เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

สวัสดีครับ ผมกับเพื่อนผู้หญิง
ไปหาอาจารย์ที่บูธ เมื่อบ่ายวันเสาร์ครับ
ไม่ทราบว่าอาจารย์จำได้ปล่าว

ที่อาจารย์ดูให้ มีประโยชน์มากๆเลย
โดยเฉพาะเพื่อนผม เค้ามีพลังภายใน ตั้ง 220 เมตร
เค้าอยากฝึกฝนพลังเพื่อใช้ประโยชน์ได้อีก


ว่างๆ เดี๋ยวผมกับเพื่อนขอไปหาอาจารย์อีก
เพื่อขอคำแนะนำนะครับ

 

ช่วงนี้อาจารย์มีแขกเป็นชาวต่างประเทศมาหาที่บูทไปไหนไปด้วยวันนี้ก็เลยไปกินข้าวด้วยแต่เนื่องจากแขกท่านนี้มีพลังมาก จากที่วัดได้ค่าวๆก่อนมิตเตอร์(ผมเอง)จะอ้วกแตกก็ทะลุ 5000ไปแล้ว วันนี้เลยกินข้าวกันได้นิดหน่อยเอง ไม่ค่อยเจริญอาหารเลย 5-5-5

 

สรุปเส้นก๋วยจั้บกะแผ่นก๋วยเตี๋ยว ชาวต่างประเทศไม่ยอมรับไช่ใหม

ความจริงน่าจะสอนให้เขาทดลองกินนา
บอกเขาว่าหย่อนๆ อยาบอกใคร

 

ฝรั่งกินเส้นไม่เป็นดิครับ 5-5-5

 

อ้าว...
งั้นก็ต้องวิ่งตุนของจริงๆดิ
มันเหนื่อยนา

 

คือว่าเค้าทำตามคำสั่งนะ
หรือกล่าวว่า "ผมทำตามหน้าที่ครับ"

เรื่องของสภาพธรรม

มันเป็นหน้าที่
มันเป็นสัจจะที่ตั้งไว้
ความขันติอดทน (เพื่อความสำเร็จใน หน้าที่ และสัจจะ )
ต้องดำเนินไปด้วยทางสายกลาง (ให้เกิดสภาพ win-win; เกิดย่อหย่อน โอนเอน)

ธรรมทั้งสี่ล้วนนำ มหาโพธิสัตว์ก้าวล่วงสู่ความเป็นพุทธะ
ธรรมทั้งสี่ยังมีจุดอ่อนอยู่
ธรรมใดเล่า ที่จักเสริมสภาพธรรมทั้งปวงให้ไร้ช่องโหว่ ไม่ให้เหล่ามหาทพโต้แย้งได้

จะใช่ความไม่ประมาทหรือเปล่าหนอ
มหาโพธิสัตว์องค์ที่ห้า ใช้ธรรมใดหนอ เพื่อก้าวสู่ความเป็นพุทธะ

 

สวัสดี อ.สุวิ ด้วยครับ
เอา ละซิ ที่นี้ ของที่ไหว้เจ้า ตรุษจีน จะพอกินได้สักกี่วัน น้า
คงต้อง ตุนมาม่า ไว้สัก หีบ กินแห้งๆ กรอบดี แล้วค่อยกินน้ำ ตามไป คงพอได้

แต่อย่างไร ขออย่าให้ เกิดเหต ได้ ก็จะดี ครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ใครเคยทำงาน AE บ้างคะ อยากขอปรึกษาหน่อยค่ะ

 

งงครับ ช่วยขยายความหน่อยได้ไหมครับ - -"

 

นั่งอ่านตั้งแต่หน้า 1-48 กว่าจะจบทำเอาเหนื่อยแต่ได้ความรู้ดีครับ มีสงสัยบ้างเล็กน้อย

มีขนลุกขนชันบ้างนิดหน่อย ยังไงก็ขอบคุณครับสำหรับเกร็ดสาระที่นำมาให้อ่านกัน

สาธุ ๆ ใจลึก ๆ ก็อยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน 5555

 

ตามที่ คุณ วิษณุเล่า..คือเย็นวันอาทิตย์ ที่ 25 มค 52
เราสามคน มี ผม วิษณู และ คุณ ณัฐกิจ รวมเป็นสามคน
พอปิดบู๊ธ ตอนประมาณ เกิอบๆๆ6 โมง
ก็พากันไปกินอาหาร ร้าน จานละ 10 บาท ข้างๆๆ ตลาด อตก
..............................................................
โต๊ะ เขามีแยะ..เราก็ จองไว้ ด้วยสายตา ว่า เอา สามตัวโน้น ที่เรียงต่อกันไว้
พอได้ อาหาร เราก็ยกจาน ข้าว และ กับข้าว มากกว่า 6 อย่าง มาวาง
เราจะวาง บนโต๊ะ ให้ แผ่กระจาย จะได้ นั่งห่างๆๆกันสบายๆๆ
พอจะวางวจริงๆๆ กลับวาง ไม่ได้..เหมือนมีมือ มาปัดไม่ให้วาง
........................................................................
ประเภท จะวาง แล้วมีมือ ที่ มองไม่เห็น มาปัด มาแกล้ง นี่ พบบ่อยๆๆ
จน เฉยๆๆ ไม่ตกอก ตกใจ..ไม่ให้วาง..ก็ไม่วางว่ะ
.............................................................................
กำลังจะเริ่มกิน กันสามคน..เอ้า มีมือ ที่ มองไม่เห็น มาสกิดสีข้าง
ก็เลย ต้องใช้ตาที่สาม มอง...อ้าว เฮ้ย..มาจาก ไหน..มาได้ ยังไง นี่
เป็น จิตชาวต่างประเทศ..โอ..พลังแยะ..เขาบอกว่า เป็น แขกมาเยี่ยม
จะไม่เลี้ยงข้าวเขา เหรอ
......................................................................
ไอ้เราก็มอง บนโต๊ะ ..มีอะไร จิต ฝรั่งกินได้ บ้าง
อ้อ มี น้ำพริก กะปิ /ผักต้ม จิ้มน้ำ พริก /แกงเทโพ /ไก่ ผักขิง/แล้วก็ ปลาทู
โอ มีอย่างเดียว ที่เขากินได้..คือ ข้าว สวย กับ ปลาทู ก็ให้เขาไป
........................................................................
ก็กินกันไป..นานสัก 20 นาที..น่า จะจบแล้ว
กับข้าวหมดแล้ว..เหลือ แต่ปลาทู เต็ม ตัว อยู่ โต๊ะ ข้างๆๆ
ก็ทำ แบบ ไทยๆๆ..ขอลา อาสา เป็น ลูกช้าง..จะเอาปลาทูมากิน
เอามือ จับ จานปลาทู..ก็ยกจานไม่ขื้น..ก็มองดู..อ้าว เขายังกินไม่เสร็จ
.................................................................
เอ๊ะ ทำไม กิน ช้า นักว่ะ จิตแขกฝรั่งนี่
มองๆๆดู..อ้อ..มีแต่จานเฉยๆๆ กับ ข้าวสวยเฉยๆๆ
ไม่มี ซ้อน ซ่อม ให้ เขา..เขาก็คง หาวิธืกินยาก
จริงๆๆแล้ว ฝรั่งเวลากิน ต้องใช้ มีด กับ ซ่อม..เขาไม่ใช้ ช้อน กับ ซ่อม
................................................................
แปลว่า ต่อไป นี้ เวลา ไปไหน เราจะต้อง พก มีด กับซ่อม ให้ เทวดา ฝรั่งด้วย
ครึก ครื้นดี...ที่ น่าสนใจ..พวกเราโดยเฉลี่ย
จะมีกำลัง ภายในในระดับ สูง ประมาณ 400-1200 เมตร
แต่เทวดา ฝรั่ง อัด เข้าไป มากกว่า 5000 เมตร
................................................................
เห็น จะต้อง ลักจำ วิชา อัด พลัง ให้ ถึง 5000 เมตร ก่อนที่เขาจะกลับไป
ถ้า ทำได้..วันหลัง จะเอามาสอน ในวิชา เปิด ตาที่สาม ให้ พวกเรา คไทย
ต่อไป เราจะได้ เก่ง ไม่แพ้ เทวดา ฝรั่ง...ไง
.....................................................................................

 

เรื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้ ของตาที่สาม เรื่องที่ ยี่สิบเอ็ด
ทหารพระนเรศวร (ตกหล่น)
...................................................................
บางคน ถ้าช่างสังเกตุ สักนิด.. จะพบว่า ในช่วง 4-5 เดือนที่ ผ่านมานี้
ตามเวบและกระทู้ต่างๆๆ จะมีการรวมพล ของ เหล่า ทหาร ในยุค
สมเด็จ พระนเรศ..และมี ผู้คนที่ ระลึก ชาติได้ มาแสดง ตัว กันมากมาย
..............................................................................
ที่ บู๊ธ 042 ก็ มีมากหลายคนเช่นกัน..พอมาเจอกัน
ก็จำได้ ว่า เคยเป็น ทหารด้วยกัน..จำได้ ว่า เคยอยู่ กองไหน หน่วยไหน..
ใครเป็น หัวหน้า ..ใครเคยเป็นลูกน้อง..ก็คุยเรื่อง ย้อนยุค แบบ สนุกสนาน
............................................................................
ผ่านมา สอง เดือน ก็ โผล่มาใหม่ อีก 1 คน..เขาบอกว่า เขาจำคนอื่นได้
แต่คนอื่นๆๆที่ ว่า..ไม่มีใครจำเขาได้...
เขาก็น้อยใจที่ คนอื่นจำพวกคนกู้ชาติด้วยกันไม่ได้
..........................................................................
อาจารย์...ดู..ซิ... ผม จำเขาได้..ทำไมเขา จำผมไม่ได้..โวยวายตามฟอร์ม
เราก็เลย ต้องมานั่ง ดู หนัง ย้อนยุค กลับไป กว่า 400 ปี..ว่า มันเป็นยังไง
ดูไป ดูไป..เราก็หัวเราะ ก๊ากๆๆ ด้วย ความขำ อย่างสุดๆๆ
ทุกคน เป็น งง..อาจารย์ ขำอะไร
................................................................................

 

พอหายขำ..ก็ต้องเฉลย..บอกว่า
เวลาเดินทัพ..เขาจะแบ่งเป็น ทัพหลวง ทัพหน้า
ทั้งหมด พล เป็นแสนคน
พลส่วนใหญ่ เป็น ทหารรบ..ลุยอยู่ ข้างหน้า..รบอย่างเดียว
..............................................................
ไปรบที่ไหน..ก็ต้องตั้งค่าย..ไว้พักรบ พัก นอนเอาแรง
หน่วยหลังก็จะมี หน่วยเสนารักษ์ (หมอ สนาม) / สัปเหร่อ ขนคนตาย
และที่ สำคัญ คือ กองเสบียง พ่อ ครัว แม่ครัว..ทำอาหาร.
คิดดู ทหาร ออกสงคราม นับแสนคน..จะกินข้าว ที ต้อง หุงกี่ กระสอบ
ข้าวสวย ข้าว ผัด กี่หม้อ กี่ กะทะ ขนาด ยักษ์ๆๆ
......................................................................
ไอ้คนที่ โวย ว่า คนอื่น จำเขาไม่ได้
เพราะ ตัวเอง ไม่ได้ ออก รบ..อยู่แต่ในครัว ทำอาหาร
แล้ว จะไป เจอกันได้ ยังไง...ไอ้คนรบมาเหนื่อยๆๆ
ทั้งวัน กินไม่เกิน สอง มื้อ ..มื้อเช้า กับมื้อ มืด..
มื้อเที่ยงคงไม่มีเวลามากิน..พอได้ ข้าว ก็รีบๆๆกินแล้ว นอน
ไม่มีเวลาเงยหน้า มามอง พ่อ ครัว แม่ครัว ใหญ่..ก็เลยจำกันไม่ได้
..........................................................................
ไหนๆๆก็ มาดู ครัว กองทัพ พระนเรศวร แล้ว ..เออก็อยาก จะรู้ ว่า
ในสมัยโน้น เวลา ออก รบ กับ พม่า ศึกใหญ่ๆๆ ทหาร กินอะไร
ไม่เคย ได้ ยิน หรือ ได้ ฟังเลยว่า ทหารหาญ เขากินอะไร
.............................................................................
ตอนที่คนที่ โวยว่า คนอื่นจำเขาไม่ได้
ก็ มองเห็น เขาทำอาหารกะทะ มหึมา..
ทำที มากกว่า 20 กะทะ สำหรับ คน เป็นแสน
พวกพ่อ ครัว แม่ครัว หลายร้อยคน ช่วยกัน เป็นระวิง
เหมือน ตอน เสริฟ โต๊ะ จีน ในปัจจุบัน
.................................................................

 

อาหารหลักที่ มองเห็น คือ ข้าวแดง ข้าวซ้อมมือ (ไม่มีข้าวสารขาว)
หุงเป็น ข้าวต้ม เละๆๆ ข้นๆๆ..ใส่ เนื้อ ปลาทูเค็ม ที่เอาก้างออก
สับๆๆ ปนๆๆคลุกกันไป...หรือ ข้าวต้ม แดง ปลาทูเค็ม นั้นเอง
ถามต่อ จิต บอกว่า บางครั้งก็จะเป็น เนื้อ ปลากะตัก /ปลาข้าวสาร
บด ทำเป็น ข้าว คลุกกะปิ..เนื้อ ปลาบด
...................................................................
เข้าใจว่า ในสงคราม อาหารสด เป็นไปไม่ได้.
.ต้องใช้อาหารแห้ง และเค็ม เพื่อ เก็บได้ นาน
...................................................................
จากภาพ ที่เห็น ทั้งคน กิน คน ทำอาหาร
ทำให้เข้าใจปรุโปร่งได้ อย่างว่า.."กองทัพ เดินด้วยท้อง"
ตามที่ นโปเลียนเคยพูดไว้..เป็นเรื่อง จริง
ทหาร ถ้ารบทั้งวัน แล้ว ไม่ได้ กินข้าว..พรุ่งนี้ หมดแรงแพ้ แน่ๆๆ
.......................................................................
ดังนั้นในสงคราม สมัยใหม่..เขาจึงมียุทธศาสตร์เน้น กองกำลัง บำรุง
ส่ง ยา และ อาหาร ไว้เป็นสำคัญ
.......................................................................

 

พอเฉลยว่า เขา อยู่ในส่วนหลัง ทำอาหาร..ไม่ได้ อยู่ ส่วนรบ
เขาก็หัวเราะ ก๊ากๆๆ เช่นกัน..
บอกว่า ตลอดชีวิต ที่ ผ่านมา เขาเป็น กุ๊ก ตลอด
และไปเป็นกุ๊ก ในต่างประเทศ เคยไป อยู่ อิสระเอล / โซเวียต/
ยิบรอลต้า/อังกฤษ..ทำกุ๊ก ตลอด
นี่ก็เพิ่งกลับมาจาก นอก..เดี๋ยว คราวหน้า
จะไป เป็นกุ๊ก ที่ นิงซีแลนด์หรือ ออสเตรเลีย
...................................................................
แล้วก็ หัวเราะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
บอกว่า ทุกที เดิน ตลาดไทย..
ถ้า เจอ ปลาทู หอม..เป็นต้องอยากกิน และต้อง ซื้อ ทุกที
เพราะ ติด มาตั้งแต่ สมัย ทำ ครัว ในยุค พระนเรศ นี่เอง
..................................................................

 

นี่ ก็เมื่อ สามวันก่อน ( 23 มค 52 ) มีสาวอายุ ประมาณ 28 มาอีกคน
บอก อาจารย์.."หนูว่า เคย เกิด ในยุคพระนเรศ นา..มันคล้ายๆๆกับ ฝันไป .."
ขอให้เราดู...เราก็ เพ่ง ย้อนยุค..เออ.จริงๆๆด้วย
ปกติ อยู่หน่วย เสนารักษ์ พยาบาล คนเจ็บ..
พอว่างก็มาช่วย ด้าน ทำครัว อาหาร..ก็ โอ เค ไป
....................................................
เสียวอยู่ อย่างเดียว
ถ้า หากมีสาวสวยโผล่ มา แล้ว บอกว่า
ที่ เห็น ๆๆนี้ จำได้ และรู้จัก ทุกคนเลย ตอน ทำสงครามพม่า
ชินๆๆ หน้า เห็น บ่อยๆๆ จนจำได้ มั่น

แฮ่ ๆๆ อันตรายครับ
การเดิน ทัพ ผู้ ชาย ฉกรรจ์ นับ หมื่นนับแสน
เฮี๊ยวๆๆก็เยอะ..ฟิตก็เยอะ ตกมัน ก็เยอะ
ก็ต้องมีหน่วยจัดการ..เป็นกลุ่มสาวอาสาสมัคร
ทำรายได้ พิเศษ..อาชีพ เก่า แก่ ที่ สุด ในโลก
ขนาด ของ มังสามเกียด พระมหาอุปราชา ยัง ขนเป็นฮ่าเร็ม มาเลย
.................................................................
แค่นี้เรื่อง ธรรมดา..จะได้ มีกำลังใจรบต่อ
ถ้า เธอคนนั้นมาชี้หน้า ตอนนี้ ว่า จำได้ จำได้ จำได้ เรียง ตัว เลย
55555...คงจะเขินกัน บ้างเป็น ธรรมดา..อยู่ยุคโน้น ยังตามมาอีก
.........................................................................

 

เรียนถามท่านผู้รู้ครับ ...มีหลายๆคน(มากกว่า 4คน)ที่เขามีญาณพิเศษเขาเจอผมแล้วบอกผมว่า ผมเป็นทหารร่วมรบกับพระเจ้าตาก มีลักษณะสูง มีหนวด ใช้ดาบคู่ ดาบยาวมาก แต่คนที่เขาเห็นเขาไม่รู้จักชื่อในอดีตของผม ช่วยไขข้อสงสัยให้ผมหน่อย ...ขอบคุณครับ

 

ว่างๆไปคุยที่บูทเนอะ.....

 

ที่นี่ เป็นกระทู้ รวมพล คนเก่า ยุค พระนเรศวร
คุณ ปรรชันยะ..เปิด กระทู้ อีกห้อง
เรื่อง รวมพล คนรัก พระเจ้า ตาก
เดี๋นวก็แห่กันมาแยะ
แล้วเขาก็ จะบอกคุณ เองว่า
คุณเป็น ใคร ชื่อ อะไร ตำแหน่ง อะไร..ในยุคนั้น
.......................................................
วิธีพิศูจน์ เบื้องต้น ว่า เป็น คนยุค พระเจ้าตาก หรือ ไม่
ให้กำหนด จิต ว่า เข้าไปไหว้พระที่ หลวงพ่อโสธร แปดริ้ว
หรือเข้าไปไหว้ หลวงพ่อใส..หนองคาย
แล้วดูว่า ลมหายใจ..หายใจเข้า สบายๆๆ ปกติ หรือ ไม่แล้ว จำความโล่งไว้
.........................................................
พอได้ ที่ ก็ลอง ตั้งจิต เข้าไป กราบพระที่ วัด ในกรุงธนบุรี
อย่างวัดแถวโพธิสามต้น หรือ วัดที่ มีอยู่ในยุค พระเจ้าตาก
แล้วลองหายใจดูว่า โล่ง เหมือน กรณีแรก หรือ ไม่
..........................................................
ถ้า ติด หรือ หายใจไม่เข้า...ก็แปลว่า เกิดในยุคนั้นจริง
..............................................................

 

น่าไปดูค่ะ ว่าแต่จะไปถูกทางป่าวไม่รู้ เหะๆ น่านับถือคนที่มีความคิดสร้างสรรค์และทำสำเร็จนะคะ
ภาครัฐน่าจะเข้ามาส่งเสริมมากๆ เราจะได้ไม่ต้องซื้อเครื่องจักรจากต่างประเทศ คุณgoonyอยู่พิกัดไหนล่ะคะ เผื่อได้มีโอกาสไปดู

<o></o>

<o></o>เสียใจด้วยค่ะ ที่เสียบุคคลสำคัญ แต่เต๊ะจุ๊ยก็คิดได้ดีแล้ว
ขออำนาจ พุทธ ธรรม สงฆ์จงบันดาลบุญข้าฯ ให้คุณพ่อน้องเต๊ะจุ๊ย
<o></o><o></o>

กึ๋ยยยยย บ้านป๋มก็อยู่ในข่าย<o></o>