หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร(ฝัน)

งามสง่า ทรงอำนาจบารมี...ยินดีด้วยครับผม​

 

งามเป็นตางึดแท้น๊อ...



ฝากให้ท่าน IT MAN

 

โฮ..........มาคือคักเป็นตางึดแท๊.........​

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านครับส่วนผมขอร่วมทำบุญในวาระนี้ด้วย 3,000 บาท จักน้อมถวายในวาระสงกรานต์นี้ที่วัดภูดานไหครับ... Jokky........

 

สรุปยอดร่วมทำบุญกับองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ วาระสรงน้ำองค์พระในภูดานไห คร่าวๆดังนี้
1. IT Man (สมบัติ) = 3,000-
2. ท่านซึ้งบน (สันติ) = 3,000-
3. ท่าน Phoobes (ภูเบศวร์) = 2,000-
4. ท่านฉันทะธรรม = 2,001.01-
5. ท่านสมาชิกธรรมและญาติธรรม = ถวายที่วัด
6. ท่าน ดร.นนต์ = 2,000- (ถวายที่วัด)
7. ท่าน Jokky = 3,000- (ถวายที่วัด)
8. คุณพิศดู (มานิตย์) = 2,509-

- Link เพิ่มเติม
- หากท่านประสงค์จะทำบุญผ่านวิธีการประมูลรับพระพุทธปฐวีธาตุ เรียนเชิญตาม LINK นี้
- หากท่านประสงค์จะทำบุญและรับพระพิมพ์ปิดตาสี่กร(สายวัง) เรียนเชิญตาม LINK นี้
(1.คุณรุ่งเรือง ร่วมทำบุญ (6 เม.ย.) มอบองค์ที่ 6 (แถวที่ 2 ขวามือ)ให้ครับ)

โมทนาสาธุบุญทุกประการกับทุกๆท่าน ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญเด๊อ
IT Man/11-12.04.55

 

รู้จักกิเลส เห็นแจ้งทุกข์ เข้าถึงธรรม ​

​

บริหารงานด้วยความสะอาด สว่าง สงบ​

​

ขอเพิ่มเติมตามความเข้าใจเรื่องการกำจัดเชื้อกิเลส จากการประมวลธรรมะที่ได้รับมาดังนี้:​

- มีสติกำหนดรู้...เพ่งในกาย-ใจ
- แผดเผาด้วยสติ เมื่อเกิดอารมณ์กิเลส-ตัณหา (โลภ โกรธ หลง ราคะ มานะ) ขึ้นภายในใจ
เมื่อ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ กระทบกับ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (สังขารจะนำมาปรุงแต่งให้เกิดเป็นกิเลสต่างๆ)
- ใช้สติสั่งปัญญาให้อบรมใจ โดยสอนให้รู้ ให้เห็นโทษของทุกข์ความไม่เที่ยง อันเกิดขึ้นจากการที่จิตหลงไปตามอารมณ์ เช่น เกิด แก่ เจ็บ ตาย ฯลฯ
- น้อมนำทุกสรรพสิ่งลงสู่กฏไตรลักษณ์ (ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา) เพราะในที่สุดกายกับใจก็ต้องแยกกันไป​

ปล: มีสติเตือนตนเสมอว่า
- อย่าส่งใจไปภายนอก ให้เกิดอารมณ์ที่เป็นพิษ (หรือ)
- อย่าปล่อยให้จิตไปกระทบหรือรวมกับอารมณ์
- อวิชชา (หัวหน้ากิเลส) = ความไม่รู้ = ความหลง

IT Man/12.04.55​

 

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
​

 

[FONT=Verdana, sans-serif]วาระบุญและอจินไตยเหนือดินแดนประเทศลาว (ภาคสอง)[/FONT]​

[FONT=Verdana, sans-serif]บันทึกเรื่องราวระหว่างวันที่ 30, 31 มีนาคม และ 1 เมษายน 2555[/FONT]​

[FONT=Verdana, sans-serif]บันทึกจากประสบการณ์จริง แต่ความจริงแท้ทั้งหมดนั้นเกินวิสัยของผม จึงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน[/FONT]​

[FONT=Verdana, sans-serif]ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ณัฐนนต์ สิปปภากุล[/FONT]​

​

ตอนที่ 1 บุพบท

เรื่องราวของการแสวงบุญ ณ เขตภูเขาควาย ประเทศลาว ที่เกิดขึ้นในระหว่างวันที่ 30, 31 มีนาคม และ 1 เมษายน 2555 ในครั้งนี้ จึงเป็นวาระต่อเนื่องจากเมื่อครั้งที่เคยไปมาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2555 ที่ผ่านมา ดังที่ได้นำเสนอในบทความเรื่อง "เส้นทางบุญจากโคราช หนองคาย สู่เขตภูเขาควายประเทศลาว" มาแล้ว

การเดินทางในครั้งนี้ เริ่มขึ้นในช่วงบ่ายของวันที่ 29 มีนาคม 2555 ผมพร้อมทั้งคุณหนุ่ม (ผอ.ชยุต) และคุณปพน (ลูกน้อง ผอ.หนุ่ม) ได้ออกเดินทางจากโคราชราวบ่ายสามโมง มุ่งหน้าสู่สำนักสงฆ์แสงจันทร์เนรมิต อำเภอเมือง หนองคาย เพื่อไปพักค้างคืนที่นั่น พวกเราอาศัยรถยนต์ Camry พาหนะบุญของคุณหนุ่มในการเดินทางเช่นเคย เมื่อเลยเขตจังหวัดขอนแก่นเล็กน้อย ผมเองได้ถือโอกาสนั่งภาวนาไปด้วย ปรากฏว่า ขณะที่รถแล่นมาเกือบถึงจังหวัดอุดรธานี มีพลังบางอย่างสื่อมาที่ผม พอรถแวะที่ปั้มน้ำมันก่อนเข้าตัวเมืองอุดร ผมจึงเล่าให้คุณหนุ่มและคุณปพนฟัง ซึ่งทั้งสองคนก็รู้สึกแปลกถึงพลังนั้นเช่นกัน พอรถเคลื่อนออกจากปั้มน้ำมันได้เพียงเล็กน้อย คุณติ๊กที่อยุธยาก็ได้โทรเข้ามาหาผม พร้อมกับเอ่ยว่า "ที่ติ๊กเรียนเชิญท่านด็อกเตอร์ไว้ กรุณาช่วยสงเคราะห์แผ่จิตมาในพิธีปลดปล่อยดวงวิญญาณที่หน้าวัดมงคลบพิตรที่อยุธยา ด้วยนะคะ" ผมเองยังจำได้ว่า ได้รับปากคุณติ๊กไว้แล้วว่า ในวันที่ 30 มีนาคม 2555 เธอและคณะจะได้ทำพิธีในช่วงหกโมงเย็น ซึ่งเธอได้เชิญให้ผมไปร่วมในพิธีดังกล่าวด้วย แต่ผมติดภาระกิจบุญที่ประเทศลาว ขณะที่คุยกันอยู่นั้น เธอขอให้ผมสนทนากับคุณวันนรบ ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มนักรบแห่งกรุงศรีอยุธยา ผู้เป็นตัวหลักในการจัดงานครั้งนี้ คุณวันนรบพูดย้ำเพื่อขอให้ผมช่วยสงเคราะห์.....ที่อยุธยาให้อีกครั้ง ผมจึงรับปากท่านไป (ความจริงไม่รู้หรอกว่าจะช่วยอะไรได้หรือไม่) และในขณะที่คุยกันอยู่นั้น คุณวันนรบได้บอกผมว่า มีปู่ศรีทนซึ่งเป็นพญานาคที่คอยดูแลปู่ใหญ่ในเขตภูเขาควาย ประเทศลาว มาต้อนรับผมถึงเมืองไทย แม้ผมไม่รู้ความจริง แต่ก็ได้อนุโมทนาไป

พวกเราเดินทางถึงสำนักสงฆ์แสงจันทร์เนรมิตในราวสองทุ่มกว่าๆ ได้พบกับหลวงปู่เณรและคณะญาติธรรมที่จะร่วมเดินทางไปประเทศลาวด้วยประมาณสิบคน เมื่อสนทนากันได้เวลาสมควรแล้ว หลวงปู่เณรได้ขอตัวไปภาวนา ส่วนผม คุณหนุ่ม และคุณปพน ได้อาศัยนั่งภาวนาอยู่บนศาลาซึ่งเป็นที่พักเช่นเคย ค่ำคืนนี้ พวกเราก็ยังคงถูกทดสอบด้วยพลังของพวกมนต์ดำที่ส่งวัตถุมาลองของ มีเสียงวัตถุหล่นใส่หลังคาศาลาดังตุ๊บตั๊บอยู่เป็นระยะๆ แต่พวกเราคุ้นเคยเสียแล้ว จึงไม่ได้สนใจ ส่วนแม่ออก(ญาติธรรม) ที่นอนบนศาลาด้วยกันก็เคยผ่านศึกสู้รบกับพวกมารที่ภูลังกามาแล้วจึงเฉย ผมได้นั่งภาวนาเกือบสองชั่วโมงจึงออกจากสมาธิ ปรากฏมีคลื่นพลังบางอย่างสื่อเข้ามา ผมจึงได้แผ่เมตตาและเอ่ยบางอย่างออกไปตามวิถีจิตของผม เมื่อล้มตัวลงนอนผมก็ยังนอนภาวนาอยู่ แต่เสียงวัตถุก็ยิ่งร่วงหล่นใส่หลังคาบริเวณที่ผมนอนดังถี่มากขึ้น จนผมต้องแผ่เมตตาและพิจารณาถึงความทุกข์ของพวกเขา จิตก็บอกว่า เฮ้อคนจะไปเป็นเปรตมันก็เป็นเยี่ยงนี้หนอ ทำไมถึงหลงผิดเช่นนี้นะ แล้วอีกเมื่อไหร่จะพ้นทุกข์กันหนอ เมื่อพิจารณามาถึงตรงนี้ จิตอันเป็นเมตตาของผมก็ผุดขึ้นมาทันที สิ่งใดที่จะแผ่ไปถึงพวกเขาได้ผมก็ได้กระทำไป สุดท้ายก็วางอุเบกขา ปล่อยให้เป็นไปตามวาระกรรมของพวกเขา หลังจากนั้นจึงเงียบหายไป

​

พระพุทธรูปหลวงพ่อองค์ขาวนาคปรก สำนักสงฆ์แสงจันทร์เนรมิต​

ตื่นเช้าขึ้นมา ผมจึงได้ออกสำรวจบริเวณสำนักสงฆ์อีกครั้ง จึงพบว่าพระพุทธรูปนาคปรกหลวงพ่อองค์ขาว ได้สร้างใกล้เสร็จแล้ว ยังคงเหลือการเก็บรายละเอียดอีกเล็กน้อย พระองค์นี้ใช้เวลาไม่ถึงเดือนก็แล้วเสร็จ จึงเป็นพระองค์แรกที่ผมได้มีส่วนร่วมในการสร้างกับหลวงปู่เณร (แต่เป็นองค์ที่หกของหลวงปู่เณร) หลังจากหลวงปู่เณรฉันจังหันและพวกเราก็ได้รับประทานอาหารเช้าแล้ว จึงได้มุ่งหน้าสู่ประเทศลาวผ่านสะพานมิตรภาพไทยลาวต่อไป


ตอนที่ 2 ข้ามฝั่งแม่น้ำโขงสู่เขตภูเขาควาย ประเทศลาว

คณะของพวกเราเดินทางข้ามฝั่งไปยังภูเขาควาย ประเทศลาว ด้วยรถยนต์ส่วนตัวสองคัน และรถตู้เหมาของลาวอีก 1 คัน มีผู้ร่วมเดินทางประมาณยี่สิบกว่าคน ใช้เวลาในการเดินทางราวๆ 3 ชั่วโมงก็ถึงที่หมายคือ วัดสันติธรรม พระบาทด่านเพย แขวงเวียงจันทน์ วันนี้ ที่วัดดูคึกคักไปด้วยประชาชนชาวลาว เนื่องจากเป็นวันเริ่มต้นการเฉลิมฉลองพระธาตุเจดีย์เกศแก้วจุฬามณี ซึ่งเป็นพระธาตุองค์แรกที่สร้างขึ้นในรอบ 80 ปี ของประเทศลาว ด้วยบารมีของแม่ชีน้อย ซึ่งว่ากันว่า บริเวณแห่งนี้เป็นแดนพุทธภูมิ และเป็นแดนของผู้หญิง เป็นเมืองบังบด ดังนั้นพระสงฆ์หรือผู้ชายจึงไม่สามารถมาสร้างบารมีในดินแดนแห่งนี้ได้ ซึ่งก็เป็นจริงเช่นนั้น เพราะวัดนี้พระสงฆ์อยู่ได้ไม่นาน ปัจจุบันจึงเหลือแม่ชีน้อยรูปเดียวเท่านั้น ที่ดูแลพร้อมทั้งนำสร้างพระธาตุเจดีย์องค์นี้ทั้งหมด​

​

​

ตอนที่ 3 ความมหัศจรรย์ของหลวงพ่อองค์ดำ

พระพุทธรูปองค์ดำ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปที่หลวงปู่เณรและลูกศิษย์ได้ร่วมกันสร้างตามที่หลวงปู่ใหญ่บัญชาลงมา พระพุทธรูปองค์นี้เป็นองค์ที่ 9 ที่สร้างก่อนองค์ที่ 7-8 เพื่อลัดคิวตามที่หลวงปู่ใหญ่บอก พวกเราจึงได้เดินทางไปดูสถานที่ตั้งแต่วันที่ 11 มีนาคม 2555 ที่ผ่านมา พร้อมทั้งได้ดำเนินการสร้างประมาณสิบกว่าวันก็แล้วเสร็จ เพื่อให้ทันพิธีเฉลิมฉลองพระธาตุเจดีย์ในคราวเดียวกัน ยังคงเหลือส่วนฐานและนาคปรกที่ยังไม่เรียบร้อย คาดว่าจะสร้างมาประกอบในภายหลัง ​

วันแรกที่พวกเรามาถึงและกำลังยืนดูพระพุทธรูปองค์นี้อยู่ ปรากฏมีเม็ดฝนโปรยปรายมาเป็นสายกินบริเวณรอบพระพุทธรูปประมาณสิบกว่าเมตร ท่ามกลางแสงแดดจ้า เมื่อเดินออกนอกบริเวณก็ไม่มีเม็ดฝนแต่อย่างใด ช่างผู้สร้างพระบอกว่า จะมีเม็ดฝนโปรยลงมาแทบตลอดเวลา ซึ่งก็เป็นจริงตามนั้น เพราะตลอดเวลาสามวันที่พวกเราอยู่ที่นั้น จะปรากฏมีเม็ดฝนโปรยลงมาตลอดเวลา ซึ่งปู่ศรีสุทโธได้ลงมาบอกทุกคนหลังจากพวกเราสวดมนต์ภาวนาอยู่หน้าพระพุทธรูปในช่วงกลางคืนว่า พญานาคเขามาพ่นน้ำถวายพระพุทธรูปองค์ดำ ใครอยากพิสูจน์จะต้องเดินทางไปที่ประเทศลาวด้วยตัวเองนะครับ​

ในช่วงบ่ายของวันแรกที่พวกเราเดินทางไปถึง ได้พบพระพุทธรูปพระพุทธเจ้าห้าพระองค์ที่อยู่ใกล้กับพระองค์ดำ อยู่ในสภาพที่เก่า คณะพวกเราจึงมีดำริที่จะซ่อมแซมด้วยการทาสีใหม่ เพื่อให้ทันในพิธีเฉลิมฉลองในคราเดียวกันด้วย คุณพี่แสงสตรีผู้ใจบุญ ซึ่งเป็นผู้อุปถากหลวงปู่เณร ได้ดำเนินการจัดหาสีและช่วยกันทำความสะอาดและทาสีใหม่ร่วมกันกับญาติธรรม งานนี้สำเร็จด้วยผู้หญิงสมกับเป็นเมืองของผู้หญิง ก็ขออนุโมทนาด้วยนะครับ​

​

​

​

​

​

​

​

​

ตอนที่ 4 มหันตภัยในอีกสองร้อยกว่าวันก็จะรู้กัน


ในช่วงกลางคืนของวันที่ 30 มีนาคม 2555 หลังจากพวกเราสวดมนต์ภาวนาเรียบร้อยแล้ว ปรากฏว่า มีปู่ศรีสุทโธลงมาสื่อผ่านร่างสตรีท่านหนึ่ง ท่านได้พูดคุยหลายเรื่องทั้งเรื่อง การสร้างพระพุทธรูปทั้ง 9 องค์ วันนี้พวกยักษ์ที่อยู่แถบภูเขาควายเขาอยากให้หลวงปู่เณรช่วยสร้างให้พวกเขาด้วย แต่หลวงปู่เณรยังไม่รับปาก ต่อมาในช่วงหนึ่ง ปู่ศรีสุทโธบอกว่า อีกสองร้อยกว่าวัน จะมีภัยพิบัติเกิดขึ้นร้ายแรงมาก เพราะมนุษย์สร้างกรรมไว้มาก เป็นการล้าง.... โดยเฉพาะภาคใต้ที่มีการฆ่าพระสงฆ์มาก จะได้รับความเสียหายมาก ทั้งพายุฝน น้ำทะเลคลั่ง สึนามิ แผ่นดินไหว แผ่นดินถล่ม ภาคอื่นๆก็เช่นกัน น้อยมากตามบุญกรรม ส่วนลูกหลานที่สร้างแต่กรรมดีก็จะรอดพ้น หลังจากนั้น ความทุกข์ยากก็จะตามมา....ส่วนรายละเอียดมากกว่านี้ ผมไม่ขอเปิดเผย เพราะอาจทำให้ผู้คนลุ่มหลงหรือแตกตื่น...เพราะความจริงแท้มันยังเกินวิสัยของพวกเรา...โปรดใช้วิจารณญาณเพราะไม่ใช่ญาณของพระอริยเจ้า...

ตอนที่ 5 ค้นหาและบูรณะพระพุทธบาทสี่รอย​

ในเช้าของวันที่ 31 มีนาคม 2555 พวกเราได้ร่วมกันปลูกต้นศรีมหาโพธิ์และต้นสาระที่นำไปจากประเทศไทยหลายต้น ขณะที่ทำพิธีปลูกต้นโพธิ์อยู่นั้น ปรากฏมีเม็ดฝนโปรยลงมาเป็นระยะเฉพาะในบริเวณนั้น และมีเม็ดหนึ่งใหญ่มากตกมาที่ไหล่ของผมขณะที่อธิษฐานจิตอยู่ ผมจึงอนุโมทนา
​

​

​

​

หลังจากได้ปลูกต้นโพธิ์เสร็จแล้ว พวกเราได้เดินทางไปยังบริเวณพระพุทธบาทสี่รอยที่อยู่ห่างจากวัดประมาณ 500-600 เมตร เมื่อไปถึงแล้ว หลวงปู่เณรได้จุดธูปบอกกล่าวและนำสวดมนต์เป็นพุทธบูชา พวกเราได้ร่วมกันทำความสะอาดบริเวณนั้นตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึงช่วงบ่าย ก็แล้วเสร็จ ตอนแรกรอยพระพุทธบาทเห็นแค่สองรอย อีกสองรอยนั้นทุกคนคิดว่าใช่ แต่เมื่อผมพิจารณาดูอย่างละเอียดแล้วคิดว่าคงไม่ใช่ ผมจึงต้องเดินพิจารณาดูในบริเวณใกล้เคียง จึงพบอีกสองรอยที่ดินกลบอยู่ รวมทั้งรอยเล็กๆอีกสองสามรอย จึงได้ทำการขุดแต่งหน้าดินออก จึงมองเห็นรอยพระพุทธบาทชัดเจนมากขึ้น ส่วนรอยใหญ่ที่คิดว่าเป็นรอยพระพุทธบาทนั้น แท้จริงเป็นบ่อน้ำเป็นดานไห พอขุดเอาดินออกปรากฏน้ำผุดขึ้นมามาก ขณะที่กำลังขุดแต่งกันอยู่นั้น ผมได้ปลีกตัวออกไปยืนภาวนาในป่าใกล้ๆ ก็ได้รับสภาวะบางอย่างเกิดขึ้น ไม่ขอเปิดเผยรายละเอียดเพราะอาจเป็นความหลงของผม ก็ลองชมภาพดูนะครับ ความจริงแท้ทั้งหลายผมไม่ขอรับรอง จึงโปรดใช้วิจารณญาณเอาเองนะครับ

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

พระพุทธบาททั้งสี่รอย​

ตอนที่ 6 พิธีฉลองพระธาตุเจดีย์องค์แรกในรอบ 80 ปีของลาว

ตอนที่ 7 สงเคราะห์สตรีลาวผู้เป็นโรคมาร​

ตอนที่ 8 อริยโพธิสัตโตแห่งลาว (แม่ชีน้อย)​

หมายเหตุ เรื่องราวที่จะเขียนต่อไปนี้ เป็นเรื่องจริงที่พบเจอ แต่ความจริงแท้ทั้งหมด มันยังเกินวิสัยของผมที่จะรู้แจ้งได้ ขอให้ท่านติดตามอ่านแบบวางใจไว้กลางๆ ค่อยๆพิจารณาตามไปว่า ส่วนไหนเป็นความจริงได้บ้าง ส่วนใดยังเป็นเรื่องที่น่าสงสัย ข้อความใดต้องพิจารณา ข้อใดไม่สามารถเป็นความจริงได้ ขอให้ใช้ปัญญาพิจารณาทั้งความจริงและไม่จริงเป็นอุบายธรรม แล้วท่านจะได้ประโยชน์จากการอ่านเรื่องราวเหล่านี้ โปรดติดตามเป็นตอนๆนะครับ​

 

ขอต้อนรับคุณสมรชัย ญาติธรรมจากชลบุรี....
​

คุณสมรชัย ญาติธรรมท่านนี้มองดูแล้วคล้ายคลึงกับท่านสมบัติ เป็นอย่างมากหากมองแต่ไกลคงคิดว่าเป็นท่านสมบัติแน่นอน คุณสมรชัยเล่าให้ฟังว่ามีเณรน้อยมาบอกว่าหลวงปู่.... บอกให้ไปหาจากนั้นเขาก็ไปวัดระฆัง และเข้าไปหาข้อมูลในเว็บมาเจอเว็บหลวงปู่แหวนมาโปรด ที่แรกตกใจมากเพราะเห็นรูปท่านสมบัติแล้ว บอกว่าทำไมเขาจึงเหมือนกับเรา ดูเว็บได้ 3 วันบอกว่าหากไม่ไปภูดานไหคงไม่ได้แล้วก็บึ่งรถจากชลบุรีมาที่ขอนแก่น แล้วก็ขับรถมาที่ภูดานไห แบบไม่ต้องถามทางและมาถึงวัดโดยปลอดภัย หลังจากเข้ากราบองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ก็ได้มอบพระพุทธปฐวีธาตุ ให้จำนวน 3 องค์ ที่สำคัญองค์สี..... ท่านบอกว่าเจ้าของเขามาแล้ว.....ดูรูปภาพประกอบเด้อ...







เห็นหน้าจังๆ อย่างนี้เจอท่านสมบัติ ให้มันบ้างไผ่เป็นไผ่ สิหล่อกว่ากัน....555555

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณสมรชัย และท่านดร.นนต์ ด้วยครับ สาธุ สาธุ

 

ผมมองแล้วไม่เหมือนท่านน้องเลยครับ......... ขอโทษด้วยนะครับ

 

ด้วยจิตใจเด็ดเดี่ยวตั้งมั่นและศรัทธาของท่าน ที่เดินทางไกลมาถึงภูดานไห เพื่อนอบน้อมนมัสการองค์พ่อแม่ครูอาจารย์
ผมขอแสดงความยินดี...ยินดีต้อนรับ...และโมทนาสาธุกับท่านสมรชัยด้วยความยินดียิ่ง

ปล: พระพุทธปฐวีธาตุที่ท่านสมรชัยได้รับ...เป็นสิ่งยืนยันถึงตัวตนของท่านน.สมรชัยครับทุกท่าน หุหุ

IT Man/12.04.55

 

จะขึ้นปีใหม่ ขอนำภาพพระพุทธรูปรัตนโกสินทร์มาฝากแทนพรครับ


​

 

[FONT=Verdana, sans-serif]วาระบุญและอจินไตยเหนือดินแดนประเทศลาว (ภาคสอง)[/FONT]​

[FONT=Verdana, sans-serif]บันทึกเรื่องราวระหว่างวันที่ 30, 31 มีนาคม และ 1 เมษายน 2555[/FONT]​

[FONT=Verdana, sans-serif]บันทึกจากประสบการณ์จริง แต่ความจริงแท้ทั้งหมดนั้นเกินวิสัยของผม จึงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน[/FONT]​

[FONT=Verdana, sans-serif]ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ณัฐนนต์ สิปปภากุล[/FONT]​

ตอนที่ 6 พิธีฉลองพระธาตุเจดีย์องค์แรกในรอบ 80 ปีของลาว​

ก่อนที่พิธีเฉลิมฉลองพระธาตุเจดีย์เกศแก้วจุฬามณีจะมีขึ้นในช่วงหัวค่ำ ในตอนเช้าของวันที่ 31 มีนาคม 2555 แม่ชีน้อยและคณะได้ไปอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุที่ได้รับมาจากประเทศอินเดียที่เมืองหลวงพระนครเวียงจันทน์ โดยการแห่ด้วยขบวนรถ มีข้าราชการและผู้ใหญ่ทางการลาวมาร่วมงานหลายท่าน ส่วนผมเองได้นำพระบรมสารีริธาตุจำนวน 2 ผอบ ไปมอบให้กับแม่ชี ซึ่งท่านได้นำไปบรรจุในพระธาตุเจดีย์รวมกันกับพระบรมสารีริกธาตุที่มาจากประเทศอินเดีย ในเช้าของวันที่ 1 เมษายน 2555 เรียบร้อยแล้ว อนึ่ง ผมและคุณหนุ่มได้ถวายเงินปัจจัยเพื่อร่วมสร้างพระธาตุเจดีย์จำนวนหนึ่ง รวมทั้งคณะของหลวงปู่เณรและญาติธรรมก็ได้นำผ้าป่ามาถวายในครั้งนี้ด้วย จึงอนุโมทนาบุญกับทุกท่าน

ต่อมาพิธีเฉลิมฉลองพระธาตุเจดีย์เกศแก้วจุฬามณีในรอบ 80 ปี ของประเทศลาว ได้เริ่มขึ้นในค่ำคืนของวันที่ 31 มีนาคม 2555 โดยมีพิธีสวดมนต์ สลับกับการลำหรือแหล่มงคลทำนองลาว ตลอดทั้งคืน โดยมีทั้งพระสงฆ์ แม่ชี แม่ขาว อุบาสกอุบาสิกา ทั้งจากประชาชนชาวลาว ชาวไทย จำนวนหลายร้อยคน ผมเองหลังจากได้สวดมนต์หน้าพระพุทธรูปหลวงพ่อองค์ดำแล้ว ได้ไปนั่งภาวนาอยู่ด้านหลังของพระเจดีย์ ท่ามกลางเสียงสวดมนต์และการแหล่มงคลสลับกันไป สมาธิมีทั้งสงบบ้าง พิจารณาธรรมบ้าง เหนื่อยก็ล้มตัวลงนอนภาวนา หลับไป ฝันไปเป็นเรื่องเป็นราวตามทำนองการแหล่ ชั่งไพเราะจับใจ และเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับตำนานนครเวียงจันทน์ เรื่องราวของพระนางผมหอม เรื่องราวของพระเวสสันดร เรื่องราวของพระนางผุสดี เสมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น เสมือนอยู่ในโลกอีกมิติหนึ่ง เสมือนอยู่ในเหตุการณ์ของเรื่องราวเหล่านั้นจริงๆ ชั่งเป็นอะไรที่วิเศษจริงๆ เสียงคนลำก็ชั่งไพเราะ เสียงของพระที่สวดทำนองลาวก็ชั่งไพเราะ โอ้หนอ เสียงแห่งธรรม เสียงแห่งมนต์ แม้จะอยู่ที่แห่งใด ก็ชั่งมีแต่ความปีติสุขจริงหนอ คิดแล้วก็น่าสงสารผู้ที่ยังหลงใหลในกระแสของโลก ทำไมยังลุ่มหลงอะไรกันอยู่หนอ

ประมาณตีสี่หรือใกล้สว่างแล้ว ขณะที่ผมนอนหลับอยู่นั้น ก็ต้องสะดุ้งตื่นด้วยเสียงตะไลที่จุดดังขึ้นหลายนัด พร้อมกับเสียงอื้ออึงของผู้คน หรือเสียงสาธุผมก็จำไม่ได้ ผมเองถึงกับต้องตื่นขึ้นมานั่งภาวนาต่อด้วยความปีติในเหตุการณ์ มาทราบเอาตอนหลังว่า มีพระแก้วเสด็จมาทางอากาศ มายังปะรำพิธี 1 องค์ ขนาดเท่าใดผมไม่ทราบเพราะไม่ได้เห็น จึงเป็นสิ่งมหัศจรรย์ในค่ำคืนนี้ ความจริงแล้วผมไม่แปลกใจหรอก เพราะผมก็อัญเชิญพระและวัตถุศักดิ์สิทธิ์เสด็จมาทางอากาศอยู่เป็นประจำ แม้แต่พระพุทธรูปทองคำองค์ใหญ่ก็เสด็จมาให้แล้ว จึงได้แต่อนุโมทนา

​

​

​

​

พระบรมสารีริกธาตุที่ผมนำไปถวาย​

​

​

​

​

​

ตอนที่ 7 สงเคราะห์สตรีลาวผู้เป็นโรคมาร​

ในช่วงเช้าก่อนกลับเมืองไทยของวันที่ 1 เมษายน 2555 สิบเอกอารีได้เดินมาหาผมแล้วบอกว่า "อาจารย์ช่วยไปสงเคราะห์พี่สาวชาวลาวที่อาจารย์เคยช่วยรักษาโรคมารเมื่อคราวที่แล้วด้วยครับ" ผมจึงต้องเดินกลับไปยังบริเวณเจดีย์อีกครั้ง พอไปถึงก็พบกับสตรีชาวลาวผู้ที่ผมเคยช่วยสงเคราะห์อธิษฐานจิตช่วยรักษาโรคมารที่หมอไม่รับรักษาแล้ว ด้วยจิตอันเมตตาเมื่อคราวที่แล้ว (11 มีนาคม 2555) ผมเองก็รักษาไปตามวิถีจิตของผม ผมไม่รู้หรอกว่ามันจะรักษาได้ ก็ทำๆไป เพื่อให้กำลังใจแก่เธอ แต่พอมาวันนี้ เธอเล่าให้ฟังว่า หลังจากผมสงเคราะห์เธอแล้ว เธอเกิดปีติสามารถกินอาหารได้มาก ความเจ็บปวดทรมานลดลง เธอสามารถนอนพลิกกายได้ สามารถนั่งภาวนาได้ ทำตามที่ผมบอก ทุกวันนี้ร่างกายที่บวมไปด้วยน้ำได้ยุบลง ร่างกายมีเนื้อมีเลือดมากขึ้น การกิน การนอน การขับถ่ายดีขึ้น ผมจึงได้สงเคราะห์เธออีกครั้ง หลังจากเสร็จสิ้นลง ผมถามเธอว่า รู้สึกเป็นอย่างไร เธอตอบว่า คราวที่แล้วมีพลังวิ่งเข้าสู่กายเธอมากกว่าครั้งนี้ ผมจึงได้แต่ยิ้มๆ และให้พรเธอ ให้หายไวไวนะ​

ท่านทั้งหลาย อย่าเข้าใจผิดว่า ผมเป็นผู้วิเศษที่สามารถรักษาโรคร้ายได้ ผมกระทำไปด้วยจิตอันบริสุทธิ์ ด้วยจิตอันเป็นเมตตา ผมไม่รู้หรอกว่าจะได้ผลจริงๆ แต่ผมกระทำไปเพื่อให้กำลังใจเธอต่างหาก แม้ขณะที่กระทำนั้นจะหมดพลังไปมากก็ตาม แต่เป็นพลังบุญที่เกิดจากจิตอันบริสุทธิ์ ก็นับเป็นกุศลแล้ว ความจริงไม่จริงทั้งหลาย ผมขอทิ้งไว้อยู่เบื้องหลังตลอดไป​

ตอนที่ 8 อริยโพธิสัตโตแห่งลาว (แม่ชีน้อย)​

หลังจากข้ามฝั่งมาถึงหนองคายในตอนสายของวันที่ 1 เมษายน 2555 ผมได้รับเชิญจากคุณวิสุทธิ์และคุณฝน สองสามีภรรยาผู้ใจบุญ ให้ผมไปเยี่ยมบ้านของพวกเขา เพื่อช่วยจัดห้องพระให้ใหม่ด้วย เมื่อไปถึงบ้านและได้ช่วยจัดห้องพระเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณวิสุทธิ์ได้นำผอบที่ใส่เส้นเกศาของแม่ชีน้อยมาให้ผมดู ทันทีที่ผมจับผอบนั้น ผมก็ทราบทันทีว่า โอ้แม่ชีรูปนี้ไม่ธรรมดาเสียแล้ว ผมบอกทุกคนไปอย่างนั้น พร้อมทั้งเปิดผอบพิจารณาดูก็เห็นเส้นเกศากลายเป็นพระธาตุใสเป็นบางเส้น และมีพระธาตุสีขาวกลมขนาดต่างๆ อยู่มาก ผมจึงบอกทุกคนว่า นี่เกศากลายเป็นพระธาตุแล้วนะ ไม่มีใครรู้เลยหรือ ไม่มีใครบอกเลยหรือ คุณวิสุทธิ์บอกว่า ไม่เคยมีใครทราบเรื่องเลย เคยได้ยินแม่ชีบอกว่า ที่เนปาลมีผู้ขอเกศาของท่านไว้ และเคยได้ยินแม่ชีบอกว่า ท่านบำเพ็ญแบบพระตถาคต ผมจึงสรุปได้ว่า แม่ชีน้อยแห่งวัดสันติธรรม พระบาทด่านเพย แห่งประเทศลาว ท่านบำเพ็ญโพธิญาณเพื่อจะมาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคตนั่นเอง​

​

​

สรุปท้ายเรื่อง
ท่านทั้งหลาย เรื่องราวที่ผมได้เขียนไปทั้งหมดนี้ เป็นเรื่องจริงที่พบเจอมา แต่ความจริงแท้ทั้งหมด มันยังเกินวิสัยของผมที่จะรู้แจ้งได้ ขอให้ท่านอ่านแบบวางใจไว้กลางๆ ค่อยๆพิจารณาตามไปว่า ส่วนไหนเป็นความจริงได้บ้าง ส่วนใดยังเป็นเรื่องที่น่าสงสัย ข้อความใดต้องพิจารณา ข้อใดไม่สามารถเป็นความจริงได้ ขอให้ใช้ปัญญาพิจารณาทั้งความจริงและไม่จริงเป็นอุบายธรรม แล้วท่านจะได้ประโยชน์จากการอ่านเรื่องราวเหล่านี้ ​

ถ้อยแถลงปิดท้ายของ ดร.นนต์​

ความจริงแล้ว ทุกเรื่องทุกข้อความทั้งหลาย ที่ผมได้เขียนมาทั้งหมดในพื้นที่ของเว็บไซต์ ตั้งแต่เริ่มแรกเข้ามาจนกระทั่งถึงเวลา ณ ปัจจุบันนี้ ส่วนใหญ่มากกว่าครึ่ง เป็นการเขียนที่เต็มไปด้วยความหลง อาทิ หลงในการภาวนา หลงในการทดลองทางจิตสารพัน หลงในญาณสัมผัส(อันมีเล็กน้อย) หลงในบุญบารมี หลงในวัตถุศักดิ์สิทธิ์ หลงในอภินิหาริย์ หลงในพวกเทพ หลงในการแสดงธรรมทั้งที่ความจริงไม่มีธรรมใดๆเลย หลงในอดีต หลงในปัจจุบัน หลงในอนาคต และหลงในนิพพาน และสารพันความหลง ​

บัดนี้ ผมได้ย้อนกลับมาพิจารณาถึงความหลงต่างๆที่ผ่านมา มันช่างมากมายอะไรเสียขนาดนี้ ไม่แปลกใจหรอก ทำไมการภาวนาถึงไม่ก้าวหน้าสักที เมื่อผมได้ออกธุดงค์กับพระอรหันต์เจ้ารูปหนึ่งไปทางภาคเหนือเมื่อเร็วๆนี้แล้ว ผมจึงค้นพบวิถีจิตของตัวเอง อันได้แก่ สติระลึกรู้ในปัจจุบัน อันจะนำไปสู่จุตูปปาตญาณที่เริ่มจะส่องแสงขึ้นมาบ้างแล้ว ในอีกไม่นาน ผมจะละวางบทบาทและข้อเขียนลงจากพื้นที่เว็บบอร์ดทั้งหลาย เพื่อเข้าสู่ความสงบ เพื่อเข้าสู่ความเพียรในการภาวนาให้ถึงที่สุดแห่งธรรม ผมจึงขอแจ้งท่านทั้งหลายไว้ล่วงหน้า และขออโหสิกรรมหากข้อเขียนทั้งหลายที่ผมได้กระทำมาทั้งหมด หากทำให้ทุกท่านเกิดความหลงตาม และหากมีส่วนใดพอมีประโยชน์อยู่บ้าง ผมก็ขออนุโมทนานะครับ​

ขอเจริญในธรรม
ดร.นนต์
12 เมษายน 2555​

<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอต้อนรับท่านสมรชัย ด้วยความยินดียิ่งครับ

 

งดงามหลายขนาด​

 

ของพระองค์ใด๋น๊อ...?​

 

สวัสดีปีใหม่ ปีมะโรงครับผม,

เช้านี้กระผมเดินทางมาถึง บ้านครูชาติ ต.กุดหว้า อ.กุฉินารายณ์ จ.กาฬสินธุ์ โดยสวัสดิภาพแล้ว กำลังเตรียมขึ้นวัดพร้อมครูชาติ

ครูชาติก็พึ่งจะเดินทางลงมาจากวัด เพื่ออุปัฏฐากองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ครับ
แว่วๆว่าภาคเช้าวันนี้จะมีพิธีการสรงน้ำองค์พระในภูดานไห รวมทั้งสรงน้ำองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ด้วยครับ

จึงขอเรียนเชิญญาติธรรมทุกท่านร่วมสรงน้ำฯ และสรงน้ำองค์พระพุทธ พระสงฆ์ ผู้มีพระคุณ โดยพร้อมเพรียงกัน เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตัวท่าน ผู้ใกล้ชิด และสืบสานประเพณีอันดีงามของประเทศของพวกเรากันครับ

นรธ.สมบัติ/13.04.55

 

คุณสมบัติ อนุโมทนาบุญด้วยครับและขอร่วมบุญด้วย3000บาท จะโอนให้ทีหลังเนื่องจากยังอยู่ต่างประเทศครับ ช่วยกราบเรียนพ่อแม่ครูบาอาจารย์ด้วยครับ อยากมาร่วมที่วัดด้วยแต่ภารกิจยังคงรัดตัวเช่นเคย ได้แต่ขอพรพ่อแม่ครูบาอาจารย์ให้งานทั้งปวงสำเร็จตามความมุ่งหมายครับ ขออนุโมทนาสาธุกับทุกท่านที่ได้สนับสนุนวัดภูดานไหครับ สวัสดีปีใหม่ไทยกับทุกๆท่านที่มาที่วัดและที่ไม่ได้มา (เหมือนผม) ขอให้ทุกท่านมีความสุขและร่มเย็นไปกับสายน้ำและกระแสบุญครับ. ถวัลย์

 

ตำนานนางสงกรานต์

​

ตามจารึกที่วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กล่าวตามพระบาลีฝ่ายรามัญว่า ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเศรษฐีคนหนึ่ง รวยทรัพย์แต่อาภัพบุตร ตั้งบ้านอยู่ใกล้กับนักเลงสุราที่มีบุตรสองคน วันหนึ่งนักเลงสุราต่อว่าเศรษฐีจนกระทั่งเศรษฐีน้อยใจ จึงได้บวงสรวงพระอาทิตย์ พระจันทร์ ตั้งจิตอธิษฐานอยู่กว่าสามปี ก็ไร้วี่แววที่จะมีบุตร อยู่มาวันหนึ่งพอถึงช่วงที่พระอาทิตย์ยกขึ้นสู่ราศีเมษ เศรษฐีได้พาบริวารไปยังต้นไทรริมน้ำ

พอถึงก็ได้เอาข้าวสารลงล้างในน้ำเจ็ดครั้ง แล้วหุงบูชาอธิษฐานขอบุตรกับรุกขเทวดาในต้นไทรนั้น รุกขเทวดาเห็นใจเศรษฐี จึงเหาะไปเฝ้าพระอินทร์ ไม่ช้าพระอินทร์ก็มีเมตตาประทานให้เทพบุตรองค์หนึ่งนาม "ธรรมบาล" ลงไปปฏิสนธิในครรภ์ภรรยาเศรษฐี ไม่ช้าก็คลอดออกมา เศรษฐีตั้งชื่อให้กุมารน้อยนี้ว่า ธรรมบาลกุมาร และได้ปลูกปราสาทไว้ใต้ต้นไทรให้กุมารนี้อยู่อาศัย

​

ต่อมาเมื่อธรรมบาลกุมารโตขึ้น ก็ได้เรียนรู้ซึ่งภาษานก และเรียนไตรเภทจบเมื่ออายุได้เจ็ดขวบ เขาได้เป็นอาจารย์บอกมงคลต่าง ๆ แก่คนทั้งหลาย อยู่มาวันหนึ่ง ท้าวกบิลพรหม ได้ลงมาถามปัญหากับธรรมบาลกุมาร 3 ข้อ ถ้าธรรมบาลกุมารตอบได้ก็จะตัดเศียรบูชา แต่ถ้าตอบไม่ได้จะตัดศีรษะธรรมบาลกุมารเสีย ท้าวกบิลพรหมถามธรรมบาลกุมารว่า ตอนเช้าศรีอยู่ที่ไหน ตอนเที่ยงศรีอยู่ที่ไหน และตอนค่ำศรีอยู่ที่ไหน ทันใดนั้นธรรมบาลกุมารจึงขอผัดผ่อนกับท้าวกบิลพรหมเป็นเวลา 7 วัน

ทางธรรมบาลกุมารก็พยายามคิดค้นหาคำตอบ ล่วงเข้าวันที่ 6 ธรรมบาลกุมารก็ลงจากปราสาทมานอนอยู่ใต้ต้นตาล เขาคิดว่า ขอตายในที่ลับยังดีกว่าไปตายด้วยอาญาท้าวกบิลพรหม บังเอิญบนต้นไม้มีนกอินทรี 2 ตัวผัวเมียเกาะทำรังอยู่ นางนกอินทรีถามสามีว่า พรุ่งนี้เราจะไปหาอาหารแห่งใด สามีตอบนางนกว่า เราจะไปกินศพธรรมบาลกุมาร

ซึ่งท้าวกบิลพรหมจะฆ่าเสีย ด้วยแก้ปัญหาไม่ได้ นางนกจึงถามว่า คำถามที่ท้าวกบิลพรหมถามคืออะไร สามีก็เล่าให้ฟัง ซึ่งนางนกก็ไม่สามารถตอบได้ สามีจึงเฉลยว่า ตอนเช้า ศรีจะอยู่ที่หน้า คนจึงต้องล้างหน้าทุก ๆ เช้า ตอนเที่ยง ศรีจะอยู่ที่อก คนจึงเอาเครื่องหอมประพรมที่อก ส่วนตอนเย็น ศรีจะอยู่ที่เท้า คนจึงต้องล้างเท้าก่อนเข้านอน ธรรมบาลกุมารก็ได้ทราบเรื่องที่นกอินทรีคุยกันตลอด จึงจดจำไว้

ครั้นรุ่งขึ้น ท้าวกบิลพรหมก็มาตามสัญญาที่ให้ไว้ทุกประการ ธรรมบาลกุมารจึงนำคำตอบที่ได้ยินจากนกไปตอบกับท้าวกบิลพรหม ท้าวกบิลพรหมจึงตรัสเรียกธิดาทั้งเจ็ดอันเป็นบาทบาจาริกาพระอินทร์มาประชุม พร้อมกัน แล้วบอกว่า เราจะตัดเศียรบูชาธรรมบาลกุมาร ถ้าจะตั้งไว้ยังแผ่นดิน ไฟก็จะไหม้โลก ถ้าจะโยนขึ้นไปบนอากาศ ฝนก็จะแล้ง ถ้าจะทิ้งในมหาสมุทร น้ำก็จะแห้ง จึงให้ธิดาทั้งเจ็ดนำพานมารองรับ แล้วก็ตัดเศียรให้นางทุงษะ ผู้เป็นธิดาองค์โต จากนั้นนางทุงษะก็อัญเชิญพระเศียรท้าวกบิลพรหมเวียนขวารอบเขาพระสุเมรุ 60 นาที แล้วเก็บรักษาไว้ในถ้ำคันธุลี ในเขาไกรลาศ

​

นั้นมาทุก ๆ 1 ปี ธิดาของท้าวกบิลพรหมทั้ง 7 ก็จะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนมาทำหน้าที่อัญเชิญพระเศียรท้าวกบิลพรหมแห่ไปรอบ เขาพระสุเมรุ เป็นเวลา 60 นาที แล้วประดิษฐานตามเดิม ในแต่ละปีนางสงกรานต์แต่ละนางจะทำหน้าที่ผลัดเปลี่ยนกันตามวันมหาสงกรานต์ ดังนี้



1. ถ้าวันอาทิตย์เป็นวันมหาสงกรานต์ นางสงกรานต์นาม ทุงษะเทวี ทรงพาหุรัดทัดดอกทับทิม อาภรณ์แก้วปัทมราช ภักษาหารอุทุมพร (ผลมะเดื่อ) พระหัตถ์ขวาทรงจักร พระหัตถ์ซ้ายทรงสังข์ เสด็จมาบนหลังครุฑ



2. ถ้าวันจันทร์เป็นวันมหาสงกรานต์ นางสงกรานต์นาม โคราคะเทวี ทรงพาหุรัดทัดดอกปีบ อาภรณ์แก้วมุกดา ภักษาหารเตลัง (น้ำมัน) พระหัตถ์ขวาทรงขรรค์ พระหัตถ์ซ้ายทรงไม้เท้า เสด็จมาบนหลังพยัคฆ์ (เสือ)




3. ถ้าวันอังคารเป็นวันมหาสงกรานต์ นางสงกรานต์นาม รากษสเทวี ทรงพาหุรัดทัดดอกบัวหลวง อาภรณ์แก้วโมรา ภักษาหารโลหิต พระหัตถ์ขวาทรงตรีศูล พระหัตถ์ซ้ายทรงธนู เสด็จมาบนหลังวราหะ (หมู)




4. ถ้าวันพุธเป็นวันมหาสงกรานต์ นางสงกรานต์นาม มณฑาเทวี ทรงพาหุรัดทัดดอกจำปา อาภรณ์แก้วไพฑูรย์ ภักษาหารนมเนย พระหัตถ์ขวาทรงเข็ม พระหัตถ์ซ้ายทรงไม้เท้า เสด็จมาบนหลังคัทรภะ (ลา)




5. ถ้าวันพฤหัสบดีเป็นวันมหาสงกรานต์ นางสงกรานต์นาม กิริณีเทวี ทรงพาหุรัดทัดดอกมณฑา อาภรณ์แก้วมรกต ภักษาหารถั่วงา พระหัตถ์ขวาทรงขอช้าง พระหัตถ์ซ้ายทรงปืน เสด็จมาบนหลังคชสาร (ช้าง)



6. ถ้าวันศุกร์เป็นวันมหาสงกรานต์ นางสงกรานต์นาม กิมิทาเทวี ทรงพาหุรัดทัดดอกจงกลนี อาภรณ์แก้วบุษราคัม ภักษาหารกล้วยน้ำ พระหัตถ์ขวาทรงขรรค์ พระหัตถ์ซ้ายทรงพิณ เสด็จมาบนหลังมหิงสา (ควาย)



7. ถ้าวันเสาร์เป็นวันมหาสงกรานต์ นางสงกรานต์นาม มโหธรเทวี ทรงพาหุรัดทัดดอกสามหาว อาภรณ์แก้วนิลรัตน์ ภักษาหารเนื้อทราย พระหัตถ์ขวาทรงจักร พระหัตถ์ซ้ายทรงตรีศูล เสด็จมาบนหลังมยุรา (นกยูง)

สำหรับความเชื่อทางล้านนานั้นจะมีว่า

1. วันอาทิตย์ ชื่อ นางแพงศรี
2. วันจันทร์ ชื่อ นางมโนรา
3. วันอังคาร ชื่อ นางรากษสเทวี
4. วันพุธ ชื่อ นางมันทะ
5. วันพฤหัส ชื่อ นากัญญาเทพ
6. วันศุกร์ ชื่อ นางริญโท
7. วันเสาร์ ชื่อ นางสามาเทวี​