เรื่องเด่น ไม่มียันต์เกราะเพชร คุณงามความดีที่ท่านสร้างไว้ ก็จะคุ้มครองรักษาตัวท่านเอง

ช่วงนี้ปัญหาใหญ่ของทางวัดก็คือโทรศัพท์ ไม่ว่าจะเป็นของใครในวัดก็ตาม ดังได้ทุกนาที ถามเรื่องเดียวกันหมด ก็คือไม่มีเป่ายันต์เกราะเพชรแล้วจะทำอย่างไร ? ซึ่งอาตมาถือว่าเป็นคำถามที่ค่อนข้างจะปัญญาอ่อน..! ในเมื่อไม่มีการเป่ายันต์เกราะเพชรก็ไม่ต้องทำอะไร แล้วคุณยังจะทำอะไรอีก ?

หลายคนก็พยายามจะล้วงให้ได้ ว่าหลวงพ่อจะแอบเป่ายันต์เป็นการภายในหรือเปล่า ? อาตมาสรุปแทนว่า หลวงพ่อเป็นพระที่เชื่อถือไม่ได้ หน้าไหว้หลังหลอก..! บอกว่าไม่เป่ายันต์ แต่อาจจะไปแอบเป่ากันเอง

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ทำให้เห็นชัดว่า กำลังใจของบุคคลส่วนใหญ่แล้วต่ำมาก เพราะว่าคนเรากำลังใจมีอยู่แค่ไหน ก็จะคิดแค่นั้น พูดแค่นั้น ทำแค่นั้น และมักจะคิดว่าคนอื่นก็เป็นเหมือนกับตนเอง

เป็นที่น่าเสียดายว่า บุคคลที่มีโอกาสได้เข้าวัด แต่ไม่ใช้โอกาสให้คุ้มกับที่มี ซ้ำยังอาจจะปรามาสพระรัตนตรัยโดยไม่รู้ตัว ก่อให้เกิดทุกข์โทษเวรภัยแก่ทั้งตนเองและผู้อื่น

ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เกิดจากกิเลสในใจของตน โดยเฉพาะการขาดความพยายามที่จะสร้างความดีด้วยตนเอง ไปคาดหวังว่าจะได้รับคุณความดีจากผู้อื่น ความคาดหวังนี่แหละ...ที่อาตมาคิดว่าเป็นส่วนหนึ่งซึ่งทำให้ประเทศของเราไม่เจริญมาจนทุกวันนี้..!

ทุกวันที่ ๑ และวันที่ ๑๖ เราก็ไปคาดหวังลม ๆ แล้ง ๆ ว่าจะถูกหวยรวยเบอร์ขึ้นมา เป็นเศรษฐีโดยไม่ต้องทำงานทำการ ซึ่งความหวังเหล่านี้ทำลายชาติของเราให้เสียหายอย่างมาก เพราะว่าประชาชนไม่เป็นอันทำมาหากิน แต่ไปฝากความหวังไว้กับสิ่งที่จับต้องไม่ได้

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุคคลที่ลงสู่ทุคติ มีจำนวนมากเท่ากับขนวัว ส่วนบุคคลที่เข้าสู่สุคติ มีจำนวนเท่ากับเขาวัว แค่มองดูก็รู้แล้วว่าจำนวนนั้นต่างกันขนาดไหน

เหตุก็เพราะว่าเราไม่ยอมลงมือทำอะไรจริงจังด้วยตนเอง ฝากความหวังไว้กับสิ่งภายนอก จนลืมสิ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน ไปหวังพึ่งพิงผู้อื่นอยู่เสมอ

ถ้าท่านทั้งหลายตั้งใจปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา อย่างจริงจังแล้ว ถึงไม่มียันต์เกราะเพชร คุณงามความดีที่ท่านสร้างไว้ ก็จะคุ้มครองรักษาตัวท่านเอง ดังพระบาลีที่ว่า ธมฺมจารี สุขํ เสติ ผู้ประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข

ดังนั้น...ทุกท่านจึงควรที่จะแสวงหาความดีภายใน ซึ่งมั่นคงและยั่งยืน ดีกว่าการแสวงหาความดีภายนอก ซึ่งไม่ยั่งยืน มีโอกาสชำรุดสูญหาย เสื่อมไปได้ตามเวลา ไม่ใช่ที่พึ่งที่ระลึกอันเกษม

และได้โปรดอย่าเอากำลังใจของตน ไปวัดครูบาอาจารย์ว่าต้องทำอย่างโน้น ควรทำอย่างนี้ ซึ่งโอกาสผิดพลาดมีถึงร้อยเปอร์เซ็นต์ ซ้ำยังอาจจะก่อให้เกิดโทษแก่เราเองอีกด้วย
..................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com