เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ถึงคุณจิตวดีอันเป็นที่รักยิ่ง..ไวด์ฮาร์ทขอเล่าดีกว่าพร้อมทั้งถามแบบประสาซื่อนะคะ เรื่องความฝันไวด์ฮาร์ทไม่ได้ยึดติดอะไรมันมากหรอกค่ะ ฝันก็ฝัน ไม่ฝันก็ไม่ฝัน เผชิญวันนั้นฝันแต่นึกไม่ออก จะทำอย่างไรดีน๊อ ก็เลยนึกถึงอริยสัจสี่ที่พระพุทธองค์ตรัสรู้ เอามาท่องน่ะค่ะ ดีกว่าพยายามนั่งนึกอย่างเดียว เท่านั้นแหละค่า...ส่วนอานาปนสตินั้นคุณจิณต์หมายถึงการกำหนดลมหายใจทำสมาธิหรือคะ ถ้าใช่ไวด์ฮาร์ทมิได้ปฏิบัติหรอกค่ะ แต่ถ้าเป็นสติใช้พิจารณาอารมณ์ต่าง ๆ เช่นตัวโกรธนี่ใช้เป็นตัวหลักเพราะถูกจริตกับตัวเรา เมื่อมันเป็นหลักให้เราแล้ว อารมณ์อื่น ๆ เข้ามาแทรก ยกตัวอย่างเช่น ตัวเศร้าหมองมันวิ่งเข้ามาในจิตเราจับสติไม่ทันมันเพราะบางครั้งมันวิ่งไวกว่าเราเดิน..เข้ามาก็เข้าช่างมัน.. อย่าปล่อยมันออกไปโดยที่เราไม่ได้ฟอกตัวเศร้าหมองให้ผ่องแผ้ว ก็บอกกับมันว่าข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปจนกว่าเจ้าจะเป็นเด็กดี ทำให้ข้าพอใจ ข้าไม่เดือดร้อนนะถ้าเจ้าจะอยู่กับข้า..จอจ่ออยู่อย่างนี้(ก็หมายถึงสติพิจารณาจนจิตรู้ว่ามันคือกิเลสเครื่องกั้นไม่ให้เราเจริญ) ดูมันอย่าไปตีกับมัน เหมือนเด็กนะยิ่งเอาใจยิ่งเสียเด็ก เมื่อแน่ใจแล้วอารมณ์เศร้าหมองสงบแล้ว ก็ค่อยละวางมันไป..จิตเราจะรู้สึกอิสระจากมันง่าย ๆ แค่นี้ คราวนี้เราจะติดใจมันเสียยิ่งกว่ามันติดใจเราอีกค่ะ ทำให้ชำนาญ..และถ้าตัวอารมณ์อะไรเข้ามาจับมันกินเสียให้หมด คราวนี้ต่อให้ปีศาจร้ายที่ว่าน่ากลัวที่สุดในโลกมันก็แค่ปีศาจกระดาษค่ะ เอวังจิตก็จะมีสติคอยกำกับให้โดยออโต้เมติก จิตก็จะเป็นหนึ่งเดียวมันจะไม่แยกแล้วหล่ะว่าเป็นอารมณ์อะไรเพราะคราวนี้สติเราคือกระต่าย..อารมณ์กิเลสคือเต่า.. ดูซิว่าใครจะเร็วกว่ากัน คุณจิณต์ก็ไม่กลัวมันแล้ว สิ่งสำคัญไวด์ฮาร์ทรักและเป็นห่วงคุณจิณต์มาก ๆ ค่ะ อย่าน้ำตาซึมนะ ไม่เอา..ไม่เอา..เดี๋ยวเค้าร้องไห้ด้วยนา..คุณจิณต์ที่รักยิ่ง<O</O

จากเด็กไร้เดียงสา...แต่กล้าบอก..รัก<O</O
wideheart<O</O​

 

พี่นักเขียนเคยบอกว่า คนเราฝันกันอยู่ทุกคืนอยู่แล้ว แต่ที่จำไม่ได้เพราะว่าสติไม่มี
คุณ wideheart จำฝันได้เยอะ ก็แสดงว่ามีสติมาก มีสติอยู่เสมอจึงจำได้เยอะ

คุณจินต์ก็เลยสนใจว่า คุณ wideheart ทำอย่างไรจึงมีสติดีขนาดนั้น

 

ก็จริงจ้ะคุณซิพ..แต่คนเราก็มีสติกันทุกคนน่ะค่ะ จะมีมากมีน้อยก็แล้วแต่ใครจะนำมาเจริญสติให้เหมาะกับตัวเองในชีวิตประจำวัน อย่ามากเกินอย่าน้อยเกิน กลาง ๆอ่ะค่ะ<O</O
แต่อย่างไรขอฝากบทกลอนนี้ผ่านคุณซิพไปให้แม่กระต่ายป่าของไวด์ฮาร์ททีนะคะ ขอบคุณด้วยหัวใจ
<O</O
<O</O

กระต่ายป่าตัวจ้อย..​

กระต่ายน้อย..หลงป่า..มาหาข้า
ข้าจะพา..เจ้าไป..ในแดนฝัน
ร่วมทุกข์..ร่วมสุข..เป็นนิรันดร์
มหัศจรรย์..ตื่นตา..น่าภิรมย์ ​

กระต่ายเอย..ซุกตัว..ในอ้อมแขน<O</O
<O</O
ข้าทดแทน..ความรัก..ให้เจ้าสม<O</O
<O</O
มิต้องเอ่ย..วาจาใด..หมายคำคม<O</O
<O</O
ก็ชื่นชม..เจ้าอยู่แล้ว..แม่กระต่าย./ หมายจันทรา 21 พฤษภาคม 2552 โดย widheart<O</O

<?xml:namespace prefix = v /><v:shapetype class=inlineimg id=_x0000_t75 title="Tongue out" alt="" border="0" src="http://palungjit.org/images/smilies/tongue-smile.gif" smilieid="24" stroked="f" filled="f" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" v:shapetype o<>
[COLOR=#1f497d][FONT=Microsoft Sans Serif][COLOR=#1f497d][FONT=Microsoft Sans Serif][COLOR=#1f497d][FONT=Microsoft Sans Serif][COLOR=#1f497d][FONT=Microsoft Sans Serif][COLOR=#1f497d]<O</O[/COLOR][/FONT]
[/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR]
</v:shapetype>

 

แต่งกลอนได้พริ้วไหวมั่กๆ
แสดงว่าเป็นผู้มีอารมณ์สุนทรีย์ เป็นอย่างยิ่งค่ะ คุณwideheart ที่รัก​

ข้อมูลเยอะแระ มาพักฟังเพลงกันหน่อยน้า
แด่ ทุกความถึง....ค่ะ​

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=5-46Ffy1dqY"]YouTube - Selena - Dreaming of You lyrics[/ame]

 

พี่นักเขียน ที่รัก....ขา
คิดถึง ง่ะ...pity_pig

 

sorry.-.-.- My KEYBOARD had some problem } cannot type well
and K Jintawadee cannot login to this webpage too.
she giving so much miss & love to everyone .-

I have got mail from The writer yesterday.-.-
about some reader think :.-

สวัสดีครับ คุณนักเขียน (Writer)
ผมได้อ่านหนังสือของคุณ มาตั้งแต่เริ่มพิมพ์ใหม่ๆ ต้นปี 2007 ซึ่งเป็นช่วงหลังจากหนังสือ The secret กำลังประสบความสำเร็จพอดี ตอนนั้นผมอ่านแล้ว ตอนแรกก็รู้สึกได้ว่า เนื้อหาลึกซึ้งมาก แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนที่อ่านหนังสือมาเยอะ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ และโดยเฉพาะหนังสือด้านจิตวิญญาณ ผมรู้จัก Channeled ชื่อดังหลายคน เช่น Abraham หรือ Bartholomew จึงทำให้ผมได้กลิ่นว่า หนังสือชุดโนวาอนาลัยของคุณนั้น เป็นการแปลมาจากหนังสือภาษาอังกฤษเล่มใดเล่มหนึ่ง แต่ถ้าหากผมเข้าใจผิดก็ต้องขออภัยด้วย
แต่หากคุณจะแปลมาจากหนังสือภาษาอังกฤษอีกทอดหนึ่งจริง ผมหวังว่าคุณคงรู้ว่านั่นเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์
อย่างไรก็ดี ต้องขอขอบคุณที่นำความรู้ดังกล่าวมาถ่ายทอด และหากคุณเป็นChanneled จริง ผมหวังว่าคุณจะเปิดเผยตัวเองสักวัน เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ เหมือนอย่างที่ท่านอื่นๆก็ได้เปิดเผยตัวให้ผู้อ่านได้รู้จักและสัมผัสได้ด้วยกันทั้งนั้น
จุดมุ่งหมายของอีเมล์นี้ ด้วยหวังว่าจะมีโอกาสแลกเปลี่ยนความรู้ทางจิตวิญญาณกันต่อไปนะครับ

Best Regards


สวัสดีค่ะคุณ jack
ขอเรียกตนเองว่า พี่นักเขียนตามที่ผู้อ่านจำนวนมากตั้งให้
ขอบคุณที่เขียนมา และหวังว่าคงจะได้ข้อมูลความรู้ไม่มากก็น้อยจากหนังสือชุดนี้
หนังสือชุดนี้เขียนขึ้นจากความฝันทั้งหมด หากคุณ jack จะเชื่อว่าเป็นหนังสือแปล พี่นักเขียนก็ต้องขอความรู้ว่า ความฝันของพี่นักเขียนตรงกับหนังสือชุด 10 เล่มชุดใด
หากคุณ jack จะแนะนำให้พี่นักเขียนแสดงตัว ก็ต้องขอเรียนว่าไม่ได้ปิดบัง identity แต่อย่างใด เมื่อกลับไปเยี่ยมเมืองไทยปีที่แล้ว หัวหน้าห้องวิทย์ฯ คุณ Mead (คุณ watcharapon)ก็ได้จัด meeting และมีผู้อ่านจำนวนหนึ่งมาร่วมชุมนุมพบปะกันที่บ้านพักของคุณอาของพี่นักเขียน และได้ซักถามข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับหนังสือ ตลอดจนได้ปฏิบัติสมาธิร่วมกัน ตามแนวทางของท่านอาจารย์อนาลัย พี่นักเขียนได้ติดต่อกับผู้อ่านจำนวนมากทางกระทู้ e-mail ทางโทรศัพท์ และทาง Skype มาเป็นเวลากว่า 2 ปี โดยไม่ขาดสาย จนกลายเป็นญาติมิตรที่มีความรักและผูกพันธ์กันมากมาย
หากคุณ jack ต้องการพบปะหรือพูดคุยกับพี่นักเขียนเช่นเดียวกับผู้อ่านท่านอื่นๆ ซึ่งเป็นการพบปะเพื่อและเปลี่ยนประสบการณ์ และช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกันฉันญาติมิิตรทางจิตวิญญาณ เชิญติดต่อขอรายละเอียดได้ที่คุณ Mead หัวหน้าห้อง
ดัวยความปรารถนาดี
พี่นักเขียน

welcome K Jack to the Nova Analai's classroom krub +++
<CLASSROOM font krub:.-<>

 

วันนี้วันหยุด จินต์เลยมาที่ร้านเน็ต แหมเข้าได้ไม่มีปัญหาแฮะ ที่มีก็เพราะไม่ได้หยุดทุกวัน อีกทั้งวันหยุดชอบอยู่บ้านมากกว่า (กำลังจะบอกว่าเป็นแม่ศรีเรือน อิ อิ)

ต้องขอโทษคุณไวด์ฮาร์ดด้วยถ้าใช้คำพูดผิดไป ก็คืออย่างที่คุณไวดฮาร์ดแจ้งไว้น่ะค่ะ ต้องขอขอบคุณความรัก และ ความห่วงใยที่คุณมีให้จินต์ จินต์ไม่แปลกใจทำไมจึงรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกับคุณไวด์ฮาร์ทมากมายขนาดนี้ (อยากร้องเพลงแต่ปางก่อนมาก แต่หาคนร้องคู่ไม่ได้ เอาไปอีก 2 อิ อิ) นี่ถ้ามีโอกาสนั่งสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันคงจะดีไม่น้อย เพราะถูกใจจริง ๆ จินตวดีชอบเรียนรู้ทุกอย่าง และรับฟังทุกคำแนะนำมาประกอบกัน เวลาอ่านข้อความคุณไวด์ฮาร์ดเหมือนได้เจอครูบาอาจารย์อีกคนเลยค่ะ เหมือนได้เติมเต็มไอ้ที่เว้า ๆ แหว่ง ๆ ขาด ๆ หาย ๆไปบ้างน่ะค่ะ

จินตวดีเองตอนนี้กำลังสนุกอยู่กับการผสมสี คือเลือดศิลปินมันแรงอ่ะค่ะ บางทีใช้สีโน้นบ้าง สีนี้บ้าง พอวาดเสร็จก็เอามาดูทีนึง ว่ามันออกมาอย่างไร หรือไม่ลองเอามาผสมกันดู แล้วก็ดูผลลัพท์ของมัน แต่เชื่อแน่ว่าสักวันหนึ่ง (อาจใช้เวลาบ้าง ไม่เป็นไรเพราะทุกตัวตนเรียนรู้พร้อมกัน คนละสี) คงเรียนรู้ทุก ๆสีได้ครบถ้วนจนเห็นถึงส่วนดี ส่วนเสียของแต่ละสี และคงเลือกใช้ได้ถูกได้ควรเหมาะสมต่อไป

ในยุคที่ประเทศกำลังมีความแบ่งแยกไปตามสี จินต์เลยอารมณ์สุนทรีเอากลอนมาฝากค่ะ

ป.ล. ช่วงนี้ขออนุญาติหายตัวค่ะ ไว้คุณนักเขียนกลับมาเมื่อไร ค่อยคุยกันอีกครั้งนะคะ รักทุกคนค่ะ จุ๊บ ๆๆๆๆ คุณไวด์ฮาร์ดด้วยค่ะ


ไม่ว่าจะ สีใด ใช่แตกต่าง
สีขาวบ้าง แดงดำบ้าง ใช้ปัญหา
อยู่ที่จิต คิดให้เป็น เห็นสัญญา
เลือกแต่ส่วน ที่ดีมา ประกอบกัน

เราจะจับ ทุกสี ใส่จานสี
เลือกส่วนดี มาใช้ ให้สร้างสรรค์
เพราะแก่นแท้ ของทุกสี มีดีของมัน
อยู่ที่จิต จะรู้ทัน หรืออย่างไร

มนุษย์มี อำนาจ ในปัจจุบัน
อยู่ที่ท่าน จะเลือกใช้ ในทางไหน
ถ้าใช้ดี ก็ได้ดี มีกำไร
ถ้าใช้ร้าย ก็ได้ร้าย กลับสู่ตน

อันตัวเรา เลือกศึกษา สายความฝัน
ใช้ธรรมมะ ประกอบกัน ไม่หวั่นผล
เรียนรู้เพื่อ เป็นบันได ฝึกใจตน
เพราะเหตุผล ของทุกสี อยู่ที่เดียว

จินตวดี รักทุกคนจ้า 21/05/52

 

สวัสดีครับทุกคนเลย งืมมมม ช่วงนี่สมาชิกหายหน้าหายตา แต่ผมไม่ได้หายไปไหน
แอบมาดูทุกวันแหละ ไม่ได้ค่อยมาถามเพราะมัวแต่อ่านๆ อ่านจบรอบเดียวเอง

ยืมคำพูดของพี่นักเขียนหน่อย "ความรู้มั่นคงและไม่หวั่นไหว" นี่ไงคือคำตอบที่ไม่ต้องถาม
ความรู้สึกเป็นสัมผัสที่หก สัมผัสภายใน อะไรอีกน้า ฯลฯ เป็นการรับรู้โดยตรงจากจิตวิญญาณสู่จิตวิญญาณ
เมื่อผมอ่านหนังสือของอาจารย์ อนาลัย ความรู้จะปรากฏขึ้นมาเอง ในความรู้สึกนึกคิด อารมณ์
เป็นสิ่งที่แจ้งชัด จนปฏิเสธไม่ได้ และผมรู้ว่านั่นคือความรู้
ไม่นานมานี้ผมเจอกับเพื่อนคนหนึ่งโดยบังเอิญ (ไม่มีความบังเอิญในจักรวาลหรอกน่า) เธออ่านหนังสือ
(อะไรน้า)เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน เธอแบ่งปันเรื่องพระอานนท์กับพระพุทธเจ้า จำได้ว่า ****พระพุทธเจ้าถามพระอานนท์ว่า
"อานนท์วันหนึ่งเธอนึกถึงความตายวันระกี่รอบ" พระอานนท์ก็ตอบว่า "วันละหลายๆรอบ" แล้วพระเจ้าก็พูดว่า "อานนท์เธอยังประมาทอยู่
เราคิดถึงความตายทุกขณะจิต" (****ประมาณนี่แหละ) เธอไม่ได้บอกอะไรตอนนั้นยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอส่งสารอะไรมาให้ผม
ผมจึงไปลองทำดูแว็บเดี๋ยวเท่านั้นเอง ผมจึงรู้ว่าเธอนำอะไรมา และก็รู้ว่าพระพุทธเจ้าสอนอะไร

ผมจึงอยากถามว่า อารมณ์ปลงเป็นความรู้หรือไม่ ????

ดีใจที่ได้มาพบกับทุกคน ที่นี่เดี๋ยวนี้ ขอบคุณสำหรับสารดีๆ ที่คนใจดีๆนำมา

 

สัญชาติญาณ..และรางสังหรณ์
<O</O
<O</O
เมื่อคืน net ล่ม ขอกล่าวคำลงท้ายมาขึ้นต้นเพื่อให้เพื่อนสมาชิกและท่านผู้แวะอ่านที่รักมาร่วมไปในฝันกับไวด์ฮาร์ทซึ่งไม่รู้ว่าจะฝันหรือไม่ฝันเชิญไว้ก่อน เลยนอนแต่หัวดึกเที่ยงคืน หลับฝัน..สองป้าหลานนัดกันมาพบกันที่ที่แห่งหนึ่งเป็นบ้านหลังใหญ่ซึ่งเหมือนคุ้นเคยมาก่อน..ฉันรอหลานอยู่ข้างล่างหน้าบ้านหลานสาวกำลังเดินมาอย่างฉับ ๆ ถึงฉัน จูงมือกันจะขึ้นไปชั้นบนสุด หลานถอดร้องเท้าหิ้วขึ้นไปด้วยรออยู่ข้างบนแล้ว ส่วนฉันยังช้า ๆ อยู่ชอบสอดสายตาไปตามนิสัยมือซ้ายหิ้วรองเท้า ลำตัวแตะขอบบันได มือขวายึดราวไว้ดึงตัวขึ้น(เหมือนอย่างเด็กเล่นขึ้นบันได) ยังไม่ถึงชั้นบนสุดดี ชะโงกหน้าก้มลงมาเห็นห้องข้างล่างเปิดประตูอยู่ แต่เอ๊ะ! ทำไมมีคนนอนอยู่ในห้องเต็มไปหมดแล้วก็เงียบด้วยไม่มีเสียง ฉันเห็นผิดสังเกตก็รีบลงไปดูคนจากที่ไหนไม่รู้นอนหลับทับ ๆ กันไม่เป็นระเบียบ ในใจบอกเหมือนถูกวางยาสลบ มีผู้หญิงคนหนึ่งสลึมสลือกึ่งสติชันกายจะลุกนั่ง เท่านั้นแหละ ใจหายวาบ! หลาน! ผลึง!ถึงชั้นบนสุดทันที ตกใจชั่วแว็บ พร้อมกับไม้กวาดด้ามยาวปลายแข็งเป็นแฉก ๆไม่รู้ไม่เห็นได้มายังไง ไม่พิจารณาหน้ามันแล้ว ทิ่มไปที่อกชายร่างสูงเตอะกำลังดึงลากหลานที่นอนตัวงอมาตรงระเบียงช่องลมทางบันไดขึ้นลง ได้ผลมันปล่อยสองมือรับปลายด้ามแฉกแต่ไม่ทันฉัน ดึงกลับอีกทีกระแทกแรงซ้ำมันจับไว้ ไม้กวาดเดี๋ยวมันหดมันสั้นมันขยายยาวสู้กันอย่างเอาตาย ขณะที่สู้กันนี้ภาพหลานสาวคนโตเข้ามาในมโนภาพกำลังมาช่วยน้องสาวด้วยฝีเท้ารีบเร่งราวกับเธอมีรางสังหรณ์เช่นกัน จนฉันได้จังหวะไม้ยื่นยาวสุดพอดี โหมแรงสุดตัวไปข้างหน้าปะทะเข้าใส่ที่ตัวมันกระเด็นลอยออกไปข้างนอกบ้าน ตกอยู่ในกลุ่มพวกมันมากันหลายคนคอยอยู่ ทันทีทันใดตามมันไปด้วยอารมณ์ครุกรุ่นอยู่ ตัวฉันชะงักถูกขวางไว้จากนางยักษ์อ้วนมหึคางยานเป็นชั้นไม่เห็นคอชุดกระโปรงยาวทั้งชุดสีแดงแจ๊ดแจ๋ พูดยิงฟันลอยหน้าไกล่เกลี่ยว่าอย่าเอาเรื่อง ฉันไม่พูดไม่ตอบใช่ว่าจะไม่เอาเรื่อง หากแต่ฉันเป็นห่วงหลาน สะบัดพรึดรีบขึ้นไปชั้นบนเห็นหลานสาวคนโตกำลังประคองน้องสาวฉันถามว่าเป็นไรหรือเปล่า หลานคนโตตอบแทนว่าไอ้บ้ามันชกท้องจุก ถ้ามาช่วยไม่ทันคงแย่ โชคดีหลานฉันปลอดภัยไม่เป็นไรมาก./ตื่นเต้นเร้าใจไหวพริบปฏิภาณ ขอฝันร้ายจงกลายเป็นดี คุณพระคุ้มครอง (มีฝันต่ออีกเรื่องหนึ่งแต่ติดไว้ก่อนเพราะเรื่องนี้ต้องใช้ทักษะบรรยายมากกว่าเรื่องนี้อีกหลายเท่า เหมือนฝันมันท้าทายเรายังไงไม่รู้ แต่หนุกดี.. และยังไม่ได้เล่าเรื่องที่ติดค้างไว้ในฝันหัวข้อ วัตถุ..อันตราย รอก่อนนะเพื่อนสมาชิกและผู้ท่านผู้แวะอ่านคนดี.. เวลามีว่างแต่เหมือนไม่ค่อยว่าง ทำอะไรไม่ร้อนรนฝึกฝนพอได้ที่ ทำอะไร ๆ ก็สไตล์ไวด์ฮาร์ท..อ่ะค้า..ขอบคุณค่ะ)<O</O

 

to คุณ jackนะครับ
จริงๆก็มีหนังสืออยู่บางเล่มนะครับที่เขียนคล้ายๆของอาจารย์โนวาอนาลัยเลย อย่างที่แปลในไทยก็มีเรื่องคัมภีร์สมใจนึก ซึ่งตอนนั้นยืมมาอ่านพบว่าเนื้อหาส่วนใหญ่แทบจะเหมือนของคุณพี่นักเขียนเลยไม่ว่าจะเรื่องสัญญาระหว่างจิตวิญญาณและหลายๆเนื้อหาทั้งเล่ม
แต่ผมคิดว่าคุณพี่นักเขียนไม่ได้ก็อบงานของเค้าหรอกนะครับแต่ทว่าคุณพี่นักเขียนแปลมาจากความฝันซึ่งความรู้เหล่านั้นเป็นสากลซึ่งใครจะดึงเอาออกมาก็ได้ แต่ไม่ว่ายังไงหนังสือของพี่นักเขียนก็มีหลายๆเนื้อหาที่ไม่เหมือนของใครนะครับ

 

ยินดีต้อนรับคุณ jack นะครับ ;aa44
คุณ jack ศึกษามาเยอะ มาเล่าสู่กันฟังให้เพื่อนๆห้องวิทย์ฟังบ้างนะครับ จะได้ช่วยกันขยายมุมมอง อันจะช่วยกันเปลี่ยนความเชื่อเป็นความรู้ได้ในที่สุดครับ


หนังสือที่พี่นักเขียน รับสื่อผ่านความฝันจากท่าน อ.โนวา อนาลัย มา
ถ้าลองอ่าน และพิจารณาดูแล้ว จะเห็นได้ว่า ความรู้ค่อนข้างเป็นสากล
ความรู้ที่เป็นสากล หากอธิบายจากผู้ที่เข้าถึงความรู้สากลได้เช่นกัน ไม่ว่าจะอธิบายด้วยภาษาอะไร ในแง่มุมใด ก็ย่อมจะสื่อความหมายถึงความรู้องค์รวมที่เป็นสิ่งเดียวกัน


และผมเชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่า ความรู้ที่เป็นสากลเหล่านี้ พี่นักเขียนได้รับผ่านช่องทางความฝันอย่างแน่นอนที่สุดครับ


จากการที่ผม รวมทั้งเพื่อนๆห้องวิทย์หลายๆท่าน ได้ให้พี่นักเขียน ช่วยฝันบุคลิกภาพให้ โดยที่ไม่รู้จัก และไม่เคยพบกันมาก่อน

รวมถึงวิธีการแก้ไขปัญหาต่างๆ ซึ่งข้อมูลที่ได้รับมา ล้วนตอบโจทย์ให้แต่ละคนได้เป็นอย่างดี


และจากการอ่านหนังสือชุดนี้ รู้สึกว่ามุมมองหลายๆอย่างเปลี่ยนไป และสามารถนำความรู้เหล่านี้มาใช้ประโยชน์ได้จริงอย่างเป็นรูปธรรม


จึงไม่มีข้อสงสัยในการรับสื่อของพี่นักเขียน และความรู้ในหนังสือแต่ประการใด เว้นแต่จะมีบางส่วน ที่ยังไม่เข้าใจ และยังไม่ได้ทดลอง ซึ่งคงต้องศึกษา และทดลองต่อไปเรื่อยๆครับ ;aa13

 

;36

ความรู้ที่เป็นสากลย่อมจะมีอะไรที่ตรงกันนะครับ
เพียงแต่ถูกถ่ายทอดออกมาตามบุคลิกของแต่ละท่านไป
พี่นักเขียนเล่าให้ฟังว่ามาอ่านเล่มอื่นๆทีหลัง เพราะมีคนรู้จักเอาหนังสือมาให้อ่าน
เค้าก็คงรู้สึกเหมือนคุณ jack คือเห็นว่ามีความคล้ายคลึงกันอยู่

เนื้อหาจาก Abraham โดยรวมชัดเจนดีมาก สาระและเนื้อหาก็สอดคล้องกันมากด้วย
วันนี้เปิดมาเจอหน้านึงเกี่ยวกับความฝันพอดีเลย
เค้าบอกว่า ในสภาวะของความฝันที่สะท้อนความรู้สึกของเรานั้น..
มีค่าอย่างมหาศาลต่อการช่วยให้เราเข้าใจว่า "เราอยู่ตรงไหนในกระบวนการสร้าง?"
ถ้าเราอยากให้สิ่งนั้นปรากฎขึ้น ก็ระลึกถึงฝันนั้นเพิ่อดึงดูดมันเข้ามาสู่ประสบการณ์จริง
แต่ถ้าไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น ก็ตัดสินใจใหม่และเปลื่ยนทิศทางความคิดเหล่านั้นทันทีหลังจากที่มันปรากฎขึ้น
พยายามพลิกมันให้ให้กลายเป็นสิ่งที่เราต้องการอย่างแท้จริงได้เช่นกัน

ถ้าอธิบายแบบพี่นักเขียนฯก็ประมาณว่า ความฝันนั้นเป็นเหมือน "แบบพิมพ์เขียว" ที่กำลังก่อตัวขึ้นจากอารมณ์-ความรู้สึกนึกคิด-จินตนาการของเราและความรู้จากจิตวิญญาณล้วนๆ
และเราสามารถดึงเอาสาระสำคัญ ณ จุดนั้นมาสร้างสรรค์ในยามตื่นให้ดำเนินไปบนเส้นทางเลือกต่างๆในปัจจุบันได้

เมื่อเราตื่นขึ้นและเราคิดถึงความฝันนั้น ความคิดและความรู้สึกจากความฝันเหล่านั้นจะส่งผลต่อการสร้างของเราในอนาคตไม่มากก็น้อย

ตอนนี้ก็เลือกจะจดจำความฝันที่เรารู้สึกว่ามันมีความสำคัญเท่านั้น
ถ้าจดบันทึกไว้ด้วยอาจเห็นความสัมพันธ์และความเปลื่ยนแปลงอีกด้วย

"สติ" จะเป็นตัวช่วยที่สำคัญมากๆ ในการตามรู้ ตามดูเข้าไปในทุกๆการเคลื่อนไหวทั้งยามตื่น-ยามหลับ ปล่อยให้ตัวเองทำหน้าที่ปลดปล่อยพลังงานที่แท้จริงและทำงานสร้างสรรค์อย่างสุดเหวี่ยวไปเลยครับ +

(เอ่อ..อยู่ดีๆ keyboard ก็ใช้งานได้ปกติแล้ว..ไม่ต้องซื้อใหม่ อิอิ)

 

ขอเล่าฝันเรื่องใหม่ต่อจากเรื่องแรกค่ะ (สัญชาติญาณ..และรางสังหรณ์)<O</O
<O</O

ภาพตัดมาที่เทพบุตรสุดรักกำลังรอฉันอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ฉันเห็นเขาแล้วก็จะเดินเข้าไปหา แต่ต้องหยุดยืนดูเพราะหญิงสาวคนหนึ่งรูปร่างบอบบางได้สัดส่วนผมดำเป็นคลื่นยาวกลางหลังด้วยเสื้อแขนยาวสีขาวปลายบานเล็กน้อยกลมกลืนกับกางเกงขายาวที่เธอสวมใส่ ยืนค้ำหัวเขาอยู่หันหลังมาทางฉันแนะนำตัวเองกับเขาว่าเป็นนักเขียนหนังสือฉบับหนึ่งโดยฉันจับความรู้สึกจากยอดรักนั้นเองว่าหล่อนเป็นใคร กำลังทำอะไรพยายามทอดสะพานยั่วยวนเชิญชวน เขากล่าวขอบคุณเธออย่างสุภาพบุรุษ พร้อมบอกเขาก็เป็นแฟนที่ชอบอ่านคอลัมส์และติดตามเรื่องที่หล่อนเขียนอยู่ด้วยคนหนึ่ง แต่เขามีเจ้าหัวใจแล้วมีรักเดียวอย่างมั่นคง และปฏิเสธหล่อนอีกครั้งอย่างสิ้นเชิง ฉันงี้หัวใจรับสื่อพองวาบจากความรู้สึกที่เขากล่าวเสร็จ แล้วสุดที่รักก็วางเฉยไม่พูดอะไรอีก แต่ฉันยังไม่เห็นหน้าเธอว่าสวยขนาดไหน ดูจากกริยาอาการหล่อนคงงอนค้อนควักหันหน้ามาทางฉัน ชัดสวยมาก ๆ แต่ใบหน้าวงงามรูปไข่ของเธอกลับอยู่ในทีวีจอใหญ่กำลังโฆษณาหนังสือที่เธอเขียน ทั้งเต็มใบหน้าและด้านเสี้ยวภาพให้เห็นสลับกัน โหนกแก้มหนั่นเนื้อขาวนวล รูปคางมนเป็นกระเปาะน้อย ๆ นัยน์ตาหวานฉ่ำ ขนตาเป็นแผงอ่อนช้อย เอียงหน้าเอียงตายิ้มไปมา ใต้ล่างมีตัวหนังสือวิ่งรอบเปลี่ยนเป็นบรรทัด ๆ ภาพทีวีหายไป....ฯลฯ/(ยังมีภาพเธออีก มาในทรงผมใหม่แต่ไม่ได้อยู่ในจอทีวีเป็นทรงผมประหลาด ๆ ยากส์..ยาก..ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ก็เลยไม่สามารถบรรยาความรู้สึกข้ามตอนไปได้..ต้องขออภัยค่ะ)<O</O

 

ขออนุญาติร่วมแสดงความเห็น สักนิดนะคะ สำหรับ หนังสือชุดนี้

ก่อนหน้าที่เดรดจะได้หนังสือทั้ง 10 ชุดนี้มา
เดรดเคยอ่านเล่มแรก คือ "ธรรมชาติของชาติภพ"ประมาณ ปี 2005
ก่อนหน้านั้น เดรดก็อ่านหนังสือ แนว ธรรมะและปรัชญา มานานพอควร หลายแนว
จนมาเจอหนังสือเล่มนี้ ตอนนั้น มันอยู่ในหมวดของจิตวิทยา ซึ่งจะวางอยู่กับพวกหนังสือแปลต่างๆ
ที่เป็นลักษณะ How To พอลองอ่านคำนำ เดรดตัดสินใจซื้อเลย(ซื้อหนังสือทุกชนิดอยู่แล้วค่ะ ถ้าถูกใจ)

เดรดรู้สึกว่า หนังสือเล่มนี้ มันแปลกไปจากเล่มอื่นๆ ทั้งสำนวน และเนื้อเรื่อง
ซื้อด้วยความประหลาดใจ ว่า หนังสือเล่มนี้ต้องการจะสื่ออะไร
อ่านจบรอบที่หนึ่ง ก็ยังไม่เก็ทเท่าไหร่นัก แต่รู้สึกอะไรบางอย่าง มันแตกโพล๊ะ อยู่ในความรู้สึก
มันเป็นความรู้สึกอิสระ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มันหลุดกรอบต่างๆที่เคยรู้มา

คำว่า"จิตวิญญาณ" เดรดเคยได้ยิน ได้ฟังมา แต่ ความรู้สึกมันต่างไป กับหนังสือเล่มนี้
ในหนังสือ บอกมีเรื่องราวอีก 9 เล่ม เดรดก็ควานหา แต่ไม่เจอ
หลังจากนั้น เกือบ 2 ปี มาเจอโดยบังเอิญ ในเวบไซด์หนึ่ง

ก็ไปเซิร์จหา จนพบเวบฯของพี่นักเขียน ตอนแรก ก็ อึ้งที่ว่า พี่เค้าได้รับข้อมูลมาทางฝัน
เดรดเป็นคนที่ ไม่เคยจำฝันได้เลย และไม่สนใจด้วยซ้ำ เลยยิ่ง งงเข้าไปใหญ่
แต่ก็ตัดสินใจเขียน e-mail ไปสอบถาม และได้หนังสือจนครบ
พี่นักเขียน ให้เดรดมาที่ห้องวิทย์นี้ เพื่อมาสนทนา แลกเปลี่ยนกัน เดรดเริ่มเข้ามาอ่านอยู่เงียบๆ เกือบ 1 ปี
จนพอจะเข้าใจ บทสนทนา และวัตถุประสงค์ ของกระทู้นี้ จึงสมัครเป็นสมาชิกเข้ามา
โดยยัง e-mail กับ พี่นักเขียน อย่างต่อเนื่องมาตลอด

พี่นักเขียน มิได้ ปิดบัง ข้อมูลส่วนตัวใดๆเลย เราคุยกัน แม้กระทั่งเรื่องส่วนตัว
และพี่นักเขียน ก็บอกเสมอว่า พี่นักเขียนก็เป็นเพียง ล่าม และเลขาเท่านั้น
ข้อมูลความรู้เหล่านี้ ถ่ายทอดมาสู่ พี่นักเขียนผ่านช่องทางฝัน
พี่นักเขียน เป็นผู้ส่งสาร เหมือนกับ ครุทางจิตวิญญาณ อื่นๆ ที่ได้รับการถ่ายทอดข้อมูลมา

ตอนนี้เดรดไม่สนใจแล้วว่า พี่นักเขียน จะได้รับสาร มาจากทางไหน และเป็นใคร
เพราะสิ่งที่เดรดได้รับจากพี่นักเขียน มันมากกว่า ข้อมูลความรู้ ทั้งหมด ทั้งมวล
นั่นคือ"ความรักค่ะ"

และเดรดเชื่อว่า ข้อมูลความรู้ ที่เราจะได้รับนั้น ไม่ว่าจะมาจากช่องทางใด
ไม่ได้สำคัญ เพราะที่มา หรือ ผู้ให้มา แต่สำคัญว่า มันทำให้เราได้รับอะไร มากกว่าค่ะ

 

ไม่ได้ มาตอบคำถามนะคะ มาคุยด้วยเฉยๆ

อารมณ์ ปลง ก็น่าจะเป็น การปล่อยวางนะ...เดรดว่า
การปล่อยวาง เป็น การยอมรับอย่างมีเหตุ มีผล ไม่ดึงดัน Let it be
การระลึกถึงความตาย ก็เหมือนการเจริญสติ วิธีหนึ่ง ที่สมควรต้องทำทุกขณะจิต

ความตาย อยู่ภายใต้กฎของไตรลักษณ์ เป็นความจริงที่ไม่มีใครรอดพ้น
ซึ่งเป็นการระลึกถึงความเป็นจริงอยู่เสมอๆ ก็เท่ากับ เจริญสติ เสมอๆ
การปลง หรือ การปล่อยวาง อย่างมีสติ
ก็น่าจะถือว่าเป็นความรู้ได้ นะคะ ถ้ามันก่อให้เกิดความเข้าใจ ในชีวิต

แต่ถ้าเป็นการปล่อยวาง อย่างไม่มีสติ ที่ไม่ถูกไม่ควร
มันจะกลายเป็น การสร้างความทุกข์ ให้กับตนเองหรือเปล่า
แบบ ซังกะตาย ในชีวิต ไม่พอใจ ไม่สมหวัง ไม่ได้ดั่งใจ ฯลฯ
แล้วก็มาพูดปลอบ กันเรื่อยๆว่า "ปลงซะเถอะ" แต่ใจมันไม่อยากปลงอะ

ที่สำคัญ เดรดว่า ไปๆ มาๆ ก็ไม่พ้นคำว่า "สติ" อีกแล้วนั่นเอง

ความเห็นส่วนตัวนะคะ...ถ้าเข้าใจอะไร ผิดไป
ขอน้อมรับคำแนะนำจากผู้รู้ ท่านอื่นๆด้วยค่ะ ปัญญายังน้อยอยู่มากค่ะ

 

จักรยาน..กับมอเตอร์ไซด์
<O</O
<O</O
เมื่อคืนหลับ..ฝันว่าเพื่อนเก่า ๆ ที่จากกันไปนานมาก มารวมกลุ่มกันแต่ไม่เห็นคนทั้งหมด มีผู้ชายคนหนึ่งห่างจากกลุ่มเพื่อนยืนข้างจักรยานจับแฮนด์อยู่ซึ่งฉันไม่เคยรู้จักและไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนท่าทางเงียบ ๆ หงิม ๆ ใส่เสื้อยืดสีดำแขนสั้นมีรูปภาพสัญลักษณ์ภาพทั่วไปอยู่กลางหน้าอกเสื้อกางเกงฉันเห็นเป็นสีดำเหมือนเสื้อ รูปร่างเขาสูงสันทัด ผิวเนื้อดำแดงค่อนข้างดำมากกว่า รูปหน้าออกจะสี่เหลี่ยม คางเป็นสัน ยิ้มให้ฉันอาย ๆ เห็นฟันหน้าสองซี่ฟันไม่มี(ฟันหลอ) ต้องการเลือกผู้หญิงในกลุ่มเพื่อนมาเป็นคู่ชีวิตจริงๆ (มองไม่เห็นผู้หญิง) เขาอยากได้ผู้หญิงสวยแต่เขากลัวว่าผู้หญิงคงไม่เอาเขาก็ไม่กล้าเลือกเราสื่อกันในใจแบบนี้ ฉันรู้สึกสงสารเขา..ช่างอาภัพเสียจริง ฉันสื่อกับเขาอีกถ้าไม่กล้าเลือกใครก็เลือกฉันก็ได้ฉันไม่สวยแต่ใจดี(ไปเสนอตัวให้เขาอีก อิ อิ อี้..) คราวนี้เขาพูดออกมาแล้ว..ให้ฉันนั่งซ้อนท้ายจักรยานฉันถามว่าจะพาไปไหนเขาบอกเราจะไปฉลองกันที่ภัตตาคารหรูที่ดอนเมือง ฉันพูดว่าขี่จักรยานเนี่ยนะไปถึงดอนเมือง บอกกลับว่าไม่ใช่เดี๋ยวจะไปเปลี่ยนเป็นรถมอเตอร์ไซด์ หือ../
<O</O
<O</O
นั่งพิมพ์อยู่นี่พิมพ์ไปยิ้มไปหัวเราะตัวเองค่ะ แต่ยังมีสติอยู่นะค่ะเพื่อนสมาชิกและท่านแวะอ่าน ขอบคุณเป็นพิเศษค่ะ<O</O

 

กำลังสนุกเลยค่ะ ต่อเลย ต่อเลย
อือ...ฝัน ทั้งสองเรื่อง อารมณ์ คล้ายๆกันนะ...ลองตีความดูซิคะ
เดรดว่า คุณ wideheart ทำได้แล้วละ นะ นะ

ขอ ซัก 3 ช๊อต ไม่ค่อยมีเวลาโพส...ไปแระ
ทำกระทู้เค้ารกไปหมดแระ....

 

คุณเดรดที่รักจ๋า..ทำไมเดาใจไวด์ฮาร์ทเก่งจัง..ไวด์ฮาร์ทลงเรื่องใหม่ต่อจากเมื่อกี่ ยังไม่เห็นโพสต์นี้เลยด้วยซ้ำ พอลงเรื่องเสร็จ Logout ก็มาเจอโพสต์ของคุณเดรดนี่แหละว่า ต่อเลย ต่อเลย ยอดจริง ๆ..พูดจริงนะเนี่ย

 

ดีใจที่คุณ brotherpray ได้รับประโยชน์จากกระทู้นี้ครับ
มีอะไรก็เข้ามาพูดคุยกันอย่างน้อยก็เป็นการขยายมุมมองและความรู้ของแต่ละคนออกไปได้ไม่สิ้นสุดครับ

ส่วนคำว่า"ปลง" นี่เมื่อก่อนก็เข้าใจว่าเป็นการวางเฉย-วางใจให้นิ่งต่อเรื่องราวที่เข้ามากระทบ ไม่รู้สึกยินดี-ไม่ตื่นเต้น-ไม่สะเทือนตามไปด้วย เพราะรู้ว่ามันเป็นของมันเช่นนั้นเองเป็นธรรมชาติ..

แต่กระบวนการปลงนี่น่าจะเป็นการยกระดับการสั่นสะเทือนในระดับที่สูงมากๆ (จนดูเหมือนไม่สั่นสะเทือน) เหมือนการอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เรามองเห็นอย่างเข้าใจ เป็นความปิติ-ชื่นชมยินดี พิจารณาว่ามันช่างวิเศษงดงาม มีประโยชน์ก็ยังได้ เป็นความรู้สึกใน่แง่บวกแล้วจะทำให้การเชื่อมโยงของเรากับพลังงานต้นกำเนิดยิ่งแข็งแกร่งขึ้น และเป็นการรักษาความถี่ให้เข้าคู่กันกับตัวตนภายในหรือจิตวิญญาณของเรานั่นล่ะครับ

การที่เราสำนึกหรือตระหนักถึงอารมณ์ของจิตวิญญาณได้ ถือเป็นความรู้ที่เกิดขึ้นจากภายใน..
อารมณ์ปลงน่าจะเป็นการฝึกฝนเพื่อจะค้นพบและเปิดประตูสู่ความรู้นะครับ

ท่านอื่นๆเห็นว่าไง มาช่วยกันหน่อย
ระหว่างรอพี่นักเขียนฯกำลังทำภาระกิจสำคัญอยู่
เร็วๆนี้พี่เค้าจะมาช่วยขยายความให้อย่างแน่นอน



อ้อ...คุณ Wideheart ก็เล่าฝันได้สนุกเหลือหลายจริงๆเลย อ่านไปยิ้มไป
ต้องไปหุบยิ้มก่อนหล่ะคับ..

 

แหม... ภาพนี้ ถ้าเปลี่ยนจากเชื่อกเป็น ริบบิ้นสีฟ้าเหลือบขาว เส้นประมาณแค่พอเหยียบเดินไปได้ แล้ว ผู้หญิงในภาพคือ สงบ ตัวประกอบใช่หมดเลย(แต่ผู้ชายไม่ดำขนาดนี้นะ 55) ขาด ..ผู้หญิงใส่ชุดสีขาวยืนรออยู่เบื้องล่าง โห... ใช่เลยค่ะ ฝันของสงบเมื่อคืน