เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๖ กันยายน ๒๕๖๖

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๖ กันยายน ๒๕๖๖

​

 

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ หลังจากที่ทำงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ซึ่งเรื่องของพระคาถาเงินล้านนั้น ส่วนหนึ่งที่ถือว่าเป็นเคล็ดลับเลยก็คือ ต้องมีการกระทำที่จริงจังและสม่ำเสมอ จึงเป็นเรื่องที่ไม่สามารถที่จะทิ้งได้

หลังจากนั้น กระผม/อาตมภาพก็ไปสรงน้ำ แต่งตัว แล้วมาฉันเช้า เสร็จสรรพเรียบร้อยก็นั่งหารูปเพื่อเตรียมทำรายงาน เนื่องเพราะว่าใกล้สิ้นปีงบประมาณ ๒๕๖๖ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นรายงานการปฏิบัติงานของสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดกาญจนบุรีแห่งที่ ๒๓ (วัดท่าขนุน) ก็ดี รายงานการปฏิบัติงานของหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลท่าขนุนก็ดี รายงานลานธรรมลานวิถีไทยก็ดี เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จำเป็นที่ต้องส่งหลังวันที่ ๓๐ กันยายนล่วงไปแล้วทั้งสิ้น กระผม/อาตมภาพไม่ชอบทำอะไรที่คั่งค้างเป็น "ดินพอกหางหมู" จึงใช้วิธีทำไล่ไปเรื่อย ๆ จนถึงวันสุดท้าย ลงข้อมูลสุดท้ายแล้วก็สามารถที่จะส่งได้เลย

จนกระทั่งประมาณ ๗ โมงครึ่ง กระผม/อาตมภาพก็ออกไปทำบวงสรวงบูชาพระรัตนตรัย เพื่อขออนุญาตหล่อรูปสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิขนาดหน้าตัก ๔ ศอก และพระหมุดเมืองหน้าตัก ๔ ศอก ซึ่งเป็นพระชำระหนี้สงฆ์ด้วย ให้กับพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร.

ความจริงกระผม/อาตมภาพรับฎีกานิมนต์แค่ร่วมหล่อพระตอนช่วงบ่ายโมงของวันนี้เท่านั้น แต่ว่ากรมอุตุนิยมวิทยาทำนายว่า ช่วงสามวันนี้ฝนจะตกหนักมาก และอาจจะมีน้ำท่วมหลายแห่ง พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. จึงจับกระผม/อาตมภาพเป็นตัวประกัน ด้วยการขอให้ช่วยทำบวงสรวงในช่วงเช้า เพื่อป้องกันไม่ให้ฝนตก กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็ออกอาการอย่างที่สำนวนยุทธจักรบู๊ลิ้มบอกว่า "หัวร่อมิได้ ร่ำไห้มิออก"

เนื่องเพราะว่าถ้าเราไปห้ามฟ้าห้ามฝนโดยตรงนั้น ก็มักจะโดน "ตอบแทน" กลับมาหนักกว่าเดิมหลายเท่า..! เรื่องของธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ไฟ เราไม่สามารถที่จะห้ามได้ เพียงแต่ว่าขอให้เร็ว ขอให้ช้า ขอให้ไปซ้าย ไปขวา ไปบน ไปล่าง เพื่อไม่ให้เกิดอันตรายกับสถานที่นั้น ๆ พอที่จะขอกันได้ ในช่วงที่กระผม/อาตมภาพบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนอยู่นี้ ก็คือเวลา ๑๖.๓๐ น. ฝนเริ่มตกลงมาแล้ว

 

หลังจากที่ทำบวงสรวงเสร็จสรรพเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพก็กลับกุฏิมาภาวนาพระคาถาเงินล้านไปอีก ๑๐๘ จบ เหตุที่ระยะนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องภาวนาพระคาถาเงินล้านอยู่มากสักหน่อย ก็เพราะว่ากระผม/อาตมภาพต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก

โดยเฉพาะรายจ่ายเกี่ยวกับค่าแรง - ค่าวัสดุก่อสร้างพิพิธภัณฑ์วัดท่าขนุน ซึ่งจะต้องจ่ายงวดละ ๘ ล้านบาท ๑๘ งวดด้วยกัน และงวดละ ๑๑ ล้านบาทอีก ๑ งวด รวมเป็นเงินทั้งสิ้น ๑๕๕ ล้านบาท ซึ่งตอนนี้เพิ่งจะจ่ายไปถึงงวดที่ ๙ ประมาณ ๗๒ ล้านบาทเท่านั้น ก็แปลว่ายังเหลืออีกเป็นครึ่ง ๆ ที่จะต้องรอจ่ายอยู่ข้างหน้า จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องภาวนาพระคาถาเงินล้านให้จริงจังและสม่ำเสมอ

เมื่อเสร็จสิ้นจากการภาวนาพระคาถาเงินล้าน กระผม/อาตมภาพก็หารูปประกอบรายงานเพลินจนลืมเวลาไป ปรากฏว่าโยมนำเอาปิ่นโตและอาหารเพลมาถวาย จึงรีบฉันแล้วนอนพักเล็กน้อย หลังจากนั้นก็แต่งตัวลงไปยังมณฑลพิธีในการหล่อพระ ปรากฏว่าพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณหลวงตา (พระราชภาวนาพัชรญาณ วิ.) ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดสระบุรี เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) พระครูปลัดสุวัฒนรัตนคุณ (สมนึก สุธมฺมถิรสทฺโธ) เจ้าอาวาสวัดจันทาราม (ท่าซุง) พระครูวินัยธรธวัชชัย ชาครธมฺโม ประธานที่พักสงฆ์อาศรมศรีชัยรัตนโคตร พระปลัดเอกลักษณ์ ปญฺญาคโม เจ้าอาวาสวัดพุทธพรหมยานและท่านอาจารย์ศิริชัย ชยธมฺโม หรือท่านอาจารย์บ๊ะ วัดโพธิ์ลังกามากันพร้อมหน้าแล้ว

กระผม/อาตมภาพสวัสดีทักทายทุกท่าน แล้วก็รับฎีกานิมนต์จากพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณหลวงตา ซึ่งนิมนต์เอาไว้ในงานฉลองวัดของท่านเดือนพฤศจิกายน หลังจากนั้นก็นั่งรับศรัทธาญาติโยมที่แห่กันมาทำบุญ ทั้งที่กระผม/อาตมภาพไม่ได้ถือย่าม และไม่มีขันเงินอยู่ตรงหน้า แต่ว่าท้ายสุด พระของวัดอุทยานก็วิ่งไปหาขันใส่เงินมาให้

เหตุที่กระผม/อาตมภาพเวลาไปวัดอื่นแล้วไม่ถือย่าม ก็เพราะว่าญาติโยมทั้งหลายจะร่วมทำบุญด้วย การที่อยู่ที่วัดใดวัดหนึ่ง แล้วไปทำบุญกับอีกวัดหนึ่ง กระผม/อาตมภาพถือว่าเสียมารยาทมาก..! ดังนั้น..ไม่ว่าจะเป็นเงินหรือทองคำที่ญาติโยมถวายมา กระผม/อาตมภาพ ก็มักจะมอบให้กับเจ้าอาวาสของสถานที่นั้น ๆ ไป

มีอยู่ครั้งเดียวที่ไม่สามารถจะมอบให้ได้ ก็คืองานภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ที่ลานเซ็นทรัลเวิลด์ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าผู้จัดงานนั้นเป็นฆราวาส เงินทองที่ญาติโยมถวายมานั้น ความจริงก็คือสังฆทาน แปลว่าใช้ได้เฉพาะในหมู่สงฆ์เท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) เก็บเงินจำนวนนั้นกลับไป

 

ปรากฏว่ามาได้ข่าวทีหลังว่าทางผู้จัดงานไม่พอใจเป็นอย่างมาก เนื่องเพราะว่าเป็นเงินจำนวนหลายแสนบาท เขาก็คงคิดว่ากระผม/อาตมภาพจะมอบให้เช่นเดียวกับที่อื่น ๆ แต่คงจะลืมไปว่า ท่านทั้งหลายเป็นฆราวาส ถ้าหากว่านำเอาเงินสงฆ์ของสงฆ์ไปใช้ ก็จะติดหนี้สงฆ์ เกิดโทษหนักแก่ตนเสียเปล่า ๆ เมื่อทราบว่าเขาเหล่านั้นโกรธเคืองขึ้นมา กระผม/อาตมภาพจึงได้แต่แผ่เมตตาให้ ไม่ทราบเหมือนกันว่าเมื่อไรท่านจะเลิกโกรธเคืองกันเสียที..!?

หลังจากนั่งรับสังฆทานจากญาติโยมได้พักใหญ่ พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณพระเทพวชิรนันทาภรณ์ (ไสว สุขวโร ป.ธ.๔) เจ้าคณะจังหวัดนนทบุรี ก็ได้นำพระเดชพระคุณพระธรรมวชิราภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ.๙, ดร.) เจ้าคณะภาค ๑๓ กรรมการมหาเถรสมาคม ประธานของงานมาในวันนี้ กระผม/อาตมภาพสวัสดีทักทายทั้งคู่แล้ว ก็ยังย้ำกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าคุณไสว เจ้าคณะจังหวัดนนทบุรีว่า "หลวงพ่อครับ วัตถุมงคลที่ถวายมุทิตาไปในวันก่อน เป็นเนื้อทองคำและเลี่ยมทองคำนะครับ ถ้าหลวงพ่อให้คนอื่นไป กระผมก็คงจะออกอาการ "น้ำตาจิไหล..!" แน่นอน" ทำเอาหลวงพ่อเจ้าคุณไสวถึงกับหัวเราะ

ส่วนพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณโสภณ (พระธรรมวชิราภรณ์) เจ้าคณะภาค ๑๓ นั้น เมื่อมาถึงก็กราบขอขมาท่านเจ้าคุณหลวงตาและหลวงพ่อเจ้าคุณไสว เนื่องเพราะว่าท่านอาวุโสพรรษาน้อยกว่า เพียงแต่ว่าตำแหน่งใหญ่กว่า ตอนแรกก็จะลดตัวไปนั่งทางด้านหลัง กระผม/อาตมภาพต้องดึงเอาไว้ บอกว่า "ตำแหน่งบังคับครับท่านเจ้าคุณ กรุณานั่งในที่ประธานเสียแต่โดยดี..!"

เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่ารู้จักคุ้นเคยกันมานาน ตั้งแต่ท่านยังเป็นพระมหาโสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ.๙ อยู่ที่วัดหัวลำโพง ภายหลังได้รับความไว้วางใจจากผู้บังคับบัญชา ย้ายไปเป็นเจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชร ซึ่งตอนนั้นต้องบอกว่าทรุดโทรมมาก แล้วท่านก็แสดงฝีมือ บริหารจัดการจนกระทั่งกลายเป็นวัดวาอารามสวยงาม เป็นตัวอย่างในการจัดการวัดให้กับเจ้าอาวาสทุกรูปมาตั้งแต่บัดนั้น จึงเจริญก้าวหน้าในสมณศักดิ์และหน้าที่การงานขึ้นมาลำดับ

ตอนที่ท่านเป็นรองเจ้าคณะภาค ๑๔ ก็ยังเคยเดินทางไปวัดท่าขนุนหลายครั้ง ปัจจุบันนี้ท่านเป็นกรรมการมหาเถรสมาคมที่อายุน้อยที่สุด และขณะเดียวกันก็เป็นเจ้าคณะภาค ๑๓ แล้ว แต่ด้วยความที่ท่านมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นปกติ จึงต้องกราบขอขมาพระเถระผู้ใหญ่ แล้วขออนุญาตนั่งในที่ประธาน

 

เมื่อได้เวลา พวกเราก็ทำการหล่อสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิ เมื่อเสร็จสรรพเรียบร้อย รับปัจจัยไทยธรรมและให้พรแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ต้องขอตัวอย่างรีบด่วน เพราะว่ามีฎีกานิมนต์จากพระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี (พิมพ์ ญาณวีโร) เจ้าคณะภาค ๗ กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าอาวาสวัดปทุมคงคาราชวรวิหาร ซึ่งท่านเจริญอายุวัฒนมงคล ๗๘ ปีแล้ว

กระผม/อาตมภาพต้องฝ่ารถติด กว่าจะไปถึงวัดซึ่งอยู่ห่างไปแค่ประมาณ ๒๐ กิโลเมตร ยังใช้เวลาถึงชั่วโมงเศษ เข้าไปกราบถวายมุทิตาสักการะด้วยพระปัจเจกพุทธเจ้า ซึ่งแกะสลักจากหินลาพิสลาซูลี ซึ่งท่านเองรีบบอกพระซึ่งรับใช้อยู่ด้านข้างว่า "เอาตั้งไว้หน้าโต๊ะหมู่หน้าพระประธานเลยนะ" หลังจากนั้นก็ได้เมตตามอบปัจจัยไทยธรรมให้ กระผม/อาตมภาพยังไม่ทันที่จะถอยออกมา ท่านเจ้าคุณโสภณซึ่งตามหลังมา ก็เข้าไปถวายสักการะต่อ

กระผม/อาตมภาพกราบทักทายพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณประเทือง (พระเทพเสนาบดี) เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี รองประธานคณะกรรมการอำนวยการกลาง โครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ทักทายบรรดาพระเถรานุเถระที่ส่วนใหญ่รู้จักมักคุ้นกันแล้ว ก็ขอตัวฝ่ารถติด กลับมาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนอยู่ในขณะนี้

ส่วนพรุ่งนี้ก็ต้องรีบออกแต่เช้ามืด เพราะว่าภารกิจสำคัญรออยู่ ก็คือต้องไปประชุมคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลาง ที่วัดตาลเจ็ดยอด อำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ที่ต้องใช้เวลาในการเดินทางถึง ๕ ชั่วโมงเศษ ถ้าไม่รีบออกแต่เช้าก็คงไปไม่ทันการประชุมอย่างแน่นอน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)