เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

เอ่อ ผมก็อปปี้มาจากที่อื่นอีกทีครับ ไอ้ประโยคที่อธิบายคำว่าซาโตรินั่น แต่ก็เคยศึกษาเซนมานิดๆ เหมือนกัน นิดๆ แบบว่าคุยกับใครก็ไม่ได้ครับ เพราะรู้น้อยไป แห่ะๆๆ

 

คุณเดรด ถ้าจะให้ผมอธิบายตามที่ผมเคยอ่านมาเนี่ย ถ้าจากอ.ปริญญา เมื่อเราคิดถึงเรื่องไหนคลื่นความคิดเราจะวิ่งไปหาตัวรู้/จิตรู้เพื่อแก้ปัญหานั้น

หรือว่าถ้าอธิบายตามหลักอะไรซักอย่างจำไม่ได้ คือมันคล้ายๆ ว่าเป็นการแก้ปัญหาโดยใช้สมองซีกขวา การใช้สมองซีกขวาคิด ก็คิดไม่คิดโดยใช้สมองซีกซ้ายที่เป็นเรื่องของเหตุและผล

เวลาที่เราผ่อนคลาย หรือคิดเรื่องนั้นมากๆ จนคิดไม่ไหว แล้วเราไปทำอย่างอื่น บางทีเราก็จะปิ๊งมาได้ว่าน่าจะทำอย่างโน้นอย่างนี้

หรือว่าที่ อ.อาจอง ที่คิดวิธีลงจอดดาวอังคารที่คิดในสมาธิก็คล้ายๆ กัน คือใช้สมองซีกขวา

คิดว่า การเข้าใจอะไรแบบปิ๊งแว๊บที่เรียกว่าซาโตริ หรือปัญญาญาณ หรือแว๊บรู้แบบคุณเดรดน่าจะเป็นอย่างเดียวกัน

อันนี้ก็เป็นความคิดส่วนตัวนะครับ ที่อาจจะเปลี่ยนไปได้เรื่อยๆ ถ้าได้รู้/เข้าใจอะไรมากขึ้น

อันที่จริง บางครั้งคำถามที่ดูเหมือนคำถาม ผมก็มีคำตอบในใจอยู่แล้วล่ะ เพียงแต่อาจจะมีคนอื่นที่มาตอบดีกว่าที่คิดเอาไว้

 

บางทีการปิ๊งแวป อาจเกิดจากการได้ยิน ได้ฟัง ได้เห็น อะไรบางอย่างแล้วก็นึกขึ้นได้อย่างฉับพลันก็ได้
เช่น บางเพลงก็ปิ๊งแวปนึกถึงใครบางคน อิอิ

แต่ปิ๊งแวปแล้ว..คงอุทานเหมือนคำว่า Eureka !!!...
อาจจะเกี่ยวกับกับเส้นแรงแม่เหล็กโลก..เวลาคิดอะไรไม่ออกต้องเดินไปเดินมาหาคลื่น..หรือที่สูงๆ
หรือเหนี่ยวนำมาจากจุดประสานมิติใกล้ๆเอาก็ได้..เชื่อมสัญญานจิตจากความสงบนิ่งน่ะครับ

 

อิอิ...คิดเหมือนกัน...อีกแระ

 

อืมม์..คุณ mead ว่ามาน่าคิด บางทีนะค่ะ..คือ เป็นคนขี้ลืม จะหาของไม่เจอเสมอๆ ยิ่งหา ยิ่งไม่เจอ นึกก็ไม่ออก ยิ่งคิด ยิ่งหงุดหงิด

...เคยมีอยู่ครั้ง หากุญแจรถไม่เจอ ก็หาๆๆๆ...ซักพัก คิด ไม่หาแระ หยุดอยู่กับที่นิ่งๆ ไม่คิดอะไร อยู่ดีๆ ก็เดินไปที่โต๊ะกินข้าว อิอิ...กุญแจอยู่ บนโต๊ะ
...อีกที..ประมาณชิ้นส่วนตุ๊กตา หลุดหาย ก็กำลังจะหา นึกขึ้นได้ ลองดูซิ หยุด นิ่งๆ ซักพัก อยู่ดีๆก้มลงคุกเข่าบนพรม รู้สึกว่าหัวเข่าไปโดนอะไรแข็งๆ ใต้พรมไม่รู้ เลยเปิดดูใต้พรม ก็เจอชิ้นส่วนที่เรากำลังหา...

เราจะอธิบายเหตุการณ์ แบบนี้ ว่าอย่างไรดีค่ะ....

 

ตามความคิดของผม ประโยคข้างต้น มันเหมือนกับว่า เราคิดๆๆเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างมุ่งมั่น ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่าคำตอบมันจะได้อะไรออกมา อุปมาอุปมัยเหมือนการการค่อยๆรินน้ำเข้าไปเต็มแก้ว จนแก้วรับไม่ไหวแล้ว น้ำที่ล้นจะไหลรินออกมา เป็นคำตอบ

ที่ผมทราบมาจากอาจารย์สมัยมัธยม ท่านเคยเล่าให้ฟังว่า ด.อาจอง เค้าเป็นลูกศิษย์ที่เรียนเก่งมาก
เวลาเค้าทำข้อสอบ และจะตอบคำถาม เค้าจะเห็นภาพหนังสือ และเห็นเนื้อหาที่จะนำมาตอบ ว่าอยู่หน้าไหน บรรทัดไหนครับ

 

เกิดความคิดขึ้นมาค่ะคุณ Mead ว่าน่าจะมีอะไรสนุก ๆ มาเล่นกัน
ไม่รู้มีใครสนใจจะเล่นกะ Prissila บ้างรึปล่าวเอ่ย? ระหว่างที่กำลังเรียบเรียงบทนวนิยายอยู่ จะลองถามเพื่อน ๆ ในชั้นเรียนว่า..
ความปรารถนาและบุคคลิกภาพที่แท้จริงในการมาถือกำเนิดในชาติภพนี้มิตินี้ของ Prissila คืออะไร? อิอิ..
(deejai)(deejai)(deejai)

 

รอฟังเพลงลูกทุ่งของคุณ Veggie อีกค่ะ เมื่อไหร่จะได้ฟังเอ่ย?
ส่งมาให้พวกเราฟังอีกนะคะ ตอนนี้เป็นแฟนเพลงตัวจริงเสียงจริงของคุณ Veggie แล้วค่ะ..(f)

 

ประโยคนี่ผมเขียนอันนั้นอธิบายน้อยไปหน่อย คือจะหมายความว่า บางเรื่องนั้นที่เราคิดแทบตายก็คิดไม่ออก บางครั้งเราก็หันไปทำอะไรผ่อนคลายแทน ช่วงที่ผ่อนคลายนั้นแหล่ะ ความคิดปิ๊งแว๊บจะออกมา เพราะสภาวะที่จะทำให้คิดปิ๊งแว๊บออกมาได้ ต้องอยู่ในสภาพที่ผ่อนคลายนั่นแหล่ะครับ

เรื่องของอ.อาจองที่เล่าให้ฟังดูท่าทึ่งมากครับ

(f)

 

เรื่องของปัญญาญาณนี่ เคยฟังบรรยายของ อ.ปริญญา มาท่านให้คำจำกัดความไว้ว่า ปัญญาญาณหมายถึงสติปัญญาของจิตวิญญาณ เลยคิดว่าการปิ๊งแว๊ปก็น่าจะหมายถึงปัญญาญาณด้วยเช่นกัน เพราะการปิ๊งแว๊ปเกิดจากการทำงานของประสาทภายในประสาทสัมผัสภายในซึ่งเป็นเครื่องมือในการสื่อสารของจิตวิญญาณให้รูปกายทางกายภาพรับรู้ คล้ายลางสังหรณ์อะไรแบบนี้มังคะ? ถ้าไม่ถูกยังงัยเดี๋ยวพี่นักเขียนคงมาขยายความอีกทีนึงเน๊อะ..

 

*** คุยหน้าห้องบ้างนะครับ ***
รู้สึกเพื่อนๆในระบบเครือข่ายจิตวิญญาณจะสนุกสนานกันหลังห้องเป็นพิเศษเลยนะครับ
ส่งความปรารถนาดีมาให้กันทุกวัน วันไหนไม่พบหน้ากันก็ต้องถามหา
เราทุกคนเป็นส่วนขยายของจิตวิญญาณให้กันและกันเสมอครับ..

คุณซิปฯ เป็นนักค้นหาส่งข้อมูลที่น่าสนใจมาให้อ่านแทบทุกวัน เป็นห้องวิชาการ
คุณเดรค ก็ร่าเริง สนุกสนาน เป็นกันเองครับ ดึงดูดเพื่อนจนล้นห้อง
คุณเซลล์ ก็เข้มข้นกับความรู้ ตั้งใจเรียนรู้อย่างสมำเสมอ และแบ่งประสบการณ์ให้เพื่อนๆอย่างเต็มที่
คุณโซล เยือกเย็น เข็มแข็ง น่ารักนุ่มนวลเป็นกันเอง กำลังเปิดใจขยายการเรียนรู้ครับ
คุณขจรวรรณ ก็เรียบร้อยแต่ห้าวหาญ...แบบ Prissila
คุณเอจินตวดี ก็ค้นพบตัวตนของตัวเองอย่างลึกซึ้ง..พบรหัสมากมายในฝัน
คุณเวกกี้กาย ก็รอบรู้ รวมทั้งมีความเป็นศิลปินสร้างความสุขให้จิตวิญญาณเต็มที่
น้องนก ลีโอเกิรล์ ก็ราเริง มีความสุขกับเสียงดนตรี ห้าวเล็กๆและจริงใจครับ
คุณ axzon คุณริศา คุณประสงค์ น้องลูกเกด ฯลฯ

และท่านอื่นๆที่เข้ามาโพสมาอ่านก็ล้วนมาช่วยกันเติมเต็มช่องว่างและประสบการณ์ให้กันอยู่เสมอเช่นกันครับ
ห้องเรียน และโต๊ะกลมของเราจึงขยายตัวออกไปอย่างไม่รู้จบ
เพื่อนๆกลุ่มนี้น่ารักทุกคนเลยครับ มาพบกันที่นี้คงไม่ใช่เรื่องธรรมดานะครับ
นี่ขนาดว่าอยู่กันคนละซีกโลกกับพี่นักเขียนนะ..ถ้าพี่เค้าอยู่เมืองไทยสงสัยหัวบันไดบ้านไม่แห้งแน่ครับ ^+^

 

วันก่อนเห็นคุณซิปฯ คัดลอกกระทู้ไว้หลายหน้าแล้ว เป็น pdf ไฟล์
ถ้ายังไงช่วย Upload มาให้เพื่อนๆบนเวปได้เก็บต้นฉบับไว้อ่านด้วยนะครับ...
ที่โหลดมาจาก E-mail เปิดไม่ได้จริงๆครับ

 

คุณ mead หัวหน้าห้องของเรา ก็เป็นคนที่ nice มากๆครับ (smile)
เห็นด้วยครับคุณ mead ถ้าพี่นักเขียนอยู่เมืองไทย
ฟันธงได้เลย ว่าหัวกระไดต้องไม่แห้งแน่นอนครับ อิอิ (f)

 

ถ้าไม่มี หัวหน้า mead เราคงไม่มี สโมสรที่อบอุ่นและเป็นกันเอง แบบนี้ หรอกค่ะ...
ขอบอกอีกครั้ง...จาก ดวงใจ

 

ถึงว่าไม่บังเอิญไงเนอะ..ตอนนั้นทำไมถึงอยากรู้จักพี่นักเขียนมากก็ไม่รู้
พอรู้จักแล้วก็ อ้าว..ที่แท้เป็นรุ่นพี่สถาบันเดียวกันอีก..เลยยิ่งอบอุ่นใกล้ชิดเข้าไปอีกครับ
พอชวนมาคุยกันที่นี่ พี่นักเขียนก็เผลอใจตอบรับด้วย (รึเปล่าไม่รู้ อิอิ..)
ที่นี้ก็ติดงอมแงม ออกไปไหนไม่ได้นานครับ..จะต้องวิ่งมาดูมาอ่านตลอด
พอพวกเราเข้ามาเลยยิ่งสนุกครับ...ยิงคำถามกันเก่งๆ เป็นแชมป์บอลกันรึเปล่านะ 555
บางทีคิดว่าจะถามอะไรพี่เค้าก็นึกอยู่พักนึง พอจะถามทีไรก็มีเพื่อนๆตั้งคำถามให้ก่อนทุกที..
รู้ใจกันจริงๆครับ เครีอข่ายนี้มักมีอัศจรรย์ใจอยู่เรื่อยๆครับ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับ***

 

การเจือปนเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ผู้อ่านจำเป็นต้องค้นให้พบ ผู้อ่านทั้งหลายรวมทั้งพี่นักเขียน อยู่ในยุคสมัยที่การสื่อสารและการเผยแพร่ข้อมูลทั้งหลายเป็นไปอย่างกว้างขวาง ทำให้เราต่างก็มีโอกาสที่จะนำข้อมูลเหล่านั้นมาเปรียบเทียบและกลั่นกรองได้ด้วยตนเอง

หากเราแต่ละคนรับเอาโดยปริยายและสรุปอย่างง่ายๆว่า ข้อมูลที่ปรากฏในหนังสือทั้งหมด คล้ายคลึงกัน-เหมือนกัน-คล้องจองกันหมด และล้วนเป็นความเป็นจริงทั้งหมด โดยมองข้ามทัศนคติและความเชื่อส่วนบุคคลที่แอบแฝงมากับการแปลงข้อมูลเหล่านี้เป็นสัญญลักษณ์ของภาษา ซึ่งย่อมมีการบิดเบือนไปไม่มากก็น้อยตามธรรมชาติของมนุษย์ เราจะรับเอาข้อมูลเหล่านั้นเป็นความจริงไปโดยปริยาย โดยไม่ได้ตระหนักว่า บางส่วนของข้อมูลอาจเป็นเพียงทัศนคติและความเชื่อส่วนบุคคลของผู้เขียนเท่านั้น

พี่นักเขียนหวังว่า ผู้อ่านทุกท่านจะพิสูจน์ข้อมูลทั้งหลายด้วยตนเอง ด้วยการศึกษาข้อมูลความรู้จากหลายแหล่งด้วยกัน นำข้อมูลเหล่านั้นมาเปรียบเทียบกัน และนำสาระหลักๆที่คล้องจองกันไปปฏิบัติ สำรวจตรวจสอบความเป็นจริงทั้งหลายที่เกิดขึ้นกับตนเอง โดยไม่รับเอาโดยปริยาย เมื่อนั้นคุณค่าที่ผู้อ่านได้รับจากหนังสือจึงจะเป็นคุณค่าที่แท้จริง ที่สถิตย์อยู่ในสติสัมปชัญญะของแต่ละคน ไม่ใช่สถิตย์อยู่ในหนังสือหลายภาษาจากผู้เขียนหลายทัศนะ ซึ่งเจือปนด้วยทัศนคติและความเชื่อส่วนบุคคล ที่อาจจะทำให้ผู้อ่านรับเอาเป็นความจริงไปโดยไม่ได้ตรวจสอบ

ห้องวิทย์ฯจะเป็นห้องเรียนที่สมบูรณ์แบบไปไม่ได้ หากสมาชิกทั้งหลายปล่อยให้การสื่อสารทั้งหมดเกิดขึ้นเพียงทางเดียว และหากปราศจากคำถามต่างๆจากพวกเรา พี่นักเขียนก็คงจะไม่ได้มีโอกาสเรียนรู้เกี่ยวกับตนเองได้เพิ่มขึ้นอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้-ขอขอบคุณทุกคน-สำหรับทุกคำถาม ทุกคำตอบ ทุกความเห็นค่ะ(rose)





ข้อความนี้ทำให้ axzon นึกถึงความคิดในฝันที่ว่า "ไม่ควรกระทำการเสมือน ลดคุณค่าในจิตวิญญาณ" axzon คิดว่า การที่เราได้ใช้ความคิดไตร่ตรองสิ่งที่เรารับรู้มาจะนำไปสู่ความรู้ในที่สุด ความเชื่อเดิมเปลี่ยนเป็นความรู้ ความเชื่อใหม่อาจผุดขึ้นมาแต่จะสามารถเปลี่ยนเป็นความรู้ได้อีกไปเรื่อยๆ มันทำให้เครือข่ายจิตวิญญาณขยายตัวออกไปไม่สิ้นสุด วันนี้พี่นักเขียนเอาใจมาพูดอีกแล้วอ่านแล้วซาบซึ้งบอกไม่ถูกจริงๆคับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ขอถามเพื่อนๆครับ เอ่อ คุยหลังห้องนี่มันตรงไหนอ่ะ!!!

 

pdf ที่อัพโหลดขึ้นไปก็คือ pdf ที่คุณ fudgi ทำไว้และอัพขึ้นมาในกระทู้นี้แหละครับ ไม่ได้ทำใหม่เลย

คือคุยกันทาง visitor message ครับ เวลากดดู profile ของแต่ละคน ก็จะเห็นครับ ตรงส่วนนี้สามารถปิดไม่ให้คนมาเขียนหาเราก็ได้

มีคำถามมาถามพี่นักเขียนอีกแล้วครับ ยังกะเจ้าหนูจำไมเลยเรา

หลังจากที่พี่นักเขียนได้รับข้อความจากโนวาอนาลัยแล้ว ความรู้ความเข้าใจของพี่นักเขียนส่งผลต่อบุคคล 3 คนที่พี่นักเขียนได้พูดถึงก่อนหน้านี้หรือเปล่าครับ? และถ้าส่งผลจะก่อให้เกิดเส้นทางเป็นไปได้เส้นทางใหม่ของทั้ง 3 คนนั้นใช่ไหมครับ เช่น Jane เปิดกว้างต่อผู้อ่านมากขึ้น

และก็เพิ่งอ่านอมตะแห่งจิตวิญญาณ(ภาคต้น) จบ สงสัยกับประโยคที่ว่า "เมื่อวงจรของชาติภพเสร็จสมบูรณ์" วงจรของชาติภพเสร็จสมบูรณ์คือเรามีความรู้อันสมบูรณ์เกี่ยวกับชีวิตในอดีตชาติทั้งหมด มีความรู้และประสบการณ์ในโลกแห่งความเป็นจริงทั้งหมดใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นแล้วการ นิพพาน คือการที่จิตวิญญาณบุคลิกภาพนั้น รู้หมดทุกอย่างในโลกแห่งความจริงแล้วไม่ต้องมาเกิดใหม่อีกแล้วใช่ไหมครับ หรือว่า นิพพานก็เป็นอีกวิถีทางนึงที่จะจบวงจรชาติภพ

 

ภาพนี้เป็นภาพที่เห็นแขวนบนฝาผนังวาดด้วยสีน้ำมัน ผมผู้ชายคนนี้เป็นสีดำอมน้ำตาลเข้ม ที่เหมือนคือ แววตาที่บ่งบอกถึงความใจดี และยิ้มที่แสดงถึงความขี้เล่น เป็นภาพที่เห็นในฝันตอนคิดถึงคุณนักเขียน ในฝันว่าเป็นภาพของศิลปินที่คุณนักเขียนทำงานให้ บนฝาผนังมีหลายภาพ หลายอริยาบท มีที่ยักคิ้ว หลิ่วตาให้ด้วย แม้จะผ่านมานานแต่จำได้ดี แต่รู้สึกว่าภาพนี้ผมจะหนาไปนิด แต่หน้าตาจะเป็นฝรั่ง หน้าเข้ม ๆ แบบนี้เหมือนพวก อิตาลี ฝรั่งเศส นี่แหละ

 

อันนี้เป็นภาพถ่ายที่เห็นในฝันประดับฝาห้อง ทุกภาพเป็นภาพถ่ายโบราณขาวดำ แต่ผมของฤษีเป็นสีขาวอมเทา อันนี้ฝันตอนอธิษฐานถึงตัวเอง