กว่าจะมาถึงวันนี้ (พลังจิตรำลึก)

เอิ๊กๆๆๆๆ

 

ซึ้งนำตาไหลย้อย

 

อดีตคือความทรงจำที่งดงามอยู่ในความรู้สึกเสมอ
คิดถึงความหลังครั้งกระโน้นจังนะ

 

จะบอกว่าทันทุกยุคก็กลัวว่าจะหาว่าโม้ไปน่ะ 55 เอาเป็นว่าเข้ามาตั้งแต่เว็บพลังจิตมีคนเข้าประมาณสิบคนน่ะ คุยกันไปคุยกันมาวนอยู่ยังงั้นล่ะ จนบัดนี้ก็โอ้ว มันเยอะแท้

 

สมัยนั้น ผมยัง งงอยู่เลย

เข้ามาเว๊ปพลังจิตทำด๋อยอะไร..


พอมาวันนี้ค่อย อ๋ออออ ... หลงเข้ามานี่เอง เย้ยย..


ปล. ผมเป็นสมาชิกดึกดำบรรพ์ ตั้งแต่เมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว.. สมัยนั้น กร๊าก...เละเทะโคตร

 

เผลอๆเข้ามาในช่วงปีสองพันสาม-ปีสองพันสี่ ผ่านจากเวปแปดหมื่นสี่พันดอทออรก์ มั๊งถ้าจำไม่ผิด

ตอนแรกๆ อ่านอย่างเดียวไม่กล้าโพสท์ กลัวเขาจะจับไปส่งโรงพยาบาล(จิต)พอตอนหลังรู้สึกว่ามีคนเหมือนๆ กับเราเยอะ เลยค่อยกล้าโพสท์บ้างนิดๆ หน่อยๆ สักนิดส์นึงพอเป็นกระสัย (วันละจึ๊กสองจึ๊ก) แค่เนี้ย !

ตอนนี้หาทางออกไม่เจอ เลยวนๆ เวียนๆ สิงๆ อยู่แถวๆ นี้ ... นั่นแหล่ะ
(f)

 

ซึ้ง............