เรื่องเด่น เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๔

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๔

​

 

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๑๓ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๔ กระผม/อาตมภาพไปทำพิธีบวงสรวงบูชาพระรัตนตรัย และปลุกเสกวัตถุมงคลให้กับ พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร.ที่วัดบ้านห้วยน้ำขาว แล้วก็ทราบข่าวว่าทางด้านตุ๊พ่อสิงห์ วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ทำตะกรุดมหาสะท้อน เพื่อออกในงานอายุวัฒนมงคล ๘๔ ปีของท่าน โดยที่ให้ผมเป็นผู้ปลุกเสก..!

เรื่องของวิชามหาสะท้อนนั้น ผมโดนห้ามเด็ดขาด ถ้าไม่ได้รับอนุญาตแล้ว ไม่สามารถที่จะทำได้ เพราะว่าบรรดาลูกศิษย์ทั้งหลายเอาไปใช้ผิด ทำให้มีคนตายถึงสองรายติด ๆ กัน ส่วนล่าสุดเมื่อไม่กี่วันนี้ ท่านอาจารย์ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี ศิลปินแห่งชาติมารายงานว่า "หลวงพี่ครับ ศัตรูของผมตายไปแล้ว" อาตมาก็ถามว่า "แล้วท่านอาจารย์ทำอย่างไร ?" ท่านอาจารย์ธนิสร์ตอบว่า "ผมก็สวดมนต์ไหว้พระตามปกติ แผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลตามปกติ เพียงแต่ว่าพกวัตถุมงคลของหลวงพี่ แล้วภาวนาคาถา เมสัมมุกขา สัพพาหะระติ เต สัมมุกขา"

เมื่อถามว่าพกวัตถุมงคลรุ่นไหน ? ท่านก็ควักออกมาให้ดู เป็นเหรียญพญาเต่ามังกรเงินล้านเปิดโลกพลิกชีวิต รุ่นมหายันต์ หน้ากากเงิน ผิวสายฟ้า เลี่ยมทองมาอย่างดี อาตมาก็ได้แต่ปลงอนิจจังว่า "ถ้าอย่างนั้นศัตรูของท่านอาจารย์ก็คงจะหมดอายุแล้วจริง ๆ" เพราะว่าเราไม่ได้คิดในการเบียดเบียนคนอื่นเขา แล้วในส่วนนี้ถ้าอย่างตุ๊พ่อสิงห์จะทำตะกรุดมหาสะท้อน ในเมื่อกระผม/อาตมภาพไม่มีคำสั่งให้เสกได้ ตุ๊พ่อสิงห์ก็ต้องเสกเอง..!

คราวนี้การที่จะทำตะกรุดมหาสะท้อนนั้น อาตมภาพไม่ได้หวงวิชา ทุกคนสามารถทำได้เลย แต่ว่าต้องวางกำลังใจให้ถูกต้อง โดยเฉพาะในเรื่องของตะกรุดมหาสะท้อนนั้น อันดับแรกเลย...วัสดุต้องเป็นของมีราคาสูง ก็คือเป็นเงิน เป็นนาก หรือเป็นทองคำ น้ำหนักอย่างต่ำ ๑ บาทขึ้นไป เมื่อได้มาแล้ว ฤกษ์ยามที่ควรจะเขียนตะกรุดก็คือ วันอังคารหรือวันเสาร์ ได้ข้างขึ้นสูงเท่าไรก็ดีเท่านั้น ยิ่งได้วันเสาร์ขึ้น ๑๕ ค่ำยิ่งดี

ก่อนอื่นเลย ก็ให้บูชาพระรัตนตรัย สวดมนต์ไหว้พระตามปกติ หลังจากนั้นพอจะเริ่มเขียนตะกรุด ต้องมีการ "เรียกพระเข้าตัว" ก่อน ก็คือตั้งใจน้อมนึกถึงภาพพุทธนิมิตขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดึงเข้ามาครอบตัวเราไว้ โดยภาวนาพระคาถาว่า "รูปพระพุทโธ โหหิ..รูปพระพุทโธ โหหิ" ภาวนาไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งรู้สึกว่าภาพพระชัดเจนแจ่มใสในห้วงนึกของเราแล้ว ก็เริ่มต้นในการเขียนตะกรุดได้

 

โดยในส่วนของตะกรุดนั้น ต้องมีตารางยันต์ก่อน โดยให้ขีดเส้นบนจากซ้ายไปขวา ขมวดหัวยันต์ แล้วลากลงข้างล่าง ขมวดหัวยันต์ ลากจากขวามาซ้าย ขมวดหัวยันต์ แล้วลากขึ้นไปจนบรรจบกับเส้นแรก ขมวดหัวยันต์ ในระหว่างนั้นให้ภาวนาว่า "ยันตัง สันตัง วิกรึงคะเร" ไปตลอด

หลังจากนั้นก็เขียนกระดูกยันต์ด้านใน ๒ เส้น โดยลากจากมุมซ้ายบนลงมามุมขวาล่างก่อน แล้วลากจากมุมซ้ายล่างขึ้นไปมุมขวาบน เราสังเกตจะเห็นว่าตอนลากกรอบยันต์ เส้นสุดท้ายก็ลากขึ้นไปจบข้างบน กระดูกยันต์ด้านในเส้นสุดท้ายก็ต้องลากขึ้นไปจบข้างบนเช่นกัน

เมื่อเรียบร้อยแล้วก็เริ่มเขียนองค์พระ ก็คือพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ ซึ่งตรงในส่วนนี้ สมัยที่พระครูหน่อย (พระครูสมุห์ธรรพ์ณธร ธมฺมทินฺโน, ดร.) ท่านยังศึกษาวิชาอยู่ที่วัดท่าขนุน ท่านสงสัยว่าทำไมวิชาตะกรุดมหาสะท้อน หลายคนเขียนพระพุทธรูปแค่ ๔ องค์ แล้วของผมมี ๕ องค์ จะถูกต้องหรือ ? จนผมต้องถ่ายรูปลายมือที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเขียนให้ผม ส่งไปให้ท่านดูเป็นการยืนยันถึงจะยอมเชื่อ

พระพุทธรูปองค์แรกที่เราเขียน ก็คือองค์ตรงกลางอยู่ในระหว่างจุดตัดของกระดูกยันต์ โดยเขียนจากช่วงล่างก่อน ถ้าหากจะว่าไปแล้วก็คือหน้าตักของพระพุทธเจ้า ก็เขียนทางด้านบนลากไปขวามือ แล้ววนกลับมาซ้าย ภาวนาว่า "ปาทะพุทธา ปะนะชายะเต"

หลังจากนั้นก็วนเป็นองค์พระ ก็คือช่วงกลาง ภาวนาว่า "องคะพุทธา ปะนะชายะเต"

แล้วหลังจากนั้นก็ม้วนกลับเป็นเศียรพระ ภาวนาว่า "สีสะพุทธา ปะนะชายะเต"

เมื่อครบรอบของเศียรพระแล้วก็ต่อเป็นอุณาโลมขึ้นไป ภาวนาว่า "อุณาโลมา ปะนะชายะเต"
แล้วลงด้วย "นะ" คำเดียว

หลังจากนั้นก็เขียนองค์ขวามือ ว่าพระคาถาเหมือนกัน แต่ลงท้ายด้วยคำว่า "โม"
เขียนองค์ล่าง ลงท้ายด้วยคำว่า "พุท"
เขียนองค์ซ้าย ลงท้ายด้วยคำว่า "ธา"
แล้วเขียนองค์กลางบน ลงท้ายด้วยคำว่า "ยะ"

 

หลังจากนั้นก็ให้ภาวนา "พระคาถาบารมี ๓๐ ทัศ" ต่อด้วย "นะโมพุทธายะ ๕ จบ" ก็เท่ากับว่าองค์ละจบ ก็คือ

อิติปาระมิตตา ติงสา อิติสัพพัญญู มาคะตา
อิติโพธิ มะนุปปัตโต อิติปิ โส จะ เตนะโม
นะโมพุทธายะ

หลังจากนั้นแล้ว ตั้งใจน้อมนึกถึงภาพพระที่คลุมตัวเราอยู่ให้ถนัดชัดเจน ภาวนา "เมสัมมุกขา สัพพาหะระติ เต สัมมุกขา"

ถ้าหากว่ามีทิพจักขุญาณแจ่มใส ก็ภาวนาไปจนกระทั่งพระท่านบอกว่าพอแล้ว แต่ถ้าหากว่าทิพจักขุญาณไม่เพียงพอ เอาเป็นหลักประกันเลย ก็คือให้ภาวนา เมสัมมุกขา สัพพาหะระติ เต สัมมุกขา สัก ๑๐๘ จบ แล้วก็ปิดท้ายด้วยการบูชาพระรัตนตรัย ด้วยอิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ ๓ ห้อง กลั้นใจม้วนเป็นตะกรุด สามารถใช้งานได้เลย โดยไม่ต้องเข้าพิธีใหม่อีก

ดังนั้น..ท่านใดก็ตาม ถ้าตั้งใจจะศึกษาการทำตะกรุดมหาสะท้อน สามารถที่จะทำได้ตามนี้ โดยมีการจำกัดที่วัสดุ วันเวลา และขณะเดียวกัน ถ้าใครมีพื้นดวงอย่างอาตมา ก็คืออริเป็นมรณะ ก็จะยิ่งมีผลใหญ่

ส่วนท่านใดถ้าสามารถทรงฌาน ๔ หรือสมาบัติ ๘ ได้ ก็ถือว่าเป็นโชคอย่างมหาศาลของผู้ที่รับตะกรุดไป ก็คือเราจับภาพพระให้สว่างไสวเป็นประกายพรึก ครอบไปทั้งจักรวาลเลยก็ได้ แต่ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายไม่ได้ทำแบบฉุกเฉิน ก็คือเขียนแล้วม้วนใช้งานเลย เมื่อถึงเวลาสั่งโรงงานทำมาให้ เมื่อปลุกเสกเราก็ต้องนึกถึงภาพยันต์ โดยกำหนดเขียนยันต์ในใจและภาวนาไปตามลำดับดังที่กล่าวมาข้างต้น เมื่อจบลงที่ เมสัมมุกขา สัพพาหะระติ เต สัมมุกขา ให้ต่อด้วยอิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ ๗ จบ พูดง่าย ๆ ก็คือว่าถ้ามักง่ายให้โรงงานทำให้ ขั้นตอนก็จะยากขึ้นนิดหนึ่ง

ดังนั้น..ตรงนี้ก็ขอเรียนถวายตุ๊พ่อสิงห์ว่า ในงานอายุวัฒนมงคล ๘๔ ปี วัตถุมงคลทุกอย่าง ผมสามารถช่วยปลุกเสกให้ได้ ยกเว้นประเภทมหาสะท้อน ตุ๊พ่อโปรดได้เมตตาทำให้กับญาติโยมเขาด้วยตนเองนะครับ ก็ขอเรียนถวายตุ๊พ่อแล้วก็แจ้งให้แก่ญาติโยมที่ต้องการจะศึกษาวิชาการพวกนี้

ขอย้ำว่าเรื่องพวกนี้ ในสายตานักวิชาการคือไสยศาสตร์ แต่ถ้าหากว่าเรายึดพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง กำหนดภาพพระท่านอยู่เป็นปกติ ก็จะกลายเป็นพุทธศาสตร์ ก็คือยึดมั่นในพุทธานุสตินั่นเอง ขอเจริญพร


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๑๓ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)