เว็บพลังจิต ''ยิ่งคิดอกุศลมากเท่าไหร่ กรรมอกุศลจะมากขึ้นเป็นเงาตามตัว''

​

ความทุกข์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการคิดอกุศล
</O
คนที่คิดอกุศล คือ คนที่ไม่มีความฉลาดทางอารมณ์. ขณะที่คิดอกุศล อารมณ์ในขณะนั้นก็จะเป็นอกุศล และความทุกข์ในรูปแบบต่าง ๆ ก็จะเกิดขึ้นทันที เพราะการทำงานตามธรรมชาติของสมองมนุษย์เป็นเช่นนั้นเอง.

<O</Oความทุกข์เป็นเรื่องปรกติที่คนทั่วไปพึงมีด้วยกันทั้งนั้น แต่คนที่มีความฉลาดทางอารมณ์จะไม่มีความทุกข์ที่เกิดจากการคิดอกุศลหรือจากการคิดเบียดเบียนตนเองและหรือผู้อื่น.

<O</Oถ้าคิดอกุศลอย่างรุนแรง ความบีบคั้นทางจิตใจหรือความทุกข์ทางจิตใจก็จะรุนแรงไปตามสัดส่วนด้วย.

<O</Oเมื่อมีความทุกข์ทางจิตใจอย่างรุนแรง อวัยวะต่าง ๆ ก็จะทำงานผิดปรกติไปด้วย อาจเป็นผลให้เกิดการเจ็บป่วยทางร่างกายซ้ำซ้อนขึ้นมาอีก เพราะธรรมชาติของร่างกาย สมอง และจิตใจนั้น เป็นเรื่องที่แยกออกจากกันไม่ได้.
<O</O
ท่านคงจะระลึกได้ว่า ไม่ว่ากำลังทำกิจอะไร ก็มักจะมีความคิดแวบขึ้นมาเป็นครั้งคราว.
<O</Oความคิดที่แทรกหรือแวบขึ้นมาเป็นครั้งคราวโดยไม่ได้ตั้งใจคิดนั้น ถือว่าเป็นเรื่องปรกติ เพราะธรรมชาติของสมองเป็นเช่นนั้นเอง และเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องมีความคิดเช่นนี้เกิดขึ้นอยู่เสมอ.

<O</Oขณะมีปัญหาที่รุนแรงเกิดขึ้น ความคิดที่แวบขึ้นมาจะเกิดขึ้นบ่อยครั้ง เพื่อเป็นตัวตั้งต้นของความคิด.

<O</Oความคิดที่แวบขึ้นมาเป็นครั้งคราวนั้น อาจเป็นเรื่องกุศล หรืออกุศลก็ได้ และในวินาทีที่แวบเรื่องอกุศลขึ้นมา ความทุกข์ก็จะเกิดขึ้นมาแวบหนึ่ง เพราะธรรมชาติของสมองเป็นเช่นนั้นเอง ให้ถือว่าเป็นเรื่องปรกติที่คนทั่วไปพึงมีพึงเป็นด้วยกันทั้งนั้น.

<O</Oความทุกข์ที่เกิดจากการคิดปรุงแต่งอย่างเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมา จะด้วยความตั้งใจคิด หรือคิดแบบฟุ้งซ่านก็ตาม ถ้าเป็นการคิดอกุศล ก็ถือว่าเป็นความทุกข์จากการไม่มีความฉลาดทางอารมณ์ ซึ่งเป็นความทุกข์ที่ต้องรีบกำจัดให้หมดไปในวินาทีนั้น.

ภาวะของความทุกข์แบบต่าง ๆ ที่เกิดจากการคิดอกุศล คือ ถึงขั้นเบียดเบียนตนเองและหรือผู้อื่นนั้น โดยย่ออาจแบ่งเป็น ๓ แบบ. เพื่อให้เข้าใจและจดจำได้โดยง่าย จึงขอให้ท่านผู้อ่านได้โปรดตรวจสอบกับข้อเท็จจริงจากประสบการณ์ตรงของท่านเองในทุกแบบด้วย ดังนี้ :-

<O</Oแบบที่ ๑. ความทุกข์ภายในจิตใจ.

ความทุกข์ภายในจิตใจเป็นภาวะของจิตใจในลักษณะต่าง ๆ เช่น กังวลเครียด หวั่นไหว กลัว พรั่นพรึง กลุ้มใจ ขุ่นมัว เศร้าหมอง ซึมเศร้า สับสน ห่อเหี่ยว ท้อแท้ เบื่อหน่าย น้อยใจ เสียใจ อิจฉา ริษยา ขัดเคือง โกรธ แค้นเคือง พยาบาท รวมทั้งความอยากได้ อยากมี อยากเป็น ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็น ไม่ชอบใจ ไม่ถูกใจ ไม่พอใจในเรื่องต่าง ๆ ที่มากกว่าปรกติ เป็นต้น.

<O</Oความทุกข์จากการคิดอกุศลนั้น เริ่มต้นจากการคิดอกุศลหรือคิดเรื่องที่เป็นทุกข์ซ้ำแล้วซ้ำอีก จึงเป็นผลให้เกิดการต่อยอดของความคิดจนกลายเป็นความกังวล และถ้ายังควบคุมความคิดไม่ได้หรือปล่อยให้คิดกังวลต่อไปอีก ความกังวลก็จะต่อยอดมากขึ้นจนกลายเป็นความกังวลมาก.

<O</Oยิ่งมีความกังวลมาก อารมณ์กังวลก็จะมากขึ้น. ยิ่งเครียดมาก อารมณ์เครียดก็จะมากขึ้น. ยิ่งหวั่นไหวมาก อารมณ์หวั่นไหวก็จะมากขึ้น. ยิ่งกลัวมาก อารมณ์กลัวก็จะมากขึ้น และความบีบคั้นทางจิตใจหรือความทุกข์ก็จะมากขึ้นด้วย.

ดังนั้น ความทุกข์แบบต่าง ๆ เกิดขึ้นจากการคิดอกุศล หรือมีอารมณ์อกุศล หรือมีจิตอกุศล.

<O</Oการไม่มีความฉลาดทางอารมณ์จึงทำให้เกิดความทุกข์ในรูปแบบต่าง ๆ ดังกล่าวแล้ว เพราะไม่มีความรู้และความสามารถในการบริหารความคิดนั่นเอง.
<O</O
แบบที่ ๒. ความทุกข์ทางจิตใจที่แสดงอาการออกมาภายนอก. การคิดอกุศลอย่างรุนแรง จะบีบคั้นจิตใจหรือทำให้มีความทุกข์ทางจิตใจเป็นอย่างมาก จึงต้องระบายความทุกข์ออกมาภายนอก โดยการแสดงออกมาทางคำพูดและการกระทำต่าง ๆ

เช่น มีอาการกระสับกระส่าย ร้องไห้ คร่ำครวญ รำพึงรำพัน สับสน ดุดัน หน้านิ่วคิ้วขมวด กลัว เศร้าสร้อย ก้าวร้าว ทำลายสิ่งของ ทำร้ายตนเอง ฉ้อโกง โกงกิน กินตามน้ำ ทำลายชื่อเสียงของผู้อื่น แย่งชิงตำแหน่ง แย่งชิงทรัพย์สิน ทำร้ายร่างกายและจิตใจของผู้อื่น เยินยอ ประจบประแจง สอพลอ ให้สินบน ช่างพูด โกหก พูดหยาบ นินทา ว่าร้าย พูดเท็จ ส่อเสียด เหน็บแนม เพ้อเจ้อ เหลวไหล พูดหลอกลวง พูดเพื่อทำลายความเชื่อถือของผู้อื่น ทำความอกุศลต่าง ๆ นานา เป็นต้น.
<O</O
แบบที่ ๓. ความทุกข์ทางร่างกายและโรคต่าง ๆ ที่สืบเนื่องมาจากการมีความทุกข์ทางจิตใจ.

ความทุกข์ทางจิตใจที่รุนแรงหรือเรื้อรัง จะทำให้เกิดความทุกข์ทางร่างกายและโรคต่าง ๆ ได้โดยตรง เช่น เกิดอาการมึนงง ปวดศรีษะ อ่อนเพลีย คลื่นไส้ อาเจียน เบื่ออาหาร อาหารไม่ย่อย ปวดท้อง กระเพาะอาหารอักเสบ เป็นแผลในกระเพาะอาหาร ท้องอืด ท้องผูก ลำไส้ใหญ่อักเสบ ถ่ายบ่อย เป็นเบาหวานรุนแรงขึ้น ร่างกายผ่ายผอม นอนไม่หลับ หมดแรง ปวดเมื่อย กล้ามเนื้ออักเสบ ข้ออักเสบ ภูมิต้านทานลดลง ติดเชื้อง่าย ภูมิแพ้ ร่างกายอ่อนแอ หายป่วยช้า ผมร่วง ใจสั่น หายใจไม่เต็มอิ่ม วิงเวียน หน้ามืด เป็นลม เจ็บที่หัวใจ หลอดเลือดไปเลี้ยงหัวใจตีบตัน ความดันโลหิตสูง เส้นเลือดในสมองตีบตันหรือแตก อัมพาต โรคหัวใจ มะเร็ง ปวดประจำเดือน ประจำเดือนผิดปรกติ เสื่อมสมรรถภาพทางเพศ เป็นต้น.
<O</O
เนื่องจากร่างกายและจิตใจถูกควบคุมด้วยการทำงานของสมอง.

ดังนั้น ขณะที่สมองคิดอกุศล หรือคิดในเรื่องที่เป็นทุกข์ จิตใจก็จะเป็นทุกข์ และร่างกายก็จะทำงานผิดปรกติไปด้วย จึงเป็นผลให้เกิดความทุกข์ทางร่างกายหรือเกิดการเจ็บป่วยทางร่างกายได้ เพราะธรรมชาติของชีวิตมนุษย์เป็นเช่นนั้นเอง.
<O</O
คนที่มีความทุกข์ทางจิตใจจากการคิดอกุศลในขณะที่มีโรคทางร่างกายและจิตใจอยู่แล้ว จะทำให้หายได้ยาก และอาจซ้ำเติมโรคที่เป็นอยู่แล้วให้มีอาการรุนแรงมากขึ้น รวมทั้งทำให้เกิดโรคใหม่มาแทรกซ้อนเพิ่มขึ้นได้อีกด้วย.
<O</O
ความทุกข์ทางร่างกายที่แสดงออกมานั้น เกิดในขณะที่กำลังมีความทุกข์ทางจิตใจ เมื่อความทุกข์ทางจิตใจหมดไป ความทุกข์ทางร่างกายก็จะหมดไปด้วย หรือค่อย ๆ หายไป.
<O</O
สำหรับการเจ็บป่วยทางร่างกายที่มีการเปลี่ยนแปลงไปมากแล้ว เช่น เป็นแผลในกระเพาะ ข้ออักเสบ ภูมิแพ้ ก็จำเป็นจะต้องใช้เวลาในการรักษาทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ(ทางคุณธรรม)ควบคู่กันไป.
<O</O
ความหมายของความทุกข์ทั่วไป คือ ความไม่สบายใจและความไม่สบายกาย.
<O</O

ความทุกข์จากการไม่มีความฉลาดทางอารมณ์มี ๓ แบบ ซึ่งเกิดขึ้นจากการ>คิดอกุศล. ​

ยิ่งคิดอกุศลมากเท่าไร การทำอกุศลก็จะมากขึ้นเป็นเงาตามตัว และความทุกข์ในแบบต่าง ๆ ก็จะมากขึ้นด้วย

(f) คนที่มีความฉลาดทางอารมณ์ย่อมพ้นจากความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากการคิดอกุศลตามกำลังสติปัญญาทางคุณธรรมของตนเอง. ​

http://www.se-ed.net/satipanya

 

อนุโมทนาบุญด้วยอย่างยิ่งครับ

ขอบพระคุณพี่ผ่อนมากเลยนะครับ

เตือนสติได้ดีจริง ๆ