ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

มารายงานตัวครับ

ช้านิดนึง

พอดีเพิ่งได้เข้ามาดูครับ

รอติดตามครับ

 

มารอตอนต่อไปครับ

 

ยกน้ำชามาให้คุณลุงจิบแก้คอแห้ง เล่าเรื่องให้พวกเราฟังกันอีกเยอะๆนะครับ

 

นั่นจิครับ..ผมก็ทำงานไปรอไปจนบ่ายล่ะ....คุณลุงมาเล่าต่อจิครับ...อยากได้อ่านก่อนเลิกงานครับ...อิอิ

 

..ขออภัย..อย่างแรง..ครับ..คุณ NOrragate..กลางวัน..ผม..จะไม่่ค่อย
มีอารมณ์ครับ..เขียนได้อย่างเก่ง..ไม่เกิน ๕ บรรทัด..ก็..หมดแล้ว...ผมต้อง..เขียนกลางคืนครับ..ความทรงจำจะแล่นกลับมา..บรรยากาศมันเป็น
ใจ...แล้วอีกอย่าง..ผมพิมพ์ได้ช้ามาก..นี่แหละครับ..ปัญหาใหญ่.......
...คงต้องรอ..อ่านตอนดึกมากๆ...หรือไม่ก็เช้า..ละครับ.....ขอขอบคุณ
ที่ให้ความสนใจ..และติดตามครับ

 

อ่านแล้ว หนุกดีคับ

 

มะเป็นไรครับคุณลุง....งั้นเด๋วผมค่อยมาอ่านตอนเช้าก่อนเริ่มทำงานพรุ่งนี้ก็ได้ครับ..(^_^)...

 

ชวนให้ติดตามมากๆเลยครับ ขอบคุณสาระเรื่องราวดีๆ เห็นภาพบรรยากาศสมัยก่อนชัดเจนเลยล่ะครับ

 

เข้ามารออ่านเรื่องต่อไปครับ ^^

 

...ขอบคุณครับ..คุณ น้ำดี๑..คุณ Lynn@nice..คุณ Trirut..คุณOng
..คุณชาวประมง..คุณ สกายลาย..คุณ โอ ท่าซุง..คุณ๑๕ค่ำ..คุณ Orkar
..คุณSpeacialized..คุณNorragate..คุณCoffeeMax..คุณMaestro
(สงสัย..จะมีเชื้ออิตาเลี่ยนใช่มั้ยครับ..คุณMaster)..ที่ชื่นชม..ให้กำลังใจ
..และตั้งใจรอ...รวมทั้ง..ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านด้วยครับ........
..............................................................................
.......จากที่ Post มาหลายราย..สังเกตว่า..จะชอบ..บรรยากาศ..กรุงเทพ
ยุค..๔๕- ๕๐..ปีก่อน..ต่อไปนี้ช่วงต้นผม..จะสละเนื้อที่..ให้กับ กรุงเทพ
ุยุค คลาสสิก (มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ)..ในทุกๆตอนที่ผมเล่า..จนกว่าผม
จะคิดไม่ออก..หวังว่าคงเป็นที่ถูกใจหลายท่านนะครับ.....
....ความจริงเด็กขนาดผมส่วนมากๆเลยก็จะไม่ทราบ..เยอะอย่างนี้..ที่ผม
เคยบอกไปว่า...ผมเป็นคนอยากรู้อยากเห็นแต่เด็ก..ช่างซัก..แก่แดด...
และอีกอย่างที่..พ่อผมชอบและสนับสนุน..ในการให้ความรู้รอบตัว...พาไป
ที่ต่างๆ..และให้ลูกเป็นคนทันสมัย..แต่ต้องเคารพขนบธรรมเนียมประเพณี
..แบบดั้งเดิมด้วย...ผมเลยได้รู้..และเห็นมาก...กรุงเทพ..ยุคนั้น..ก็ต้องพูด
เฉพาะฝั่ง..จังหวัดกรุงเทพ..นี่คือชื่อ..สมัยนั้น..อยู่ฝั่งตะวันออก..
ของแม่น้ำเจ้าพระยา...ฝั่งตะวันตกคือ..จังหวัดธนบุรี....
...ขอบเมืองด้านเหนือ(นอกขอบเมือง..ผมจะเรียกว่า..ชานเมือง..แต่
ก็ยังอยู่ใน เขตจังหวัดกรุงเทพ..อยู่ดี..ขอให้เข้าใจตามนี้)..สิ้นสุดที่....
ตามแนวคลองบางซื่อ..ที่แยกมาจากเจ้าพระยา(ที่ติดกับบางโพ)
ไล่ตามคลองมา..จนถึง..สะพานควาย..ตรงที่วัดไผ่ตัน..สวนจตุจักร
ที่อยู่ปัจจุบัน..คือ..ชานเมือง(แต่ก่อนเป็นทุ่งหญ้า..สุดลูกหูลูกตา..มองเห็น
รถไฟสายเหนือวิ่ง..ไป-มา)..ฝั่งตรงข้ามที่เป็น กรมการขนส่ง..นั่นแหละ
ครับเป็นที่ตั้งของ..ตลาดหมอชิต(หมอชิต..แกขาย..ยานัตถุ์ไว้เป่าจมูก
ให้โล่ง..เป็นยี่ห้อดัง..ชื่อ" ยานัตถุ์หมอชิต " แข่งกับ..อีก..ยี่ห้อ "ยานัตถุ์
หมอมี")..อยู่ใกล้ๆกันคือ..สถานีรถขนส่งสายเหนือ..ที่รวมรถ..วิ่งต่างจัง
หวัด..เหนือ-อีสาน..ไฮโซ..ไม่ไฮโซ..ต้องนั่งรถ..เหมือนกัน..รถร้อน..
ตัวถังเป็นไม้..แต่ยุคนั้นบางสายจังหวัดหลัก..ก็เริ่มมีเปลียนเป็น...
ตัวถังอลูมิเนียมบ้าง..แต่น้อย...เป็นที่ชุมนุม..ของ..สามล้อถีบ..
(ใช้พลัง..ตีน..ในการขับเคลื่อน..ไร้มลภาวะ)..ไม่มี..แท็กซี่มาจอดเฝ้า..
..แบบปัจจุบัน..แล้วก็เป็น..ต้นทางรถเมล์..สาย..๒๘ และ ๓๘ ด้วย..ตัว
ถังเป็นไม้..หน้าต่างเป็นไม้..หัวรถโต..ซึ่งชาวบ้านทั่วไปเรียก..รถไอ้โม่ง
...วันนี้พอ..ก่อน..ตอนหน้าจะมา..เล่าว่า..ขอบเมืองด้านตะวันออก..
..อยู่ไหน...
..............................................................................
.....กลับมาเรื่องพระต่อ...เดี๋ยวผู้ดูแล..บอร์ด..จะมาย้ายกระทู้ผม..ไปอยู่
ห้องอื่น......ผมว่ามีบางคนอาจนึกออกแล้วว่า...พระที่อยู่ในรูปใหญ่ที่ผม
พูดถึงคือ..พระที่โด่งดังมากในยุคนั้น...วัดท่านอยู่ในเขตจังหวัดธนบุรี...
อยู่..ใกลจากใจกลางจังหวัดกรุงเทพ...อยู่ริมคลองภาษีเจริญ...ใช่ครับ
..วัดปากน้ำภาษีเจริญ...พระมงคลทพมุนี..หรือ...หลวงพ่อสด...
...ท่านมาดังมาก..เพราะเมื่อไทยส่งทหารไปรบที่..เกาหลี..ในปี๒๔๙๓
ข่าวคราวที่ลงในหนังสือพิมพ์..ถูกฝรั่งขนานนามว่า.."ทหารผี"..เพราะถูก
ยิงเด้งไปเด้งมา..ไม่เป็นไร..จนทหารเกาหลีเหนือ..วิ่งหนีเตลิดเปิดเปิง...
ปรากฎ..ว่าที่ไม่เข้านี่..เกือบทั้งหมด..จะมี..พระผงวัดปากน้ำ..ติดตัว...
.........พ่อผมเองก็..สมัครไปรบเกาหลีด้วย..ก็ได้รับคัดเลือกด้วยในรุ่นแรก
...ไม่ใช่เพราะ..เบี้ยเลี้ยงที่สูงมาก...สวัสดิการช่วยเหลือ..ทั้งครอบครัวที่
เพียบพร้อม...แต่เพราะพ่อ..เป็นทหารแท้...พ่อบอกเป็นทหารไม่ได้รบก็
ไม่ใช่ทหารแท้..จะฝึกมาทำไม..(พ่อผมเป็นทหารราบ)...แต่โชคชะตาไม่
เข้าข้าง...หลังจากพ่อดีใจได้รับการคัดเลือกให้ไป..ไม่นาน...วันหนึ่ง..
มีนายทหารรุ่นพี่คนหนึ่ง..ที่สนิทกับพ่อ..มาหา..พร้อมกับ..น้ำตาที่คลอเบ้า
..แกบอกพ่อว่า...พี่ก็สมัครแต่ไม่ได้..แต่พี่มีความจำเป็นจริงๆ..แกบอกพ่อ
ว่า..ตัวแกกำลังมีปัญหาเรื่องเงิน..แกมีเมีย..๓..คน..เมียหลวงที่อยู่ด้วยกัน
มีลูก ๓ คน..เมียน้อย..ทั้งสอง..มีลูกอีก ๒..ตอนนี้กำลัง..ท้องอีก ๑..เมีย
..แกก็ไม่ได้ทำงาน...แถมยังต้องเลี้ยงแม่ยายด้วย...แค่นี้..พ่อผมก็..อึ้งกิม
กี่ไปเลย....แกเล่าไปน้ำตาไหลไป..ยังเรื่องอื่นๆที่ต้องใช้เงินอีก....พ่อผม
เลยตัดใจ..ตกลง..ต้องไปแจ้งทางต้นสังกัด..เพื่อขอเปลียนตัว..........
...หลังจากนั้น..พอรุ่นต่อไปพ่อสมัครใหม่...แต่ก็ต้องแห้ว..เพราะเคยสละ
สิทธิ์ไปแล้ว...พ่อก็เศร้าเป็นปีเลย..(แม่เล่าให้ฟัง)...ตอนช่วง..ปี๒๔๙๔
ก็มี..ผู้ศรัทธาไปหาหลวงพ่อเพื่อ..บูชาพระ..กันมากมาย..ปรากฎว่า..หลาย
คนเป็นเพื่อนพ่อ...ก็กลับมาเล่าใ้ห้พ่อฟัง...ถึงประสพการณ์ที่ได้รับ..และก็
มาช้กชวนให้ทั้งพ่อและแม่..ไปบูชาพระท่านบ้าง..หลายครั้ง...หลายรอบ
..ก็ช้กหวั่นไหว...คนที่รู้จักเขาก็ไปกันแทบทั้งนั้น..แม่เลยปรึกษากับ..พ่อ
ว่า..เราไปกันมั่งดีกว่า..เดี๋ยว..เธอ(คำที่..แม่เรียก..พ่อ)..เกิดต้องไปรบ..
ที่ไหน..จะได้มีของท่านไว้ป้องกันตัว..(ความจริง..ตอนนั้นพ่อ..ก็ได้สักยันต์
ครู..กับหลวงพ่อสุข วัดโตนดหลวงแล้ว)..แต่พ่อก็เฉยๆ..จนถึงเวลาล่วง
เลย..มาต้นปี๒๔๙๕(ผมแก้ไขที่post..ไว้คราวก่อนแล้ว..ที่เขียนปีผิดไป)
..พ่อแม่ก็..ตกลงไปวัดภาษีเจริญ..พ่อก็ไปถามเพื่อนที่เคยไปมาว่า..มีอะไร
แนะนำ..เพื่อนก็บอกว่า..ไปกี่คนได้พระเท่านั้น..เผื่อใครไม่ได้..ท่านไม่
ยอม...คนละองค์เท่านั้น...พ่อก็เลย..ต้องไปรับ..พี่สาวคนโตที่เป็น..นัก
เรียนประจำที่..โรงเรียนราชินี(ล่าง)ที่อยู่ใกล้..ปากคลองตลาด..ในวันเสาร์
เพื่อจะเอา..พระเผื่อลูกให้ได้ทุกคน..(ตอนนั้นพ่อ..อยู๋ที่..เมืองเพชร)...
...ทั้ง ๕ (พ่อ-แม่-ลูก๓คน)...ก็ไปถึงวัด..ปรากฎว่า..นอกเหนือ..จากพระ
ของขวัญ(พระผงวัดปากน้ำ)..องค์ละ ๑๐ บาท..(เดี๋ยวผมจะบอก..ตอน
หลังว่า..เหตุผลทำไมถึง ๑๐ บาท)...ปรากฏว่า..มีอีกอย่างคือ..รูปท่าน
ซึ่งทั้ง..พ่อและแม่..ก็ชอบเพราะดูแล้ว..มีความรู้สึกว่า..ขลังดี..แล้วกรอบ
ก็ใหญ่..ดูดี..แต่พอเห็นราคา..ก็ต้องสะดุ้ง..เพราะ ๑๐๐ บาท (ราคา..ปี
๒๔๙๕..ตอนปี ๒๕๐๖ ผมได้เงินไปโรงเรียนวันละ ๒ บาท)...แต่ก็คิดว่า
ไหนๆก็มาถึงนี่แล้ว...พ่อก็ตัดใจบูชา..รูปมาด้วย.................
....ทั้ง..๕ คน..ก็เข้าไป..รับ..ของจากมือ..หลวงพ่อสด..แต่ละคน..ก็เข้าไปรับ..พี่ชายคนโตนี่พ่อต้องช่วย..เพราะยังไม่ครบขวบดี...แต่แทนที่จะ
ได้..รูป ๑ พระ ๕ องค์..ตอนท้าย..หลวงพ่อก็เรียกแม่ไป...บอกว่า
..เอาไปเผื่อที่อยู่ในท้องอีกคน...ทั้งพ่อ..และ..แม่..ก็ตะลึง..เพราะ
ว่า..แม่เพิ่งท้องอ่อนๆ..พี่ชายคนรอง..และไม่ได้ใส่ชุดคลุมท้องไป
....แม่..ก็..เลยได้รับ..เพิ่มมาอีก ๑ องค์...สรุป..ที่บ้านผม..ได้กัน
มาทุกคน...ยกเว้น..ผม..เพราะ..ยังไม่เิกิด...รวมทั้งหมด ๖ องค์
.....แต่ทั้ง ๖ องค์นี่..ไม่เหมือนกัน..นะครับ....ไม่เหมือนยังไง
....ทำไมราคา..พระของขวัญ..ตั้ง ๑๐ บาท....ไว้ตอนหน้า...
...ผมจะมาเฉลยให้.................
....ตอนนี้ผมเขียนมาให้...ยาวพิเศษ..แล้วนะครับ..เพราะหลายท่าน
บ่นว่า..ตอนๆหนึ่ง..ของผมสั้นไป..ก็ยอมปวดหลังเพื่อ..แฟนๆครับ...
....ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านกัน........ขอบคุณ...ครับ.....
........................สวัสดี...........................................

 

แว๊บมาอ่านตอนดึก ก็ สมใจนึกบางลำภู เลยที่เดียวค่ะ คุณลุง เป็นกำลังใจให้นะคะ อ่านไปนึกภาพไป ลินก็เกิดและโตที่ บางนาค่ะ 30กว่าปีที่แล้วมีแต่ทุ่งนาและแขกเลี้ยงควาย แถมปลิงตัวโตๆ เลยค่ะ

 

สุดยอดเลยครับ น้า
จะรอคอยอ่านต่อไปครับ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ด้วยความระลึกถึง

 

ขอบคุณครับ รออ่านต่อครับ

 

ขอบคุณครับ ได้สาระบันเทิงครบครัน

เมื่อตอนเรามีป่าไม้มีน้ำใสๆอากาศดีๆ เราก็อยากจะมีตึกมีน้ำจากก๊อกมีห้องแอร์เย็นๆ

แต่พอเรามีสิ่งเรานี้แล้ว เราจึงรู้ถึงคุณค่าของสิ่งที่เราละเลยไป

อดีตนั้นผ่านไปแล้วไม่ย้อนกลับมาแต่ มันจะมีรอยยิ้มและมีความสุขใจอยู่เสมอเมื่อนึกถึงเรื่องราวเหล่านั้น

ดูจากอายุแล้วผมก็คงต้องขอเรียกคุณลุงด้วยอีกคนนะครับ

 

ได้อ่านอย่างจุใจเลย ขอบคุณมากครับ แต่ก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

 

ผมขอเรียกคุณลุงอีกคนนะครับ
ผมเป็นคยต่างจังหวัดไกลๆๆ เวลาลุงเล่าเรื่องเก่าๆแล้วนึกถึงบ้านทุกทีครับ
ขอบคุณมากๆครับ

 

จะรอติดตามอ่านต่อไปนะครับคุณลุง.....เวลาได้อ่านเรื่องราวเก่าๆสมัยเก่าของคุณลุงทำให้ผมอดคิดถึงเรื่องราวของก๋งของผมที่เคยเล่าให้ฟังสมัยท่านยังมีชีวิตอยู่ครับ...เพราะท่านก็เคยใช้ชีวิตอยู่ที่กทม.ตั้งแต่ท่านเกิดเมื่อ พ.ศ. 2468 ครับ...ดูแลสุขภาพนะครับคุณลุง....นั่งพิมพ์นานๆก็พักเมื่อยบ้างนะคร้าบบบ (^_^)..

 

อ่านแล้วเพลินดี มีสาระครับ ^^