สารพันปัญหา ตอบโดยคุณ nopphakan

สวัสดีครับ คุณนพฯ

ขอเรียนสอบถามดังนี้ครับ
1. คำภาวนาแบบไหนที่เหมาะสมและตรงกับจริตของผมหรือผมต้องปฏิบัติแนวทางไหนถึงจะก้าวหน้าครับ
2. พระเครื่องที่เหมาะกับตัวผมมากที่สุดควรเป็นพระอะไรครับ
ขอบพระคุณมากครับ

 

ของคุณ audchukiat คำภาวแบบไหน
ก็ได้ที่ไปทางด้านเกี่ยวกับพลังงานครับ...
คำภาวนาที่ดังๆ ที่ไม่ใช่พุทธโท ยุบหนอ พองหนอ
(พอนึกออกนะครับ) จะมีคำแปลเกี่ยวกับ ธาตุต่างๆนั่นหละ
และก็ปฏิบัติทางด้านที่เกี่ยวกับพลังงาน
แต่ว่าประกอบด้วยการท่องบ่นและบริกรรม
ส่วนตัวเรียกว่า แบบเซียนสวดหรือเซียนคาถา นั่นหละครับ


ส่วนพระคือ ท่านที่อยู่ในท่านั่งสมาธิ
ที่ช่องว่างระหว่างแขนกับด้านข้างตัวกว้าง
กว่าปกติหน่อยครับ องค์ที่ดูผอมๆหน่อยครับ

ส่วนองค์ที่อยู่ในรูปแทน ช่วยส่งเสริม
ในโหมดเซียนสวดได้ดีครับ....

ปล ส่วนตัวตอบได้แค่นี้หละครับ...

 

อือ ตัวเดียวกันนั่นหละ แต่ไม่ค่อยพูดเต็มๆเด่ว
มันจะหล่อไป เกรงว่าคนจะหาว่าแสดงก้ามตะรูด..
แต่ที่เห็นทั่วไปปกติส่วนมากจะเป็นทิพยคิกขุกันซะส่วนใหญ่ ๕๕

ถ้าจะปิด ก็อฐิษฐานปิดต่อหน้าพระได้เลย
แต่ปกติ จะไม่ปิดกันหรอก เพราะมีส่วนสำคัญอย่างมาก
ในจุดเริ่มต้นของการเข้าใจนามธรรมต่างๆ
จะอฐิษฐานเฉพาะ ขอให้รู้ให้เห็นเฉพาะในส่วน
ที่เป็นไปเพื่อ การละ คลาย กิเลส หรือเพื่อประโยชน์
ทางธรรมหรือผู้อื่นๆ ประมาณนี้
คิดให้ดีๆก่อนที่จะอฐิษฐานเน้อ...

 

----- ขอบพระคุณมากครับคุณนพ พอจะนึกออกแล้วครับสำหรับคำภาวนา

----- แต่พระท่านองค์ที่ดูผอมๆหน่อย ยังนึกไม่ออกจะพยายามครับ

 

ช่องว่างระหว่างช่วงแขนถึงลำตัวด้านฝั่งซ้ายในท่านั่ง
จะกว้างกว่าด้านขวาหน่อยครับ (^_^)

 

ดีคับ ขอรบกวนคุนนพ มีดเล่มนี้คุณสมบัติด้านไหนบ้างคับมีคนฝากมาถามคับ

 

ครับ มีคุณสมบัติคือนำไฟฟ้าได้ และเป็นสนิมครับ ๕๕๕
ห้ามนำไปแทงใคร เพราะจะตายเหตุเพราะ สนิมเข้าเส้นเลือดครับ ๕๕๕ อีกแระ..

ถ้าทางความเชือคือ..
ป้องกันกรณีผี วิญญาน หรือ กระแส ระดับขาจอน รากหญ้า
ที่ชอบเกาะตามตัวกลับมา
ที่เป็นลักษณะของวิบากเฉพาะบุคคลนั้นๆครับ
พูดง่ายๆกันผี ทุกประเภทที่จะมาเกาะกาย
แล้วส่งผลต่อกายกรณีอื่นๆ

เหมาะสำหรับคนที่มีเรื่องวิบากกรณีเกาะกายเยอะๆครับ
คือคนที่ไปสถานที่ต่างๆแล้วกลับมา ชอบป่วย ชอบเป็นโน้นนี่
แบบไร้สาเหตุนั้นหละครับ..

 

ขอบคุณคับ

 

สอบถามคุณนพครับ
ไปไหว้พระสังกะจายหน้าโบสแล้วข้างหน้ามีส้มที่คนมาถวาย ก็ไม่ได้สนใจ สวดมนต์ไหว้ตามแผ่นป้ายที่เขียนไว้ แล้วพอจิตนิ่งรึเผล่อ ก็ไม่รู้เหมือนท่านปล่อยผลส้มมากจากมือ ก็นึกว่าคิดไปเอง ก็จะไปไหว้พระในโบสก์
โบส์ก ก็ปิด พอดีพระหลวงตามาทำธุระเลยเปิดให้ พอจะกลับท่านก็เห็นส้มก็พูดกับผมและครอบครัวว่าเลยเพล ฉันไม่ได้แล้ว ก็เลยเอาส้มกับขนมหวานให้ผมกับครอบครัว
อย่านี้เค้าแรกว่า อะไรครับ และก็เป็นแบบนี้บ่อยครับแบบพอไหว้พระที่ไหนจะเห็นภาพล่วงหน้า เคยช่วงน้ำท่วมใหญ่ ไปวัดบำเพ็งเหนือ ก็ไหว้พระ พอจิตสงบ เห็นน้ำเต็มวัด พอสองสามวันต่อมา ก็ท่วมใจริงครับ แต่ยอมรับว่าจิตผมยังหยาบอยู่ ยังมีกิเลสเยอะครับ ไม่ได้ถือว่าตนเก่งอะไรน่ะครับ ก็เคยมีคำถามตั้งแต่เด็ก ว่าเกิดมาทำไม ทำไมเราต้องเหมือนคนอื่นๆ แต่โตมาจนเริ่มมีอายุ ก็ยังต้องหมุนไปตามกระแสโลก
เลยรบกวนถามคุณนพ
ผมควรปฎิบัติแนวไหน ปกติก็แค่สวดมนต์ นั่งสมาธิก็ไม่ค่อยสงบ หลับตาทีฟุ่งไปเรื่องโน้นทีเรื่องนี้ที เลยเน้นสวดมนต์มากกว่าครับ
ก็เคยอธิฐานจิตขอให้เจอครูบาอาจารย์ที่ช่วยแนะแนวทางปฏิบัติ ก็ยังไม่เจอ
ผมควรแขวนหรือบูชาพระแบบไหนครับ
มีหลายเรื่องที่ยังสงสัย ถ้ายังงัยโปรดแนะนำเพิ่มเติมด้วยครับ

 

----- 1 ใน 2 องค์นี้หรือปล่าวครับคุณนพ

 

ครับผม...
ที่เป็นพระสงฆ์นะครับ (^_^)
ปล. เจอเร็วเนาะ...

 

ขอบคุณครับ
องค์นี้เป็นเบี้ยแก้ฯครับ พกติดตัวประจำครับ

 

เรียน ท่านนพฯ
ดิฉันติดอยู่โลกคู่ขนาน
ยามตื่นยุคปัจจุบัน
ยามหลับยุคอดีต มีแต่การศึกสงคราม
คล้ายเรื่อง ทวิภพ
มานานหลายปีแล้ว
ต้องทำเช่นไร
ปัจจุบันสวดมนต์ นั่งกรรมฐาน อานาปาณสติค่ะ
มิเอาฤทธิ์แล้วค่ะ
ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ

 

เรียกว่าเป็นกันได้ปกติเพราะด้วยเหตุที่คาดไม่ถึง
ทั้งๆที่ไม่ควรที่จะต้องเป็นครับ..

คาดไม่ถึงคือ เพราะถ้าเราสื่อสารได้ แสดงว่า จิตเราได้
ส่งกระแสออกไปเชื่อมกับ ดวงจิตเค้า แต่ที่มันส่งผลถึงกายเพราะว่า
เมื่อจิตต่อจิตมันเชื่อมกันอยู่(กระแสที่เชื่อม จากการระลึก นึกขึ้น คิดได้ ปรุงได้)แต่จิตเราไม่คลาย ไม่ทิ้งการเชื่อมตรงนี้
มันเลยทำให้กระแสตรงนี้มาทำให้ธาตุร่างกายเรามีมากกว่าปกติ
เป็นเหตุให้ธาตุพร่อง พอธาตุพร่องมันก็หาเหตุเกิดหรือเหตุแสดงและด้วยที่เราไปรับรู้
ว่าเค้าบาดเจ๊บตรงไหน ตรงนี้เลยกลายเป็นสัญญาความจำได้ร่วม
ที่มันเลยไปรวมกับธาตุพร่องที่กำลังแสดงเหตุอยู่(เจ็บ ปวด แน่น ตึง)นั่นเองครับ....

วิธีแก้ ถ้าจะทำอะไรให้ไป ให้ทำแล้วก็แล้วไป
ไม่ต้องไปคิด ไประลึก ไปห่วง ไปหวัง ไปตาม ไปคาดหวังอะไรทั้งสิ้น
พูดง่ายๆ คือแล้วๆไปให้เป็น และทำอะไรอย่าไปใช้กำลังใจตัวเอง
ให้ขอบารมีพระ ขึ้นต้นด้วยพระรัตนตรัย จะได้ไม่ก่อให้เกิดกระแสตกค้างที่ตัวจิตที่จะกลายเป็นวิบากทางกายของเราได้
เนื่องจากเราไม่ทิ้ง เราไม่แล้วๆไป ได้อย่างคาดไม่ถึงครับ..

 

อโหสิ อุทิศบุญ ทุกครั้งที่ วิถีญานในการรับรู้เปิดทำได้ไหมหละ
และในเวลาลืมตาปกติ ก็ให้ทิ้ง ให้ไม่เอาไปเลย
เด่ว พวกสัมผัสอะไรที่ไม่ได้ใช้ มันก็จะปิดไปได้ของมันเอง
วิธีแบบนี้ ถึงจะออกจากระบบภาคทิยพ์ได้จร้า....

 

ทางโลกเรียกอนาคตังสญาน หรือการรู้เหตุในอนาคตครับ
ตัวนี้เป็นของเก่านะครับ การรู้เหตุในระยะเวลาอันใกล้นี้
ถือว่าเป็นระดับที่เคยใช้งานได้มาก่อนในอดีตนะครับ
เพราะปกติเรื่องแบบนี้ มันจะรู้เป็นปี แล้วมาเดือน มาสัปดาห์ มาวัน
มา ณ ปัจจุบัน แล้วค่อย ปัจจุบัน ไปวัน ไปสัปดาห์ ไปเดือน ไปปี
ถ้าเริ่มมีเวลาอย่างหลังจะเริ่มถือว่าใช้งานได้..ซึ่ง
มันเป็นไปตามธรรมชาติของจิตเราเองไม่ต้องฝึกมันมีอยู่แล้วครับ...
คือการที่จะไปรู้ตรงนี้ได้ด้วยตัวเอง
และอยู่ร่วมกันมันได้นั้น ...สำหรับคุณไม่มีอะไรมากเลยครับ
ปรับระบบหายใจใหม่ก็พอครับ หายใจเข้าออกให้ท้องยุบและพองไปเลย
และระลึกรู้ลมหายใจเข้าออกหยุดที่ปลายจมูกก็พอครับ
เพื่อปรับความละเอียดของจิต ให้เข้าสู่สภาวะที่เราเข้าใจว่านิ่งๆว่างๆ
ได้ดีขึ้น ที่สำคัญเลยก็คือ พอรู้แล้ว พบแล้ว ต้องทิ้งไปเลย
ให้ไม่สนใจ เสมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับเรา
หรือบุคคลอื่นๆที่มาแบบเราจะเกิดขึ้นได้ครับ....
ไม่งั้นมันจะทำให้เรายังคงสงสัย ในเรื่องเกี่ยวกับนามธรรมต่างๆ
เช่นเรื่องการรู้ นามธรรมในที่นี้ยังรวมเรื่อง ภาพต่างๆที่เราเห็น
ได้ด้วยครับ พอเข้าใจนะครับ

 

อยากเรียนถามว่า ดิฉันย้ายบ้านได้ทำมือรูปปั่นพระโพธิสัตว์กวนอิมหัก ขณะขนย้าย และได้ใช้กาวร้อนติดได้แล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าเราสามารถบูชาต่อได้ไหม บางคนบอกได้ บางคนบอกไม่ได้ เลยไม่ค่อยสบาย จึงขอถามคุณนพ เพราะได้ติดตามอ่านกระทู้มาตลอด ขอบพระคุณล่วงหน้าคะ

 

วัตถุเป็นเครื่องเชื่อมโยงให้ระลึกถึง เช่น เราไหว้รูป ปู่ย่า ตายาย
รูปไม่ใช่ท่าน แต่ทำให้เราระลึกถึงท่าน ดังนั้นประเด็นสำคัญอยู่
ที่ตัวจิตที่ระลึกถึงครับ ไม่ใช่ไปยึดที่รูปว่าจะต้องสวย ไม่สวย ขาดหรือไม่ขาด
และ การที่วัตถุจะชำรุดบ้าง ไม่ว่าจะด้วยเหตุธรรมชาติ
หรือด้วยความไม่ได้ตั้งใจ จึงเป็นเรื่องธรรมดาของโลกครับ แต่นัยยะสำคัญ
ยังไม่ได้หายไปไหน คือ ใจเรายังใช้เป็นเครื่องระลึกถึงเหมือนเดิม...

ดังนั้นขอให้มั่นใจว่า ถ้าเมื่อไรใจเรายังเหมือนเดิม ต่อให้วัตถุจะเปลี่ยน
แปลงอย่างไร หรือแม้เรามองไม่เห็นวัตถุ แต่ใจเราระลึกถึงได้
สิ่งที่เราเชื่อ เช่นพลังงาน ในด้านต่างๆของท่าน เรื่องธรรมความดีของท่าน
ก็ยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนครับ.....
ดังนั้นสบายใจได้ หายห่วง เอาศรีษะเป็นประกันครับ.....
ปล.งูมีพิษยังไงก็มีพิษครับ...เป็นธรรมชาติของงูครับ
พระโพธิฯมีกำลัง เร็ว แรง นิ่ม อย่างไร ธรรมชาติของท่านก็เป็นอย่างนั้น
ไม่เกี่ยวกับว่า งูไปอยู่ที่ไหน สถานที่ไหน หรือรูปแทนท่านจะเป็นอย่างไรครับ..ยกเว้นว่าเราไปสร้างเหตุให้จิตหรือใจเราเข้าไม่ถึงท่านด้วย
เจตนาไปกระทำให้รูปแทนชำรุดด้วยวิธีที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติครับ

 

ขอบพระคุณค่ะท่านนพฯ

 

เล่าแบบฟังหูไว้หูนะครับ
ถ้าในระบบภาคทิพย์นั้น
ดวงจิตที่เข้าไปอยู่ ควรจะไปในลักษณะ
ของผู้โปรด คือสอนแนะให้ดวงจิตอื่นๆหลุดพ้น
จากวัฏจักรสงสารนี้ ถึงจะปลอดภัยสำหรับดวงจิตนั้นๆครับ...
บางท่านโปรดได้ ถึงระดับพรหมก็มีนะครับ
แต่ก็หาได้ยากอยู่เพราะบารมีมันมีความต่างกัน
โดยมากจะโปรดได้แต่มนุษย์ และถ้าติดในระบบภาคทิพย์
ก็เตรียมรอไปเกิดในยุคพระพุทธท่านต่อไปได้เลยครับ
ถามว่า ถ้าเราได้มาเจอ พระพุทธฯยุคนี้
เรามีความจำเป็นที่จะต้องรออีกหรือไหม
ตรงนี้ต้องตอบตัวเองให้ดีครับ

แต่ถ้าเข้าไปอยู่แล้ว ในระบบภาคทิยพ์
แต่ไม่ได้มีสัมพันธ์เป็นผู้โปรดอย่างที่บอก
อย่างเรื่องพวกความสามารถพิเศษ ที่จะกรี๊ดกร๊าดเรา
จะมีแต่ระดับที่มีถิ่นอาศัยเดียวกันกับโลกเราเท่าทันครับ
จะกรี๊ดกร๊าดเฉพาะในวิชาที่สมัยเค้าเป็นคนแล้วเค้าฝึกไม่ได้ครับ
ยิ่งเทวดา หรือ เทพ หรือพรหม ไม่ได้สนใจแน่นอน และ
เก่งกว่าเราแน่นอน เพราะเราจะไม่มีทางสู้ได้ จะแพ้ในเรื่อง
ของความเร็ว และการยับยั้งสิ่งพิเศษต่างๆที่เราทำได้ครับ
ดังนั้น จึงควรเป็นมิตรกับระดับเหล่านี้ไว้สถานเดียว
หรือทำให้ท่านเหล่านั้น ยอมรับหรือเคารพนับถือเราก็พอครับ
ดั้งนั้นถ้าเข้าไปแล้วมีเรื่องความสามารถพิเศษนำ
ควรถอยออกมาอย่างเดียวครับ.....
ถึงจะปลอดภัยต่อตัวดวงจิตเราเองครับ