ถ้าภัยพิบัติมาถึง

ข้อมูลเพิ่มเติม เผื่อเป็นประโยชน์ ฉบับที่ 526 ระบุไว้วันที่ 11 เดือน 11 ปี 2551

สําหรับบทความในตอนที่ 526 ฉบับนี้ ขอเรียนวา ปนี้ขอใหทานมีสติรอบคอบมาก เปนพิเศษ ในวันที่ 11 เดือน 11 ป 51 บวกลบไมเกิน 3 วัน นาจะเกิดเหตุเภทภัยใหญ มีผูคนลมตายจํานวนมาก ในขณะนี้ยังไมทราบแนชัดวาจะเกิดอะไรขึ้น และเกิดขึ้นใน พื้นที่ใด เพียงแตทราบวา หากครูบาอาจารย และสาวกผูประเสริฐของพระพุทธองค
ไมสามารถรวมกันแผพลังเมตตาจิต แผอภิจิตใหสถานการณคลี่คลาย พวกเราจะได พบเหตุการณดังกลาว และถาประชาชนคนในชาติ ยังคงคิดแตจะหาเรื่องที่จะเกลียดชังกัน
จองคิดจะทําลายลางกัน ดวยเลหกลเพทุบายตาง ๆ เปนอยูเชนนี้ตอไป ก็คงตองยอมรับ ชะตากรรม ซึ่งเปนบวงกรรมที่ประชาชนคนในชาติของเรา เปนผูสรางกระแสเลวรายให เกิดขึ้นเอง ก็อาจยากที่จะผอนหนักเปนเบาได หายนะนี้คงเกิดขึ้นใหเห็นคอนขางแน หาก ทานใดไดมีโอกาสอานขอความนี้ และมีครูบาอาจารยที่มีพลังฌานแกกลา ขอย้ ําวา เฉพาะ ครูบาอาจารยที่มีพลังฌานแกกลา หรือมีญาณทัศนะ ญาณวิถีสูงเทานั้น ที่ควรหาจังหวะ เขาไปกราบเรียนถามทาน ( มิใชไปสอบถามจากครูบาอาจารยที่เปนนักเทศน

ถ้าอ่านฟ้อนทืไม่ได้ ก็ดาวน์โหลดฉบับเต็มไปอ่านนะครับ

 

^
^
ตลกดี

 

สึนามิ คาทริน่า นารืกิส เสฉวน เฮติ ยังไม่มีสติ
มนุษย์ก็ยังจะประท้วง เอาคนมาล้อมเมืองเพื่อประโยชน์ตน
แมงเม่าสีแดงในแสงไฟ..

 

แล้วเราจะรอคุณ... java108

กรุณาให้คำแนะนำในรายละเอียดเรื่องอาหาร น้ำ ยารักษาโรค เครื่องกรองอากาศ ฯลฯ ด้วยจะได้เป็นประโยชน์กับทุกๆ ท่านด้วยครับ

หากสรุปแยกเป็นปัจจัยต่างๆ ได้ก็จะดีมากๆ เช่น ปัจจัยในเรื่องของอาหาร มีอะไรบ้าง ... อาหารกระป๋อง ข้าวกระป๋อง เป็นต้น

 

คนทั่วไปไม่เชื่อ เท่าที่พูดถึงนี่ก็เหมือนกับเว่อร์ไปแล้วค่ะ
ให้ฟันธงเลยว่าที่ใหม่ไม่มีไฟฟ้า ใครจะไปอยู่ไหนต้องเตรียมกังหัน ระหัดน้ำ จักรยานปั่นไฟใส่แบตเตอรี่
กลุ่มทางสายโพธิสัตว์บ้างก็ไม่เตรียมที่อยู่ บอกว่าเดี๋ยวข้างบนจะจัดสรรเอง
เห็นเตรียมเป้ แต่ไม่ทราบว่าจะไปไหนกันเพราะเขาไม่บอก
ตอนนี้เป็นเตรียมจิตหมด.. สมาธิ ทำน้ำมนต์ สร้างบุญสร้างพระ
เราพูดมากเลยเหมือนขี้เหร่กลัวตาย
ตอนนี้ตายก็ไม่ว่า เพราะเลิกกลัวแล้ว

ขอฟังจากสมองใหม่ๆ ข้อมูลแน่นปึ้กบ้างนะคะ เอาว่าเป็นธรรมทานต่อสัตว์โลกก็แล้วกันค่ะ

 

จะเปลี่ยนเป็นเจแล้วค่ะ
เจ้าตัวเล็กกินยาก แต่ขนมปัง แยม เนยถั่วกินได้เรื่อยๆ คงนับเป็นเจได้กระมัง

นาฬิกาจับเวลาเริ่มเดินถอยหลังแล้ว เรื่องที่อยู่เพิ่งตกตะกอนเมื่อสัปดาห์ก่อน
ใกล้ๆ ค่อยดูว่าแม่เขาจะว่าอย่างไร คุยตอนนี้ไม่ได้ไม่ถูกเวลา

แม่ไปเที่ยวไซบีเรีย ไปซื้อเครื่องหนาวมา
จะบ่นอยู่ว่า ๘๒ แล้วไปปราสาทน้ำแข็ง.. ผิดวัย
แต่หลุดออกมาว่าดีแล้ว เขาจัดให้แม่เตรียมเครื่องหนาว
ขืนเราไปบอกเองก็โดนเจริญพรน่ะซี

มาเห็นรูปวอชิงตัน ดีซี เลยขำไม่ออก
เมื่อปี ๕๑ ซื้อเสื้อกันหิมะห้าตัว ยังดีสามีไม่หาว่าบ้า
ตอนนี้คงต้องกลั้นใจซื้อถุงนอนศูนย์องศา

มาปูเสื่อรอคุณน้องเล็กเช่อร์ คุณพี่เตรียมกระดาษปากกาเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าจ้า

 

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้ นำความมาบอก

เรื่องการรับมือพิบัติภัยต่างๆ ซึ่งทะยอยปรากฏเป็นลำดับ

บ้างก็ฉับพลัน บ้างก็ค่อยเป็นค่อยไป

หากใช้การพิจารณาและสังเกต ย่อมจะทราบได้

ใจความทั้งหมด น้อมนำมาจากหนังสือ ลายแทงแห่งความสุข

โดยพระอาจารย์ ว. วชิรเมธี



[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.859623/[/MUSIC]

 

สัปดาห์ที่แล้ว
น้ำท่วมฉับพลันที่เม็กซิโก ตาย ๓๓ พลัดที่ ๓๕๐๐๐ คน



หิมะท่วม เมืองหลวงสหรัฐอเมริกา และบริเวณใกล้เคียง



ห้ามอาบน้ำเย็นนอกจากถ้าคุณเป็นน้องหมีขั้วโลก



วัยรุ่นขาโจ๋วห้ามเที่ยวหลังเที่ยงคืน
แจ้งเพื่อทราบ

 

ขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญคุณสิกขิมเทวาลัยค่ะ
ติดตามโพสต์อยู่ตลอดค่ะ
กระทู้เป็นสาธารณะ ช่วยกันค่ะเผื่อใครฟัง

 

ปรียานันท์ เป็นแค่จุดพักค่ะ เพราะยังไม่สูงมาก และไม่มีพื้นที่อยู่อาศัยเป็นที่เคลื่อนพล
พระบอกว่าไม่ต้องขุดอุโมงค์ ถ้ำที่ยาวเป็นกม. มีอยู่บ้าง ใช้ได้เลย ยิ่งมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือพระบรมสารีริกธาตุยิ่งดี
อนุโมทนาบุญไปชัยภูมินะคะ กลุ่มคุณเล็กรู้จักกันแล้วค่ะุ
ช่วงนี้ต้องขึ้นล่องแถบเพชรบูรณ์ค่ะ

 

แอบอ่านมานาน ถ้าหากว่า เมืองไทย อากาศติดลบ -20 เมื่อไหร่ คนไทยจะตายเป็นเบือค่ะ เพราะตามสภาพสิ่งก่อสร้าง บ้านอาคาร ไม่สามารถรองรับความหนาวเย็นขนาดนั้นได้

วันนี้ที่ฮอลแลนด์ อากาศ -6 องศา ความเย็นสามารถทะลุ เสื้อผ้ากันหนาวแบบธรรมดาได้ภายในไม่กี่นาที วันนี้เราต้องออกไปทำงาน เดินทางจากบ้านไปที่ทำงานใช้เวลาประมาณ 10 นาที ปั่นจักรยาน ความหนาวเหน็บก็ ทะลุทะลวง ผ่านถุงมือ และรองเท้า จนรู้สึกได้ถึงความเย็นเฉียบ ปานเอามือแช่ถังน้ำแข็งนั่นแหละค่ะ

 

ขอบคุณที่แจ้งข่าวค่ะ
ขอให้หิมะละลายเร็วๆ นะคะ สงสารคนเมืองร้อน

 

ชอบข้อความนี้มากๆ ขออนุโมทนาด้วยครับ คุณวิมาณทิพย

ญาณพระพุทธเจ้า ดั่งเเสงอาทิตย์
ญาณพระปัจเจกฯ ดั่งเเสงจันทร์
ญาณพระอรหันต์ ดั่งเเสงเทียน

ก่อนอื่นต้องกราบขอขมาทุกๆท่านที่อยู่ในห้องนี้เเละเจ้าของกระทู้
การทำงานอย่างหนึ่งมันก็เหมือนเหรียญมีอยู่สองด้าน มีข้อดีเเละข้อเสียทุกครั้งเสมอไป
ขึ้นอยู่กับ ปัญญา มุมมอง ทัศนคติ ความกว้างไกล ประโยชน์ส่วนตัวส่วนรวมเป็นที่ตั้ง
ถ้าเรารู้เหตุการณ์ที่จะเกิดกับคนที่เรารักเราห่วง เเต่เราไม่บอกเขาก่อนถ้าเขารู้ตอนหลังที่เกิด
เหตุเเล้วถ้าเป็นคุณ คุณคิดว่าคุณจะโกรธมั้ย
การที่ได้รับรู้เหตุการณ์ต่างๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคต(ของจริงไม่ใช่อุปทาน)เเล้วจิตตกเป็นธรรมดาของโลก ของคนที่ยังประมาทอยู่ เพราะทุกคนต้องรักษาประโยชน์ของตัวเอง เเละ
คิดถึงคนที่เรารักเราห่วง เหตุนี้เป็นปัจจัยให้เข้าสู่ธรรม เพื่อที่ตัวเองเเละคนที่เรารักเราห่วงจะ
ได้รอดพ้นจากภัยพิบัติ
ในการทำงานของกลุ่มเป้าหมายหลักคือ เพื่อทนุบำรุงพระศาสนาให้ครบ 5,000 ปี เเละเผย
แพร่พระศาสนาให้กว้างไกลเเละเจริญรุ่งเรือง เเละช่วยเหลือผู้คนให้เข้าถึงธรรมของพระพุทธ
เจ้า เพื่อที่จะได้เป็นกำลังในพระศาสนาต่อไป
ในทางกาย ทางกลุ่มมีเป้าหมายที่จะทำให้ทุกจุดทุกตารางนิ้วของประเทศไทยเป็นพื้นที่
ปลอดภัยทั้งหมด เเละค่อยๆกระจายไปทั่วโลก เวลาที่เกิดภัยพิบัติพวกเราจะได้รับผลกระทบ
น้อยที่สุด เเทบจะไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงเลย คุณคิดว่าดีมั้ย(ตอนนี้กำลังต้องการอาสาสมัคร
เพื่อส่วนรวมในเเต่ละจังหวัด เเต่ละภาคอย่างมาก เพื่อที่จะได้ทำงานตามเป้าหมายที่วางไว้)
ในทางใจ ทำให้คนตั้งมั่นอยุ่ในสัมมาทิฐิ ได้เข้าถึงธรรมของพระพุทธเจ้า เพื่อที่จะช่วยเหลือ
ตัวเองเเละผู้อื่น และเป็นกำลังหลักในการเผยเเพร่ ทนุบำรุงพระศาสนาต่อไป
ในการทำงานครั้งนี้ทุกคนได้ใช่ทั้งกาย ทั้งใจ สติปัญญา ชีวิตทั้งชีวิตถวายเป็นพุทธบูชา เพื่อ
พระศาสนา เเละสัตว์โลกทั้งหลาย
การทำงานเพื่อส่วนรวมต้องละความยึดมั่น ถือมั่น ทั้งหมด เเละต้องเจริญพรหมวิหาร4 บาง
ครั้งอาจจะไม่เข้าใจกันเป็นของธรรมดา เรียน ป.1 ก็เจอข้อสอบป.1 เเต่ถ้าไปเจอข้อสอบป.4
ก็จบ ทุกคนมีบุญบารมี จริต ภูมิจิตภูมิธรรมที่ต่างกัน ขึ้นอยู่กับการบำเพ็ญเเละสร้างสมที่ต่างกัน
ขอให้รับฟังความคิดเห็นที่เเตกต่างกัน เเละมีความรักให้กันเเละกันก็พอเเล้วจิตก็เป็นสุข ทุกคนเกิดเเก่เจ็บตายเหมือนกันหมด จะชิงดีชิงเด่น ยึดมั่นถือมั่นกันไปทำมัย

สุดท้ายลูกต้องขอกราบขมาพระรัตนตรัย และท่านทั่งหลายที่ได้อ่านขอความนี้


ตรงใจของกระผมเป็นอย่างยิ่งขอรับ

 

เห็นคุยกันมาก็ยาว มากกกกก..............
อยากทราบว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างที่ว่าจริงๆ
ที่น่ากลัวก็คือการจลาจล กันไปทั่วเมือง
แล้วถ้าเราตุนของกิน ของใช้ ไว้ในบ้านเยอะๆ แล้วไม่ต้องออกจากบ้านนี่จะรอดไหมครับ
แต่ผมว่าที่น่าห่วงมากกว่าก็คือ น้ำ เพราะ ถ้าขาดน้ำเราก็ตาย
แม้ว่าเราจะมีสิ่งสาธารณูปโภคมากมาย แต่ขาดน้ำเราก็เสร็จ
หนีไปบนทีสูง หรือในอุโมงค์ ก็ไม่มีน้ำ
แล้วสิ่งที่มันจะเกิดขึ้น มันก็จะรุนแรงและยาวนานนนน ใช่ไหม?
ถ้าเรากักเก็บน้ำไว้ เท่าไหร่ถึงจะเพียงพอกับการรับมือกับมัน
:boo::boo::boo::boo::boo:

 

ไม่รอดค่ะ
เพราะคนใจบาปจะมาปล้นสดมภ์ไป เขาว่าเจ้ากรรมนายเวรมาทวง
ดูเฮติสถานเด็กกำพร้ายังถูกปล้นเลย
ต้องไปอยู่ป่าอยู่ถ้ำ ที่ๆปลูกพืชผักเลี้ยงตัวได้ อยู่เป็นหมู่คณะ ใกล้คนมีศีลสมาธิปัญญา ถ้าไปก่อนเกิดเหตุเป็นดี ถ้าฟ้าแดงมีเวลาไม่เกิน ๔๘-๒๔ ชม
เรื่องน้ำต้องไปเตรียม
แย่ที่สุดคือรังสีนิวเคลียร์ (ถ้าเกิด) น้ำบนดินเป็นพิษ
น้ำหยดหินย้อย หรือน้ำบาดาลพอใช้ได้ค่ะ

แย่สุดคือฝุ่นรังสี ๗ x ๗ = ๔๙ วัน
แต่เรื่องอาหารนี่เตรียมยาก
เก็บเมล้ดพันธืปลูกใต้แสงสังเคราะห์
แต่ต้องเตรียมปั่นไฟด้วย
หรือเตรียมเลี้ยงเห็ด

คนเขาถึงคิดว่าเราออกจะหลุดโลกกันไปหน่อย
ปัญหาคือ คุณทิ้งแสงสีได้ไหม
กลับไปอยู่กับดิน กินกับหญ้า ที่บ้านนอก
หัดติดเตาอั้งโล่ เผาถ่าน..

คุยกันแค่นี้ก่อนนะคะ วันหลังแวะมาใหม่ค่ะ

 

ขอเป็นแฟนคลับด้วยคนค่ะ เพิ่งเห็นค่ะ กระทู้นี้

 

พึ่งเริ่มอ่านหน้าแรกๆเองค่ะ อาจารย์ กว่าจะรู้เรื่องคงอีกซักพัก

 

พูดถึงอยู่แบบบ้านนอก ลำบากๆ หนูอยู่ได้สบายมากค่ะ อาจารย์ เพราะหนูไปอยู่บ้านนอกตั้งแต่เด็ก (เกิดกรุงเทพค่ะ เพราะพ่อแม่เป็นคน ตจว มาทำงานกรุงเทพ)
หนูชอบอยู่แบบบ้านนอกด้วย ไม่ชอบแสงสีค่ะ แล้วก็ไม่ชอบอะไรหรูหรา ของแพงๆ ไม่ชอบเลยค่ะ (หมายความว่า ไม่มีความสุขที่ได้ทำแบบนั้น) แต่มีความสุขที่ได้อยู่บ้าน ทำงานบ้าน อยู่ไร่อยู่นาค่ะ มันรู้สึกสงบสุขในใจน่ะค่ะ รู้สึกว่าชีวิตนี้พอแล้ว ที่บ้านหนูก็ไม่มีอะไร ไม่มีสมบัติ ไม่มีอะไรให้ยึดติด ออกไปง่ายค่ะ เพราะไม่มีห่วงอะไร มีแต่ลูกอย่างเดียว ก็พยายามสอนให้ลูกรู้จักอดทน อยู่ง่ายกินง่าย ให้รู้จักลำบาก สอนให้ทำงานต่างๆ ก็บอกเขาว่า ถ้าสักวันนึงเราต้องลำบากจะได้ไม่ทุกข์มาก เพราะเราเคยลำบากมาแล้ว กลัวว่าถ้าเลี้ยงเขาให้สุขสบายมากไป เกิดเจอความลำบากจะทนไม่ได้ เคยเจอกับลูกเพื่อนน่ะค่ะ

 

อุโมงค์สวยน่าอยู่จังนะครับ ^_^ เหมือนบ้านดินเลยครับ