สถานที่ปลอดภัย ในยามเกิดภัยพิบัติ

คนบ่าหันต๋ายจะก๋ายเป่นผีบ้า ป่าเฮ้วป่าช้าบะปอฝังผี คนดีจะมีในป่า คนใจ๋บาปหยาบจ้าจะไปฆ่ากั๋นในเวียง
แปล "คนที่ไม่เห็นหรือรู้จักความตายจะเป็นบ้า(รับไม่ได้กับความตาย)ป่าช้าจะไม่มีที่พอกลบฝังศพ คนดีมีอยู่ในป่า คนที่โลภทรัพย์สินหรือคนบาปจะเข้าไปฆ่ากันในเมือง(คงแย่งสมบัติกัน)"

"**คนที่ไม่เห็นหรือรู้จักความตายจะเป็นบ้า***ถ้าท่านเป้นคนหนึ่งที่ยังมีน้ำตาเสียใจคร่ำครวญกับความตายของญาติหรือคนที่รักของท่านแสดงว่าท่านไม่รู้จักความตายว่าเป็นสัจจธรรม วันที่เกิดเหตุการณ์ ท่านจะรับไม่ได้กับความสูญเสีย ลองสมมุติภาพนะว่าทั้งบ้านพ่อแม่พี่น้องตายหมดเหลือเพียงท่านคนเดียว ท่านจะอุเบกขากับเหตุการณ์นั้นได้หรือไม่ ถ้ายังไม่ได้(ต้องอย่างรวดเร็วด้วยนะ)
ท่านอาจกลายเป็นหนึ่งในจำนวนนั้น
***ป่าช้าจะไม่มีที่พอกลบฝังศพ ***คงบรรยายภาพจำนวนคนที่ต้องจากเราไปนะว่าจำนวนเท่าใด
***คนดีมีอยู่ในป่า คนที่โลภทรัพย์สินหรือคนบาปจะเข้าไปฆ่ากันในเมือง***
คนที่ยังอยู่ในพื้นที่ที่ประสพภัยพิบัติอย่างรุนแรง คือ
1.คนที่ยังติดโลภ ติดหลง กับทรัพย์สมบัติ กับชีวิตของผู้จากไป ทำให้ไม่จากไปใหน
2.คนที่ทั้งชีวิตเป็นเด็กในเมือง ไม่มีตลาดไม่เคยรู้ว่า จะไปหาอะไรกินได้จากใหน
นึกไม่ออกว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไรถ้าไม่มีตลาด เขาก็จะไปแก่งแย่งเข่นฆ่ากันตามซากซุเปอร์มาร์เกตทั้งหลาย
รวมทั้งคนที่ไม่ได้เตรียมตัว+เตรียมใจ+ไม่เชื่อว่าจะเกิดเหตุการณ์+ไม่มีแผนอะไรไว้ในใจ ที่จะออกจากพื้นที่ ที่เป็นปัญหา
****ผัวเมียจะไม่ถือว่าเป็นผัวเมียกัน ลูกจะเที่ยวขุดพื้นดินหาพ่อของตัวเอง หมอรักษาโรคแทบจะไม่ได้นอน****ภาพต่างคนต่างเอาตัวรอด คนที่แต่งงานกันเพราะความอยากในกาม ก็จะทิ้งกันเอาตัวรอด ภาพของเด็กที่ไปคุ้ย ซากปรักหักพังเพื่อหาศพพ่อแม่ ท่ามกลางเสียงร้องไห้กระจองอแงเศร้าโศรกเสียใจ ภาพหมอที่ต้องรักษาคนที่บาดเจ็บจนแทบจะไม่ได้นอนคงพอเห็นภาพอะไรนะ****
***************************************************
""แร้งกาบินว่อนเต็มเมืองจนวันที่มีเสียงเหมือนฟ้าแตก ที่บนดอยจะทลายลงเป็นที่ราบ ที่ราบจะหายไปจนไม่มีที่ยืน คนนับหมื่นจะพากันตาย เช้าขึ้นมาผู้คนพากันกลัวจนหวาดผวา ได้ยินเสียงเท่าหมาตด ก็กลัวจนต้องก้มลงกราบขอชีวิต"
และบทสุดท้ายก็คือ
แร้งกาจะบินว่อนเต็มเมือง หมายถึงมีศพมามายจนคนที่เหลือไม่มีกำลังพอที่จะกลบฝัง
แล้วก็มีเสียงดังเหมือนฟ้าแตก **ลุงไม่แน่ใจว่าจะดังขนาดไหน แต่พระอาจารย์ว่าคนที่ไม่สามารถแยกจิตออกจากกาย หลังจากวันนั้นเขาจะไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย(คงแก้วหูแตก)**พื้นที่ๆเป็นภูเขาจะกลายเป็นที่ราบ พื้นที่ราบจะหายไปจนไม่มีที่ยืน*** อันนี้ลุงเดาเอาเองนะไม่ได้ถาม ถ้าน้ำท่วมที่ราบหมด พื้นที่เราเห็นว่าสูงๆก็จะเป็นที่ราบไปเอง หรือไม่ก็ทรุดลงไปจริงๆ
***คนนับหมื่นจะพากันตาย เช้าขึ้นมาผู้คนพากันกลัวจนหวาดผวา ได้ยินเสียงเท่าหมาตด ก็กลัวจนต้องก้มลงกราบขอชีวิต"***
คนตายจำนวนมาก คนที่เหลืออยู่ก็อยู่ในภาวะหวาดกลัว จนเปรียบเทียบว่าเสียงดังเท่าหมาตดก็ก้มลงกราบขอชีวิต**ดังแค่ใหนไม่ทราบเพราะลุงก็ยังไม่เคยได้ยินหมาตดเลยในชีวิต**
**************************************************
ข้อความทั้งหมดที่ลุงคัดลอกมาจากบันทึกที่ลุงได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมและบวชอยู่ช่วงหนึ่ง เมื่อแยกกายจิตได้ พระอาจารย์ท่านก็เมตตา เล่าให้ฟัง
เรื่องราวเหล่านี้พระอาจารย์จำนวนมากทราบแต่ ติดที่ศิลของท่านที่ไม่สามารถเล่าเรื่อง
ให้อนุสัมปัน(คนที่มีศิลต่ำกว่าฟังได้)
และท่านอาจารย์ยังย้ำนะว่าให้ไปฝึกจิตให้เลื่อนระดับสูงขึ้นไป
เพราะหลังจากเหตุการร์เกิดขึ้น ในโลกของอสุร ก็จะเต็มไปด้วยอสุรที่เกิดใหม่ ไม่มีอาหารเพียงพอในโลกนั้น ก็จะเข้ามาเบียดเบียนมนุษย์
ซึ่งจำเป็นต้องอาศัยคนที่มีจิตสูงเข้าไปช่วยเหลือ รวมทั้งทำทานอาหารให้สรรพสัตว์ในภพภูมินี้
ได้อยู่อย่างสงบด้วย หมายถึงโลกจะสงบจากการเข้ามาเบียดเบียนของอสุระกายต่างๆหมายถึงต้องมีผู้รอดที่มีความพร้อมในการทำทาน แผ่ส่วนกุศลแบบไม่มีประมาณให้สรรพสัตว์เหล่านี้ด้วย

***************************************************
เสียดายที่ไม่มีโอกาสพบเจอกับหลายคนที่ขึ้นมาเชียงใหม่ในขณะที่ลุงเดินทางมาที่อิสาน
เพื่อกราบมนัสการพระอารย์ที่เคารพนับถือ ตอนนี้ส่งครูบาข้ามไปฝั่งลาวเรียบร้อยแล้ว
ข้อมูลที่สูงกว่านี้ลุงคงต้องรอครูบากลับมาจากลาว**ไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่**
แล้วจะขอท่านเมตตา

 

ขอบคุณมากครับสำหรับคำตอบ แล้วมีข้อสงสัยอีกเรื่องนะครับ เคยได้ยินมาว่า พอถึงเวลานั้น พระศรีอารยเมตรไตร จะลงมาโปรด หลังจากภัยพิบัติสงบแล้ว มีข้อมูลหลายแหล่งบอกมาว่า ตอนนี้ท่านได้ลงมาจุติบนโลกมนุษย์แล้ว เท็จจริงอย่างไร รบกวนผู้รู้ หรือ ผู้มีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้มาช่วยบอกเล่าหน่อยนะครับ และมีอีกเรื่องหนึ่งที่ว่า พอถึงวันที่ภัยพิบัติเกิดขึ้นภูเขาบริเวณเมืองเชียงใหม่ หรือ รอบนอก ที่ไหนซักแห่งจะทรุดตัวลงและจะมีเพชรนิลจินดา ทองคำ และแร่อัญมณีที่มีค่า จะโผล่ขึ้นมาจากพื้นพิภพ และผู้คนจากทั่วทุกสารทิศจะหลั่งไหลเข้ามา รวมทั้งกองทัพจากต่างประเทศด้วย ต่างฆ่าฟันกันเพื่อที่จะได้ครอบครองอัญมณีที่มีค่าเหล่านั้น เลือดจะหลั่งนองท่วมเมือง
ใครที่พอได้ยินเรื่องมาเหมือนกับผมบ้างช่วยมาบอกเล่าสู่กันฟังหน่อย หรือท่านผู้รู้ท่านใดที่มีข้อมูลเพิ่มเติม ช่วยมาบอกกล่าวเพื่อเป็นวิทยาทานหน่อยนะครับ
ขอบคุณมากครับ

 

คุณลุงคนเชียงใหม่

แบบบ้านเท่าที่ทราบว่าสำหรับรับมือแผ่นดินไหวนั้น ฐานรากจะต้องทำเป็นลักษณะบ่อน้ำแล้วค่อยสร้างบนบ่อน้ำ เพราะเมื่อเกิดแผ่นดินไหว โครงสร้างจะไม่แตกร้าวเพราะมีน้ำช่วยอุ้มอยู่ และดินจะเข้าไปแทนที่น้ำใต้บ้านทำให้บ้านไม่ทรุด หรือ ร้าว ลักษณะเหมือนมีฟองน้ำอุ้มอยู่ เดี๋ยวหาข้อมูลให้แล้วจะส่ง PM ไปให้นะจ๊ะ

อ้อ เดี๋ยวจะส่งข้อมูลการสร้างบ้านดินแบบละเอียดยิบไปให้ด้วย ค่ะ

สำหรับโครงการชุมชนที่ลุงจะทำน่าสนใจมากๆ จ้า มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้เลยนะคะ พร้อมซำเหมอ

สู้...สู้..สู้ตาย..

 

บ้านดิน

แม่พุต ขวัญงอน อายุ 45 ปี อาชีพทำนา รับจ้างทั่วไป เจ้าของบ้านดิน อ.หนองบัวแดง จ.ชัยภูมิ
แม่พุตเล่าว่าได้อยู่อาศัยในหมู่บ้านมาเป็นเวลาประมาณ 10 กว่าปีแล้ว จนกระทั่งลูกๆ โตส่วนใหญ่ก็ย้ายเข้าไปทำงานอยู่ต่างจังหวัดที่มีตลาดแรงงานรองรับ
ส่วนตนและสามีคือพ่ออ่าง ได้อยู่ที่นี่และทำมาหากินในผืนดินแห่งนี้ไม่คิดจะย้ายไปไหนแล้ว หลังจากที่ได้มีโอกาสไปดูบ้านดินที่ชุมชนมั่นยืน
เมื่อกลับมาจึงได้ปรึกษากับพ่ออ่างว่าอยากจะทำบ้านดิน เมื่อพ่ออ่างเห็นด้วย อิฐก้อนแรกของบ้านนี้ก็เกิดขึ้น
“บ้านเก่าเป็นไม้และฝาบ้านบางด้านก็ใช้สังกะสี ซึ่งมันผุหมดแล้ว ต้องซ่อมบ่อยๆ เพราะไม้ไม่ดี และมีปัญหาเรื่องมด ปลวก มีงูด้วย
เพราะบ้านไม่มิดชิด พอไปเห็นบ้านดินแล้วจึงอยากทำ มันดูมิดชิดดีคงจะช่วยกันสัตว์จากภายนอกได้ดีกว่าบ้านเก่า และอากาศในบ้านดินก็เย็นกว่า
อย่างตอนที่ขึ้นไปมั่นยืนเหงื่อนี้เต็มเลย พอเข้าไปบ้านดินเท่านั้น รู้สึกเย็นขึ้น เย็นจนอยากจะนอน”
แม่พุตแบ่งปันกับเราว่า พอได้ซักถามถึงส่วนผสมและวิธีการทำทุกขึ้นตอนจากคนในชุมชนมั่นยืนแล้ว การตกแต่งบ้าน เตียงก็ทำเองได้ อยากจะทำรูปแบบไหนก็ได้ พอได้เอามือลูบดูก็เย็นและเนียนดีด้วย “รู้สึกว่าบ้านดินอาจจะช่วยให้ดีต่อร่างกาย เพราะฉันเองเป็นโรคภูมิแพ้ด้วย
บ้านดินไม่มีส่วนผสมของสารเคมี น่าจะเป็นอันตรายน้อยกว่าบ้านปูน”

ส่วนพ่ออ่าง ได้บอกว่า
“ทึ่งที่ทำบ้านเองได้ ไม่คิดว่าเราจะทำกันได้ ส่วนใหญ่ในการทำอิฐจะใช้รถไถพรวนดิน ผสมดิน และก็แช่ไว้ก่อน จึงใช้รถย่ำแทนทุ่นแรงงานคน
เพราะแรงงานน้อย ตอนนี้ตนทำอิฐได้ทั้งหมด 1,300 ก้อนแล้ว ปลายปีก่อนทำไว้ 500 ก้อน ก็มีแรงคนประมาณเกือบสิบคนที่ผลัดเปลี่ยนช่วยกันทำใน 4-5 ครอบครัว”
พ่ออ่างบอกว่าจะรื้อไม่จากบ้านเก่ามาทำเป็นประตู หน้าต่าง เพราะไม่ต้องไปซื้อ “ค่าใช้จ่ายที่เสียไปก็มีเฉพาะค่าเติมน้ำมันรถไถ
ถ้าไปเปรียบเทียบกับบ้านปูนคงเสียเงินเป็นแสนแล้ว และถ้าไปกู้เงินก็คงไม่มีแรงหาเงินมาคืนเค้า” ระยะเวลาในการทำฐานรากประมาณ 2 วันช่วงก่อบ้านอีกประมาณ 4 วัน
แรงงาน 5-6 คน ส่วนการทำหลังคาหลังจากที่ก่อบ้านเสร็จพ่ออ่างเพิ่มเติมว่า
“อยากทำหลังคามุงสังกะสี แต่ยังมีเงินไม่พอก็คงจะทำหลังคามุงจากไปก่อน เพราะไม่อยากยืมแม่พุต ขวัญงอน อายุ 45 ปี อาชีพทำนา รับจ้างทั่วไป
แม่พุตเล่าว่าได้อยู่อาศัยในหมู่บ้านมาเป็นเวลาประมาณ 10 กว่าปีแล้ว จนกระทั่งลูกๆ โตส่วนใหญ่ก็ย้ายเข้าไปทำงานอยู่ต่างจังหวัดที่มีตลาดแรงงานรองรับ
ส่วนตนและสามีคือพ่ออ่าง ได้อยู่ที่นี่และทำมาหากินในผืนดินแห่งนี้ไม่คิดจะย้ายไปไหนแล้ว หลังจากที่ได้มีโอกาสไปดูบ้านดินที่ชุมชนมั่นยืน
เมื่อกลับมาจึงได้ปรึกษากับพ่ออ่างว่าอยากจะทำบ้านดิน เมื่อพ่ออ่างเห็นด้วย อิฐก้อนแรกของบ้านนี้ก็เกิดขึ้น
“บ้านเก่าเป็นไม้และฝาบ้านบางด้านก็ใช้สังกะสี ซึ่งมันผุหมดแล้ว ต้องซ่อมบ่อยๆ เพราะไม้ไม่ดี และมีปัญหาเรื่องมด ปลวก มีงูด้วย
เพราะบ้านไม่มิดชิด พอไปเห็นบ้านดินแล้วจึงอยากทำ มันดูมิดชิดดีคงจะช่วยกันสัตว์จากภายนอกได้ดีกว่าบ้านเก่า และอากาศในบ้านดินก็เย็นกว่า
อย่างตอนที่ขึ้นไปมั่นยืนเหงื่อนี้เต็มเลย พอเข้าไปบ้านดินเท่านั้น รู้สึกเย็นขึ้น เย็นจนอยากจะนอน”
แม่พุตแบ่งปันกับเราว่า พอได้ซักถามถึงส่วนผสมและวิธีการทำทุกขึ้นตอนจากคนในชุมชนมั่นยืนแล้ว การตกแต่งบ้าน เตียงก็ทำเองได้ อยากจะทำรูปแบบไหนก็ได้ พอได้เอามือลูบดูก็เย็นและเนียนดีด้วย “รู้สึกว่าบ้านดินอาจจะช่วยให้ดีต่อร่างกาย เพราะฉันเองเป็นโรคภูมิแพ้ด้วย
บ้านดินไม่มีส่วนผสมของสารเคมี น่าจะเป็นอันตรายน้อยกว่าบ้านปูน”

ส่วนพ่ออ่าง ได้บอกว่า
“ทึ่งที่ทำบ้านเองได้ ไม่คิดว่าเราจะทำกันได้ ส่วนใหญ่ในการทำอิฐจะใช้รถไถพรวนดิน ผสมดิน และก็แช่ไว้ก่อน จึงใช้รถย่ำแทนทุ่นแรงงานคน
เพราะแรงงานน้อย ตอนนี้ตนทำอิฐได้ทั้งหมด 1,300 ก้อนแล้ว ปลายปีก่อนทำไว้ 500 ก้อน ก็มีแรงคนประมาณเกือบสิบคนที่ผลัดเปลี่ยนช่วยกันทำใน 4-5 ครอบครัว”
พ่ออ่างบอกว่าจะรื้อไม่จากบ้านเก่ามาทำเป็นประตู หน้าต่าง เพราะไม่ต้องไปซื้อ “ค่าใช้จ่ายที่เสียไปก็มีเฉพาะค่าเติมน้ำมันรถไถ
ถ้าไปเปรียบเทียบกับบ้านปูนคงเสียเงินเป็นแสนแล้ว และถ้าไปกู้เงินก็คงไม่มีแรงหาเงินมาคืนเค้า” ระยะเวลาในการทำฐานรากประมาณ 2 วันช่วงก่อบ้านอีกประมาณ 4 วัน
แรงงาน 5-6 คน ส่วนการทำหลังคาหลังจากที่ก่อบ้านเสร็จพ่ออ่างเพิ่มเติมว่า
“อยากทำหลังคามุงสังกะสี แต่ยังมีเงินไม่พอก็คงจะทำหลังคามุงจากไปก่อน เพราะไม่อยากยืมเงิน ไม่อยากเป็นหนี้ คงต้องรอดูอีกที
ที่ทำบ้านก็อยากจะทำให้ลูกให้หลานอยู่ อยากให้คนอื่นเห็นบ้านดิน ตอนนี้คงต้องรอการพิสูจน์ ผมเองมั่นใจว่าบ้านดินคงทนแน่นอน ”เงิน ไม่อยากเป็นหนี้ คงต้องรอดูอีกที
ที่ทำบ้านก็อยากจะทำให้ลูกให้หลานอยู่ อยากให้คนอื่นเห็นบ้านดิน ตอนนี้คงต้องรอการพิสูจน์ ผมเองมั่นใจว่าบ้านดินคงทนแน่นอน ”

ข้อมูลเพิ่มเติมดูได้ที่ :
www.baandin.org
www.baandin.com

 

ช่วงนี้อยู่ในระหว่างการขอเช่าพื้นที่จากกรมป่าไม้
ใครรู้จักคนในกรมป่าไม้และอุทยานบ้าง
ส่วนในการเตรียมการด้านอื่น ลุงได้เตรียมการพอสมควรแล้ว
คาดว่าจำทำชุมชนที่มี sizeใกล้เคียงกับหมู่บ้านญี่ปุ่นคือ
ประมาณ 20 หลังคาเรือน เพราะใหญ่กว่านี้คงบริหารจัดการยาก

แต่ลุงชักชวน ให้เกิดชุมชนขนาดเล็กๆอย่างนี้ในพื้นที่ใกล้ ปลอดภัย(น่าจะใช้คำว่าได้รับอันตรายน้อยนะ เพราะทุกที่โดนหมด)มาอยู่ไกล้เคียงกัน เพื่อจะได้เป็นกลุ่มบ้านที่พึ่งพาอาศัยกันในระยะต่อไป
มีการเตรียมการและโครงสร้างคล้ายๆกัน

ในกลุ่มของลุงเอง มีการประมาณการกันในกลุ่มเบื้องต้นเรื่องการจัดสร้าง
บ้านพักที่แข็งแรงพอ (ที่จะทนกับแผ่นดินไหว ทนกับการตกกระทบจากท้องฟ้าโดยวัตถุอะไรก็ตามความหนาวเย็น ลมแรง ฝนตกหนัก หรือแม้แต่การรุกรานจากคนนอกชุมชน(จุดนี้สำคัญถึงต้องอยู่กันเป็นกลุ่มบ้าน )และมีอาหาร น้ำดื่มเพียงพอในช่วงวิกฤติ ได้ประมาณอย่างน้อย 1 เดือน
มี3แบบคือ
1.บ้านโครงสร้างเหล็กทั้งหมด( ไม่มีการเชื่อมอ๊อก ใช้เจาะร้อยน๊อต หลังคาแผ่นเหล็กโค้ง โครงสร้างหลังคาเหล็กเจาะร้อยน๊อต) ขนาด 4 คน แบบนี้แพงหน่อย และลุงดูแล้วไม่น่าอยู่เลย
2.บ้านโครงสร้างไม้ หลังคาสังกะสีหนา ขนาด 2 คน แบบนี้น่าอยู่หน่อยราคาไม่แพงมาก
แต่ต้องรวมกันหลายๆหลังเพื่อจะได้มีกำลังช่วยกันจากภัยมนุษย์(บ้าคลั่ง) แต่เป็นห่วงเรื่องไม่ทนไฟ
3.แบบผสม ห้องนอนโครงเหล็ก+หลังคาแผ่นเหล็กโค้ง พื้นที่ใช้สอยอื่นเป็นไม้ประกอบ(ไม้ไผ่เป็นหลัก)แบบนี้พอดี แพงขึ้นหน่อย แต่ก็อุ่นใจเรื่องการพังทลายทั้งหมด
ที่ต้องคิด หลายแบบเพราะให้ไม่มีขีดจำกัดเรื่องเงินทุนของแต่ละคน
ซึ่งแบบบ้านทั้งหมดกำลังอยู่ในช่วงของการทดสอบความทนต่อแรงบิด เค้นต่างๆ อันนี้ลุงไม่ค่อยเข้าใจมากเพราะมีเพื่อนของลุงที่เป็นวิศวกรแก่ๆ เขาทำอยู่

เรื่องพูดคุยกันนั้นคงหลังจากที่ลุงกลับจากอีสานแล้วค่อยว่ากันนะ
ปรกติลุงไปวัดปฏิบัติธรรมอยู่ 3 ที่ คือ วัดป่าหมู่ใหม่ วัดป่าอรัญวิเวก และก็วัดป่าดาราภิรมย์
พระอาจารย์ที่เคารพนับถือมาก อยู่ที่เชียงรายตอนนี้ท่านไปอิสาน(ข้ามไปฝั่งลาวแล้ว)
แต่ลุงแนะนำว่าควรจะมีการจับกลุ่มกันในกลุ่มที่รู้จักเข้าใจกันอยู่เดิม
เพราะไม่ต้องเริ่มเรียนรู้กันใหม่ ทั้งทางโลกและทางธรรม
จากนั้นมาเลือกที่จัดตั้งชุมชนขึ้นมา และควรหากลุ่มที่มีความหลากหลาย
ที่จะช่วยกันในกลุ่มชุมชนได้ จากนั้นค่อยเชื่อมโยงกันระหว่างกลุ่มชุมชน
........................................................................
ลุงชักชวนให้กลับมาใช้วิทยุสื่อสารกันใหม่นะ
เพราะในยามที่พลังงานมีน้อยและมีขีดจำกัดแล้ว อุปกรณ์สื่อสาร
ที่ดีที่สุดน่าจะเป็นวิทยุสื่อสาร เหมือนตอนเกิดสึนามิ ที่ระบบอื่นๆล่มหมด

ขอบคุณ คำแนะนำเรื่องการจัดตั้งหมู่บ้านทั้งหลายที่ส่งผ่านอีเมลล์ของลุงจำนวนมาก
ตอนนี้ลุงคิดว่าถ้ามีปัญหาเรื่องที่ดิน

ลุงเคยนิมนต์พระอาจารย์เรื่องการจัดตั้งชุมชนพุทธ หรือสำนักสงฆ์ขนาดใหญ่
ที่พวกเราก็กลายไปเป็นญาติโยมในสำนักสงฆ์กันโดยปริยาย ซึ่งการจัดการเบื้องต้นไม่ยากนัก
แบบบ้านในส่วนของฆาราวาสก็ทำเป็นคล้ายกุฎิ
เอาไว้ได้ข้อสรุปอย่างไรแล้วจะมาส่งข่าวเรื่อยๆ

มีชุมชนหนึ่งน่าสนใจนะ คือที่บ้านผาแด่น อำเภอแม่แตง
ที่หลวงปู่ชอบท่านจำพรรษาอยู่ที่นี่นานหลายปีมาก เคยมีญาติโยมที่อยู่ที่นั่นเล่าให้ฟัง
ก่อนท่านจะกลับไปจำพรรษาปฏิบัติธรรมอยู่ที่อิสาน ในช่วงท้ายก่อนจะมรณภาพ ที่คนเฒ่าคนแก่เล่าให้ฟังว่าจะตามไปอยู่ด้วย ก็ได้รับการห้าม และเตือนให้อยู่กันที่นี่ดีแล้ว
"อยู่กันที่นี้ดีแล้ว จักได้อยู่กันเช่นลูกเช่นหลาน
หากินกันไม่สบายหน่อย แต่ต่อไปจะไม่ลำบากเหมือนที่อื่นเขา"
ส่งสัญญานอะไรหรือเปล่าลุงไม่แน่ใจ
ส่วนใหญ่เป็นคนกะเหรี่ยง และคนอีสาน(ที่ตามหลวงปู่ชอบมาสมัยโน้น) ชุมชนน่ารักครับ
ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ประมาณ 40 กิโลเมตร ห่างจากจุดที่ลุงวางจุดตั้งชุมชนไปทางเหนือประมาณ10กว่ากิโลเมตร (เดินผ่านทางบนภูเขา ประมาณ 2 ชั่วโมง)
เข้าไปเเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน ก้เป็นทางเลือกที่ดีนะครับ แต่ชุมชนใหญ่ประมาณ 100หลังคาเรือน
อุณภูมิในหมู่บ้านตอนนี้ตอนเช้า(เทียบกับปีที่แล้วที่ลุงไปปฏิบัติธรรมน่าจะประมาณ ไม่เกิน10องศา)

ใครที่สนใจจะมาอยู่ร่วมชุมชนกับลุง
ส่งเบอร์โทร ที่ติดต่อได้มาให้ลุงด้วยเมื่อลุงประสานเรื่องพื้นที่ได้แล้ว
จะติดต่อกลับไปครับ เตรียมไว้แล้ว 2 พื้นที่ครับ
คือในรูปแบบชุมชนหมู่บ้านและแบบชุมชนบริวารของสำนักสงฆ์ครับ

 

คุณลุงคนเชียงใหม่คะ หนูขอบคุณเรื่องดี ๆ ที่คุณลุงได้นำมาเผยแผ่ ให้ทราบด้วยคะ
หนูเป็นผู้หญิง ไม่มีความสามารถอะไร คงต้องปล่อยไปตามกรรม ถ้ากรรมดีมีหนูคงรอด
ถ้ากรรมชั่ว มากกว่ากรรมดี หนูคงตาย

 

ขอเป็นกำลังใจให้ลุงคนเชียงใหม่และทุกท่าน
ที่ปรารถนาดีต่อมวลมนุษย์ค่ะ
พร้อมที่จะช่วยนะคะถ้ามีความสามารถพอที่จะช่วยได้

 

ลุงยังอยูที่จังหวัดหนองคาย ปฏิบัติธรรมอยู่ที่นี่สบายใจ
หลังปีใหม่คงกลับขึ้นไปเชียงใหม่

********************************
เล่าให้คุณเทพฟังคงไม่ได้เป็นแหล่งที่จะทำให้ร่ำรวยนะ
ภาพชุมชนที่เกิดขึ้นใหม่ที่ออกแบบไว้นั้น
ในเบื้องต้นคงป็นพื้นที่บนเขาไม่สูงมากที่มีพื้นที่
ประมาณ 300ไร่ ต่อ 20ครอบครัว(ถ้าเขาอนุมัตินะหรืออาจะมากหรือน้อยกว่านี้นิดหน่อย)
ก็หมายถึง ครอบครัวหนึ่งจะมีพื้นที่สำหรับทำกินและเป็นแหล่งสร้าง
จุดสะสมอาหารไว้ในพื้นที่ประมาณ 15 ไร่ โดยไม่เข้าไปตัดทำลายนะ
โดยพื้นฐานแล้วก็คงต้องแบ่งเป็น2 ช่วงเตรียมความพร้อมคือ

ช่วงที่ 1 ในช่วงก่อตั้งต่างครอบครัวคงต้องมองหาอาชีพรายได้ที่จะมา
จุนเจือสังขารก่อน และยังไม่เคลื่อนเข้าชุมชนอย่างเต็มเวลา แต่ต้องเข้า
ไปเตรียมสรรพอาหาร สมุนไพร และอะไรๆจำนวนมากในพื้นที่
ในระยะยาว คงเป็นลักษณะชุมชนวิถีพุทธ ที่ให้บริการท่องเที่ยว
แก่นักท่องเที่ยวที่เข้ามาฝึกปฏิบัติทางจิต ธรรมชาติ สปา
และการผลิตสินค้าประเภทอาหารปลอดสารพิษ (ส่วนหนึ่งเตรียมไว้เพื่อเป็นอาหารสำรองสำหรับชุมชน)

2.ในส่วนของการดูแลชุมชนน่าจะมีการจัดตั้งเป็นบริษัท(ในเมืองก่อน)ประกอบการต่างๆ ที่สามารถ
ระดมความสามารถที่แท้จริง ลุงมีภาพชุมชนที่ขอยกตัวอย่างชุมชนในทะเลทรายของอินเดียที่เป็นบริษัทผลิตSolf ware ที่เล็กแต่มีประสิทธิภาพระดับแนวหน้าของโลก
แต่ที่ลุงสนใจคือ ชุมชนพึ่งตนเองของอิสราเอล ที่ผลิตอุปกรณ์ปีนเขา/อุปกรณ์ช่วยชีวิตชนิดพกพา
ชุดอาหารแห้งแบบพกพาสำหรับทหาร ที่เก็บไว้ได้นานร่วม 2 ปี
อุปกรณ์สำหรับcamping มีด สินค้าเน้นคุณภาพเกรดสูงผลิตในชุมชนทะเลทราย
เป็นสินค้าหลัก และส่งออกไปทั่วโลก ทั้งหมดโดยอาศัยสมองในการออกแบบคำนึงถึงประโยชน์ใช้สอย และ
ผลิตเทคโนโลยีที่ไม่สูงมากนัก สามารถทำได้ในชุมชน และมีตลาดรองรับ และสามารถทำเป็นการค้าขายผ่านระบบอินเตอร์เนตได้
มีสังเกตุนะว่าเป็นการผลิตสินค้าที่ยามเกิดภัยขึ้นมา สินค้านั้นเขาจะนำมาใช้ได้เองเลย
ลุงคิดว่ามีจำนวนผู้ที่ ต้องการอุปกรณ์เหล่านี้จำนวนมาก สำหรับคนทั่วโลก
สำหรับกลุ่มที่ยังไม่สามารถย้ายที่เข้ามาในพื้นที่ได้
*********************************
ซึ่งลุงเองคิดว่า ในแต่ละชุมชนย่อยต้องมาระดมสรรพกำลังจุดแข็งของแต่ละกลุ่ม
ในการเตรียมความพร้อม เหมือนกับทั้ง 20ครอบครัวกลายเป็นหุ้นส่วนชีวิตกันก่อน
ให้เกิดแนวทางที่ดีที่สุดของสมาชิกที่จะเข้าไปอยู่ในแต่ละกลุ่มบ้าน
ในการระดมทุนเพื่อสร้าง/สะสม อุปกรณ์สาธารณูปโภค อาหาร และทุกอย่างเข้าชุมชน

*****ลุงสนใจวิธีคิดของคุณสัปเหร่อนะ ซึ่งดีง่ายสำหรับคนที่มีกำลังทรัพย์เพียงพอ และสามารถทดแทนด้วยกำลังกายกำลังสมองของคนที่กำลังทรัพย์ยังไม่เพียงพอ สร้างเป็นบ้านที่สอง****

สมาชิกมีได้ 2 ส่วนคือ กลุ่มที่1 ครอบครัวเคลื่อนมาอยู่เชียงใหม่(หรืออยู่ๆแล้ว)และ กลุ่มที่2 ครอบครัว/สมาชิกอยู่นอกพื้นที่ ในกลุ่มที่2 นั้นต้องเตรียมความพร้อมตัวเองมากขึ้นนะ ในการที่จะเดินทางที่จะเคลื่อนเข้าสู่บ้านหรือชุมชนภายใน 3-5 วันหลังมีสัญญานเตือนที่ชัดเจน (แต่ต้องพร้อมจริงๆ เพราะสัญญานเตือนคงเป็นแผ่นดินไหว ถนนจะพังหมด ต้องออกแบบวางแผนการเดินทางให้ดี ลุงเองเริ่มกลับมาใช้มอร์เตอไซย์วิบากและขับบ่อยๆให้คล่องมากขึ้น จักรยานวิบากที่ต้องปั่นระยะไกลๆพร้อมเครื่องหลัง และออกกำลังกายให้สามารถวิ่งเดินได้ต่อเนื่องกัน และซ้อมเดินจากบ้านของลุงปัจจุบันไปยังจุดพื้นที่ไว้แล้ว หลายครั้ง)

รายละเอียดยังไงคงต้องมานั่งคุยกัน ตอนนี้ในกลุ่มของลุงมีทั้งหมด 7 ครอบครัว ประมาณ 27 คนที่กำลังเตรียมความพร้อมกันอยู่ คาดว่าชุมชนที่ 1 คงรับได้อีกประมาณ 10 -13 ครอบครัวตามแปลนที่วางไว้ครับ ซึ่งได้ดำเนินการไประยะหนึ่งแล้ว ในกลุ่มนี้มีอาชีพ เป็นแพทย์ วิศวกร ข้าราชการบำนาญ
นักธุรกิจเล็กๆ อาจารย์ ไกด์นำเที่ยว และนักวิจัย 7 ครอบครัว ครับ
***********************************************
สัญญานเตือน
"ยามเมื่อคนก้มหน้าร้องไห้ทั้งแผ่นดิน จนสิ้นสุดเสียงร้อง
วันต่อมาที่ท้องฟ้าสงบ ผู้คนเพิ่งตื่นจากหลับไหล
เสียงดังก้องจากพื้นดิน สิ่งที่คนไม่ถวิลหา ก็มาทดแทน "

ประโยคนี้ลุงไม่แน่ใจว่าอะไรนะ จากพระอาจารย์เปรยๆ
แต่คิดว่าคงเป็นการสูญเสียคนสำคัญของแผ่นดิน
หลังจากวันนั้นก็คงเริ่มอะไรต่อๆมากมาย

ลุงเองไม่อยากเล่า เพราะภาพที่ลุงเห็น
มันเกี่ยวข้องกับคำทำนายประเทศไทยไว้
ที่ผ่านมา ลุงก็ไม่คิดว่ามันจะรุนแรงระดับนี้
(ไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยถึงนิมิตรของตนเองให้ใครฟัง
เพราะกระทบกับ..รั้ว..วัง )
*******************

 

**************************************
ลุงได้รับข้อเสนอที่น่าสนใจมาก
ผ่านมาทางอีเมลล์ของลุง
เสนอให้ปรับหรือสร้างบ้านมาจากตู้คอนเทนเนอร์เก่า
ที่ตู้เป็นโครงสร้างเหล็กอยู่แล้ว ราคาไม่แพง ขนาดก็พอดี
ที่สำคัญมีอยู่เป็นจำนวนมาก ในขณะนี้ มีให้เลือกหลายราคาตามกำลังทรัพย์ของแต่ละคน
จากนั้นนำมาทำเป็นบ้าน เจาะ ประตูหน้าต่างๆ เสริมความแข็งแรง
คงคล้ายแบบที่ใช้ในงานก่อสร้างต่างๆแต่ปรับให้ใช้ประโยชน์มากกว่า
(ลองประมาณการ ว่า 1 ตู้ ต่อ 2 คน ครอบครัว 4 คน
ก็ใช้ประมาณ 3 ตู้ เป็นห้อง นอน 2 ตู้
ห้องใช้ประโยชน์ ใช้สอยทั่วไป)
ยิ่งเป็นตู้ห้องเย็นซึ่ง มีความแข็งแรงข้างในมีการบุโฟม
สามารถ ป้องกันความร้อนความหนาวได้ด้วย
การดูแลรักษาและป้องกันอันตรายก็ง่าย
สามารถขยับปรับเปลี่ยน รูปแบบในชุมชนก็ทำได้ง่าย
เหมาะสมกับที่ตั้ง เมื่อต้องการระดับความปลอดภัยได้
การขนย้าย ก็ง่าย และไม่มีปัญหาในการจัดทำโครงสร้างพื้นฐาน มาก
ทำให้ได้รับผลกระทบจากแผ่นดินไหวน้อย
ค่อนข้างจะลงตัวนะ
*******************************************
ใครมีความรู้ ช่วยลุงคิดหน่อย และน่าสนใจมาก
ออกแบบช่วยกันหน่อย หรือจะผลิตในหมู่บ้านเพื่อส่งจำหน่ายก็ไม่เลว นะ
อุตสาหกรรม เพื่อความดำรงอยู่ของคนไทย
เพราะทุกคนสามารถเตรียมตัวที่บ้านได้เลย
จวนใกล้เหตุหรือมีความพร้อมแล้วก็เคลื่อนย้าย
โดยยกใส่รถมาในพื้นที่ๆเราเตรียม ความพร้อมด้านอาหาร
และอื่นๆไว้พร้อมแล้ว
หรือท่านมาเตรียม คอนเทนเฮาร์(ตั้งชื่อให้เท่หน่อย)ในพื้นที่ๆกำหนดไว้
เวลาไม่อยู่ก็ปิดไว้ หรือไม่พอใจก็ยกกลับ(5555)
*********************************************
ชักเห็นแนวทางการทำงานในชุมชน
ผลิตบ้าน+อุปกรณ์ยังชีพ+อาหาร+ฝึกจิต+บริการท่องเที่ยว+สปา+ยาสมุนไพร
อีกมากมายหลายเรื่องนะ

 

ผมก็ไม่อยากคิดเหมือนลุงคนเชียงใหม่ แต่ห้ามใจไม่ให้รู้สึกไม่ได้ครับ
โชคดีเหมือนกัน เกิดมามองไม่เห็นผี ไม่งั้นถึงเวลานั้น หลอนตายชัก



ความตายไม่น่ากลัว หากรู้ว่าไปที่ดี และพักผ่อนดูเราทำงานต่อไป
555

 

การอยู่โดยเห็นแก่ตัวอย่างพวกญี่ปุ่นก็ไม่รอดครับเพราะคราวนี้มันยาวนาน
ต้องอยู่เป็นปี หากไม่อยู่แบบพึ่งพาอาศัยกัน ไม่มีชาวนาช่วยทำนาให้เรา
เองไม่ชำนาญ ในภาวะยากลำบากเราทำไปก็ตายครับ ต้องพึ่งพาชาวบ้าน
จึงจะรอดตายได้ เราพึ่งเขา เขาพึ่งเรา

หาไม่เช่นนั้น ไม่มีทางรอดได้ดีแน่..

 

แล้วรู้ได้ยังไงว่าเค้าเห็นแก่ตัว?

 

ชาวนาขายเมล็ดพันธ์หมด ถึงเวลาเราต้องมีตุนไว้แจกพวกเขา ทั้งแบบที่โตเร็วให้ผลเร็วปลุกง่ายทน และแบบที่โตช้าเช่นข้าว ที่พึ่งน้ำมาก เมล็ดพันธุ์พืชบางชนิดสำคัญเพราะให้ผลเร็ว เช่นเมล็ดถั่วเขียวให้ถั่วงอกได้

นอกจากนี้เมล็ดถั่วต่างๆ เก็บได้นานครับ

 

แป่ววว พูดดักทางไว้อ่ะก๊า..
ขอโทษคร้าบบบบบ เผลอไปแย้ว

 

*** ศึกษาภูมิประเทศภาคเหนือ...เพื่อรับสถานการณ์แม่โขงทะลักเข้าไทย **** เมื่อถึงวันนั้น...น้ำแข็งบนยอดเทือเขาหิมาลัย คงทะลายไหลลงสู่แม่น้ำโขงอย่างรวดเร็ว กระแสน้ำจะมีพลังมหาศาลคณานับ พุ่งชน กระแทก กัดเซาะ ท่วมทะลักทั้งตามลำน้ำ และพื้นราบ....เมื่อมาถึง "เชียงแสน" คุ้งลำน้ำที่มีจุดอ่อนเป็นรูป ตัวยู กระแสน้ำจะไหลขึ้นเหนือไม่ทัน....ระดับน้ำจะทะลักเข้าแผ่นดิน แถบเชียงแสน เชียงของ...กระแสน้ำและคลื่นจะ กลืนบ้านกลืนเมือง ที่ขวางทาง...ทำลายภูเขาหลุดออกเป็นลูกๆ...เกิดน้ำวนขนาดใหญ่คลุมพื้นที่เกือบทั้งจังหวัด...ก้อนหินยักษ์จากภูเขา จะกลิ้งทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า...ป่าไม้จะกลายเป็นท่อนซุงยักษ์กวาดทุกอย่างไปตามกระแสน้ำ....น้ำมหาศาลที่อยู่บนจังหวัดทางเหนือพยายามหาทางออกไหลลงที่ต่ำกว่า คือ ภาคกลาง....กว่าก้อนหินใหญ่จะสิ้นแรงแถวตาก แถวกำแพงเพชร ก็กลายเป็นกรวดเป็นทรายจำนวนมาก....จะเกิดเนินเขาใหม่ๆ มากมาย จากการทับถมสิ่งต่างๆ ที่พัดมากองรวมกัน (ที่จังหวัดตาก มี แหล่งท่องเที่ยว ต้นไม้ใหญ่โบราณกลายเป็นหินขนาดใหญ่จำนวนมาก ในอดีตคงเกิดเหตุการณ์นี้มาแล้ว) บ้านเมืองต่างๆ จะถูกดินหินทรายทับจนหาไม่เห็นทรากสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ....แผ่นดินบางแห่งจะมีพื้นดินสูงกว่าเดิมมาก (ที่จังหวัดเชียงใหม่ มี เวียงกุมกาม ในอดีตก็คงเกิดเหตุการณ์นี้เช่นกัน แล้วยังมีตำนานอีกหลายเรื่องเกี่ยวกับ เมืองที่เจริญรุ่งเรืองและจมหายไปทั้งในดิน และกลายเป็นทะเลสาป)....แล้วปริมาณน้ำจำนวนมหาศาลจะไหลท่วมจนไปถึง เมืองหลวงกรุงเทพฯ...ส่วนภาคอีสานก็ท่วมเช่นกัน...อย่าเชื่อว่าฉันอยู่จังหวัดสองเชียง สองลำ แล้วจะปลอดภัยแน่นอน....เพราะทั้ง ๔ จังหวัดนี้ ล้วนมีเส้นทางที่น้ำจากแม่น้ำโขงไหลมาถึงอย่าแน่นอน....การท่วมครั้งนี้ ไม่เหมือนน้ำท่วมทุกครั้ง ที่ระดับน้ำค่อยๆเพิ่มทั้งจากฝนตก และน้ำในแม่น้ำ...แต่การท่วมครั้งนี้เสมือนยักษ์หิ้วถังน้ำใหญ่เท่าน้องๆ อ่าวไทยมาเทลงใส่ที่แม่น้ำโขง....หากเหตุการณ์นี้ มีสาเหตุจาก "การใช้ระเบิดนิวเคลียร์"....ก็ต้องมีผลต่อเนื่องทั้งเรื่องแผ่นดินไหว แผ่นดินแยก พายุขนาดใหญ่ พายุหมุนโหมกระหน่ำซ้ำเติม...จะเกิดการระเบิดจากใต้ดิน...ลาวาจะทะลักออกมาลุกเป็นไฟสีเขียว....แม่น้ำเจ้าพระยาจะกลายเป็นลาวา แผ่นดินสองฝั่งเจ้าพระยาจะไหลลงแม่น้ำ...ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว....เกาะต่างๆ จะท่วมหายไป ประเทศที่ทำกรรมไว้มากหลายประเทศจะล่มจมหายไปในทะเล...เกิดคลื่นขนาดยักษ์ยิ่งกว่าในหนังภาพยนต์ทำลายกลืนกินเมืองต่างๆ ทั่วโลก....เปลือกโลกทั้งหมด จะขยับตัวครั้งยิ่งใหญ่ ประชาชนที่เหลือหลายแห่งจะไม่มีแผ่นดินอยู่....กลับไปเรื่องแม่น้ำโขงทะลักเข้าไทย...ก็ขอให้เริ่มศึกษาลักษณะภูมิประเทศ ศึกษาที่ต่ำ ที่สูงรีบค้นหาที่ปลอดภัย...เพราะเรื่องนี้ต้องเตรียมการนาน หาที่ปลอดภัยจริงๆ จึงจะรอด...ผู้ที่อ่านแล้วมองเห็นภาพ....ผู้นั้นอาจจะรอดตาย หากไม่ประมาท และรู้จักศึกษาเตรียมตัวให้พร้อม....โอ้...ชะตาฟ้าลิขิต...น่าสงสารผู้ที่ยังลุ่มหลงวัตถุ ยังใช้ชีวิตอย่างประมาท ยังไม่รู้ "กรรมที่ยิ่งใหญ่" กำลังใกล้มาถึง....ขอให้ผู้ที่เชื่อใน "หลักสัจจะธรรม" ได้มีโอกาสอ่านข้อมูลนี้ ก่อนเกิดสถานการณ์จริง - " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ตอบสมาชิก
*********************
เรื่องที่ดินถ้าขอใช้พื้นที่ตามที่ลุงขอได้ ก็คงเหมือนกับที่นายกเจอตอนนี้
คือเสียภาษีในการเข้าไปใช้สิทธิ์ทำกิน
อีกประเด็นหนึ่งคือต้องใช้หรือมีค่าตอบแทนให้คนที่ใช้ในพื้นที่เดิมอยู่
ในการครอบครองที่ดินนั้น ลุงไม่ค่อยได้สนใจเรื่องสิทธิครอบครองเท่าไหร่
เพราะ ถ้าเอาตัวนี้เป็นตัวตั้งแล้ว เราจะเริ่มต้นกันยากมากๆเพราะต้องใช้
เงินจำนวนมหาศาล คิดง่ายๆนะว่าถ้าแค่ไร่ละ 20,000 บาท ตั้งต้นก็กินไปแล้วเกือบ 6 ล้านบาท
ครอบครัวละเกือบ 300,000 บาทเฉพาะที่
ดังนั้นการที่เราเริ่มต้นจากที่ไม่มากนัก (เท่าที่ได้ก่อนแล้วค่อยขยายออกไป เพราะพื้นที่ๆลุงเลือกนั้นไม่ค่อยจะมีบ้านคนอยู่แล้ว) แต่คงไม่ขยายไปในลักษณะครอบครอง เพราะอย่างไรก็เป็นไปในลักษณะใช้พื้นที่อยู่แล้ว(ไม่มีสิทธิครอบครอง)
ทางออกที่เลือก ก็คือ
**ในระยะแรก** ถ้าจะมาเชียงใหม่เลย ควรจะมีบ้านอยู่แถวบริเวณ อำเภอแม่ริม หรือใกล้เคียง(แพงหน่อยแต่ก็ไม่สูงมากในที่ไกลชุมชนหน่อย )
แล้วร่วมกันจัดตั้งแนวทางการทำงานร่วมกันและใช้เวลาส่วนหนึ่งเช่นเสาร์อาทิตย์ เข้าไปช่วยกันทำงานในพื้นที่ หรือกับคนที่มีเวลาก็สามารถที่จะเข้าไปทำงานในพื้นที่เต็มเวลา โดยคนที่ไม่มีเวลาเข้าไปสนับสนุนเรื่องเงินดำเนินการ สามารถจ้างแรงงานในพื้นที่ใกล้เคียงได้
ถ้าเลือกแบบบ้านเป็นแบบ ตู้คอนเทนเนอร์ทั้งหมด ลุงประเมินคร่าวกับเพื่อที่มาด้วยกันและสอบถามราคาตู้คอนเทนเนอร์เก่าแล้ว ถูกจนน่าดีใจ (ไม่กี่หมื่นบาทเอง เมื่อซ่อมแซมตกแต่งเป็นบ้านก็จะได้บ้านเคลื่อนที่ไม่เกิน 100,000 บาทที่มั่นคงแข็งแรง เมื่อไปตั้งในพื้นที่แล้วค่อยสร้างส่วนขยายเพิ่มเติม) อาจจะทำในลักษณะ สร้างตู้คอนเทนเน่อร์ให้เป็นบ้านของใครของมันก่อน แล้วส่งค่าใช้จ่ายในการเตรียมอาหาร น้ำในพื้นที่ แล้วถึงเวลาก็ยกมา(แนวทางนี้น่าสนใจ)
เรื่องการจัดการลุงไม่แน่ใจนะเพราะลุงตลอดชีวิตก็รับแต่ราชการ แต่ก็พยายามทำถ้ามีคนที่มีความรู้และเข้าใจ(มากกว่าลุง)มาช่วยกันเตรียมก็คงจะมีความพร้อมมากขึ้น

***ในระยะที่2***
ลุงได้ขออนุญาตใช้พื้นที่ ในในนามมูลนิธิพุทธบุตร เพื่อจัดตั้งเป็นสำนักสงฆ์ให้การอบรมและเผยแผ่การอบรมทางจิตขึ้น กำหนดให้กลางพื้นที่ตรงกลางเป็นที่ตั้งของสำนัก ที่จะ เป็นแหล่งยึดมั่นด้านจิตใจในเบื้องต้น (เหมือนชาวบางระจัน) จากนั้นก็เริ่มสร้างชุมชนรอบๆสำนักสงฆ์ที่จัดตั้งขึ้น ระบบน้ำไฟสามารถทำเป็นในรูปของส่วนกลางที่มีระบบสำรองขนาดใหญ่ รองรับคนเข้ามาอบรมทางจิตด้วย เราก็ร่วมกันทำบุญจัดสร้างขึ้นมา (ได้สองต่อนะ) และสมาชิกเราก็ไปใช้ร่วมกับพระท่านในยามวิกฤติ
แต่ในยามปรกติ ต้องมีใช้และสำรองของแต่ละครอบครัว ที่หนักใจเรื่องลงทุน เพราะต้องทำแหล่งกักเก็บน้ำนี้แหละครับ
ถึงต้องมีชุมชนละ 20 หลังคา เพราะจะได้ไม่หนักมากในการสร้างแหล่งกักเก็บน้ำส่วนกลางขึ้นมา
การจัดตั้งชุมชน ถ้าไม่มีการตัดถางทำลายป่าไม้ปกติก็ไม่มีการไล่จากเจ้าหน้าที่ และเสียภาษีการเข้าไปใช้ประโยชน์
แล้วทางป่าไม้ยิ่งไม่ไล่เลย (นายกสรยุทธ์ ยังใช้สิทธินี้เพื่อส่วนตัวเฉยเลย)
ในระยะนี้ จะมีสองส่วนคือส่วนที่ทำงานอยู่นอกพื้นที่และในพื้นที่ เตรียมชุมชนอยู่ในระยะที่ 3
คือสามารถพึ่งตนเองได้ในระยะยาว

**ระยะที่ 3*** สมาชิกเข้าอยู่ร่วมในชุมชน โดยมีงานอยู่ในรูปบริษัท
1. ผลิตภัณฑ์โดยชุมชน *โรงงานเล็กๆ ขายสมอง** เช่นการผลิตอุกรณ์ยังชีพสำหรับสมาชิกในกลุ่มบ้านอื่นทั่วประเทศ/ทั่วโลก(ค้าขายผ่านอินเตอร์เนต)ที่จัดตั้งขึ้น ทั้งอาหารสำรองเก็บไว้นาน อุปกรณ์ต่างๆ ชุดแพ๊คเก็ตที่ครอบครัวจำเป็นต้องมีในยามประสพภัย(ที่ผ่านการกลั่นกรองความเหมาะสมแล้ว) ชุดเบ๊เตรียมความพร้อมสำหรับสมาชิกทุกคนยามเจอวิกฤติ พร้อมคำแนะนำ ในราคาที่ไม่แพงสำหรับสมาชิกที่ไม่มีเวลาเตรียมตัวแต่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไปแขวนไว้ที่บ้าน เมื่อเกิดปัญหาขึ้น ก็มารถแบกเป้พร้อมอุปกรณ์ที่เราเตรียมไว้เดินทางได้เลย

2.สถานที่ให้การอบรมทางจิต และการฝึกใช้ชีวิตกับธรรมชาติ
2.1 สมาชิกที่ต้องการเข้ามาเพื่อฝึกทางจิตโดยเฉพาะ(ไม่รับทำบุญแบบไม่เข้าใจหรือเอาหน้า เสียเวลา)
2.2 อบรมสมาชิกที่มีวัตถุประสงค์เดียวกัน ต้องการเข้ามาศึกษาเพื่อจัดตั้งในพื้นที่อื่นๆ

3. สถานที่รักษาคนป่วยแบบธรรมชาติ หรือแบบพิเศษ ex ชีวจิตสำหรับผู้ศรัทธา รักษาด้วยพลังจิต
รักษาด้วยการทำบุญฝึกจิตในกลุ่มที่มีปัญหาโรคกรรมต่างๆ ที่คนอื่นที่ไม่เคยฝึกทางจิตจะเข้าใจ

4.เป็นแหล่งผลิตยาและเวชภัณฑ์ จากสมุนไพร มีการปลูกและกระบวนการผลิตในชุมชน

5.เกษตรแบบพึ่งตัวเอง เช่น ผลิตเห็ด(พืชชนิดเดียวที่อยู่ในร่มและจะไม่กระทบต่อละอองรังสี สารพิษต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นโดยไม่ใช้แสง) พืชอาหารทุกชนิด เพื่อรองรับสมาชิกข้อ 2และ3 ในยามปกติและใช้เองในยามวิกฤติ

ภาพทั้งหมดเป้าหมายไปสู่ความพร้อมของชุมชนที่จะพึ่งพาตัวเองได้ในทุกมิติ
ทุกคนมีความพร้อมในการปฏิบัติธรรมเพื่อพัฒนาระดับจิตไปด้วย
*******************************************
ลุงได้อธิบายภาพที่ได้มีการเตรียมการไปให้เกือบทั้งหมดแล้วครับ
เหลือเพียงการเตรียมการศึกษาให้กับเด็กในชุมชน ในมิติใหม่
และระบบจัดการภายในชุมชน
*******************************************
กติกาชุมชน กติกาของเมืองลิจฉวี ก็คงไม่ล้าสมัยเกินไปนะ

 

ตอบสมาชิก
*********************
เรื่องที่ดินถ้าขอใช้พื้นที่ตามที่ลุงขอได้ ก็คงเหมือนกับที่นายกเจอตอนนี้
คือเสียภาษีในการเข้าไปใช้สิทธิ์ทำกิน
อีกประเด็นหนึ่งคือต้องใช้หรือมีค่าตอบแทนให้คนที่ใช้ในพื้นที่เดิมอยู่
ในการครอบครองที่ดินนั้น ลุงไม่ค่อยได้สนใจเรื่องสิทธิครอบครองเท่าไหร่
เพราะ ถ้าเอาตัวนี้เป็นตัวตั้งแล้ว เราจะเริ่มต้นกันยากมากๆเพราะต้องใช้
เงินจำนวนมหาศาล คิดง่ายๆนะว่าถ้าแค่ไร่ละ 20,000 บาท ตั้งต้นก็กินไปแล้วเกือบ 6 ล้านบาท
ครอบครัวละเกือบ 300,000 บาทเฉพาะที่
ดังนั้นการที่เราเริ่มต้นจากที่ไม่มากนัก (เท่าที่ได้ก่อนแล้วค่อยขยายออกไป เพราะพื้นที่ๆลุงเลือกนั้นไม่ค่อยจะมีบ้านคนอยู่แล้ว) แต่คงไม่ขยายไปในลักษณะครอบครอง เพราะอย่างไรก็เป็นไปในลักษณะใช้พื้นที่อยู่แล้ว(ไม่มีสิทธิครอบครอง)
ทางออกที่เลือก ก็คือ
**ในระยะแรก** ถ้าจะมาเชียงใหม่เลย ควรจะมีบ้านอยู่แถวบริเวณ อำเภอแม่ริม หรือใกล้เคียง(แพงหน่อยแต่ก็ไม่สูงมากในที่ไกลชุมชนหน่อย )
แล้วร่วมกันจัดตั้งแนวทางการทำงานร่วมกันและใช้เวลาส่วนหนึ่งเช่นเสาร์อาทิตย์ เข้าไปช่วยกันทำงานในพื้นที่ หรือกับคนที่มีเวลาก็สามารถที่จะเข้าไปทำงานในพื้นที่เต็มเวลา โดยคนที่ไม่มีเวลาเข้าไปสนับสนุนเรื่องเงินดำเนินการ สามารถจ้างแรงงานในพื้นที่ใกล้เคียงได้
ถ้าเลือกแบบบ้านเป็นแบบ ตู้คอนเทนเนอร์ทั้งหมด ลุงประเมินคร่าวกับเพื่อที่มาด้วยกันและสอบถามราคาตู้คอนเทนเนอร์เก่าแล้ว ถูกจนน่าดีใจ (ไม่กี่หมื่นบาทเอง เมื่อซ่อมแซมตกแต่งเป็นบ้านก็จะได้บ้านเคลื่อนที่ไม่เกิน 100,000 บาทที่มั่นคงแข็งแรง เมื่อไปตั้งในพื้นที่แล้วค่อยสร้างส่วนขยายเพิ่มเติม) อาจจะทำในลักษณะ สร้างตู้คอนเทนเน่อร์ให้เป็นบ้านของใครของมันก่อน แล้วส่งค่าใช้จ่ายในการเตรียมอาหาร น้ำในพื้นที่ แล้วถึงเวลาก็ยกมา(แนวทางนี้น่าสนใจ)
เรื่องการจัดการลุงไม่แน่ใจนะเพราะลุงตลอดชีวิตก็รับแต่ราชการ แต่ก็พยายามทำถ้ามีคนที่มีความรู้และเข้าใจ(มากกว่าลุง)มาช่วยกันเตรียมก็คงจะมีความพร้อมมากขึ้น

***ในระยะที่2***
ลุงได้ขออนุญาตใช้พื้นที่ ในในนามมูลนิธิพุทธบุตร เพื่อจัดตั้งเป็นสำนักสงฆ์ให้การอบรมและเผยแผ่การอบรมทางจิตขึ้น กำหนดให้กลางพื้นที่ตรงกลางเป็นที่ตั้งของสำนัก ที่จะ เป็นแหล่งยึดมั่นด้านจิตใจในเบื้องต้น (เหมือนชาวบางระจัน) จากนั้นก็เริ่มสร้างชุมชนรอบๆสำนักสงฆ์ที่จัดตั้งขึ้น ระบบน้ำไฟสามารถทำเป็นในรูปของส่วนกลางที่มีระบบสำรองขนาดใหญ่ รองรับคนเข้ามาอบรมทางจิตด้วย เราก็ร่วมกันทำบุญจัดสร้างขึ้นมา (ได้สองต่อนะ) และสมาชิกเราก็ไปใช้ร่วมกับพระท่านในยามวิกฤติ
แต่ในยามปรกติ ต้องมีใช้และสำรองของแต่ละครอบครัว ที่หนักใจเรื่องลงทุน เพราะต้องทำแหล่งกักเก็บน้ำนี้แหละครับ
ถึงต้องมีชุมชนละ 20 หลังคา เพราะจะได้ไม่หนักมากในการสร้างแหล่งกักเก็บน้ำส่วนกลางขึ้นมา
การจัดตั้งชุมชน ถ้าไม่มีการตัดถางทำลายป่าไม้ปกติก็ไม่มีการไล่จากเจ้าหน้าที่ และเสียภาษีการเข้าไปใช้ประโยชน์
แล้วทางป่าไม้ยิ่งไม่ไล่เลย (นายกสรยุทธ์ ยังใช้สิทธินี้เพื่อส่วนตัวเฉยเลย)
ในระยะนี้ จะมีสองส่วนคือส่วนที่ทำงานอยู่นอกพื้นที่และในพื้นที่ เตรียมชุมชนอยู่ในระยะที่ 3
คือสามารถพึ่งตนเองได้ในระยะยาว

**ระยะที่ 3*** สมาชิกเข้าอยู่ร่วมในชุมชน โดยมีงานอยู่ในรูปบริษัท
1. ผลิตภัณฑ์โดยชุมชน *โรงงานเล็กๆ ขายสมอง** เช่นการผลิตอุกรณ์ยังชีพสำหรับสมาชิกในกลุ่มบ้านอื่นทั่วประเทศ/ทั่วโลก(ค้าขายผ่านอินเตอร์เนต)ที่จัดตั้งขึ้น ทั้งอาหารสำรองเก็บไว้นาน อุปกรณ์ต่างๆ ชุดแพ๊คเก็ตที่ครอบครัวจำเป็นต้องมีในยามประสพภัย(ที่ผ่านการกลั่นกรองความเหมาะสมแล้ว) ชุดเบ๊เตรียมความพร้อมสำหรับสมาชิกทุกคนยามเจอวิกฤติ พร้อมคำแนะนำ ในราคาที่ไม่แพงสำหรับสมาชิกที่ไม่มีเวลาเตรียมตัวแต่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไปแขวนไว้ที่บ้าน เมื่อเกิดปัญหาขึ้น ก็มารถแบกเป้พร้อมอุปกรณ์ที่เราเตรียมไว้เดินทางได้เลย

2.สถานที่ให้การอบรมทางจิต และการฝึกใช้ชีวิตกับธรรมชาติ
2.1 สมาชิกที่ต้องการเข้ามาเพื่อฝึกทางจิตโดยเฉพาะ(ไม่รับทำบุญแบบไม่เข้าใจหรือเอาหน้า เสียเวลา)
2.2 อบรมสมาชิกที่มีวัตถุประสงค์เดียวกัน ต้องการเข้ามาศึกษาเพื่อจัดตั้งในพื้นที่อื่นๆ

3. สถานที่รักษาคนป่วยแบบธรรมชาติ หรือแบบพิเศษ ex ชีวจิตสำหรับผู้ศรัทธา รักษาด้วยพลังจิต
รักษาด้วยการทำบุญฝึกจิตในกลุ่มที่มีปัญหาโรคกรรมต่างๆ ที่คนอื่นที่ไม่เคยฝึกทางจิตจะเข้าใจ

4.เป็นแหล่งผลิตยาและเวชภัณฑ์ จากสมุนไพร มีการปลูกและกระบวนการผลิตในชุมชน

5.เกษตรแบบพึ่งตัวเอง เช่น ผลิตเห็ด(พืชชนิดเดียวที่อยู่ในร่มและจะไม่กระทบต่อละอองรังสี สารพิษต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นโดยไม่ใช้แสง) พืชอาหารทุกชนิด เพื่อรองรับสมาชิกข้อ 2และ3 ในยามปกติและใช้เองในยามวิกฤติ

ภาพทั้งหมดเป้าหมายไปสู่ความพร้อมของชุมชนที่จะพึ่งพาตัวเองได้ในทุกมิติ
ทุกคนมีความพร้อมในการปฏิบัติธรรมเพื่อพัฒนาระดับจิตไปด้วย
*******************************************
ลุงได้อธิบายภาพที่ได้มีการเตรียมการไปให้เกือบทั้งหมดแล้วครับ
เหลือเพียงการเตรียมการศึกษาให้กับเด็กในชุมชน ในมิติใหม่
และระบบจัดการภายในชุมชน
*******************************************
กติกาชุมชน กติกาของเมืองลิจฉวี ก็คงไม่ล้าสมัยเกินไปนะ

 

คุณหนุมานดูข้อมูลนี้หน่อยนะ
********************************
ช่องทางที่ต่อจากเชียงแสนมายังเชียงใหม่มีดอยนางแก้ว
วางขวางอยู่ตั้งแต่แม่สายไปจนต่อกับดอยขุนตาลของลำปาง
ลองดูแผนที่และเป็นสาเหตุหนึ่งที่พะเยาไม่อยู่ในพื้นที่ทำนาย
ของพื้นที่ปลอดภัย
ภาพที่น้ำข้ามภูเขามาลุงได้บอกไว้แต่ต้นแล้วหละ
ดูตามรูปที่ลุงแนบมาด้วยนะ (เป็นรูปที่พวกลุงและกลุ่มเพื่อนได้ศึกษาพื้นที่กัน
นอกจากการดูกันทางจิตและก็คำทำนายทุกอย่างที่มีอยู่แล้วครับ )
ส่วนทางทิศตะวันตกของเชียงใหม่ ที่น้ำมาจากสาละวิน (ต้นน้ำจากหิมาลัยเช่นกัน)
จะมีเทือกเขาบรรทัดกันอยู่ สูงกว่าเทือกเขาดอยนางแก้วอีก
สบายใจได้ครับ
*******************************
ในส่วนอากาศหนาวเจอแน่นนอนครับทุกที่ ยกเว้นส่วนที่จมทะเลไปแล้ว
น้ำจากทางเหนือเป็นน้ำที่เกิดจากการทะลัก
ลุงไม่แน่ใจนะว่าเกิดอย่างที่คุณหนุมานเอ่ยอ้าง
แต่ลุงคาดว่าเกิดจากเขื่อนของจีนต้นน้ำโขงพังทะลายลง
********************************
และความอดอยากจะรุนแรงในแหล่งที่ไม่มีอาหารในพื้นที่เช่นเขตเมือง
ที่แค่ไฟฟ้าดับก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว แต่ในแหล่งที่มีพืชอาหารในพื้นที่
สบายครับ
*********************************
ส่วนภาคกลางจะรุนแรงมากเท่าไรลุงไม่มีภาพที่เห็นนะ
*******************************
พูดคุยกับเพื่อนที่ ภาคอีสาน
ลุงเพิ่งถึงบางอ้อว่าทำไมอีสาน
ถึงมีน้ำที่กินไม่ได้เต็มพื้นที่(ตามคำทำนาย)
เพราะเพิ่งทราบว่าใต้พื้นดินอีสานเต็มไปด้วย(เกลือสินเทาว์ โปแตส)
ทำให้น้ำที่จะทะลักขึ้นมาจากพื้นหินใต้ดินแตกหัก
จะใช้ได้ไม่กี่วันก็จะเค็ม จนใช้ไม่ได้ พืชอาหารตายหมด
จนต้องข้ามไปฝั่งลาว( เหมือนที่ลุงเคยได้รับการบอกเล่า
คงเป็นเหตุหนึ่งที่วันหนึ่งลาวกับไทยจะเป็นประเทศเดียวกัน )
*********************************