สอยธรรม มาเผื่อแผ่

อุเบกขา คือ เห็นแล้วเฉยๆ

ไม่มีตัวไม่ตน จริงจริงก็อุเบกขาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

แต่ไม่อยากเห็น การโต้แย้งอีก ก็เลยมาคลุกวงในวันนี้

แต่คิดว่า โต้เถียงกันไปก็เท่านั้น วันนี้เหลือแต่ อืม...

ก็ไม่มีความหมายกะใครซักเท่าไรหรอก

มันก็เป็นของมันอย่างนั้นเอง

 

ต่อไปคงเหลือแต่ อ.ขันธ์ กะ อ.เอกวีร์

ที่ยังคงเมตตาต่อท่านอยู่

(คิดไปเองอีกละ เซ็งสันดาน ตัวเอง)

 

ผึ้งพ้นนานแล้ว คุณเอกวีร์ ไม่ต้องห่วงอ่ะนะ แค่เรารู้ตัวก็พอแล้ว ไม่อยากยุ่งแล้วจ้า

 

คุณขวัญ อย่าไปเอ่ยถึง คุณเซ็งสันดาน สิครับ

เดี๋ยวเขามา จะมีเฮนะ หุหุ(kiss)

 

น้าจรผมว่าไปแต่งกันดีกว่า มีประโยชน์ด้วย หุหุ

 

ไอ้ จรหน้าหมา เอาพ่อเอาแม่มาเล่น ทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิด
เลี่ยงตลอด

ยอมรับว่าทำผิด แต่ไม่ขอโทษ

ผมขอให้เพื่อนๆ ทุกท่าน ลงพรหมฑัณ กับชายผุ้นี้ เหตุเพราะว่า เอาพ่อเอาแม่ อันเป็นบุรพการีมาเล่นโยไม่ได้มีความสำนึก

ขอให้ หยุดโต้ตอบและ ไม่เข้าไปตอบกระทู้ของนายขจร ไม่ว่ากรณีใดๆ

ผมขอยุติ ความเป็น เพื่อน เป็นมิตร กับชายผุ้นี้นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

และ จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับชายผุ้นี้อีก เอวัง

 

ไปขำ ทำไมละน้าจร เขาหมายถึง พ้นจากคุณจร ไม่ได้ พ้นอย่างคุณจรพ้น

เพราะ เขายังศึกษาอยู่เลย คนกำลังศึกษา เขาไม่เอะอะก็พูดพ้นแล้วแบบนั้นหรอก

อย่างมากก็กล่าวว่า เห็นทาง

คนเรากว่าจะพ้นนี้ แม้แต่รอบแรก ก็ต้องไปเห็น จิต ก่อน และต้องไปเห็นจิตไม่ใช่
เรา

กว่าจะเห็น จิต ไม่ใช่เราไม่ใช่เห็นกันง่ายๆ

การทำความเข้าใจนะไม่ยาก ว่าจิตไม่ใช่เรา

แต่จะให้เห็นว่าจิตไม่ใช่เรานี้ยาก ก็ดูอย่างน้าจรไง ยังเห็นจิตเป็นเรา
ยังมี จิต เป็นผู้พ้นกรรมอยู่เลย ยังดีใจที่ได้ แงว แงว แล้วดีอกดีใจภูมิใจ
ที่ได้พูด แงว แงว

คนเห็นทางอย่างผึ้ง ก็คือ เห็นว่า เมื่อพูด แงว แงว แล้วต้องไม่ฟู ไม่ลิงโลด
ใจ ไม่มีน้ำหนัก เนี่ยคือ ทางพ้นแล้ว ของผึ้ง แต่ยังต้องดำเนินอยู่

อย่าไปเล็งผลเลิศ อย่าไปเอาผลเลิศมาปรุง มันจะเหมือนมี แต่ไม่จริง

 

...16ปี....แห่งความหลัง
ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งหวาน....และขมขื่นนนน
16ปีเหมือน16วัน รักเอยช่างสั้น ไม่ยั่งยืน มีหวาน มีชื่น มีขื่น...มีขมมมม

 

มารไม่มี บารมีไม่เกิด

 

คุณไฟสถิตย์ คนไม่จริงจังเลยสักเรื่อง เรียกว่า คนไม่เอาถ่าน ไม่ใช่คนหลุดพ้น
คนมองเรื่องใหญ่เป็นเรื่องเล็ก ก็ไม่ได้หมายความว่า จะต้องเล่นตลอด

ถ้ายังมองว่า สิ่งนั้นสิ่งนี้ ไม่มีประเด็น แล้วอะไรคือหลักเกณฑ์ ให้ใจท่าน

 

ถึงคุณจะคิดว่า คำพูดเป็นแค่เพียงลมปาก พูดออก มาให้คนอื่นได้อ่าน แล้วปรุงแต่งกันเองก็เถอะนะ บาปและนรกในใจ มันก็อยู่ที่ตัวคุณเองทั้งนั้น คุณโก้ พิจารณาดูใหม่นะ จะพูดจะ ทำอะไร คิดเสียก่อนจะทำ ไม่ใช่สนุกปากไปวัน ๆ อย่าให้เสียชาติเกิด

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 11 คน ( เป็นสมาชิก 8 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>สันโดษ,............ เพียงนาม+, วิมุตติ+, to2504+, tro+, ไฟสถิตย์+, ขันธ์+, ผมเองครับ

ไปซะละ...........เค ของเรา กระทู้ ตัวเอง ว่างอุเบกขา ซะละ...วิ้ง วิ้ง
</TD></TR></TBODY></TABLE><!-- currently active users -->
<!-- Who Has Read a Thread. -->

 

สิ่งที่ผมจะกล่าว ทุกท่านได้กล่าวไปหมดแล้ว
หากแต่ผมทำได้แค่นิ่งและฟัง บางเวลาหากตึงเคลียด
ผมก็ออกมาลดความรุนแรง ด้วยมิตรอาจารย์กันทั้นนั้น
แม้ข้อธรรมไม่ลงลอย แต่ผมก็เข้าใจสหายจรอยู่บ้าง ด้วยจิตไหลนั้นมีที่มา
เล่นแสร้งจริง จริงแสร้งเล่น เป็นจริตน้าจร
ผมก็ตบแกมหยอด เพราะน้าท่านปัญญาดิ้น ติดมานะว่าถูกทาง หุหุ

 

คนละเรื่องแล้ว คุณไฟสถิตย์ คุณเข้าใจด้วยการออกมาร้องเพลงหรือ

คุณอย่าแก้ต่างให้กิเลสคุณเองเลย

 

ความตึงเครียด ของคนมันอยู่ที่ คนชั่วออกมาแช่งพ่อแม่คนอื่น

คุณยังไม่ห้ามปราม มิหนำซ้ำ คุณยังทำตลก ผมว่าคุณ เพิกเฉยต่อ การกระทำที่ไม่ดีเกินไป

ีรอให้ เขามาด่าพ่อคุณก่อนนั่นแหละ

ทุกข์ของคนอื่น ตัวเองไม่เกี่ยว ตัวเองตลกได้

แต่ทุกข์ของตนเอง ผ่านเข้ามา ตลกให้ได้อีกแล้วกัน คุณไฟสถิตย์

คุณไม่มีทีท่าจะห้ามปราม คนทำผิด แต่มิหนำซ้ำ คุณกลับบอกว่า คุณเข้าใจ ผมละทุเรสกับคุณจริงๆ

รอให้กิเลส อยู่บนหัวแล้วกัน คุณไฟสถิตย์

 

หาเป็นเช่นนั้นไม่ครับ
ผมออกมายกคำร้องด้วยมีเจตนา เพียงแต่ลงผิดจังหวะ
สถานการณ์จึงพลิก ผู้อ่านจึงรวนได้
อันที่จริง ยกเพลง หมายให้น้าจรได้คิดว่าไม่มีอะไรแน่นอนในสิ่งที่เขาทำ
ทุกคนกำลังลงพรหมทัณฑ์เห็นไหม อดีตแก้ไม่ได้ ก็ให้มองปัจจุบัน
สิ่งที่ผมเจตนาไม่เกินนี้ครับ

 

อุ๊ย...ค่อยคุยคะ

 

กรรมครั้งนี้ หนักจริงๆ ขจร อย่าลืมว่า ลูกเมีย ตัวเอง คนที่ตัวเองรักยังมีอยู่
ถ้าคนอื่นเขาไม่รับ ไม่ว่าจะมาด้วยการคะนอง หรืออะไรก็ตาม มันมาจากจิตที่เป็นอกุศล
ย่อมคืนกลับตัวเอง

ผมขอลา ไม่อยากจะเห็นกรรมหนักยิ่งกว่านี้

 

ผมอยู่ในสถานการณ์ตลอด ผู้หนึ่งมิตร ผู้หนึ่งอาจารย์
ผมก็น้ำท่วมปาก สิ่งที่บาปทางวาจาทุกคนในที่นี้ก็ทราบดีและเลือกที่จะนิ่ง
ปล่อยให้ผู้อวุโสตักเตือน ครั้งผมจะปรามอย่างออกตัวก็ทำได้ไม่ถนัด
อุปมาเหมือนหมอวิเคราะห์โรค เพื่อจ่ายยาถูกจุด

 

ที่ ไหน มี ลุง ขันธ์ ที่ นั้น มี บงบง



บงบง มา ราย งาน ตัว แย้วววววววว