เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

เมื่อวันเย็นวาน นึกครึ้ม ลองทำจิตนิ่งๆ หัดใช้สัมผัสภายในขอเห็นภาพคุณพี่ ก็รู้สึกเห็นลางๆไม่ชัดมาก แต่พอจับภาพได้ว่า นัยน์ตาโตกลมดำ รูปหน้าและคางออกมนมากกว่าเรียว ยังลังเลว่า เป็นสัมผัสในจริงๆหรือเปล่า หรือจิตเราปั้นขึ้นมาเอง วันนี้เห็นรูปตอน 3 ขวบ พอขยายดู ใช่เลยค่ะ ดีใจจัง
อีกเหตุการณ์หนึ่ง สดๆร้อนๆกลางดึกตีหนึ่งที่ผ่านมา เกิดปวดท้องขึ้นมา จนสะดุ้งตื่น ทีแรกปวดไม่มาก คิดว่าปวดถ่ายหนักธรรมดา (ปกติไม่เคยปวดตอนกลางคืน) เข้าห้องน้ำ ปรากฏว่าอาการปวดบริเวณส่วนกลางของท้องทวีขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเหงื่อออกร้อนทั้งตัว ทั้งๆที่ห้องเปิดแอร์เย็น ท้องก็ไม่เสีย ใส้ติ่งก็ไม่น่าจะใช่ ยังไม่เคยมีประสบการณ์ปวดท้องมากขนาดนี้มาก่อน แต่ก็แข็งใจ ไม่ได้ปลุกใครตื่น เดินมานั่งล้มแผละกลางห้องนอนไปไม่ถึงเตียง ตัวงอก่องอขิง นึกถึงคำสอนของท่านอาจารย์อนาลัย นึกถึงหลวงปู่ ที่เพิ่งสอนไปหยกๆเมื่อ 3-4 วันก่อน ก็เชื่อมั่นว่าไม่เป็นไร แม้จะปวดมากแต่ใจไม่กังวล เพียงแต่ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุว่าเป็นเพราะอะไร ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมงจึงค่อยเริ่มทุเลาลงเองตามลำดับ แล้วหายไปโดยไม่ได้ทานยาใดๆ กลับเข้าไปนอนต่อ แต่นอนไม่หลับ เปิดคอมเจอคุณพี่ตอบคำถามคุณเฉลย (วันก่อนขำกลิ้งกับอารมณ์ขันของคุณน้องมายด์ที่ไปสะกดชื่อเรียกว่าคุณขาห้อย ยิ่งเห็นรูปน้องมายด์ หน้าตาเป็นเด็กฉลาดจริงๆ)เรื่องการรักษาโรคด้วยพลังจิตพอดี ช่างบังเอิญนะคะ
แก้วหารูปตอนเล็กมากๆที่เก็บติดตัวไม่ได้ เพราะเอาไปฝากไว้บ้านคุณแม่ที่ต่างจังหวัดหมด เหตุเพราะย้ายที่อยู่หลายครั้ง มีแต่รูปตอนเรียนจบปริญญาตรีใหม่ๆ

 

Alien

ประสบการณ์ของเพื่อนคุณน้อง เป็นประสบการณ์ที่พี่นักเขียนไม่เคยพบเห็นเลยค่ะ แต่ก็เชื่อว่ามีความเป็นไปได้ในลักษณะที่ว่า จิตวิญญาณปราศจากขีดจำกัด ดังนั้นจะปรากฏด้วยรูปกายอะไรก็มีความเป็นไปได้ทั้งสิ้น แต่ที่พี่นักเขียนไม่แน่ใจและไม่เข้าใจคือการสื่อสารและการมองเห็นของเพื่อนคุณน้อง เพราะตามประสบการณ์และความเข้าใจ ซึ่งอาจเป็นด้วยความเชื่อส่วนตัวที่จำกัดประสบการณ์ของพี่นักเขียนก็เป็นได้นะคะ พี่นักเขียนไม่สามารถมองเห็นรูปกายอื่นๆที่แปลกแยกไปจากรูปกายที่สามารถปรากฏในภพภูมิของโลกมนุษย์-ภายใต้เครื่องพรางของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลาได้ยามตื่น หมายความว่า อย่างมากจะรู้เห็นได้ยามตื่น ในจิตหรือในจินตนาการ-ด้วยประสาทสัมผัสที่หก ก็รู้เห็นรูปกายที่เหมือนคนอย่างเราๆเท่านั้น จะเดินทะลุกำแพงไปบ้าง เดินไม่ติดดินบ้าง อยู่ซ้อนกับของบ้าง คีือปรากฏอย่างไม่กินเน้ือที่บ้าง ฯลฯ แต่ก็มีรูปกายเป็นคนครบ 32 ทุกประการ ไม่ใช่่มนุษย์ต่างดาว ที่เคยเห็นว่าเป็นต่างดาวก็เห็นได้แต่จานบิน ไม่เคยเห็นรูปกายของสิ่งมีชีวิตอื่นๆเลย

หากจะพบรูปกายที่เป็นต่างด้าว ต่างดาว พี่นักเขียนเคยพบได้แต่เพียงในความฝัน ซึ่งพี่นักเขียนก็ไม่ได้ปฏิเสธนะคะ เชื่อว่าเห็นได้จริง เพราะในความฝัน จิตวิญญาณสามารถเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปสู่กระแสความถี่ที่แตกต่างไปจากยามตื่นได้โดยสิ้นเชิง และตราบใดที่ยังเห็นรูปกายอยู่ก็ไปได้ไกลไม่เกินระบบสุริยจักรวาล

ความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งที่พี่นักเขียนเข้าใจคือ ตำแหน่งของบ้านคุณน้องน่าจะมีจุดประสานมิติที่ทำให้จิตวิญญาณต่างด้าว ต่างดาว หรือต่างภพภูมิ เล็ดรอดมาปรากฏได้ในโลกมนุษย์ เพราะนอกจากจุุดประสานมิติแล้ว จิตวิญญาณเหล่านั้นจะไม่อาจเล็ดรอดมาปรากฏได้เลย เพราะคลื่นความถี่ของพวกเขาไม่สัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมของโลก ท่่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้ว่า หากจะปรากฏก็เป็นไปได้เพียงแว้บเดียว และจะปรากฏบิดเบือนไปจากความเป้นจริง เพราะโมเลกุลและอะตอมของพวกเขาไม่อาจคงสภาพอยู่ให้เราเห็นได้ต่างระบบเครื่องพราง

การปรากฏของ Crop Circle ซึ่งดูเสมือนรอยเท้าของจานดาวเทียม ที่ปรากฏหลายแห่งในโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอังกฤษ ก็มีปรากฏแค่ร่องรอย อย่างมากก็มีผู้พบเห็นจานบินในละแวกใกล้เคียงก่อนที่จะมี Crop Circle ปรากฏในทุ่งข้าวโพด

พี่นักเขียนสัมผัสกับจิตวิญญาณของเด็กๆที่วิ่งเล่่นในบ้านได้บ่อยๆเป็นปกติ เอาขนมตั้งไว้ใ้ห้ก็แหว่ง บางที่ก็มีร่วงนอกจาน มีเสียงฝีเท้าเข้าออก ประตูปิดปัง หรือเสียงหัวเราะหัวไห้เสมอๆ ทั้งที่อยู่กันแค่สองคนตายาย แต่จิตวิญญาณเหล่านี้พี่นักเขียนเชื่อว่า เป็นได้ทั้งเด็กเป็น เด็กตาย มีค่าเท่ากัน ซึ่งหมายความว่า เป็นพลังงานอันเกิดจากอารมณ์จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของเด็กๆในอดีตและอนาคตที่เคยมาวิ่งเล่นที่บ้านพี่นักเขียน มาปรากฏด้วยรูปกายเทียม

แม้ในปัจจุบ้นนี้ เมื่อใดที่เรานึกคิดถึงใคร ส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของเราก็เปลี่่ยนวิถีการจดจ่อและไปปรากฏรูปกายเทียมในสถานที่นั้นๆที่เรานึกคิดถึงผู้อื่น เรามักเผชิญกับความรู้สึกที่ว่า เห็นใครที่รู้จักแว้บหนึ่งด้วยหางตา หันไป เขาก็ไม่ได้อยู่ตรงนัั้น หากอยู่บ้านเดียวกันแล้วบอกว่า "อ้าว เมื่อตะกี้นี้นึกว่าเห็นเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ไหงเพิ่งจะกลับบ้านมานี่เอง" และเจ้าตััวก็อาจจะตอบว่า "กำลังจะขึ้นไปพอดี แต่ยังไม่ได้ขึ้นหรอก" อะไรทำนองนี้นะคะ แต่เราก็ไม่เคยใส่ใจว่า ปรากฏการณ์เหล่านี้คืออะไร เราโทษว่าตัวเองตาฝาด หูแว่ว ฯลฯ เพราะเราไม่ได้ตระหนักว่า อารมณ์ จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของเรา มีตัวตน มีความเป็นจริงมากกว่าที่เราคิด คนที่จะเดินขึึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน มักนึกคิดจินตนาการไปล่วงหน้าก่อนที่จะเดินขึ้นไปจริงๆ และเราทั้งหลายก็ทำเช่นนันอยู่เสมอๆคือคิดแว้บก่อน แล้วก็ลงมือทำ อาจเป็นชั่วเสี้ยววินาทีจนจับไม่ทันว่าคิดด้วยซ้ำไป แต่หากตั้งใจจับให้ได้ ไล่ให้ทันความคิด จะตระหนักได้ถึงความเป็นจริงข้อนี้

ประสบการณ์ล่าสุดเกิดที่ Cancun, Mexico เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วกับเพื่อนผู้หญิงชาวอเมริกันคนหนึ่งในกลุ่มของพี่นักเขียน ซึ่งเป็นคนเดียวที่ยังเป็นสาวโสด เธออายุเพียง 32 และสวยน่ารักชื่อ Kim

พวกเราไปถึง Cancun วันแรกเป็นตอนบ่างโมง จึงไปรับประทานอาหารกลางวัน เสร็จแล้วก็ไปเล่นน้ำทะเล แล้วนั่งเล่น นอนเล่นอาบแดดกันริมชายหาด ตกค่ำเราไปรับประทานอาหารแล้วก็ไปฟังเพลง-เต้นรำกันใน pub ซึ่งอยู่ในโรงแรมติดกัน ปรากฏว่ามีกระทาชายนายหนึ่งเข้ามาทัก Kim แล้วบอกว่า ขอแสดงความยินดีด้วย Kim งงมากว่าแสดงความยินดีเรื่องอะไร เขาก็บอกว่า เขาเห็น Kim เข้าพิธีแต่งงานที่ริมหาดเมื่อบ่ายนี้ตรงหาดส่วนตัวของ Hotel ซึ่งกลุ่มของพี่นักเขียนพักอยู่ และบรรยายถึงชุดสีขาวของ Kim ว่าเป็นแบบไหน แล้วยังถามอีกว่า เจ้าบ่าวไปไหน?

Kim บอกปฏิเสธ แต่ชายคนนั้นยืนยันจนแทบจะนึกว่าถูกหลอกด้วยกันทั้งสองฝ่าย หลังจากขอโทษขอโพยและจากไปโดยไม่มีพิษมีภัยอะไร Kim หันมาถามพี่นักเขียนว่ามันเป็นไปได้ยังไงที่ชายผู้นั้นเห็นเธอได้ชัดเจนขนาดยืนยันว่าเป็นเธอ

พี่นักเขียนหวลคิดถึงการปรากฏของรูปการเทียม ที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวถึงไว้ในหนังสือ โนวา อนาลัย ขยายความธรรมชาติของชาติภพ แล้วถาม Kim ว่าเคยนึกคิดไหมว่า หากแต่งงานจะจัดพิธีแต่งงานที่ไหน?

เธอทำตาโต แล้วบอกพี่นักเขียนว่า "Of course! By the beach!" เป็นอันว่าคุณ Kim ฝันหวานจริงๆมานานก่อนหน้านั้นว่า หากแต่งงานสักวันหนึ่ง อยากจะใส่ชุดขาวแต่งงานบนชายหาดริมทะเลที่มีน้ำทะเลสีฟ้าสด แถมยังจินตนาการไว้เหมือนกับที่ชายผู้นั้นบอกด้วยว่า จะใส่กระโปรงสีขาว Mexican style batik เมื่อบ่ายนี้ที่พวกเราไปนอนเข้าภวังค์กัน เธอบอกว่าความฝันนี้หวลกลับมาแว้บหนึ่งจิรงๆ แต่หากพี่นักเขียนไม่ถามขึ้น เธอบอกว่าลืมไปเลยว่าตัวเองมีความคิดเช่นนั้นแว้บขึ้นมาจริงๆ

ชายผู้นั้นยืนยันว่าเห็น Kim เข้าพิธีแต่งงานบนชายหาด เวลาประมาณ 5 โมงเย็น ซึ่งเป็นเวลาที่กลุ่มของพี่นักเขียนก็ยังนอนจ้อแป้กันอยู่ตรงนั้นเลยค่ะ และไม่ปรากฏว่ามีพิธีแต่งงานอะไรเล้ย มีแต่คนนอนแผ่สองสลึงอาบแดดกัน ทำให้เข้าใจว่า หากชายผู้นั้นแลเห็น Kim จริง เขาก็เห็นในภวังค์ซึ่งคมชัดจนเจ้าตัวรู้สึกเสมือนว่าเห็นได้ด้วยตา คล้ายคลึงกับการเห็นคนในบ้านเดินขึ้นบันไดผ่านไป

ระหว่างที่แต่ละคนก็ relax อยู่ริมชายหาดอันสงบสุข พี่นักเขียนเชื่อว่าจิตวิญญาณของเรามีโอกาสที่จะเปลี่ยนวิถีการจดจ่อด้วยสติสัมปชัญญะได้อย่างคมชัด ซึ่งหมายถึงว่า สมองของเราต่างก็ปลอดโปร่ง นึกคิดอะไรก็คมชัด แต่อารมณ์ จินตนาการและความรู้สึกนึิกคิดอันคมชัดนั้นๆสามารถสร้างภาพอันคมชัดได้ด้วย เรียกได้ว่า ในกรณีของ Kim และชายผู้นั้น ทั้งผู้ส่ง-ผู้รับ หรือทั้งเครื่องส่ง-เครื่องรับ ส่งและรับภาพได้คมพอกัน

ในอเมริกามีผู้ที่เผชิญกับประสบการณ์ที่เรียกว่า ถูกลักพาตัวโดยมนุษย์ต่างดาว (Abducted by alien) เอาไปผ่าตัด ศึกษาระบบอวัยวะภายในกันบ่อยๆ เรียกได้ว่าปีละไม่ต่ำกว่า 10 ราย แต่ทุกรายจะเล่าจะกลับมาด้วยการตื่นนอน และตอนถูกลักพาตัว มักจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น หรือจำได้เลือนราง ซึ่งนักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์ก็มักจะสรุปว่า หากเผชิญกับประสบการณ์ดังกล่าวจริง น่าจะเป้นไปในความฝัน ซึ่งก็ไม่มีบทสรุปว่า ความฝันที่ว่านั้นเป็นฝันชนิดใด มีความเป็นจริงเพียงใด เพราะทุกคนที่กล่าวว่าถูกผ่าตัด กลับมาพร้อมด้วยอวัยวะที่ครบเหมือนเดิม

คุณ Mead คุณ zipper และพวกเราในห้องวิทย์ฯ อีกหลายคนที่มีเชื้อสายมนุษย์ต่างดาวคงต้องมาช่วยพี่นักเขียนตอบคำถามนี้แล้วหละค่ะว่าเคยเห็นมนุษย์ต่างดาวกันยามตื่นบ้างไหม? และเป็นไปได้เพราะเหตุใด? (*)

 

ขอบคุณครับคุณเฉลย
ตอนนี้เซลต่างๆ เปลี่ยนเป็นคนใหม่ไปแล้วจริงๆ
กำลังรอพี่นักเขียนมาไขปริศนาให้เหมือนกันครับ

 

รูปขนาดเล็ก

รูปคุณ Falkman รูปนี้ ไม่พ้นต้องถูกพี่นักเขียนอุ้มไปแหง๋ๆ

 

ตื่นเต้นดีครับ ได้เห็นพวกเรา ตอนย้อนยุค

จุ๊ๆๆๆๆๆ อย่าเอ็ดไป เดี๋ยวผู้กำกับตามมาเจออีก
คงได้เล่น เรื่อง พีเพิ่ล เชนจ์ แน่ๆ บทคุณปู่ 555+(smile)

 

หากใครไม่มีรูปตอนเด็กๆ เอารูปตอนโตแล้วแต่เก่าที่สุดที่จะหาได้ ก็ได้ค่ะ ขอเชิญมาประชันโฉมกันหน่อยนะคะ เห็นภาพตอนโตแล้วศิลปินทั้งหลายอาจมีแรงบันดาลใจให้วาดภาพตอนเด็กๆก็ได้นะคะ

วันนี้เอาขนมมาเลี้ยงน้องๆก่อน ใครอ้วนๆกลมๆเบาหน่อยโดนอุ้มหมดแล้ว
คุณ เฉลย คุณ Mead คุณ Mountain รูปหล่อมากๆเลยค่ะ มาดหัวหน้าห้องกันทั้งนั้นเลย ถ้าหากเห็นรูปนี้ก่อนแล้วให้โหวด คุณ Mead มีคู่แข่งแล้วหละค่ะ (*) (*) (*)

คุณ zipper น่ารักจังเลยนะคะ เห็นหน้าก็ต้องขอหัวเราะด้วยคน เหมือน Einsteinน้อยๆสมัยผมยังไม่ฟู (i)

คุณ Falkman น่าอุ้มจริงๆค่ะ แม้จะตัวเขียวปี๋แต่ก็น่ารัก ยังเขียวอยู่รึเปล่าเอ่ย? (tm-love)

คุณน้องนก leogirl เป็นสาวน้อยน่ารักเหมือนเจ้าหญิงใน Disneyland (f)

คุณหลาน mindanaric เป็น... อืมม์...แม้จะดูไม่ค่อยจะออกว่าหญิงหรือชายแน่ แต่ที่แน่ๆคือเฉียบน่าดู (b-love2u)

 

ยกมือย้อนวัยเยาว์ด้วยคน



(*) 2 ขวบ(*)

 

Falkman เกิดอารายขึ้นล่ะครับ
ตัวเขียวเหมือน Hulk เลยนั่น 555+++ น่ารักจริงๆ! [ใส่กระโปรงด้วย]

 

ดูรูปแล้วเพลินดีค่ะ ได้มองย้อนไปในวันวานของทุกๆคนเหมือนเวลาผ่านไปแป๊บเดียว
เห็นรูปพี่นักเขียนแล้ว หน้าตาใจดีอิ่มเอิบแต่เด็กเลย อิอิ
รู้สึกสนุกแล้วสิ ไว้ไปรื้อรูปตอนแก่นๆเอาไปscanมาลงอีกดีกว่า

เมื่อคืนหลับไปแล้วตื่นมาตอนตี5 แว้บเข้ามาอ่านข้อความในบอร์ด
หลังจากได้อ่านข้อความของพี่นักเขียนจบ ก็กลับไปนอนต่ออีกหน่อย
ฝันว่าได้ไปอยู่ในงานกีฬาสีเลย มีสนาม มีผู้คนเต็มไปหมด เหมือนในโรงเรียน
เดินสวนกับพี่เฉลย พี่เค้าก็รีบส่งหนังสือให้แบบไม่ได้มองเราเท่าไหร่ แบบว่ารีบร้อนมาก
หนังสือที่ส่งให้เหมือนกับกำลังส่งไม้วิ่งผลัดเลย แล้วได้มีการอ่านบอร์ดนี้
ตอบไปตอบมา หลายคนหลายข้อความมาก แต่จำไม่ได้ว่าคุยกันถึงเรื่องอะไรบ้าง
และตลอดเวลาที่ฝัน จะได้ยินเสียงเพลงWhen You Believeที่พี่นักเขียนโพสต์ไว้ตลอดเลย
จะจดจำได้แต่ท่อนนี้วนไปเวียนมา และคงเป็นเพราะนกชอบท่อนนี้ด้วย

There can be miracles
When you believe
Though hope is frail
It's hard to kill
Who knows what miracles
You can achieve
When you believe
Somehow you will
You will when you believe

วันนี้ตื่นสายเลย รู้สึกตัวอีกที 6โมงกว่าแล้ว ว้า รีบๆๆๆๆๆ
ฝันแค่ชม.เดียว แต่เหมือนใช้เวลาในเหตุการณ์ครึ่งวัน

ส่วนเรื่องที่ฝันถึงพี่เฉลย คงเพราะพี่เค้าบอกว่าจะเอาหนังสือมาให้ที่ทำงาน
เช้ามาก็รีบให้คนแวะมาฝากให้ รีบมารีบไป ขอบคุณสำหรับหนังสือจ้าพี่

 

น่าเอ็นดูทุกคนเลยนะครับ..กระแสพลังห้องวิทย์ฯอบอุ่นจริงๆครับ
รูปพี่เม้าส์ก็ยังกับจตุพล พระเอกดังยุคนั้นเลยครับ ปัจจุบันนี้ยิ่งหล่อขึ้นไปอีก10เท่าครับอันนี้เห็นมากับตา
คุณเอก ซิปเปอร์ก็เพิ่งเห็นนี่ล่ะ ดูฉลาดน่ารักมากๆครับ
คุณเฉลยก็หล่อเท่ห์เหมือนดาราฮ่องกงหลี่หมิง ใส่รองเท้านันยางด้วย อิอิ
ฝ่ายหญิงทุกคนก็น่ารัก ฉลาดฉายแววอัจฉริยะกันทุกคนเลยครับ
ว่าแต่ Falkman นี่จะอยู่ฝ่ายหญิง หรือชายดี?

 

รูปนี้ดูแล้วอมยิ้ม ฉายแววน่ารัก ฉลาด รอยยิ้มนี้คุ้นตามากๆ
เห็นปุ๊บรู้สึกเหมือนนักร้องดัง เติ้งลี่จวิน ในวัยเด็กมากๆครับ
พี่นักเขียนดูมีเมตตาตั้งแต่เด็ก เห็นอาบน้ำแมวตั้งแต่ 3 ขวบ
ดูท่าเจ้าแมวมีความสุขมาก ยืนนิ่งเลยครับ..
ลองเอารูปเขียนมาเทียบดูหน่อยนะครับ

 

Falkman เดินสายกลาง ไม่เป็นอะไร

 

ขอบคุณอาจารย์อย่างสูงครับ ตอนนี้ความเชื่อผมเปลี่ยนเป็นความรู้แล้วครับก็เป็นการพิสูจน์ความเป็นจริงทั้งหลายด้วยตัวเอง โดยมีอาจารย์ตรวจข้อสอบให้
ไม่ทราบจิตวิญญาณเสมือนร่วมร่างแต่ต่างมิติเค้าจะภูมิใจหรือเปล่าน้า คืนนี้ฝันถึงกันหน่อยนะ

 

หัวหน้าชั้นเราเนี่ยสุดยอดจริงๆ เขียนรูปจากความฝัน อย่างนี้ต้องขึ้นเป็น อาจารย์ได้แล้วครับ

 

[b-wai]


อ้อเห็นแล้วครับ น้องเค้าใส่เสื้อขาวนี่เอง
รำสวยมากๆเลยนะครับน้องจิตต์
http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=91012&page=5

ที่คุณ ซิปเปอร์ ทายมา 3 อย่างที่ตรงใจน้องจิตต์ ผมว่าใช่นะ
1. เครื่องแต่งกายที่เป็นอียิปต์
2. ดวงตา
3. สร้อยคอที่มีรูปด้วง
ว่าจะมาตอบอยู่เหมือนกัน แต่คุณซิปเปอร์คิดตรงกับผมหมดเลย
เดี๋ยวต้องเปลี่ยนไปทางอื่นแล้วคับ..ขอไปคิดใหม่ก่อน

ส่วนเรื่องมนุษย์ต่างดาวของ คุณแก้วทิพย์ น่าตื่นเต้นดีนะครับมาอยู่กันเต็มบ้าน แล้วจะมากันอีกรึเปล่าไม่รู้ จิตวิญญาณเราคงสืบเชื้อสายมาจากโลกอื่นๆมาก่อน แล้วก็ปรารถนามาเรียนรู้อยู่โลกใบนี้ก็เป็นได้ครับ..งั้นผมขอคุณแก้วทิพย์เอาเรื่องนี้ไปลงที่ ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) เผื่อจะมีคนมาช่วยอธิบายให้ครับ (มีพี่ท่านนึงมาช่วยตอบให้แล้วครับ-ตามไปอ่านที่หน้า 9 ครับ) ดร.เทพนม เมืองแมน ท่านยังเคยสื่อถาม"พาราซิทัล" บอกว่าผมนี่เคยอยู่ที่ดาวเนปจูนมาก่อน (ฟังแล้วไม่อยากเชื่อเหมือนกันครับ) คล้ายว่ามีความผูกพันทางจิตกันอยู่ จึงตามมาดูแลใกล้ๆ แต่อย่าไปติดกับอดีตเข้าแค่รู้ไว้นะครับ ก็น่าดีใจนะครับที่มีเพื่อนๆทางจิตวิญญาณจากต่างมิติมาคอยดูแล แต่ละคนมีเพื่อนพี่-น้องทางจิตวิญญาดูแลอยู่ข้างๆทั้งนั้นล่ะครับ (ลองหันไปดูสิครับ อิอิ)

พออ่านเรื่องคุณ Kim และชายผู้นั้น ของพี่นักเขียน ที่ว่าทั้งผู้ส่ง-ผู้รับ หรือทั้งเครื่องส่ง-เครื่องรับ ส่งและรับภาพได้คมชัดพอๆกัน เหมือนภาพที่ปรากฎให้เห็นนั้นเกิดจากจินตนาการและจุดประสานมิติ..อธิบายได้น่าคิดทีเดียวครับ
ส่วนการเห็นตัวเป็นๆระดับ Close encounter of the third kind มีหลายคนเห็นมาเดินอยู่ในบ้านเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีหลักฐานยืนยันนอกจากประสบการณ์และคำบอกเล่าครับ ส่วนมากจะเห็น"วัตถุบิน"กันมากกว่า แต่การปรากฎที่ชัดเจนก็เกิดขึ้นยากเหลือเกิน โดยมากมองเห็นกันด้วยตาเปล่าแบบบิดเบื้ยวหรืองเป็นเงาลางๆ หรีอเป็นแสงสว่างได้เท่านั้นครับเหมือนที่อาจาร์อนาลัย พูดถึง"เครื่องพราง"แบบเดียวกันครับ ส่วนที่เห็นชัดนี่อาจเป็นกลุ่มที่อยู่ในระบบสุริยะจักรวาลเดียวกันกับเรา..เนื่องจากเครื่องพรางใกล้เคียงกันมากครับ

(smile)

 

(smile)(smile)(smile)


ตัวจริงพี่นักเขียนคงดูเด็กกว่านี้แน่นอนครับ***

มีเรื่องว่าจะถามพี่นักเขียนอยู่เหมือนกันครับ คือถ้าบางเรื่องที่เป็นความลับพิเศษของโลกและจักรวาล ผู้ไม่มีหน้าที่เกี่ยวข้องคงเข้าไปรับรู้ไม่ได้ถูกมั๊ยครับ คือเมื่อคืนจะพยายามเข้าไปค้นหาเรื่องเทคนิคการสร้างปิรามิดครับ แบบตั้งใจมาก ลองใส่ key word" ปิรามิด+อียิปต์+เทคนิค"..นั่งสมาธิไปหลายนาทีก่อนนอน ที่พอทำได้ก็ประมาณว่าไปรู้เห็นบางส่วนเห็นภาพสถานที่มาบ้าง แต่ก็ไม่รู้ข้อมูลลึกๆอยู่ดีครับ อาจจะใส่ key word กว้างไปไม่เจอข้อมูลที่คมชัด..หรือสติจดจ่อไม่พอก็ไม่ทราบครับ

มานั่งคิดดูอีกทีวันนี้ รู้สึกว่าผมจะตกหล่นเรื่องเกี่ยวกับจิตวิญญาณร่วมร่างต่างมิติไปหน่อย เพราะการค้นหาต้องอาศัยบรรพบุรุษทางจิตวิญญาณที่เกิดในยุคนั้นด้วย ถูกมั๊ยครับ? เราต้องอาศัยมุมมองของเค้าเหล่านั้นนำพาเราไปด้วย..นั่งๆทำงานไปเพิ่งนึกออกครับเดี่ยวลองดูใหม่

จริงๆผมก็ไม่ได้ฝึกมาหลายวันแล้ว เลยสะเปะสะปะฝันมานานครับ เมื่อคืนเลยตั้งใจฝึกอยากสนุกกับผลการทดลองมากกว่าครับ เชื่อว่าคงต้องปล่อยผ่อนคลายให้เป็นธรรมชาติมากกว่านี้อีกสักหน่อยเพื่อรอคำตอบ พี่นักเขียนมีอะไรแนะนำเพิ่มเติมบ้างมั๊ยครับ จะได้เป็นประโยชน์กับคนอื่นๆด้วยครับ
ต้องขอขอบคุณล่วงหน้าครับพี่นักเขียน
แนะนำด้วยครับผ้ม

[b-wai]

 

อ้อ..เมื่อคืนผมฝันว่าพบบุคลิกหนึ่ง ยืนอยู่ที่ป้ายรถประจำทางครับ..ฝนก็ตกพรำๆ..ตอนแรกเห็นยืนหันหลังไม่รู้ว่าเป็นใคร ปรากฎว่าพอหันหน้ามาเหมือนรูปถ่ายเปี๊ยบเลยครับ เห็นเหมือนหน้าน้องมายด์ มีอยู่รูปนึงครับที่หันมามองแล้วยิ้ม [มาเข้าฝันเลยเหรอนี่น้องผม] น้องเค้ามีบุคลิกเหมือนเพื่อนสนิทคนหนึ่งมาก ร่าเริง คุยสนุก คิดแบบตรงไปตรงมานี่ล่ะครับ เล่าให้ฟังเพราะประทับใจเป็นพิเศษครับ เดี๋ยวอีกหน่อยพวกเราบางคนอาจจะฝันว่าพบกันอีก ตั้งแต่มีรูปมาแลกกันดูนี่ คราวหน้าพอเห็นหน้ากันคงจดจำกันง่ายขึ้นนะครับ คงไม่ไปพบแบบลางๆที่มีผ้ามาห่อร่างเหมือนเมื่อก่อนครับ อิอิ

 

สาธุๆๆๆๆๆ ค่า พี่ขจรวรรณเห็นด้วยอย่างแรงเลยค่ะ พี่คิดเหมือนที่ใจหนูคิดทุกอย่างเลยยย สาธุอีกรอบ ><~
(ping-love

 

อ่า....อาหยอยๆๆ ป้อนมาอย่างงี้บ่อยยๆ เดี๋ยวหนูก็เป็นแม่หมูหรอกค่าพี่เฉลย

อ้ะ กินมากๆคอแห้งต้องซัด น้ำ ตาม อึกๆๆๆ แฮ้ .....อิ่ม