อีกครึ่งชั่วโมงสี่โมงจ๊ะ ถามคุณนายแม่แล้วว่าจะกินอะไร เธอก็ยังไม่ได้ให้คำตอบเลยเดี๋ยวหุงข้าวไว้ก่อน แล้วก็อาจจะทำหรือไม่ก็ไปซื้อที่ตลาด ขนาดเรื่องกินบางทีคุณนายแม่เธอก็คิดเองไม่ได้หรอก แล้วถ้าคิดมาบางทีเราไม่รู้จะไปหาที่ไหนมาให้เหมือนกัน
สัญญา บางทีก็จำไม่ได้หรอก บางคนเคยมีสัมพันธ์แต่ก็ระลึกชาติตัวเองไม่ได้ ต้องมีคนบอก คนเปิดให้รู้ ดีแล้วการนั่งสมาธิ ถ้าจิตเราสงบนิ่งนิมิตก็เกิด อะไรก็มาได้ แต่หากเราไม่กลัวแล้วไม่ไปยึดกับรูปที่เห็นนั่นจะเป็นผลดีกับสมาธินะ
เค้าเล่นถึงสี่โมงเย็น แล้วเค้าก็จะไปหุงข้าว หาอาหารไว้ให้แม่แล้วก็จะสวดมนต์ทำวัตรเย็นก่อนออกจากบ้าน เพราะอาจจะกลัีบมาดึกเลย
เอ้อ เรื่องคุณสร้อยปล่อยเธอไปเถอะ เธอไม่ได้เสรีภาพเหมือนพวกเราหรอกจ๊ะ เธอเห็นตัวเองมีเค้าคุยอยู่ก็ปล่อยให้คุยเดี๋ยวเวลาเค้าไม่อยู่แล้ว แกก็จะมาคุยเองแหละเพราะเห็นตัวเองไม่มีเพื่อนนะ
ทุกอย่างเป็นปัจจัตตังตัวเอง รู้ได้เฉพาะตน ไม่ค่อยเอามาพูดนะ้เพราะจะเป็นการอวดอุตริ ของจริงเขาต้องนิ่งเป็นใบ้ตัวเองจำไว้ ครูบาอาจารย์สอนมาจ๊ะ
เอาไว้เค้าจะเอาอุปนิสัยพญานาคมาลงไว้ให้ตัวเองอ่า่นนะ ถ้าตัวเองคิดว่าตัวเองมีพฤติกรรมตามนั้นตัวเองก็มีเชื้อแห่งนาคาบ้างแหละ แต่ตัวเองอย่าลืมคนเรามันเกิดมากี่ภพกี่ชาติแล้วมันก็ต้องเคยเป็นมาหมดแล้วละั เชื่อเถอะ
อิอิอิ เราก็ไม่รู้แหละ เวลาเราไปเที่ยวเราก็มีคนมาเคล้าคลอ เหมือนเวลาผู้ชายเขาเที่ยวกัน แต่หมายถึงว่าเราก็ไม่เคยไปร่วมเสพกับใครนะ ดังนั้นเราก็เลยไม่รู้ว่าเราจะรักษาสัจจะได้หรือป่าวในกรณีถ้าเป็นแบบนี้ ถ้าจะไม่ให้ใครเข้าใกล้เราเลยนะหร๋อมันยากส์ เพราะคนมันมีเสน่ห์ในตัวอ่ะ อิอิอิ
ใช่ที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้ เป็นหม้าย ไร้คนรัก ไร้ผู้ชายจริงใจด้วย เพราะชาติที่แล้วเราผิดศีลข้อกาเมลูกเขาเมียใครเราเอาหมด เราเป็นผู้ัชายนะ แค่นี้แหละจ๊ะ ง่ายๆสั้นๆ ทุกอย่างเรารู้ได้ด้วยตัวเองหมดแหละ
คุณสร้อยผมสั้นนะถูกแล้วจ๊ะ ขืนผมยาวก็เป็นเรื่องสิ่งที่ตัวเองเห็นนะคือถูกแล้ว จงเชื่อในสิ่งที่เห็นหากไม่ใช่จิตนาการนะ เราก็มีจิตสัมผัสได้ในบางเรื่องและบางคน เวลาที่เรา่อยากจะสัมผัสนะ จะเป็นเอง เราคิดอะไร คาดเดาเหตุการณ์ไรไม่เคยผิดสักครั้งเหมือนกัน
ไม่ขอขมาได้ไหมตัวเอง เราไม่ได้อยากจะมีความรักอะไรกับใครแล้ว เพราะเราเบื่อขันธ์ห้า มีแต่เน่าแต่เหม็นรังขี้ทั้งนั้น เค้าอยู่แบบนี้แหละดีแล้วอ่ะ เค้าไม่อยากมีความรักกับใครนอกจากท่านพญานาค เพราะเวลาเขามาเขาก็ไม่ได้เหม็นเหมือนมนุษย์นะ
เราคงสาบานไว้ว่าของให้เรากับท่านรักกันทุกชาติไป จะไม่มีคนอื่นเราคิดว่าเป็นเราเองแหละที่พูดอย่างงั้น ชาติปัจจุบันนี้เราถึงมีใครไม่ได้เลย เขาเขี่ยกระเด็นหมด เรามองผู้ชายแบบดูถูกดูผิดมาก โดยเฉพาะผู้ชายที่ขายบริการที่พวกเกย์ชอบไปเที่ยวนะ
แล้วทำไมท่านต้องมาดลจิต ดลใจคนที่มีบุญสัมพันธ์ให้มาช่วยก็ไม่รู้เนาะ ทำไมไม่ช่วยตัวเอง อยากมาหาเราก็มาได้นิ ก็เคยมาแล้ว มาแล้วก็มากอด ร่ำไห้ พิรี้ พิไร รำพันจะให้เราไปด้วยอยู่นั่นแหละ เราถึงได้คิดเสมอว่าจุดจบของเราอยู่ที่คำชะโนดนะ เอาจริงๆ
อืม เค้าก็เป็นหม้ายจิงๆนะแหละ แล้วเค้าก็ไม่เคยรักใครจริงๆซะที่นะ ถามว่ามีคนมารักเค้าไหมก็มีนะ แต่เค้าไม่เคยเื่ชื่อใจ แล้วก็ไม่เคยรักใครเค้าก็เลยอยู่คนเดียวมาทุกวันนี้นะแต่เวลาเค้าเจอเทพบุตรในฝันนะมันจะเหมือนจริงเหมือนเค้าเป็นคู่กับเราและรักเค้าได้เต็มที่แต่กับมนุษย์เราไม่เคยรักใครจริงๆซะทีนะ
พูดถึงเรื่องเมื่อคืนก็แปลกนะ เค้าตื่นมาเค้าก็มีอาการเ็จ็บคอนะเหมือนมีก้อนอะไรในคอ เค้าคิดว่าเค้าเป็นหวัดลงคอ คิดจะขากเสลดออกแต่มันก็ไม่ยอมออก เมื่อเช้าสวดมนต์ก็รู้สึีกหงุดหงิดเพราะมันเหมือนอะไรติดอยู่ในคอ เดี๋ยวว่าจะหาลูกอมๆดูสิว่าจะหายไปไหม
คุณสร้อยเธอก็อยู่นั่นแหละ แต่เธอคงมีคนคุมอยู่ข้างหลังเลยไม่ค่อยกล้าเข้ามาพิมพ์อะไรเท่าไหร่อิอิอิ เพื่อนคนนี้เราแสนจะรู้จักดี เดี๋ยวทางสะดวกเธอก็จะแว๊บมาคุยเองแหละจ๊ะ
อืม นะคนเรามันก็มีภพชาติ มีกรรมกันมาเนอะ เค้าดีที่ว่าไม่ว่าพ่อเค้าจะเป็นยังไงเค้าก็หลับตาเ้ค้าไม่เคยได้รับรู้ แม่ก็ไม่ให้เจอพ่อ ก็ตัดขาดกันตั้งแต่เด็กเค้าเลยมีปัญหาแต่กับแม่ไม่งั้นคงมีปัญหาเรื่องพ่อด้วย
แต่ทั้งๆที่รู้เค้าก็ปรนิบัติด้วยความเต็มใจนึกถึงบุญคุณของท่านเสมอ เรื่องมันเยอะตัวเอง เค้ามีอะไรหลายๆอย่างในชีวิตที่แม่คนนี้ไม่เคยแก้ให้เค้า เรื่องการเป็นแม่คนเค้ารู้ดีจ๊ะแต่นั่นแหละมันก็เป็นอะไรที่เค้าพูดไม่ได้อีกละนะ เพราะเรื่องมันเศร้า
เอาง่ายๆเค้าเคยฝึกมโนมยิทธิ แล้วพระอาจารย์เคยบอกให้เค้าอธิษฐานว่าให้เห็นพ่อแม่เค้าในอดีตทั้งหมด ก็มากันมืดฟ้ามัวดินนะ แล้วเค้าก็อธิษฐานว่าใครเป็นพ่อแม่ที่เคยรักเค้าที่สุดอุ้มชูเค้ามากที่สุด ก็มีตากับยายคู่นึงหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสมาให้เค้าเห็น แม่คนปัจจุบันนี้เขาเป็นเจ้ากรรมนายเวร เราเคยทำเขาไว้มากเขาก็เลยมาเอาคืนอันนี้เรารู้ดี
จ๊ะ เค้าสะดวก เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะทำให้ เราอยากให้ตัวเองได้พระคาถา เค้าต้องทำอะไรผิดแน่ๆที่ทำให้พวกท่านไม่ขึ้นมาหาเค้าอีกแต่เค้าก็คิดได้เรื่องเดียวเรื่องที่เค้าชอบโดนพวกเกย์ชวนไปเที่ยวสถาณที่ๆมีผู้ชายเยอะๆไง ท่านคงจะไม่ชอบกัน แต่ก็นั่นแหละ เราอยู่กันคนละภพแล้วจะมายึดติดอะไรกับเราก็ไม่ใช่นะ
ส่วนเรื่องพ่อเราหร๋อ ไม่ต้องพูดถึงไม่เคยมีพ่อมาตั้งแต่แบเบาะแล้วเป็นลูกเมียน้อย เลยไม่ค่อยคิดถึงพ่อ แล้วก็ไม่เคยพูดถึงพ่อ เขามีเมีย มีลูกไม่รู้กี่คน เรามันก็แค่ลูกกาฝาก เราก็เลยมีอคติกับผู้ชายเยอะหน่อย ทุกวันนี้ถึงหาใครไม่ได้สักคน เพราะผู้ชายมางก็เบื่อเจอผู้หญิงงี่้เง่าแบบเรา
