การพยากรณ์นั้นมีโอกาศพลาดได้เพราะขีดจำกัดในการรู้เห็นและความเข้าใจผิด

สมัยพุทธกาลยังมีเหตุการระบุไว้ในพระไตรปิฎกว่าเคยมีพระอรหันต์สาวกองค์หนึ่งได้พยากรณ์ว่าสงฆ์รูปหนึ่งจะต้องสึกไป ต่อมาพระพุทธเจ้าได้ทราบก็บอกว่าต่อไปเขาจะระรึกได้ใน เนกขัมมะบารมี จะกลับมาบวชแล้วสำเร็จเป็นพระอรหันต์
จำได้เท่านี้เองครับโดยละเอียดลองไปเปิดดูในพระไตรปิฎกนะครับในส่วนที่เป็นพุทธวจน

ก. โดยรวมจากเหตุการนี้ทำให้รู้ว่าแม้พระอรหันต์ตัดกิเลสได้หมดแต่การพยากรณ์ก็พลาดได้เนื่องด้วยไม่ใช้พระพุทธเจ้าที่ทรงรู้หมดทุกสรรพสิ่งและเมื่อตรัสไว้แล้วก็เป็นจริงตามนั้น

สำหรับพุทธพยากรณ์ต่างๆนาๆ ที่เอามาลงจะให้ดีควรระบุที่อ้างอิงไว้ไม่ใช่แต่ว่า copy จากเว็บนั้นนี้ตามๆกันมา แล้วบอกว่านี้คือพุทธพยากร แล้วมาตื่นเต้นกัน ไม่เกิดประโยชน์นะกลายเป็นว่าบอกสารผิดพลาดไปอีก บ้างก็บอกว่าจากหินสลักโบราณ บ้างก็บอกว่าจากพระอาจารย์ท่านนั้นท่านนี้ ตัวคนเอามาบอกได้ไปค้นดูหรือปล่าวว่าจริงไหมมีไหม ระบุชัดเจนไหม (กลับไปดูข้อ ก. ด้านบน)
*ในสุริยสูตรก็มีการระบุการแตกดับของดลกอยู่เซิจดูก็ง่ายอยู่

ขนาดการใช้ภาษาไทยยังทำให้การเข้าใจธรรมมะสับสนได้เลย
ยกตัวอย่างใกล้ๆตัวเลนเช่น คำว่า วิญญาณ บางคนก็เรียก จิตวิญญาณ หลายคนเลยเข้าใจผิดๆว่า วิญญาณ นี้เวียนว่ายตายเกิด พอเราตาย วิญญาณก็ออกจากกายแล้วไป... ต่อไปไปเกิดเป็นนั่นเป็นนี่ ถ้าเป็นเข้าใจอย่างนั้น วิญญาณ ก็ เที่ยงไม่มีดับนะซิเพราะบอกว่าไปเกิดได้ท่องไปได้

ข.พระพุทธเจ้าบอกแล้วว่าขันธ์ 5 (รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) ก็ไม่เที่ยง เกิด ตั้งอยู่ ดับไป จริงแล้วสิ่งที่เวียนว่ายตายเกิดก็คือ สัตว์ (สัตว์ผู้มีอวิชาเป็นเครื่องกั้นมีตันหาเป็นเครื่องผูก) เอาคำนี้ไปค้นในพระไตรปิฎกเจอแน่นอน

ขนาดเรื่องพื้นๆหลายคนยังเข้าใจผิด บางคนอาจคิดว่าเคยเข้าใจแบบงงๆก็แนะนำมาศึกษาธรรมมะในส่วนพุทธวจนที่เป็นคำที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ สำหรับ ถรรถกาถา นั้นเหล่าสาวกได้ร่วมกันขยายความออกมา ระบุเพิ่มเติมออกมา ก็ต้องมีบางอย่างที่ผิดพลาดได้เพราะผ่านมาเป็นพันๆปี บางคนบอกว่า ส่วนที่เป็นพุทธวจน อ่านยากเพราะแปลบาลีเป็นไทยแบบคำต่อคำอ่านแล้วสับสน ก็แนะนำอ่านหลายๆรอบเดียวก็เข้าใจ เดียวนี้มีแบบเสียงและแบบที่ผู้เผยแพร่พุทธวจนบน youtube ก็มากมายค้นหาดูง่ายต่อการเข้าใจ

สุดท้ายก็แล้วแต่ว่าแต่ละคนคิดอะไรยังไงถ้าในเมื่อเรานับถือศาสนาพุทธไม่ใช่ว่านับถือแต่ในทะเบียรบ้าน เรามาโพสไว้ก็เผื่อมีคนสะดุดข้อความหันมาศึกษาคำของพระพุทธเจ้าให้ชัดเจน
คำสอนของพระแต่ละท่านก็ดี ก็ล้วนเป็นสาวกผู้ฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งนั้น แต่เมื่อมีการแต่งอะไรมากมายบันยัดหลายสิ่งหลายอย่าง นั่นก็ดี นี่ก็ดี ใส่เข้าไป ต่อมาก็กลายเป็นว่าลูกศิษย์ก็มาแขวะกันเอง "หลวงพ่อกูแน่ อาจารย์กูดี" ต่อมาคนเหล่านั้นก็จะเป็นผู้สืบต่อคำสอนต่อๆกันมา โดยหารู้ไม่ว่าได้สร้างความแตกแยกในศาสนาแบบที่ตัวเองไม่รู้ตัว และคำของพระพุทธเจ้าก็ถูกกลืนไป สังเกตุสิว่าเดียวนี้ก็แยกออกมาเป็นนิกาย
เช่นนั้นเราควรยึดคำที่พระพุทธเจ้าบันยัดพระองค์เดียว อีกอย่างเราต้องแยกแยะระหว่าความกตัญญูก็ควรมี อะไรที่ควรเผยแพร่และต้องอ้างอิง
คนในศาสนาพุทธถ้าไม่รู้จักคำของพระพุทธเจ้าที่ตรัสไว้ ก็กลายเป็นเพียงเรามีคำว่า "พุทธ" ระบุในทะเบียรบ้านเฉยๆเท่านั้นเอง

ใครเห็นว่าถูกต้องก็ดีก็แนะนำกัน ใครไม่ชอบใจก็เดินผ่านเลยไป เพราะมันเป็นเรื่องของแต่ละคนรู้ไม่เหมือนกันบังคับไม่ได้อย่างน้อยก็แวะมาบอกแล้ว

blessing be with you
Happy new year 2013

 

การนับถือศาสนา...ประเด็นหลักที่ทรงบัญยัติขึ้นเพื่อการสิ้นไปของกิเลสทั้งปวงของสรรพสัตว์....แต่ก็ได้บอกประเด็นรองไว้ด้วยว่า...หากสัตว์ใดยังไม่สามารถตัดกิเลสได้หมดนั้น...ก็ควรยึดเอาทางแห่งกุศลไว้ก่อน สละทางแห่งอกุศลเสีย เพื่อเป็นประโยชน์และความสุขในการเวียนว่ายตายเกิด.... หากมองเห็นทุกข์จากการเวียนว่ายตายเกิดแล้วควร อบรมจิตพิจารณาให้เห็นความไม่เที่ยงและความเป็นไปแห่งสรีระนี้เถิด สวัสดี...