ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ยังเห็นด้วยอยู่รึเปล่าจ๊ะ

ก็เห็นๆ อยู่ว่ามันหนักมันเป็นทุกข์ ก็ยังตามกิเลสไปต้อยๆ... กามราคะนี่หนอ... เฮ้อ...
ถ้าตัดได้ คงเบาสบายเลย นะเจ้าคะ

 

เออ แต่ถ้าตัดกามราคะออก ยังไงคุณก็ยังจะต้องปฏิบัติกามกิจอยู่ แต่จะเป็นการปฏิบัติกามกิจโดยไม่เป็นไปตามกามราคะ แต่อาจจะเป็นไปโดยแรงจูงใจอื่น เช่น เพื่อเงิน เพื่อชื่อเสียง เพื่อให้มีคนมาเป็นที่พึ่งมาอยู่ใกล้ๆ แบบนั้นอ่ะ ถ้าจะตัดกามราคะออกก็ไปบวชซะป่ะ จะได้ไม่ต้องประพฤติตัวเฉกเช่นกระหรี่ที่ร่วมเพศกันไม่ใช่เพราะความต้องการทางเพศน่ะ (evil2)

 

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า ราคะมีโทษน้อยแต่คลายช้า โทสะมีโทษมากแต่คลายเร็ว โมหะมีโทษมากด้วยคลายช้าด้วย
อย่างกรณีตัวอย่างของคุณ catwater เรียกว่าโมหะนะครับ

 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย! เราตถาคตไม่พิจารณาเห็นรูป เสียง กลิ่น รส โผฎฐัพพะใดๆ ที่จะครอบงำตรึงใจบุรุษได้มากกว่า รูป เสียง กลิ่น รส โผฎฐัพพะ แห่งสตรี...

ดูกรภิกษุทั้งหลาย! เราตถาคตไม่พิจารณาเห็นรูป เสียง กลิ่น รส โผฎฐัพพะใดๆ ที่จะครอบงำตรึงใจสตรีได้มากกว่า รูป เสียง กลิ่น รส โผฎฐัพพะ แห่งบุรุษ...

ดูกรภิกษุทั้งหลาย! กามคุณนี้เรากล่าวว่า เป็นเหยื่อแห่งมาร เป็นพวงดอกไม้แห่งมาร เป็นกำลังพลแห่งมาร ภิกษุผู้ปรารถนาจะประหารมาร

พึงสลัดเหยื่อแห่งมาร ขยี้พวงดอกไม้แห่งมาร และทำลายกำลังพลแห่งมารนี้เสียเถิด...

<พุทธโอวาท>

 

ยังเห็นด้วยครับ ถ้าตัดรักได้ซะก็ดี เพราะความรักนี่แหละที่ทำให้คนตายมาหลายคนแล้ว(หมายถึงถ้าไม่สมหวังนะ) แต่ถ้าสมหวังในความรัก ก็จะมองว่าความรักเป็นสิ่งงดงาม(งามแท้)
ก็แล้วแต่ที่คุณจะเลือกว่าจะมีรักหรือไม่มีรัก มีแล้วดีหรือเปล่า ไม่มีแล้วดียังไง you can heal.

 

ผมสับสนระหว่างความรักกับกามราคะอยู่ครับตอนนี้จากที่อ่านมานะครับ ความรักระหว่างแม่กับลูกก็เป็นความรักที่ไม่เกี่ยวข้องกับกามราคะซึ่งผมก็มองว่ามันก็เป็นความรักที่ดีนะ

 

ปกติ ความรัก ระหว่าง แม่-ลุก จะเป็นความรัก ที่ มีลักษระ คล้ายๆ ความรัก แบบ พรหมวิหารสี่ น่ะครับ แต่ก็แค่คล้ายเฉยๆน่ะ

 

ถ้าอย่างนั้นสิ่งที่ควรละคือ กามราคะ หรือ ความรัก
แต่ผมว่าความรักก็เป็นสิ่งที่ดีนะ ทำให้เกิดการเห็นอกเห็นใจ เอื้ออาทร ความรักที่ผมพูดถึงก็ไม่ได้หมายถึงความรักระหว่างชายหนุ่มหญิงสาว แต่หมายถึงความรักที่เราสามารถมอบให้ใครก็ได้ เวลาเราคิดเมตตาใครคนหนึ่ง นั่นก็เกิดจากความรักไม่ใช่เหรอ? เวลาเราแผ่เมตตาให้ใครต่อใครก็เหมือนกับแผ่ความรักไปให้เค้าด้วย

นี่ก็เป็นความรักในมุมมองของผมนะครับ

 

ตวามรักเปรียบเหมือนเมตตา

รักมากมากชอบมาก ติดอกติดใจ หลงใหลในรูปรสกลิ่นเสียง
มีเรื่องเพศ เกี่ยวข้อง จะโน้มเอียงไปทางกามราคะ

จิงจิงแล้วมันอยู่ติดกัน เหมือนกำกับขาวจะโน้มเอียงไปทางใหน

 

อืม.....?

มีสุขและมีทุกข์....สุขเป็นบางเวลา(สุขทางโลกเพราะมีอารมณ์พอใจ)...แต่ทุกข์มันก็ทุกข์โดยที่มองไม่เห็น(ไม่ได้คิดถึง)...เฮ้อ..คนเขียนเอง(poysian)ยังอย่างหนา(กิเลส)อยู่เลย..อายซะจริงๆ

 

ที่ใดมีรักที่นั้นย่อมมีทุกข์ เมื่อรักมากก็ต้องทุกข์มากเพราะ
การพลัดพรากจากสิ่งหรือบุคคลอันเป็นที่รักที่ชอบใจย่อมทำให้เกิดทุกข์
การไม่ประสบกับสิ่งหรือบุคคลอันเป็นที่รักที่ชอบใจย่อมทำให้เกิดทุกข์
การประสบกับสิ่งหรือบุคคลอันไม่เป็นที่รักไม่เป็นที่ชอบใจย่อมทำให้เกิดทุกข์

และ 3สิ่งนี้เป็นปกติที่ทุกคนต้องเจออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นความรักมีสุขก็จริงแต่ก็แฝงไว้ด้วยโทษคือความทุกข์อยู่ ความรักนั้นมีความสุขเป็นผลมีความทุกข์เป็นบั้นปลาย

ผู้ใดเข้าไปสงบระงับในสังขารทั้งหลายได้ย่อมอยู่เป็นสุขครับ

 

การประสบกับสิ่งที่ไม่รักไม่พอใจเป็นทุกข์ การพลัดพรากจากสิ่งที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์ ปราถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์ จะรักหรือไม่รักสามารถก่อให้เกิดทุกข์ได้ทั้งสิ้น เพราะทุกสิ่งที่ปรากฎทั้งหลายทั้งปวงล้วนเป็นอุปาทาน

 

มีรักก็มีทุกข์จริง ๆ แหละ !..เห็นได้ชัดเลยคือการขาดความเป็นตัวเอง บางทีสิ่งที่คนซึ่งเราหมายมั่นจะให้มาเติมเต็มในสิ่งที่ขาดไป กลับอาจจะทำให้ทุกข์เข้าไปใหญ่..ถ้าเกิดพบคนที่ไม่ชอบในการปฏิบัติเหมือนเรา ไม่เข้าใจความจริงของชีวิตอย่างที่เรารู้และต้องการคบและรักกันเพื่อร่วมสร้างบารมีแล้ว ก็ยิ่งทำให้เราต้องเสียเวลาเข้าไปอีก เห็นหลาย ๆ คนก็พบปัญหาอย่างนี้อยู่เหมือนกัน อีกคนชอบปฏิบัติ อีกคนชอบขัด เหนื่อยใจแทน แต่ไม่ได้หมายความว่ามีคู่ไม่ดีนะ แต่คงต้องเลือกดี ๆ หน่อยเท่านั้นเอง (b-glass)