เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

เข้าเน็ตไม่ได้หลายวัน พอดีได้หยุดเลยได้แอบมาร้านอินเตอร์เน็ตเสียที เคยสัญญาว่าจะวาดการ์ตูนให้ดู ไป ๆ มา เปลี่ยนใจแล้วเพราะกลัววาดได้ไม่เหมือนกับที่เห็นมา อาจจะทำให้พระเอกหมดหล่อ ซะ เปล่า ๆ จำได้ตอนป่วยมีใครก็ไม่รู้ (ไม่ทราบต้นสังกัด) มาฉายการ์ตูนให้ดูฟรี ๆบนฝาผนัง ภาพผู้ชายผมยาว อายุยังไม่มาก ท่าทางมียศฐาบรรดาศักดิ์ซะด้วย เอาแต่ใจสุด ๆ กำลังหนีคำสั่งบางอย่าง พร้อมไม่ยอมทำตามคำสั่งนั้น สุดท้ายท่ามกลางที่ประชุม เขาถูกตัดสิน มีการนำเขาไปไว้ในห้องขัง แล้วจับอัดใส่บางอย่างคล้ายกระจก (ข้างในจินต์มันเรียก "กระจกจักรวาล") แล้วส่งเข้ามาในโลก ถัดจากนั้นในทุกชาติภพที่ฉายให้ดู ทุกร่างในทุกชาติภพต้องปรากฏเขาเหมือนเงาตามตัวด้วยตลอดเวลา พอคิดขึ้นมาแล้วก็อดคิดขึ้นมาไม่ได้ว่า "จะเอามาให้ดูทำไมกันเนี่ย ดูไปก็ไม่เข้าใจหรอก เพิ่มความอยากรู้อยากเห็นซะเปล่า ๆ" พอคิดอยากรู้มากขึ้น เลยต้องขนขวายเรียนรู้มั่ง ทำสมาธิกันมั่ง คิดไป ๆ มา ๆ เออ "แผนการตลาด เข้าท่าเหมือนกันแฮะ"

ว่าแต่คนอ่านเข้าใจไหมเนี่ย เหอ ๆๆๆ

 

ฝันถึงสถานที่เดิมๆ หลายๆ ครั้ง อาจจะเป็นเพราะจิตใจของตัวเองยังยึดติดกับอารมณ์อะไรบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับสถานที่อย่างนั้นก็ได้นะ

อย่าง zip เองบางทีก็ฝันถึงสถานที่เรียนบ่อยๆ เหมือนกัน เป็นโรงเรียนบ้าง มหาวิทยาลัยบ้าง แต่ว่ามันก็ไม่ใช่สถานที่ที่เคยเรียนจริงๆ หรอกนะ

ตอนนี้ได้มาเรียนอีกรอบ รู้สึกดีเหมือนกันเวลาได้มีกลุ่มเพื่อนๆ ที่เรียน ที่ได้นั่งเข้าห้องเรียน แต่ก็หนักหน่อยเวลาสอบนี่แหล่ะ


วาดรูปไม่เหมือน ลองวาดหลายๆ รอบอาจจะดูเหมือนขึ้นก็ได้นะคุณจิน

 

สมาชิกใหม่เล่าฝัน

ความฝัน<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ระยะนี้ตั้งแต่ต้นเดือนเมษายนจะนอนดึกมาก ประมาณ ตีสี่บ้าง ตีห้าบ้าง จนถึงหกโมงเช้าก็บ่อย เมื่อคืนหลังจากดูข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์ต่าง ๆในอินเตอร์เน็ตเป็นประจำ ประมาณตีสี่ครึ่งย่างเข้าของวันศุกร์ที่ 24 ก็ล้มตัวลงนอนก็หลับฝันไปว่า บ้านที่อยู่ถูกพายุทั้งลมทั้งฝนโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่งในทันใดไฟฟ้าดับมืดมิดไปหมด เสียงหวีดร้องตกตระหนื่นหวาดกลัวของคนในครอบครัวฉัน ไม่รู้เสียงใครเป็นเสียงใครตะโกนเรียกหากันสุดเสียงอย่างต่อเนื่องสลับกับฟ้าพิโรธอย่างน่าสพรึงกลัว(แต่ไม่ได้ยินเสียงฟ้าผ่า) เสียงที่ทำให้ฉันรู้สึกพรั่นพรึงถึงความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสเป็นเสียงร้องของพี่สาวฉันซึ่งเสียสติไปในทันทีพร่ำพูดว่าอยู่นี่ อยู่นี่ ไม่ขาดระยะ ฉันซึ่งยืนอยู่กลางห้องไม่ได้ขยับเขยื่อนนิ่งราวกับท่อนไม้ตกใจระคนกับความเป็นห่วงคนในบ้าน แสงแปลบปลาบของสายฟ้าแลเห็นบ้านไม้มุงสังกะสีพังเป็นแถบๆ พายุปีศาจทำท่าจะไม่หยุด ต้นไม้ใหญ่ซึ่งถูกกระแสพายุซัดไปมาราวกับจะเชือดเฉือนออกเป็นชิ้น ๆ ไม่อาจต้านทานได้โอนเอนจวนเจียนจะถอนรากถอนโคน ฉัน! พอตั้งสติได้ ก็แปลก! ก้าวเท้าอย่างช้า ๆ ประมาณสองสามก้าว(ในฝันเป็นอย่างนั้น) ออกไปยืนที่หน้าต่างซึ่งเหลือบานเดียว สายตามองตรงไปข้างหน้ายกมือสองข้างกางขึ้นเหนือกว่าระดับศีรษะกำหนดจิตสั่งว่าหยุดเดี๋ยวนี้! ฉับพลัน!ท้องฟ้าสว่างทุ่งอย่างเงียบกริบเป็นปลิดพริ้ง ไม่ได้ยินเสียงใดๆ ทั้งสิ้น มาอีกทีรู้ตัวว่ากำลังยืนอยู่ท่ามกลางบ้านซึ่งกลายเป็นเศษไม้เศษสังกะสีไม่เหลือชิ้นดีกองทับถมกันระเกะระกะ เริ่มค้นหาญาติพี่น้องและแม่ ที่เสียชีวิตทั้งหมดในใจว่าต้องพยายามหาให้เจอ โยนเศษไม้เศษสังกะสีอยู่จนนานก็ไม่พบสักคนสิ้นหวัง จึงปลงตก แต่ก็แปลกอีก! ขณะที่กำลังจะก้าวออกไปจากที่นั่น หูก็ได้ยินเสียงร้องไห้แว่วๆ จึงเดินตามเสียงนั้นไปหยุดตรงกองไม้กองหนึ่งมีสังกะสีปิดอยู่จึงยกออกเหวี่ยงทิ้ง ก็ต้องตกใจยืนตะรึง! พิศวงว่าเด็กที่ไหนไหงมานอนร้องไห้จ้าอยู่ใต้ซากปรักหักพังนี้ได้ เสียงร้องไห้ยิ่งดังขึ้น ๆ แบบเสียขวัญอยู่ในเปลวไกวเล็กๆ สีเหลือง จึงรีบอุ้มเอามาไว้แนบอก สักพักแกหยุดร้อง ก็เปลี่ยนเป็นอุ้มใหม่ในลักษณะช้อนตัวอุ้ม ก็เห็นสายสะดือเด็กเท่าหัวแม่โป้งติดอยู่กับท้อง แสดงว่าเป็นเด็กทารกแรกเกิด และยังมีคล้ายกับเยื่อเหนียว ๆ ติดอยู่กับตัวเด็กด้วย พอดูรายละเอียดหมดแล้ว ฉันก็รีบสาวเท้าไปเรื่อย ๆ ฉันก็ไม่รู้ว่าไปไหน พอดีเจอบ้านหลังหนึ่งเห็นเด็กผู้หญิงอายุรุ่น ๆ ใส่เสื้อกางเกงชุดขาว ผมสั้นอุ้มเด็กไว้ข้างเอว และมีเด็กชายอีกหนึ่งคนเดินอยู่ด้วยในบริเวณทางเดิน พวกเขาเดินมาจนถึงรั้วหน้าบ้าน ฉันซึ่งยืนอุ้มเด็กทารกอยู่หน้ารั้วบ้านนั้น ก็เอ่ยปาก(ภาษาจิต) ขอฝากหนูน้อยที่ฉันอุ้มอย่างทะนุถนอมไว้ที่นี่ก่อน เพราะฉันไม่มีอะไรจะให้เด็กกิน นมก็ไม่มี น้ำก็ไม่มี ในฝันบอกว่าฉันต้องไปทำธุระอะไรสักอย่าง เสร็จแล้วฉันจะกลับมารับกลับคืน พอดีได้ยินเสียงใครเรียกและเขย่าตัวฉันเบา เสียงพูดว่า Hunny ! Huny! Wake up! Wake up! ฉันค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมาเห็นหน้าสามีเป็นคนปลุกให้ตื่นเอง พูดว่า “This early morning we gonna go to Jatujuk park together. Remember? ฉันก็งัวเงียลุกขึ้นนั่งแล้วถามว่าเสียงแหบๆ แบบคนเพิ่งตื่นว่า What’s time is it? เขาตอบว่า almost 7 o’clock. นี่ตื่นจากฝันแล้วก็จำได้ว่าวันศุกร์เรานัดกันจะมาสูดอากาศบริสุทธิ์ที่สวนจตุจักร แล้วจะเอาขนมปังให้นก กับกระรอกกิน ซึ่งเราจะทำประจำ เราสองคนชอบธรรมชาติ และบรรยากาศเงียบสงบ ไม่มีใครรบกวน<o></o>

 

ยินดีต้อนรับคุณ roxetta และ คุณwideheartค่ะ

พี่นักเขียนเคยบอกบ่อยๆว่า สัญญลักษณ์ในความฝัน มักจะเป็นตัวแทนสภาวะจิตของเรา
การฝันถึงบุคคล สถานที่ หรือ กิจกรรมใดๆ ย่อมเป็นสัญญลักษณ์ที่มีความหมายทั้งสิ้น
ถ้าเรามีสติสัมปชัญญะเพียงพอ ที่จะสังเกตุว่า เรามีอารมณ์
และความรู้สึกอย่างไร ในสถานการณ์หนึ่งๆในฝัน
แล้วทดแทนสัญญลักษณ์ที่มาด้วยความหมายที่เรา รู้สึกว่าเป็นอะไร เราก็จะพอเข้าใจได้ในระดับหนึ่งค่ะ

การฝันซ้ำๆ พี่นักเขียนเคยบอกกับเดรดว่า มันเป็นประสบการณ์อย่างหนึ่งที่เรายังไม่สามารถรู้และเข้าใจ
อาจจะเป็นปัญหา ความรู้สึกอะไรบางอย่าง ที่ติดค้างอยู่ เหมือนเรามักจะเจอปัญหาเดิมๆ
ที่ยังแก้ไขไม่ได้ แต่ถ้าแก้ไขได้แล้ว เราก็อาจจะไม่ต้องพบกับประสบการณ์นั้นๆอีก
หรือ ถึงเจอก็จะผ่านได้อย่างสบายๆ เพราะเรารู้และเข้าใจมันแล้ว
แล้วเราก็จะก้าวต่อไป เพื่อเรียนรู้ในประสบการณ์อื่นๆ อีก

เช่น เดรดเคยฝันเห็นบ้าน พี่นักเขียนบอกว่า บ้านอาจแทนความหมายในเชิงบุคลิกภาพของเจ้าของบ้าน
สภาพของบ้านเป็นอย่างไร ถ้ากว้างขวาง โอ่โถงสวยงาม
ก็อาจแทนความหมาย บุคคลิกภาพในแนวอลังการของเจ้าของบ้าน
แต่ถ้ารกรุงรัง อาจแทนความหมายของความไม่เป็นระเบียบ
หรือเป็นคนคิดเยอะ คิดมากไปหมด อะไรประมาณนี้นะค่ะ
สัญญลักษณ์ ของเราก็มีความหมายเฉพาะตามเอกลักษณ์ของแต่ละบุคคลค่ะ
ของคุณ roxetta อาจแปลเป็นอย่างอื่น ที่ไม่เหมือนที่เดรดกล่าวมาก็ได้ค่ะ

ส่วนสถานที่ ครอบคลุม มากมายหลายสัญญลักษณ์ คราวหลังลองสังเกตุดีๆ ซิคะ
ว่ามีรายละเอียดอะไรบ้าง แล้วเรารู้สึกอย่างไรกับสถานที่นั้น มันทำให้เรานึกถึงอะไรบ้าง

เดรดก็กำลังศึกษาอยู่นะคะ เข้ามาพูดคุยแลกเปลี่ยน สิ่งที่เคยได้รับการบอกกล่าวมา
หวังว่าคงเป็นประโยชน์ กับคุณroxetta บ้าง ไม่มากก็น้อยนะคะ

ในโลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ ดั่งเช่น ในความฝัน ก็เสมือนเรื่องราวหนึ่งในยามตื่น
ซึ่งมีข้อมูลความรู้ที่เรา ไม่ควรละเลย และ ปลิดมันทิ้งไปนะคะ
มันมีความหมายที่ลุ่มลึกแฝงไว้อยู่มากมายเชียวค่ะ แล้วปราศจากเครื่องพรางเสียด้วยซิคะ ถ้าเอาออกหมดนะ
;36

 

hello9
ยินดีต้อนรับคุณ roxetta และคุณ wideheart เข้าสู่ห้องวิทย์ครับ

ที่คุณ zip และก็คุณ dred กล่าวว่า การฝันซ้ำๆในสถานที่เดิมๆ หมายถึงอะไร ผมเชื่อว่า เพื่อนๆอาจจะเคยฝันถึงเรื่องราวเดิมๆ ไม่มากก็น้อยครับ

เรียนผ่านมาแล้ว ยังฝันซ้ำๆเลยว่า สอบไม่ผ่าน และต้องเรียนใหม่ อิอิ ตื่นมาก็โล่งอก ว่าแค่ฝันไป

แต่พอเริ่มมาศึกษาความหมายที่ซ่อนอยู่ในฝัน ทำให้เข้าใจมากขึ้นว่า สิ่งที่คาใจ และยังไม่ได้รับการแก้ไข มักจะสร้างฉาก เหตุการณ์ในฝัน เป็นสัญลักษณ์ที่เราเข้าใจ เพื่อสื่อให้เราทำความเข้าใจกับสิ่งที่คาใจ
บ่อยครั้งฝันจึงไม่ได้ตรงไปตรงมา เช่น ฝันถึงภัยพิบัติต่างๆ อาจจะไม่ได้หมายถึง ภัยนั้นๆซะทีเดียว

ความหมายจริงๆที่ซ่อนอยู่ จึงต้องใช้อารมณ์ ความรู้สึก ที่เรามีต่อสัญลักษณ์นั้น แล้วถอดความออกมาครับ

ความฝันที่คุณ wideheart เล่ามา
จะเห็นว่ามีหลายตอน ที่เราสามารถเปลี่ยนแปลง แก้ไข ฉากเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ต่างๆได้ ดังที่พี่นักเขียน และ ท่านอาจารย์อนาลัยบอกอยู่เสมอว่า ความฝันเหมือนพิมพ์เขียว

เมื่อเราอยู่ในสภาวะเปลือยเปล่าในความฝัน เราสามารถใช้สติอันคมชัด ในการแก้ไข เปลี่ยนแปลงเรื่องราวได้ นั่นหมายถึง เราสามารถทำความเข้าใจสภาวะจิตภายในได้ในคราวเดียวกัน

ในชีวิตยามตื่น ในบางครั้งต้องการใช้ปัจจัย แต่ก็รู้ว่าตอนนี้ปัจจัยยังไม่พอ ก็เลยตั้งใจขอฝัน ถึงเหตุการณ์ และวิธีแก้ไข
ก็ได้คำตอบ และวิธีการ แต่สัญลักษณ์นั้น ก็ไม่ได้ออกมาแบบตรงไปตรงมา อย่างที่เราคิด และเราคาดหวังเสมอไป ต้องใช้อารมณ์ ความรู้สึก ที่มีต่อสัญลักษณ์นั้นถอดออกมาครับ

ขนาดในฝัน ความรู้สึกที่บ่จี๊ ยังตามติดไปเลย อิอิ..
จนเราใช้สติเฝ้าติดตามทั้งยามหลับ ยามตื่น ทำความเข้าใจ ปล่อยวาง ความรู้สึกที่ชักนำไปในทางไม่พึงประสงค์เสียได้ เส้นทางความเป็นไปได้ที่พึงประสงค์จึงจะเกิดขึ้นได้ครับ ;aa34




​

 

ป่วนฝันfficeffice" /><O></O>
เมื่อวานรู้สึกเพลียก็เลยเข้านอนตีสองครึ่งของวันเริ่มเข้าวันพุธแต่ก็ยังไม่หลับเสียทีสงสัยว่ายังไม่ได้เวลาหลับมั้งเพราะปกติจะนอนดึกมาก ๆ ประมาณสักหนึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ก็เลยหลับฝันไปว่า ไปสถานที่แห่งหนึ่งเห็นผู้คนมากมายกำลังรอคอยอะไรสักอย่าง ฉันจึงแถเข้าไปดูว่าเขากำลังทำอะไรกัน ปรากฏว่าผู้คนกำลังรอคอย..ชมคณะแสดงจะโชว์การเหาะให้ดู ฉันเป็นคนหนึ่งที่เบียดเพื่อจะเข้าไปดูใกล้ ๆ ฉันไม่ได้เบียดคนเข้าไปแบบธรรมดาแต่ฉันสามารถยืนบนกล่องรูปทรงสี่เหลี่ยมคล้าย ๆ ที่สวมกล่องพิซซ่ากันความร้อนน่ะ และไอ้กล่องนี้มันลอยได้แฮะ! มันลอยอยู่เหนือพื้นดินขึ้นมาประมาณครึ่งเมตร ฉันก็บอกให้คนข้าง ๆ ซึ่งเป็นนักเรียนหญิงผูกคอซองให้ขึ้นมายืนบนกล่องนี้ซิจะได้ไม่ต้องไปเบียดกับคนอื่น ส่วนคนดูอื่น ๆ ก็ไม่สนใจฉันพวกเขาตั้งหน้าตั้งตารอคอย.. คอย..แล้วก็คอยก็ไม่เห็นว่าจะแสดงให้ชมสักที ฉันก็ยังยืนอยู่บนกล่องลอยได้ บังคับให้มันลอยไปทางโน้นที ทางนี้ที จนผู้จัดคณะแสดงเห็นว่าฉันเริ่มป่วนคณะของเขาแล้ว(ในฝันบอกว่าสงสัยคณะแสดงนี้จะหรอกคนดูแหง ๆ)แค่คิดเท่านั้น ไอ้คนที่ว่านี้มันก็จับลากฉันไปอีกที่หนึ่ง มันเอากล่องที่ลอยได้ที่ตอนนี้ไม่ลอยแล้วโยนเก็บเข้าไปในห้องเก็บของแล้วปิดประตูเหล็กเสียฉิบ หลังจากนั้นมันก็มาสอนมารยาทฉันเสียยกใหญ่ แต่ฉันก็แกล้งทำบ้องแบ๊วเสียอย่างงั้น ๆ แหละ! (ตื่นขึ้นมาแหงะดูนาฬิเป็นเวลาประมาณ 7 โมงสิบห้านาที คิดว่าคงจะฝันใกล้ ๆ สว่างเพราะฝันเรื่องนี้เป็นเรื่องสุดท้าย และก่อนนอนก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะฝันอะไร อ้อ! อีกนิดนึงนะสามีเคยบอกไว้ว่าคนที่มีชีวิตประจำวันที่เรียบ ๆ น่าเบื่อ สมองอันชาญฉลาดของมนุษย์จะสั่งให้เราฝันถึงเรื่องราวที่น่าสนุกตื่นเต้น ฉันก็ไม่รู้ว่ามันจริงหรือเปล่า ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ)<O></O>

 

เล่าให้ฟัง<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
จะขอเล่าฝันย้อนหลังเมื่อปลายๆเดือนมีนาที่ผ่าน ฝันว่าไปเจอญาติคนหนึ่งถามว่ากำลังจะไปไหน ญาติคนนั้นบอกว่าจะเอาผ้าไปซักที่หน้าด่าน ก็บอกไปว่าที่หน้าด่านนั้นอันตรายมากจะไปยังไงคนเดียว ฉันก็เลยไปเป็นเพื่อนเขา ระหว่างทางเต็มไปด้วยทางเดินขรุขระ เดี่ยวก็ชัน เดี่ยวก็สูง บางทีก็เป็นทางแคบ ๆ ก็บอกให้ญาติคนนั้นเกาะเอวให้ดียังมีทางที่ลำบากที่สุดกว่าจะไปถึงหน้าด่านได้ ทางนั้นมันมีสระใหญ่ขวางอยู่แต่มีริมทางเดินข้างสระแค่ฝ่าเท้าเดียวดูยังไง ๆ ก็ไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะไปถึงที่นั่นเพราะมันจะตกลงไปในสระใหญ่แน่นอน แต่ในฝันบอกว่าเป็นยังไงก็เป็นกันฉันจะต้องฝ่าไปให้ได้ ฉันก็กำชับบอกกับญาติเป็นภาษาอังกฤษว่า hang on! เท่านั้นฉันก็หลับหูหลับตารู้สึกว่าตัวเราแล่นปื๊ดผ่านทางสุดท้ายมาได้ หันกลับไปมองถามตัวเองเอ๊ะผ่านได้ยังไง ก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่น่าฉงนก็คือที่ด่านนี้มีคนนั่งอยู่ในท้ายรถกระบะหลายคน เห็นว่าฉันผ่านด่านมาได้ก็ดีใจปรบมือให้ ฉันก็ดีใจเลยบอกกับคนพวกนั้นว่า ใครอยากจะไปเที่ยวเขาไกรลาศบ้าง ทุกคนไปหมด ฉันก็บอกคนขับรถว่าถอยไปฉันจะเป็นคนขับ คนขับคือน้องชายฉันเอง บอกว่าอ้าวก็แกขับรถไม่เป็นจะขับไปยังไง ฉันบอกเอาเหอะน่า ถอยไป จากนั้นฉันก็ไม่ได้ขับหรอกฉันเอารถเหาะเหินขึ้นไปในอากาศจนถึงเขาไกรลาศแต่ยังเขาไปไม่ได้ เพราะบางคนที่จะเข้าไปได้ต้องร้องเพลงอันไพเราะของที่นี่เสียก่อน เพลงที่ฉันร้องนั้นมันไพเราะเหลือเกิน แล้วเวลาร้องเพลงไม่มีจังหวะหายใจเลย ไพเราะจนสุดบรรยายเป็นภาษาออกมาได้ เมื่อจบเพลงพวกเราก็ยังเข้าไปในนั้นไม่ได้ ก็ฝันได้เท่านี้../<o></o>
แหม!คิดเองนะสงสัยคงขนคนไปเยอะมั้งเลยเข้าไม่ได้ นี่ถ้าได้เข้าไปในนั้นคงจะเห็นสิ่งมหัศจรรย์แสนประหลาดหลายอย่างซินะ เฮ้อ! เสียดาย ขอบคุณทุกคนที่อ่านค่ะ<o></o>

 

เล่าให้ฟังfficeffice" /><O></O>
จะขอเล่าฝันย้อนหลังเมื่อปลายๆเดือนมีนาที่ผ่าน ฝันว่าไปเจอญาติคนหนึ่งถามว่ากำลังจะไปไหน ญาติคนนั้นบอกว่าจะเอาผ้าไปซักที่หน้าด่าน ก็บอกไปว่าที่หน้าด่านนั้นอันตรายมากจะไปยังไงคนเดียว ฉันก็เลยไปเป็นเพื่อนเขา ระหว่างทางเต็มไปด้วยทางเดินขรุขระ เดี่ยวก็ชัน เดี่ยวก็สูง บางทีก็เป็นทางแคบ ๆ ก็บอกให้ญาติคนนั้นเกาะเอวให้ดียังมีทางที่ลำบากที่สุดกว่าจะไปถึงหน้าด่านได้ ทางนั้นมันมีสระใหญ่ขวางอยู่แต่มีริมทางเดินข้างสระแค่ฝ่าเท้าเดียวดูยังไง ๆ ก็ไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะไปถึงที่นั่นเพราะมันจะตกลงไปในสระใหญ่แน่นอน แต่ในฝันบอกว่าเป็นยังไงก็เป็นกันฉันจะต้องฝ่าไปให้ได้ ฉันก็กำชับบอกกับญาติเป็นภาษาอังกฤษว่า hang on! เท่านั้นฉันก็หลับหูหลับตารู้สึกว่าตัวเราแล่นปื๊ดผ่านทางสุดท้ายมาได้ หันกลับไปมองถามตัวเองเอ๊ะผ่านได้ยังไง ก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่น่าฉงนก็คือที่ด่านนี้มีคนนั่งอยู่ในท้ายรถกระบะหลายคน เห็นว่าฉันผ่านด่านมาได้ก็ดีใจปรบมือให้ ฉันก็ดีใจเลยบอกกับคนพวกนั้นว่า ใครอยากจะไปเที่ยวเขาไกรลาศบ้าง ทุกคนไปหมด ฉันก็บอกคนขับรถว่าถอยไปฉันจะเป็นคนขับ คนขับคือน้องชายฉันเอง บอกว่าอ้าวก็แกขับรถไม่เป็นจะขับไปยังไง ฉันบอกเอาเหอะน่า ถอยไป จากนั้นฉันก็ไม่ได้ขับหรอกฉันเอารถเหาะเหินขึ้นไปในอากาศจนถึงเขาไกรลาศแต่ยังเขาไปไม่ได้ เพราะบางคนที่จะเข้าไปได้ต้องร้องเพลงอันไพเราะของที่นี่เสียก่อน เพลงที่ฉันร้องนั้นมันไพเราะเหลือเกิน แล้วเวลาร้องเพลงไม่มีจังหวะหายใจเลย ไพเราะจนสุดบรรยายเป็นภาษาออกมาได้ เมื่อจบเพลงพวกเราก็ยังเข้าไปในนั้นไม่ได้ ก็ฝันได้เท่านี้../<O></O>
แหม!คิดเองนะสงสัยคงขนคนไปเยอะมั้งเลยเข้าไม่ได้ นี่ถ้าได้เข้าไปในนั้นคงจะเห็นสิ่งมหัศจรรย์แสนประหลาดหลายอย่างซินะ เฮ้อ! เสียดาย ขอบคุณทุกคนที่อ่านค่ะ<O></O>

 

ขอบคุณที่ให้ความรู้นะครับ

 

จิตเราเฝ้า ดูจิต ดั่งลูกเจี๊ยบ จะย่างเหยียบ ดินดำ ตามแม่ไก่<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
จักพาลูก ไปไหน แม้ใกล้ไกล จิตตามไป อยู่กับแม่ ไม่ลดละ./<o></o>
<o> </o>
วันนี้ขอเป็นกลอนแล้วกันนะ ไม่ค่อยเก่งเรื่องกลอนสักเท่าไหร่ แต่ก็ออกมาจากใจ<o></o>

 

คนอะไรฝันได้ทุกวัน
เมื่อคืนฝันว่าทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่ง สถานที่ทำงานแห่งใหม่อยู่ในที่น้ำถ่วมมากทุกคนต้องว่ายน้ำทำงานที่นั่น หัวหน้าแผนกเลยบอกให้พนักงานหยุดยาวถึงวันที่ยี่สิบแปดหัวหน้าบอกอย่างนั้นน่ะ ขณะที่เจ้านายสั่งงานยาว ฉันเกิดอาการปวดท้องฉี่ จึงขึ้นไปบนoffice เพื่อเข้าห้องน้ำ สำรวจดูห้องน้ำสะอาดสะอ้านม้าก ๆ ที่นั่งส้วมเป็นแบบนั่งยอง ๆ แต่ไม่มีประตูห้องน้ำ ขณะที่ถ่ายเบา ปัสสาวะเฉออกไปจากที่นั่งส้วม พอดีมีผู้ชายร่างงามกำลังจะมาเข้าห้องน้ำพอดี เขาเห็นฉัน ฉันเห็นเขา เลยรีบตักน้ำราดก็ไม่เร่งรีบนักหรอก ในฝันรู้สึกผิด แต่ไม่อายเขา แล้วบอกขอโทษเขาไปที่ห้องน้ำทำเลอะ./<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ไม่รู้ว่าในฝันบอกอะไร?
ทั้งที่ไม่อยากฝัน แต่ก็อยากจดจำ….<o></o>

 

ปกติค่า...เราฝันกันทุกวันอยู่แล้ว แต่จำม่ะด้าย อิอิ
อ่านความฝันนี้แล้ว นึกถึงเรื่องที่เคยปรึกษาพี่นักเขียน
ความฝันบางที ก็เป็นอะไรที่ เปลือยเปล่าหมดแบบนี้ละค่ะ ซึ่งถ้ายามตื่น อาจจะไม่เกิดขึ้น

ความฝันส่วนตั๊ว ส่วนตัวแบบนี้ เดรดคิดว่าทุกคนต้องเคยประสบ
และอาจไม่กล้านำมาบอกกล่าว เพราะบางที เฉียดใกล้ Rate R
ซึ่งบางทีเราคิดว่า คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะนำมาบอกกล่าว มันอาจเป็นสภาวะจิตส่วนตัวที่ลึกไปป่าว

เดรดเคยฝันบ่อยๆว่า เดรดไม่มีเครื่องนุ่งห่มเลย ในฝัน
(กรุณา ปิดโหมดรับภาพ ก่อนนะคะ เดี๋ยวจินตนาการของท่านจะถูกหลอน...)
แค่นั้นไม่พอ มันจะต้องเกิดขึ้นทุกครั้งที่จะต้อง มีภาระกิจบางอย่างที่ทำในที่สาธารณะ
ยามตื่น เราไม่ไปไหนแน่นอน หรืออย่างน้อยต้องหาอะไรมาปกปิดกันบ้างละ
แต่ยามฝัน มันไม่ยอมอะ มันต้องไป มันต้องทำกิจกรรม ถ้ามว่าอายไหม อายดิ
แต่มันฝืนไม่ได้เลย อะ

เดรดเคยเล่าให้พี่นักเขียนฟัง พี่นักเขียนอธิบายให้ฟังว่า
จริงๆแล้ว จิตวิญญาณเรานั้นเปลือยเปล่า ไม่มีอะไรห่อหุ้มอยู่แล้ว
ยามฝันเป็นมิติที่ ไม่มีเครื่องพราง ไม่มีสิ่งใดมาคลุมทับ
แต่เราเอาความเชื่อของเรา ติดเข้าไปด้วย ทำให้เกิดสัญญลักษณ์มากมาย
สัญญลักษณ์ พวกนั้นแหล่ะค่ะ ที่คลุมข้อมูลความรู้ที่แท้จริง

เช่น เครื่องแต่งกาย รายละเอียดต่างๆ ที่เข้ามาในฝัน
มันถึงเป็นสภาวะจิตของเราไงคะ ที่ไปทับข้อมูลธรรมชาติเหล่านั้น แล้วทำให้บิดเบือน

เมื่อเจอภาวะที่เปลือยเปล่านั้น ทำให้เรารู้สึกว่า เราผิดจากชาวบ้าน เราอาย
แต่...ภาวะที่มีสัญญลักษณ์ มากมายนั้นต่างหากที่ผิดปกติ มันเกิดจากกรอบที่เราสร้างขึ้น
นั่นคือเครื่องพรางในโลกทางกายภาพ ที่มีร่างกายเนื้อหนัง ต่างหาก
เช่น วัฒนธรรม กรอบประเพณี ซึ่งมันเป็นวินัยของสังคม มี่เราย่อมละเลยไม่ได้
(ใครกรอบเยอะหน่อย สัญญลักษณ์ ก็มาเพียบ )
สิ่งเหล่านี้ จำเป็นต่อการอยู่รอด ในโลกแห่งความเป็นจริงทางกายภาพ แต่ในฝันไม่จำเป็น

แต่เมื่อเราไม่รู้ และเข้าใจ สัญญลักษณ์ที่มา เราก็เลยมักจะคิดว่า ทำไมเราฝันประหลาด ภาวะจิตเรามันผิดปกติหรือไง

ยามฝัน อะไรก็เป็นไปได้เสมอค่ะ....ไม่มีข้อแม้ ไม่กฎ ไม่มีระเบียบ และ อาณาเขตครอบครองrabbit_

 

คิดถึงอาจารย์ ด้วยใจ ใสสะอาด
นึกวาดภาพ เรียนกัน ฉันสมานท์
สองครูศิษย์ ช่วยกัน บั่นการงาน
ร่วมผสมผสาน ความดีไว้ ให้โลกเย็น..
/9 เมษายน 2552 ด้นสด ๆ กำลังทานหวานเย็นค่ะ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

 

สวัสดีครับ พี่นักเขียน ผม Aebel ครับ จากการที่ผมได้ศึกษาเกี่ยวกับงานของพี่ ทำให้ผมเกิดความสนใจในเรื่องประเภทนี่เปนอย่างมาก ผมจึงอยากจะใคร่ขอให้พี่นักเขียนช่วยเป็นธุระในการทายบุคลิกภาพและอนาคตของผมหน่อย เพื่อจะได้ใช้ในการสำรวจตนเองครับ ขอบพระคุณมากครับ

 

สองสามวันก่อนฝันว่าในบ้านที่ต่างจังหวัด ที่หน้าห้องนอน มีแมลงสาปวิ่งเต็มไปหมด แต่ในห้องนอนสะอาดมากไม่มีแมลงสาปเข้าไปซักตัว และก็ไม่อยากให้มันเข้าไปด้วย

และก็เหมือนฝันว่าอาบน้ำในสถานที่ที่โล่งๆ คือมันก็มีอะไรกั้นแต่มันเป็นตะแกรงเหล็ก คนข้างนอกมองเข้ามาเห็น ในฝันทำใจอาบไม่ลง

ได้ลองนึกถึงที่ลองให้ทำนายถึงเรื่องงานในสมัยโน้น เมื่อนานมาแล้ว ก็มานึกๆ อยู่ว่าถ้าได้กลับไปทำงานกับญาติก็คงจะอึดอัดเหมือนกัน นึกถึงความฝันที่ใครต่อใครฝันให้แล้วมาเทียบกับตัวเองในตอนนี้

 

สงสัย<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ถึงกระนั้นก็ตามยังสงสัยอยู่อีกว่าทำไมเราจึงฝันได้ฝันเอาขนาดนี้ ขนาดเมื่อคืนนอนดึกประมาณตีห้าไปแล้ว ก็ยังฝันหลายเรื่องฝันช่วงนี้ยังเลือนลางจำเรื่องราวปะติดปะต่อไม่ค่อยได้ขอผ่านไปก่อน หลับไปจนกระทั่งเก้าโมงเช้าก็ตื่นขึ้นมาทำธุระส่วนตัวแป็บเดียว ก็กลับมานอนต่อ ก็หลับไปอีกและฝันต่อไปว่า ก็ญาติ ๆ ของฉันอีกนั่นแหละมีร้านขายก๋วยเตี๋ยวขายอยู่ในบริเวณที่เข้าจัดให้ขายกันเป็นระเบียบ แล้วมีลูกค้าประจำเป็นผู้หญิงวัยกลางคนสองคนมาสั่งเกี๋ยวเตี๋ยวคนละชาม ลูกค้าสองคนนี้สนิทกับฉันมากเอารูปถ่ายจากที่ไหนไม่รู้และก็ถ่ายเมื่อไหร่ที่มีรูปฉันอยู่ในภาพกับเด็กน่ารักมากมาให้ฉันดู บอกว่ารูปของเธอ ฉันตั้งใจสังเกตดูว่าภาพฉันในรูปถ่ายดูเป็นสาวสวย สวยจริง ๆ นะ (ถ้าฉันวาดภาพเป็นฉันจะวาดให้ดู)แล้วเอามือท้าวคางนอนราบไปบนที่นอนมีเด็กอ้วนตัวเล็กอยู่ข้างๆ พอดูเสร็จ ฉันก็รีบกุลีกุจอแต่ไม่ลืมถามคนสนิทสองคนว่าใครจะรับเครื่องดื่มอะไรบ้าง คนหนึ่งบอกขอแป๊บซี่ใส่น้ำแข็ง อีกคนบอกเอาอะไรก็ได้ เดินไปตักน้ำแข็งบดก่อนปรากฎว่าน้ำแข็งบดสกปรกมาก เป็นฝ้าๆแถมมีสีขุ่น ๆ เต็มไปหมด พยามหาส่วนที่สะอาดที่สุด ได้มาสองแก้วก็เอาเครื่องดื่มที่ว่านี้ไปให้ลูกค้าที่สนิท แต่ไม่รู้ว่าเขาดื่มหรือไม่ ไม่ได้ดู เพราะฉันกำลังโมโหไอ้เจ้าคนที่เอาน้ำแข็งสกปรกมาส่งให้ ฉันก็เลยข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามเป็นตึกสูงOffice ของมันอยู่ที่นี่ฉันก็กดลิฟท์ในฝันบอกว่าอยู่ชั้นหกอารมณ์ก็ยังโกรธต่อเนื่องอยู่จะขึ้นไปต่อว่ามันเสียให้เข็ด แต่พอดีตื่นเสียก่อน../ ดูนาฬิกาเป็นเวลาเที่ยงสิบห้า<o></o>
สงสารตัวเองจังทำไมถึงได้โกรธขึ้งขนาดนั้น สงสารจริง ๆนะ ตื่นขึ้นมาก็รีบพิมพ์เรื่องราวในฝันเพื่อให้ทุกคนที่แวะมาอ่านได้แชร์ฝันแบ่งกันอ่านค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ<o></o>

 

ตอนนั้นน่าลองส่องกระจกดูว่าตัวเองหน้าตาเป็นยังไง

 

คำตอบ เกี่ยวกันไหมเนี่ย!<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เมื่อสงสัยก็อยากรู้ออกจะเป็นส่วนตัวไปหน่อย เมื่อเวลาประมาณบ่ายสามโมงกว่า ๆ ต้องออกไปทำธุระข้างนอก วันนี้ไม่รู้เป็นยังไงบอกสามีว่าขอใช้ห้องน้ำคุณหน่อยนะ (ห้องน้ำส่วนตัวฉันก็มีแต่ไม่ใช้) ปรากฏว่าฉันทำฝาส้วมร้าวแต่ไม่ถึงกับแตกโดยไม่ตั้งใจ ยังไม่มีเวลาบอกเขาเลยเพราะเราจะออกไปพร้อมกัน เขากลับจากทำงานมา ฉันต้องโดนดุแน่ ๆ เลย ... รู้สึกแย่จัง<o></o>
ก็เลยนึกถึงฝันเรื่องห้องน้ำเมื่อคืนวันก่อน รวมถึงฝันเมื่อสายวันนี้ด้วยหรือเปล่าไม่รู้ซิ./ Thanks.<o></o>

 

.........................................................................................................................

"เวลาแห่งจิต" เป็นขณะจิตที่เธอจะเข้าถึงจินตนาการและภาพต่างๆของโลกภายในได้ และเธอคงจะเห็นได้ว่าทั้งเธอและฉันต่างก็ตกที่นั่งลำบากเหมือนกัน ด้วยการพยายามอธิบายแลทำความเข้าใจเกี่ยวกับข้อมูลภายใน ด้วยการใช้คำนิยามของข้อมูลภายนอก เช่นเมื่อฉันบอกเธอว่าประสาทสัมผัสชนิดที่สองคล้ายคลึงกับการรู้เห็นเวลาของเธอ มันทำให้เธอเข้าใจได้บ้างว่า"เวลาแห่งจิต"นั้นเป็นอย่างไร แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเวลาของเธอกับ"เวลาแห่งจิต"อย่างใกล้เคียงกันมากเกินไป

การติดต่อสื่อสารที่เป็นไปด้วยสัมผัสภายในจะดำเนินไปใน"เวลาแห่งจิต" เวลาแห่งจิตดำเนินไปในยามหลับและในยามที่สติสัมปชัญญะของเธออยู่ในความสงบ-ความเงียบสงัดในความฝันเธอจะมีประสบการณ์เสมือนว่าเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงหรือแม้แต่หลายวัน ชั่วโมงและวันเวลาในความฝันของประสบการณ์ทางจิตไม่ได้ถูกบันทึกโดยร่างกายทางกายภาพ และอยู่นอกเหนือเครื่องพรางแห่งกาลเวลาทางกายภาพ หากเธอมีประสบการณ์ในความฝันซึ่งมีระยะเวลาสามวัน
ร่างกายตัวตนของเธอไม่ได้แก่ลงสามวัน-เข้าใจไหม?

................................................................................................................................

จาก หนังสือ ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ
บทที่ 4 สัมผัสภายใน หน้าที่ 49

หรือ อ่าน eBook หนังสือฉบับนี้ ได้จาก
http://www.novaanalai.com/Book_2/BK2Cover.html

 

ฝันถ่วมท้น....<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เมื่อคืนนอกดึกอีกตามเคยประมาณเกือบ ๆ ตีสี่ก่อนนอนบอกในใจว่าอย่าฝันเลย เกือบครึ่งชั่วโมงจึงหลับฝันว่า ตัวฉันไปไหนไม่รู้ขณะนั้นก็มีฝนเทลงมาอย่างหนัก แล้วเข้ามาหลบฝนในบ้านญาติได้ยังไงก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ ฝนก็ยังตกไม่หยุดมองออกไปข้างนอกลมพายุซัดสายฝนหนาเป็นสีขาวปั่นป่วนไปหมดสักพักฝนหยุดตก ฉันก็ออกจากห้องมาที่หน้าระเบียงจะออกไปจากบ้านนี้ พอดีญาติลูกพี่ลูกน้องเห็นห่มผ้าขนหนูคงอาบน้ำเสร็จแล้วขึ้นบันได้เกือบสุดชั้นบนเห็นฉัน ฉันก็เลยบอกว่าฝนตกเลยพักรอฝนหายแล้วจะไป ญาติเอ่ยชื่อฉัน พูดว่าเข้าไปพักได้ยังไงห้องนี้มีแขกฉันนอนอยู่ ฉันก็หันกลับไปดูแต่ยังมองไม่ชัดเท่าไร ก่อนที่ฉันจะลงบันได แขกที่ว่านี้อยู่ ๆ ก็มาขวางทางลงคราวนี้เห็นชัดเลยนอนอยู่บนที่นอนที่ปูกับพื้นห้อง ฉันเห็นหน้าตลอดทั้งตัวมันสั้นนิดเดียวประมาณสองสามคืบเป็นผู้หญิงผมหยิกสั้นใบหน้าแก่และเหี่ยว ในฝันบอกว่ามันไม่ใช่คนมันคงเป็นผีกระสือ และมันก็ยิ้มให้ฉันด้วยแต่ฉันไม่ยิ้ม(ขอนอกเรื่องนิดนึงนะแต่ยาวหน่อยเมื่อก่อนฉันเคยฝันเรื่องผีผีบ่อยมาก แม้กระทั่งซีอุยก็เคยฝันเห็น ผีตายโหงก็มาก ผีดีดีก็เยอะ ส่วนผีดีดีที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อนเข้าฝันขอส่วนบุญ ฉันก็ทำบุญส่วนอุทิศส่วนกุศลไปให้เขาผีดีนี้คือผีสาวสวยบอกว่าเขาเป็นดารานักแสดงตายไปอยากจะมาเกิด ช่วยทำบุญไปให้หน่อย พอรุ่งขึ้นฉันก็ไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ทันที ผลปรากฏว่าสาย ๆ แขกเช็คเอ้าท์โทรไปถามแขกว่าลืมตังค์ไว้บนโต๊ะตั้งเกือบพันบาท แขกบอกว่าให้เป็นทิปน่ะ ฉันไม่เอาหรอกให้พนักงานทำความสะอาดห้องไปหมด นั่นคืออดีตที่เคยทำงาน ส่วนผีตายโหงก็เผชิญมาแล้วสู้กันจนสุดฤทธิ์สุดเดชกันไปเลย ปรากฏว่าฉันชนะ มันเป็นผีตายโหงอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งมันมาเข้าฝันฉันชนิดว่าหลอกฉันให้ตกใจกลัว ฉันบอกกับมันว่ามึงมาเลย กูไม่กลัวมึงหรอกมาสิ มาสิเข้ามาเลย มันพยาดึงจิตของฉันให้อยู่ในใต้อำนาจมันฉันก็เร่งดึงจิตฉันกลับออกมามัน มันก็เหนี่ยวกลับไปอีกฉันก็ต้านมันอยู่อย่างนี้จนกระทั่งมันเหนื่อยไปเอง แล้วมันบอกว่าโห้ยเหนื่อยฉิบ…ไปดีกว่า แต่ฉันไม่ได้ทำบุญให้มันหรอกมันใช่ใจร้าย แต่มันมาแบบน่าเกลียดหวังให้เรากลัว ไม่มีทาง อีกครั้งหนึ่งฝันเคยซีอุย แต่ซีอุยมาแบบสุภาพเขามาคุกเข่าพนมมือไหว้ฉัน ฉันบอกดีแล้วหล่ะที่มาดีดีแบบนี้ ฉันบอกว่าจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ รุ่งขึ้นฉันก็ทำตามที่ฉันพูด มาต่อเรื่องฝัน) และฉันเดินผ่านมันไปออกจากบ้านไม่กี่ก้าว ขาก็ก้าวพลาดล้มลงไปโคลนสีเทาจมมิดโคลนพร้อมกับคนอีกคนหนึ่งใครไม่รู้ตามหลังฉันมา แต่ฉันก็ทะลึ่งพรวดขึ้นได้คนเดียว อีกคนจมอยู่ในโคลนใกล้ ๆ กันได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือฉันก็รีบควานหาเขาดึงเขาขึ้นมาจนปลอดภัย จากนั้นก็ไปเจอเพื่อนเก่าคนหนึ่งชื่อ...มีกล้องถ่ายภาพถืออยู่ฉันบอกว่าถ่ายภาพให้หลาน ๆฉันหน่อยซิคิดตังก็ได้นะ เพื่อนถ่ายให้สามภาพ แต่หลานๆ ร้องบอกอยากได้เยอะ ๆ ฉันก็เลยบอกงั้นเอาสักสามสิบภาพได้ไหม เพื่อนบอกไม่ได้มันแพงฉันบอกแพงก็ไม่เป็นไร เขาก็เลยถ่ายให้ หลังจากนั้นก็ตัดไปที่ที่แห่งหนึ่งเป็นร้านขายของสภาพร้านเป็นแบบร้านมุงสังกะสี ฉันยืนอยู่ที่นั่นเห็นแม่ค้าคนหนึ่งมีลูกสาวมาขอเงินไปจ่ายค่าหน่วยกิตบอกว่าจะเอาวันนี้แม่ค้าบอกว่าจะเอาเท่าไหร่ลูกสาวบอกว่าจะเอาสองหมื่นบาทแม่ค้าบอกว่าจะเอาที่ไหนล่ะลูกยังขายของไม่ได้เท่าไหร่เลย ในฝันบอกว่าเด็กคนนี้หรอกเอาเงินแม่ไปเที่ยว ขณะนั้นเองฉันหันกลับมาเห็นของมีค่าของฉันมีคนโขมยหายไปหมด ฉันถามคนที่อยู่ในบริเวณที่เดียวกันว่าใครขโมยของฉันไปเอามาคืนเดี๋ยวนี้ มีอยู่คนหนึ่งเป็นผู้ชายคงกลัวมั้งรีบเอามาคืนให้ทันที แต่เอ๊ะอีกกล่องหนึ่งล่ะหายไปไหนกล่องต้มหูทอง ชายคนนั้นก็เรียกเมียมันซึ่งเดินออกไปจะขึ้นรถให้เอากล่องนั้นมาคืน ฉันก็เปิดกล่องดูไม่เห็นต้มหูทองที่เรียงกันเป็นแถวอยู่เลย ฉันโมโหมากบอกเอาคืนมาเดี๋ยวนี้! เท่านั้นแหละรีบลนลานเทคืนมาให้ฉันหมด ไม่ยอมหรอก../ เลยตื่นดูนาฬิกาเป็นเวลาประมาณเจ็ดโมงสิบสามนาที จากนี้ก็ไม่นอนต่อล่ะกลัวฝันอีก เฮ้อ! ฝันเนี่ยเหนื่อยเหมือนกันนะ!<o></o>
เหมือนนิยายแต่ไม่ใช่นิยายเป็นแค่ความฝันอ่ะ Thanks a lot.<o></o>