เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

นึกถึงตอนไปอินเดียทั้งอ๊วกทั้งถ่ายท้อง
ยังแถมอาการประหลาดรู้สึกเหมือนมีอะไรซ่า
ตั้งแต่ปลายเท้าถึงศรีษะเลยกว่าจะหายได้แทบแย่ก็เกือบวันสุดท้าย
คิดถึงทีไรสยองทุกทีแต่ที่ไม่เข้าใจ
คือทำไมก่อนไปถูกสลากทวีสินรางวัลที่สาม
ได้เงินห้าหมื่นพอค่าทัวร์แถมพอทำบุญได้ด้วย
แถมตอนอยู่ที่วัดได้ทำบุญก็กรวดน้ำทุกวัน
คุณๆที่มีตาทิพย์ช่วยเผยกรรมหน่อยได้ไหมว่าเป็นอะไร

 

<TABLE class=tborder id=post1667074 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>MOUNTAIN<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1667074", true); </SCRIPT>
สมาชิก ยอดนิยม



วันที่สมัคร: Dec 2005
ข้อความ: 10,871
<IF condition="">
</IF>Groans: 2
Groaned at 19 Times in 18 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 17,094
ได้รับอนุโมทนา 169,874 ครั้ง ใน 12,447 โพส
พลังการให้คะแนน: 12148


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1667074 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เบาๆ ขำขำ คั่นบรรยากาศ กันหน่อยครับ
(ขอwave ขำขำ ไม่เอา wave หัวเราะ นะครับ)

คุณยาย ขายหัวเราะ

ยาย : ว่างไหมเนี่ยหลานเอ้ย ?
หลาน : ว่างคับ
ยาย : คุยด้วยคนนะหลานเอ้ย
หลาน : เอาสิคับยาย..นั่งก่อนคับ
ยาย : งั้นเอ็งก็ลุกขึ้นสิ
หลาน : ทำไมผมต้องลุกขึ้นด้วยล่ะ
ยาย : ยายจะได้นั่งก่อน
หลาน : ...............
หลาน : ยาย ปีนี้ดูแก่มากเลยนะยาย..อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ.. ?
ยาย : เมื่อ 20 ปีที่แล้วยายอายุ 50 ไม่รู้ว่าตอนนี้มันยังจะ 50 อยู่! หรือป่าว ไม่ได้นับมานานแล้ว
หลาน : โห...ยาย ป่านนี้มันไม่เหลือ 9 ขวบแล้วเหรอ..แล้วลูกเต้าไม่มีหรอยายถึงมานั่งคนเดียวเนี่ย
ยาย : มี..
หลาน : อ้าว..แล้วทำไมเค้าไม่มาด้วยอ่ะ
ยาย : มีลูกชายสองคน คนหนึ่งอยู่ระยอง คนหนึ่งอยู่เชียงใหม่โน่น คนหนึ่งมันจะให้ยาย ไปอยู่เชียงใหม่...อีกคนหนึ่งจะให้ยายไปอยู่ระยอง..ตัดสินใจไม่ ถูก ไม่รู้จะไปอยู่กะใครเนี่ย ?
หลาน : โอ้โฮ..ยายนี่โชคดีจังเลยแย่งกันเลี้ยง
ยาย :โชคดีกะผีอะไรล่ะ...ก็ ** คนที่อยู่ระยอง..มันจะให้ไปอยู่เชียงใหม่ ** คนที่อยู่เชียงใหม่..มันจะให้ไปอยู่ระยอง
หลาน : เอ่อ..ยาย..อย่าไปคิดมากเลยอายุปูนนี้ร่างกายยังแข็งแรงอยู่ก็ถือว่าโชคดีแล้ว
ยาย : โอ้ย..แข็งแรงที่ไหนกัน ตอนนี้กำลังแย่เลย **
หลาน : แย่ที่ไหนยาย..ก็เห็นแข็งแรงดี
ยาย : เดี๋ยวนี้ยายมีอาการแปลกๆ เช่น นั่งๆอยู่เนี่ย..ถ้าลุกขึ้นปุ๊บ..มันจะยืนทุกทีเลยเป็นอะไรไม่รู้
หลาน : ..............................ลุกแล้วยืนน่ะมันธรรมดานะยาย..ยายเคยเห็นคนล้มทั้งยืนมั้ยยาย.. ?
ยาย : ไม่เคย **
หลาน : อยากเห็นมั้ย.. ?
ยาย : อย่าเลย..ยายแก่แล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยอยากรู้อยากเห็นอะไร
หลาน : อ้าว..เป็นอะไรไปเหรอยาย.. ?
ยาย : สงสัยจะแก่ตัวมาก นั่งนานๆแล้วมันจะมีปัญหา.
หลาน : มันเป็นยังงัยหรอยาย.. ?
ยาย : อีขาซ้ายนี่มัน...ชา
หลาน : แล้วขาขวาล่ะยาย ..?
ยาย : กาแฟ **..
หลาน : ผมว่ายายต้องรีบไปหาหมอแล้วล่ะ..
ยาย : ทำไมล่ะ.. ?
หลาน : ถ้าปล่อยไว้นานๆมันจะเป็นโอวัลตินนะยาย
ยาย : อืม..แล้วพอยืนนานๆนะ..ขาซ้ายมันจะปวด
หลาน : โอ้ย..เป็นเรื่องธรรมดายายอายุมากแล้วนี่ มันก็ปวดสิ
ยาย : ไม่จริงหรอก..ขาข้างขวานี่ก็อายุเท่ากันไม่เห็นมันปวดเลย
หลาน: ผมไปและคับยาย <!--MsgFile=0-->

<CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=top bgColor=#000000 rowSpan=2><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#204080 border=0><TBODY><TR><TD width=10></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD align=left bgColor=#000000 colSpan=2><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 bgColor=#204080 border=0><TBODY><TR><TD width=10></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig --></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

พบ ภรรยา ในอดีตชาติ

หลังจากที่ผมมีเรื่องกับนางตานี ผมก็ยังคงนั่งสมาธิตามเดิม ถ้าจำไม่ผิด ..ตอนนั้น ราว ๆ เดือน กุมภาพันธ์ 2534 ครับ.

........................ในวันถัดมาอีกไม่กี่วัน ผมมีความรู้สึกแปลก ๆ ตั้งแต่กลางวันแล้วว่า คืนนี้นั่งสมาธิจะเจออะไรดี ๆ .......................แต่ด้วยความที่เป็นคนจริงใจ ตรงไปตรงมา จึงไม่กลัวอะไร จึงได้นั่งสมาธิตามปกติ..............

.............ตามปกติ ผมชอบนั่งสมาธิใ้ห้เลยเข้าระดับฌาณไปเลย มากกว่าที่จะมาอยู่ที่อุปจาระสมาธิ ยกเว้นว่า ต้องการเห็นอะไร หรือต้องการติดต่อใคร แต่วันนี้ ผมยั้งสมาธิไว้ที่อุปจาระสมาธิ ให้จิตเป็นทิพย์ชั่วคราว เมื่อสมาธิเลยปีติมาได้เล็กน้อย ตรงหน้าผม ผมก็เห็นเป็นจุดดำเล็ก ๆ ก่อน แล้วจุดนั้นก็ค่อย ๆ ใกล้เข้ามาพร้อมกับขยายออกเป็นวงกว้าง ขยายจนเต็มจอ............

....................แต่ข้างในวงกลมนั้นมีภาพผู้หญิงแต่งชุดไทยโบราณ ใส่เป็นผ้านุ่งสีออก ๆ ชมภูทอง ๆ นี่ล่ะครับ ด้านบนในเป็นสไบสีเขียว มีเครื่องประดับทำด้วยทองเช่น ต่างหู แหวน และสายสะพายเป็นสายสีทอง ห้อยสลับทางกับสไบ ผมยาวทีเดียว หน้าตาสวยใช้ได้ ผิวขาว ...........

.........แต่เธอไม่ยิ้มครับ หน้าตาเฉย ๆ .......เธอยืนให้ผมดูอยู่ซักพัก เธอก็พูดกับผมว่า .................ชื่อ สายฝน ............รอมานานมากแล้วน่ะ ทำบังสกุลให้ด้วย คนผิดสัญญา.......................................................พอพูดจบ เธอก็หันหลังกลับ แล้วค่อย ๆ เดินหายไป .............................ว่าแล้วไง สังหรณ์ใจตั้งแต่บ่ายแล้วว่า คืนนี้ต้องมีอะไร ........ก็มีจริงซะด้วย ...............................................แล้วเธอเป็นใครกันล่ะ มาบอกให้เราทำบังสกุลให้.....

...................ก็เลยพิจรณาต่ออีกนิด ก็รู้ว่า เธอเป็นอดีตภรรยาครับ ตั้งแต่สมัยก่อน ที่ผมขึ้นมารบที่เชียงใหม่ ตัวผมมีสิทธิพาบริวารมาด้วยในกองทัพได้ครับ ก็พาเธอมาด้วย เธอก็มาอยู่ที่เชียงใหม่นี่ล่ะ และผมก็ต้องไปรบต่อ และสัญญาว่า จะกลับมารับเธอกลับครับ.....

............................................แต่ผมก็ผิดสัญญา ไม่ได้มารับกลับ เธอยึดมั่นในคำสัญญามาก รอจนตรอมใจตาย ...........................................ตายแล้วก็ยังรออยู่ครับ ..........ก็จะให้ผมมารับกลับได้ไงล่ะครับพี่น้อง ..........................................พอตี ทวาย ตะนาวศรีได้ ผมก็ได้เมียอีกคนที่นนั้น และพระองค์ท่านก็ให้อยู่นั่นเลย จะกลับมาได้ที่ไหน .....พูดง่่าย ๆ ว่าหลงเมียใหม่นั่นล่ะครับ ....ก็จนตายจากกันไป เธอก็ยังรัก ยังรอผมอยู่ ............

....................................พอเช้าอีกวันมา ก็มาคิดว่า จะทำบุญไปให้เธอครับ มาดูเงินในกระเป๋า ก็มีไม่กี่บาท เพราะจ่ายค่าเช่าที่พัก ..และค่าใช้จ่ายจิปาถะไปหมดแล้ว เหลือแต่ทอง หนัก ห้าสิบตังค์ อยู่ในคอนี่ล่ะ ...............เอาว่ะ ขายทองทำบุญให้เมียไปเลย .......ก็เลยไปปรึกษาเจ๊อ้วนเจ้าของหอพัก เพราะเจ๊แกขายอาหารด้วย เจ๊ก็ใจดีมาก ๆ บอกว่า ไก่จะทำบุญเหรอ เจ๊ทำด้วยซิ จะออกครึ่งหนึ่ง อ้าว ดีเลย จะได้ทำให้ใหญ่ไปเลย วันต่อมาก็ขายทองได้มา 2 พันกว่าบาท ก็เอามาจ่ายค่าอาหารซึ่งเจ๊อ้วนคิดครึ่งราคา อีกครึ่งหนึ่งจะได้ทำบุญด้วย ที่เหลื่อก็ซื้อผลไม้ นา ๆ ชนิด และใส่ซองให้พระท่าน ..............

..................ถ้าผมจำไม่ผิด ชื่อวัดที่ผมไปทำบุญชื่อวัด กู่คำ อยู่ติดกับสถานีขนส่งนั้นล่ะครับ นอกจากจะอุทิศบุญให้ สายฝน แล้ว ยัง อุทิศให้ นางไม้นางตานี ที่ได้ล่วงเกินเค้าด้วยครับ ...............................................พอทำบญเสร็จผมก็สะบายใจขึ้นมากทีเดียวครับ........................................เฮ๊อ ผู้หญิงนี่ ช่างยึดมั่นในคำสัญญาแท้หนอ............................................;aa14​

 

เรื่องเล่าก่อนนอน คืนนี้ เรื่องที่ 6
.......................................................................
งานถวายเพลิง พระศพ สมเด็จ พระเจ้าพั่นางเธอ
เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสวราชนครินทร์
........................................................................
ในวันที่ 16 พย. 2551
เป็นวันเริ่มต้น งานถวายเพลิง พระ ศพ อย่าง แท้จริง
เราชาวไทย และ คนทั้งโลก มากกว่า 140 ประเทศ..ได้ เห็น
กระบวนการ การถวายเพลิง พระศพที่ ปฏิบัติ ต่อ ราชวงศ็ ชั้นสูง
ตามธรรมเนียมปฏิยัติ ได้ กระทำ มาแต่โบราณ.
.และ เป็น จารีต ประเพณี ที่สูงส่ง ยิ่ง..
ไม่มีที่ ใด งานใด ในโลก ที่จะมาเทียบได้
เพราะ เป็นของยาก ที่ ให้ หมู่ชน นับแสน นับ ล้าน
มารวมตัว เป็น น้ำหนึ่ง เดียวกัน..พร้อมใจกัน สามัคคีกัน
เพื่อเป็นที่ ไว้อาลัย..แก่ พระบารมี
ที่ พระองค์ ท่านได้ มีต่อ ชนชาวไทย...ทั้งมวล
..............................................................
การถ่ายทอดสด โดย ทีวีรวมเฉพาะกิจ.
ได้ ดำเนินการอย่าง รอบคอบ และ มีรายละเอียดมากมาย
เรา คนไทย ได้ เห็น การแปรขบวน ของ ริ้วขบวน
ตั้ง แต่ การอัญเชิญ พระ โกศ ขึ้น พระยานมาศสามลำคาน
การเดินสโล มารช์ ไปจนถึง จุดเปลี่ยน ที่ ถนน หน้า วัดพระ เชตุพน
.......................................................................
จากนั้น ก็เป็นการ..เคลื่อน พระโกศ ขึ้นสู่.พระมหาพิชัย ราชรถ
แล้ว แปรขบวน..ไปตามถนนหน้า พระลาน..
ตรงเข้าสู่ ทุ่งพระเมรุ หรือ สนามหลวง
ช่วงถนน หน้า พระลาน มี ความกว้าง และ ยาว
การแปรขบวน..ณ จุดนี้ จึงเป็น จุดที่ สง่า งามที่ สุด
.....................................................
แนวขบวนที่ ยาว และตรง..ทำให้ มหาพิชัย ราชรถ
มีความสง่า งาม.เยี่ยงกองทัพ สวรรค์
ความสูง สง่า งาม ของ มหาพิชัย ราชรถ..เด่น อย่างที่ สุด
ขบวนทหารในชุดสีแดงนับร้อยนาย ที่ ลาก พระ ราชรถ..เคลื่อนไป อย่างช้าๆ
และ ขบวน เหล่า ราชวงศ์ และ ข้า ราชบริพาร
ที่ ตามท้าย ขบวน อย่างมีระบียบ..รวมจำนวน มากกว่า 3000 คน
เป็นกองทัพ แห่ง ขบวน อิสริยยศ ที่ สง่างาม ที่ สุดในโลก..ไม่ใครเหมือน
..............................................................................

 

ขบวนกองอิสริยยศ..เคลื่อนผ่านไปตามถนนหน้า พระลาน..
โดยมีประชาราษฏร์ ต่างพากันมาชมพระบารมี อย่าง ล้นหลาม
เมื่อ ขบวน ตัดเข้า ถนน สายกลาง ของ ทุ่งพระเมรุ
เราก็ได้ เห็น ริ้ว ขบวนที่ 3..คือ การอัญเชิญ พระ โกศ ทอง
เข้าสู่ พระเมรุ..ที่ สร้างอย่าง ง่า งาม และ อลังการ
เยี่ยงเขาพระสุเมรุ ที่มีองค์อินทร์ ประทับ...มีการอัญเชิญ
โดยพระยานมาสสามลำคานอีก คำรบหนึ่ง...เมื่อ พระโกศ เข้าที่ แล้ว
ก็เหลือ อีก พิธีกรรม ที สำคัญ..คือ การถวายเพลิง พระศพ อย่างแท้จริง
..............................................................................
ทั้งหมด นั้น เป็น สิ่งที่ มวลชนชาวไทย ทั้งที่ ในประเทศ และ ต่างประเทศ
ก็ได้ เห็น..และประทับใจอย่างไม่รู้ ลืม
............................................................................
ทั้งหมด เป็นการมองเห็น ด้วย สายตา ของ บุคคลทั่วไป.
ซึ่งก็คง จะเหมือนกัน หมด..และมีความประทับใจอย่างยิ่ง เช่นกัน
...........................................................................
แต่ ในสายตาที่ มอง ด้วยตาที่สาม หรือ ตาใน..นั้น
มีความแตกต่าง อย่างแน่นอน...แตก ต่าง อย่างไร
คืนพรุ่งนี้..จะมาเล่า ต่อ..วันนี้..ดึกพอแล้ว

ราตรีสวัสดิ์ ครับ

 

อาจารย์ก็อย่างนี้ทุกที แหม! กะลังอ่านมันส์ ๆ เชียว กล่าวราตรีสวัสดิ์ หนีไปละ

เฮ้อ ว่าจะไปฝอยอวดเพื่อนซะหน่อย พรุ่งนี้ขอยา.........ว เลยนะครับ

 

..................กำลังอ่่านเพลิน ๆ ..........ไปซะแล้ว อาจารย์เรา...........ลุ้นพรุ่งนี้ครับ...;aa14

 

เห็นชื่อท่านชยาเลยรีบคลิกเข้ามา อ้อ! ที่ไหนได้ นึกว่ามาเล่าต่อ

กรรมของมังกร ที่โดนหลอกซ้ำ จามไว้ อิอิ หลอกกันได้ลงคอ

 

A promise is a promise.
It doesn't matter how time passes by.
Decades or centuries, time is merely a reference point.
It's important to honor our words and do what is promised.

 

นั่นสินะครับ..
It's important to honor our words and do what is promised.
No matter how long it pass.

แย่จัง.. เรารักษาคำพูดสู้ผู้หญิงไม่ได้.. ไม่ได้จริงๆ.. เรานี่มันแย่จัง..
ชอบความสวยงามจัง.. แต่ก็ไม่อยากก่อให้เกิดสัญญาใดๆแก่ใครเพิ่มอีก..
แต่เราก็ยังชอบความสวยงามของโลกนี้ที่เรียกว่าผู้หญิงอยู่ดี
เรารู้ว่าไม่ดี แต่เราก็ไม่อยากหลุด.. แย่จังเรา.. เราชอบที่จะติดอยู่อย่างนี้จัง

ชอบจังครับ ที่ท่านทั้งหลายมาช่วยกันเล่า ชอบครับ

 

<TABLE class=tborder id=post1667236 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">เมื่อวานนี้, 06:59 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #711 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>MOUNTAIN<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1667236", true); </SCRIPT>
สมาชิก ยอดนิยม



เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 06:11 AM
วันที่สมัคร: Dec 2005
ข้อความ: 10,871
<IF condition="">
</IF>ได้ให้อนุโมทนา: 17,101
ได้รับอนุโมทนา 169,903 ครั้ง ใน 12,447 โพส
พลังการให้คะแนน: 12148


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1667236 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เมื่อวาน มีเพื่อนมาชวนไปเยี่ยมคนป่วยที่ รพ.วชิระ สามเสน
ตึกซ้ายมือ ชั้น 14 ห้อง 1408
ผู้ป่วยเป็นพระ อายุ 80 แล้ว
เพื่อนเรียกท่านว่า หลวงพ่อเจริญ อยู่กบินทร์บุรี

หมอให้ท่านมานอนพักรักษามะเร็งข้างหู
และฉีดคีโม เข็มละแสน(เพื่อหลีกเลี่ยงอาการแพ้)

ท่านไม่เหมือนพระอื่นๆ ที่เราพบเห็น
สมัยยังไม่บวช เป็นนายกเทศบาล 4 สมัย
หลังจากนั้นก็ออกบวช เดินธุดงค์ อยู่ถึง 6 ปี

ได้วิชา รู้วาระจิต จากหลวงปู่กินรี
ฟังสัตว์พูดคุยกันได้
ท่านเล่าว่า หลวงปู่กินรี ชี้ไปที่นกสองตัว
และบอกว่าตัวหนึ่งจะไปคาบหนอน อีกตัวจะไปคาบกิ่งไม้
สักพักนกทั้งสองกลับมา ตัวหนึ่งมีหนอนในปาก อีกตัวมีกิ่งไม้เล็กๆคาบมาด้วย

หลวงพ่อเจริญทึ่งมาก ถามหลวงปู่กินรีว่าทราบได้อย่างไร
หลวงปู่บอกเป็นวิชา วาระจิต
และได้สอนให้หลวงพ่อเจริญ นับแต่นั้นมา
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post1667363 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">เมื่อวานนี้, 07:39 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #712 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>MOUNTAIN<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1667363", true); </SCRIPT>
สมาชิก ยอดนิยม



เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 06:11 AM
วันที่สมัคร: Dec 2005
ข้อความ: 10,871
<IF condition="">
</IF>ได้ให้อนุโมทนา: 17,101
ได้รับอนุโมทนา 169,903 ครั้ง ใน 12,447 โพส
พลังการให้คะแนน: 12148


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1667363 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->หลังจากที่หลวงพ่อเจริญเล่าเรื่องราวสมัยธุดงค์ให้ฟัง
ท่านได้นั่งนิ่งๆประสานมือไว้ และถามชื่อผม
สักพักท่านก็ยื่นพระองค์เล็กๆ มาให้ ซึ่งไม่ทราบว่ามาได้อย่างไร
ทั้งๆที่ผมก็นั่งเฝ้ามองอยู่ตลอด

เพื่อนผมบอกว่า มากราบท่านครั้งที่แล้ว
ท่านโยนลูกชิ้นให้มีพระองค์เล็กๆ ตกใส่ฝ่ามือมาด้วย

บางครั้งท่านก็ยกมือคว้าพระมาจากอากาศ แจกคนที่ไปกราบท่านวันนั้น
แต่คนที่อยากเห็น ท่านมักจะไม่ทำให้เห็น
ต้องให้คลายความอยากเสียก่อน

เพื่อนผม บอกกับท่านว่า อยากเรียนวิชากับท่าน
ท่านบอกว่า จิตแบบนี้ยังเรียนไม่ได้
ยังลังเลสงสัยเยอะ และเป็นคนไม่ค่อยเชื่ออะไรง่ายๆ

ท่านหันมาทางผม บอกว่า ต้องจิตนิ่งแบบนี้
ถึงจะเรียนได้ และยังบอกผมว่า หากมีเวลา
ตอนไม่มีใคร มาคนเดียวจะสอนวิชาให้
ผมยกมือขึ้นจรดหน้าไหว้ท่าน ที่ท่านมีเมตตากับผม


ความสามารถพิเศษ อีกอย่างของท่าน ก็คือ
สามารถทำนายทายทักได้แม่นยำ
โดยเฉพาะฝีไฝในร่างกายที่มีผ้าปิดบัง
และยังสามารถระบุได้ว่า คนๆนั้นเป็นอย่างไร

วันนั้นมีสาวๆ5-6 คน มาให้ท่านดูชะตา อาชีพ
ท่านทำนายตรงๆ แบบไม่มีปิดบัง จนสาวๆหน้าแดงกันไปตามๆ

ท่านเป็นพระที่พูดไม่เพราะ โผงผาง แต่ลึกๆใจดี
และมีเมตตา

ท่านว่า เวลาครูลงมาบอกคาถา หรือพูดสิ่งใด ท่านก็จะพูดตาม
บางครั้งตามแทบไม่ทัน เพราะเร็วมาก เนื่องจากเป็นภาษาทางจิต


หากใครสนใจ ลองโทรไปสอบถามทางโรงพยาบาลวชิระดู นะครับว่า ท่านยังอยู่ไหม เห็นบอกว่าจะกลับวันอังคารนี้ แต่ยังไม่แน่

เพราะมีคนมากราบท่าน ขอคำแนะนำท่านทุกวัน
บางครั้งอยู่กัน ถึง 3- 4 ทุ่ม กว่าท่านจะได้พักผ่อน

หากบุญสัมพันธ์ มีจริง คงได้ไปกราบท่านอีก...สวัสดี....
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

สวัสดีครับอาจารย์....ช่วงนี้อาจหายหน้าหายตาไปบ้างครับเนื่องจากติดงานบุญมากมาย เพราะรับเป็นเจ้าภาพสร้างพระ สร้างวัดไว้เยอะ ทั่วประเทศเลยครับ นี่ก็เพิ่งกลับมาจากงานบุญภาคอีสานและภาคเหนือ...เป็นงานบุญเทปูนหล่อพระสมเด็จองค์ปฐม หน้าตัก <?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com</st1:metricconverter>10 เมตร วัดพระพุทธบาทน้ำทิพย์ ที่เขตภูพาน จ.สกลนคร และได้ลงเรือไปในหนองหานถวายกฐินที่วัดดอนสวรรค์(ตั้งบนเกาะใหญ่กลางหนองหาน) วัดภูกำพร้า และย้อนลงมา จ.อุดรธานี...ไปหล่อพระสมเด็จองค์ปฐม (หน้าตัก <st1:metricconverter w:st="on" ProductID="10 เมตร">10 เมตร</st1:metricconverter>) ที่วัดป่าโนนวิเวก ....ภาคเหนือ จ.เชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง งานหล่อพระและสร้างโรงเรียนพระปริยัติ วัดพระธาตุ5ดวง(อ.ลี้) งานกฐินวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม วัดทุ่งหลวง วัดถ้ำป่าไผ่ วัดโขงขาว งานบุญใหญ่ๆทั้งนั้นเลยครับ..ให้ทุกท่านโมทนา<O</O
<O</O

เดินทางทุกอาทิตย์ บ้างก็ลางานไปครับ....ได้มีโอกาสพบประสบการณ์ทางโลกมิติลี้ลับมากมายครับไว้จะค่อยๆทยอยเล่าให้เพื่อนๆพี่ๆอ่านนะครับ<O</O
<O</O

วันนี้เอาเรื่องล่าสุดที่เพิ่งไปมาครับน่าสนุกดี.....ที่แรก จ.สกลนคร ก็แล้วกันนะ
<O</O
สกลนคร..เป็นเมืองที่แปลกและมีความศักดิ์สิทธิ์มากๆทีเดียว...เป็นดินแดนแห่งพระอริยสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบมาอาศัยเจริญสมณธรรม เป็นดินแดนสถานที่สำเร็จบรรลุธรรมของพระอรหันต์มากมายนับไม่ถ้วนครับ และทั้งยังมีท่านผู้ดูแลตลอดจนเจ้าที่เจ้าทางเจ้าป่าเจ้าเขาที่ทรงฤทธิ์อำนาจดูแลอยู่ทั่วทุกแห่ง..ท่านคอยรักษาเขตอยู่

<O</Oเหล่าพญานาคและเทพชั้นจตุมหาราช.....ท่านเหล่านี้จะมาปรากฏกายทิพย์ให้เห็นเป็นประจำครับ...เรียกได้ว่าแทบทุกวัดที่เดินทางเข้าไปทำบุญเลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะท่านพญานาคนั้นเจอบ่อยมากๆ...

<O</Oเดินทางทำบุญครั้งนี้ท่านก็ได้เมตตาให้ของที่ท่านรักษาไว้ด้วย เป็นแก้วปฐวีธาตุ ลักษณะขุ่นขาวออกสีนวลใสๆ ลองสัมผัสพลังดูแล้ว...ร้อนวูบวาบแสบมือเลยครับ แสดงว่ามีฤทธิ์มาก ท่านมอบให้ไว้หลายองค์ (นำมาแจกผู้ร่วมบุญเกือบหมดแล้ว) ชุดแรกนี้ได้จากบริเวณรอยพระพุทธบาทน้ำทิพย์ 7 รอยในเขตป่าอุทยานแห่งชาติภูพาน อยู่ในลำธารน้ำตกกลางหุบเขาอันเย็นเจี๊ยบ..ท่านมานิมิตบอกก่อนเดินทางให้ไปเก็บมาบริเวณนี้

<O</Oผมพร้อมคณะ 1รถบัสออกจากกรุงเทพเกือบสองทุ่มมุ่งหน้าไปอีสานเมื่อเดินทางไปถึงเช้ามืดลงรถที่ สำนักสงฆ์พระบาทน้ำทิพย์ ล้างหน้าล้างตาไหว้พระทำบุญเรียบร้อยแล้ว ผมกับเพื่อนอีก2ท่านหลบผู้คนเดินข้ามถนนเข้าไปในเขตป่าอุทยานซึ่งเป็นช่องทางเข้าฝั่งตรงข้าม สนส.เพื่อไปนมัสการรอยพระพุทธบาท เดินเข้าป่ามาไม่ลึกมากประมาณ120 ม.ได้ก็พบลำธารที่ประทับรอยพระพุทธบาทบนลานหินใหญ่ มีต้นไม้น้อยใหญ่ขึ้นหนาแน่นรอบลำธาร บรรยากาศชุ่มชื่น สดชื่นเย็นสบายกายใจมากๆ เบื้องหน้าพบรอยเท้าขนาดใหญ่ประทับกดลงบนหินลักษณะรอยยาวประมาณ <st1:metricconverter w:st="on" ProductID="2 เมตร">2 เมตร</st1:metricconverter> กว้าง <st1:metricconverter w:st="on" ProductID="1 เมตร">1 เมตร</st1:metricconverter> ลึก <st1:metricconverter w:st="on" ProductID="50 ซม.">50 ซม.</st1:metricconverter> ตรงกลางมีรอยธรรมจักร เป็นรอยเท้าซ้อนกันอยู่ 3 รอยสังเกตได้ชัดเจนมาก และเหนือลำธารขึ้นไปมีเป็นรอยพระบาทอีก 4 รอยแยกกัน (รวมทั้งหมด7รอย) ผมก้มลงกราบไหว้จุดธูปเทียนสักการะเสร็จแล้วก็นั่งสมาธิสักครู่พร้อมกับคณะ...เมื่อจิตสงบเห็นเป็นภาพครั้งอดีตสมัยพระพุทธเจ้าพระองค์ก่อน(ในจิตบอกว่า พระพุทธกัสสป)..พร้อมพระอรหันต์มากมายประทับนั่งอยู่เต็มลานหิน บริเวณนั้นเมื่อก่อนเป็นลานหินบนยอดเขาสูงมาก(คล้ายหน้าผา) เป็นที่โล่งๆ..พระพุทธองค์ค่อยๆลุกย่างพระบาทมาบริเวณนี้(ที่ผมนั่งอยู่) แล้วประทับรอยพระบาทลงไปบนหิน..เห็นหินที่แข็งค่อยๆอ่อนยวบลงไปคล้ายโคลนนิ่มๆ..เท่าพระบาทของพระพุทธองค์ท่าน..ทรงเปล่งพระฉัพรรณรังสีรัศมี 6 ประการพวยพุ่งสว่างไสวสวยสดงดงามมากๆทั้งบริเวณเขา พระพุทธวรกายของพระองค์ใหญ่มากๆ (รอยพระพุทธบาทยาว <st1:metricconverter w:st="on" ProductID="2 เมตร">2 เมตร</st1:metricconverter>..นึกดูแล้วกัน) พระสงฆ์ทั้งหมดที่ติดตามสวดเจริญพระพุทธมนต์ มีเหล่าเทพ เหล่าพญานาครับอาสาดูแลรักษารอยพระพุทธบาทมากมายโดยมีพ่อปู่ใหญ่เป็นเจ้าแห่งนาคทั้งปวง และผมเข้าใจว่าพระพุทธเจ้าพระองค์ต่อๆมาก็มาประทับรอยพระพุทธบาทไว้ที่บริเวณนี้ในลักษณะคล้ายๆกัน(แต่ผมไม่ได้ขอดูภาพ) ออกจากสมาธิ..อุทิศส่วนกุศลถวายทุกท่าน เทพ พรหม นาคาทั้งหมดแล้วลุกเดินต่อไป..

<O</Oเดินลึกขึ้นไปด้านบนเหนือลำธาร เดินลัดเลาะสักครู่จะเห็นเป็นบ่อน้ำเล็กๆกว้างประมาณ 3 เมตรเป็นแอ่งลึกอยู่บนลานหินธรรมชาติกลางป่าเขตอุทยาน ลักษณะบ่อหินดานสีน้ำตาลเข้มมีน้ำตลอดปีไม่มีแห้ง สังเกตบริเวณรอบๆขอบบ่อนั้นดูชุ่มชื้น ฉ่ำด้วยละอองน้ำเกาะไปทั่ว มีต้นมอสเล็กๆขึ้นจับเขียวคล้ายปูผ้าสักราดดูสวยงามมากๆครับ
<O</O
บริเวณตรงกลางบ่อนั้นเป็นน้ำนิ่งใสเย็นมาก ผมมองลงไปแล้วคล้ายมีแสงเรืองอ่อนๆพุ่งสวนขึ้นมาเหมือนมีไปฉายส่องมาจากด้านล่าง เดาว่าน่าจะเป็นทางเข้าออกของพญานาคท่าน เอาน้ำมาล้างหน้าเย็นสดชื่นดี กำหนดจิตอุทิศส่วนบุญกุศลให้ท่านแล้วเดินอ้อมหลังบ่อเข้าไปอีกทาง..ป่านี้แปลกๆชอบกล มองด้วยตาที่สามแล้วเห็นแต่ดวงไฟลอยขึ้นมาตลอด มีหลายสีสวยงาม สบายตาเหมือนดูลูกโป่งสวรรค์ติดหลอดไฟ แสดงว่าด้านล่างนี้ต้องเป็นเมืองท่านแน่ๆเลยครับ...ต้องเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์มากตามที่จิตสัมผัส ผมก็ลองก้มไปดูใกล้ที่ผมยืนอยู่...เห็นดินบริเวณนั้นมีสีแปลกๆ..ออกเป็นเหมือนสีชาเย็น(ใส่นม)..ท่านเรียกว่าดินสีอรุณ เป็นสัญลักษณ์บอกว่าในจุดนั้นเป็นสายแร่ทองคำที่ผุดขึ้นมาที่ผิวดิน...ให้ทุกท่านสังเกตดูได้ครับถ้ามีโอกาสพบเจอ ถ้าขุดลงไปจะพบแร่ทองคำบริสุทธิ์ มีลักษณะเป็นก้อนบ้าง เป็นทรายทองคำบ้างเยอะแยะมากมายเต็มไปหมด เรียกได้ว่าบริเวณที่ผมยืนอยู่นั้นเป็นลานทองคำเลยก็ว่าได้ ผมลองสัมผัสพลังดู..ใช้ตาที่สามขอดูรายละเอียดบริเวณนี้.....<O</O
<O</O

สักครู่ปรากฏมีเสียงคล้ายของหนักกำลังเคลื่อนอยู่ด้านล่าง ใช้จิตมองดูเห็นเป็นท่อนไม้ขนาดใหญ่..แต่เอ๊ะ..ไม่ใช่ลองดูอีกครั้ง...ปรากฎเป็นพ่อปู่พญานาคองค์ใหญ่ทีเดียวสีเขียวเข้มออกมันแวว นึกในใจว่าเสร็จแน่ตูงานนี้...ดันอาจหาญบุกมาถึงถิ่นของท่านเลย จะรอดกลับบ้านหรือเปล่าไม่รู้ ใจก็นึกบอกท่านว่าลูกหลานมาขอชมบารมีเท่านั้น ไม่มีจิตคิดอยากได้ทองคำนี้หรอก ชมเฉยๆ..เห็นท่านไม่ว่าอะไร มีเสียงท่านบอกว่า...ฉันให้แกมาเอง มาที่เคยอยู่สมัยเป็นนาค....ลองมองด้วยตาทิพย์ลึกลงไปอีกเห็นเป็นเจดีย์ทองคำและมีกรวดใสๆที่มีแสงสว่างเป็นประกายวอบแว๊ป..น่าจะเป็นเพชรนะ...นี่ละครับเพชรพญานาคของจริงมิใช่ของที่วางขายทั่วไป ฮ่า ฮ่า สักครู่ก็ลาท่านกลับเดินย้อนลงมาตามทางเก่า...กลับมาที่รอยพระพุทธบาทแล้วไปเก็บปัฐวีธาตุมาอีก 2-3 ก้อน ..บริเวณใกล้ๆลำธารที่ประทับรอยพระบาทคราวนี้ลองมองที่รอยพระบาทอย่างพิจารณาอีกทีก็ปรากฏรอยท่านพ่อปู่นาคราชที่เฝ้าดูแลรักษาด้วยบริเวณใกล้ๆกับรอยพระบาทองค์ใหญ่ เป็นรอยเกร็ดแฉกลึกลงไปในหินมองเห็นชัดมาก
<O</O
<O</O
และต่อมาหลังจากหล่อพระองค์ใหญ่เรียบร้อยแล้วเสร็จก็เดินทางลงเรือไปยังวัดดอนสวรรค์บนเกาะกลางบึงใหญ่หนองหาน ที่นี่ก็มีเรื่องประหลาดแปลกอีกเช่นกัน เป็นเมืองลับแล...ผมหลงเข้าไปครับ ได้ของมาด้วย ไว้ว่างๆจะเขียนมาเล่าให้อาจารย์และเพื่อนๆพี่ๆอ่านอีกตอนต่อไปนะครับ<O</O
<O</O

 

...........................ดีเลยครับคุณ หน่อง อนุโมธนาบุญด้วยครับ ......อย่าหายไปนานครับ มาช่วยอาจารย์เล่าเรื่องหนุก ๆ ที่ได้พบมาให้พี่ ๆ น้อง ๆ ฟังครับ.............................;aa36

 

มารอพี่เม้า กับอ.อาชวิน เล่าเรื่องต่อครับ
รอจนน้ำลายยืดแย้วววว...

 

รู้จักหลวงพ่อฤาษี เพราะ หนังสือโลกทิพย์

.....มหัสจรรย์ ...หลวงพ่อฤาษีลิงดำ........ พวกเราคงทราบกันเป็นอย่างดีแล้วน่ะครับว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หรือ .....หลวงพ่อพระราชพรหมยาน.....ท่านเป็นพระผู้ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบ ปฎบัติตรง และทรงความเมตตาสูงยิ่ง

........แต่ตอนนั้น ตอนที่ผมเพิ่งย้ายมาเล่นดนตรีที่เชียงใหม่ ผมยังไม่รู้จักหลวงพ่อครับ ผมเพียงแต่เป็นผู้ที่ชอบนั่งสมาธิเท่านั้น ไม่ได้มีความรู้ในพระพุทธศาสนาแตกฉานแต่อย่างใด( ทุกวันนี้ก็ยังเหมือนเดิมครับ ) ยิ่งถ้าใครมาคุยกันเรื่องปริยัติให้ฟังนี้ จะได้แต่อ้าปากฟังอย่างเดียวครับ .......

...........................แต่ผมมีนิสัยอย่างหนึ่งที่เรียกว่าเป็นนิสัยที่ดีครับ คือ ชอบอ่านหนังสือครับ เรียกว่าว่างไม่ได้ ต้องหยิบมาอ่าน หนังสืิออะไร ก็อ่านได้ครับ แต่ก่อนที่หนองคาย คุณแม่รับหนังสือ สกุลไทย โลกทิพญ์ อะไรหลาย ๆ เล่มครับ ก็อ่านเรียบ ส่วนตัวเองก็ชอบ อ่านหนังสือ สงคราม สมรภูมิ หรือ แม้กระทั้ง มหาสนุก ขายหัวเราะก็อ่านเรียบ ช่วงปิดเทอมตอนอยู่หนองคาย ก็ชอบ ปั่นจักรยานไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดประชาชนซึ่งอยู่ข้าง ๆ โรงพยาบาลหนองคาย ..


..........................หลังจากทำบุญให้ สายฝนไม่กี่วัน ก็มีวันว่าง ไม่ได้ซ้อมดนตรี ผมก็จึงมีโอกาศพักผ่อน ......การพักผ่อนของผมก็คือ ไปเดินเลือกซือหนังสือต่าง ๆ มาอ่าน เวลาผมซื้อทีนี่ ไม่ได้ซื้อเล่ม 2เล่ม ซื้อที ก็อย่างน้อย เป็น 10 เล่ม และ้ทะยอยอ่านครับ...

...................................และเช่นเคย ที่ไม่พลาดเลยก็คือหนังสือโลกทิพย์ครับ.....................................;aa14
​

 

ผีเนเธอร์แลนด์ กูล

ผมไปอยู่เนเธอร์แลนด์ ติดชายแดนเยอรมันเดิน2กม.เองเลยข้ามไปมาทุกวันเป็นป่าแล็คฟลอเรสต์นั่นเอง วันนั้นเดินในป่าโปร่งคนเดียวมีต้นไม้เตี้ยๆโดยมาก ........สักพักถึงสามแยกขอจ้าวป่าบอกไปทางไหนดี จู่ๆก็มีกวางตัวใหญ่ 1 ตัวด้วยนะ กระโดดจากข้างทาง ข้างหน้า 50 เมตร วิ่งไปที่ 3แยกแล้ว หันหน้าบอกให้ไปทางนั้น ...แล้วเขาก็ไปอีกทาง

อีกครั้งนอนออยู่ครึ่งหลับตื่น เป็นห้องใต้ดิน......เคลิ้มสักทุ่มมีหน้าต่างสูงจากหน้าอกเรา จะเห็น ขาคนถึงเข่า เขาเปิดเข้ามา....ผีเด็กฝรั่งตอนแรกหน้าดีตอนหลังเบะ.........ต่อมาผีหนุ่ม...ดีแล้วหน้าเละอีก.........มาต่อเลยผีแก่ดีแล้วแบะ แบะเลย......ไม่ได้กลัวหรือทำอะไรเลยมารู้ทีหลังวส่าเขามาขอส่วนบุญ.............ทุกท่านจำเป็นอุทาหรณ์นะ

 

หลวงพ่อ เป็นพระอรหันต์แล้ว

และวันนี้ก็เช่นกัน ผมก็หยิบหนังสือโลกทิพย์ขึ้นมา และดูที่หน้าปก เป็นรูปพระเถระผู้ใหญ่ ที่ดูน่าเลื่อมใสมากๆ และอ่านตัวหนังสือที่เขียนไว้ที่ปก เขียนว่า ...

........ชานหมาก ..เส้นเกศา .....ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ....กลายเป็นพระธาตุแล้ว ........ผมก็ตกตะลึง นั้นหมายความว่า หลวงพ่อท่านก็จบกิจแล้วน่ะซิ.....

....ผมมีความรู้สึกที่บอกไม่ถูกในตอนนั้น ดีใจ ตื่นเต้น ...และอีกหลายอารมณ์มาก บอกไมู่ถูกว่าเป็นอย่างไร ด้านล่างก็มีภาพ ชานหมากที่ถ่ายอย่างชัดเจนมาก เห็นเป็นพระธาตุเลยครับ ผมมีความปีติมากที่ได้เห็นเช่นนั้น และก็รำพึงว่า ประเทศไทยมีพระอรหันต์เพิ่มอีกองค์แล้ว ...

...........................ตอนนั้น ปี 2534 ครับ แต่ความจริงแล้ว หลวงพ่อท่านเป็นพระอรหันต์ก่อนที่ผมจะเกิดเสียอีกครับ แต่ผมเพิ่งจะรู้จักหลวงพ่อ และรู้ว่าหลวงพ่อที่บรรลุแล้วก็วันนั้นเองครับ ..................................จึงได้ซื้อหนังสือกลับห้องพักด้วยความดีใจ.......................ได้อ่านภายในหนังสือก็ทราบว่า หลวงพ่อท่านเมตตาต่อลูกศิษย์ ลูกหลานมาก โดย ประทาน เส้นเกศาบ้าง ชานหมากบ้าง พระบ้างลูกแก้วบ้างเป็นประจำ และทราบว่า ลูกหลานที่มาปฎิบัติในชาตินี้ ก็ล้วนแล้วแต่ตามหลวงพ่อมาในอดีตชาติทั้งนั้น

................................ผมเองก็อยากรู้เป็นอย่างมากว่า ......การที่ผมได้รู้จักหลวงพ่อเป็นครั้งแรก แล้วก็รู้สึกเคารพรักท่านอย่างมากมายนี้ เราเป็นหนึ่งในลูกหลาน หรือเคยเป็นประชาชน เป็นทหารของหลวงพ่อในอดีตชาติหรือเปล่า..................................แล้วจะทำอย่างไรถึงจะรู้ล่ะครับ พี่น้อง................;aa13​

 

ฝัน เห็นหลวงพ่อ

ผมจึงได้ตั้งใจอธิฐานจิต ต่อหน้ารูปภาพหลวงพ่อ ในหน้าปกหนังสือ ว่า................................ถ้าหากเคยเกิดเป็นลูกหลานหรือบริวารหลวงพ่อมาแล้วล่ะก็ ขอให้ได้ ชานหมาก หรือ พระ หรืออะไรก็ได้ ที่ เป็นของหลวงพ่อ ตามแต่จะสมควรได้รับ ในเร็ววันด้วยเถิด...

.................................อธิฐาน อย่างนี้ แล้วตัวเองอยู่เชียงใหม่ เพิ่งรู้จักหลวงพ่อเป็นวันแรก ............และไม่เคยไปวัดท่าซุงเลย และ โอกาสที่จะไปกราบหลวงพ่อนั้นแทบไม่มี เพราะ เล่นดนตรีนั้นแทบไม่มีวันหยุดเลย และเล่นเป็นวง หาคนแทนได้ยากมาก .

...พออธิฐานเสร็จก็มานั่งคิด เออ ...แล้วจะได้ไหมเนี๊ย................ก็อ่านหนังสือต่อครับ เพราะวันนี้ไม่ต้องซ้อมดนตรีตอนบ่าย ซ้อมวันพรุ่งนี้....


...........................................วันนี้หลังจากเลิกงาน ตี 4 วงผมขึ้นเป็นวงที่ 2 เลยเลิกดึก ถ้าขึ้นวงแรกจะ เลิกตี 2 ครับ คืนนี้เลิกซะตี 4 ก็เลยง่วง ก็เลยแค่สวดมนต์ไหว้พระ แล้วนอนเลย โดยไม่นั่งสมาธิ แต่ก็ยังคง จับลมหายใจ และภาวนาพุทโธ ตามปกติครับ.........................ซักพักก็หลับ .......อ่า วันนี้จิตไม่ตื่น แต่ฝันครับ.


.......................ฝันว่า ตัวเองนั้น กลับมาอยู่ที่หนองคาย มาร่วมงานอะไรสักอย่าง ตอนแรกไม่รู้ว่างานอะไร แต่เป็นคล้าย ๆ งานแ่ห่บุพผาชาติครับ เพราะมีรถ ประดับประดาด้วยดอกไม้นา ๆพรรณ แต่ละคันล้วนสวยงามอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งคันแรกที่นำหน้าขบวน เรียกว่าเป็นราชรถ จะถูกต้องกว่าครับ มีธงทิวประดับ มีฉัตร 9 ชั้น กั้นอยู่ และมีคนห้อมล้อมมากมายมหาสาร ผมมองขึ้นไปบนรถคัน ผมก็จำได้ติดตาครับ ท่านก็คือ ........... หลวงพ่อฤาษี ของพวกเรานี่ล่ะครับ ........นั่งอยู่บนอาสนะสวยงามมาก มีฉัตรกันเป็นร่มให้หลวงพ่อด้วย.........

...............นั่นเป็นราชรถคันแรก ซึ่งกำลังจะเลี้ยวเข้าวัด ศรีษะเกศ ซึ่งวัดนี้มีความสำคัญคือ เป็นวิทยาลัยสงฆ์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือครับ......นั่นคือเป็นแหล่งศึกษาธรรมะอย่างดีเลยครับ...

..............................รถคันถัดมา ขนาดและความสวยงามก็ลดลงเรื่อย ๆ ตามลำดับ ครับ มีเป็นร้อย ๆ คัน แต่ล่ะคันนี้ คนเต็มรถครับ แต่งตัวประดับประดารถสวยงามบอกไม่ถูกดูราวเป็นขบวนนางฟ้า เทวดาที่เดียว ............................................แต่มาดูที่รถคันสุดท้ายซิครับพี่น้อง..............;aa36​

 

พบแม่ชี ลูกศิษย์หลวงพ่อ

รถคันสุดท้ายนี่ เป็นรถปิกอัพเก่า ๆ สีฟ้า คันเล็ก ๆ แบบมาสด้าแฟมมาเลีย สนิมเขรอะมีคนนั่งบนกระบะท้าย ราว ๆ 5-6 คน ครับ .............ผมนั่งอยู่คันนี้ครับ พี่น้อง.....กระบะท้ายรถถูกเปิดออก ผมก็นั่งร้องเพลงเอาขาย่อนลงราพื้น ปรบมือร้องเพลงอยู่คนเดียว..

............................โธ่ ..ตู คันสวย ๆ ก็ไม่ไปนั่ง ดันมานั่งคันเก่า ๆ ปุเลง ๆ และคันสุดท้ายด้วย ......แต่ก็ได้เข้าไปในเขตวัดก็เขาเหมือนกันครับ..................................................................................

พอตื่นมา ก็จำความฝันได้แม่นยำทีเดียว ........ก็ได้แต่น้อยใจว่าเราคงเป้นคนที่บุญน้อยมาก ที่ได้ตามหลวงพ่อ ในขบวน แต่อยู่รถคันสุดท้าย ................ความฝันนี้ หลายปีผ่านมาได้มีลูกศิษย์หลวงพ่อที่ได้มโน ได้ทำนายฝันอันนี้ให้ว่า .


...........ผมเคยเป็น บริวารหลวงพ่อ แต่เป็นบริวารพวก ปลายแถว ถ้าเป็นทหาร ก็พวกพลทหารเลยครับ ....ในอนาคต จะสามารถตามหลวงพ่อได้ เป็นกลุ่มสุดท้ายเลย เรียกกว่าเป็นพวกบุญน้อยสุด ปฎิบัติย่อหย่อนที่สุด แต่ก็ยังไปได้ แต่ก็ช้าที่สุดครับ.................เอาว่ะ ยังไงก็ได้ตามหลวงพ่ออยู่ น่ะ............

.......................................................แต่ก็แอบดีใจกะความฝันอยู่นิด ๆ ครับ ว่า ยังไงเราก็ บริวารหลวงพ่อล่ะ ปลายแถวก็เอา ...............................

.......................แล้วก็แกะเพลงเพื่อเตรียมตัวไปซ้อมตอนบ่าย 2 ครับ จำได้ดี เลย วันนี้จะซ้อมเพลง ไร้กันมัก รักกันไหม ของ นูโวครับ ตอนนั้นเป็นอัลบั้มใหม่ล่าสุดกำลังดังเลยครับ......................พอ บ่าย 2 ผมก็ไปซ้อมที่คอฟฟี่ช๊อบของโรงแรมครับ แต่พอเดินเข้าไป.........................วันนี้แปลกมากครับ .................................................................ผมเห็นแม่ชี 1 องค์ นั่งฉันอาหาร ซึ่งเป็น พวก นม และชีส ( สามารถฉันได้ครับ ) นั่งอยู่หน้าเวทีที่ผมจะต้องซ้อมครับ;aa36.....................................​