เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

กราบขอบพระคุณคุณ palungtip ที่ตอบครับ เรื่องของคุณสนุกมากครับ รออ่านต่อครับ

 

.................................................................................

สวัสดีครับ

ตามคุณเต๊ะจุ้ยไปทำบุญมาแล้วครับ ขอบคุณมากนะครับที่มาบอกบุญครับ ได้เสามา 1 ต้น กะ แผ่นทองมา 1 แผ่น+ตะกรุด ครับ แล้วยังได้ชวนเพื่อนๆทำบุญด้วยกัน ได้ เสามาอีก 1 ต้น กะแผ่นทองอีก 4 ชุดครับ เห็นหลวงพ่อบอกว่า เหลือ 2 ต้นสุดท้ายที่ผมนี่แหละครับ ดีใจครับที่ยังทันทำบุญ ขอให้ผลบุญนี้ไปถึง อาจารย์สามตาและพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกๆคนที่อยู่ในนี้นะครับ ใครมีทุกข์ก็ขอให้หมดทุกข์ ใครมีสุขก็ขอให้สุขยิ่งๆขึ้นไปนะครับ ส่วนใครมีหรือไม่มีกะตังค์ ไม่เกี่ยวกับผมครับ
สาธุ สาธุ สาธุ..............................................

 

สว่านก็ดีนะครับ เอาติดตั้งที่จักระ 6 ไว้เจาะกำแพงมนตราทะลุ สว่าง โล่ง แหะๆ ล้อเล่นครับ dencee

 

เหอะๆๆ พลังทิพย์ .... อิอิ

เพื่อนๆ ช่วยดูรูปแทนตัวเราหน่อยนะ ดูนานๆ แล้วมองที่ฝาหนัง จะเห็นรูปที่ชัดเจนเองจ่ะ รูปอะไรเอ่ย

เมื่อสัปดาห์ก่อน เรารู้สึกว่าคนที่เรารู้จักจะมีเคราะห์หนักจากกรรมที่เค้าทำไว้ จิตเราไม่รู้หรอกว่าเค้าทำกรรมอะไรไว้ รู้แค่ว่า จะโดนรุมสะกรำจากอะไรสักอย่าง พอเรากลับมาเมื่อวาน ก็รู้ว่าเค้าคนนั้นโดนเจ้ากรรมนายเวรสกัด ทำการค้าไม่ขึ้น เงินหด เจ้าหนี้รุมทวงหนี้ มีแต่คนรังเกียจ

คนๆนี้คือ ป้าใช้ชื่อ ว. แกเป็นร่างทรง ทำผิดศีลหลายข้อ เวลาไปงานศพก็ไปนั่งกินกะเค้าจนอ้วกแตกอ้วกแตน เป็นบ้า ร้อนทั้งตัว ดื่มเหล้า แย่งสามีชาวบ้าน นินทาผู้มีพระคุณทุกคน จนไม่มีใครมองหน้า แท้งลูกก็เอาลูกไปทำลูกกรอก ไม่ปล่อยให้ไปเกิด กรรมอีก แม้แต่องค์ที่รักษาอยู่ก็ยังส่ายหน้าเลย ช่วยเต็มที่แล้ว บอกหวยหลายงวดเพื่อช่วยเหลือผ่อนหนี้ แต่ไม่วาย ร่างทรงก็ยังทำผิดครูอีก ซ้ำๆซากๆ

ส่วนลูกกรอกนั้นก็บาปเพราะ ชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านไปเล่าให้แม่มันฟัง แม่มันก็เอาไปนินทาต่อ กรรมที่ผีไม่น่าจะสร้างให้คน ไม่น่าจะทำให้คนไม่พอใจกันเอง

องค์ที่ประทับทรงบ่อยๆ (ไม่ขอเอ่ยชื่อ) ก็ มีเมตตามาก ให้อภัยเสมอมา แม้ว่าจะเข้าพรรษาแล้ว ท่านก็ปฏิบัติอยู่ ก็ต้องออกมาช่วยอีก เพราะ ป้าคนนี้ ทำแท้งเองอีกแล้ว องค์ท่านก็ต้องมารับเด็กไปอยู่ด้วย ลูกกรอกเป็นคนโต ตนที่สองเด็กผู้ชาย อรหันต์จี้กงรับไปตนที่สามผู้หญิงองค์เค้ารับไป มิน่าหล่ะ แกถึงได้ปวดท้องตลอดเลย ปวดท้องเป็นปี เพราะโรคกรรมนี่เอง ตอนนี้ กรรมทุกอย่างได้ปรากฎและส่งผลแล้ว หากจะขอขมาองค์ตนเอง ท่านก็คงให้อภัยอยู่ แต่ กรรม ก็คือ กรรม องค์ท่านพิพากษาไม่ได้หรอก นอกจากจะช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ

อยากจะบอกเหมือนคุณสุวิว่า ให้ทำบุญเยอะๆ พกบุญเยอะๆ และ อย่าทำให้ใครลำบาก
เรื่องนี้ ก็ สอนให้รู้ว่า ร่างทรงก็คือร่างทรง แม้องค์จะมาประทับแล้วช่วยคนเท่าไหร่ ร่างทรงก็ไม่ได้ปัญญาอะไร ชอบโอ้อวดเรื่ององค์ตัวเอง องค์ยังส่ายหัว... เฮ้อ!!!

โลกใบนี้ วุ่นวายดี

 

วันนี้เอารูปนี้ขึ้นเพราะมีเหตุ
เดี๋ยวมาเล่าครับ

 

เข้ามารอบดึก รออ่านอยู่จ้า.....

 

รอฟังเรื่องของคุณวิษณุอยู่นะครับ อยากทราบสาเหตุที่เอารูปเมื่อวานมาขึ้นครับ ผมเชื่อว่าทุกคนก็รอฟังอยู่เช่นกันครับ

 

ขอโทษที ที่ตอบช้าครับ

เนื่องจากวันหนึ่งผมได้พระพรมองค์นี้มา เลยเอาไปให้อาจารย์ดูว่าจะทำไงดี

คือจะเอาไปไว้ที่ไหนระหว่างบ้านกับที่คอนโด แต่ที่คอนโดแน่นมาก ก็คิดว่าหาที่ลง

ไม่ได้ก็จะฟาก อ.จิรศักดิ์ไป แต่อาจารย์บอกว่าท่านอยากไปอยู่ใกล้ๆกับผม(ซึ่งก็รู้อยู่แล้ว)

แต่อยากมาถามเพื่อจะมีอะไรเปลียนแปลงได้ไหม ก็เป็นอย่างที่คิดคือ

ต้องเอาไปเบียดที่คอนโด แต่พอเอามาตั่งที่บูท อยู่ดีๆก็นึกถึงน้องท่านหนึ่ง

โดยที่เราอยู่ดีๆก็นึกขึ้นมาเฉยๆ เลยถามอาจารย์ว่าไอ้เจ้าน้องคนนี้เป็นอะไรหรือเปล่า(จริงๆ

ก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นถามเอาให้ชัวร์)อาจารย์บอกเงาหัวมันหายโดนของเค้ากะเอาให้ตาย

ก็ตรงตามที่คิดเลย พอพูดจบองค์พระพรมท่าก็เลยส่งหอกเอาไปขวาง สิ่งไม่ดีที่มี

คนทำใส่น้องคนนั้นทันที ผมกับอาจารย์ก็นั่งดูตามไป เห็นแล้วก็หัวเราะว่า

มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ อีกแล้ว และคนที่ทำก็เป็นคนที่เราไม่อยากพูดให้เจ้าตัวเค้าฟังเลย

ถ้าน้องคนนั้นเค้ามาอ่านก็คงรู้ว่าที่ผมเล่ามา อยากให้รู้ไว้อย่านึงว่าทำบุญไว้เยอะๆ

เทพ เทวดาไม่ยอมให้คนไม่ดีทำร้ายคนดีครับ แต่อย่าหลงในสิ่งสมมุติให้มาก

ทุกอย่าง มีขึ้น ตั่งอยู่ ดับไป เสมอ เราไม่เคยมี ก็ได้มี เรามีแล้วก็ย่อมหมดไปได้ครับ

 

เห็นองค์พระพรหมที่คุณ Visnu เอาภาพมาขึ้นแล้ว
ตาเปิดเลย ตอนเลื่นแท็ปบาร์ลงมาเรื่อยๆ จนเลยภาพเต็ม
ก็เลยเลื่อนกลับขึ้นไปใหม่
ขนลุกทั้งตัวเลยค่ะ
ทุกคืนจะสวดบทบูชาพระพรหมด้วย

และเคยได้ยินจากอาจารย์หนู สักยันต์ (ใช้ชื่ออาจารย์หนูอะเปล่า?)
สักยนต์เก่งๆ หนะค่ะ
ท่านบอกว่า พระพรหม ต้องเอาไว้ในที่ที่คนอยู่อาศัยจำนวนมากจึงจะดี
ดังนั้นการที่คุณ Visnu กล่าวว่า ไว้ที่คอนโดนั่นดีแล้ว
แต่ถ้าเอาไว้ที่บ้าน ก็ต้องเป็นบ้านที่มีคนอยู่เยอะหน่อย
ความรู้แค่งูๆ ปลาๆ นะคะ แต่ขอแชร์ด้วยคน

 

ประวัติ "อาจารย์เฮง ไพรวัลย์"
จากจารึกที่เก็บกระดูกอาจารย์เฮง ณ วัดสะแก จ.พระนครศรีอยุธยา เขียนไว้ว่า
"เกิดเมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๘ ในสมัยรัชกาลที่ ๔ ตายเมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๒ สิริอายุ ๗๕ ปี"

พื้นเพท่านเป็นคนบ้านหันตรา จ.พระนครศรีอยุธยา บิดาท่านเป็น นายตำรวจ หรือผู้ตรวจการณ์คุก โดยบิดาส่งไปเรียนที่ปีนัง สิงคโปร์ แต่เรียนไม่สำเร็จ ท่านเป็นคนชอบเรียนวิชาไสยศาสตร์ ได้ท่องเที่ยวเล่าเรียนมาแต่ทางภาคใต้ ท่านอาจารย์เฮงเป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกับ พระยาเพชรปรีชา มีเพื่อนฝูงเป็นเจ้าพระยาหลายคน

เมื่อท่านเดินทางกลับมายังภูมิลำเนา คือ จ.พระนครศรีอยุธยา คราวเมื่อท่านอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ท่านให้ความสนใจศึกษาตำรับตำราทางไสยศาสตร์ อันว่าด้วยเวทมนตร์คาถา อักขระเลขยันต์ จากจารึกวัดประดู่โรงธรรมอย่างแตกฉาน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสมัย สมเด็จพระพันรัต วัดป่าแก้ว หรือใน รัชสมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช (พ.ศ. ๒๑๓๓-๒๑๔๘) นั้น รวบรวมสรรพวิทยาไสยศาสตร์ โดยจารึกไว้ที่ วัดประดู่โรงธรรม นี้อย่างพร้อมสรรพ

ตำรับวัดประดู่โรงธรรม เป็นแม่บทของตำราที่ว่าด้วย เวทมนตร์คาถาและอักขระเลขยันต์ ที่มีปรากฏและเล่าเรียนสืบต่อมาตราบเท่าทุกวันนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านอาจารย์เฮงนั้น ท่านเรียนรู้ตาม คำภีร์รัตนมาลา อย่างแตกฉาน และเจนจบมาก

หลังจากที่ ท่านอาจารย์เฮง สึกจากการอุปสมบทแล้ว ท่านกลับมาครองเพศฆราวาส เริ่มปรากฏชื่อเสียงเกียรติคุณกระเดื่องดังทางเป็นพระอาจารย์ของท่าน เริ่มต้นด้วยการเป็น อาจารย์สัก ก่อน

หลวงปู่สี เล่าว่า ครั้งกบฏบวรเดช ในสมัยรัชกาลที่ ๗ (พ.ศ. ๒๔๗๖) มีนายทหารและข้าราชการมาให้ท่านสักเป็นจำนวนมาก และจากการที่ท่านอาจารย์เฮง ตั้งพิธีสักที่วัดหันตรานั่นเอง

ครั้งนั้น ท่านอาจารย์เฮง จำเป็นต้องอาราธนาพระสงฆ์มาสวดพุทธมนต์ในพิธีสักนั้นด้วย ในสมัยนั้น (พ.ศ. ๒๔๗๖) ในท้องที่ จ.พระนครศรีอยุธยา หาพระที่สวดพุทธมนต์และพุทธาภิเษกพิธียากมาก ยกเว้น ท่านอาจารย์สี วัดสะแกเท่านั้น เพราะท่านอาจารย์สีเคยลงมาศึกษาอยู่ที่สำนักวัดเลียบ จ.พระนครศรีอยุธยา และมีความเจนจบในเรื่องนี้อยู่

สืบต่อมาเมื่อท่านอาจารย์เฮง จะประกอบพิธีกรรมครั้งใด จำต้องมาอาราธนาท่านอาจารย์สีไปร่วมพิธีทางฝ่ายสงฆ์อยู่เสมอ

โดยพื้นฐานและฐานะของท่านอาจารย์เฮงนั้น จัดว่าเป็นผู้มั่งคั่งคนหนึ่ง ท่านมีบ้านเป็นหลักแหล่งอยู่ที่ทุ่งหันตรา มีไร่นา และมีบ้านอีกหลังหนึ่งอยู่ที่วังน้อย เมื่อท่านมีลูกศิษย์ลูกหาทางกรุงเทพฯ มากขึ้น เพื่อความสะดวกในการประสิทธิ์ประสาทความรู้แก่บรรดาลูกศิษย์ลูกหา จึงเชิญท่านมาเช่าบ้านอยู่ที่สวนมะลิ และย้ายมาอยู่ที่ห้องแถวหน้าสมาคม วาย.เอ็ม.ซี.เอ วรจักร จนกระทั่งสงครามมหาเอเชียระเบิด ท่านจึงอพยพขึ้นไปอยู่ที่ จ.พระนครศรีอยุธยา ดังเดิม

ตอนสมัยที่ท่านเข้ามาพระนครนั้น เป็นสมัยยุคนักเลง และ อั้งยี่เฟื่องฟู... พวกที่คอยขย้ำกันอยู่ในเมืองกรุงก็มี เก้ายอด หลวงพ่อหรุ่น , พวกยันต์แดง อ.เฮง , สามล้อถีบวัดสามจีน และ พวกลูกศิษย์สาย หลวงปู่ทอง วัดราชโยธา พ่อแก้ว คำวิบูลย์

สมัยนั้น อ.เฮง จอดเรืออยู่หน้าวัด เชิงเลน (วัดบพิธภิมุข)... สักกันจนตำรวจต้องไปขอร้องให้เลิกสัก..เพราะลูกศิษย์ลูกหาไปเป็นโจรกันเยอะเหลือเกิน ปราบก็ยาก เนื่องจากคงกระพันนั้นเป็นเลิศทีเดียว...

อ.เฮง ท่านเป็นเลิศในหลายๆด้าน ทั้งไสย ทั้งศิลป์ และท่านยังเป็นเพื่อนซี๊ปึก กับ ครูเหม เวชกร... ครั้งนึง ครูเหม ออกปากว่า..

"..หน้าพรหม ไม่มีใครเขียนให้เห็นได้ทั้งสี่หน้า ที่ อ.เฮงคนเดียว ที่เขียนได้.."

 

เนื่องจากว่าอาจารย์สามตา จะกรุณาเล่าเรื่องพระพุทธเจ้า5พระองค์ ในแบบของอาจารย์
เลยมอบหมายให้ไปค้นอันเก่าๆ เพื่อจะได้ไม่เล่าย้อน แล้วตัวกลมก็หาที่ตัวเองโพสไม่เจอ หุๆ
ขอพิมพ์ใหม่นะคะ

พระพุทธเจ้า ๕ พระองค์(ภัทรกัป) กัปที่ร่ำรวย มีพระพุทธองค์ถึง 5พระองค์
ในพระสุตตันตปิฎก ลำดับไ้ว ดังนี้
พระพุทธเจ้า ............ พระตระกูลกำเนิด............ไม้โพธิพฤกษ์....พระชนมายุ
1.พระพุทธเจ้ากกุสันธะ......พราหมณ์ เขมนคร..........ไม้ซึก.............4 หมื่นปี
2.พระพุทธเจ้าโกนาคมนะ...พราหมณ์ โสภวดีนคร...... มะเดื่อ........... 3 หมื่นปี
3.พระพุทธเจ้ากัสสปะ........พราหมณ์ พาราณสีนคร ....นิโครธ(ไทร).. 2 หมื่นปี
4.พระพุทธเจ้าโคตมะโคดม..กษัตริย์ กบิลพัสดุ์นคร ...อัสสัตถะ(โพธิ์)..80 พรรษา
5.พระศรีอาริยเมตไตรย์......พราหมณ์ เกตุมวดีนคร....กากะทิง.......... 8 หมื่นปี

พระพุทธเจ้าที่อยู่ในหนังสือเรียน หมายถึง [FONT=&quot]พระพุทธเจ้าศรีศากยมุนีโคตมะ[/FONT]โคดม(เจ้าชายสิทธัทถะ)
ส่วนอนาคตสำหรับกัปนี้ คือ พระศรีอาริยเมตไตรย์ ค่ะ

ที่พระพุทธเจ้าบางองค์ อายุเยอะไม่ได้หมายความว่า พระองค์อายุมากเป็นพิเศษนะคะ
เป็นอายุของคนทั่วไปในกาลนั้น ส่วนพระพุทธเจ้าของเรา พระองค์ทรงมีพระเมตตามาก
มาสอนพวกอายุน้อยๆอย่างตอนนี้ ความรู้แค่กำมือพระองค์ เราก็ยังเรียนรู้ได้ไม่หมดเลย
พากันด่วนตายเสียก่อน

 

น้องคนนั้นของคุณวิษณุช่างโชคดีจริงๆ ครับ ก็หวังว่าคนที่หมายกะเอาให้ตายจะเปลี่ยนใจมาเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกันนะครับ เพราะเมื่อเป็นการลงโทษหมายเอาชีวิตแล้ว นั่นหมายถึงเมื่อชาติที่แล้ว น้องท่านนี้คงทำกรรมไว้ วิบากกรรมเลยมาเสวยเอาในชาตินี้ ผมเชื่อว่า หากน้องเขาอยู่ในศีล 5 และประกอบกรรมดีแล้ว ย่อมสามารถฝ่าวิกฤตินี้ไปได้ เพราะสวรรค์มีตาครับ

 

อ้อ...ฝากไว้แก้เครียดกันครับ[ame=http://www.youtube.com/watch?v=0MIBIyqIgb8&feature=related]YouTube - Potato - ยื้อ[/ame]

 

อ้อ...ฝากไว้แก้เครียดกันครับ[ame=http://www.youtube.com/watch?v=0MIBIyqIgb8&feature=related]YouTube - Potato - ยื้อ[/ame]

 

โอ้ น้องคนนั้นนี่โชคดีจริงๆนะเนี่ย
เรื่องหนุกๆแบบนี้ไม่เห็นพี่บาสเล่าให้ฟังมั่งเลยแฮะ

ได้รู้แล้วมีกำลังใจดีฮะ ว่าทำดียังไงก็คงยังมีข้างบนเห็น ยังมีข้างบนช่วย
บุญเป็นของดี.. ทำบุญเยอะๆกันดีกว่า

 

ช่วยดูให้ทีครับ หน้าที่ผมเห็นไม่ใช่หลวงพ่อคูณ กลายเป็นคนอื่น ที่มีพลังลบ แต่พอใส่ ผมอบอุ่น มันแปลกมากครับ

 

เอาบุญมาฝากอาจารย์อาชวินและกัลยาณมิตรทุกท่านครับ

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CUser%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><link rel="Edit-Time-Data" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CUser%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_editdata.mso"><!--[if !mso]> <style> v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);} </style> <![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> วันนี้ได้ทำเช็คเพื่อถวายแด่ครูบาอาจารย์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
1. เพื่อสร้างตึกสงฆ์อาพาธ โรงพยาบาลศุนย์อุดรธานี 2,000 บาท
2. เพื่อซื้ออุปกรณ์การแพทย์สำหรับตึกสงฆ์อาพาธ 2,000 บาืท
3. เพื่อร่วมบุญโครงการผ้าป่าช่วยชาติกับท่านหลวงตามหาบัว 2,000 บาท

เรียนเชิญทุกๆท่านร่วมโมทนาบุญนะ
สาธุ สาธุ สาธุ...(deejai)<!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" oreferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f"> <v:stroke joinstyle="miter"/> <v:formulas> <v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/> <v:f eqn="sum @0 1 0"/> <v:f eqn="sum 0 0 @1"/> <v:f eqn="prod @2 1 2"/> <v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/> <v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/> <v:f eqn="sum @0 0 1"/> <v:f eqn="prod @6 1 2"/> <v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/> <v:f eqn="sum @8 21600 0"/> <v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/> <v:f eqn="sum @10 21600 0"/> </v:formulas> <vath o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/> <o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/> </v:shapetype><v:shape id="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="" style='width:37.5pt; height:33.75pt'> <v:imagedata src="file:///C:\DOCUME~1\User\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image001.gif" o:href="http://palungjit.org/images/smilies/b2-smile-jump.gif"/> </v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--><o></o>
<o> </o>
ขออานิสงฆ์นี้จงเป็นปัจจัย ให้ตัวข้าพเจ้า ครอบครัวและบริวาร ตลอดจนกัลยาณมิตรทุกๆท่านในเวปและนอกเวป มีดวงตาเห็นธรรมตามเสด็จองค์พระศาสดาและพ่อแม่ครูบาอาจารย์เข้าสู่พระนิพพาน ด้วยกันทั้งหมดทุกรูปทุกนามด้วยเทอญ<o></o>

 

เรื่องเล่าก่อนอนคืนนี้ เรื่องวัดไทย (ต่อ)
..................................................
วัดสุดท้าย คือ วัด แห่ง พระศรีอริยเมตไตร
จะเป็นวัดเล็กๆๆ อยู่ตามชนบท บ้านนอก
เป็นวัดที่เรียบร้อย ไม่มีความพลุกพล่านหรือ ยิ่งใหญ่
................................................................
การมาปรากฏตัว ของ องค์ พระศรีอาริย์
ท่านไม่ได้ มาตามแบบที่ผู้คน ที่พากันคิดไปเอง
คนส่วนใหญ่ ฝังใจว่า อีก หลายพันปี พระศรีอริย์ จึงจะมา
.....................................................................
ลองคิดดู..ว่า ศาสนาพุทธ จะยืนยาว 5000 ปี (ตามที่กล่าวกัน)
พระพุทธองค์ สมณโคดม ผ่านไปแล้ว กว่า 2500 ปี
นับจากที่พระองค์ เสด็จ ปรินิพพาน นับเป็น 1
จนปัจจุบัน นับเป็น 2552 ปี..ผ่านไปแล้ว
ปัจจุบันจึงเข้า ช่วงหลัง ของ กึ่งพุทธกาล
...................................................................
พระศรีอาริย์ ที่ คิดกันว่า จะมาอีก นับพันปี ข้างหน้า
เป็นไปได้ อย่างไร...จะมาทำไมเมื่อ จะหมด ยุคพุทธกาล
พระศรีอาริย์ ต้องมา ช่วงต้นของ กึ่งพุทธกาลหลัง
นั่นคือ ช่วงระหว่าง พศ 2500 - พศ 2600
เพื่อจะได้ แสดงธรรม ช่วงต้น แล้ว..
ก็ จะยืนยาวไป อีก กึ่งพุทธกาลที่เหลือ
.......................................................
................................................................

 

องค์พระศรีอาริย์..เวลาเสด็จมา
จะมาในทำนองเดียวกับ..องค์พุทธ โคดม
ที่จะมาเกิด แล้วปฏิบัติธรรม..แสดงธรรม
........................................................
พระองค์ไม่ได้ มาแบบ ที่ผุ้คนเล่าลือ กัน
ว่า จะเหาะมา..มีมือวิเศษ..ชี้ไปทางใด ที่นั่นมีความสุข
ชี้ไปที่ วัดไหน..วัดนั้นก็จะศักดิ์ สิทธิ์..
ชี้แผ่นดินตรงไหน...ที่ นั่นจะเป็นแผ่นดินทอง
...........................................................
พระองค์ จะเสด็จมา เพื่อ แสดงธรรมในรูปแบบใหม่
ชวนให้ ผู้คนคิดตาม ปฏิบัติตาม..จะได้มีชีวิตและวิญญาณ ที่ สมบูรณ์
....................................................................
ในประเทศไทย..มีวัดมากมาย..ทั้งเล็ก และใหญ่
มีระบบการบริหารปกครอง..โดยสภาสงฆ์มหาเถระสมาคม
มีระบบเจ้าอาวาส/ เจ้าคณะจังหวัด /เจ้าคณะตำบล
และพิธีการกิจของสงฆ์ ที่คงที่..ที่แน่น ปฏิบัติกันมานาน
..........................................................
การมาเปลี่ยนแปลงระบบ และพิธีการที่แตกต่างออกไป
จึงทำได้ ยาก
เฉกเช่น ที่ในยุค ก่อนที่ กาลิเลโอ นักปราชญ์
ประกาศ ว่า โลก กลม..ไม่ได้ แบน อย่างคิดกัน
ก็ถูก กลุ่มอำนาจหัวเก่า ต่อ ต้าน..จนต้องติดคุก
..........................................................
การมาของ พระศรีอาริย์ ก็ เช่นเดียวกัน
พระองค์ จะมาที่เดียว เปลี่ยนแปลงทั้งหมด..จะเป็นไปไม่ได้
พระองค์จึงต้องค่อยๆๆ เริ่มจากวัดเล็กๆๆ ธรรมดา
เพื่อ แสดงธรรม ของ พระองค์
....................................................................
วัดเล็กๆๆ ก็เหมือนเด็ก ที่ หัดและสอนได้ง่าย
วัดใหญ่..เมือนคนแก่ ดัด ยาก นั่นเอง
พุทธกาลของ พระศรีอาริย์ นานเกือบ 2500 ปี
ดังนั้นการเปลี่ยนแปลง ไม่จำเป็น ต้องรีบด่วย
ถ้า เปลี่ยนแปลงทั้งหมด ใช้เวลา 100-200 ปี ก็ นับว่า ไม่นาน
.................................................................
วัดเล็กๆๆ ที่องค์พระศรีอริยเมตไตร ได้ ทรงเลือกไว้ และ ชมรมคนตาทิพย์
ได้ สัมผัสและ พิศูจน์ บัดนี้ ได้ ประมาณ18 วัด จาก 7000 วัด
และจะค้นหาไปเรื่อยๆๆ
อย่างไรก็ ตาม คาดว่า รวมแล้ว ไม่น่า จะเกิน 60
จาก วัด ทั้งหมด 7000
......................................................................
การพิศูจน์ วัด ดูได้ จาก การสัมผัส วัด และรับรู้พลังแห่ง พระศรีอาริย์
ซึ่งจะมีลักษณะที่พิเศษ..คือ จะมีพลังเย็น แบบ น้ำ แข็ง เข้ามาครอบตัว
ทำให้ตัวแข็ง ทื่อ นาน..มีความสะบายบกาย
แบบอยู่ในห้องแอร์ ที่ ค่อนข้างเย็น
............................................................................
เมื่อเทียบกับพลังของ วัด ที่ มีพลังของ สมณโคดมโคตมะ
พลังนั้นจะอุ่นสบาย..แบบอาบน้ำอุ่น..จากเครื่องทำน้ำร้อน
..............................................................

 

ไม่ได้ ไป เยี่ยมเยียน อ.สามตา เสีย ... หลายสัปดาห์
วันนี้ นัด เจ้าแชมป์ จึงนัด ให้ไปเจอกัน ที่ บูธ อ.สามตา

ตัวกลมๆ ก็มา คุณumclenoon ก็มา คุณเห็ดหอม ขานี้ มาประจำ อยู่แล้ว
เม้าส์ กันสนั่นทุ่ง จน เกรงใจ อาจารย์ จะเสียสมาธิ ............. 55

ตอนบ่ายๆ อาจารย์ ว่าง หน่อย เห็นเดิน เข้าไปหยิบ อะไรมา ส่งให้ผมดู
นิ่มๆ อ่อนๆ อ้าว เป็นม้วนกระดาษ นี่เอง
ส่งให้ ผม ...... อ้าว ดาว จับดู ซิ...
.......... อา ไร หว่า
ทีแรก นึกว่า อ่อน นิ่มๆ ชัก ไม่ นิ่ม เสีย แล้ว

อาจารย์ ให้ถือไว้ ในมือ ทั้งสองข้าง แล้ว ทำท่า แบบ ยกน้ำหนัก...

สะบายมาก กระดาษ เบาหวิว อย่างนี้..................
พอยก เข้า จริง ๆ ........ เอ๊ะ มัน มีอะไร ประหลาดๆ ..... จะว่าหนัก ก็ไม่ใช่
แต่ ไม่ ได้ เบาๆ หรอก

ออกแรง อึ๊บ.......... ร้อน ซู่ ที่มือ เลย ...... อย่างนี้ ไม่ธรรมดา แล้วละ

ผม ยก ขึ้น ๆ ลงๆ สองสามรอบ ........ อาจารย์ บอก ให้ได้ สัก อีกสามที ก็ เก่งแล้ว
อย่างนั้น ต้อง ถอน................. ไม่ใช่ ไม่ใช่
อย่างนี้ ต้องสู้ ......... อึ๊บ 1 อึ๊บ 2 อึ๊บ 3

เฮ้อ....................... เมื่อยๆ เหมือนกัน

อาจารย์ มาเฉลย ว่า นี้ คือ ไม้เท้า หลวงปู่ดู่ นั่นเอง
แต่ เป็น ภาค จำลอง
ที่ เก็บพลัง ไว้ใน ม้วน กระดาษ ตอนที่ ไม้เท้า จริง แสดง ฤทธิ์ พลัง 3 X
ก๊อบปี้ พลัง เอาไว้

โอ้ มิน่า เล่า .........
เราไม่ ได้มา ซะ นาน ..... ตก ข่าว

ยังดี ที่ อ. เอา ของดี ดี มาให้ เรา ได้ ดู กัน ........ 55

เร็ว เท่า ความคิด
ไม่พูด ร่ำทำเพลง ........ วิ่งๆ ไป ที่ รถ
หยิบ ไม้ อะไร ที่ จำชื่อไม่ได้
แต่เป็นยา เป็นเถาวัลย์ ยาวสัก ศอก เห็นจะได้
แท่งนี้ ผม ไปได้มา จาก เขาไชยสน จังหวัดพัทลุง เมื่อสองปี ก่อน

ทีแรก เห็นคน กำลัง ทำยาดอง ตัดยา หั่นยา อยู่ เข้าไป คุย กับ เขา เห็นท่อนไม้ คล้ายท่อนพืน อยู่หลายท่อน เค้าก็ บอก เอามา ฝาน เป็นชิ้นบางๆ ไว้ผสมยา

ผม เห็นว่า ไม้ นี้ สวย มาก........ ถูกใจ จึง ขอซื้อเค้ามา

ตอนลงใต้
ไป เก็บประวัติ เรื่องราว การสร้างพระเครื่อง ของอาจารย์ ชุม ไชยคีรี
ในยุคอดีต
ตั้งแต่ ยุคต้นๆ ที่ เขาไชยสน ปี 2496 จนมาถึง ปี 2511 ที่ วัดถ้ำเขาเงิน ชุมพร
เพื่อ มาเขียนหนังสือ

ได้มาแล้ว ก็ ลืม ทิ้ง ไว้ท้าย รถ อยู่ อย่างนั้นแหละ

จนมาวันนี้ นึกได้ ............... 55
กลาย เป็น ไม้เท้า ที่ทรง อานุภาพ ไป ซะแล้ว...............

มารอ อยู่ ล่วงหน้า ตั้ง นาน 2 ปีกว่า ........
จะมาแปลงกาย เป็นไม้เท้า วิเศษ นี่เอง....55