พุทธธรรมที่ใช้ชนะคนพาล

เรื่องราวจาก อสุรินทกสูตร มาฝากกันสักนิด

ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน เมืองราชคฤห์
พราหมณ์ท่านหนึ่งชื่อ "สุรินทกะ" ได้ทราบว่า เพื่อนรักไปบวชในสำนักพระพุทธเจ้าแล้ว
ก็เกิดรู้สึกแค้นเคืองพระองค์มาก ด้วยความโกรธ พราหมณ์สุรินทกะก็ไปเข้าเฝ้าถึงที่ประทับ
เมื่อพบพระพุทธเจ้าแล้ว ก็ระดมกล่าวคำด่าบริภาษด้วยวาจาหยาบคายใส่พระองค์ไม่หยุด

พระพุทธเจ้าท่านก็เพียงแต่ทรงนิ่ง ไม่ได้กล่าวตอบใด ๆ
จนพราหมณ์สุรินทกะพอใจแล้ว เห็นทรงนิ่งไป ก็คิดว่าพระพุทธเจ้าทรงยอมแพ้แล้ว
จึงได้กล่าวว่า "พระสมณะ! เราชนะท่านแล้ว พระสมณะ! เราชนะท่านแล้ว"

จากนั้น พระพุทธองค์จึงได้ตรัสตอบด้วยพระเมตตาว่า

"คนพาลกล่าวคำหยาบด้วยวาจา ย่อมสำคัญว่าชนะท่าเดียว
แต่ความอดกลั้น ไม่ได้ตอบโต้ เป็นความชนะของบัณฑิต

ผู้ใดโกรธตอบคนที่โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นคนเลวกว่าผู้โกรธก่อน
ผู้ไม่โกรธตอบคนที่โกรธแล้ว ชื่อว่าชนะสงครามที่ชนะได้ยาก

ผู้ใดรู้ว่าผู้อื่นโกรธแล้ว เป็นผู้มีสติสงบอยู่ได้ ย่อมเกิดคุณทั้งสองฝ่าย"

พราหมณ์สุรินทกะได้ฟังดังนั้น
ก็เกิดแจ่มแจ้งและเลื่อมใสในธรรมของพระพุทธองค์ยิ่งนัก
จึงได้ทูลขอบวช ครั้นบวชไม่นาน ปลีกตนไปบำเพ็ญเพียร ที่สุดก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์
(เนื้อหาจาก พระไตรปิฎก ฉบับดับทุกข์ โดยท่าน ธรรมรักษา)

 

อนุโมทนา..ครับ<O</O
<O ______________________________________
สิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา...ทุกสิ่งทุกอย่างไม่จีรัง ยั่งยืน....
มีสภาพเป็นทุกข์ ...... และไม่มีตัวตน

 

ผู้ใดโกรธตอบคนที่โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นคนเลวกว่าผู้โกรธก่อน
ผู้ไม่โกรธตอบคนที่โกรธแล้ว ชื่อว่าชนะสงครามที่ชนะได้ยาก

สาธุ สาธุ สาธุ