พุทธภูมิ อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ธรรมะ

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ออกรับบิณฑบาตรด้านหน้าโรงครัว

1 ก.ค.2555





สรงน้ำ

เช็ดเท้า

รอ

น้อมถวาย

ภายในโรงครัว (กรณีญาติโยมไม่มาก)

 

ให้ธรรมะภายหลังภัตตาหารและญาติโยมทำกิจต่างๆเสร็จแล้ว
วันนี้เทศน์โปรดเรื่องอาชีพการงาน(รอง) และงานหลัก(การมุ่งสู่ทางพ้นทุกข์)


สองคุณแม่ลูก


มากันครบทั้งสามยุคสมัย

รับมอบวัตถุมงคล

 

พระสมเด็จเนื้อเหล็กไหลสายวังฯ

พระสมเด็จเนื้อเหล็กไหลสายวัง


ท่านพิเชฐให้ร่วมทำบุญองค์ละ 10,000 บาท เพื่อร่วมสร้างพุทธสถานภูดานไห

รหัสนี้มีที่นี่ที่เดียว




​

 

พระพุทธปฐวีธาตุ ชุดวรรณะทอง

พระพุทธปฐวีธาตุชุดนี้ที่องค์ท่านเตรียมไว้เนื่องในวาระวันเข้าพรรษาปี 2555










​

 

พระพุทธปฐวีธาตุ ชุดวรรณะทอง (ต่อ)


สร้างจากไม้กลายเป็นหิน




เหมือนงาช้างและเมล็ดข้าวสาร

ท่านพิเชฐถึงกับก้มลงกราบแทบเท้าองค์พ่อแม่ครูอาจารย์
เมื่อองค์ท่านสละวัตถุองค์สำคัญประจำกายแด่ท่านพิเชฐ (ถึงกับน้ำตาคลอทั้งครอบครัว)
เพราะซาบซึ้งในความเมตตาเหลือประมาณแห่งองค์ท่าน

- คุณแม่บอกกล่าวผมด้วยน้ำตาว่า "ของสิ่งนี้เป็นของสำคัญที่สุดของท่าน แต่ก็เป็นเพียงวัตถุมงคลภายนอก
ท่านให้ไว้เป็นกำลังใจ แม่อยากให้ลูกเอาธรรมะของท่านมาใส่ไว้ในใจของลูกให้ได้นะลูก"

- องค์พ่อแม่ครูอาจารย์บอกสั้นๆว่า "ให้ได้ทุกอย่าง!"

ครูชาติ




คุณแม่

คุณยาย

คุณหลาน​

 

กุฏิคุณแม่บุญชม

สร้างเสร็จแล้ว



กุฏิหลังเดิม

- กุฏิหลังนี้ องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านทาสีให้เอง โดยมีคุณแม่และญาติโยมคอยถวายงานช่วย
- ประตูหน้าต่างเป็นไม้เก่า ทั้งซื้อมาในราคาย่อมเยาว์และแม่ค้าน้อมถวายให้เปล่า

- ภายใน ใช้เป็นที่ทำงานเย็บผ้า ซ่อมผ้าอาศัย,ที่เตรียมเครื่องถวายฯด้วย

- ด้านหลังคุณแม่เป็นห้องพระ,ห้องภาวนา

- ภายในห้องพระกั้นด้วยตู้นี้ ,ฝ้าเพดานบุด้วยไม้อัด

มองออกไปด้านนอก...
ขอโมทนาสาธุในความสำเร็จครับ

 

ขออนุญาตลากลับ


ก่อนกลับผมอยากได้หินจันทรฆาต จึงติดตามองค์ท่าน ซึ่งก็ได้รับมา 1 ชิ้น ดีใจมากครับ

พร้อมแล้ว


ฝนเตรียมว่าจะตกหนัก

น้ำท่วมและฝนลงหนักแถวเมืองกาฬสินธุ์ระหว่างเดินทางกลับ

พุทโธ เม นาโถ พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า กราบ
ธัมโม เม นาโถ พระธรรมเป็นที่พึ่งของ<WBR>ข้าพเจ้า กราบ
สังโฆ เม นาโถ พระสงฆ์เป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า กราบ

วาระสำคัญครั้งต่อไปคือวันอาสาฬบูชา ที่ 2 สิงหาคม 2555 (วันพฤหัสบดี)
และวันเข้าพรรษา ที่ 3 สิงหาคม 2555
แล้วพบกันกับญาติธรรมทุกๆท่านครับ

ธรรมรักษ์ผู้รักษ์ธรรมทุกท่านเทอญ
IT Man/02.07.55

 

พระพุทธปฐวีธาตุที่คุณแม่ฝากผมมาเลี่ยม

พระพุทธปฐวีธาตุ 2 องค์ที่คุณแม่ฝากผมมาเลี่ยมกรอบเงิน
เพื่อเป็นองค์ประจำกายของคุณแม่





ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จักหามาได้เหมือนกันขนาดนี้

ประหนึ่งว่า "แม่กะลูก" กันเลยทีเดียว
​

 

ซุ้มรับรองและลานธรรม

สวนหย่อม

ในมุมที่ดูสบายๆของสวนหย่อมนี้พ่อแม่ครูอาจารย์ได้ให้ธรรมะะง่ายๆสั้นๆแต่มีความหมายลึกซึ้งกินใจ.....หากสามารถน้อมนำมาปฏิบัติในชีวิตจริง

องค์ท่านถามผมว่าโยมจำได้มั้ยว่าสภาพเดิมของที่ตรงนี้เป็นเช่นไร เป็นพื้นที่ๆไม่น่าดูและไม่น่ามองเลย ท่านจึงได้ปรับปรุงภูมิทัศน์ให้น่าดู น่ามอง น่านั่งขึ้นมา.....ญาติโยมหลายๆคนก็ทักท้วงว่าทำไมองค์ท่านไม่ไปทำตรงที่มันสวยงามดูดีกว่านี้จะมาเสียเวลากับพื้นที่เสื่อมโทรมทำไมกัน มันไม่คุ้มค่าเลย

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ให้ธรรมะผมสั้นๆว่า.....ในส่วนที่ดีอยู่แล้วเราก็รักษาความดีไว้อยู่เช่นนั้น หากแต่ในส่วนที่มันไม่ดีหรือยังไม่ดีพอเราก็แก้ไข ปรับปรุง พัฒนาให้ดีขึ้นมาเท่าเทียมกับส่วนที่ดีอยู่แล้วก็จะทำให้ดีนั้นดียิ่งๆขี้นไป ดีกว้างหรือดีรอบนั่นเอง

ธรรมชาติธรรม
สมาชิกธรรม/นรธ.พิเชฐ

 

นิพพาน ๓ อย่าง
นิพพานนั้นองค์สมเด็จพระบรมศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงสอนได้ว่า มีอยู่ ๓ อย่าง คือ​

๑. นิพพานชั่วขณะเรียกว่า “ตะทังคะนิพพาน” หมายความว่าจิตเข้าสู่ความพ้นจากกิเลส คือความหลุดพ้นชั่วขณะ ในขณะที่จิตเข้าสู่ความหลุดพ้นอย่างนั้นก็เป็นเหตุให้พบความสุขอย่างสุดยอดทีเดียวแต่เมื่อเหตุยังมี ทิฏฐิคือความคิดความเห็นยังอยู่ ย่อมนำจิตเข้ามาสู่ในโลกีย์วิสัยอีกได้ นิพพานอย่างนี้ท่านเปรียบเสมือนหนึ่งลิงที่อยู่นิ่งได้ชั่วขณะเดียว แต่ก็ยังดีกว่าผู้ที่ไม่ได้เสียเลยนิพพานชนิดนี่ท่านเรียกว่า “ตะทังคะนิพพาน” คือนิพพานชั่วขณะ
ส่วนอีกสองประการนั้น เป็นนิพพานอยู่ชั่วกาลนาน เรียกว่า “สะอุปาทิเสสะนิพพาน” เป็นการที่นำดวงจิตเข้าสู่นิพพานอย่างถาวร ไม่กลับออกมาอีกแล้ว เพราะว่าตัดเสียหมดทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอะไรเหลือคงอยู่แต่ร่างกายเท่านั้น ยังกิน ยังเดิน ยังพูด ยังนอนอยู่
ส่วนอีกอย่างหนึ่งนั้นเรียกว่า “อะนุปาทิเสสะนิพพาน” นิพพานชนิดนี้ไปหมดทีเดียว ร่างกายก็ไปแล้ว ดวงจิตก็หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งปวงเข้าสู่นิพพาน เรียกกันว่าดับสนิททีเดียว ไม่มีเชื้อให้ลุกติดอีกได้ เหมือนเมล็ดพืชที่ปราศจากยางงาเพราะถูกคั่วเสียแล้ว แต่ไม่ใช่หมายความว่าเมล็ดพืชนั้นจะสูญหายไปจากโลก​

ถาม ขอถามปัญหาเกี่ยวกับคำว่า “สะอุปาทิเสสะนิพพาน” กับ “อะนุปาทิเสสะนิพพาน” นั้นหมายถึงว่าดับกิเลสมีเบ็ญจขันธ์เหลือหรือดับเฉพาะบางส่วน มีบางท่านได้ยืนยันว่า “สะอุปาทิเสสะนิพพาน” คือว่าดับกิเลสที่มีเบ็ญจขันธ์อยู่
ตอบ “สะอุปาทิเสสะนิพพาน” คือการดับกิเลสที่มีเบ็ญจขันธ์อยู่ เพราะเหตุว่า อุปาทานยังครองสังขารนั้น​

ถาม หมายถึงพระโสดา สกิทาคา อนาคาใช่ไหม ส่วน ”อะนุปาทิเสสะนิพพาน” นั้นหมายถึงพระอรหันต์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งปวง ปัจเจกพุทธทั้งหลายเช่นนี่ ขอทราบความจริงเป็นอย่างไรกันแน่ครับ
ตอบ ใครเป็นคนอุตตริที่จะทำให้คนอื่นเข้าใจเช่นนี้ เออ เรื่องนี้จะต้องพูดกันยืดยาว เอาละ ให้ตั้งใจฟังกันทุกคน
<O</O< font>
เรื่องนี้ครั้งหนึ่งเคยได้พูดกันมาแล้ว่า นิพพานในพุทธศาสนา หรือขององค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น มีอยู่ ๓ ประการ คือ เรียกว่า นิพพานสามขั้น
<O</O< font>
ขั้นที่ ๑ เรียกว่านิพพานชั่วคราว หรือ “ตะทังคะนิพพาน” คือเมื่อเข้าสู่นิพพานแล้ว ทิฏฐิก็นำจิตนั้นออกจากแดนนิพพาน การเข้านิพพานในขั้นนี้ เมื่อผู้ที่ทำจิตถึงซึ่งการที่จะเข้าสู่นิพพานแล้วย่อมเข้าได้ทุกคน แต่ไม่เป็นการถาวร “สะอุปาทิเสสะนิพพาน” นั้น หมายถึงนิพพานที่ยังมีร่างกายอยู่ เพราะเหตุว่าสังขารยังมีอุปาทานครอง แต่เป็นนิพพานที่ไม่กลับออกมาอีกแล้ว เป็นอรหันต์ตั้งแต่ครั้งยังมีชีวิตได้แก่พระอรหันต์ทั้งหลายทั้งปวงที่มีอยู่นั้น ตั้งแต่สมัยพุทธันดรมาจนกระทั่งสมัยนี้
<O</O< font>
ส่วน “อะนุปาทิเสสะนิพพาน” นั้น หมายความว่า ร่าง หรือดวงจิตที่อยู่ในร่างที่เข้าสู่นิพพานแล้วนั้น ได้แตกดับขันธ์ไป ทำให้การนำจิตเข้าสู่นิพพานเป็นการถาวรไม่กลับออกมาอีก ไม่มีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย โศกปริเทวทุกข์ทั้งปวง
<O</O< font>
ไม่ใช่แบ่งชั้นวรรณะว่า ถ้าเป็นสะอุปาทิเสสะนิพพานแล้ว จะได้ตั้งแต่ชั้นโสดาบันไปจนถึงอนาคา ส่วนอะนุปาทิเสสะนิพพาน คือ นิพพานของสังขารที่ปราศจากอุปาทานครองนั้น จะเป็นนิพพานเฉพาะสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทังหลาย ๒๘ พระองค์ก็ดี พระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลายดุจเมล็ดทรายในท้องมหาสมุทรก็ดี ประดุจพระอรหันต์ทั้งปวงที่เข้าสู่นิพพานแล้วเท่านั้นหามิใช่เป็นการแบ่งชั้นวรรณะว่านิพพานอย่างนั้นเฉพาะคนชั้นนั้น นิพพานอย่างนี้เฉพาะคนชั้นนี้ ฉันใดก็ตาม เมื่อทำจิตให้เข้าถึงซึ่งแดนพระนิพพาน คือแดนแห่งความสงบแล้วย่อมจะเป็นได้ทั้งสิ้นเสมอเหมือนกันหมด หากแต่ว่ายังมีสังขารที่มีอุปาทานครองอยู่ หรือเป็นสังขารที่ปราศจากอุปาทานครองแล้วเท่านั้น​

ถาม ภาวะนิพพานนี้จะประสพได้เมื่อยังมีชีวิตอยู่หรือว่าตายไปแล้วจึงจะได้ประสพ
ตอบ ไม่น่าจะเป็นปัญหาเลย เมื่อเข้าใจถึงนิพพาน ๓ ประการที่พูดให้ฟังแล้ว ย่อมจะพิจารณาเห็นว่าภาวะนิพพานนั้น จะประสพเมื่อมีชีวิตอยู่ หรือเมื่อหาชีวิตไม่แล้วได้ทั้งสิ้น เมื่อมีชีวิตอยู่ก็ได้ ”สะอุปาทิเสสะนิพพาน” เมื่อดับชีวิตไปแล้วก็พึ่งอะนุปาทิเสสะนิพพานและ ตะทังคะนิพพานนั้น ย่อมได้แก่บุคคลทั่วที่มีชีวิตอยู่ หรือผู้ที่ไม่มีชีวิตแล้ว แต่เมื่อทำจิตให้เข้าถึงซึ่งแดนนิพพานนั้นชั่วขณะและเมื่ออยู่ในแดนนิพพานชั่วขณะแล้ว ทิฏฐิอันประกอบไปด้วย กามสุขัลลิกานุโยคก็ดี ตัณหา อุปาทานทั้งปวงก็ดี เป็นผู้นำจิตนั้นออกจากแดนนิพพาน​

ถาม “ภาวะนิพพาน” กับ “จิตที่บรรลุนิพพานนั้น” มีความแตกต่างหรือเกี่ยวข้องกันอย่างไร
ตอบ ต่างกัน จะพูดให้ฟัง “ภาวะนิพพาน” หมายถึง ความเป็นอยู่แห่งแดนนิพพาน หรือเราจะเรียกว่าอะไรก็ตาม ในเมื่อเข้าไปสู่ในที่นั้น เมื่อนำจิตเข้าไปสู่ภาวะนิพพานได้แล้ว จิตนั้นก็เป็นจิตที่เข้าสู่นิพพาน ภาวะนิพพานก็คือภพแห่งนิพพานนั้นเอง “ส่วนจิตนิพพานนั้น” เป็นจิตที่อยู่ในรูป หรือจิตที่ปราศจากรูป หากบำเพ็ญจนกระทั่งจิตนั้นเข้าสู่ภาวะนิพพาน หรือภพแห่งนิพพาน หรือวความเป็นอยู่แห่งนิพพานแล้ว ก็ได้ความเป็นนิพพานโดยสมบูรณ์ ดังจะยกตัวอย่างให้เข้าใจ​

ภาวะนิพพาน หรือ ภพนิพพานนั้นอยู่ที่ใด ไม่มีผู้ใดที่จะชี้แจงแถลงไข หรือว่าจะวาดรูปให้เห็นได้ แต่มีข้อที่จะพึงอุปมาได้ว่า ประดุจนั่งอยู่ในห้องนี้เป็นแดนแห่งสามัญธรรมดาทั่วไป ครั้นออกจากประตูห้องนี้ไปสู่ห้องอื่น ก็เข้าสู่แดนนิพพานนั้น เพียงชั่วมีอะไรอย่างใดอย่างหนึ่งมากั้นกลางไว้ อาจจะมองเห็นภาวะนิพพานได้ แต่ไม่สามารถจะนำจิตเข้าส่ภาวะนิพพานนั้น แต่เมื่อใดสามารถนำจิตเข้าสู่ภาวะนิพพานนั้นได้แล้ว จะรู้แจ้งแก่ตนเอง เป็นปัจจัตตัง ผู้อื่นจะรู้ได้กับตัวเรายากที่สุด และตัวเราก็ไม่อาจจะชี้แจงแถลงให้ผู้ใดทราบ เรื่องนี้จะต้องไปพิจารณาด้วยจิตของตัวเองแล้วจะเข้าใจอย่างซาบซึ้ง ไม่สามารถจะอธิบายให้เห็นแจ่มชัดได้หรือนัยหนึ่งเปรียบประดุจมีฉากใสๆ ที่ทำด้วยเส้นใยแมลงมุมซึ่งสามารถจะมองทะลุฉากนั้นไปได้ แต่ว่าไม่สามารถจะเข้าไปยังหลังฉากนั้นได้ ถ้าหากเมื่อใดผ่านฉากนั้นไปได้แล้วจะรู้สึกว่าจิตของตัวเราในภาวะนิพพานนั้นเป็นจิตอีกรูปหนึ่ง ซึ่งแตกต่างกับจิตเดิมอย่างยิ่งทีเดียว

ถาม เมื่อจิตบรรลุนิพพานแล้วยามที่มีชีวิตอยู่ สุขอย่างไรก็พอจะอนุมานได้ ทีนี้เมื่อเป็น อะนุปาทิเสสะนิพพาน คือ เบ็ญจขันธ์ทำลายลงไปแล้ว จิตนั้นยังมีอยู่หรือเปล่าว จิตที่เหนี่ยวนิพพานเป็นอารมณ์นั้นมีอยู่หรือเปล่า

ตอบ มีอยู่ตลอดไปไม่มีวันเสื่อมคลาย เพราะจิตหรือวิญญาณนั้นเป็น “อมตะ”​

ถาม และเมื่อจิตอยู่อย่างนั้น ทำไมจิตจึงไม่ทำหน้าที่เกิดอีก
ตอบ เพราะว่าจิตหลุดพ้นจากกิเลสทั้งมวล ไม่มีสิ่งใดมาข้องเกี่ยวอีกต่อไป สิ้นกังวลแล้ว สิ้นความอยาก สิ้นตัณหาอุปทานแล้ว เห็นแจ้งแล้วในสิ่งที่ควรรู้ควรเห็นจึงไม่ต้องการจะกลับมาด้วยความเบื่อหน่ายอย่างยิ่ง​

ถาม แล้วจิตที่บรรลุนิพพนานหลังจากจากดับเบ็ญจขันธ์แล้วนั้นมันอยู่อย่างไร เพราะไม่มีร่างที่จะอาศัยอยู่
ตอบ ไม่จำเป็นจะต้องมีร่าง ถ้ามีร่างอีกเมื่อใด ก็หมายความว่ากลับมาเกิดใหม่ ซึ่งผิดไปจากหลักคำสอนขององค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงกล่าวไว้ว่า “นิพพานนัง ปรมัง สุญญัง” หมายความว่าในนิพพานนั้น สูญการเกิด สูญกิเลส ยังอยู่แต่วิญญาณที่บริสุทธิ์ปราศจากกิเลส เป็นวิญญาณบริสุทธิ์แท้ หรือจิตเดิมแท้ซึ่งไม่มีสิ่งใดมาเคลือบคลุม เป็นจิตที่สว่างแล้ว ไม่มีกิเลสมาหุ้มห่อ ไม่มีอวิชชา คือความไม่รู้แจ้งเห็นจริงในสิ่งที่ควรรู้ควรเห็น เป็นจิตที่ไม่ต้องมีชาติ ชรา มรณะ ทุกข์โศกปริเทวอุปายาสใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อจิตซึ่งปราศจากกิเลสอาสวะทั้งมวลเช่นนี้แล้ว ย่อมเป็นจิตที่บริสุทธิ์ผ่องใสประดุจดวงไฟที่รุ่งโรจน์ จึงไม่จำเป็นที่จะต้องมาหาความดับของความรุ่งโรจน์นั้นอีก​

ถาม ถ้าเช่นนั้นหากมีความต้องการที่จะติดต่อกับจิตของพระพุทธเจ้า จะติดต่อได้ไหม
ตอบ ติดต่อได้แน่นอนที่สุด ก็การที่เข้าไปในพระอุโบสถแล้วทำสังฆกรรมทั้งหลาย มีการทำวัตรเช้า ทำวัตรค่ำ มีการสวดเจริญพระพุทธมนต์ มีการภาวนาทั้งหลายเหล่านี้ ทำอะไร​

ถาม น้อมจิตนึกถึงพระพุทธเจ้าครับ
ตอบ นั้นแหละเป็นคำตอบที่ตรงอยู่แล้ว สมเด็จพระบรมศาสดา และบรรดาพระอริยะทั้งหลายก็ย่อมทราบการกระทำนี้ แม้แต่ว่าในขณะนั้นจะได้กระทำไปโดยไม่มีความตั้งใจหรือตั้งใจท่านย่อมทราบหมดสิ้น​

ถาม ก็เมื่อจิตอรหันต์หลังจากนิพพานแล้วอย่างพระพุทธเจ้าเป็นจิตซึ่งไม่มีรูป ไม่มีอายตนะเป็นเครื่องสืบต่อไป จิตนั้นจะมีอานุภาพบันดาลให้ผู้นั้นติดต่อกับพระองค์ได้อย่างไร
ตอบ อาจจะลืมคำสอนของสมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าไปบางตอนแล้วก็ได้กระมังจึงได้ถามอย่างนี้ พระองค์ได้ทรงตรัสสั่งสอนไว้ว่า อันจิตของผู้ใดเป็นจิตที่สงบแล้ว จิตนั้นย่อมสามารถทำสมาธิให้เกิดขึ้นได้ จิตของผู้ใดมีสมาธิแล้ว จิตของผู้นั้นย่อมมีพลัง จิตของผู้ใดมีพลังแล้วย่อมสามารถกระทำการใด ๆ ที่ผิดแผกแตกต่างออกไปจากการกระทำของคนสามัญธรรมดาทั้งหลายได้​

คัดลอกโดย huayhik จากหนังสือ : คำสั่งสอนอบรมของสมเด็จท่านพระพุฒาจารย์ (โต พหรมรังสี)​

​

​

 

ประมวลภาพหลวงพ่อจ่ามาโปรดฯ เพิ่มเติมจากภาพถ่ายโดยคุณแม่บุญชมฯ

วันที่ 30 มิ.ย. 55 หลังจากที่หลวงพ่อได้ทำกิจต่างๆเสร็จแล้ว
เวลา 10:00 น. หลวงพ่อกับองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ได้เมตตารับบิณฑบาตรโปรดญาติโยมที่มาร่วมทำบุญในวันนั้น





เมื่อท่านรับบิณฑบาตรเสร็จ ผมกับครูชาติขออนุญาตถวายการล้างเท้าแด่ทั้งสองรูป




ยอมรับว่า...ตื่นเต้นและปีติยินดีมากๆ ขอให้ญาติธรรมทั้งหลายจงมีส่วนในบุญนี้โดยทั่วกัน​

 

รับถวายภัตตาหารกับปัจจัยไทยทาน

ภาพประวัติศาสตร์ภูดานไห ที่องค์ครูบาอาจารย์ทั้งสองรูป มาอยู่ที่นี่พร้อมกันให้พวกเราได้กราบไหว้ ทำบุญ เอาบุญกับท่าน



คุณโยมพ่อของหลวงพ่อจ่า

คุณโยมพ่อขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ท่านเกี่ยวดองเป็นญาติกันทั้งทางโลกและทางธรรม​

 

ขออนุญาตถ่ายภาพร่วมเพื่อเป็นที่ระลึก

หลังจากรับธรรมจากหลวงพ่อ จึงขออนุญาตถ่ายภาพเป็นที่ระลึก

หลวงพ่อหลังเทศน์โปรดเสร็จ

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์นิมนต์หลวงพ่อเมตตาถ่ายภาพร่วม

ถ่ายภาพร่วมเป็นที่ระลึก

ช่วยกันอัญเชิญพระบรมฯพระพิมพ์บรรจุภายในย่ามหลวงพ่อ

น้อมส่งหลวงพ่อขึ้นรถ เพื่อเดินทางกลับหนองคาย​

 

น้อมส่งหลวงพ่อขึ้นรถ เพื่อเดินทางกลับ

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ขณะเดินมาส่งหลวงพ่อ







รอให้รถ(อุ่นเครื่อง)และญาติโยมพร้อมออกเดินทางครับ

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์น้อมถวายบาตร


องค์พ่อแม่ครูอาจารย์น้อมถวายชุดผ้าไตร เครื่องไทยทาน

และปิดประตูรถถวาย

รถเต็มพอดีครับ หึหึ

ไปแล่วครับ...
ขอให้ญาติธรรมที่ได้มาศึกษาธรรมะในบอร์ดนี้ จงมีส่วนในบุญที่พวกเราได้ทำ
เพื่อน้อมถวายแด่องค์ครูบาอาจารย์ทั้งสองรูปโดยทั่วกันครับ

Link ที่เกี่ยวข้องกัน:
01: ประมวลภาพหลวงพ่อจ่ามาโปรดภูดานไห
02: หลวงพ่อให้ธรรมะ
03: กราบนมัสการลาและน้อมส่งหลวงพ่อเดินทางกลับ
04: ภาคกลางคืน:รับฟังธรรมะจากองค์พ่อแม่ครูอาจารย์
05: สนทนาธรรมยามเช้า (1 ก.ค.55)
06: องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ออกรับบิณฑบาตรด้านหน้าโรงครัว
07: พระสมเด็จเนื้อเหล็กไหลสายวังฯ
08: พระพุทธปฐวีธาตุ ชุดวรรณะทอง
09: พระพุทธปฐวีธาตุ ชุดวรรณะทอง (ต่อ)
10: กุฏิคุณแม่บุญชม
11: ขออนุญาตลากลับ (จบ)<!-- google_ad_section_end -->
และ
12: รับถวายภัตตาหารกับปัจจัยไทยทาน
13: ขออนุญาตถ่ายภาพร่วมเพื่อเป็นที่ระลึก
14: น้อมส่งหลวงพ่อขึ้นรถ เพื่อเดินทางกลับ<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

กราบ กราบ กราบ
IT Man/10.07.12​

 

ภาพกิจธรรมที่ผ่านมา

ย้อนไปเมื่อวันอังคารที่ 29 พ.ค. 2555 :
องค์พ่อแม่ครูอาจารย์มอบเครื่องพิมพ์และโต๊ะคอมพิเตอร์แด่เจ้าหน้าที่กรมป่าไม้ ที่ถวายอำนวยความสะดวกในด้านต่างๆ
เช่นระหว่างการธุดงค์ กิจกรรมของภูดานไห เป็นต้น ขอกราบโมทนาสาธุครับ


​

 

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาญาติโยมสร้างลานธรรมและแท่นประดิษฐานองค์พระ

21 พ.ค. 2555 (17:43)








23 พ.ค. 2555 (16:30)<!-- google_ad_section_end -->


กราบ กราบ กราบ​

 

ภาพเบื้องหลังความสวยงามของลานธรรม
23 พ.ค. 2555 (14:28)
คุณตา คุณยายกำลังเคลียร์พื้นที่และขนไม้กลายเป็นหิน เพื่อจัดวางให้เป็นแนว














​

 

ภาพเบื้องหลังความสวยงามของลานธรรม
23 พ.ค. 2555 (15:00)

ไม่ได้จัดเรียงภาพนะครับ









24 พ.ค. 2555 (15:21)



​

26 พ.ค. 2555 (15:36)



​

 

กราบ กราบ กราบ

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช

สาธุ สาธุ สาธุ

 

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ทาสีกุฏิให้คุณแม่ชม
16 มิ.ย.2555 (14:42)



ญาติโยมกำลังซ่อมถนน เพื่อทำแนวป้องกันน้ำไหล พัดเอาหินออกไป
16 มิ.ย.2555 (14:49)

ธรรมชาติน่ายลบนภูดานไห



ดอกกล้วยไม้ป่า


ดอกบัวกำลังจะบาน

ดอกบัวบานแล้ว


หลังคาเคลือบแผ่นกันความร้อน เพื่อมุงหลังคาศาลา


รถไถเกลี่ยดินที่พึ่งนำมาถมเพิ่มให้เสมอกัน

​