่าความฝันกันก่อนเพราะยังไงซะ มันก็เป็นห้องฝัน อย่าลืม 55
สงบฝันว่า เดินเข้าไปในวัด(ขอโทษที่ต้องเล่าละเอียดมากกกกกกกกกกกก) เดินไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ไปหยุดตรงลานซักล้าง หันไปเห็นบาตรพระซึ่งวางอยู่บนชั้นเหนือพื้นดิน จึงเอื้อมมือไปหยิบลงมาเห็นของอยู่ในบาตร กลมๆขาวๆจึงหยิบออกมาดู ปรากฏว่า เป็นหัวกระโหลกมนุษย์ในนั้น มีหัวสมองอัดแน่นเต็มหัวกระโหลก ไปหมด(ในบาตรพระมีน้ำด้วย)
ทันที่ ที่รู้ว่าเป็นหัวกระโหลกก็เลยรู้สึกกลัว แบบคนเจอศพทั่วไป ถัดมาก็มีเสียงพูดของคนตายเจ้าของหัวกระโหลก เขาเล่าเรื่องสาเหตุการตายของเขา เขาเล่าว่าเขาเป็นผู้นำมีลูกน้องคนสนิทที่ไว้ใจกันพลั้งเพลอฆ่าเขาตายโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อเขาตายจึงยึดอำนาจกลายเป็นผู้นำแทนเขา แต่ในความเป็นจริงยังมีลูกน้องอีกจำนวนมากที่ยังจงรักภักดีต่อเขา ดังนั้นจึงแบ่งเป็น2 ฝ่าย ตรงนี้ เหมือนเป็นไตเติ้ลนำเรื่องที่เขาเล่าให้ฟัง แต่ถัดมาก็เดินเรื่อง และในจำนวนนั้น สงบก็เป็นลูกน้องของเขาด้วย ยังมีต่อค่ะ
ทีนี้ก็เดินเรื่องแล้วล่ะ คราวนี้เป็นตัวของสงบเองเลย อยู่ในเหตุการณ์นั้น สงบไม่ยอมรับฝ่ายที่ยึดอำนาจได้ใหม่จึงพยายามพาตัวเองออกมาจากเหตุการณ์นั้น แต่เขาไม่ยอม ทันทีที่สงบหันหลังให้ เขาใช้อะไรบางอย่างยิงมาทีหลังรู้สึกได้ว่าโดนเต็มๆเจ็บด้วย แต่ไม่ได้เป็นอะไรก็ยังหนีต่อ ผ่านด่านหลายด่านมาก ล้วนแต่ต้องการสกัดกั้นสงบ เอาไว้ เช่นมีเหล็กแหลม มีดดาบ คอยทำร้าย มาอีกด่านเป็นด่านทำร้ายที่ต้องราดด้วยน้ำกรด แต่เขาก็ไม่สามารถทำร้าย สงบได้ เพราะทันที่ที่เรารู้สึกถึงความน่ากลัว เราก็ดูลมหายใจของเราว่า ยังสวดมนต์อยู่หรือไม่ ปรากฏว่า มีคำสวดมนต์อยู่ทุกลมหายใจเข้าออก ดังนั้นคนที่เฝ้าด่านน้ำกรด เขาจึงบอกว่า ต้องยอมเขาหน่อยนะเพราะ เขาเองก็ต้องทำตามหน้าที่ พอเขารู้ว่าเรายอม เขาจึงเอาใบไม้เป็นกำมือ จุ่มลงไปในน้ำกรดแล้วมาประพรมที่ตัวเรา ตอนนั้นก็มีความรู้สึกปวดแสบปวดร้อนเล็กน้อย แต่ยังไม่หมด ด่านต่อมานี้น่าจะเป็นด่านสุดท้าย เป็นด่านที่เป็นเหมือนมีเหล็กกลมๆ เหมือนตราเครื่องหมายอะไรบางอย่าง เป็นด่านนาบตัวด้วยเหล็กร้อน ด่านนี้สงบโดนนาบที่หลังบริเวณบั้นเอวทั้งซ้ายขวาอันนี้เจ็บ
ความฝันจบแล้วค่ะ แต่เรื่องยังไม่จบ ยังมีเรื่องที่ต่อเนื่องจากความฝันอีก
โห ผีเฝ้าห้องคุณmead ยังอยู่เลย แต่คนเอาผีมาปล่อยไม่ยอมมานิ อ่านแล้ว อาจจะสงสัยว่าเกี่ยวกับผีแม่ลูกตรงไหน ใช่ไหมล้า ....."
นี่คือความฝันของสงบค่ะ

 

ถ้าเล่าเท่านี้ งงแน่ค่ะ 55 ว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน สงสัยวันก่อนคงไปโพสมา ผิดห้องแน่นอน หลังจากที่ฝันแล้ว วันถัดมาก็ไปติดต่องาน ขับรถผ่านวัดค่ะ เลยแวะที่วัด หลวงพ่อพาไปดูกระดูกที่ขุดได้ในวัด ไม่ทราบว่าเป็นศพใคร 2 แม่ลูก แต่ศพแม่ตรงหัวกระโหลกนั้นมีรอยแตกยุบตรงด้านซ้าย (น่าจะถูกทุบตอนโดนฆ่า)ถัดมามันเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ช่วงสมัยอยุธยา ไปธนบุรี(เล่าที่เปิดเผยไม่ได้ค่ะถ้าสงสัยก็ต้องส่งข้อความส่วนตัวมาค่ะ จะเล่า) เลยพูดถึงความฝันของตัวเองเมื่อคืน มันเหมือนเหตุการณ์สมัยประวัติศาสตร์อยุธยามาก (เพิ่งนึกได้) และเดินดูรอบๆบริเวณขุดเจอกระดูกเยอะจัง ....
เมื่อกลับมาบ้าน 55 นอนไม่หลับ กลับมากลัวผีอีกรอบ(หลังจากที่หายไปนาน)น้าน
ตื่นเช้า คอเคล็ดปวดหลัง ข้างซ้าย หันไม่ได้ วันนั้นเหมือนสุนัขบ้าเลยค่ะพี่น้อง ต้องหันทั้งตัว อันนี้ไงค่ะ คุณ wideheart ที่มันเกี่ยวกัน สงบเพิ่งหายสนิทวันนี้เอง คิดอยู่ตั้งนาน เขาว่าตกหมอน เราก็ว่า ไม่น่าใช่บรื่ออออออออ

 

<O</O
อ่านแล้วมันดีค่ะแต่ตีฝันไม่เป็นอ่ะค่ะ แหมอยากตั้งชื่อเรื่องผีผีแล้วชอบแล้วชอบผีอีกด้วยอิว่า”ฝ่าดงมฤตยูผี” เป็นไงคะคุณสงบระงับ ขอโทษมาช้า แต่มาชัวร์ป๊าบ..ป๊าบ..ให้กำลังใจค่ะ สู้..สู้..กับผีนะคะอย่ากลัว <O</O
<O</O

 

รุ้งเจ็ดสี...<O</O​

<O</O

เป็นประหลาด..รุ้งเจ็ดสี..นี้มีด้วย<O</O​

ประดับสวย..บนฟ้า..คราฉงน<O</O​

เพราะเกิดมา..ไม่เคย..เลยได้ยล<O</O​

เหมือนต้องมนต์..หมายมั่น..ให้ฉันดู<O</O​

<O</O

ตะลึงตื่น..ความงาม...ถามใครได้ <O</O
จะพูดไป..ต้องบรรยาย..คลายอยากรู้<O</O
ต่อไปนี้..เชิญผู้อ่าน..พิจารณาดู <O</O
ถ้าหากรู้..วานบอกนอก..ตำรา
<O</O
<O</O
ประมาณตีสองเลยเวลานอนอีกแล้วไวด์ฮาร์ทเอ๋ยนอนซะเจ้าขวัญเรียมบอกตัวเองอ่ะค่ะหลับฝัน..ฉันอยู่ที่ไหนสักแห่งสภาพแวดล้อมรอบกายไม่มีอะไรเลยให้รู้ว่าอยู่ที่ไหนมันว่าง ๆ ไปหมด ฉันพยายามกำหนดนึกดูว่าที่ไหน โหนสายตามองไกลออกไปสู่เบื้องหน้า ยืนใคร่ครวญคิดเรื่อยเปื่อย สายตาเหม่อไปที่สุดขอบฟ้าสักครู่หนึ่ง ท้องฟ้าประดับแสงสีรุ้งปรากฎเพียงจาง ๆ ปรากฏอยู่ตรงหน้า ฉันหยุดคิดเบิ่งตาให้กว้างเริ่มเห็นสิ่งมหัศจรรย์พลันลึกเมื่อสายรุ้งเริ่มขยายโค้งบรรจบกันเป็นวงกลมอันงดงามชัดเด่น ๆ อย่างหาที่สุดมิได้ ช่างงดงามเสียยิ่งกระไร เหมือนต้องมนต์สกดตายนิ่งไว้ไม่ให้คลายเคลื่อนสายรุ้งเจ็ดสีขยายวงกว้างออก ๆ พลัน..โอ..อะไรนี่ฉันตื่นตะลึง..แสงรัศมีบรรเจิดจ้าเย็นตา สิ่งเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆรอบรัศมีนั่นนั้นคือดวงอาทิตย์ค่อยปรากฏชัดเต็มดวงใหญ่ภายในสายแสงสีรุ้งงดงามซึ่งโอบรอบดวงอาทิตย์ไว้ทั้งดวง มันคือปรากฏการณ์อะไรที่ให้ฉันเห็นอย่างนี้ฉันคิดฉันตื่นเต้นสุดเหลือที่จะบอกกล่าว ฉันระลึกถึงสามีแต่สายตาไม่ยอมละจากภาพความงามอันวิจิตรภาพดวงอาทิตย์เย็นตาหมุนเอื่อยลอยนวลอย่างแช่มช้าประดับด้วยสายรุ้งเจ็ดสีอยู่อย่างนั้นและเนิ่นนาน..(ไวด์ฮาร์ทไม่ใช่นักกวีประพันธ์บทมันงดงามตราตรึงจับจิตจับใจ ไม่สามารถถ่ายทอดความงามล้ำเพริดแพร้วอันน่าชวนพิศวงให้เพื่อนสมาชิกและผู้อ่านได้สัมผัสจิตแบ่งปันอรรถรสแห่งบรรยายได้มากกว่านี้..ต้องขออภัย) ฉันตะโกนเรียกสามีให้ออกมาจากห้องเขาตกตกใจวิ่งออกมาเกือบหัวคะมำ ขณะเดียวกันผู้คนจากที่ไหนไม่รู้โกลาหลไปหมดวิ่งชนกันบ้าง วิ่งหกคะล้มบ้าง ชุลมุลวุ่นวาย ตื่นปรากฏการณ์มหัศจรรย์ชนิดว่าฝันหรือความจริงนี่./ (แต่ขอบอกนี่คือความฝันอันประหลาดชนิดที่ไวด์ฮาร์ทล่วงเลยมาวัยนี้ไม่เคยจะฝันเห็นแบบนี้มาก่อนในชีวิต ไวด์ฮาร์ทได้ชมเป็นขวัญตา(จิตที่เห็นฝัน)เพื่อมาแบ่งปันความรักความเอื้ออาทรต่อชีวิตผู้คนที่กำลังต้องการสิ่งใดฤา)<O</O
<O</O

รักทุกคน..ไม่ว่าใคร.. ไม่คืนรัก<O</O​

ประจักษ์แล้ว..ในจิต..วิญญาณฉัน<O</O​

อันความรัก..ยิ่งใหญ่..ในอนันต์<O</O​

เมตตานั้น..ประกอบกัน..พันทวี<O</O​

<O</O

เพื่อนสมาชิกเอ๋ย..อย่าละ..ในความหวัง <O</O
จะถึงฝั่ง..ฝันไว้..จากกายนี้<O</O
ให้กำลังใจ..ต่อเพื่อน..อย่างเคยมี <O</O
ไวด์ฮาร์ทนี้..จะเดินด้วย..ช่วยกัน/ฝ่า...25 พฤษภาคม 2552โดย wideheart<O</O

 

อืม ฝันดีและสวยงามน่ายินดียิ่ง อัศจรรย์ใจมาก อนุโมทนาบุญค่ะ

 

ขอฝากถึงเพื่อนสมาชิกค่ะ ไวด์ฮาร์ทอยากทราบว่า ตัวหัวการ์ตูนแลบลิ้นหลอกก่อนลงโพสต์เคลียร์ออกหมดแล้ว พอลงโพสต์ไปแล้วมันยังอยู่ในเครื่องหนึ่งแต่กับอีกเครื่องหนึ่งไม่มีรูปการ์ตูนหลอกนั้น เลยไม่ทราบว่ามันมีติดอยู่ในเครื่องอื่น ๆ หรือเครื่องของเพื่อนสมาชิกบ้างหรือเปล่าคะ เพราะมันดูไม่งามตาไปติดอยู่ท้ายบรรทัดตัวหนังสือ เลยทำให้ขาดความสุนทรีย์ในอารมณ์น่ะค่ะ เดี๋ยวจะลองลบมันออกจากเครื่องนี้ดูอีกที ถ้าข้อความเดิมลงในโพสต์วันนี้ซ้ำช่วยกรุณาลบออกด้วยนะคะ เดี๋ยวจะเปลืองเนื้อที่อันไม่ควร

ขอบพระคุณยิ่ง
​

อ้อ! ขออนุโมทนาบุญให้กับคุณด้วยค่ะ คุณสงบระงับ

 

ขอโพสต์คำถาม-คำตอบ ที่พี่นักเขียน ได้กรุณาไขปริศนาให้จอยนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่นักเขียน

จอยมีเรื่องถามพี่นักเขียนนะคะ จอยเป็นคนฝันทุกคืน ไม่เคยมีคืนไหนไม่ฝัน บางที ทำให้เราเหนื่อยมาก เหมือนไม่ได้นอน แต่ตอนนี้ ยอมรับความเป็นจริงแล้วว่า ยังงัย เราก้อไม่มีทางหลับแบบไม่ฝัน จอยฝัน จอยจำได้ จอยอยากรู้ว่า
1. จอยเคยฝันถึงเพื่อนคนนึงที่ ไม่ได้เจอกันนานแล้ว แต่เป็นคนที่เราเคยสนิทมากๆ ฝันถึงบ่อยมากๆ แต่เราก้อไม่ได้โทรไปหาเขา เพราะไม่ได้ติดต่อกันนานมากแล้ว จอยอยากรู้ว่า ความฝัน หรือจิตใต้สำนึกจอย เขาต้องการอะไร ต้องการให้เราโทรหาเพื่อนคนนี้หรอ อย่างนี้ หมายความว่ายังงัยหรือคะ ช่วยจอยแก้ไขปริศนา ให้จอยทีนะคะ

2. ทำไมบางคน นอนไม่เคยฝันเลยอะคะ แล้วทำไม จอยฝันทุกคืนเลย ฝันแบบ สารพัด คือ ความฝัน ของเราต้องการตอบสนองจิตใต้สำนึกลึกๆ ของเราหรือเปล่าคะ

รบกวนตอบคำถามปริศนา ให้จอยหน่อยนะคะ พี่นักเขียน

ขอแสดงความนับถือ
จอย

สวัสดีค่ะคุณน้องจอย

ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวว่า ความฝันเป็นโลกแห่งความเป็นจริงภายใน และเป็นโลกที่สะท้อนให้เราเห็นถึงภาวะจิตของตนเอง หากเราเข้าใจในที่มาของความฝัน และเข้าใจได้ว่า ความฝันคืออะไร เราจะรู้จักตนเอง รู้จักธรรมชาติที่แท้จริงของจิตวิญญาณ ซึ่งเป็นแก่นแท้ของเรา ที่ดำเนินไปในโลกของความฝันให้เราเห็นอย่างเปิดเผย เปลือยเปล่า ปราศจากเครื่องพรางที่ปกปิดธรรมชาติความเป็นจริงไว้ในยามตื่น

ไม่ว่าเราจะฝันถึงใคร ฝันถึงอะไร
บุคคล สถานการณ์ สถานที่หรือวัตถุสิ่งของต่างๆ ล้วนเป็น "สัญลักษณ์" ทดแทนภาวะจิตของเราทั้งสิ้น เราจะต้องเรียนรู้ที่จะตีความหมายของสิ่งเหล่านั้น เพราะมันเป็นชุดสัญลักษณ์ที่เป็นเอกลักษณ์
และมีความหมายจำเพาะสำหรับแต่ละบุคคลเท่านั้น

จากหนังสือ ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ ท่านอาจารย์อนาลัยได้ยกตัวอย่างว่า
ไฟ อาจเป็นสัญลักษณ์ของความท้าทาย สำหรับตำรวจดับเพลิง ที่เลือกทำอาชีพดับไฟ แต่อาจเป็นสัญลักษณ์ของการสูญเสีย สำหรับผู้ที่เคยประสพเหตุสูญเสียคนรัก หรือของรักไปในกองเพลิง

ดังนั้นคุณน้องจะต้องทบทวนความฝัน ในนัยอันเป็นสัญลักษณ์ ด้วยการถามตนเองว่า
ความฝันเกี่ยวกับเพื่อนคนนั้น ทดแทนอะไรจากมุมมองและความเชื่อของคุณน้อง

พี่นักเขียนมักฝันถึงเพื่อนที่ไม่ได้พบกันนานนับสิบปี
เคยคิดเช่นคุณน้องว่า ทำไมจึงฝันถึงเขา และอยากรู้ว่าเขาคิดถึงเราไหม
ก็พบว่า บุคลิกภาพของเพื่อนผู้นี้ ในมุมมองของพี่นักเขียน เป็นสัญลักษณ์ของผู้ที่ไม่ย่อท้อ
เมื่อใดฝันถึงเขา ต้องพิจารณาสถานการณ์ของความฝันด้วยว่า มันเกี่ยวพันกับอะไรกับเรา
คุณน้องจะเข้าใจตนเองได้ดีขึ้น เพราะความฝันจะแสดงให้เราเห็นเบื้องลึกของตนเองเสมอ

ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้ว่า ความฝันมีหลายชั้น หลายระดับข้อมูล
ระดับที่ลุ่มลึกที่สุด ก็ได้แก่การเรียนรู้ ที่จะรู้จักตนเอง
และในอีกระดับหนึ่งที่ตื้นกว่า ความฝันเป็นการสื่อสารสองทางเสมอ
คือความฝันแสดงให้เราเห็นว่า เราคิดถึงเพื่อน และเพื่อนก็ึคิดถึงเราเช่นกัน
แม้ยามตื่นเราอาจปฏิเสธว่า เราไม่เคยสนใจ หรือคิดถึงเพื่อนผู้นั้นเลย
ความหมายของการสื่อสารสองทางคือ - เราฝันถึงเขา เขาก็ฝันถึงเรา
แต่เรามักจะไม่มีโอกาสตรวจสอบความเป็นจริงเหล่านี้
หากเราตรวจสอบได้ โทรถามกันได้ ในกรณีที่เป็นเพื่อนสนิท
เราจะพบว่า มันเป็นความจริง ที่เป็นธรรมชาติมากๆ

ตอบคำถามข้อ 1 : "จอยอยากรู้ว่า ความฝัน หรือจิตใต้สำนึกจอย เขาต้องการอะไร ต้องการให้เราโทรหาเพื่อนคนนี้หรอ อย่างนี้ หมายความว่ายังงัย"

ก่อนอื่นคุณน้องต้องเข้าใจก่อนว่า ในโลกของความฝัน อันเป็นโลกภายใน หรือภาวะจิตของเราโดยแท้ ไม่มีเขา ไม่มีผู้บงการ ไม่มีผู้บังคับบัญชาใดๆ ที่เป็นผู้สั่งการให้ทุกสิ่งเป็นไป มีแต่เรา มีแต่จิตวิญญาณรวมของเรา-เขา เป็นหนึ่งเดียว ไม่มีใครแบ่งแยกไปจากเรา "เขา"เป็นสัญลักษณ์ที่ทดแทนส่วนหนึ่งของเรา ที่เราอาจจะมองไม่เห็น ไม่เข้าใจ หรือปฏิเสธในยามตื่น ด้วยข้อจำกัดของความเชื่อ วัฒนธรรม สังคม ศาสนา และการแบ่งแยกตัวตนเรา-เขา ด้วยความไม่รู้ ฯลฯ

เพื่อนของเรา-ทุกคนในโลกนี้และโลกอื่นๆ
ล้วนเป็นจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ของเรา หรือ
จิตวิญญาณเสมือนร่วมร่างแต่ต่างมิติ หรือ
จิตวิญญาณต่างร่าง แต่ร่วมมิติ กับเรา

ในโลกของความฝัน เราไม่อาจแบ่งแยก แตกแยกความเป็นบุคคลเรา-เขา กับใครๆ หรือสรรพสิ่งใดๆในจักรวาล ได้อย่างแน่นอนชัดเจนเช่นยามตื่น เพราะมันคือธรรมชาติความเป็นจริงของการเป็นหนึ่งเดียวของจิตวิญญาณทั้งหลาย

ตอบคำถามข้อ 2 : "ทำไมบางคน นอนไม่เคยฝันเลยอะคะ แล้วทำไม จอยฝันทุกคืนเลย ฝันแบบ สารพัด คือ ความฝัน ของเราต้องการตอบสนองจิตใต้สำนึกลึกๆ ของเราหรือเปล่าคะ"

ตามธรรมชาติแล้ว มนุษย์เราฝันด้วยกันทุกคน ทุกคืน
ไม่ใช่แต่เพียงท่านอาจารย์อนาลัยที่กล่าวเช่นนั้น
แต่วิทยาศาสตร์การแพทย์ ก็ค้นพบมานานแล้วว่า
มนุษย์เราจะก้าวล่วงไปสู่ภาวะที่เรียกว่า REM หรือ Rapid Eye Movement ก่อนที่จะหลับลึก
ช่วง REM นี้เองเป็นช่วงที่เรากำลังฝัน และจดจำได้ไม่มากก็น้อย
แต่หากเข้าไปสู่ช่วงหลับลึกแล้ว หากไม่ได้ฝึกฝน เรามักจะจดจำความฝันไม่ได้ เพราะความฝันในช่วงนี้จะเต็มไปด้วยสัญลักษณ์ที่ห่างไกลจากสัญลักษณ์ทางกายภาพที่เรารู้จัก หลายๆสิ่งเป็นจินตภาพที่ปราศจากสัญลักษณ์ทางกายภาพที่จะทดแทน เป็นความรู้สึกที่ปราศจากคำพูด ลุ่มลึก และ หากไม่ได้ฝึกฝน เราจะปราศจากคำพูดที่จะถ่ายทอดความฝันเหล่านั้นมาสู่ความจำ ในลักษณ์ที่เป็นสัญลักษณ์ทางกายภาพที่ทำให้บรรยายความฝันเหล่านั้นเป็นเรื่องราวได้

การที่จะจดจำความฝันในช่วงดังกล่าวนี้ได้ จะต้องมีการถอดรหัส จากภาวะที่เป็นสัญลักษณ์ที่เป็นจินตภาพ มาเป็นสัญลักษณ์ที่เป็นกายภาพ เช่นเป็นเรื่องราวเหตุการณ์ สถานการณ์ บุคคล สถานที่ ฯลฯ เราจึงจะมีคำพูดที่สามารถถ่ายทอดความฝันเหล่านั้นไปสู่ความทรงจำ และทำให้จดจำได้ เล่าฝันได้ ไม่เช่นนั้นแล้ว เราจะมีแต่ความฝันที่ พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ทำให้เชื่อว่า ไม่ได้ฝัน

พี่นักเขียนหวังว่า คุณน้องจอย จะมีโอกาสได้อ่านหนังสือสองเล่มแรก คือ ธรรมชาติของชาติภพ และ ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ เพราะสองเล่มนี้ตอบคำถามของคุณน้องได้มากกว่าพี่นักเขียนหลายพันเท่า และอาจจะทำให้คุณน้องเข้าใจตนเองได้ดีขึ้น

คุณน้องเป็นผู้ที่จดจำความฝันได้ดีมากอยู่แล้ว การทำความเข้าใจในสาระจากหนังสือสองเล่มนี้
จะทำให้คุณน้องก้าวไปสู่ความเข้าใจในตนเองได้อย่างลุ่มลึกอีกระดับหนึ่งอย่างแน่นอนที่สุด

ตามปกติแล้ว พี่นักเขียนมักตอบคำถามเหล่านี้ทางกระทู้ เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้อ่านอื่นๆที่มีคำถามคล้ายคุณน้อง ได้รับข้อมูล หรือแลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วย แต่พอดีช่วงนี้ computer ของ พี่นักเขียนมีปัญหา log-in ไม่ได้ หากคุณน้อง ได้มีโอกาสเข้ากระทู้ขอรบกวนคุณน้องช่วย post ให้ด้วย จะขอบคุณมากค่ะ แต่ถ้าหากต้องการเก็บคำตอบไว้เป็นส่วนตัว ก็ไม่เป็นไรค่ะ

ด้วยความปรารถนดี
พี่นักเขียน

 

ขอขอบคุณ คุณ imjoice มากๆ เลยค่ะ
โพสต์ นี้เหมือนน้ำทิพย์ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ห้องวิทย์ฯ ด้วยนะคะ(f)

 

เข้ามาอีกรอบ แห่ะ แห่ะ
ตอนบ่าย คอมฯข้าพเจ้า ติ๊งต๊อง ไม่ยอมพิมพ์ ภาษาไทยซะงั้น
(falky ทราบดี ปวดหัว เพราะข้าเจ้า ไปรอบนึงแระ)
พอแก้ไขได้ เข้าเวบฯ โพสต์ได้หน่อย เวบก็อืด เครื่องก็แฮ๊งค์ เลยถอดใจ ออกก็ออก
นี่เลยเอาใหม่ มาใช้ที่บ้าน ไม่งั้นเดี๋ยวมันจะคาใจ

ยังไม่ได้ทักทาย คุณสงบระงับ กับ คุณwidheart เลย
จะบอกว่า ภาพสวยๆที่คุณ สงบฯ มาโพสต์
กับความฝันอันบรรเจิดของ คุณ wideheart
(เรื่องผีๆ ของทั้งสองท่าน เดรดขอผ่านนะคะ ไม่ถนัดค่ะ.. )
เป็นนิมิตรหมายที่ดีมาก วันนี้เข้ามาเจอโพสต์ คุณimjoice กระจ่างเลยค่ะ

Thanks ทุกๆท่านเลยค่ะ

อ้อ...คุณ wideheart คะ ถ้าพิมพ์ ใน word แล้ว copyมา ตัวการ์ตูน มักจะมาค่ะ
แต่เท่าที่เดรดเห็น ก็ไม่มีนะคะ สวยงามดี เพียงแต่บางทีจะติด เครื่องหมาย >> กับ<< มาเท่านั้น

ส่วนข้อความเรา เราลบเอง หรือแก้ไขได้เองเลยค่ะ
สำหรับข้อความที่โพสต์ไปแล้ว มุมขวาล่าง ตรงข้อความเราอะค่ะตรง แก้ไข/ลบ อะค่ะ ลองดูนะคะ
ขอให้ สนุกกับการโพสต์ นะคะ....

 

ขอต้อนรับ คุณ imjoice ด้วยครับ
ขอบคุณคุณจอยด้วย ที่นำจดหมายมาลงให้พวกเราได้อ่านกัน
ได้ประโยชน์มากทีเดียวครับ

รุ้งเจ็ดสี..ของคุณ widheart น่าประทับใจเกินบรรยายนะครับ
เหมือเราจินตนาการว่าผ่ามะนาวแล้วบีบลงคอ...
อ่านแล้วคล้อยตามสดชื่นไปด้วยครับ

ฝันคุณสงบฯออกแนวแอ๊คชั่น sci-fi เหมือนเป็นการต่อส้ระหว่างความคิดที่ขัดแย้งกันสองด้านเลย
เชื่อว่ายังไงก็ต้องฟันฝ่าทะลวงด่านต่างออกมาจนได้ล่ะ
ไม่ต้องกลัวครับ คราวหน้าพกหลวงพ่อไปหลายๆองค์หน่อย อิอิ

:boo: