เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

มีคุณ axzon47 ติดตามอ่านด้วย ท่าทางจะชอบนิยายวิทยาศาสตร์นะครับ
ภาระกิจของเรื่องยังไม่จบเลย มาเล่นด้วยกันก็ได้ครับ เชิญครับ

คุณซิปฯพาพวกเราขี่อูฐท่องทะเลทรายตั้ง 3 วัน ป่านี้ยังไม่กลับเลย คงติดใจโอเอซิสอยู่
น่าจะเจอความลับของทะเลทรายอีกหน่อยรึเปล่า?

เห็นคุณริศาบอกว่า..ไม่กล้าแต่งต่อแล้ว สนุกดีออกมาช่วยกันต่ออีกนิดเถอะครับ
เดี๋ยวพี่นักเขียนฯ เข้ามาเราก็หยุดพัก อาจไปตัดต่อเกลาบทกันอีกที แต่ไปทำที่ Blog แทนครับ
ตอนนี้พวกเราคิดอะไรออกมาต่อได้เลยนะครับ

 

สนุกมากเลยครับ คุณ zipp ถ้าว่างๆแวะมาต่อให้เพื่อนๆฟังอีกนะครับ (good)

ขอบคุณสำหรับคำเฉลยนะครับ ทำให้ทราบทิศทางในการตีความมากขึ้นครับ (good)

 

ขอบคุณครับคุณเซลล์หวังว่าจะได้เรียนรู้การตีความความฝันไปไม่มากก็น้อย
จำได้ว่าในตึกที่คุณเซลล์ฝันถึง คุณเซลล์บอกว่า รู้สึกว่าข้างในมันว่างๆ ผมก็รู้สึกกับบริษัทประมาณอย่างนั้นเหมือนกัน (เผาบริษัทตัวเองหรือเปล่าครับเนี่ย) เลยคิดว่าความฝันนั้นก็น่าจะหมายถึงบริษัทที่ผมทำงานอยู่

เรื่องที่ผมแต่งนั้น ตอนที่เขียนถึงโอเอซิส นิ้วไปโดนปุ่ม forward ที่เมาส์ มันก็เลยวิ่งไปอีกหน้า แล้วพอกด back กลับมาที่หน้าเดิม ที่พิมพ์ไว้ก็หายหมดเลย T_T เลยต้องมาพิมพ์ใหม่อีกรอบ รอบนี้ก็เลยพิมพ์ใน notepad แทนแล้วค่อยก็อปปี้ลงมา ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าจะเขียนอะไรได้ยาวขนาดนี้ ที่จริงกะว่าจะให้จบที่โอเอซิสนี่แหล่ะ แบบว่าลืมตามาก็แว๊บกลับมาที่ห้องสมุดเลย แต่ดูคนอื่นก่อนว่าเค้าจะไปผจญภัยต่อที่ไหนหรือเปล่า เดี๋ยวกลับไปรอเก้อคนเดียว อิอิ

แปลกจังนะ ตอนที่อ่านแต่ละคนไปผจญภัย เหมือนว่าเป็นการเขียนเรื่องที่แต่ละคนรู้ดีอยู่แล้วเลย ตอนที่เขียนตอนที่เดินทางในทะเลยทรายเหมือนกัน เหมือนเอาประสบการณ์ตัวเองมาเขียนเลย ยังมีแอบคิดไปเลยว่านี่เป็นประสบการณ์ที่ตัวเองตั้งใจจะมาเรียนรู้หรือเปล่าเนี่ย

เรื่องของคุณ avatar_boy ที่คุณชยุตแนะนำมาแล้ว อ่านแล้วก็รู้สึกว่าดีจริงๆ และพอจะเข้าใจความจริงที่เป็นสากลมากขึ้น

ก่อนหน้านี้เคยคิดว่า ความตั้งใจระดับไหนถึงจะทำให้เกิดผลในโลกแห่งความเป็นจริง ความตั้งใจมันวัดเป็นตัวเลขไม่ได้ซะด้วยซิ ก็นึกได้ว่า ก่อนหน้านี้เคยได้ยินมาว่า คนที่ใช้กระดาษตัดตะเกียบได้นั้น จิตใจมีความมุ่งมั่นแรงพอที่จะทำให้เกิดอย่างนั้นขึ้นได้ จึงมีความคิดว่า ระดับความตั้งใจที่ทำให้กระดาษตัดตะเกียบได้นั้น จะเป็นระดับความมุ่งมั่นที่จะทำให้สิ่งต่างๆ เกิดขึ้นได้/เป็นไป ตามความคิดเราหรือเปล่าน้อ

ถ้าใช่ เราก็คงต้องฝึกจับว่าความตั้งใจในตอนที่จะตัดตะเกียบนั้นเราตั้งใจมุ่งมั่นขนาดไหน แล้วเวลาเราจะทำอะไรที่อยากจะให้เป็นไปดังใจคิด ก็ต้องปรับความมุ่งมั่นตั้งใจให้เท่ากับตอนตัดตะเกียบนั่น สิ่งที่เราหมายไว้ก็จะสำเร็จ

 

(good)ไม่ว่าอ่านกี่ครั้ง ก็ได้อะไรดีๆจากคุณ zipp เสมอครับ เป็นนักคิดที่เหมาะกับคำว่าไอน์สไตน์จริงๆครับ

 

....คุณเซลล์ดึงเอาอารมณ์อีกด้านของ sorel มาใส่บท..ได้ยอดเยี่ยมมากครับ....มาต่อ...



SOROMON + SOROMON + SOROMON อันเกิดมาจาก ความสะพรึงกลัวในใจ ความลังเลสงสัย ความรู้สึกไม่พอใจ ของ Sorel ปรากฎขึ้นมาตรงหน้าตัวเธอเอง เธอตกใจและวิ่งหนึร่างทั้งสามนั้นเข้าไปในป่าทึบรก...ทั้งๆที่เธอนั้นรู้ดีว่าคงหนีไม่พ้น...แต่ทว่าเธอมั่นใจว่าวันหนึ่งจะต้องเอาชนะมันได้เช่นกันแต่อาจไม่ใช่วันนี้..เธอจึงวิ่งๆๆๆๆไป จนพลาดไถลตกหลุมขนาดใหญ่ที่ลึกชัน เธอพยายามปีนขึ้นมา...ขณะที่สามร่างนั้นตามเธอมาทันและส่งสายตาประหนึ่งว่าจะจับเธอให้ได้ เธอหลับตานิ่ง นึกถึงหน้า Zizz ขอให้เขามาช่วยเธอด้วย!! ..เธอโดนสองร่างนั้นจับแขนขายกลอยสูงขึ้น...ร่างหนึ่งอ้าปากเพื่อจะกลืนเธอเข้าไป...!!

ทันใดนั้น! ก็ได้ยินเสียงดังเหมือนเหมือนต้นไม้ระเบิดแตกปริออกมา ต้นไม้ต้นใหญ่เปิดให้เห็นโพรงทะลุไปจนถึงด้านหลัง เจ้าสองตัวที่ยกเธออยู่ตะลึงงันหันไปดู เมื่อหมอกจางหายไปเธอเห็น Zizz เดินเข้ามาใกล้อย่างองอาจพร้อมๆกับม้าตัวหนึ่ง (อูฐกลายร่างเป็นม้า ) พร้อมกับพูดว่า "ปล่อย Sorel ไปเดี่ยวนี้" เจ้าร่างทั้งสามถามว่า " มีอะไรที่เธอจะเปลื่ยนแปลงพวกเราได้ล่ะ เราเคยทำร้ายมนุษย์มาแล้ว 66 คนด้วยวิธีต่างๆ กันได้ในครั้งเดียว เจ้าไม่มีทางสู้เราได้เด็ดขาด จงกลับไปซะเถอะ" Zizz เงียบไปพักนึงและพูดว่า "นี่ไงล่ะ...สิ่งที่จะทำให้เธอหายกลัว" ว่าแล้วก็หยิบก้อนหินขนาดเท่ากำปั้น ขว้างเข้าใส่ต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าอย่างแรง "เปรี๊ยง!!!...... ???

ฝูงผีเสื้อแสนสวยนับร้อยๆตัวบินออกมาจากต้นไม้ต้นนั้น มาห้อมล้อม Sorel ราวกับคิดว่าเธอเป็นนางพญา แสงอาทิตย์ส่องลงมาตกกระทบปีกของผู้เสื้อนับร้อยๆฝูงนั้น เป็นประกายสวยงามสดใสจับใจ Sorel อย่างมาก จิตใจเธอพลันเกิดปิติ อิมเอิบ..ว่างเปล่า..จดจ่อกับธรรมชาติอันงดงามนั้น ฉับพลันร่างของ SOROMON ทั้งสามนั้นก็วูปสลายหายไปอย่างรวดเร็ว ร่างของเธอค่อยๆลอยลงมาสู่พื้นดิน... Zizz จึงรีบเข้าไปประคองเธออย่างอ่อนโยน...พร้อมกับนำคล้องสร้อยคอหิน Mariolite คล้องคอให้เธอด้วย

เพื่อนๆของเธออีกสองคนก็รีบเดินทางเข้ามาช่วยเช่นกัน...ทั้งหมดสัมผัสรู้ถึงพลังที่อ่อนโยนรอบๆตัวเธอที่เกิดขึ้นเป็นพลังที่บริสุทธิ์จริงๆ...ต่างก็หวังว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันจะไม่ปรากฎขึ้นอีก.. ทุกคนช่วยกันพา Sorel ขึ้นหลังม้า เดินทางกลับห้องสู่สมุดอีกครั้ง ;-

 

กำลังมันส์ ๆๆ ทุกคนจินตนาการสุดยอด ..
โซลได้copy มาเรียบเรียงใหม่ ใส่ลง word และ เอาไฟล์มาแปะ ให้เพื่อนๆ ที่เพิ่งเข้ามา ได้อ่านได้ง่ายขึ้น ค่ะ ..ยังไม่ได้เกลาเท่าไหร่ ทำเท่าที่เวลาจำกัด จะอัพให้เรื่อยๆ เพื่อนๆ แต่งกันต่อไปค่ะ

 

ภายในห้องสมุดที่เดิม..เบื้องหน้าของเด็กน้อยทั้ง 4 คือ ชายชรา ผู้ใจดี เด็กๆนั่งล้อมวงกัน ใจจดใจจ่อ เสมือน กำลังรอฟังนิทานจากผู้ใหญ่...

"สนุกมั๊ย...ฮ่าๆๆๆ" ชายชรา กล่าวอย่างอารมณ์ดี ส่งเสียงหัวเราะ อย่างเอ็นดู
"บทเรียนที่1 พวกเธอ คือ จิตวิญญาณต่างร่าง แต่ร่วมวัตถุประสงค์...พวกเธอ เชื่อมโยงกันและกัน อารมณ์ ความรู้สึก ความคิด ของพวกเธอ...ไม่อาจ แยกออกจากกัน ทุกสิ่งทุกอย่าง เชื่อมโยงกันเสมือน อะตอม โมเกล และอนุภาค ทั้งหลาย ที่วิ่งวน อยู่ภายในร่างกายเธอ...ทุกสิ่งทุกอย่าง ก่อกำเหนิด จากจินตนาการของพวกเธอ ที่มีรากฐานมาจากความเชื่อที่ฝังแน่น เมื่อมีความเข้มข้นพอ มันจะถูกดึงดูดเข้ามาสู่ โลกแห่งความเป็นจริง ของพวกเธอ และก่อให้เกิด สิ่งที่เป็นกายภาพ"

"ต่อไป...เธอ ต้องเรียนรู้ ที่จะเปลี่ยนความเชื่อ เพื่อการเรียนรู้ เพื่อนำสิ่งที่เธอปรารถนา มาสู่ตัวเธอเอง พวกเธอสามารถ มีได้ และ เป็นได้ อย่างที่เธอปรารถนา เธอ ต้องเรียนรู้ ที่จะเปลี่ยนความเชื่อ ที่ผิด เป็น ความรู้....ความเชื่อที่ผิด ก่อให้เกิดความทุกข์...เข้าใจมั๊ย"

sorel ขยับตัว เข้าไปกระซิบ "แสดงว่า หนูมีความเชื่ออะไรที่ผิดใช่มั๊ยค่ะ...เพราะ soromon ทำให้หนูกลัว...แล้วหนู ต้องทำยังไง กับ เจ้า soromon ที่มันตามรังควาน หนูละค่ะ คุณตา ขา..."

เด็กๆ ทั้ง 4 ต่าง รอฟังคำตอบอย่าง สนใจใคร่รู้ พร้อมส่งเสียง ''ใช่ครับ...ทำยังไงค่ะ(ครับ)"....

ชายชรา หยิบหนังสือ คู่มือออกมา....''จำหนังสือ เล่มนี้ ได้มั๊ย...จริงๆแล้ว ทุกๆคน มีหนังสือ คู่มือ เล่มนี้ อยู่ในตัวทั้งนั้น มันรวบรวมข้อมูลทั้งหมด ที่เราต้องการอยากรู้อยากเห็นไว้ในนี้ ทั้งหมดทั้งสิ้น...แต่เราไม่รู้วิธีที่จะใช้มัน''

"ฉันจะแนะนำ พวกเธอ ว่าจะทำอย่างไร ที่จะตอบคำถาม สิ่งที่พวกเธอ ยังหาคำตอบไม่ได้...จากคู่มือเล่มนี้...ฮ่าๆๆ"

เริ่มแรก คือ .................

เชิญต่อบทเลยค่ะ...

 

THANKS จ้า...คิดเหมือนกันเลย รู้ใจจริงๆ...น้องรัก

 

ไวจริงๆเลยนะคุณ Dredka เยี่ยมครับ ***
บทต่อไปนี่เหมาะกับคุณเซลล์มากนะ...ชายชราใจดีจะตอบว่าอย่างไร?

เห็นไฟล์คุณ Soul ใส่หัวเรื่อง ชื่อตอนได้น่าอ่านมาก
ผมลองแก้คำผิดใส่รูปและเรื่องคุณ Kindred เพิ่มมาอีกนิดครับ

(good)

 

เห็นด้วยกับคุณ mead เลยครับ คุณ kindred วางสนุ๊กไว้เหมาะเหม็งเลยครับ
เอ...เอาไงดี เดี๋ยวขอคิดแป๊ปนึงนะครับ (good)

 

ชายชราถาม zizz และ sorel เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ทั้งคู่มีส่วนร่วมกันเมื่อซักครู่

zizz,sorel พวกเธอรู้มั๊ยว่ามีตัวตนอะไรที่ซ่อนอยู่อีกตัวตนหนึ่ง ที่พวกเธอลืมนึกถึงไป

ทั้งคู่ส่ายหน้า และบอกชายชราว่า ไม่ทราบครับ (ค่ะ)

ตัวตนแห่งความรู้สึกผิดไงเล่า ที่พวกเธอกลับลืมเลือนไป

เป็นตัวตนที่เธอสร้างขึ้นมาเพื่อต่อสู้ และตอบโต้ตัวตนของ SOROMON ทั้งสาม

sorel เธอรู้สึกหวาดกลัว กับตัวตนทั้ง 3 นั้น และเธอก็ไม่ต้องการที่จะรู้สึกว่าตัวตนทั้ง 3 นั้นคือตัวเธอ ความรู้สึกนี้เอง ที่สร้างตัวตนแห่งความรู้สึกผิดขึ้นมา และเธอก็ได้จองจำตัวตนนี้ไว้อยู่ในมุมมืด ทำให้เธอไม่เป็นอิสระอย่างแท้จริง

ฉันอยากให้เธอลองพินิจพิเคราะห์ตรงจุดนี้ดู... ว่าเธอจะแก้ไขได้อย่างไร...

เธอและ zizz จึงไม่ได้เห็นตัวตนนี้ที่ซ่อนอยู่

จริงอยู่ที่ zizz เข้าไปช่วยเหลือเธอ ด้วยความรัก ความบริสุทธิ์ใจ ทำให้ช่วงขณะที่เธอได้มองเห็นผีเสื้อแสนสวยนั้น เธอได้ลืมเลือนความกลัวไปชั่วขณะ ทำให้ตัวตนทั้ง 4 ตัวตนนั้นไร้พลังอำนาจ และกลับเข้ามารวมเป็นหนึ่งเดียวกับเธออีกครั้ง เห็นมั๊ยว่าตัวตนที่ 4 ก็กลับเข้ามารวมด้วยโดยที่เธอไม่ตระหนักรู้เช่นกัน

solomon ต่างก็มีอยู่ในทุกคน และทุกคนก็คือ solomon...เธอเข้าใจตรงจุดนี้ใช่มั๊ย ยิ่งเธอพยายามต่อสู้ ตอบโต้ หรือต่อต้าน เท่ากับว่าเธอได้สร้างตัวตนอีกตัวตนหนึ่งขึ้นมาเพื่อให้ไปต่อสู้กับ solomon ทำให้เกิดการแตกแยกออกเป็นตัวเธอ solomon และตัวตนที่สร้างขึ้นมาใหม่(ความรู้สึกผิด,ความโกรธที่ต้องการกำจัดความไม่ดีทิ้งไป,ฯลฯ)

หากตัวตนใหม่ที่สร้างขึ้นมาชนะ solomon ตัวตนนี้ก็จะมีพลังอำนาจเพิ่มขึ้นในความรู้สึกเธอ เพราะไปกดพลังอำนาจของ solomon เอาไว้ แต่ solomon ก็เพียงแค่หลบเข้าไปพักในมุมมืดเท่านั้น

หาก solomon ชนะ คุณสมบัติของ solomon ก็จะแสดงออกมา ตัวเธอ และตัวตนที่ใช้ต่อสู้ ก็จะด้อยพลังอำนาจลง ไม่สามารถต่อสู้ ขัดขืนได้

ฉันจะชี้ให้เธอเห็นว่า ไม่ว่าเธอจะชนะ solomon จะชนะ หรือตัวตนอื่นๆที่สร้างขึ้นมาจะชนะ แต่ก็ไม่ได้เป็นการชนะอย่างแท้จริงใช่มั๊ย...

เดร็กก้า และ mead เธอสองคนคิดว่า มีวิธีใดที่จะกำจัด solomon และตัวตนที่สร้างขึ้นมาใหม่อย่างสมบูรณ์

เดร็กก้า และ mead ต่างครุ่นคิด

และ mead ได้ตอบชายชราว่า...

คุณ mead ต่อได้เลยครับ อิอิ (good)

 

ตอบได้กระจ่างดีจริงๆครับคุณเซลล์
โยนมาทางนี้เลยเหรอ..
ขอไปคิดสักนิดก่อนครับ...อืมมม... อิอิ

 

Mead ตอบชายชราชุดขาวไปว่า...
"เอ่อ..ผมคิดว่าประสบการณ์ของจิตวิญญาณและความเชื่อที่ปรากฎอยู่ในตัวเรา น่าจะมีผลกระทบจากอดีต-อนาคต มาสู่เราในปัจจุบันได้ครับ จิตใจของเรามักทำให้เรามองหาผู้ที่เราจะกล่าวโทษอยู่เสมอ เราจึงได้สร้างตัวตนใหม่ขึ้นมารองรับ และตัวตนนั้นจะคมชัดขึ้นเรื่อยๆหากเราสะกดตัวเองให้อยู่กับความกลัวบ่อยๆถูกมั๊ยครับ"

Dredka ก็เสริมขึ้นมาด้วยว่า "ถ้าเช่นนั้น เราน่าจะเป็นผู้เลือกสร้างสรรค์ชีวิต หรือสภาวะแวดล้อมของชีวิตด้วยตัวเราเองด้วยมุมมองที่เป็นด้านบวก น่าจะช่วยได้นะค่ะ !!" Dredka พูดอย่างสดใส

ชายชรากล่าวว่าถูกต้องแล้วล่ะ..
"แต่บางครั้งมักก็เป็นการยากที่เธอจะเข้าใจได้นะว่า เหตุการณ์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นไม่ว่าเราจะทำผิดหรือทำถูก จะมุ่งไปสู่ทิศทางแห่งการสร้างสรรค์ทั้งสิ้น เธอต้องทำความเข้าใจให้ดีๆ ? เพราะทุกอย่างคือบันไดที่จะทำให้เราก้าวขึ้นไปอย่างมั่งคง หากเธอไม่เคยผิดพลาดมาก่อนเธอจะรู้ได้อย่างไรว่าการทำสิ่งที่ถูกต้องคืออย่างไร? หากเธอลุกขึ้นเพื่อจะเอาชนะความกลัวให้ได้อย่างจริงจัง เธอจะทำได้เสมอทุกๆครั้ง....จำไว้ให้ดีนะหลานๆ ลุงขอบอกไว้เท่านี้ แล้วพวกเราจะเข้าใจได้เองในที่สุด"

พวกหลานๆน่ะโชคดีมากนะที่ได้มีโอกาสเข้ามา ณ.ที่แห่งนี่
แล้วที่ลุงถามพวกเธอว่า "เธอคืออะไร และอะไรมาเป็นเธอ"
เธอพอจะหาคำตอบให้ลุงได้รึยังล่ะ?


ใครตอบได้มาต่อด้วยครับ ..(.วางสนุ๊กไว้หน่อยนะ..)

 

จินตวดีขอเป็นกำลังใจให้นักแต่งนวนิยายรางวัลซีไรท์ทุก ๆ ท่าน ขอนั่งยิ้มน้อย ๆ ชื่นชมผลงานการสร้างสรรค์ของจิตวิญญาณทุกดวงแทนแล้วกันค่ะ ขอบคุณสำหรับคำเชื้อเชิญจากเพื่อน ๆ ค่ะ

ป.ล. คุณนักเขียนจินตวดีเคยบอกแล้ว จินตวดีจะเลิกฝักใฝ่กับตัวเลขซ้ำซาก ปรากฏว่ามันมาอีก คราวนี้จินต์เอาไปซื้อล้อตเตอรี่เลย ถูกไป 2 ตัวบนท้าย 11 ได้ค่าขนมเล็กน้อย คราวหน้ามาอีกขอซํก 6 ตัว จะไม่ลืมพระคุณ ฮ่า ๆๆๆ

 

เห็นคุณเอถูก lottary เหรอครับ ดีใจด้วย...
เห็น Falkman บอกว่างวดนี้ออก 729111 ที่ฝันกันไว้น่ะตรงเลยนะครับ

 

ไฟล์ word ล่าสุดค่ะ

 

ดีใจด้วยนะครับคุณจินตวดี ที่ฝันซ้ำๆ เกิดเป็นความเข้มข้นทางความคิด และทำให้เป็นจริงด้วยรึเปล่า น่าคิดนะครับ อิอิ

 

แทบสะดุดเลยครับคุณ mead ไปต่อไม่เป็นเลย อิอิ
เชิญเพื่อนๆมาช่วยกันต่อด้วยนะครับ ใครว่างเข้ามาได้เลยครับ จินตนาการไม่มีผิดไม่มีถูกครับ (kiss)

เอาล่ะ ก่อนที่พวกเธอจะตอบ ฉันขอเล่าเรื่องความเชื่อที่เปลี่ยนมาเป็นความรู้ให้พวกเธอฟังซะก่อน อาจจะทำให้เธอตอบคำถามได้ง่ายขึ้น ชายชราตอบด้วยความเมตตา

สิ่งที่จะทำให้เธอเปลี่ยนจากความเชื่อที่ฝังลึก มาเป็นความรู้อย่างเป็นธรรมชาตินั้นไม่ใช่เรื่องยาก และก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่มีใครที่จะสามารถบอกเธอได้หรอกว่าต้องใช้ระยะเวลาเมื่อไร และต้องทำเช่นไร เพราะคำว่า ระยะเวลาเมื่อไร ต้องทำอย่างไร หากเธอถามคำถามเหล่านี้ และพร้อมจะยอมเชื่อทันทีนั้น เธอจะติดกับดักของ solomon คำตอบทั้งหลายมีอยู่ในธรรมชาติในจิตวิญญาณของพวกเธออยู่อย่างสมบูรณ์แล้ว

พวกเธอสามารถมองเห็นอดีต อนาคต ได้อย่างชัดเจนจากปัจจุบันของเธอ เธอสามารถเปลี่ยนแปลงเส้นทางความเป็นไปได้ในอดีต อนาคต ได้เสมอจากจิตปัจจุบันของเธอ สิ่งที่เธอคิดว่าเป็นข้อผิดพลาดในชีวิตของเธอ เธอสามารถจินตนาการไปอีกเส้นทางอื่นๆได้นับไม่ถ้วนจากความเป็นปัจจุบันของเธอ เพราะฉะนั้นเส้นทางความเป็นไปได้ในอดีต และอนาคต จึงเป็นเส้นทางความเป็นไปได้ที่เป็นอนันต์ ไม่มีรูปแบบจำกัด และดำเนินไปได้พร้อมๆกันหมด

ดังนั้นเธอจะเข้าใจแล้วว่า กระจกที่ฉันสร้างขึ้น เป็นเพียงเครื่องมือ ที่สะท้อนให้เห็นส่วนประกอบของจิตใจของ sorel ในขณะนั้น ว่าประกอบด้วยเส้นทางแห่งความเป็นไปได้อะไรได้บ้าง อยู่ที่ sorel จะเลือกเดินทางไปทางไหน ในเส้นทางที่เป็นอนันต์

sorel,soromon,ตัวตนอื่นๆที่ไม่รู้จบ ต่างก็คือตัวเธอทั้งหมดบนเส้นทางที่เป็นอนันต์ พวกเธอต่างหากที่เป็นผู้ตัดสิน และแบ่งออกเป็นหลายตัวตน และให้นิยามกับตัวตนนั้น และแบ่งคุณค่า จัดลำดับ แบ่งปริมาณ กลายเป็นบรรทัดฐานที่ยึดถือสืบเนื่องต่อมา เป็นพวกเขา พวกเรา วัฒนธรรม จารีตประเพณี กฎระเบียบข้อบังคับต่างๆ จนสิ่งที่เธอแบ่งแยกออกมาไม่รู้จบนี้ กับกลายเป็นกรงขังจิตวิญญาณเธอไปซะสิ้น ฉันไม่ได้กำลังบอกว่า สิ่งที่เธอยึดถืออยู่นั้นไม่ดี แต่ฉันต้องการให้เธอเฝ้ามองจิตใจของตนอย่างเข้าใจไม่ขัดแย้ง สิ่งภายนอกที่เรียกว่า จารีตประเพณี วัฒนธรรม กฎระเบียบต่างๆ สิ่งแวดล้อมรอบตัว ล้วนเป็นสิ่งที่อยู่ในกระจกที่ฉันสร้างขึ้นมาทั้งสิ้น หากเธอสำรวจตรวจตรา ตั้งคำถาม และเฝ้ามอง และจะได้คำตอบ ที่จะทำให้เธอสามารถเปลี่ยนจากความเชื่อ มาเป็นความรู้ได้อย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งความรู้ที่มาจากธรรมชาติย่อมไม่มีความขัดแย้ง เป็นหนึ่งเดียวกัน แล้วความกลัวจะเกิดขึ้นได้อย่างไร เธอจะดำเนินชีวิตด้วยความกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียว และในตอนนี้เธอจะไม่ตั้งคำถามกับฉันว่า อะไรคือแง่บวก อะไรคือแง่ลบ เพราะเธออยู่เหนือกว่าเส้นแบ่งของคำว่าบวก และลบไปจนหมดสิ้นแล้ว


คราวนี้เธอคงตอบชั้นได้แล้วนะ ว่า "เธอคืออะไร และอะไรมาเป็นเธอ"

ต่อกันได้เลยครับ (วางสนุ๊กต่อ เพื่อให้ค้นหาครับ)

 

ยอดเยี่ยมเสมอเลยนะครับคุณเซลล์...อ่านแล้วดิ่งลึกลงไปในความรู้ที่เป็นสากลมากๆ
งานนี้ต้องค้นตำราพิเศษออกมาหาคำตอบกันล่ะครับ.. ใครตอบได้ยกมือขึ้นเลยครับ
ถ้าเราทำเนื้อเรื่องให้เด็กๆอ่านได้ง่ายๆด้วยจะดีมากนะครับ..
ถ้าพี่นักเขียนฯเข้ามาคืนนี้ ไม่แน่อาจมาตอบคำถามนี้ให้เราใส่ลงในบทนวนิยายนี้ครับ


ไฟล์นี้คุณซิปฯทำไว้ให้แต่ผมยังเข้าไปแก้ไขไม่เป็น
สงสัยคุณซิปฯ คงใส่รหัสเอาไว้ อิอิ
http://docs.google.com/View?docid=dmkd49s_0sv2cgtgg