เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

แถมๆๆ...


<TABLE class=tborder id=post767899 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->nova_analai<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_767899", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2007
สถานที่: Lawrence, Kansas, USA
ข้อความ: 809
Groans: 0
Groaned at 1 Time in 1 Post
ได้ให้อนุโมทนา: 1,883
ได้รับอนุโมทนา 11,116 ครั้ง ใน 787 โพส
พลังการให้คะแนน: 782

วันนี้มีเรื่องสงสัยมาถามค่า
คำพูดที่ว่า "ฝันร้ายจะกลายเป็นดี" นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ?
ถ้าเป็นเรื่องจริง ฝันร้ายนั้นเป็นกลไลอะไรของจิตวิญญาณคะ?
ทำไมเมื่อเรื่องดีกำลังจะเกิดขึ้น แต่ความฝันกลับเป็นตรงกันข้ามล่ะคะ :-/

แต่ถ้าหากเป็นเรื่องไม่จริง ก็อยากทราบว่าเราควรทำยังไงกับฝันร้ายนั้นคะ?
คือให้มันไม่เกิดเรื่องร้ายๆขึ้นตามความฝันน่ะค่ะ...

....ช่ายแล้วค่ะ...หนูพึ่งฝันร้ายมาค่ะ T_T

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ความฝันเกี่ยวพันกับสภาวะจิตของเราอย่างตรงไปตรงมาที่สุด เพราะความฝันเปรียบเสมือนแบบพิมพ์เขียวที่เราวาดขึ้นก่อนที่เราจะนำมาสร้างประสบการณ์ชีวิตในประจำวัน มันเป็นแบบพิมพ์เขียวจากอดีตและอนาคต

ฝันร้าย หรือ ฝันดี ก็ล้วนเกิดจากอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึิกคิดของเราที่คล้อยตามความเชื่อ ทั้งที่เรารู้ตัวและไม่รู้ตัวว่าเราจดจ่อกันมัน แต่เมื่อมันปรากฏให้เราเห็นในความฝันเป็นฝันร้าย เราก็ควรจะตระหนักได้ว่าเรากำลังมีอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึิกคิดของเราที่คล้อยตามความเชื่อในแง่ลบ ซึ่งเป็นปัจจัยเหนี่ยวนำให้เราสร้างภาพเหล่านั้นขึ้นมา หากเราจดจ่อกับอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึิกคิดของเราที่คล้อยตามความเชื่อในแง่ลบนั้นต่อไป เราก็ย่อมดึงดูดมันมาสู่ความเป็นจริงในที่สุด

แต่ถ้าหากเราเชื่อว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดี แม้มันจะไม่ใช่ความเป็นจริง แต่มันก็ทำให้เราเปลี่ยนความเชื่อได้ ทำให้เราจดจ่อว่าสิ่งดีๆจะเกิดขึ้น ซึ่งเท่ากับว่าเราเปลี่ยนอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึิกคิดของเราที่คล้อยตามความเชื่อนั้นไปโดยปริยาย สิ่งเลวร้ายๆนั้นก็ไม่เกิดขึ้น

ต่อไปนี้หากฝันร้าย คุณน้อง dont_worry ก็ Just don't worry ได้แล้วค่ะ แต่ให้หันไปจดจ่อกับอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึิกคิดของเราที่คล้อยตามความเชื่อในแง่บวกแทน ให้ตระหนักว่าเรามีพลังอำนาจที่จะฝันใหม่ให้ดีกว่าเดิมได้เสมอ แม้จะไม่ฝันตอนหลับ ฝันตอนตื่นก็ได้ค่ะ นึกคิดแต่สิ่งที่ดีงามให้ตรงข้ามกับฝันร้ายเลยก็ย่อมทำได้ และจดจ่อกับสิ่งที่ดีกว่า เพื่่อดึงดูดมันมาสู่ประสบการณ์ชีวิตเราแทนสิ่งที่ปรากฏในความฝัน

ฝันร้ายจะเป็นจริงได้ด้วยเหตุเดียวคือ เมื่อเราเชื่อว่ามันจะเป็นจริง พลังอำนาจที่สร้างโลกแห่งความเป็นจริงทั้งหมดของเรา คือ ความเชื่อของตนเอง <!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ต้องขอขอบคุณมาก ๆ นะคะคุณเดรดที่ช่วยกรุณาหาโพสต์ฝันเก่าเป็นตัวอย่างมาให้อ่าน ไวด์ฮาร์ทพยามทำความเข้าใจจุดด้อยที่ตัวเองยังไม่ค่อยมีความเข้าใจในการตีความหมายทั้ง ๆ ทีบางความฝันก็บอกอยู่ชัด ๆ แต่ก็ยังไม่สามารถจับเอาอะไรได้เลย หรือจับได้ก็เพียงนิด เอาประโยชน์จากฝันมาใช้ไม่ได้เป็นการสูญเปล่าจริง ๆ ก็ต้องไม่ละความพยายามแต่มันอาจจะใช้เวลานาน..สักนิด อิอิ.. และฝันทุกฝันที่ฝันก็จดบันทึกวันเวลาไว้ทั้งหมดแล้วเหมือนกันค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะคุณเดรด..ยอดรัก<O</O

 

เมื่อคืนไวด์ฮาร์ทฝันสั้น ๆ เรื่องหนึ่ง..ในฝันบอกให้รู้แต่เพียงอย่างเดียวว่าครอบครัวฉันไปเที่ยวเดินในงานเทศกาลอาหารการกินในที่แห่งหนึ่ง ต่างคนต่างเดินไปทั่วในงานแล้ว ก็จะกลับกันแต่ยังขาดแม่คนเดียวยังไม่มารวมกลุ่ม รออยู่นานแม่ก็ไม่เห็นโผล่มาสักที พี่สาวคนรองเป็นเริ่มเป็นห่วง แต่ฉันก็กลับเป็นคนถามพี่ว่าแม่เอาโทรศัพท์ติดไปด้วยหรือเปล่า พี่บอกว่าแม่ไม่มีมือถือไป แม่ต้องหลงจากพวกเราแน่พี่เค้าพูดอย่างกังวล แล้วจะทำอย่างไงดีนี่ขณะไวด์ฮาร์ทกำลังคิด มีเสียงโทรศัพท์เข้ามือถือฉันรับสายมีเสียงใสจากผู้หญิงคนหนึงมาตามสายบอกว่าแม่คุณหลงหาพวกคุณไม่เจอให้มารับที่ร้านเม็กกี้สตาร์ด่วน ฉันถามร้านคุณอยู่ตรงไหนขอเบอร์โทรศัพท์ติดต่อด้วย พอขอเบอร์เท่านั้นหล่อนรีบวางสายไปเฉย ๆ ช่วงขอเบอร์โทรฉันรู้สึกว่าหล่อนกลัวจริง ๆ ว่าฉันต้องคาดคั้นเอาเบอร์ให้ได้ ยืนคิดบอกให้เราไปรับที่ร้านแต่ไม่บอกด้วยมันอยู่ตรงไหนเบอร์ก็ไม่ให้แล้วจะหาเจอได้ยังไง แต่ฉันก็ไม่ได้บอกพี่สาวว่าอย่างไร พวกพี่ ๆ เดินตามฉันจากตรงที่เรายืนคอยกันอยู่ รู้สึกไม่นานเดินมาเจอร้านหนึ่งเห็นป้ายชื่อหน้าร้านเขียนอย่างชัดเป็นภาษาไทยว่าเม็กกี้สตาร์ แต่ข้างหน้าร้านปิดเลยเดินต้องลัด ๆ สังเกตุร้านเป็นห้องฝาไม้ทาสีเทาอมฟ้า มาถึงที่ด้านหลังร้านเห็นประตูเปิดอยู่มีผู้ชายสองคนนั่งกับยืนคุยกำลังคุยกัน เขามองเห็นเรา ฉันก็บอกเขาไปว่ามีคนโทรให้มารับแม่ฉัน แม่ฉันอยู่ไหน เขากลับตอบว่าต้องรอสักครู่หละเพราะเจ้าของร้านขับรถไปเติมแก๊สพาแม่คุณไปด้วย./<O</O

 

"ไม่มีความจริงใด ๆ นอกจากสิ่งซึ่งอยู่ภายในตัวเรา
นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมคนมากมาย
ถึงหนีเพื่อซ่อนอยู่ในชีวิตมายาเช่นนั้น
พวกเขาคิดว่า ภาพภายนอกคือความเป็นจริง
และไม่เคยปล่อยให้โลกภายในได้แสดงตนออกมา"
- Hermann Hesse

 

หลังจากได้พักและทานยาปรากฏว่าเริ่มดีขึ้นทั้งสมองและความจำ เห็นคุณน้องเดรคนำโพสต์เก่าคุณนักเขียนมาลงทำให้คิดถึงคุณนักเขียนขึ้นมา อยากเจอจังเลย

ทุกวันนี้จินตวดีก็ยังคงบันทึกความฝันอย่างขมักเขม้นทุกวันโดยส่วนใหญ่ปราศจากการตีความ แต่พอถึงเวลา มีวันหนึ่งที่ฝันสะดุดใจและเกิดเข้าใจความหมายอย่างปัจจุบันทันด่วนถึงสัญญลักษณ์ที่ปรากฏในความฝันนั้น เมื่อลองย้อนกลับไปดูของเก่าก็จะเริ่มเข้าใจถึงความหมายของสัญญลักษณ์ต่าง ๆ ของเราชัดเจนขึ้น

สำหรับจินตวดีเอง ขณะนี้เริ่มมองเห็นสัญญลักษณ์ของตัวเอง ที่ใช้ทดแทนตัวตนแต่ละส่วนของตนเองได้ดีขึ้น ก่อนนอนในขณะที่กำลังคิดต่อเนื่องอยู่ถึง คำว่า "J" ว่าหมายถึงตัวตนส่วนใด ใช่ตัวตนภายในไหม หลังจากนอนหลับ ก็ได้สนทนากับใคร (ไม่เห็นตัวเช่นเคย) ว่า "J" ก็คือส่วนที่ใช้แทนตัวตนภายในอันรอบรู้นั่นเอง ในฝันทำความเข้าใจกับคำนี้เต็มที่ ภาพต่อมาจึงเป็นภาพฝันที่เป็นอุปมาอุปมัยถึงตัวตนทั้งสามส่วน และสัญลักษณ์ที่เราใช้แทนในความฝัน

บนเวทีใหญ่ มีเสียงบอกว่า ตรงฉากตรงกลางเป็นการเชิดหนังตลุง มีหนังตลุงกำลังถูกเชิด เสียงบอกต่อว่า ด้านหลังเป็นการฉายหนังอินทรีย์แดง แต่ด้านหน้าเวทีมีการแสดงของนักแสดงตอนถวายตัวนางสนมแก่เจ้าเมือง นางแสดงทำท่าแสดงรำอยู่ซ้ำ ๆ มีจารุณียืนดูอยู่ข้างหน้าบ่นว่า "มีแต่รำไปรำมาแค่นี้ และก็มีดนตรีแค่นี้ ไม่มีอะไรใหม่" แสดงว่า "เจ" ย่อมเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงตัวตนภายในของตัวเราเพียงคนเดียวเท่านั้น ตัวตนภายใน (จารุณี = J) กำลังบอกเรา (ตัวตนภายนอกที่แสดงอยู่หน้าเวที) อยู่ ว่าอยู่แค่เนี้ย ไม่ไปไหนสักที ก็ยอมรับตัวเองยังไม่พัฒนาขึ้นเลย

ข้างบนนี้แบ่งการทำงานออกเป็นสามส่วน จินต์กำลังวิเคราะห์ให้เห็นถึงความหมายของสัญญลักษณ์ที่ตัวเองใช้อยู่ โชคดีที่ได้จดบันทึกความฝัน ทำให้การอ้างอิงสัญลักษณ์ในวันอื่น ๆ นำมาใช้ในการเทียบเคียงได้

และในคืนเดียวกัน ได้ฝันเห็นร้านค้ายกพื้นมุงสังกะสีธรรมดา ขายตุ๊กตามีคนมารุมล้อมซื้อตุ๊กตา เมื่อคนมารวมกันเยอะ สักพักเกิดพายุฝนกระหน่ำ ทุกคนหลบเข้าไปอยู่ใต้หลังคามุงสังกะสีนั้น เรามองเห็นความไม่คงทนถาวรของสังกะสีนั้น เรากลัวพายุจะหอบสังกะสีไป มองเห็นพายุหมุนเริ่มก่อตัว เรามองเห็นความไม่ปลอดภัย ในขณะนั้นสติบอกว่า เราแก้ไขได้ จึงมองไปที่พายุแล้วสั่งให้มันหยุดลง ปรากฏพายุหยุดได้ดังใจเรา ถ้าสามารถมีสติสัมปชัญญะในฝันได้ขนาดนี้ทุกวันคงจะดีไม่น้อย ยิ่งถ้าเราเข้าใจสัญลักษณ์ต่าง ๆที่เราใช้ทดแทนในความฝันแล้ว แสดงว่าโอกาสที่เราจะแก้ไขทุกอย่างในความฝันให้เป็นไปตามต้องการก็จะมีมากขึ้น ทั้งในแง่ความเป็นอยู่ และ สุขภาพร่างกาย สิ่งหนึ่งที่ถ้าทำได้แล้วเราจะไม่ลืมก็คือเราคงต้องศึกษาธรรมะควบคู่กันไปให้มากขึ้นด้วย เพราะในฝันได้แจ้งไว้ล่วงหน้าแล้ว ว่า "J" สำหรับเรามีสองชนิด คือ ดำ และ ขาว ดำก็คือจินตนาการอันเป็นลบ และ ขาว คือจินตนาการอันเป็นบวก อันนี้ได้มาจากจดบันทึกความฝันเป็นเวลาอันยาวนานจนเริ่มมองเห็นสัญญลักษณ์ที่เราใช้ในฝ้น และความหมายของฝันที่เจอเกือบทุกวันและพยายามจะสอนเราแต่เราขณะนั้นยังปราศจากความเข้าใจอยู่ ฝันบางวันที่ได้ยินคนในฝันทะเลาะกันเกี่ยวก้บเรื่องมาร ก็เป็นการแสดงออกของภาวะจิตเรานั่นเองในความไม่แน่ใจบางอย่าง แต่ทุกอย่างคงขึ้นอยู่กับจินตนาการของตนเองเท่านั้นว่าเป็นบวกหรือลบ เพราะทุกอย่างมีสองด้านเสมอ ถ้าความคิดเราเป็นลบมาก ๆ ก็เหมือนเรารับใช้มารในใจเรานั่นเอง ฉะนั้นเราจึงต้องไม่มองนอกตัว ต้องหันกล้บมามองในตัวเราให้เยอะ ๆด้วย

ตัวเราก็เหมือนกับร้านที่มุงสังกะสีนั้นแหละ ไม่คงทนถาวร ลมจะหอบไปเมื่อไรก็ได้ แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับจินตนาการ เพราะเรายังสามารถหยุดลมพายุนั้นได้ แสดงว่าร่างกายเรายังคงดำรงอยู่ได้ไปอีก ไว้วันหลังถ้าสติเรายังดีอยู่เราจะสร้าวใหม่ให้มันดูดีกว่านี้ซะเลย

 

ส่วนตัวจินตวดี

ว่าเกี่ยวกับเรื่องรหัส ไม่มีใครรู้ว่ามันมาได้อย่างไร และเพราะอะไร แต่สิ่งหนึ่งที่เบื้องลึกจินตวดีแจ้งไว้อยู่เสมอคือ เมื่อได้แล้ว ให้ปล่อยมันเอาไว้ อย่าไปจดจ่อกับมัน เพราะไม่ว่าเราจะจดจ่อกันมันด้วยเหตุผลใดก็ตาม ไม่ว่าจะต้องการ หรือ ไม่ต้องการ อยากรู้ หรือ ไม่อยากรู้ว่ามันใช้เพื่ออะไร

ความอยาก หรือ ไม่อยาก ล้วนแต่มีผลต่อการดึงดูดคำตอบที่เรากำลังรออยู่มาสู่โลกใบนี้อย่างรวดเร็วทั้งสิ้น ฉะนั้นคนที่ได้เมื่อได้ต้องปล่อยวาง มันมีไว้เพื่อเหตุการณ์เฉพาะบางอย่างเท่านั้น ซึ่งส่วนลึกของจินตวดียังคงบอกว่าอย่าไปคิด

บางคนอาจคิดว่าและต้องมาลงทำไม ขอตอบว่า ส่วนหนึ่งในใจเราบอกว่า "หน้าที่ก็คือหน้าที่ เราไม่อาจปฏิเสธได้" ขอให้ทุกท่านใช้สติในการพิจารณาค่ะ

 

ความฝัน
ฝันช่วงแรกฝันว่าว่าสนทนากับคนที่ไม่เห็นหน้า เขาบอกให้เราทราบว่า สัญลักษณ์ตัวอักษร์ที่ได้จากความฝันนั้นใช้แทนใคร อะไร อย่างมารดา ใช้แทน ตัวตนรวม ส่วนอักษรตัวอื่น อย่าง แจง จิ๋ว จันทนีย์ ใช้แทน J ส่วน เพื่อนชื่อ เค ไก่ ก้อง แทน K และ ยัง แดง ดี ใช้แทน D ซึ่งเปรียบเสมือนตัวตนย่อย ทั้งหลาย และแสดงให้เห็นว่าข้อมูลที่เรารับทุกเมื่อเชื่อวันในความฝันทุกคืนเป็นการรับข้อมูลจากตัวตนหลากมิติ ของเราเอง ส่วนที่เกี่ยวกับมารดานั้น พอเปิดกลับไปดูบันทึกเลยเห็นชัดเจนว่าส่วนใหญ่เป็นคำแนะนำ และแนวทาง แสดงว่ามารดาเป็นสัญลักษณ์แทนตัวตนรวมไม่ผิดแน่ (อันนี้เป็นสัญลักษณ์ของจินตวดีเท่านั้น แค่ยกตัวอย่างเฉย ๆ


ฝันช่วงสอง
มารดาโทรมาบอกว่าให้เช็คเลือดด่วน ในฝันได้เช็คผลออกมาว่า เพื่อนชื่อระพี ได้รับเชื้อหวัด 2009 ส่วนตัวเรา เช็คเจอมีปรากฏนิดหนึ่ง แต่ไม่แสดงอาการ และได้ให้น้องเจนไปเช็คด้วย ปรากฏเช็คไม่ได้ อันนี้เราตีความว่า เลือดคือสีแดง คือ จินตนาการ เลือดติดเชื้อไวรัส คือ จินตนาการอันเป็นลบ แสดงว่ามีตัวตนย่อยส่วนอื่น อันได้แก่ R กำลังมีปัญหากับความคิดในแง่ลบ ส่วนตัวตนภายนอกอย่างเราก็มีเช่นกันแต่ยังไม่มาก อันนี้เป็นการแนะนำจากมารดา หรือตัวตนรวม คงต้องหาทางแก้ไขหน่อย เผลอไม่ได้เชียว ส่วน J ตัวตนภายในเช็คไม่ได้หรอกเพราะจิตวิญญาญ คือ จินตนาการความรู้อยุ่แล้ว

ฝันช่วงสาม
ฝันว่า ข้างในบอกออกมาว่า พี่นักเขียนกลับมาแล้ว และกลับมาอยู่ประจำห้องเดิมที่อยู่ จินตวดีได้ข่าวรีบลงไปหาด้วยความดีใจ เมื่อเข้าไปถึง เห็นมีแต่คนห้อมล้อมพี่นักเขียนกันใหญ่ เราอยากเข้าไปใกล้ แต่กล้า ๆ กลัว ๆ ในที่สุดตัดสินใจตรงดิ่งเข้าไปยกมือไหว้ ในฝัน เห็นหน้าพี่นักเขียนกลายเป็นมารดาตัวเอง ใจตัวเองตอนนั้นตระหนักทันที พี่นักเขียนกับมารดา คือคนเดียวกัน
แสดงว่าคุณนักเขียนกำลังมาประจำที่ห้อง ความฝัน มิติ ชาติภพแล้ว ทุกคนล้วนยินดี และทิ่ยินดีเป็นไหน ๆคือ จินตวดีที่ได้รับรู้ว่า คุณนักเขียนคือ ตัวแทนของมารดา หรือตัวตนรวม ของจินตวดี (ตัวตนย่อย) นั่นเอง
<O></O>
ไม่น่าเชื่อ ว่าการศึกษาความฝัน มันจะมันส์กว่าดาวินชี่โค้ดซะอีก อิอิ<O></O>
<O> </O>

 

เมื่อคืนฝันว่า..ฉันกำลังทำงานถ่ายสำเนาเอกสารที่เจ้านายวางไว้ให้ทำให้เสร็จ แต่ถ่ายทีไรกระดาษติดสีดำออกมาทุกแผ่นไม่ว่าจะกี่แผ่น ๆ ก็ออกเหมือนกันทั้งหมด หมดอารมณ์เรียกช่างให้มาตรวจเช็ค ฉันก็ยืนดูเขาทำความสะอาด รู้สึกอยากดื่มน้ำส้มคั้น นึกจะพูดให้ช่างช่วยออกไปซื้อให้ที พอดีกับมีเด็กผู้ชายโตแล้วคนหนึ่งผ่านมาเหมือนรู้ใจบอกว่าที่บ้านผมมีขายสั่งกับผมก็ได้ ฉันบอกเออดี งั้นเอาน้ำส้มคั้นมาสองแก้ว อ้อเดี๋ยวเอาเพิ่มเป็นสามแก้ว เขาเดินไปได้หน่อยฉันเรียกให้หยุดบอกเปลี่ยนใจจากใส่แก้วเป็นใส่ถุงพลาสติคดีกว่าและถามเด็กโตว่ามีถุงพลาสติคหรือเปล่าเขาส่ายหัวฉันก็เลยเดินไปหยิบถุงพลาสติคใสขนาดเล็กให้ไปหยิบนึงเด็กรับไปแล้วเดินจากไป ฉันยังอยู่กับช่างกำลังเอามือเขาสอดเข้าไปในเครื่องเช็ดคราบมันดำที่ติดอยู่ที่บน..(เรียกไม่ถูกอ่ะค่ะขออภัย)ทั้ง ๆ ที่เครื่องมันยังติดไฟสีเขียวอยู่เลย พร้อมกันนั้นฉันก็เห็นเด็กโตคนนั้นเดินเข้าไปในสวนข้าง ๆ ต้นกล้วยกอใหญ่ต้นหนึ่งนั่งยองโหย่ง ๆ ใช้สองมือราบไปบนพื้นบริเวณปากหลุมขุดขนาดพอดีตัวหย่อนกายตัวเองลงหลุมเป็นทางกลับบ้านเพื่อไปเอาน้ำสัมคั้นมาให้ฉันตามสั่ง เมื่อเจ้านายชื่อคุณทวี(เป็นผู้จัดการที่บริษัทฯแห่งหนึ่งซึ่งไวด์ฮาร์ทเคยทำอยู่ที่นี่ด้วย)กลับมาบอกว่าเอกสารห้าแผ่นที่ให้ถ่ายสำเนานั้นเสร็จหรือยัง ฉันบอกถ่ายมาแล้วมันดูไม่ได้ ก็บอกว่าเจ้านายดูซิเครื่องเอกสารมันสกปรกมากถ่ายออกมามีแต่สีดำต้องให้ช่างมาทำความสะอาดเจ้านายก็เห็นอยู่ยังไม่เสร็จเลย เจ้านายก็ทำท่ายอมรับ./<O</O
<O</O
ฝันที่สอง..ภาพต่อมาให้เห็นแหล่งน้ำธรรมชาติของป่าแห่งหนึ่งในลำห้วยใหญ่นี้มีปลากชุกชุม ทั้งเด็กผู้ชายตัวเล็กตัวน้อย หนุ่มรุ่นกระทง ทั้งวัยผู้ใหญ่กำลังจับปลากันอยู่อย่างสนุกส่งเสียงเรียกกันให้ดังลั่น เด็กคนหนึ่งได้ปลาเล็ก ๆท้องขาวเต็มถุงตาข่ายสวมหัวห้อยลงมาที่หน้าอกยิ้มอย่างพอใจที่จับปลาได้ตั้งเยอะ ขณะที่ฉันดูพวกเขาจับปลากันไป ความรู้สึกเป็นสุขกับชีวิตของชาวบ้านที่อยู่อาศัยกันแบบธรรมชาติจริง ๆ ไม่อนาทรร้อนใจ ไม่วุ่นวาย ไม่ต้องขวนขวายอะไรมากมาย ตื่นมาก็ใช้ชีวิตธรรมดาสามัญ อยากจะมาอยู่อย่างงี้บ้าง สภาพป่าอุดมสมบูรณ์ต้นไม้ต้นใหญ่เขียวขจีที่ขึ้นอยู่ในน้ำลำห้วยใหญ่นี่ก็มีอยู่เยอะ ให้เป็นที่รื่นรมย์ แต่เสียงดังผู้ชายคนหนึ่งทำให้ภวังค์คิดหยุดลง สั่งห้ามไม่ให้คนนอกก็คือน้องชายฉันเองเข้ามาจับปลาที่นี้ให้ออกไป แต่น้องชายจะได้ยินหรือไม่ไม่รู้เขาลงไปในน้ำรวมกลุ่มจับปลากับเด็ก ๆ ที่อยู่ใกล้กันก็ไม่เห็นเขาว่าจะว่าอะไรต่อนี่./<O</O
<O</O
ฝันที่สาม..เดินมากับเพื่อนนักเรียนกลุ่มหนึ่งเข้าไปในโรงเรียนที่จะไปเรียนปรากฎว่ากำลังมีการวิ่งแข่งขันกันอยู่ ผู้วิ่งกลุ่มนั้นแย่งกันแซงพยายามจะขึ้นข้างหน้าและไปให้เร็วที่สุด มีคนหนึ่งเป็นผู้หญิงวิ่งเบียดออกไปอยู่หน้าจนได้แล้ววิ่ง ๆ ๆ... เหมือนอาการม้าวิ่ง ผสมผสานรูปร่างของคนกับลักษณะของม้า ดูจะเป็นคนก็ไม่ใช่ม้าก็ไม่เชิง(อธิบายไม่ค่อยถูกอ่ะค่ะแต่มองเห็นมันดูประหลาด ๆ ขอจดจำไว้คนเดียวก่อนละกัน)วิ่งเร็วเกินพวกนั้นไปรอบหนึ่งในที่สุดเธอก็ชนะ วิ่งเข้ามาพักในโต๊ะมานั่งหินที่ฉันนั่งอยู่ลุกขึ้นเข้าไปหาตอนนี้เธอไม่ได้เคลื่อนไหวแบบตอนวิ่ง ก็เลยเห็นใบหน้าเธอถนัดตาเป็นผู้หญิงผอมบางตัวเล็กและเตี้ยกว่าฉันเยอะสวมเสื้อผ้าธรรมดา ผมตรงยาวเบาบางใบหน้ามีแป้งขาวปะหน้าแปะ ๆบนหน้าตอบยาวรีแต่ดูเธอหน้าออกจะแก่ไปหน่อยแต่สัมผัสความรู้สึกของเธอนั้นอ่อนโยน ถามเธอว่าทำไมถึงได้วิ่งเร็วขนาดนั้นคือมันเร็วหยั่งกะม้าวิ่งน่ะ เธอบอกว่าเวลาวิ่งไม่ได้คิดถึงสิ่งอื่นใดนอกจากนึกถึงน้องและแม่ที่กำลังป่วยอยู่เท่านั้นทำให้มีกำลังใจวิ่งไม่รู้เหน็ดเหนื่อยเธอพูดได้เท่านี้ก็เงียบงันกันไป./<O</O
<O</O

 

แจ่ม...ค่ะ แล้วสามารถสั่งซื้อหนังสือได้ที่ไหนค่ะ

 

hello11
ยินดีต้อนรับ คุณ kwamawauyo ครับ


หนังสือชุดโนวาอนาลัย ตอนนี้ไม่มีวางจำหน่ายครับ
แต่จะมีให้อ่านที่เว๊ปไซต์ของพี่นักเขียน ถ้าอยากได้เป็นเล่มมาอ่าน
สามารถดาวน์โหลด ในเว๊ปไซต์มาได้เลยครับ

เนื้อหาข้างบน คุณ mead ได้รวบรวมสารบัญมาให้แล้วครับ qsqu
​

 

เสริฟกาแฟให้ไม่ทันครับ เสริฟตอนนี้คงเย็นหมดแล้ว อิอิ..
รับน้ำส้มแทนก่อนนะครับ คุณไวด์ฮาร์ท

ตามอ่านฝันของเพื่อนๆอยู่ สนุกตื่นเต้น น่าติดตามทั้งนั้นเลย
เหมือนตามถอดรหัสดาวินชี่โค๊ท ยังไงยังงั้น

การจดบันทึกฝัน ไว้ในธนาคารความทรงจำ เราต้องได้ใช้ซักวันแน่ๆครับ

เมื่อหลายวันก่อน
ฝันว่า เดินไปที่บ้านหลังนึง ในพื้นที่เปล่าด้านหลัง เห็นกองอึหมาอยู่รอบๆบ้าน เลยคิดว่า หมาที่บ้านเรา แอบมาอึตอนไหน ยิ่งเดินรอบๆ ก็เห็นเต็มไปหมด
บ้านหลังนี้ เหมือนห้องน้ำสาธารณะ ที่มีห้องน้ำติดกันเป็นพรืด ต่อกันเป็นวงกลม และใช้น้ำร่วมกันทั้งหมด
คือ ตักน้ำจากอีกห้องนึง ก็ต้องสะเทือนไปห้องอื่นๆทั้งหมด
เราก็เดินสำรวจทีละห้องๆ จนเข้ามาที่ห้องๆนึง ก้มลงไปดูที่แทงค์น้ำ และมองลอดไปยังห้องข้างๆ เห็นหมาน้อยพันธุ์ผสมสีฟรอนซ์ ดำน้ำอยู่ เลยมองต่อไปว่า ในห้องข้างๆนั้น มีใครอยู่บ้าง
ได้เห็นผู้หญิงมีอายุ และลูกสาว กอดกันตัวสั่นเทา พร้อมกับหมาอีก 2 ตัว
ก็เลยได้ตะโกนไล่ ทั้งหมดให้ออกไปจากบ้านของฉัน
และบอกว่า ครั้งนี้จะปล่อยไปนะ ที่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาติ ต่อไปถ้ามาแบบนี้อีก จะเรียกตำรวจจับ
ตื่นมา รู้สึกไม่ค่อยดีกับฝัน ว่าเราเป็นคนมีอัตตาตัวตน ยึดติดกับบ้าน ยึดติดกับวัตถุสิ่งของขนาดนี้เลยเหรอ ไม่เห็นใจ แม่ลูกคู่นี้ ที่เค้ากลัวเราจนลนลานเลยเหรอ

ฝันนี้ ยังไม่ได้ตีความ คิดแต่ว่า ต้องเฉลยในวันใดวันนึง

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้นัดเจอเพื่อนเก่า ไปเที่ยวต่างจังหวัด
จนแยกย้ายกันกลับ
เพื่อนผู้หญิงคนนี้ ได้นั่งรถกลับมาด้วยกัน และแวะไปทานข้าวกันก่อน ที่จะแยกย้ายกันไป
นั่งทานไป คุยกันไป คุยกันมา อยู่ๆเธอก็เล่าเรื่องปัญหาที่บ้านให้ฟังว่า

พาแม่ไปเยี่ยมหลานที่บ้านพี่ชาย
ตัวภรรยาพี่ชาย บอกว่า ที่นี่เป็นบ้านของฉัน
เพื่อนคนนี้รู้สึกไม่ดีอย่างมาก เลยพาแม่กลับไป

ก็เลยเล่าถึงความฝันคร่าวๆให้ฟัง พร้อมกับเข้าใจว่า เราไปสวมความรู้สึกของภรรยาพี่ชายเค้า

เลยเล่าบุคลิกภาพภรรยาพี่ชายเค้าให้ฟัง เค้าก็บอกว่า เค้ารู้สึกอึดอัดจนพูดไม่ถูกเหมือนกัน แต่ก่อนเคยอยู่บ้านเดียวกัน และย้ายออกไป ซื้อบ้านใหม่
พอผ่อนไม่ไหว จึงได้มาให้ขายบ้านที่เค้าอยู่ เพราะเป็นชื่อพี่ชายเค้า (เป็นมรดกจากพ่อเค้า ที่ให้ใส่ชื่อพี่ชายไป จะได้ให้พี่ชายดูแลแม่ และน้องสาว)
แล้วเค้ากับแม่จะไปอยู่ที่ไหน แม่เค้าเลยบอกว่า งั้นขายบ้านที่ต่างจังหวัดแทน และเอาเงินมาให้
พอขายได้แล้ว พี่ชายบอกว่า ยังไม่พอ ต้องขายบ้านหลังนี้อีก
ตอนนี้เค้าเครียดมาก เพราะเพิ่งตกงาน อยากจะย้ายออกไป และให้พี่ชายไปให้หมดเลย
ความรู้สึกเสียใจ ไม่ใช่เรื่องทรัพย์สิน แต่เป็นเรื่องพี่ชายที่เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
จากที่เคยดีแสนดี กลายมาเป็นแบบนี้

เลยทำได้แค่ให้กำลังใจ มีอะไรก็มาคุย มาหากันได้ตลอด

ที่เล่าให้ฟัง ไม่ใช่จะมาชวนเครียดนะครับ อิอิ..
แต่เริ่มเข้าใจขึ้นมาบ้างว่า
โลกความเป็นจริงหลากมิติ ภายในจิตวิญญาณเรา มันช่างกว้างใหญ่ และเชื่อมโยงกันทุกรูปทุกนามเลยนะครับ

เราจึงเป็นทั้งผู้ส่งสาร และรับสาร ไปด้วยกัน
เพื่อช่วยให้มีประสบการณ์เข้าใจกันและกันมากขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งเดียวกับความเข้าใจในตนเอง
เข้าใจถึงคำว่า เรา ที่เกี่ยวพันกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันอยู่ตลอดเวลา

 

เสริฟกาแฟให้ไม่ทันครับ เสริฟตอนนี้คงเย็นหมดแล้ว อิอิ..
รับน้ำส้มแทนก่อนนะครับ คุณไวด์ฮาร์ท

โอวว์..ขอบคุณหลาย ๆ ค่ะ พอดีกลับจากข้างนอกมาเหนื่อย ๆ เดี๋ยวก็คงจะออกไปอีก เปิดเข้าเว็บไม่ช้าการ เห็นน้ำส้มคั้นจากผู้ใด๋..อ้อจากท่านหลุยส์เซลล์นะเอง แหม!ช่างเข้ากับเหตุการณ์ฝันว่าอยากดื่มน้ำส้มคั้นซะเหลือเกิน.. กำลังจะหาอะไรที่เย็น ๆ ดื่มสักหน่อย ส่งมาให้อย่างนี้ดื่มแล้วชื่นอกชื่นใจ๋..ดีแต๊ ๆ เจ๊า..อิอิ ส่งภาษาเหนือให้อีกแน่ะท่าน...<O</O

 

เนื่องในวันแม่นี้...
ขอให้คุณแม่ของทุกๆท่านในห้องวิทย์ฯแห่งนี้รวมทั้ง (คุณแม่) นักเขียนฯของพวกเรา
จงมีสุขภาพพลานามัยแข็งแรงและสมบูรณ์ จิตใจเบิกบานยิ่มแย้มได้ทุกวี่วันครับ
และหากคุณแม่ท่านใดล่วงลับไปแล้วก็ขอให้ดวงจิตของท่านงดงามสว่างไสวและสดใสตลอดกาลนาน..
ร่วมระลึกถึงพระคุณของแม่และส่งความรักให้ท่านกันครับ

:z4

และแล้วรหัสลับของคุณเอเปิดเผยอย่างมีความสุข...
หวังว่าวันนี้คุณเอคงโทรไปหาคุณแม่นักเขียนได้สำเร็จนะครับ

พร้อมทั้งขอต้อนรับ คุณ kwamawauyo สู่ห้องวิทย์อีกท่านครับ
อ้อ..ขอเพลงประกอบวันแม่ค้วยนะครับคุณเดรด..อิอิ

 

</EMBED>แม่..รักลูกผูกจิตสนิทแสน
อ้อมอกแทนปราการอันยิ่งใหญ่
คอยปกป้องคุ้มครองผองภัยใด
มิยอมให้อันตรายกล้ำกรายมา​

ทั้งฟูมฟักรักใคร่ไม่ห่างหาย
แนบเคียงกายลูกน้อยกลอยสู่ขวัญ
อาจเปรียบรักของแม่ดั่งตะวัน
คอยฉายแสงชีวิตนั้นให้ลูกยา​

เป็นแสงทองแสงชัยให้ชีวิต
คอยตามติดส่องสว่างทางข้างหน้า
แม้มืดมิดเพียงใดไม่นำพา
โอ้..แม่จ๋า....ลูกรัก แม่ ไม่แพ้กัน​

<EMBED src=http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=0&songID=V277GA7PD width=315 height=80 type=application/x-shockwave-flash scale="noscale" wmode="transparent">​

ขอภาพประกอบวันแม่ งามๆ หน่อยจ้า....คุณเซลล์ แตะมือ รับช่วงต่อที...อิอิ</EMBED></OBJECT>

 

ขอใช้กุหลาบสีขาว แทนใจ
มอบให้จิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ของแม่ ทุกๆคนนะครับ
ทั้งผู้ที่กำลังจะเป็นแม่ ผู้ที่เป็นแม่ คุณแม่ที่ล่วงลับไปแล้ว
ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใด มิติใดก็ตาม
ความรัก ความดีงาม ของความเป็นแม่
ก็จะอยู่คู่โลกใบนี้เป็นนิรันดร์

คำอวยพรก็มีแล้ว เพลงประกอบก็มีแล้ว กลอนประกอบก็มีแล้ว ภาพประกอบก็มีแล้ว

แตะมือส่งต่อให้คุณ wideheart
นำกลอนลึกกินใจ สไตล์ wideheart มาจรรโลงห้องวิทย์หน่อยนะครับ :VO



​

 

<O</O

<Oจำไม่ได้..นานเท่าไร..ลืมกอดแม่
หนูมันแย่..ไวด์ฮาร์ท..แสนดื้อด้าน<O</O
มาคิดได้..ก่อนสาย..เมื่อไม่นาน<O</O
กลับไปบ้าน..กอดแม่..ทั้งน้ำตา<O</O
โอ้แม่จ๋า..อภัยให้ลูกเถิด <O</O
ให้กำเนิด..ลูกมา..ค่ายิ่งใหญ่<O</O
สิ่งใดทำกับแม่ไม่ดีไป <O</O
ลูกก้มกราบน้อมไหว้สำนึกผิด​

แค่นี้ก่อนนะคะคุณเซลล์ แต่งกลอนไป..ปาดน้ำตาไปไม่หยุด <O</O
จากลูกคนดื้อ...ไวด์ฮาร์ท<O</O
</O​

​

​

​

​

<O</O​

 

คุณwideheart ที่รัก...เป็นน้ำตาแห่งความรัก ความปลื้มปิติ จริงๆค่ะ
ร้องไห้ด้วยคน...นึกถึงแม่ทีไร เป็นยังงี้ทุกที ฮือ อ อ

จากความฝันที่เดรดเคยฝันว่า
พี่นักเขียนส่ง pm มาถามเรื่อง เดรดจะมีวิธีรักษาไข้หวัด 2009 อย่างไร
วันนี้เฉลยแระ เพราะโทรไปถามแม่มา...อิอิ

เดรดมีความเชื่อเกี่ยวกับ ไข้หวัด 2009 ดังนี้
1.ไม่เชื่อว่ามันร้ายแรง
2.ไม่เชื่อว่าจะทำอันตรายกับข้าพเจ้าและคนใกล้ตัวได้
3.ไม่ชอบเพราะรู้สึกว่า คนกลัวกันมาก
4.ไม่ชอบเพราะมันทำท่าขยายใหญ่โต

คำตอบสำหรับปัญหาที่พี่นักเขียนส่งมา เป็นประเด็นเกี่ยวกับความเชื่อ
เราจะแก้ปัญหานี้ได้ เราต้องเปลี่ยนความเชื่อ
ถึงเดรดจะไม่ประสบปัญหานี้ ตรงๆ แต่ก็ยังข้องเกี่ยว รู้เห็น รู้สึก ก็มีผลกับเรา
เมื่อได้พิจารณาความเชื่อทั้งหมด สาเหตุเพราะ ข้อ3 และ 4

ในเมื่อเรายังคิดว่า มันทำให้คนกลัวมาก เราก็จะพบเจอแต่คนที่หวาดวิตกกับเรื่องนี้
และ เมื่อเราคิดว่า มันทำท่าจะขยายใหญ่โต เป็นวงกว้าง เราก็จะรับรู้ข่าวสารแบบนี้

เมื่อพิจารณาแล้วโดยถี่ถ้วนแล้ว แม่บอกว่า....
เป็นไปเพราะความเชื่อนี้เอง ตราบใดที่ยังขจัดความรู้สึกในแง่ลบไม่หมด
ตราบใดที่ยังคงมีความกลัวอยู่ ปัญหานั้นจักไม่คลี่คลาย

จงเปลี่ยนความเชื่อให้เป็นความรู้
เมื่อนั้นเราจะเข้าใจ และรู้เอง...

ขอบพระคุณมากๆค่ะ คุณแม่สุดที่รัก(ถ้าอยู่ใกล้ๆ จะกอดให้หนำใจเลย..)

 

เมื่อคืนฝันว่าจิ๊บจะไปแข่งวอลเลย์บอลที่แข่งขันคือที่โรงเรียนบ้านนาสารซึ่งเป็นห้องประชุมเก่า มาทำเป็นสนามวอลเลย์บอล(เคยเรียนที่โรงเรียนนี้ค่ะ) (พอดีช่วงนี้ใกล้แข่งวอลเลย์วันแม่วันที่14 ส.ค.นี้จิ๊บแข่งทีมที่ทำงานนะคะ น้องทำงานอยู่โรงพยาบาล) พอเดินเข้าไปในสนามก็ยังไม่มีใครมาเลยนั่งรออยู่ข้างสนามนั่งเขียนอะไรอยู่สักอย่าง สักพักเพื่อนๆก็มามีคนที่เราไม่รู้จักด้วยแล้วก็ซ้อมอยู่ในสนามแล้วเรียกจิ๊บให้มาซ้อมให้ไปเปลี่ยนชุดพอจิ๊บเงยหน้ามองเพื่อนๆ ก็งงทำไมเสื้อของเพื่อนบางคนสีแดง บางคนสีเขียว ( เสื้อของทีมสีเขียว) เพื่อนสนิทที่ชื่อติ๊ก(เพื่อนเก่าสมัยเรียนเป็นนักวอลเลย์โรงเรียนไม่ได้เจอกันนานแล้ว) เดินมาจากไหนไม่รู้บอกว่าไปเปลี่ยนห้องพักอาจารย์ที่ข้างสนามก็ได้เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน(ในฝันรู้สึกดีใจมากที่ได้เจอเพื่อนเก่า) เค้าพาไปเปลี่ยนก่อนใส่เสื้อก็ยังเป็นสีเขียว พอเราใส่เสื้อกลายเป็นสีแดงแล้ว แต่เราก็ใส่มาหาเพื่อนที่สนามนะตอนลงไปเจออาจารย์ที่เคยสอนวอลเลย์เราตอนเรียนกำลังจะพูดอะไรซักอย่างแต่พอดีตื่น

 

วันแม่ปีนี้ขอให้แม่ทุกๆคนในโลกนี้มีความสุขมากๆๆๆๆ นะคะ
บอกรักแม่กันหรือยังคะ

 

(ping-love
เห็นถามเรื่องไข้หวัดใหญ่ 2009 มาด้วยนะครับคุณเดรด ดีเลยครับ
บางครั้งสิ่งทีเราชอบ-ไม่ชอบ พอใจ-ไม่พอใจ อยากหรือไม่อยาก..(อะไรเหล่านี้) ก็นำพาเรื่องที่เราไม่คาดฝันเข้ามาสู่ประสบการณ์ของเราได้เหมือนกัน เหมือนยิ่งกลัวก็ยิ่งเจอ ยิ่งหนียิ่งพบ ยิ่งหลีกก็ยิ่งชน ถ้ามีหมอดูมาทายทักก็จะเป็นไปตามคำพูดของหมอดูในที่สุด (อิอิ)

ในวันหนึ่งๆเมื่อเราครุ่นคิดอะไร ระลึกถึงใคร หรือจินตนาการถึงบางสิ่ง..
เรามักจดจ่อไปในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต อยู่คลอดวันเวลา และมักจะปรากฎความคิดที่รู้สึกว่าไม่ใช่เราผุดขึ้นมาอีกด้วย บางวันบางความคิดนั้นก็ให้ความรู้สึกดีๆ บางวันบางความคิดก็ดูแย่ๆ หรือคิดทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน..จนสับสนปวดหมองไปเลยนะครับ

เจ้าความคิดที่ผุดขึ้นมานี่ ก็คงเหมือน choice ข้อสอบที่ปรากฎขึ้นมาให้เราเลือก..เราจะเลือกกาข้อ A. หรือข้อ B. หรือข้อ C. ข้อไหนๆก็ย่อมได้ในจุดที่เราสนใจมากที่สุด

เมื่อมีกฎของแรงดึงดูดอันทรงพลังแบบนี้อยู่เราต้องรู้จักควบคุมมันให้ดีด้วยจริงมั๊ยครับ
ถ้าเราไวต่อความรู้สึก และรู้จักปรับปรุงความคิดนั้นๆให้รู้สึกดีขึ้น ก็พอจะช่วยดึงดูดเรื่องที่เรา OK ที่สุดเข้ามาสู่ประสบการณ์นะครับ

อันนี้ต้องแตะมือส่งต่อคุณเซลล์ คุณเดรด และเพื่อนๆช่วยกันหาเทคนิคหรือกระบวนท่าทีเหมาะๆมาแนะนำกันหน่อยนะครับ 0_o