การสงเคราะห์ เพื่อนบ้าน

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย Nutuk, 16 กุมภาพันธ์ 2009.

  1. Nutuk

    Nutuk เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 ตุลาคม 2008
    โพสต์:
    805
    ค่าพลัง:
    +347
    <TABLE class=tableBorder style="TABLE-LAYOUT: fixed" cellSpacing=1 cellPadding=3 align=center><TBODY><TR class=msgEvenTableRow><TD class=msgLineDevider vAlign=top height=150><CENTER>การสงเคราะห์ เพื่อนบ้าน</CENTER>การสงเคราะห์ มี 2 อย่าง

    1. สงเคราะห์ด้วยอามิส
    การสงเคราะห์ด้วยอามิส ได้แก่ การสงเคราะห์ด้วยอาหาร ผ้านุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย ยาบำบัดโรค หรือเงินตราในเมื่อเพื่อนบ้านยากจน อันเกิดมาแต่ถูกทุพภิกขภัยบ้าง วาตภัยบ้าง อุทกภัยบ้าง หรือถูกโรคเบียดเบียน ไม่สามารถทำการงานได้ซึ่งบ่ายหน้ามาหา ไม่ทำเฉยเมยหรือดูถูกเหยียดหยาม ช่วยเหลือ เกื้อกูลตามฐานะ เพื่อให้เขาคลายทุกข์มีความสุขบ้าง พึ่งพี่น้องได้
    2. สงเคระห์ด้วยธรรม
    การสงเคราะห์ด้วยธรรม ได้แก่ การแนะนำพร่ำสอนให้เขารู้จักบาปบุญคุณโทษ ประโยชน์มิใช่ประโยชน์ พยายามป้องกันมิให้เพื่อนบ้านประพฤติผิด ก็พยายามแก้ไข นำเขาออกจากทางแห่งความผิดนั้นถ้าสามารถจะทำได้ เมื่อเพื่อนบ้านเดินอยู่ในทางที่เรียบร้อยคือถูกต้องตามทำนองคลองธรรมก็ยินดีส่งเสริมให้กำลังใจ
    การสงเคราะห์ผู้อื่น ก็เพื่อผูกใจของผู้ได้รับการสงเคราะห์ให้คิดถึง สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแนะไว้ให้ยึดธรรม 4 ประการ คือ
    1. ทาน อุดหนุนจุนเจือหรือสงเคราะห์อนุเคราะห์ ด้วยทรัพย์ วัตถุ
    2. ปิยวาจา วาจาไพเราะอ่อนหวานย่อมเป็นที่พอใจของชนทุกชั้น
    3. อัตถจริยา ประพฤติสิ่งเป็นประโยชน์แก่กันและกัน งดเว้นสิ่งที่เป็นโทษ
    4. สมานัตตตา ความเป็นผู้ประพฤติเสมอต้นเสมอปลาย
    ผู้มีคุณธรรม 4 ประการดังกล่าวมานี้ ย่อมชื่อว่าสามารถผูกใจผู้อื่นไว้ได้และได้อานิสงส์ดังต่อไปนี้
    1. มีเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจผู้อื่นไว้ได้
    2. ได้บุญ
    3. ทำให้สนิทสนมคุ้นเคยกัน
    4. ทำให้สามัคคีปรองดองกัน
    5. ให้ได้รับความจงรักภักดีจากผู้อื่น
    6. ไม่มีภัย ไม่มีเวร
    7. ทำให้เป็นอุปนิยแก่ทาน ศีล ภาวนา
    ใครอยากมีเพื่อนบ้านมากๆ เป็นที่รักของเพื่อนบ้าน ต้องโอบอ้อมอารี วจีไพเราะ สงเคราะห์ชุมชน วางตนพอเหมาะ ดีนักแลจรญฺ นาธิคจฺเฉยฺย เสยฺย สทิสมตฺตโนเอกจริยํ ทฬฺหํ กยิรา นตฺถิ พาเล สหายตา
    หากแสวงหาไม่พบเพื่อนที่ดีกว่าตน หรือเสมอกับตน
    ก็ควรเที่ยวไปหาคนเดียว เพราะมิตรภาพไม่มีในหมู่คนพาล

    ขอขอบคุณที่มาคะ http://dharma.thaiware.com/dharma_article.php?id=71
    <!-- End Member Post -->
    </TD></TR><TR class=msgEvenTableRow><TD class=msgLineDevider style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px"><!-- Start Signature --><CENTER>

    เพียงพบพาน เพื่อผ่านภพ
    </CENTER>

    </TD></TR></TBODY></TABLE>
     

แชร์หน้านี้

Loading...