การทำลายชีวิตถือว่าเป็นบาป

ความตายเป็นทุกข์ มันเป็นสิ่งที่ไม่น่าปรารถนาและน่ากลัว พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า"สัตว์ที่จะต้องตายทั้งหลาย มีความกลัวอยู่เสมอว่าพวกเขาจะต้องตาย" ชีวิตนั้นถึงแม้จะเต็มไปด้วยความทุกข์ แต่ก็เป็นสิ่งที่น่าปรารถนา การมีชีวิตที่ยืนนานเป็นที่ปรารถนาของมนุษย์ทุกชั้นทุกวรรณะ พระพุทธองค์ตระหนักถึงความจริงข้อนี้จึงตรัสเตือนว่า "ทั้งมนุษย์และสัตว์ทั้งผอง ย่อมหวาดหวั่นต่ออาชญา ย่อมกลัวต่อความตาย บุคคลทำตนให้เป็นอุปมาแล้ว ไม่ควรฆ่าเอง ไม่ควรใช้ให้ฆ่า(ผู้อื่น)" ชีวิตย่อมเป็นที่รักของมนุษย์และสัตว์ทั้งหมด
การทำลายชีวิตถือว่าเป็นบาป เป็นการกระทำที่ชั่ว เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสตำหนิโทษไว้ การฆ่าทำลายชีวิตมนุษย์ เรียกว่าเป็นกรรมหนักประเภทหนึ่ง ในบรรดากรรมหนัก 5 ประเภท พระสงฆ์หากทำลายชีวิตมนุษย์ เป็นผู้ต้องอาบัติหนักหรือปาราชิก ขาดจากความเป็นภิกษุ

การฆ่านำมาซึ่งผลอันไม่น่าปรารถนาหลายประการ เช่น ทำให้ชีวิตสั้น ก่อให้เกิดทุกข์ตกนรก พระพุทธศาสนาถือว่า การฆ่าจะสมบูรณ์ตามความหมายที่แท้จริงต้องประกอบด้วยองค์ 5 คือ
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=450 align=center border=0><TBODY><TR><TD class=frontdetail height=26>1. สัตว์มีชีวิต</TD></TR><TR><TD class=frontdetail height=23>2.รู้ว่าเป็นสัตว์มีชีวิต</TD></TR><TR><TD class=frontdetail height=20>3. มีเจตนาที่จะฆ่า</TD></TR><TR><TD class=frontdetail height=22>4. ทำความพยายามที่จะฆ่า</TD></TR><TR><TD class=frontdetail height=21>5. สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น</TD></TR></TBODY></TABLE> ดังนั้น การที่เรียกว่าทำบาปอย่างแท้จริงนั้นจะต้องมีองค์ประกอบด้วยองค์ 5 เรียกว่า จะก่อให้เกิดกรรมดีกรรมชั่ว ก็เพราะมีเจตนา

ที่มา: จาก ความตายที่ท่านยังไม่รู้จัก รวมพระธรรมเทศนาของพระธรรมาจารย์

 

โมทนาครับ

 

ไม่อยากโดนคนอื่นฆ่า กัว กัว
เราก็อย่าไปฆ่าคนอื่น ...
อนุโมทนาด้วยค่ะ