ถามหน่อยครับว่าท่านเริ่มรู้ตัวว่ามีจิตครั้งแรกเมื่อไหร่ เหตุผลด้วยก็ดี

ผมรู้ตัวว่ามีจิตตอนสวดมนต์แล้วเห็นนิมิตแรกอะ
เหตุผลคือรู้สึกชีวิตจริงมีสภาพใกล้เคียงในนิมิตเลย

 

การเห็นนิมิต ไม่ใช่การเห็นตัวจิตนะครับ
การเห็นนิมิต กิริยา มันคือ การที่ไปเห็นกระบวณการ
ที่มันได้เกิดขึ้นแล้ว จากตัว
จิตที่ได้ปรุงแต่งร่วมกับสัญญาที่มีอยู่ในจิต
หรือไปรับเอาสัญญาที่ส่งจากภายนอก
แล้วเข้ามาปรุงร่วมกับตัวจิต
จนเกิดเป็นภาพขึ้นมาให้เรามองเห็นได้ครับ
นั่นคือ เห็นในส่วนที่ปรุงแต่งไปเรียบร้อยแล้วครับ

การจะเห็นตัวจิตได้นั้น แล้วแต่บุคคลนะครับ
ซึ่งไม่ต้องเคยฝึกอะไรมาก็สามารถเห็นได้
เช่น เช่นนอนอยู่ดีๆ แล้วรู้สึกเหมือนตัวลอยออกไปติดเพดาน
มองอะไรก็ตามเหมือนมีตาเดียวในการมอง
หรือ การเจริญสติจนกระทั่ง จิตแยกขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรมได้
คือเห็นตอนที่มันกำลังจะเข้ามารวมกับตัวจิต
และแยกความคิดที่เกิดจากจิตได้
คือเห็นตอนที่มันกำลังจะขึ้นมาจากตัวจิต
หรือ นอนๆ นั่งๆอยู่ จิตลอยออกไปท่องเที่ยวภายนอก
และมีตัวสติทางธรรม ซึ่งอยู่ข้างหลังตัวจิต
ตามตัวจิตอยู่ตลอดเวลานะครับ
แบบนี้ คือ เห็นตัวจิตนะครับ

ส่วนการนอนๆอยู่แล้วลุกขึ้นมา เห็นตัวเอง
นอนอยู่ และมองเห็นแขนขาตัวเองที่ลุกขึ้นมานั้น
ไม่ใช่การเห็นตัวจิตครับ เป็นการเห็นกระบวณการ
ที่จิตอุปโลกน์กายอีกกายหนึ่งขึ้นมาแล้วครับ.....

ปล. ส่วนตัวเข้าใจว่า กิริยา ที่เห็นจิตเป็นดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้นครับ

 

นิมิตแรกผมเห็นรูปพระนอนกลางเมฆอะน่าจะเป็นเทวดา ปัจจุบันก็นอนป่วยมันทั้งวัน ถอดรหัสได้ยังงี้
น่าจะบุญเก่ายังเยอะอยู่มีคนหาอาหารให้กิน แต่นิมิตหลังๆ นี่อนาถชิบ ไม่รู้จะหมดบุญตอนไหน คอก็ปวดจากนิมิตต่อสู้กับอสูร แผลตามตัวอีกนิมิตสู้กับมารอาวุธครบมือ ใครนิมิตอะไรแปลกๆ ก็บอกกันมั่งสิ จะแก้ไงดี มีแต่คนครองโลกความเชื่อผิดๆ ก็ทำร้ายกันเอง ผมถึงได้หนีเข้าด้านมืดอยู่พัก