จิต กับ วิญญาณ คือ ตัวเดียวกันหรือคนละตัว?

เวทนาคืออะไร ตอบหน่อย

 

เผื่อจะเชื่อมโยงกันได้ค่ะว่า จิตหลุดพ้นเป็นอย่างไรค่ะ

 

ถามอย่างนึง ตอบอย่าง...จะตอบมาให้คนอื่น เขา ขำ กันเหรอไง

 

เวทนาคืออะไร ตอบก่อน

 

ถ้าบอกว่า ความรู้สึก ชอบใจ ไม่ชอบใจ พอใจ ไม่พอใจ ก็อาจเห็นยาก แต่ถ้าเราจะกล่าว่า การที่ตัณหาเอากิเลสมาปรุงแต่ง ก็คือ เป็นอารมณ์ ค่ะ เพราะในขณะที่เรารู้สึกว่าคิดหรือไม่คิด หรือ เฉยอยู่ มันก็เหมือนมีอารมณ์ละเอียดร่วมด้วยค่ะ อารมณ์น่าจะบ่งบอกคำว่า เวทนาได้มากที่สุด คือ การไม่มีอารมณ์ใด ๆ ทั้งปวง ค่ะ

ที่พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ ในนิพพานสูตรค่ะ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่กล่าวถึงอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุปบัติ ซึ่งอายตนะนั้นหาที่ตั้งอยู่มิได้ มิได้มี มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้ นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์

 

กลัวอะไรเหรอคับ นี่ก็พยายามจะช่วยเหมือนกันนะแต่ผมมักจะช่วยตัวเองก่อนเสมอครับ คำว่าการรู้ถ้ายังยึดติดเอาตำราอยู่ จะไปคุยเรื่องจิตเรื่องใจผมว่ามันไร้สาระนะ แต่ที่ถามว่า รู้ได้ยังไงผมว่าคำตอบมันก็โจ่งแจ้งออกปานนั่นว่าอะไรเรียกจิตและอะไรเรียกวิญญาณ ผมไม่ยกมาหรอกว่านั่นคือความไม่รู้หรือความรู้ เนื่องจาก ไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ มันก็ไม่ใช่เรื่องของจิตหรือวิญญาณไงคับ สรุปว่า ไม่มีคนรู้ และไม่มีอะไรที่ควรรู้ก่อนจึงค่อยรู้อีกสิ่งที่เรียงลำดับกัน และไม่ต้องเอาปฏิสมุทปบาท มาเล่านะครับ ผมอ่านแล้วงง มันนาตายตรง รู้ได้ยังไง...นั่นแหละ จะเอาจิตหรือเอาวิญญาณไปรู้ดีละทีนี้

 

สมมุติว่า...ความร้อน เป็นเวทนา.....ใครร้อน

แล้วมีคนสองคน คนหนึ่งตากแดดแล้วร้อนมาก ทนได้ยาก.อาจเพราะไม่เคยตากแดด....ใครทุกข์
อีกคน ตากแดด พร้อมกัน แต่ ไม่ร้อน เพราะเคยเจอร้อนกว่านี้มาก่อน....ทำไมเขาไม่ทุกข์

 

พระสูตรเต็มค่ะ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิจจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า พระจันทร์ พระอาทิตย์ ย่อมไม่มีอยู่ในอายตนะนั้น

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่กล่าวถึงอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุปบัติ ซึ่งอายตนะนั้นหาที่ตั้งอยู่มิได้ มิได้มี มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้ นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์

 

ทำความเข้าใจอีกนิดค่ะ จะมีประโยชน์มาก เราไม่เสียชาติเกิดที่ได้เกิดมาในศาสนาของพระพุทธองค์ ถ้าเราพลาดคิดว่ายากแก่ทำความเข้าใจเราก็อาจจะเสียโอกาสพลาดไปอีกหลายชาติค่ะ มหานิทานสูตร

 

ผมก็คงพิมพ์ผิดตามเคย ช่วยแก้ให้ด้วยนะครับ ปฏิจจสมุทปบาท

 

ที่เขาไม่ทุกข์เพราะเขาไม่ยึดว่าเขาร้อน ที่เขาทุกข์เพราะเขายึดว่าเขากำลังร้อนอยู่ค่ะ

 

ถามว่า คือที่สุดแห่งทุกข์.....ไช่มั้ย แล้วที่สุดแห่งอัตตาล่ะ อยู่ไหนเพราะความทุกข์ มันมีคนทุกข์..

 

ที่สุดแห่งอัตตาก็อุปาทานค่ะ เพราะเวลามันยึดเป็นตัวตนมันเบ่งบานมากด้วยอารมณ์ค่ะ

 

ดูเหมือนว่า การรู้เรื่องที่ตนไม่รู้มาก่อนดูเหมือนจะหนักไปนะครับกับการเข้าใจว่าเสียชาติเกิด ความจริงเมื่อก่อนผมก็จดจำคำสอนพระศาสดาได้หลายบทหลายบาทนะครับ แต่ผมว่าสมัยนี้หาอ่านตรงไหนก้อได้แต่ ที่งงคือ ทำไมรู้ไม่เหมือนกัน ว่าไหมครับ ดังนั้น เวลาจะพิจารณาอะไรผมว่า อย่าสักแต่คิดเอาเองมโนไปเรื่อย กลัวว่าแทนที่จะได้พบพระพุทธศาสนาตามปราถนาจะกลายเป็นยิ่งวิ่งออกให้ห่างไปเรื่อยๆ นะคับ ผมก้อพูดไปงั้นแหละ อย่าถือสานะ

 

แล้วคนที่ไม่ยึด เขารู้อะไร
แล้วคนที่ยึด เขาไม่รู้อะไร

 

ตอบไม่ถูก ให้ตอบใหม่

 

แล้วคำตอบที่ผ่านมา มโนไปเองด้วยหรือเปล่าค่ะ การเรียนรู้ผิดรู้ถูก เรียนรู้กายใจ น่าจะเป็นการฝึกตนเพื่อนำไปสู่การหลุดพ้นได้ค่ะ ไม่ชาติใดชาติหนึ่งในอนาคตกาลข้างหน้า ถ้าเราก้าวเริ่มต้น..สักวันต้องถึง ระยะเวลา แล้วแต่เหตุปัจจัยแต่ละคนคิดว่าน่าจะเป็นลักษณะอย่างนี้ค่ะ

 

อ่านซ้ำอีก สามรอบ ช้าๆ..แล้วตอบใหม่ ว่า..ที่สุดแห่งอัตตา คืออะไร

 

ต้องขอคำแนะนำบ้างแล้วล่ะค่ะ

 

นี่ผมเอาของเก่ามาดันอีกรอบ อย่างว่านะของมันยังไงๆก็อะกาลิโกจริง ๆ เอามาดันเผื่ออยากอ่านกันขำๆ นะอย่าไปซีเรียสมาก
http://palungjit.org/threads/ปฏิบัต...ู้จักทางสายกลาง-มีสติระลึกรู้ตลอดเวลา.201505/