ขอเชิญท่านที่มีความจงรักภักดีและเทิดทูนในสมเด็จพระนเรศวรมหาราช

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=5u4Pd0eoKtI]YouTube - เทิดไท้พระสุพรรณกัลยา[/ame]

เพลง เทิดไท้พระสุพรรณกัลยา
​

ป.ล. พอจะใช้ได้ไหมคะพี่ดอกไม้ฯ​

 

เมื่อวานได้พบคุณพระราชมนูที่วัดวรเชษฐ์(นอกเกาะ)ด้วยค่ะ ได้เห็นน้องดูแลคุณแม่อย่างดียิ่ง หายากค่ะคนรุ่นใหม่ที่จะดูแลบุพการีได้ดีเยี่ยมเช่นนี้ คุณน้องดูแลคุณแม่ได้ดีมากๆ พี่ขอยกย่องความดีของคุณน้องในเรื่องความกตัญญูค่ะ

พอเสร็จงานบวงสรวงฯ สนทนากับพระอาจารย์วัลลภ ได้รู้จักคณะศรัทธาสมเด็จพระนเรศวรคณะหนึ่งเขามีเป้าหมายที่จะตามไปจัดพิธีบวงสรวงยังสถานที่ต่างๆที่เคยมีพิธีบวงสรวงในอดีตในสมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช (ทุกที่ที่กองทัพเคยเดินทางไปและตั้งเครื่องบวงสรวง) ล่าสุดเขาไปบวงสรวงที่แม่น้ำสองสี จ.อุบลราชธานี และต่อไปแม่สาย จ.เชียงราย กลุ่มนี้เขาเดินทางเก่งจริงๆ ได้ทำตามความตั้งใจ

 

ส่งสาร์นถึงน้องอ๊อฟ

พระมหาฤทธิชัยท่านอยากแจ้งข่าวถึงน้องอ๊อฟค่ะ ขอให้โทรหาพระมหาฤทธิชัยนะคะ ท่านจะได้เล่าให้ฟัง เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานบุญเพื่อเจ้าฟ้าสุทัศน์ค่ะ

---------------------------------------------------------------------------

เอาคาถาเด็ดดอกไม้ถวายพระ ของหลวงปู่ทองหล่อ วัดโปรดสัตว์มาฝากค่ะ

คนโบราณเวลาจะนำดอกไม้ที่ปลูกเองไปถวายพระจะมีคำกล่าวก่อนดังนี้

"ดอกจงกลมหาจงกา เชิญเสด็จลีลาไปจากควั่น (ว่าจบแล้วเด็ดดอกไม้)
สาธุสะ ไปนมัสการพระด้วยกันนะเจ้าคะ"

ไปวัดโปรดสัตว์ เพื่อถามหลวงปู่ว่าวัดบ้านกลิ้งอยู่ตรงไหน ท่านบอกก็อยู่ฝั่งตรงข้ามวัดโปรดสัตว์นั่นไง

โซ่ขนอนหลวงฝั่งหนึ่งอยู่วัดโปรดสัตว์ อีกฝั่งหนึ่งอยู่วัดบ้านกลิ้ง เรือต่างชาติเข้ามากรุงศรีฯจะต้องจอดที่นี่ ถ้าเป็นราชทูตจากต่างประเทศจะต้องรอข้าราชบริพารในวังหลวงออกมารับถึงที่วัดโปรดสัตว์แห่งนี้ หรือตอนที่พระอุบาลีพระสงฆ์ไทยจะไปเผยแพร่พระพุทธศาสนาที่ลังกาตามคำกราบบังคมทูลขอจากกษัตริย์ลังกา พระรูปอื่นๆก็ตามมาส่งพระอุบาลีท่านถึงที่ด่านขนอนหลวงแห่งนี้นี่เอง นี่เป็นเรื่องสมัยอยุธยาจากคำบอกเล่าของหลวงปู่ทองหล่อ วัดโปรดสัตว์

 

พระพักตร์ของพระพุทธรูปจะคล้ายพระพุทธนเรศสักชัยไพรีพินาศ ใช่ไหมคะคุณน้องโมเย

​

 

โมทนา สาธุ สาธุจร้า

ไปไหนมาไหนไม่มีมาชวนเลยนะ ...งอลลลลลลลลลล

 

จาก..ผู้กองแคน...แสนอาลัยยังไห้หวล
จิตคร่ำครวญ ..รายต่อไป..ใครเล่าหนา
เฝ้าวิงวอนองค์เทพไท้สยามเทวา
โปรดเถิดเจ้าข้า...จงคุ้มภัยให้นักรบ

ใครจะโกง ใครจะกิน..แผ่นดินนี้
จะยศฐามากมี บารมีกลบ
จงสังวรณ์ ลูกหลานใคร..ที่ไปรบ
สักวันพบ เลือดเนื้อตัว...เพราะชั่วเกิน

จาก..ผู้กองแคน..แล้วมา..ผู้กองกฤช
พลีชีวิตปกพสุธา..น่าสรรเสริญ
ขอบำบวงสวรรค์โอบ..กอด..สุขเพลิน
สู่พิมานทิพย์เหินอำลาไกล

นั่น..เดือนพราย ดาวพราว..ที่ราวฟ้า
ระยิบระยับ..ก่อนร่วงมาหลั่งเป็นสาย
หยาดน้ำตาฟ้า..สวรรค์..พรรณราย
แสนอาลัย..ดาวทอง..หมองอีกดวง

ขอตั้งจิตอธิษฐานผ่านม่านหมอก
กระซิบบอกเทพไทในแดนสรวง
เหล่าอัปสรโสภางามทั้งมวล
ประคองขวัญวิญญาณหวนสู่แดนพรหม

ฝากพระพายไปกระซิบ...ร่างสงบ
หลับเนตรเถิด.. ยอดนักรบ..ผู้เหมาะสม
อย่ากังวลห่วงใย.ให้ระทม
ผลบุญทำที่ชื่นชมมอบให้ไป

ให้เพลิดเพลิน..คีตา..แดนฟ้าสวรรค์
ลบเสียงปืนโหดสนั่น ให้พลันหาย
ให้น้ำทิพย์ชโลมไร้ไปทั่วกาย
ลบความปวดจนวางวาย..ได้ลบเลือน

ให้ยินเสียงสรรเสริญจากฟากฟ้า
ผสานรับเสียงประชา ที่สรรเสริญ
อัสสุชล..พี่น้องไทยไหลนองเนิน
ขออัญเชิญ..วีรบุรูษ..สู่.......สุขาวดี….

เมื่อวันที่ 19 มกราคม 2554 ฐานปฏิบัติการร้อย ร.15121 หน่วยเฉพาะกิจนราธิวาสที่ 38 อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส ถูกจู่โจมบุกยิงโดยกลุ่มก่อความไม่สงบ ส่งผลให้มีทหารเสียชีวิต 4 นาย บาดเจ็บอีกหกนาย และหนึ่งในผู้เสียชีวิตนั้นคือ ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ หรือบอย หรือผู้กองกฤช

มีมีใครจะกล้าคิดว่า นตท.38 " จะต้องเสียลูกจักรดาว ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
นับจาก ผู้กองแคน"ร.ต.อ.ธรณิศ ศรีสุข มาจนถึง ผู้กองกฤช"ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ

จากรั้วจักรดาว มาสู่รั้วแดงกำแพงเหลือง
เพียงไม่นานนักด้วยวัยเพียง 33 ปี
เขาก็เดินก้าวลับตามเพื่อนไปบนถนนแห่งวีรบุรุษ

ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ หรือบอย หรือผู้กองกฤช เป็นบุตรคนสุดท้อง
ของพล.ท.สุนทร และสุมนมาศ คัมภีรญาณ โดยมีพี่น้องร่วมกัน 5 คน ได้แ
1.พ.อ.หญิงรวิฉร คัมภีรญาณ
2.ณัฎฐา คัมภีรญาณ
3.รตินธร คัมภีรญาณ
4.ธัญญธร คัมภีรญาณ และคนที่
5 ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ


จากตำแหน่ง "ผบ.บว.ร้อย.อวบ.ร.161 พัน.1" เริ่มปฏิบัติราชการตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2548-30 กันยายน 2549 ในพื้นที่ อ.เจาะไอร้อง จ.นราธิวาส กระทั่งวันที่ 1 ตุลาคม 2549 ได้เข้าปฏิบัติงานในพื้นที่ อ.จะแนะ และ อ.ระแงะ จ.นราธิวาส จวบจนปัจจุบันและเป็นนิรันดร




ขออนุญาตเจ้าของบล็อก..จารึกความเศร้าสะเทือนและรวดร้าวใจผ่านช่องทางนี้
ด้วยเป็นช่องทางของนักรบผู้กล้า..ที่ดำเนินติดตามรอยพระบาทบนเส้นทางแห่ง..
พระมหาวีรราชเจ้าจอมไทยพระองค์นั้น…แม้จะทรงเสด็จพระราชดำเนินผ่านไปล่วงแล้วกว่า สี่ร้อยปี......

.พระเอย.....ยังหอมกลิ่น..สุคันธาขจรจบ
ตามรอยบาท...พระจอมภพ..คุ้นนาสา
มอบถวาย..เป็นราชพลี ด้วยชีวา
แทบพระบาท..เจ้าฟ้า...นเรศวร..

ฝากไว้จากความรู้สึกของ....ลูกทหาร..ถึงลูกทหาร.
และ.จากใจคนไทยคนหนึ่งถึงวีรบุรุษอีกคนของตน

 

ทหารเสือ รักษาพระองค์ : กองพันทหารราบ ๒ กรมทหารราบที่ ๑ มหาดเล็กรักษาพระองค์ฯ
เพลงแด่ทหารหาญในสมรภูมิ


ดวงดาวสกาวหม่น อัสสุชลสิหลั่งไหล
อาบร่างนักรบไทย ในพนาแสนอาดูร
เจ็บช้ำระกำจิต มิเคยคิดจะสิ้นสูญ
ประวัติศาสตร์จะเทิดทูน วีรกรรมอันอำไพ

เพื่อนแก้วผู้แกล้วกล้า ทอดกายา ณ แดนไกล
ต้องเหน็บหนาวร้าวฤทัย อย่างโดดเดี่ยว และเดียวดาย
รอบข้างมีร่างเพื่อน นอนกล่นเกลื่อนชีวาวาย
กอดปืนไว้แนบกาย ชีพสาหัสด้วยดัสกร

เพื่อนถูกบุกกระหน่ำ อริล้ำทั่วสิงขร
เพราะห่วงแหนแดนมารดร จึงมอบชีพเป็นชาติพลี

เพื่อนสู้ด้วยมือเปล่า จู่โจมเข้ารุกราวี
กระสุนหมดแต่ยังมี สติมั่นในดวงมาลย์

มิยอมให้ธงชาติใด ปลิวไสวบนทัพฐาน
แม้ร่างจะแหลกลาญ แต่ไตรรงค์คงยั่งยืน
ขอเทิดเพื่อนร่วมตาย ด้วยอาลัยสุดจักฝืน
หากช้ำต้องกล้ำกลืน เพื่อหน้าที่อันจีรัง

จำไว้ผู้รุกราน จะต่อต้านสุดกำลัง
หากชีพเราคงยัง ขอแลกชีพกับไพรี
หยาดเลือดทุกหยาดหยด ที่หลั่งรดปฐพี
จะชดใช้ในครานี้ จะต้องปลาตและพินาศไป

จะหาญสู้กับทรชน ผู้คิดปล้นอธิปไตย
ไล่ออกนอกแดนไทย เพื่อวิญญาณทหารเรา

ขอเชิญทหารกล้า จงนิทรายังที่เนา
หลับเถิดอย่าหมองเศร้า จะปกป้องผองไผท..

 

ขออนุโมทนากับคุณดอกไม้เมืองบน ครับ


อาลัยเพื่อนทหารกล้า ผู้กอง.........พลทหาร ทุกท่านที่สละเลือดเนื้อและชีวิต เพื่อปกป้องผืนแผ่นดินไทย


"แม้ร่างจะแหลกลาญ แต่ไตรรงค์คงยั่งยืน
ขอเทิดเพื่อนร่วมตาย ด้วยอาลัยสุดจักฝืน"




ข้าพระพุทธเจ้า จักรักษามรดกของพระองค์ท่าน ไว้ด้วยชีวิต

คำปฏิญานที่ไม่เคยลืม

 

<TABLE id=table1 border=0 width="59%"><TBODY><TR><TD>เพราะฉนั้นเจ้าทั้งหลายจงตั้งอุสาหะพยายามในการ
เล่าเรียนวิชาของตนให้ดีเถิดเตรียมการที่จะทำน่าที่ซึ่งสำคัญที่สุด ซึ่งถ้าพูดในทางทำการให้แก่
เจ้าแผ่นดิน ก็เปนการฉลองพระเดชพระคุณดีที่สุดยิ่งกว่าอย่างอื่น คือน่าที่ป้องกันความอิศระภาพ
ของบ้านเกิดเมืองนอนของเรา…



พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่พระราชทานแก่นักเรียนนายร้อยเมื่อวันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๔๕๒




</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table4 border=0 width="9%"><TBODY><TR><TD>






</TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD><TABLE id=table5 border=0 width="19%"><TBODY><TR><TD>







</TD></TR></TBODY></TABLE>







</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD><TABLE id=table6 border=0 width="9%"><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>







</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD height=155><TABLE id=table15 border=0 width="85%"><TBODY><TR><TD width=12></TD><TD width=207></TD><TD width=4></TD><TD width=202>







</TD><TD></TD><TD width=202></TD><TD width=36></TD></TR></TBODY></TABLE>







</TD></TR><TR><TD height=21></TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table7 border=0 width="100%"><TBODY><TR><TD width="15%"></TD><TD width="21%"></TD><TD width="1%"></TD><TD width="21%"></TD><TD width="1%"></TD><TD width="21%"></TD><TD width="16%"></TD></TR><TR><TD height=21 colSpan=7></TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table8 border=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=21 width=148></TD><TD height=21 width=153></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=153></TD><TD height=21 width=4></TD><TD height=21 width=153></TD><TD height=21 width=153></TD></TR><TR><TD height=21 colSpan=7></TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table9 border=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=21 width=125></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21 width=4></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21 width=126></TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table10 border=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=21 width=127></TD><TD height=21 width=169><?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape style="WIDTH: 118.5pt; HEIGHT: 90pt; VISIBILITY: visible" id=Picture_x0020_12 type="#_x0000_t75" alt="S3700029" stroked="t" coordsize="21600,21600" strokeweight="3.75pt" strokecolor="blue" o:spid="_x0000_s1030"><v:stroke linestyle="thinThin"></v:stroke><v:imagedata src="parakit_inf_files/image001.jpg" o:title="S3700029"></v:imagedata></v:shape></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=146><v:shape style="WIDTH: 118.5pt; HEIGHT: 90pt; VISIBILITY: visible" id=Picture_x0020_11 type="#_x0000_t75" alt="S3700111" stroked="t" coordsize="21600,21600" strokeweight="3.75pt" strokecolor="blue" o:spid="_x0000_s1029"><v:stroke linestyle="thinThin"></v:stroke><v:imagedata src="parakit_inf_files/image003.jpg" o:title="S3700111"></v:imagedata></v:shape></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=160><v:shape style="WIDTH: 118.5pt; HEIGHT: 90pt; VISIBILITY: visible" id=Picture_x0020_10 type="#_x0000_t75" alt="DSC00938" stroked="t" coordsize="21600,21600" strokeweight="3.75pt" strokecolor="blue" o:spid="_x0000_s1028"><v:stroke linestyle="thinThin"></v:stroke><v:imagedata src="parakit_inf_files/image005.jpg" o:title="DSC00938"></v:imagedata></v:shape></TD><TD height=21 width=129></TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table11 border=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=21 width=125></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21 width=4></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21 width=126></TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table12 border=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=21 width=123></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=146></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=170></TD><TD height=21 width=126></TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD>






</TD></TR><TR><TD><TABLE id=table13 border=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=21 width=120></TD><TD height=21 width=177><v:shape style="WIDTH: 123.75pt; HEIGHT: 93pt; VISIBILITY: visible" id=Picture_x0020_13 type="#_x0000_t75" alt="" stroked="t" coordsize="21600,21600" strokeweight="3.75pt" strokecolor="aqua" o:spid="_x0000_s1027"><v:stroke linestyle="thinThin"></v:stroke><v:imagedata src="parakit_inf_files/image007.emz" o:title=""></v:imagedata></v:shape></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=179><v:shape style="WIDTH: 126.75pt; HEIGHT: 94.5pt; VISIBILITY: visible" id=Picture_x0020_15 type="#_x0000_t75" alt="" stroked="t" coordsize="21600,21600" strokeweight="3.75pt" strokecolor="yellow" o:spid="_x0000_s1026"><v:stroke linestyle="thinThin"></v:stroke><v:imagedata src="parakit_inf_files/image009.emz" o:title=""></v:imagedata><?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com</o:lock></v:shape></TD><TD height=21></TD><TD height=21 width=172><v:shape style="WIDTH: 121.5pt; HEIGHT: 96.75pt; VISIBILITY: visible" id=Picture_x0020_14 type="#_x0000_t75" alt="" stroked="t" coordsize="21600,21600" strokeweight="3.75pt" strokecolor="aqua" o:spid="_x0000_s1025"><v:stroke linestyle="thinThin"></v:stroke><v:imagedata src="parakit_inf_files/image011.emz" o:title=""></v:imagedata><o:lock aspectratio="f" v:ext="edit"></o:lock></v:shape></TD><TD height=21 width=122></TD></TR></TBODY></TABLE>






</TD></TR><TR><TD></TD></TR><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ขอร่วมสดุดีและไว้อาลัยทหารกล้าทุกท่านครับ

 

เพลง แด่ยอดรัก..นักรบไทย

เนื้อร้อง / ทำนอง / ขับร้อง / กัญญนัทธ์ ศิริ (โมเย)
ดนตรี / อาจารย์ นิรุตน์ แก้วหล้า


ไกลสุดขอบฟ้า ฝากศรัทธารัก...ถึงเธอ
จากภูผา โอบขอบฟ้า สู่ทะเล
ยอดรัก ฉันรอคอย ไม่หักเห
ไม่รวนเร รอเธอกลับ...นับวันคืน
(ก่อนจะนอน ฉันขอพร พระคุ้มครอง)

เธอ คือยอดดวงใจ ที่ห่วงใยฉันทุกนาที
ปกป้องผืนแผ่นดินนี้ ด้วยศักดิ์ศรี นักรบไทย

บัดนี้ เธอห่างหาย ชีพวางวาย...เพื่อชาติไทย
เพรียกหา..เธอออยู่แห่งไหน โถ ดวงใจ จะขาดรอน

*ขอเธอจงหลับไหล โอบกอดไพร ใต้เเสงจันทร์
คืนนี้ไม่ต้องฝัน อาบจันทร์ นิรันดร์ กาล
ยอดรัก ฉันจะกล่อมให้หลับไหล
หลับเถิด ใต้ธงไทย สดุดี

จะขอเฝ้าจดจำ จารึกไว้ สุดหัวใจ
โอ้ยอดนักรบไทย ที่ดวงใจฉันเทิดทูน

 

********************************

ค่ะ!.".ข้าพระพุทธเจ้า..จักรักษามรดกของพระองค์ท่านไว้ด้วยเลือด."..
เคยได้ยินคำปฏิญานนี้ดังกึกก้องประสานเสียงกันจากปากเหล่านนร.
มาตั้งแต่ตัวเองยังไว้หางเปียอยู่เลย.....ถ้าจำไม่ผิดจะทุกเช้า เย็นหน้าศาลาวงกลม ไพเราะองอาจกล้าหาญมาก หลายท่า่นได้ดำเนินตามคำปฏิญานนั้นไปแล้ว...

แล้วเราผุ้อยู่แนวหลังล่ะ...?

*************************


แนวหลัง
คำร้อง พระนางเธอลักษมีลาวัณ ในรัชกาลที่ 6
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน

ขอสหายชายหญิงอย่านิ่งช้า
โปรดคิดหาเงินช่วยหน่วยทหาร
พวกเราได้อยู่เป็นสุขสนุกสำราญ
เพราะท หารกันภัยไว้แทนเรา

ทหารเหนื่อยเมื่อยล้าแสนสาหัส
ราษฎร์ควรจัดสิ่งของสนองเขา
ทหารต้องรบทหารต้องสู้มิรู้เซา
ราษฎร์ควรเอาทรัพย์ช่วยทุกหน่วยกอง

ทหารเป็นแนวหน้ารักษาเขต
ราษฎร์แนวหลังระวังเหตุทั่วทั้งผอง
จงร่วมจิตคิดสมัครรักปรองดอง
เพื่อพี่น้องชาวไทยสบชัยเอย

บุษยา รังสี ชุด สั่งไทร

14 แนวหลัง

 

พระประวัติ

พระนางเธอลักษมีลาวัณ พระนามเดิมว่า หม่อมเจ้าหญิงวรรณพิมล วรวรรณ เป็นพระธิดาพระองค์ที่ 14 ในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ กับหม่อมหลวงตาด มนตรีกุล ประสูติเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2442 มีพระนามเรียกกันในหมู่พระญาติว่า “ติ๋ว”

หม่อมเจ้าหญิงวรรณพิมล สนพระทัยด้านวรรณกรรม และทรงพระนิพนธ์โคลงกลอนอยู่เสมอ เมื่อชันษา 21 ปี ได้เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ในงานประกวดภาพเขียน ณ โรงละครวังพญาไท

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงชักชวนไปแสดงละครในวังหลวง และโปรดให้แสดงเป็นนางเอกในพระราชนิพนธ์หลายเรื่อง เช่น เป็นเจ้าหญิงอันโดเมดราในเรื่อง “วิวาหพระสมุท” นับเป็นสตรีท่านแรกที่ได้รับบทนางเอกในละครพูด

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามใหม่แก่พระธิดาในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ ในวันที่ 21 ตุลาคม 2463 ดังนี้

หม่อมเจ้าหญิงวรรณวิมล พระราชทานนามว่า หม่อมเจ้าหญิงวัลลภาเทวี
หม่อมเจ้าหญิงวิมลวรรณ พระราชทานนามว่า หม่อมเจ้าหญิงวรรณีศรีสมร
หม่อมเจ้าหญิงพิมลวรรณ พระราชทานนามว่า หม่อมเจ้าหญิงนันทนามารศรี
หม่อมเจ้าหญิงวรรณพิมล พระราชทานนามว่า หม่อมเจ้าหญิงลักษมีลาวัณ
หม่อมเจ้าหญิงวัลลีวรินทร์ พระราชทานนามใหม่ว่า หม่อมเจ้าหญิงศรีสอางค์นฤมล
หม่อมเจ้าหญิงลักษมีลาวัณ ทรงได้รับการสถาปนาเป็น พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าลักษมีลาวัณ เมื่อวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2464[1] ขณะพระชันษาได้ 22 ปี และในวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2464 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สถาปนาเป็น พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าลักษมีลาวัณ พร้อมกับทรงหมั้น และมีพระราชวินิจฉัยว่า จะได้ทรงทำการราชาภิเษกสมรส ในภายหน้า ดังพระบรมราชโองการว่า[2]
"ศุภมัสดุ พระพุทธศักราช ๒๔๖๔ ปัจจุบันกาล สุริยคตินิยม กันยายนมาศ อัฏฐมาสาหคุณพิเศษ บริเฉทกาลกำหนด พระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราวุธ ฯ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระดำริว่า พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าลักษมีลาวัณ ได้รับราชการสนองพระเดชพระคุณเป็นที่พอพระราชหฤทัย ดังมีความแจ่มแจ้งอยู่ในประกาศพบรมราชโองการ ลงวันที่ ๔ เมษายน พระพุทธศักราช ๒๔๖๔ นั้นแล้ว บัดนี้ได้ทรงพระราชวินิจฉัยว่า จะได้ทรงทำการราชาภิเษกสมรส ณ เบื้องหน้า จึงเป็นการสมควรยกย่องพระเกียรติยศให้ยิ่งขึ้น จึงมีพระบรมราชโองการดำรัสสั่งให้สถาปนา พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้านั้น มีพระนามจารึกในพระสุพรรณบัฏว่า พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าลักษมีลาวัณ จงทรงเจริญพระชนมายุ พรรณ สุข พล ปฏิภาณ คุณสารสมบัติ สรรพสิริสวัสดิพิพัฒนมงคลทุกประการ เทอญ "

หนังสือพิมพ์รายงานข่าวการสิ้นพระชนม์

พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าลักษมีลาวัณ ทรงได้รับการสถาปนาเป็น พระนางเธอลักษมีลาวัณ เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2465[3] แต่เนื่องจากพระนางเธอลักษมีลาวัณ มิได้มีรัชทายาทได้ตามพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทั้งสองพระองค์จึงมิได้อภิเษกสมรสกัน และทรงตัดสินพระราชหฤทัยแยกกันอยู่

พระนางเธอลักษมีลาวัณ ทรงแยกอยู่ตามลำพัง ณ พระตำหนักในซอยพร้อมพงศ์ ริมคลองแสนแสบ ทรงใช้ชีวิตอย่างสงบ และทรงใช้เวลาว่างในการทรงพระนิพนธ์ร้อยกรอง บทละคร และนวนิยายไว้เป็นจำนวนมาก โดยทรงใช้พระนามแฝงว่า ปัทมะ วรรณพิมล และ พระนางเธอลักษมีลาวัณ ทรงดำเนินกิจการคณะละครปรีดาลัย ที่พระบิดาได้ทรงริเริ่มไว้ คณะละครปรีดาลัยในพระอุปถัมภ์ ได้สร้างศิลปินนักแสดงที่มีชื่อเสียงจำนวนมาก เช่น มารุต, ทัต เอกทัต, จอก ดอกจันทน์

ภายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ทรงย้ายไปประทับที่ พระตำหนักลักษมีวิลาศ ถนนศรีอยุธยา และทรงพระนิพนธ์บทกวี และนวนิยาย เช่น ชีวิตหวาม เรือนใจที่ไร้ค่า ยั่วรัก โชคเชื่อมชีวิต ภัยรักของจันจลา และ เสื่อมเสียงสาป
[แก้]
สิ้นพระชนม์

วันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2504 คนสวนที่ถูกพระนางเธอลักษมีลาวัณไล่ออกไปคนหนึ่ง เห็นว่าทรงเจ้านายสตรี ทรงพระชรา และทรงอยู่ตามลำพัง กับทั้งเคยสังเกตว่าในตู้ชั้นล่างพระตำหนักลักษมีวิลาศมีเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เข้าใจว่าเป็นของมีราคา ก็กลับเข้ามายังพระตำหนักลักษมีวิลาศ สี่แยกพญาไท และย่องเข้ามาทางข้างหลังใช้ชะแลงทำร้ายพระเศียรขณะประทับพรวนดินอยู่จนสิ้นพระชนม์ แล้วค้นทรัพย์สินเท่าที่หาได้หนีไป ได้ไปแต่เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แต่ไม่มีทรัพย์สินอย่างอื่นเลย

ชายคนสวนผู้นั้นจำนำเครื่องราชอิสริยาภรณ์ด้วยไม่รู้จัก เจ้าของโรงรับจำนำเห็นผิดสังเกตจึงแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ ชายคนสวนผู้นั้นรับสารภาพถึงการฆาตกรรม และกล่าวว่าตนทราบแต่เพียงว่าพระนางทรงเป็นเจ้านาย ไม่คิดว่าจะทรงเป็นเจ้านายใหญ่ถึงเพียงนั้น

ครั้งนั้น พลตรีพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวรรณไวทยากร กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ พระเชษฐาต่างพระมารดา ได้รับโทรศัพท์จาก นางสาวแน่งน้อย แย้มศิริ นิสิตจุฬาฯ เมื่อวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2504 เวลา 15.30 น. ว่าตนไปกดออดและโทรศัพท์เข้าไปยังวังลักษมีวิลาศ แต่ไม่มีใครตอบหรือรับสาย อาจจะมีเหตุร้าย พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ เสด็จไปยังวังลักษมีวิลาศ และทรงพบพระศพอยู่บริเวณข้างโรงรถ พระชนมายุรวม 62 ชันษา

ด้านงานประพันธ์

พระนางเธอลักษมีลาวัณทรงใช้ชีวิตเพียงลำพัง ต่อมาโดยใช้เวลาว่างให้หมดไปกับการทรงพระอักษรและนิพนธ์ไว้หลายเรื่อง เช่น เรื่องยั่วรัก ชีวิตหวาม เสื่อมเสียงสาป รักที่ถูกรังแก โชคเชื่อมชีวิต เรือนใจที่ไร้ค่า ภัยรักของจันจลา โดยใช้นามปากกาว่า ปัทมะ ส่วนที่นิพนธ์ไว้เช่นเรื่อง หาเหตุหึง ปรีดาลัย ออนพาเหรด ใช้นามปากกาว่า วรรณพิมล

ด้านศิลปะการแสดง

ทรงรื้อฟื้นคณะละครปรีดาลัยสืบสานจากพระบิดา โดยจัดเป็นละครร้องมีทำนองทั้งเพลงไทยและเพลงสากล มีระบำเบิกโรงก่อนแสดงละครเรื่อง วงดนตรีเครื่องฝรั่งวงใหญ่บรรเลง เป็นเพลงแบบโอเปร่าตั้งแต่ต้นจนจบ เปิดการแสดงที่ศาลาเฉลิมกรุง ศาลาเฉลิมนคร โรงมหรสพนาครเขษม นอกจากนั้นยังจัดละครการกุศลเช่นเก็บเงินให้กองทัพเรืองานฉลองรัฐธรรมนูญ จนกระทั่งสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง จึงทรงยุบเลิกคณะละครเพราะพระชนมายุเริ่มเข้าสู่วัยชรา

พระเกียรติยศ

พระอิสริยยศ
หม่อมเจ้าหญิงวรรณพิมล วรวรรณ
หม่อมเจ้าหญิงลักษมีลาวัณ วรวรรณ
พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าลักษมีลาวัณ
พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าลักษมีลาวัณ
พระนางเธอลักษมีลาวัณ

เครื่องราชอิสริยาภรณ์
เครื่องขัตติยราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติคุณรุ่งเรืองยิ่งมหาจักรีบรมราชวงศ์
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นปฐมจุลจอมเกล้า
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 6 ชั้นที่ 1
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 7 ชั้นที่ 2

 

คุณนายเจ๊โหน่งจ๋า งานบุญสมเด็จพระนเรศวรเท่าที่เคยได้ยินมาจะมีอีกทีที่ทุ่งภูเขาทอง และที่วัดใหญ่ชัยมงคลเร็วนี้นะเจ๊ ถ้ามีโอกาศก็ไปร่วมงานนะคุณเจ๊

ช่วงนี้คุณนายน้องจูกำลังวุ่นเพราะต้องไปเฝ้ามารดาที่ป่วย ท่านชราภาพมากแล้ว ป่วยกระเซาะกระแซะ ตอนนี้นอนอยู่ที่ศิริราช

โชคดีเมื่อวานมีมินิคอนเสริต์ถวายพ่อหลวง ได้เจอ คุณจิตนา สุขสถิตย์ คุณดาวใจ ไพจิตร คุณนัดดา วิยกาญจน์ คุณไชยา มิตรชัย (มาร้องเพลง องค์เดียวในโลก) คุณจิตติมา เจือใจ คนอายุต่ำกว่า 30 ปีคงจะรู้จักคุณไชยา มิตรชัยคนเดียว

แต่เพลงหนึ่งที่ไม่ได้ฟังมานานแล้ว นำมาร้องโดยคุณจินตนา สุขสถิตย์ ในมินิคอนเสริตในลานพระบรมรูปพระบรมราชชนกเมื่อวานคือเพลง สาส์นรัก แต่งโดยล้นเกล้าฯรัชกาลที่ 6

ก็ให้บังเอิญพี่ดอกไม้เอ่ยถึงพระนางเจ้าลักษมีลาวัณ จึงขออัญเชิญเพลง สาส์นรัก พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 มาให้ฟังกันค่ะ

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=Q005qOWhRqw&feature=related"]YouTube - ???????????????????? ? ?[/ame]​

 

มีเครื่องหมายบางอย่างที่มากับกรุพระสมเด็จนางพญา หมายถึงรูปบนผอบพระสมเด็จนางพญา

ซึ่งไปตรงกับสัญญลักษณ์บางอย่างบนศิลาพระจันทร์ลอย ของปราสาทนครหลวงที่สร้างโดยพระเจ้าปราสาททองค่ะ

ไว้มีเวลาจะค่อยหาข้อมูลดูค่ะ จะพบข้อมูลเพิ่มมาเองเรื่อยๆ เร็วๆนี้เขาเจอรูปช้างจำลองเจ้าพระยาปราบหงสาในกรุพระด้วยค่ะ แต่ยังไม่ได้ชมกับตานะคะ ต้องรอว่าของนี้จะมาให้ชมเป็นขวัญตาเมื่อไหร่ค่ะ
ส่วนสัญญลักษณ์ที่เกี่ยวกับภาพบนกรุพระ(ผอบใส่พระสมเด็จนางพญา) รูปที่ว่านี้ซ่อนอยู่ในรูปศิลาพระจันทร์ลอยนี้ด้วย ซึ่งไม่ใช่รูปพระพุทธรูปและไม่ใช่รูปพระเจดีย์นะคะ สัญญลักษณ์นี้หากไม่สังเกตุจะไม่เห็นเลยเพราะเล็กมากค่ะ

บางทีอยู่เฉยๆให้ข้อมูลวิ่งมาหาเองก็ดีเหมือนกันค่ะ อิอิ (หนูล้อเล่นนะเจ้าคะ)​

 

นึกขึ้นได้ค่ะคุณFlorence125 พระอาจารย์จิรยุทธ์ เจ้าอาวาสวัดตาลเอนนั้นสมัยที่ท่านบวชเป็นสามเณรครั้งแรก ท่านก็บวชที่วัดชุมพลฯ ด้วยค่ะ
สำหรับงานบุญสร้างพระบรมรูปจะมีขึ้นเมื่อไหร่คะ บอกบุญมานะคะ หน้ากระทู้ก็ได้ PMก็ได้ค่ะ

พระครูสมุห์จิรยุทธ์ อธิฉนฺโท​

อายุ ๓๕ พรรษา ๑๕ วิทยฐานะ น.ธ. เอก
สถานะเดิม

ชื่อจิรยุทธ์ จ่ายพอควร เกิดวันที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๑๘ เป็นบุตรของ นายสายหยุด จ่ายพอควร และนางกอบทิพย์ รื่นถวิล
สถานที่เกิด

บ้านเลขที่ ๔๔ หมู่ ๑ ต.สามเรือน อ.บางปะอิน จ.พระนครศรีอยุธยา
บรรพชา

ครั้งแรก เมื่อวันที่ ๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๔ ณ วัดชุมพลนิกายารามราชวรวิหาร อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยาพระอุปัชฌาย์ พระญาณรังสี

ครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๔ ณ วัดอัมพวัน ตำบลบ้านแป้ง อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรีพระอุปัชฌาย์ พระภาวนาวิสุทธิคุณ (จรัญ ฐิตธมฺโม) ( ปัจจุบันได้รับเลื่อนสมณศักดิ์เป็น พระธรรมสิงหบุราจารย์)

 

จาก..ผู้กองแคน..แล้วมา..ผู้กองกฤช
พลีชีวิตปกพสุธา..น่าสรรเสริญ
ขอบำบวงสวรรค์โอบ..กอด..สุขเพลิน
สู่พิมานทิพย์เหินอำลาไกล

นั่น..เดือนพราย ดาวพราว..ที่ราวฟ้า
ระยิบระยับ..ก่อนร่วงมาหลั่งเป็นสาย
หยาดน้ำตาฟ้า..สวรรค์..พรรณราย
แสนอาลัย..ดาวทอง..หมองอีกดวง

ขอตั้งจิตอธิษฐานผ่านม่านหมอก
กระซิบบอกเทพไทในแดนสรวง
เหล่าอัปสรโสภางามทั้งมวล
ประคองขวัญวิญญาณหวนสู่แดนพรหม

ฝากพระพายไปกระซิบ...ร่างสงบ
หลับเนตรเถิด.. ยอดนักรบ..ผู้เหมาะสม
อย่ากังวลห่วงใย.ให้ระทม
ผลบุญทำที่ชื่นชมมอบให้ไป

ให้เพลิดเพลิน..คีตา..แดนฟ้าสวรรค์
ลบเสียงปืนโหดสนั่น ให้พลันหาย
ให้น้ำทิพย์ชโลมไร้ไปทั่วกาย
ลบความปวดจนวางวาย..ได้ลบเลือน

ให้ยินเสียงสรรเสริญจากฟากฟ้า
ผสานรับเสียงประชา ที่สรรเสริญ
อัสสุชล..พี่น้องไทยไหลนองเนิน
ขออัญเชิญ..วีรบุรูษ..สู่.......สุขาวดี….


ทางสายธาตุขอไว้อาลัยต่อการจากไปของผู้กองกฤชค่ะ

 

โอนเงินทำบุญแล้วค่ะ

KBANK 25/01/11 TIME 13:28 S1A8593 ลำดับ 1212
จำนวน 1,000.- บาท

 

หนูคิดว่าอัญเชิญพระรูปของพระนางพระรูปนี้บูชาค่ะพระอาจารย์มหาฯ ​

ป.ล.เป็นความเชื่อส่วนตัวของหนูเองว่า นี่คือพระรูปของพระนางมณีรัตนา(เจ้าขรัวมณีจันทร์)ที่พระโอรสของพระนางทรงสร้างไว้เป็นสัญญลักษณ์แทนพระนาง เพื่อเคารพสักการะบูชา และสุดท้ายพระรูปนี้ถูกเก็บไว้ในกรุวัดราชบูรณะ อยุธยา ก่อนที่จะถูกโจรกรรมออกจากกรุแล้วไปขายให้ชาวฝรั่งเศส

กรุนี้เก็บเครื่องทองลายดอกโบตั๋นมากมาย ลายก้านขด รวมทั้งพระแสงขรรค์ชัยศรีที่น่าจะเป็นของกษัตริย์องค์หนึ่ง ไม่ใช่เจ้าอ้ายพระยาและเจ้ายี่พระยา ก่อนพ.ศ. 2179 วัดราชบูรณะแห่งนี้ยังเป็นเจดีย์ทรงระฆังคว่ำแบบเดียวกับวัดราชบูรณะที่พิษณุโลก หลังจากนั้นจึงมีการบูรณะใหม่ขึ้นเป็นเจดีย์ทรงพระปรางค์ หลังจากปี พ.ศ. 2179 ก็เข้าสู่รัชสมัยของพระเจ้าปราสาททองแล้ว จึงเชื่อว่าพระองค์ท่านทรงบำเพ็ญพระราชกุศลถวายแด่พระราชบิดาและพระราชมารดาของพระองค์ค่ะ
​

พระมาลาทองคำที่เก็บไว้ที่สถาบันสมิทโซเนี่ยนในอเมริกา ลายข้างๆพระมาลาเป็นลายก้านขดและลายดอกโบตั๋น

พระมาลาที่ทรงนั้นจากพระรูปแล้วคล้ายกับพระมาลาทองคำที่พบในกรุเดียวกันนี้มากค่ะ​

 

สวัสดีค่ะพี่ ขออนุโมทนาบุญค่ะ