เรื่องเด่น บันทึกการเดินทาง "ญี่ปุ่นเมื่อซากุระบาน"

วันพุธที่ ๑๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


อากาศเช้านี้ที่โรงแรม แต่เขาว่าเทือกเขาโกยะซังที่เราจะไป อยู่ที่ ๑ องศาเซลเซียส..!


"เสบียงบุญ" เช้าวันนี้


ติดป้ายแจ้งให้พนักงานทำความสะอาดห้องด้วย


บัตรสำหรับห้องอาหารเช้านี้


ตรงเวลามาก ๐๖.๑๔ น.แล้ว ก็ยังไม่เปิด










เลือกได้ตามสบาย


ชงชาเองมา ๒ วัน เพิ่งเห็นว่าเขามีให้..!






เวลา ๐๗.๓๐ น. (ญี่ปุ่น) เดินไปขึ้นรถไฟที่สถานีกลางโอซากา




มีคนขาสั้นเดินมาไม่ทัน แต่ประตูรถไฟเสียต้องแก้ไข ๒ นาที เลยขึ้นรถได้ทันพอดี..!






มาลงที่สถานีชินอิมามิยะ แล้วเติมเงินกันก่อน


วิ่งหาห้องน้ำ ๕๕๕




นั่งรอรถไฟเพื่อไปโคยะซัง


คนแก่ทนหนาวไม่ไหวมีห้องอุ่นให้นั่งพัก


คนแก่น้อยไปหามุมถ่ายรูป..!​

 

เวลา ๐๘.๔๓ น. (ญี่ปุ่น) ขึ้นรถไฟไปโกยะซัง จองตั๋วที่นั่งพิเศษไว้ก่อนแล้ว








จากผู้โดยสารพิเศษกลายเป็นผู้ประสบภัย หิมะตกหนักต้นไม้ล้มทับทางรถไฟ ต้องไปรถบัสแทน..!


คนพิเศษมักจะได้อะไรพิเศษ


อากาศอยู่ที่ ๕ องศาเซลเซียส ต้องรอผู้โดยสารจากรถไฟอีกขบวน


นึกว่าถ้ารอนานมากก็ฝังกันตรงป้ายนี่แหละ..!




เพื่อนร่วมชะตากรรมมาถึงแล้ว..!


เวลา ๑๐.๐๔ น. (ญี่ปุ่น) รถบัสออกเดินทาง ผมทรงนกเอี้ยงเป็นของโชเฟอร์


ถ้านั่งรถไฟต้องไปต่อเคเบิ้ลคาร์ขึ้นยอดเขา แต่รถบัสจะพาเราขึ้นไปบนยอดเขาเลย






บรรยากาศมืดมัว บนยอดเขาหิมะเต็มไปหมด


















ยิ่งสูงยิ่งหนาวของแท้


















หิมะตก ถนนลื่น โปรดขับรถด้วยความระมัดระวัง​

 

เวลา ๑๑.๑๑ น. (ญี่ปุ่น) มาถึงสถานีบนเขา ไปแตะบัตรจ่ายเงินแล้วมาขึ้นคันใหม่








ขนาดมีโซ่พันล้อยังต้องค่อย ๆ คลานไป..!










ถ้าหิมะไม่ตกก็เดินกินบรรยากาศไปเรื่อย ๆ


ถ้าหิมะหยุดตกน่าจะติดลบ..!








เวลา ๑๑.๔๗ น. สุดทางที่ด่านซ้าย หิมะกำลังตกหนัก เดินหาร้านอาหารกันก่อน
​

 

ห้องอาหารชั้น ๒ ห้องน้ำชั้น ๑ ครับ






ระหว่างรออาหารโปรดชมทิวทัศน์นอกหน้าต่างไปก่อน

ญี่ปุ่นก็มีหมู่บ้านหิมะ


สั่งก่อนได้ทีหลัง เพราะว่าเป็นอาหารเจ ๕๕๕


ตามหลักการขายต้องทำของแพงให้เขาก่อน..!






เขาเอามาวางขายนักท่องเที่ยว รูปละ ๕๒,๖๐๐ เยน ซื้อด้วยกล้องทันที..!

หิมะตกไม่เลิก พวกเราก็ถ่ายรูปกันไม่เลิก
​

 

ออกไปถ่ายรูประหว่างรอรถมารับ






รถไปส่งจนสุดทาง ที่เหลือก็เราต้องเดินต่อ
































เดินฝ่าหิมะที่ตกหนัก เพื่อไปสักการะสุสานท่านโคโบ ไดชิ ผู้ก่อตั้งนิกายชิงอน​

 

ถึงอาคารอเนกประสงค์แล้วต้องอ้อมไปด้านหลัง จะเจอที่บูชาและโกศเก็บอัฐิของท่านโคโบ ไดชิ






สักการะแล้วก็เดินกลับ






ทดสอบยกหินเสี่ยงทายที่ทั้งลื่นทั้งหนัก ถ้ามีความดีพอก็จะยกขึ้น..!
​

 

เดินไกลมากจนหมดพลัง รีบมาเติมพลังกันที่ร้านค้าบริเวณท่ารถด้านบน






ลงมาสถานีรถบัสโคยะซังเพื่อขึ้นเคเบิลคาร์ลงไปสถานีรถไฟตามแผนเดิม






ระหว่างรอเคเบิ้ลคาร์ ชมทิวทัศน์บนหลังคาสถานีไปก่อน








สแกนจ่ายแล้วขึ้นเคเบิลคาร์ลงจากยอดเขา










โชคดีมาก ลงมาถึงรถไฟกำลังจะออกพอดี​

 

กลับคืนสู่มิติเดิมที่สถานีฮาชิโมโตะ




ต่อรถไฟสู่โลกภายนอก




กลับคืนสู่โลกมนุษย์ มีอาม่า (อะมาเทราสุ) มารับ










ลงสถานีชินอิมามิยะ สแกนบัตรออก สแกนบัตรเข้า แล้วก็รู้ว่าไปผิดด้าน..!




ย้ายพรรคด่วน..!


ขึ้นทันแบบหวุดหวิด..!






ลงสถานีกลางโอซากา เดินกลับโรงแรมที่พัก​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๖๘

​