เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

เอาเลยครับส่งต่อบทกัน คิดไว้อยู่เหมือนกันคุณศิรารู้ใจมาก
คุณ Kindred มาแต่งต่อนะ..แล้วโยนให้ใครก็ได้ครับ อิอิ
เปิดฉากมาก็ตื่นเต้น เจอนกยักษ์เลย+(||)

 

อันนี้พล๊อตเรื่องตอนไหนครับคุณขจรวรรณ อิอิ
หายเจ็บรึยังนะ โดนพลังงานสะท้อนกลับ
ว่างๆก็มาแต่งเรื่องกันด้วยสิครับ

 

...ธรรมชาติ...คือ บ้านเดิม

...จิต...ติดรู้หลง

...นิมิต...เส้นทางให้เดินไป

...ภพภูมิ...ไหลวนกลับไปกลับมา

...สมดุล...ธรรมชาติที่เคยอยู่ ที่สุดปราถนาไปไม่มาแล้ว...

 

หายเจ็บแล้วค๊า.. คุณ Mead ตอนนี้อ่านม่ายทันแย๊ว!!!
ไปทำงานก่อนค่ะ.. เดี๋ยวกลับมาอ่านใหม่ดีกว่า.. อิอิ..
(||)(||)(||)

 

อุ่ย...ไม เป็นคนแรกเลยอ่ะ ตายๆๆ...มันจะกลายเป็น นิยายตลก เปล่าเนี่ย คุณศิรา rewrite อีกทีนา...เอ้า เอา ก็ เอา....สู้ตายค่า

...เดร็ดก้า หยิบจดหมายในซองออกมา ค่อยๆคลี่ออก อย่างเบามือที่สุด ใจคอระส่ำระสาย เต้นไม่เป็นจังหวะ...ว่างเปล่า ไม่มีแม้ตัวอักษร หรือ สิ่งใดในสารแผ่นนั้น เดร็ดก้า พลิกซ้าย พลิกขวา หมุนไปมา
...แล้ว ทันใดนั้น กระดาษใบนั้นก็ลอยขึ้น ลอยขึ้นเอง เดร็ดก้าตกใจมาก เธอ...ถอยกรูด ไปข้างหลัง จนไปสดุดล้ม กับขอนไม้ใหญ่...ล้มลง
...กระดาษ ลอยขึ้นสูง สูงขึ้นๆ แล้วค่อยๆ..กางออก กางออก จนใหญ่กลายเป็นจอภาพขนาดใหญ่ จากนั้นเริ่มปรากฎเงาลางๆ เป็นภาพเค้าโครงคล้ายรูปร่างคน ค่อยๆชัดเจน ขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ...เดร็ดก้า จ้องมองด้วยความตกใจ...จนกระทั่ง ปรากฎ เป็น ชายแก่ หนวดเคราเฟิ้ม ใบหน้าสงบราบเรียบ แต่แววตาที่ส่งออกมา...จับหัใจเดร็ดก้า เหลือที่จะพรรณนา...

คุณ เซลล์ มาเรย....ผู้ส่งข่าว อิอิ

 

ยินดีต้อนรับครับคุณจิตนิมิตรครับ บ้านนี้อบอุ่นและจริงใจครับ
เพื่อนๆก็ช่วยกันแบ่งปันประสบการณ์ดีๆเพื่อเติมเต็มจิตวิญญาณกันครับ
เข้ามาพูดคุยกันได้เสมอครับคุณ @@@ จิตนิมิต @@@
ผมเองก็ได้รับความรู้สึกดีๆจากคุณมาเหมือนกันครับ O-o




"ธรรม ไม่ใช่ของใครทั้งหมด
เป็นสากล เป็นของทุกคน
ไม่ใช่ของศาสนาพุทธ พราหมณ์ คริสต์
ไม่ใช่ของคนไทย ไม่ใช่ของคนจีน ไม่ใช่ของคนฝรั่ง
ไม่ใช่ของชาติใดทั้งนั้น
แต่เป็นของผู้รู้"

หลวงพ่อเทียน

 

ว๊าววววววว เผลอแพล๊บเดียววววววว มี project ใหญ่ น่าสนุกๆๆๆ ค่ะ ....เอาเลย ๆ ยกมือ สนันสนุนเต็มที่ ดึงความเป็นเด็ก เปิดโลกแห่งจิตนการของตัวเองออกมา นับเป็นอีกหนึ่งบทเรียน ในการทลายกำแพงแห่งข้อจำกัดที่เราได้ขังตัวเองมานานแสนนาน .เข้าสู่จิตวิญญาณดั้งเดิม.....

สู้ตายเหล่าทรชนผู้กล้า อิสระ ฝันให้ไกลไปให้ถึงนะ ชะเอ่อ เอิง เอย (evil)

​

 

ยินดีต้อนรับคุณ จิตนิมิตค่ะ
ล้อมวงตรงเข้ามา กินน้ำ กินท่า พักผ่อนกายา ให้สบายอกสบายใจ

บ้านหลังนี้มีทั้งความรัก ความเมตตา ความเอื้ออารีย์
พร้อมมิตรไมตรี เต็มปรี่ทุกห้องหัวใจ
เหล่าสมาชิกใหม่โปรดอย่าเกรงใจ เปิดตัว เปิดใจออกมาทักทาย
ที่นี่เต็มใจ พร้อมจะแบ่งปันค่ะ ...ด้วยรักไม่มีเงื่อนไข ชะเอิ่งเอิงเอย ​

​

 

มีข้อสังเกตเรื่องการรู้การณ์ล่วงหน้าจะมาเล่าให้ฟังครับ
รู้สึกว่าจะมีอยู่เล่มนึงที่บอกประมาณว่าจิตญาณร่วมร่างแต่ต่างมิติของเราแตกตัวเพราะความรู้สึกนึกคิด ผมเลยใช้วิธีดัดแปลงบทฝึกฝนโดยที่เวลามีอะไรจะตัดสินใจ ผมจะจินตนาการไปว่าผมจะตัดสินใจไปสองทาง อย่างเช่นฝนจะตกหรือเปล่าผมก็คิดโดย จะออกไปเดินเล่นข้างล่างหรือจะนอนเฉยๆอยู่บนห้องดี คือจินตนาการในหลายๆทางที่เราลังเลจะเลือก พบว่าการตัดสินใจในหลายๆครั้งผมสามารถรู้สึกได้ล่วงหน้าเลย บางครั้งผมใช้วิธีนี้ก่อนตัดสินใจและได้ยินบทสนทนาดังขึ้นในใจและรู้สึกว่าทางนี้ผิดพลาดแน่ๆผมลองตัดสินใจไปมันก็ผิดพลาดจริงๆ
ผมเลยใช้วิธีนี้ตลอดเลย เวลาลังเลอะไรก็คิดว่าเราเลือกมันไปทั้งสองทางหรือหลายๆทางมากกว่านั้น แล้วจับความรู้สึกตัวเองว่าเราจะเลือกทางไหนถึงจะดีที่สุด บางครั้งก็เห็นเป็นภาพขึ้นแวบๆ บางครั้งก็หูอื้อไปนิดๆชั่วขณะแล้วได้ยินเสียงในใจดังขึ้น

 

10-06-2008 12:02 AM
nova_analai

ขอบคุณน้องๆชาวห้องวิทย์ทุกคนค่ะ ที่ส่งกำลังใจและรอยยิ้มในดวงใจมาให้พี่นักเขียนทั้งหน้าห้อง หลังห้อง PM, VM, e-mail ทำให้พี่นักเขียนมีพลังที่จะทำหน้าที่ต่อไปได้อีกยาวนานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และต้องขอขอบคุณทุกคนที่ส่งโจทย์มาให้ทั้งยามตื่น ยามฝัน เพราะเป็นวิธีการที่ทำให้พี่นักเขียนได้เรียนรู้เพิ่มเติมอย่างไม่มีวันจบสิ้น

ท่านอาจารย์อนาลัยได้เข้าฝันพี่นักเขียนก่อนหน้าที่หนังสือชุดนี้จะออกสู่สายตาผู้อ่านว่า พี่นักเขียนจะได้ขยายความรู้ออกไปอีกมากมาย หากได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของ โต๊ะกลม ที่รายล้อมด้วยผู้อ่านจำนวนมาก พร้อมปัญหา คำถามและคำตอบ และประสบการณ์

ขอบคุณ คุณ Mead หัวหน้าห้อง ผู้สร้างโต๊ะกลมที่ปราศจากเส้นผ่าศูนย์กลางขึ้นมาค่ะ (rose)

ขอขอบพระคุณพี่นักเขียนเช่นกันครับ 0_o
เชื่อว่า"โต๊ะกลม"ที่ปราศจากเส้นผ่านศูนย์กลาง" โต๊ะนี้จะเป็นห้องสมุดความรู้ไปอีกนานแสนนานครับ เพื่อนๆก็น่ารักและร่วมกันค้นหาแบ่งปันประสบการณ์กันไปแบบนี้ เชื่อว่าแต่ล่ะคนก็ล้วนเป็นอัศวินโต๊กลมที่มีกระบี่อยู่ในใจทั้งนั้น ถึงกาลเวลาจะเปลื่ยนแปลงไป แต่หนังสือก็ไม่เคยเปลื่ยน ทั้งในพลังและความคิดของตัวหนังสือเอง สิ่งที่จะเปลื่ยนไปก็คือทัศนคติของผู้คนที่เคยอ่านหรือคิดว่าจะอ่านมันเท่านั้น เป็นหนังสือที่มีค่าจริงๆครับ ถ้าไม่มีพี่นักเขียนฯ คงไม่มีวันนี้ครับ ถึงแม้ว่าวันนี้จะหาหนังสืออ่านยากไปหน่อย แต่ก็คงไม่พ้นความพยายามของเหล่า"อัศวิน"แต่ล่ะคนครับ

( scene นี้ไม่ใช่ภาคต่อนะ ^_^ รอ คุณเซลล์ มาต่อคุณ 'dred ดีกว่าครับ )

 

หุ ๆ เมื่อคืนใครส่งสารมาให้เราหว่า ฝันว่ารับข้อความทางโทรศัพท์ มีข้อความว่า "ดีใจด้วยที่ทำได้ ในที่สุดก็ทำสำเร็จ" อันนี้มันเป็นสารจากตัวตนภายใน หรือของน้องวิหคของพี่กันเนี่ย อิ อิ

 

ไม่ได้เข้ามาแป๊ปเดียว เจอ big project เลยครับคุณ mead
ห้องเรียนนี้อบอุ่น และมีแต่ความรักจริงๆครับ (||)
ยินดีต้อนรับคุณจิตนิมิตนะครับ (||)
ต้องขอออกตัวนิดนึงนะครับ ว่าไม่ค่อยถนัดงานเขียน เพื่อนๆสามารถนำไป rewrite ได้เลยนะครับ ต่อกันเลยนะครับ

ภายใต้ใบหน้าที่สงบ น่าเกรงขามนั้น แต่แววตากลับสกาวสุกใส เปี่ยมด้วยความรัก ความอาทร อย่างสุดซึ้ง เหมือนดาวฤกษ์ในจักรวาลอันไกลโพ้น ยิ่งจ้องมอง กลับรู้สึกว่าตัวตนของเดร็กก้าได้หายเข้าไปในดวงตาที่เปี่ยมด้วยความรักอันเต็มเปี่ยม ไม่มีคำพูดใดหลุดออกจากปากของเดร็กก้า เพราะเธอได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลทั้งหมดแล้ว มีเพียงความสำนึกรู้ และการสนทนาจากภาษาใจระหว่างเธอ และชายชราที่เปี่ยมล้นด้วยความรัก

สิ่งที่เธอรับรู้ได้ คือ ฉันคือคนที่เธอค้นหามานาน ฉันคือตัวตนที่สูงส่งของเธอ เธอจงตามฉันมา ฉันจะพาเธอไปพบกับความเป็นจริงที่อยู่นอกเหนือความคิดของเธอ ที่เธอจะสามารถจินตนาการได้

คุณ mead เข้ามาต่อได้เลยครับ อิอิ (||)

 

โห.แต่งเรื่องไว้..ลึกล้ำไม่ธรรมดาเลยครับคุณเซลล์
คนอ่านแทบลอยไปตามจินตนาการเลยครับ..เยี่ยมจริงๆครับ
ขอผมไปคิดก่อน ต่อไงดี 0_O

 

คุณ mead ห้ามคิดนาน ผิดกติกา เดี๋ยวจะเกิดเส้นทางเป็นไปได้ มากมาย เหมือนพี่นักเขียนบอก ความคิดๆไปแล้ว เอาคืนไม่ได้นะค่ะ เดี๋ยวก็เลือกไม่ถูกหรอกค่ะ
...ให้จิตวิญญาณในตัว คุณ mead จัดการเลย อยากเห็น อยากเห็น (dred ยังไม่คิด เลยเพราะคิดไม่ออก เปิดมาเจอปุ๊บ ตกใจปั๊บ...เขียนไปทั้งๆที่ ไม่มีอะไรในสมองเลย)

dred ว่า มันคงมีเส้นทางนี้อยู่แล้วมั้ง อยู่ที่ว่า จะเป็นใครเล่า...ไม่แน่นา อาจกลายเป็นวรรณกรรม ระดับโลกเลยเชียว ใช้คนแต่งเพียบ(good)

 

Episode 1

มาต่อบทครับ 0_o

เดร็ดก้า ยิ้มรับคำเชิญของชายชราผู้นั้น พร้อมขยับลุกขึ้นด้วยหัวใจที่ฟูฟ่อง...

ขณะที่เธอกำลังก้าวเดินตามเขาไป ทันใดนั้นกระแสลมที่เคยสงบรอบๆตัวเธอกลับก่อตัวพัดหมุนวนเข้าหาตัวเธอจากทางทิศเหนือ ราวกับว่าจะดูดทุกสิ่งเข้าไปได้ แต่เดร็ดก้ากลับรู้สึกถึงพลังที่ยิ่งใหญ่ที่เต็มไปด้วยอณูขุมความรู้อันลึกลับน่าค้นหา เธอมองเห็นหลังของชายชราผู้นั้นเดินลับหายเข้าไปในกระแสลม

เธอส่งเสียงเรียกเขา แต่ก็ไร้วี่แวว เขาหายไปพร้อมกับปมปริศนาที่คาใจเดร็ดก้า..เธอรู้แต่เพียงว่า ในสมองขณะนี้มีกล่องพลังงานบางอย่างที่อัดแน่นอยู่เต็มหัว ราวกับว่าเธอได้รับบางสิ่งจากต่างมิติ มันคืออะไรกันแน่? เธอรู้ว่าหัวของเธอบรรจุกล่องเหล่านั้นไว้เป็นจำนวนมาก ในบรรดากล่องเหล่านั้น เธอพบว่ามีกล่องๆหนึ่งที่มีกำลังสั่นสะเทือนสูงมาก เธอจึงใช้พลังความคิดที่จะเปิดมันออก เมื่อเปิดออกมาเธอพบว่าในกล่องนั้นมีเพียงดอกกุญแจแก้วคริสตัลหนึ่งชุด เธอจึงหยิบมันขึ้นมาและเดินขบคิดไปเรื่อยๆ ว่าจะนำกุณแจชุดนี้ไปทำอะไรได้บ้าง? ...ระหว่างที่เดินไปมีบางสิ่งทำให้เธอหยุดนิ่งลง

เธอหยิบกุณแจนั้นขึ้นมาพิจารณาใหม่อีกครั้ง พยายามจ้องเข้าไปในความโปร่งใสของกุณแจคริสตัลด้วยใจที่จดจ่อยิ่งขึ้น สักพักหนึ่งเธอจึงแลเห็นใบหน้าตัวเองค่อยๆเปลื่ยนไปจนเหมือนเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ในที่สุดเธอก็พบกับโลกแห่งความเป็นจริงอีกโลกหนึ่งซ้อนอยู่ในนั้น เธอประหลาดใจมากที่สามารถเข้าไปเห็นใบหน้าของบุคคนที่เธอไม่เคยรู้จักได้ เธอทักทายเขา เขาก็ยิ้มทักทาย เธอถามว่าที่นั่นคือที่ไหน? เพราะที่นั่นไม่ใช่สถานที่ที่เธอคุ้นเคยเลย ภาพเบื้องหน้าปรากฎขึ้นพร้อมๆกับความรู้สึกที่ผุดขึ้นในใจ.....เป็นโลกแห่งใหม่หรือนี่ เธอคิด...

ช่วงนี้ให้คุณซิปฯมาต่อแล้วกันนะ...

 

ร้อยฝัน พันจินตนาการจริงๆงานนี้
เดร็ดก้า...เขียนเป็นเดร็ค (คูล่า) อิอิ... เด๊ยวแก้ให้ครับ
ใครว่างมาต่อได้เลยครับเพราะคุณซิปฯคงเข้ามาเย็นๆ
ตอนนี้มีตัวละครเอกปรากฎขึ้นมาอีกหนึ่งแล้ว..เป็นเด็กผู้ชาย

 

ร้องเพลงรอคุณซิปมาต่อ...สำหรับโซลรอไหวค่ะ แต่ถ้าคนอื่นรอไม่ไหว ก็แต่งต่อเลยละกันน๊ะ (อิอิ)

 

เมื่อเช้า มีเพื่อนๆต่างร่างมาปลุกตั้งแต่เช้าเลยครับ
ผมฝันว่ามี message มาทาง pm 3 ข้อความ เป็นคนๆเดียวกัน แต่ต่างบุคลิกภาพ เข้ามาทักทายด้วยอารมณ์ยิ้มแย้มยินดี และก็ปลุกให้ตื่นขึ้นมาอ่าน pm
ผมก็เลยเข้ามาในบอร์ด ก็มี 3 ข้อความจริงๆครับ เป็นคุณ mead,kindred,soul มาด้วยอารมณ์ที่ร่าเริงมากๆครับ (sing)
ทั้งสามท่าน ต้องเป็นจิตวิญญาณต่างร่าง ร่วมวัตถุประสงค์ แน่นอนครับ ส่วนเป็นจิตวิญญาณต่างร่าง แต่ร่วมมิติรึเปล่าต้องรอมาเฉลยกันเองครับ


ตอนนี้ใครมีจินตนาการ ต่อคุณ mead เข้ามาได้เลยครับ (kiss)

 

ช่วยต่อนะครับคุณ mead ระหว่างรอคุณ zip ครับ

ฉันก็คือเธอ เธอก็คือฉัน เราไม่เคยที่จะแยกจากกันเลย ฉันรอวันที่จะได้พบกับเธอมานานแสนนาน ฉันคือจิตวิญญาณอีกดวงที่ถือกำเนิดมาพร้อมกับเธอ แต่ต่างกันที่มิติที่ปิดกั้นเราไว้เท่านั้น
ในขณะที่เดร็กก้า มองดูเด็กผู้ชายผ่านกุญแจที่ใสแวววาว และได้สนทนาประหนึ่งว่าเธอและเขาคือคนเดียวกัน เราคุ้นเคยกันเหลือเกิน แต่ทำไมเธอถึงจำเด็กผู้ชายคนนั้นไม่ได้
เด็กผู้ชายปริศนา ในความคิดของเดร็กก้า ได้พูดด้วยความอ่อนโยนว่า สิ่งที่ทำให้เราไม่ได้พบกัน ก็คือ ความเชื่อที่ฝังรากลึกอยู่ในตัวเธอ ติดตามเธอมาทุกที่ ทุกเวลา สิ่งเหล่านี้ทำให้เราห่างกันในความรู้สึกของเธอ แต่ฉันไม่เคยแยกห่างจากเธอเลย แม้แต่วินาทีเดียว ฉันอยู่กับเธอตลอดเวลา ที่เธอได้มาพบเจอกับฉันย่อมไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน ฉันพยายามติดต่อสื่อสารกับเธอ แต่อาจจะเป็นเสียงที่เบาในความคิดเธอ
เธอมาพบกับฉันได้ นั่นเป็นเพราะเธอเริ่มตระหนักรู้ในเสียงที่เบาแต่เปี่ยมด้วยความรู้ ความรักและความเข้าใจ ฉันและเธอมาพบกันเพื่อเราจะร่วมกันไขปริศนา ความเชื่อ วัฒนธรรม สิ่งแวดล้อม ไปด้วยกัน แล้วเธอจะจำฉันได้อย่างสมบูรณ์ โดยปราศจากความลังเลสงสัย
ถึงแม้เดร็กก้า จะยังจำเด็กผู้ชายคนนี้ยังไม่ได้ก็ตาม แต่ใจเธอก็ถูกเติมเต็มด้วยความรักที่บริสุทธิ์ และน้ำตาเธอก็ไหลรินออกมาด้วยความปลื้มปิติ

รอเพื่อนๆมาช่วยกันต่อนะครับ (sing)