ถ้าพระสงฆ์หรือคนมีบุญมากๆเเผ่เมตตาให้สัมพเวสีเเล้วเขาจะหลุดจากตรงนั้นได้เลยไหมครับ ?

สัมภเวสี ก็คือ แสวงหาที่เกิด
เพราะว่าเขาตายด้วยอำนาจของ อุปฆาตกรรม คือตายเมื่อยังไม่สิ้นอายุขัย ดังนั้นเขาต้องรอจนกว่าจะหมดอายุขัยที่แท้จริงของเขาก่อนถึงจะไปรับผลกรรมดี-กรรมชั่ว ที่เขาทำมาได้อีกที

ดังนั้นเมื่อถามว่าถ้าพระสงฆ์หรือว่าผู้ที่มีบุญมากๆ แผ่เมตตาให้เขา เขาจะหลุดจากตรงนั้นเลยไหม?
อันนี้ต้องขอตอบว่า ตามที่ได้ศึกษามา ถึงแม้เราจะช่วยแผ่เมตตารึทำบุญให้พวกสัมภเวสีไปนั้น เขายังไม่หลุดจากตรงนั้นหรอกครับ ต้องรอจนกว่าจะหมดอายุขัยที่แท้จริงก่อน แต่ด้วยผลบุญที่เราทำให้และแผ่เมตตาไปนั้นย่อมทำให้พวกสัมพเวสี มีความสุขกาย สบายมากกว่าแต่ก่อน มีร่างกายที่ดีไม่หิวโหย เมื่อตายแล้วก็จะไปถึงด้านของสวรรค์ก่อน..


ผมได้คัดลอกบทความประโยคหนึ่งของหลวงพ่อฤาษีลิงดำมาท่อนหนึ่งนะครับ
ถ้าญาติของเราตาย ตายด้วยอำนาจของ “ อุปฆาตกรรม” คือไม่สิ้นอายุ ฟ้าผ่าตาย สุนัขกัดตาย มดกัดตาย ยุงกัดตาย คลอดบุตรตาย ถูกฆ่าตาย ถูกยิงตาย รถชนตาย แต่ก็ไม่แน่นักนะ บรรดาพวกนี้ถึงอายุขัยก็มี แต่ก็เผื่อเหนียวไว้ก่อน สมมติว่าเขาเป็น สัมภเวสี พอตายไปแล้วไม่ต้องทำบุญมาก ทำบุญให้ได้บุญชัด ๆ หาอาหารชนิดที่ไม่มีบาป เอาผ้าไตรมา 1 ไตร และเอาพระพุทธรูปมา1 องค์ นิมนต์พระมารับสังฆทานที่บ้าน ทำกันเงียบๆ อย่ามีเหล้ายาปลาปิ้ง อย่าทุบแม้แต่ไข่สักลูกหนึ่ง เมื่อทำบุญเสร็จ ก็อุทิศส่วนกุศลให้เฉพาะคนที่ตาย ไม่ให้ใครทั้งหมด ถ้าทำอย่างนี้ละท่านพวกนี้จะมีความสุข ได้รับผลบุญทันที มีความผ่องใส มีความอิ่มเอิบ เมื่อเข้าถึงอายุขัยเมื่อใด ก็เป็นอันว่าพวกนี้จะไปถึงด้านของสวรรค์ก่อน..

 

ใจถึงพระ ขอบารมีพระ แผ่ไปได้ทุกแห่ง จ้า

 

เราๆก็ทำกันได้ แต่อาจจะไม่ใช่ในทันที เราอุทิศส่วนกุศลให้พวกเขาทุกวันๆๆ ทำอยู่หลายเดือน จนเมื่อหนึ่งในนั้นได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่า ยังแวะมาขอบคุณเราเลย แม้แต่สัตว์ที่ตายในบริเวณบ้านก็ได้รับจ๊ะ ทั้งหมดนี้เป็นการยืนยันว่าบุญกุศล ความดีทั้งหลายที่ทำไป ไม่ได้สูญเปล่าเลย และภพภูมิต่างๆมีจริง ชีวิตหลังความตายมีจริง ไม่ได้ตายแล้วสูญ ทำบุญไปสูญเปล่า อย่างที่คนบางพวกพยายามจะบอกเลยจ๊ะ

 

ตามที่พระอภิธรรมอธิบายไว้ มีปรทัตูปชีวกเปรต เท่านั้นที่สามารถรับส่วนบุญจากการอุทิศได้
เช่นบรรดาญาติ พระเจ้าพิมพิสาร เป็นต้น

หากไม่รู้ ก็สามารถแผ่เมตตาไปเรื่อย ๆ พลังงานนั้นไม่หายไปไหน
เหมือนส่งสิ่งของทางไปรษณีย์ ยังไปไม่ถึง
แต่บุญกำลังเดินทางไป อาจต้องรอจนกว่าให้ถึงตู้หน้าบ้านเสียก่อนจึงรับไปได้
พลังบุญของพระอริยสงฆ์อาจมีมากกว่าปุถุชน อาจไปถึงผู้รับเร็วกว่าก็เป็นได้
เหมือนระบบไปรษณีย์EMS

 

ถ้าถามผม ผมจะบอกว่า ถ้าบารมีของพระองค์นั้น หรือองค์ใดๆ ก็ตาม
ท่านฯ ๆ แต่ละองค์จะมีบารมีที่ไม่เหมือนกัน แต่ถ้าอยู่ในระดับ"ฌาณบารมีแก่กล้า"
ด้วย "ฐานะของผู้ทรงศีลที่บริสุทธิ์ เต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตา กรุณา"
ท่านฯ ๆ หรือพระองค์นั้น ๆ ท่านฯสามารถทำได้อยู่แล้ว แบบที่ไม่ต้องสงสัย

คิดง่ายๆ ก็คือ แบบว่า"ผู้ทรงศีล มากด้วยฌาณแก่กล้ามาเมตตา กรุณาถึง ณ ที่นั้นๆ "
แต่เท่าที่ผมได้เห็นมาก่อน ส่วนใหญ่จะเป็น "พระ"ซะมากกว่า ที่จะเป็น"ฆาราวาส"ครับ
เพราะอย่าลืมว่า "ผู้ทรงศีล ที่มากด้วยฌาณบารมีแก่กล้า" จะต้องเป็น"พระ"เท่านั้น
ตามเหตุและผล ของผู้ทรงศีลบริสุทธิ์ ทั้งกาย วาจา และใจ ครับ