ผลของการโต้ตอบธรรมที่รุนแรง

ไม่ออกความเห็นดีกว่าครับ ผมไม่แม่นเรื่องการเทียบญาน เวลาผมจะทำสมาธิ ก็จะเน้นลงไปที่ลม หรือท้อง ก็ไม่ได้พิจารณาอะไรมากมาย เอาสงบเป็นพอ แม้บางครั้งไม่สงบ ก็ไม่ฝืน

สมถะ ผมจะทำไปเพื่อพักจิต และเป็นฐานในการสู้กามหยาบ กลาง ละเอียด น่ะครับ ^-^

 

จิตตื่น เป็น พุทธะ
จิตหลับ เป็น ภวังค์

ภวังค์ เหมือนฝันว่า หลุดไปว่า เข้าถึงว่า เข้าใจไปว่า

ตามสดวก ใครอยากได้อะไรตามใจ
บางครั้งหลับลึกๆ ก็ตื่นโพลงได้
บางครั้งหลับแล้วหลับไปเลย สลึมสลือไปเรื่อยก็มี

 

ใช่ เอาไว้ดูทางแยก ก่อนจะทำแบบนี้ได้ แบบคุณชัชวาลได้ ต้องยกวิปัสสนาญาณได้
ก่อนแล้ว ไม่งั้นมองไม่ออก ผมก็ไปเห็นตรงการเลือก จะไปทางไหนดี กสิณ หรือ อานา
ปานสติ ก็สัดส่ายอยู่แถวนั้น ก็เลยทำให้เทียบสมาธฺที่มี สติเจตสิก ได้ไปด้วย เลยเข้าใจ
มิจฉาสมาธิ สัมมาสมาธิมากขึ้น รายละเอียดมีเยอะ แต่กล่าวออกมาหยาบๆ ก็จะได้แบบ
นั้น

คุณชัชวาลนั้น เขาเป็นนักเล่นฌาณมาก่อน ตอนหลังไปหาหลวงพ่อปราโมทย์ ก็ถึงบางอ้อ
ว่าสมาธิที่ตนทำมาทั้งหมดไม่ได้ให้มรรคผลนิพพาน เพราะขาด สติ ไปตัวเดียว ตอนนี้คุณ
อ้องก็เลยทำหน้าที่ในแบบของเขา

ส่วนอีกคนนั้นไม่รู้ ยกไว้ดีกว่า แค่เขายกพระสูตรแม่นก็แจ่มมากๆ

 

ผมแนะนำ นะครับ ถ้าจะทำสมถะ ก็เพ่งไปอย่างที่ตนถนัด
แต่หากจะขึ้นวิปัสสนาเมื่อไร ค่อยพิจารณา
พุทโธ ก็เอาพุทโธให้มั่น

แต่ทีนี้ หากว่าเป็นคนที่ สติไหลไปได้ง่าย ก็ควรเอาอานาปานสติมากำกับ คือ
หายใจ เข้าออก รู้ตัวเสมอ ตรงนี้ทำความเข้าใจให้ดี คำว่า รู้ตัวนี้เรียกว่า คอยสำเหนียกคือ คอยเตือนตนระลึกด้วยว่า ความรู้สึกเรา เอาแค่ตรงปัจจุบันที่รับรู้ได้ เช่นหายใจเข้าเรานั่งอยู่ หายใจออกเรานั่งอยู่ หายใจเข้าเรารู้สึกอะไร หายใจออกเรารู้สึกอะไร
ก็รวมเอาความรู้สึก มาตั้งที่กาย อย่าเผลอไปนั่นไปนี่ อย่าเผลอไปนึกเรื่องราวอะไร เอาให้จ่อลงปัจจุบัน ว่ารู้สึกอะไรเท่านั้นพอ แล้วเราจะรับรู้ความรู้สึกละเอียดไปเรื่อยๆ จนถึง ปีติ สุข และ เอกคตา ก็ นี่แหละ สัมมาสมาธิ คือ รู้ตัว
ผลก็คือ ถ้าทำได้ตามที่พูดมาจริง จะระงับ กายทั้งปวง และ ไม่ฟุ้งซ่าน มีสุข
และ ที่ำสำคัญคือ เป็น มหาสติปัฎฐานในตัว และเมื่อออกจากสมาธิ ก็มีกำลังวังชา ไม่ทื่อ พร้อมอยู่เสมอ

ไม่ต้องไปรู้อะไรมาก ไม่ต้องรู้ว่า ตอนนี้เป็นอะไรหรือเรียกอะไร เอาผัสสะนั้น รับรู้ว่ามันรู้สึกอย่างไรนั่นแหละทาง

 

ครับ คำว่า หลับ นั้นจริงๆลึกซึ้ง คน 100 ละ 100 ยังหลับกันอยู่ ตื่นไปไม่เเป็น

มีจิตตื่นไม่เป็น ไม่รู้จักจิตตื่น แล้วไปคิดว่า จิตในภวังค์คือตื่น นั้นยิ่งหลับลึกเข้า
ไปใหญ่

ที่บอกว่า 100 ละ 100 เพราะ คนที่ตื่นถ้าเทียบออกมาแล้วจะมีแค่ 0.00000001%

 

ความเห็นส่วนตัวนะ โปรดใช้วิจารญาณ

เพราะยังไม่สุก จิตธาตุแท้ยังไม่รู้สึกทุกขเวทนาอย่างซาบซึ้ง

ควรจะพิจารณาทุกข์ไปเรื่อยๆ เพื่อเจริญสติให้เกิดมีในจิต เนืองๆ

บำเพ็ญบารมี อ่านทศชาดก น้อมด้วยศรัทธา เตรียมสเบียงไว้

เวลาออกศึกรบกับมารในใจ จะได้ สด และมีสติ ดีพอ

เพราะ จิตที่ไม่มีสติ หรือสติมีไม่เพียงพอ แก่ฐานะ

การเข้าไปลุยในสงคราม ก็จะมีผลสองอย่าง

คือ เจอสุขก็หลง เจอทุกข์ของจริงก็บ้า

เจอพระ... ก็คิดว่าของจริง แต่ที่แท้คือมารจำแลงมา

ก็จะแพ้ภัยตัวเอง กลายเป็น .... อย่างที่เห็นๆ

ล้มละลายกลายเป็นทาส...เขาแทน ในเว็บนี้ก็คงมี ดูเอาเอง ละกัล

 

ตอบหนู ลีลาดี

มีคนบอกว่า น้าเค รู้แต่ทฤษฎี ปฏิบัติโหลยโท่ย

เลยไม่ขอมีความเห็นนะ เรื่องที่หนูถาม นะจ๊ะ

 

ที่ว่า รู้ตัว นี่ หายใจเข้า เกิดอาการอย่างไรที่ตัว เช่น ถ้ามีอาการสั่นที่มือ คอยบอกตัวเองว่า นี่มือสั่น รู้ตัว ตั้งมั่นอยู่กับ หายใจเข้า มื่อสั่น หายใจออกมือสั่น นี่ รู้ตัวอยู่ และ ปล่อยผ่านอย่าไปหาว่า นี่เป็นเพราะอะไร หรือ อย่าเผลอไปเพ่งที่มือสั่น เหมือน คอยระลึกรู้อยู่เป็นระยะๆ แล้วปล่อยผ่าน ไม่ต้องไปหมายว่ามันเรียกอะไร

เอาปัจจุบันนะ แล้ว ลมมันจะละเอียดขึ้นเรื่อยๆ สำเหนียกรู้ว่า ลมเริ่มละเอียดแล้วปล่อยผ่าน จิตจะเริ่มสงบ รู้ตัวว่าสงบแล้วปล่อยผ่าน

พูดง่ายแต่ทำยาก นะ พระพุทธองค์กล่าวตรงๆ แล้วในอานาปานสติสูตร เอาให้ตรงตามนั้นเลย

แต่ ผมแนะนำว่า คนที่ไม่เคยผ่านวิปัสสนามาก่อนอาจจะทำยาก เพราะว่า มันเป็นการสังเกตุในนามธรรมด้วย
ดังนั้น เวลาเราทำอานาปานสติยังไม่ได้ ก็ไม่ต้องแปลกใจ แต่ให้เจริญ สติ คอยสังเกตุรูปนาม ในชีวิตประจำวันควบคู่กันไปเรื่อยๆ

อานาปานสติ จึงเหมาะสำหรับ ผุ้ที่ผ่าน วิปัสสนาญาณ มาบ้าง สำหรับ คนที่ยังไม่เป็น ก็ เอาแค่ พุทโธ เร็วๆ และคอยระลึกรู้ตัว ตามไป พอเริ่มจะหลงไป ก็พอ หันมาเจริญสติแบบลืมตา ไปก่อน

 

อย่าลืม เจริญปัญญา ด้วยนะ
เจริญสมาธิ เจริญสติ แต่รอให้ปัญญาตามหลังมาเอง ก็ช้า

บ้างก็ศึกษา เพื่อเจริญปัญญา บ้างก็แลกเปลี่ยนความเห็น เจริญปัญญา
ปัญญาเป็นอาวุธ ที่ดีมากเวลาเกิดปัญหาทั่วไป

ว่าไป ทางโลกก็มีเรื่องของการเจริญปัญญา อยู่หลายแขนง
พิจารณาเองแล้วกันว่าอันไหนทำให้แหลม อันไหนทำให้ทู่

พระพุทธองค์เองก็เป็นผู้เจริญปัญญาจากการศึกษารอบด้านมาเหมือนกัน

 

.....................................?

 

เหอๆๆๆ