ส่วนคุณสร้อย ชวนเธอให้ตายเธอก็ไม่เอาด้วยหรอก แนวนั้นแต่ถ้าชวนเธอไปเที่ยวยังพอมีหวัง ไอ้เรื่องจะให้เธอส่งโรงพิมพ์อะไรนั่นนะ อย่าได้คิด แล้วเธอจะมางอนดิฉันเรื่องอะไรละค่ะ
แหม เค้าก็จะเขียนนะ แต่ภาษาไทยเค้ามันวิบัติ มีคนเข้ามาขำหลายคนแล้ว หาว่าเค้าเขียนอะไรอ่านแล้วขำ เอ้อดีตรูเขียนภาษาไทยไม่ได้เรื่องแต่ก็ทำให้ขำได้เนาะ อิอิอิ เอาเป็นว่าไม่แน่หรอกถ้าตัดสินใจ จะให้คุณสร้อยเป็นผู้ตรวจสอบอักษรก่อน
ผู้ชายทหารเรือยังวนเข้ามาจะทักเพื่อนเราตั้งสอง รอบๆที่สองเล่นถามเลยโทษนะครับมีไฟแช็ตไหมดิฉันไวกว่าเพื่อนค่ะบอกว่านี่คุณ เราไม่สูบบุหรี่นะค่ะ หมายถึงบอกเป็นนัยๆว่าให้ไปห่างๆได้แล้วตรูหมั่นไส้ อิอิอิ
เราก็เลยอยากเป็นแบบเพื่อนเรามั่งอ่ะ เอาแบบเด็กๆใสๆ หน้าที่การงานดี รักจริงหวังแต่ง สดชื่น ร่าเริง อยู่ใกล้แล้วมีแต่ความสุึข อิอิอิอิ ขนาดเมื่อวานไปนั่งกินข้าวนะ
อ๋อ ขอขมาก็ขอขมา แต่ทำไมต้องขอขมาด้วย ก็ไม่ได้ทำไรผิดกับเขาซะหน่อยนิ ตัดสัญญากรรมหร๋อจะตัดแล้วเขาก็ไม่มาหาเราแล้วละิสิ ขยายความนะ คือเพื่อนเรามันอายุมากแล้ว และมันก็มีแฟนเด็กกว่าตั้งไม่รู้กี่รอบนะ แต่ทุึกวันนี้มันยังมีคนอื่นมาจีบอยู่อีกอ่ะ เห็นแล้วอิจฉาอยากเป็นมั่ง แต่เพื่อนเรามีบุึญเก่านะ ผู้ชายติดดีๆ มีไรก็ประเคนให้
ช่ายชอบกินกบกระเทียมพริกไทยกรอบๆนะ เราก็ว่าจะหันมากินอย่างอื่นแทนแล้วเหมือนกัน เนื้อสัตว์ว่าจะละเว้น อยากให้มากินพืชผักบ้าง อย่างเช่นหญ้าอย่างงี้ เผื่อมันจะฉลาดขึ้นบ้าง เจอใจดีกับคนบ้าง จะหมดตัวก็เพราะความใจดีนี่แหละ
เฮ้ยไม่ได้ก๊อปปี้ เราเป็นคนใจดีจริงๆ ดีจนคนเหลิงนะ ลูกน้องเรากี่คน เราดีด้วยซะจนเหลิงไปหมด แล้วก็เป็นคนขี้สงสารนะ ใครเดือดร้อนจะเป็นจะตาย ติดยาติดคุกมาขอร้องให้ช่ีวยเราก็สงสารไปช่วยเขาอีกก็มีนะ แต่ตอนนี้หร๋อ เหอะ มาทางไหนไปทางนั้นเ้ลย อิอิอิ
สวดทั้งเช้าทั้งเย็นจะดีมาก แต่เราสวดแค่รอบเย็น รอบเดียว เพราะวันๆเราสวดมนต์เยอะเราก็เลยต้องแบ่งสวด เช้าจะสวดบทไหน เย็นจะสวดอะไร เราก็เลยไม่ได้สวดสองเวลา แล้วจะสวดก็กินข้าวกินปลาให้เรียบร้อยก่อนเดี๋ยวเป็นลม สวดต่อเนื่องทุกวันจนกว่าจะหมดอายุนะ อิอิอิอิ
เรื่องคุณสร้อยเราไม่้ต้องคิด เรารู้ ก็แรกๆก็ทะเลาะกันเรื่องไอ้ความลึกลับ สองบุึคคลิกของเธอนั่นแหละ แต่เธอเป็นทุกอย่างตามที่เธอบอกตัวเองใน user note นั่นแหละ เงียบๆ ติ๋มๆ บางครั้งก็มีโกรธบางแต่น้อยครั้งมาก เธอเคยโกรธแ้ล้วมาปรึกษาเราๆยังงงเลยว่าโกรธเป็นด้วยหร๋อฟระ
เขียนนิยายคิดเอาไว้แล้ว มันมีอยู่ในหัวสองเรื่องแต่ไม่รู้จะเริ่มเขียนเรื่องไหนก่อน เรื่องโลกสีม่วง กับ โลกปตาลนะ กะไว้ว่าถ้ามีเวลาอยู่ว่างๆจะเริ่มเขียน แต่จะมาว่าเขียนแล้วมีตัวเองอ่านคนเดียว เค้าว่ามันไม่เวิ๊กแล้วแหละ อิอิอิอิ
โอโห้ ทั้งๆแฟนมันก็มีเป็นตัวเป็นตนแล้วยังมีหนุ่มน้อยๆมาจีบมันตรึม ขนดไปนั่งกินข้าวยังมีคนมาจีบเลย จะน้อยหน้าเพื่อนแล้วนะเรา เอาซะหน่อยดีกว่านะ อิอิอิ
ตัวเองเค้าไปสวดมนต์ทำวัตรเ้ช้าก่อนนะ เมื่อวานรีบจัดไม่ได้สวดมนต์ทำวัตรเย็นหน้าหิ้งพระแต่สวดในใจ ตอนนั่งรถไปหาเพื่อน เดี๋ยวเสร็จแล้วเค้าจะมาพิมพ์พระคาถาดับมนต์ดำให้นะ แล้วตัวเองหาพระคาถาอธิษฐานขอรักมาให้หน่อยจิ ไม่ไหวแล้วเมื่อคืนไปหาเพื่อน
เค้าชอบกินกบทอดกระเทียมพริกไทย มางอร่อย อย่าบอกใครเยย อิอิอิ อยู่ในกระทะก็ได้ไม่แปลกหรอก ได้มองเห็นโลกกว้างดี
อ้าว ไม่รู้เหรอ เรื่องกินเรื่องนอนนี่วิสัย พญานาคเลยนะ ขนาดรบกันเอง ก็เพราะเรื่องแย่งอาหารกันนี่แหละ เคยอ่านตำนานบ้างไหมละจ๊ะ คุณเพื่อน ส่วนเรื่องนอน เวลาเขาไม่ได้ทำอะไรเขาก็เอาแต่นอนไง นอนหลับตาภาวนา จำศีล แต่ยังให้โกรธ โมโห จะลุกมาเหวี่ยง ฟาดหัว ฟาดหาง คำรามลั่นเลยแหละ อิอิอิ
คนเลยเอาไปคิดเองว่าเราเป็นพวกบ๊องๆๆไม่ค่อยจะสู้คน สงสัยใจดีมั้ง/ขี้สงสาร/ใจง่ายเฮ้ยไม่ใช่ใจอ่อนใครพูดอะไรเชื่อหมดเลยมักจะ โดนหลอกง่าย อ้าว บอกหมดพุงเลย มันหลุด เราก็เป็นแบบตัวเองนี่แหละ เปะเลย โดนหลอกง่าย ใครพูดไรเชื่อเขาหมด ใจอ่อน
บอกแล้วให้เปลี่ยนความกลัวมาเป็นกล้า แล้วชีวิตจะสบาย เห็นเรา เป็นเสือ สิง กระทิง แรด ไปได้ถึงต้องมานั่งกลัว เราออกจะน่ารักจะตาย ให้คุณสร้อย ยืนยัน นั่งยันได้ ไม่งั้นคุณสร้อยไม่คบกับเราหรอก ขานั้นเขาคบใครได้ง่ายๆที่ไหน ออกจะเป็นคนลึกลับสับซ้อน เขายังคบกับเราได้ตั้งหลายปีเลย ถ้าเราไม่น่ารักจิงหร๋อ อิอิอิอิ
เรากินแต่ยาจนดื้อยาแล้ว เมื่อวานก็ไปหาเพื่อนใช่ป่ะ ไปกับมันก็กินแต่น้ำเย็นเช้านี้เลยอาการหนักต้องหายากินกันตาย แต่เช้าเลย แถมไปนั่งตากน้ำค้างถึงเที่ยงคืนอีก
เราเคยคิดจะเขียนพ๊อกเก๊ตบุ๊กนะ เพราะเราแต่งเรียงความเก่งตั้งแต่สมัยเรียนที่สิงค์โปร์แล้ว ตัวเองไปอ่านกระทู้ไส้ติ่งเราดิ หรือกระทู้เที่ยววัดพระธาตุช่อแฮก็ได้นะ มันตลกดีนะ สำนวนที่เราเขียน เราก็เขียนแบบบ้านๆแหละ เพราะดิฉันไม่ได้เรียนในเมืองท่าน พูด อ่าน ออก เขียนได้ก็นับว่าเก่งสุดแล้วนะ
จะเป็นอะไรก็แล้วแต่ อย่าไปอยากรู้มัน อย่าติดภพติดชาติ ชาตินี้มีโอกาสได้เกิดมาเป็นมนุษย์ถือว่าสุดประเสริฐกว่าการเกิดเป็นอะไร ทั้งหมด เพราะฉนั้น ยึดมั่นถือมั่นความเป็นมนุษย์นี่แหละ เพราะเขาเปิดโอกาสให้เราได้ปฎิบัติธรรมเพื่อการหลุดพ้นจริงๆ ถ้าเป็นอย่างอื่นอีกร้อยชาติ พันชาติ ก็อาจจะไม่มีโอกาสได้เข้าถึงธรรม หรือบรรลุธรรมนะ
