ลิลลี่งาม เรียงรัดร้อย ชดช้อย กลีบพู่ย้อย ระย้าหยด ละออเหลือง ดอกงามสด งามพิสุทธิ์ ระเรื่อเรือง มิมีเคือง คัดขัดตา สบายรมณ์ ................................................ สบายรมณ์... ........พักใจสน............ ต้นลินลี่ พินิจซี่............... ระย้าหยด........... ขาวปนเหลือง ดอกงามสด...........ตามสมมุติ.... ......ระเรื่อเรื่อง มิมีเคือง.............. เพราะงามตน...... .ไม่ขัดใคร ................................................................ สบายรมณ์รื่มรมย์หาใดเหมือน พักใจสนเก้อยลยินลมพริ้วไหว ต้นลิลลี่งามบริสุทธิ์ดุจดั่งใจ พินิจสิเหน่หาอาลัยในความงาม ระย้าหยดบานสะพรั่งเปล่งแรกแย้ม ขาวปนเหลืองแกมเขียวแซมแน่นก้านใบ ดอกงามสดสดใสกระจายกลีบใย ตามสมสมุติไปดั่งความงามนวลอนงค์ ระเรื่อเรื่องกลิ่นไอสาวแรกรุ่น มิมีเคืองเรื่องฟุ้งความงามสาว เพราะงามตนงามธรรมงามในกาย ไม่ขัดใครงามตามธรรมมีในตน
ขอบคุณวันนี้แวะมา..........แพเพื่อน แอ็บแบ้วมีแล้วเพื่อน.........ใจตน ไข้ขึ้นกมลสนชวนคุย........เดี๋ยวซม แบตชีวิตหมดเติมได้ฤา..... ขอลา หวังดี (วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับท่านแพ...สุขภาพดีแล้วพบกันอ่ะ...Thank.) .................................................................
บานรับแสงแรก บานรับแสงอรุณ บานรับคำคมคน บานรับรัตติกาล ................................................ คำคมกล่าวงาม .....บาดใจ กระทำใดงามจิต.....บาดตา อุปมาปัญญาบาน....ยามแสง แรกอรุณ แม้ยามรัตติกาล......ปัญญา สว่างใจ ................................................ บาดจิต บาดใจ บาดคำ คำคน ธรรมดี ธรรมมี ธรรมลง ตรงใจ วันนี้แวะมาเป็นเพื่อนแอ็บแบ้วค่ะ ไข้ขึ้นแต่จะชวนอยู่คุยจนแบตหมด
ลิลลี่งาม เรียงรัดร้อย ชดช้อย กลีบพู่ย้อย ระย้าหยด ละออเหลือง ดอกงามสด งามพิสุทธิ์ ระเรื่อเรือง มิมีเคือง คัดขัดตา สบายรมณ์ ................................................ สบายรมณ์... ........พักใจสน............ ต้นลินลี่ พินิจซี่............... ระย้าหยด........... ขาวปนเหลือง ดอกงามสด...........ตามสมมุติ.... ......ระเรื่อเรื่อง มิมีเคือง.............. เพราะงามตน...... .ไม่ขัดใคร ................................................................
สดุฏีแอ๊บแบ๊วนำธรรม คำเสนาะ โวหารเพาะหักหาญ คำไข ชี้นำไป่ทางชินสีห์ สืบสมหล้า ครองตนคมพระโอษฐ์ ดังวาจา ค้นคิดชี้แจง แสงปัญญา สิเน่หากัลญามิตรเอออวย. ....................................................... บัณฑิตแห่ง เที่ยงรัตติกาล......ฐาณัฏฐ์ จอมปราชญ์เวปพลังจิต.........กล่าวชม ขอบคุณเวียนมาชี้แนะ...........อนุโมทนา ข้าฯน้อยยังด้อยปัญญา.........มิสม รับถ้วน ........................................................ ข้าฯน้อยยังหัดเพียรทำ..........ตามพูด ผิดถูกเข้าใจกล่าวแม้มั่น.........ไม่แน่ หวังปราชญ์ธรรมเข้าพบ.........แก้ไข ผิดปรับให้ถูกตรงตามทาง.......อริย มรรค .........................................................
[IMG] ลิลลี่งาม เรียงรัดร้อย ชดช้อย กลีบพู่ย้อย ระย้าหยด ละออเหลือง ดอกงามสด งามพิสุทธิ์ ระเรื่อเรือง มิมีเคือง คัดขัดตา สบายรมณ์
สดุฏีแอ๊บแบ๊วนำธรรม คำเสนาะ โวหารเพาะหักหาญ คำไข ชี้นำไป่ทางชินสีห์ สืบสมหล้า ครองตนคมพระโอษฐ์ ดังวาจา ค้นคิดชี้แจง แสงปัญญา สิเน่หากัลญามิตรเอออวย.
บานรับแสงแรก บานรับแสงอรุณ บานรับคำคมคน บานรับรัตติกาล ................................................ คำคมกล่าวงาม .....บาดใจ กระทำใดงามจิต.....บาดตา อุปมาปัญญาบาน....ยามแสง แรกอรุณ แม้ยามรัตติกาล......ปัญญา สว่างใจ ................................................
เวียนว่ายวัฎฎะสืบกรรม ไป่ทุกข์ ฝืนสุขอวยสมแต่งสาน สืบชะตา โศกาดับดิ้นบ่สมได้ แดนเกิด ภพอริเปรตนรกร้อนรุ่ม กรรมตน สมสั่งสมด้วยศรีศิล สั่งตน ปุถุชนคนกล้าสมาธิแกร่ง แรงเหวี่ยง พานพบจบภพหลุดพ้น พบวิมุตติ กดหยุดผุดแจ้งแจ่มปัญญา
mook_me 10/8/51 มุขที่ 1.... " ดีค่าพี่แอ๊บแบ๊ววว ^________^!!~" ........................................................................... mook_me 12/8/51 มุขที่2.... "สวัสดีค่าพี่แอ๊บแบ๊วว >_<!~" ................................................................................... mook me (มุขมี) ...มุขมีแค่นี้เหรออ่ะ...หุหุหุ...ล้อเล่นอ่ะนะ แค่แวะมาก็ เค.และองค์หญิงน้อย mook me ....แต่ "ไม่มีมุข"....หุหุหุ >........^_^..........< ...................................................................................
ความจริงของผู้หญิงธรรมดา ผสานความเรียบง่ายในชีวิต ชื่นชมความงามตามธรรมชาติ ยอมรับความโหดร้ายของสรรพสิ่ง ทุกเรื่องเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต ทุกคนเราท่านได้พบเจอได้เข้าใจ ได้รับรู้ทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา ด้วยความรู้สึกตัวด้วยการมองอย่างปัจจุบัน เข้าใจไม่เข้าไปปรุงแต่ง รับรู้พร้อมกับวาง มีชีวิตอยู๋กับปัจจุบันทุกย่างก้าวกลายเป็นอดีต เรื่องของอนาคตปล่อยเป็นเรื่องของอนาคต ทำปัจจุบันให้ดี ทำเหตุอันควร ผลเป็นปลาย เหตุดีแล้ว ผลไม่จำเป็นในการเข้าไปดู ด้วยเหตุ เรารู้อยู่ว่าได้ทำอะไรอย่างไรไว้ ..................................................... ผลอดีตส่งถึงปัจจุบัน................จริงแฮ ปัจจุบันทำกรรมเข้าผล..............ถูกผิด ถูกผิดเหตุกรรมส่งอนาคต..........สืบเนื่อง ปัจจุบัน เหตุอดีตผลปัจจุบันเหตุ.............ผลให้ อนาคตกาล ....................................................... เหตุดีหมายปัจจุบัน.................ดีแล ผลอนาคตดีสืบจาก................ปัจจุบัน ดีไว้ เพราะอดีตผ่านพ้นแก้ไข..........บ่ได้ ปัจจุบันนี้เท่านั้นแก้ได้............ ถูกได้ เหตุดี ....................................................... มีใครบ้างบริสุทธิถูกต้อง.........เสมอมา อดีตต่างผิดมามากน้อย.........ทุกท่าน หากผิดแก้ให้ถูกต้องตรง........ปราชญ์ชม สรรเสริญ หากรู้ผิดทำมานะโทษนั้น........หมองเอง ...................................................... เหตุดีกรรมส่งผลให้..............อยู่สุข ทำชั่วกรรมชั่วดลทุกข์..........โทษให้ อันอนาคตยังไม่ถึง..............อย่าฟุ้ง ปรุงไป ฝึกสติติดตามกายใจ............อยู่กับ ปัจจุบัน ...................................................... สุขทุกข์กฏแห่งกรรมทำ........หน้าที่ ทุกชีวีล้วนประสบหนักเบา......แตกต่าง หนักเบากรรมแต่งเหมาะสม....ตามกฏ ทุกข์สลดกำหนดจิตตามรู้......ปัญญาแจ้ง ไตรลักษณ์....เอย ..................................................... เข้าใจธรรมดาตามกฏ..........ปล่อยวาง สุขหรือทุกข์น้อยมีบ้าง.........อย่าหลง ครั้นทุกข์หนักทับโถม..........ปลดปลง วางใจกลางรับสภาพ...........ตามกฏ ธรรมดา ...................................................... ใจกลางได้ทุกข์อยู่นอก........ขันธ์รับ ทัณฑ์จักเข้าในทำใจข้อง.....ได้ฤา อุปมาดั่งโดนศรดอกเดียว.....ขันธ์กาย ใจสบายกายทุกข์เจ็บร้อย.....พอบรรเทา ........................................................ ยินดีที่ท่านเข้าใจธรรม.........ธรรมดา อีกวางใจกลางกฏกรรม........รับได้ เช่นกันเราท่านเพลานี้..........เสมอกัน ต่อไปยังต้องรับหนักเบา.......พักก่อน ออมแรง ........................................................
[IMG] ความจริงของผู้หญิงธรรมดา ผสานความเรียบง่ายในชีวิต ชื่นชมความงามตามธรรมชาติ ยอมรับความโหดร้ายของสรรพสิ่ง ทุกเรื่องเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต ทุกคนเราท่านได้พบเจอได้เข้าใจ ได้รับรู้ทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา ด้วยความรู้สึกตัวด้วยการมองอย่างปัจจุบัน เข้าใจไม่เข้าไปปรุงแต่ง รับรู้พร้อมกับวาง มีชีวิตอยู๋กับปัจจุบันทุกย่างก้าวกลายเป็นอดีต เรื่องของอนาคตปล่อยเป็นเรื่องของอนาคต ทำปัจจุบันให้ดี ทำเหตุอันควร ผลเป็นปลาย เหตุดีแล้ว ผลไม่จำเป็นในการเข้าไปดู ด้วยเหตุ เรารู้อยู่ว่าได้ทำอะไรอย่างไรไว้ [IMG]
[IMG] ทานตะวันงามดอก ดุจกอดรักห้วงหุบเขา เหลืองเขียวสดกลีบเบา ดุจสองเราอิ่มอุ่นไอ เช้านี้บานสดใส กลีบบางใสอ้อลมฝน ท้าแดดสู้แรงลม รักชื่นชมร่วมผ่าฟัน
[IMG] สิบนิ้วหัตถ์พนม อ้อมอกอุ่นอิ่มเอมใจ วางกราบแทบเท้าไท้ คุณาใดล้นประมาณ แต่เล็กจนตัวกลม ค่าน้ำนมคุณไพศาล หยดเลี้ยงหล่อดวงมาลย์ เก่งกล้าแกร่งเกินกว่าใคร พระคุณแม่ฟูมฟัก อ้อมอกรักเห่กล่อมไกว แวดวังปกปักษ์ภัย อยู่ไกลใกล้ไออุ่นแนบ อุ้มชูคู่เรียนรู้ พระคุณครูแม่คนแรก สอนสั่งระวังแตก เพียรชี้แยกแบ่งดีเลว ลูกดีเพราะแม่จี้ ขุมทรัพย์นี้ติดตัวตาย คนดีธรรมครองกาย อยู่ที่ไหนใจงดงาม รับธรรมของแม่ครู ยลตรองทั่วกายจิตใจ สรรพสิ่งแม่น้อมนำ ลูกรับคำจำนิรันดร
