พวกที่เกิดวันพระนี่เลือกลงมาเกิดเองหรอค่ะ

คือหนูสงสัยอ่ะค่ะ ว่าเลือกลงมาเกิดกับปล่อยให้หมดบุญแล้วลงมาเกิดผลจะเหมือนกันมั้ย แล้วพวกเทวดาเลือกลงมาเกิดก่อนหมดบุญเยอะเปล่าค่ะ ก่อนลงมาเกิดขอพรพระอินทร์ได้ด้วยเหรอ คือหนูค่อนข้างสับสนตัวเองอ่ะค่ะ เมื่อก่อนตอนเด็กๆก็เคยคิดอยากอยู่เงียบๆ สงบๆที่บ้านเค้าแปลกใจที่หนูไม่มีแฟน ทั้งๆที่มีคนชอบหนูก็เยอะ แต่หนูไม่เคยรักใคร่ใครเลยแม้แต่คนเดียวหนูผิดปกติรึเปล่า คาวมจริงตั้งใจไว้ว่าถ้าเลี้ยงพ่อแม่จนท่านไม่อยู่กับเราแล้วก็จะออกบวชเพราะหนูรู้สึกว่าคนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะตามหาใครสักคนอย่างที่นิยายชอบแต่งหรอก แต่เราเกิดมาเพื่อกลับไปสู่จุดเดิมนั่นคือนิพพาน หนูเกิดวันพฤหัส ขึ้น15ค่ำเดือน5ปีมะเส็ง ตอน3ทุ่มครึ่งอ่ะค่ะหลวงพี่ช่วยดูให้หน่อยว่าถ้าหนูบวชใจจะมีโอกาสไปนิพพานมั้ย

 

สงสัยว่าคำว่ากลับบ้านเดิมคือนิพพานนี่หมายความว่าอย่างไรกัน ถ้าหมายความว่าจิตของเราแต่ก่อนอยู่บนนิพพานแล้วลงมาอยู่บนโลกมนุษย์แล้วติดในกิเลสจนกลับขึ้นไปนิพพานอีกไม่ได้นี่ไปตั้งศาสนาใหม่ได้แล้วนะจ๊ะ เพราะจิตของมนุษย์ไม่ได้อยู่บนนิพพานมาก่อน เพราะจิตที่จะอยู่บนนิพพานได้ต้องละสังโยชน์10 จึงจะไปอยู่ได้ ถ้าไปฟังเรื่องพระแม่องค์ธรรมแล้วไปรับแสงธรรมแบบนั้นต่อไปได้ลงนรกแหงๆเลย

 

ถ้าคุณ mint-zai มีความตั้งใจจริงที่จะบรรลุมรรคผลนิพพาน ผมก็ขออนุโมทนา สาธุ ด้วยคนนะครับ ผมเชื่อว่า คนเรานั้น ถ้าไม่คิดจะเริ่มต้นแล้วเมื่อไรเล่าจะไปถึงเป้าหมายได้ เหมือนเราว่ายอยู่ในห้วงมหาสมุทร เป้าหมายของเรานั้นต้องการที่จะไปถึงฝั่งให้ได้ ใช่ไหมครับ ฝั่งก็หมายถึง นิพพาน การที่เราจะว่ายไปให้ถึงฝั่งได้นั้น เราไม่สามารถว่ายไปได้ด้วยกำลังของเราเองหรอกครับ เราต้องการที่จะหาตัวช่วย ก็หมายความว่า เราว่ายเราไป ในเมื่อเราเจอ กิ่งไม้ เราก้อขอเกาะกิ่งไม้นั้นไปด้วยแต่ทว่ากิ่งไม้มันเล้กไปเราเกาะมันไปได้แปบเดียวมันก้อจมอีกตามเดิม ฉะนั้นเราก็ว่ายไปเรื่อยๆเราเจออะไรที่มันเกาะได้เราก็เกาะมันไป เกาะจนกว่าจะไปถึงฝั่งให้ได้ แม้ทว่าชาตินี้เราไม่สามารถไปบรรลุมรรคผลในนิพพานได้ แต่ว่าด้วยบุญบารมีที่เราได้สะสมไว้ในอดีตชาติ และชาติปัจจุบันของเรานั้น มันเป็นเสบียงให้เราพร้อมแล้ว แม้เราสิ้นอายุขัย ลงไปเราก็จักไปเกิดไปเทพไม่ชั้นใดก็ชั้นหนึ่ง ถ้าคุณยังไม่ท้อคุณก็จะสามารถไป
ปฎิบัติ บรรลุมรรคผลในสวรรค์ชั้นที่คุณไปอยู่ได้ในที่สุดครับ

 

จิตเดิมประภัสสร..คงเป็นการตีความหมายกันเรา...อย่าคิดมากกันไปเลย ไม่ใช่ใครผิดใครถูกหรอก..เพราะท่านก็ไม่มีใครรู้อะไรได้จริงๆกันหรอกรวมทั้งผม...ฉะนั้น ขอเรามาเป็นเพื่อนที่หวังดีต่อกันเถิด...อย่าทำใจเพื่อนให้หมองหม่นกันไปเลย...สาธุ
**** จิตเดิม เห็นได้ด้วยการเข้าถึงมัน..มิใช่การคาดเดาให้เข้าใจ...

 

ผมเชื่อเรื่องนี้นะครับเพราะว่าผม ก็รู้ว่าผมขอลงมาเกิดเหมือนกัน เพื่อสร้างบารมี ต่อ พอดูพี่สาว ก็วันพระเหมือนกัน มีอะไรหลายๆ อย่างที่แปลก ต้องเรียนรู้เอง หลายๆ อย่าง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ พอเอามาเปรียบเทียบกัน หลายคนที่เจอมา
1. คนที่เกิดมา จะไม่มีพ่อแม่ที่แท้ จริง (ถูกเก็บมาเลี้ยง หรือขอมาเลี้ยงจากญาติ)
2. โดนใส่โรคยอดฮิต ภูมิแพ้ มาเลย ถ้าไม่ปฏิบัติ อาการโรค ก็จะกำเริบ ผมและพี่สาว และคนอื่นๆ ก็เป็นเหมือนกัน
3. สิ่งที่หน้าตกใจที่สุด ก็วันที่เ่กิด จะเป็นวัดพระกันหมดทุกคน

คนที่ขอมาเกิดนี้ เพื่อต้องการมาสร้างบารมีต่อ และบำรุงพุทธ ศาสนาต่อ และก็ต้องทำตามคำอธิฐาน หรือการที่ตั้งจิตมา

 

ไม่รู้เหมือนกัน ก็คิดเรื่องนี้นะค่ะ

ดิฉันเกิดวัน ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 ปีมะโรง
พอดิฉันตั้งท้องปุ๊บ คุณพ่อก็ให้ดิฉันฟังธรรมะตั้งแต่ในครรภ์ ห้ามให้คุณแม่ กินเนื้อสัตว์ น้ำมันเยอะ ให้กินผักต้ม ย้ำว่าผักต้ม ให้กินแต่ของบริสุทธิ์ คุณพ่อก็ให้ฟังธรรมะตั้งแต่ในท้อง จนโต ตอนเด็กๆ แปลกมาก คือ เป็นเด็กที่ไม่ร้องไห้ ร้องน้อยมาก อยากได้อะไร ก็จะไม่ร้องขอ ตั้งแต่เด็ก พูดจาหยาบคายไม่เป็น และ ที่สำคัญ เห็นผี บ่อยมาก เห็นจนชิน เคยฝันว่าไปท่องนรก แต่เป็นนรก ที่ไม่เหมือนในภาพที่เราเคยดู ไม่รู้ว่าคิดเองหรือของจริง แล้วทำไมไม่ไปท่องสวรรค์บ้างฟะ !!!!!

และ ที่สุด ก็คือ เคยนะ แช่งสุนัข มันกัดกระต่ายเรา เราแช่งรถตาย เราก็ไม่ได้ตั้งใจ เราพุโจบ หมาถูกรถชนเลย เราไม่กล้าแช่งใครอีกเลย รู้สึกผิด พี่เราบอกให้ลืม ให้นึกถึงแต่บุญ หมั่นอุทิศส่วนบุญ บ่อยๆ

แล้ว ก้ชอบคิดเสมอ เกิดมาทำไม ไปไหน ยังไง คิดอยู่นั่นแหละ งงๆ เพราะ ฟังธรรมะตอนเด็กก็ไม่เข้าใจ ภาษา มันฟังยากบางที

แล้ว ช่วงหลัง มาเรียนมหาลัยก็ห่างศาสนา ไม่สนใจ เพราะห่างพ่อ ส่วนใหญ่ที่ได้ก็เพราะพ่อ
เมื่อไม่นาน กลับไป เห้นพ่อ ชอบเปิดธรรมมะ ดัง เราก็ถาม ว่าเปิดทำไมดัง แม่เรามาบอกว่า พ่อต้องเปิด ถ้าไม่เปิด เทวดาจะมาเรียก พ่อเค้าเห็นเทวดา เต็มเลย มานั่งฟังธรรม ธรรมที่พ่อเราเปิด เป็นธรรมะของอาจารย์สุจินต์



พอเรากลับมากรุงเทพ พ่อก็วางหนังสือธรรมะให้เราไว้ เราเลยเปิดอ่าน ออกเสียง ก็แบบว่า เผื่อเทวดา จะมาร่วมฟังบ้าง ^^ ตอนนั้นเรามีความสุขมากเลยนะ เหมือนไม่ได้อ่านคนเดียว อยากมีเทวดาเป็นสหาย

หลังจากที่เราเริ่มสนใจพระพุทธศาสนาอีกครั้ง เราก็รู้สึก ไม่สิ เราไม่ค่อยรู้สึกอะไร นิ่งๆ ว่างๆ