สอยธรรม มาเผื่อแผ่

จะบอกว่า ในห้อง Voice Chat เค้าเปิดเสียงอ่านพระไตรด้วยล่ะครับ สบายเลยไม่ต้องอ่านเอง ทำงานไปฟังไป ว่าง ๆ เชิญนะครับ ^-^

 

จบ

 

คำถามแรก ที่ผมจะถามคุณก่อน ว่า

ใครบ้างที่บอกว่าเป็น ศิษย์ผม แล้วในเมื่อ บอกว่าเป็นศิษย์ผม ผมจะว่าไป คนเป็นศิษย์ควรทำอย่างไร

คนเป็นศิษย์ ควรหักหน้า อาจารย์ ต่อหน้าสาธารณะ ด้วยการ จับผิดเสมอหรือ

สำหรับ คนอื่น ที่ผมด่าไป คุณไปเอารายชื่อมา ว่ามีใครบ้าง คนเหล่านั้นล้วนแล้วแต่ เป็นอริกับผม และมาด่าผมก่อนทั้งสิ้น

นี่ยังไม่ถึงตัวคุณนะ ขจร ผมเอาตัวอย่างให้ดูก่อน

วันนี้ ผมจะไปทำธุระอย่างอื่น เอากลับไปทำเป็นการบ้าน หาหลักฐานมา แล้วผมยินดีให้พิสูจน์ อย่าพูดลอยๆ

 

สวัสดีคุณ 00000 ในความเห็นของข้าพเจ้า การแสดงธรรม
ไม่มีถูกหรือผิด มีแต่ถูกใจ หรือไม่ถูกใจ ท่านผู้อ่าน (ความคิดส่วนตัวค่ะ)
แต่การแสดงทั้งหลายทั้งปวงผ่านตัวอักษรก็ดี
ในส่วนของข้าพเจ้า กำลังฝึกฝนอยู่ การอ้างอิงธรรมของครูบาอาจารย์
ทั้งหลายนั้น ก็เพราะข้าพเจ้ากลัวผิด ยังยึดมั่นถือมั่นอยู่กับรูปธรรม นามธรรม
ซึ่งคุณโดด ก็ได้ชี้ให้ข้าพเจ้าเห็นตรงนี้ ข้าพเจ้าจึงได้พยายามปรับปรุงตน
และจะพยายาม แสดงธรรมจากใจ ตามที่เข้าใจ ซึ่งผิดบ้าง ก็ว่ากันไป
จะได้ลดละ ความยึดมั่นถือมั่นในตน เมื่อมีผู้อื่นไม่เห็นด้วยก็จะน้อมมาสู่ใจ
พิจารณา ซึ่งได้อาศัยกัลยาณมิตรทั้งหลาย เปรียบได้ดังตัวสติ ที่เตือนตน
อารมณ์ทั้งหลายที่ปรากฏแฝงในตัวอักษร ก็จะลดลง ตามสติที่เจริญขึ้น
ข้าพเจ้าก็หวังว่าสิ่งที่แสดงไป หากกระทบใจท่านผู้ใด ก็ขออโหสิกรรม
แก่ข้าพเจ้าด้วย ขอบคุณท่าน 00000 อีกครั้งที่ร่วมสนทนาธรรมจากใจ

 

มะเฟือง รอฟาน.

 

กระถินงาม ชูกิ่งก้าน เพริดพริ้วลิ่ว
สะบัดปลิว ไปตามลม ยลโฉมฉาย
กระถินเอ๋ย เกิดแต่ดิน มีแต่กาย
สิ่งสุดท้าย ให้คนกิน กระถินงาม

เกิดริมรั้ว ใครเหยียดหยาม ก็ช่างเถิด
กระถินเกิด จากริมรั้ว ใช่มั๊ยท่าน
ยามคนหิว ก็ย่อมเด็ด ไปวันๆ
ด้วยชีวันต์ แห่งกระถิน กินได้เอยฯ

กระถินนี้ เมื่อได้กิน กับนางรม
ใครๆชม กระถินหวาน จริงมั๊ยนั่น
มันสำคัญ ที่กระถิน กินเป็นคำ
กระเทียมเจียว ก็สำคัญ ชอบจริงๆ

---------------------------------------------------
ตำนาน "กระถินริมรั้ว vs หอยนางรม" ครับ
หัดๆ แต่งกลอนไว้ เผื่อเอาไว้จีบขจรศักดิ์9999

กร๊ากกกก ๆๆๆๆๆ งานนี้ฟ้าร่วง แผ่นดินถล่ม ชัวร์

สวัสดี ... เจ้ากระต่ายตื่นตูม เอ๊ยไม่ใช่ๆๆ
กระต่ายแสนกลต่างหาก เอ๊ยๆๆๆ ไม่ใช่ๆๆๆ
กระต่ายผูกโบว์ ทัดดอกจำปา

"หนุ่มๆ กระชุ่มกระชวย นุ่งกุงเกงขาก๊วย แบกไห สุรา "

มาม๊ะ ... ราตรีนี้ยังมีอีกยาวนาน มาก๊งกันหน่อย คนละกรึ๊บ สองกรึ๊บ

ม่วน แท้ๆ น่อ

 

กลัวเสียหน้าหรอกหรือท่าน
ฟอร์มเข้มจัง
แบบนี้เรียกว่า ยังมีอัตตาหรือไม่
แล้วที่ไปหักหน้าคนอื่นๆนี่ สมควรแล้วหรือ
เพราะสำคัญตนว่าจบปริญญาเอก เด็กอนุบาลพูดอะไรจึงผิดหมด
แทนที่จะกล่าวว่า มันผิดนะ ควรทำแบบนี้จึงจะถูกต้องกว่า
แต่กล้บกล่าวว่า โง่บ้างล่ะ บ้าบ้างล่ะ เพี้ยนบ้างล่ะ
นี่หรือผู้มีธรรม
แล้วผู้มีธรรมสมควรเที่ยวสร้างศัตรูหรือไม่
การใช้วาจา ในการโต้แย้งธรรม จำเป็นต้องด่าด้วยหรือ

กฏของสำนักอาจารย์ขันธ์
1 อาจารย์ถูกเสมอ
2 ลูกศิษย์ผิดเสมอ
3 ถ้าไม่แน่ใจอะไร ให้ไปดูข้อ1

มนุษย์ทุกคนล้วนมีข้อดีและเสียแตกต่างกัน เนื่องจากยังไม่สำเร็จอรหันต์
ดังนั้นการแสดงธรรมที่ผิดพลาดย่อมเกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา
แม้แต่พระอรหันต์ยังถูกตำหนิได้ เช่น พระอรหันต์ที่ดื่มสุรา
แล้วนับประสาอะไรกับพระอริยะลำดับรองๆ ลงมา
แล้วนับประสาอะไรกับปุถุชน
แต่เราก็ไม่ควรแบ่งแยกว่าใครดีกว่าใคร เพราะนั่นมันมานะทิฏฐิทั้งดุ้น

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>วิมุตติ, อาจารย์ส่ายหน้า, ขันธ์ </TD></TR></TBODY></TABLE>

มาแย้ว
เด๋วมีชุดใหญ่ หุๆๆๆ

 

เออกิเลสมันทำให้เห็นไปได้ถึงเพียงนี้
เอาเถอะ กิเลสมันปิดบังไปหมด จริงๆ ผมเห็นแล้วก็ รู้สึกอย่างเดียวว่า ไม่น่าเลย

นั่นแหละกรรมจริงๆ

 

ไปทบทวนดูดีๆ คุณวิมุตติ ผมสอนอะไรคุณไปบ้าง
คุณสอนอะไรผมบ้าง

คุณคิดผิด คุณโดนสอนไป คุณกลับไม่มองตัวเอง ทบทวนฝืนกิเลส
แต่คุณ กลับมาเพ่งโทษ

นรกยังไม่พ้นหรอก คุณวิมุตติ แล้วถ้าผมทำนายไม่ผิด กรรมนี้หนักพอดู
เพราะว่า คุณเพ่งโทษกับคนที่มีแต่ให้ คุณมาตลอด

แม้คำด่า กระทบกระเทือนกิเลสในใจ ตัวเอง กลับไม่เอาไปพิจารณาให้เป็นประโยชน์ กลับโกรธเคือง มีอคติกลับมา

 

น่าน เอาเรื่องกรรมมาข่มขู่

 

หากท่านเห็นว่า คนที่กล่าวหาท่านต้องได้รับกรรมหนัก
เหตุใดจึงสร้างเหตุให้เป็นไป ในเมื่อเล็งเห็นผลอยู่แล้ว
หรือว่าท่านชอบให้คนตกนรกเยอะๆ กันล่ะ
ลองพิจารณาดูเถิด มีกี่คนที่ยอมรับนับถือท่าน
มีกี่คนที่ส่ายหน้า
แล้วท่านไม่เมตตาคนที่ส่ายหน้าต่อท่านบ้างหรือ
ต่อให้สิ่งที่กล่าวนั้นถูกต้อง
แต่ถ้าผู้ฟังไม่เห็นตามนั้น
จำเป็นต้องยัดเยียดให้ด้วยหรือ
หรือนั่นเพราะไม่ได้ดังใจ...

 

กรรมหนักนี้ ทำไมคุณไม่มองหละว่าคุณเป็นคนก่อเหตุ

ทำไมคุณไม่มองหละว่า นั่นคือ คำเตือน

กรรมนั้นเป็นของคุณเอง ใครเป็นผู้ก่อ คุณไปตั้งอคติ กับผม มันก็สมควรแล้ว

นี่แหละ กรรมบังตาคุณไปถึงไหนแล้ว

ผมจะชี้ช่องและเมตตาให้คุณเป็นครั้งสุดท้าย วันนี้

คือ ผมจะบอกให้ว่า ผมสอน และให้ความรุ้คุณมา ตั้งแต่คุณยังไม่รู้เรื่องอะไรเสียด้วยซ้ำ

นั่นแหละ ช่องที่คุณควรจะเอาไปพิจารณา คุณควรหยุดกรรม ไม่ดี

เอาหละ พอ ผมจะไปทำธุระ

 

ก็เพราะอย่างนี้หน่ะสิ
ผมจึงรักและเคารพท่านมาโดยตลอด
แม้บางเรื่องที่รู้สึกว่าไม่ถูกต้องนะ
แต่ผมก็พยายามมองข้ามไป นั่นเพราะรักและเคารพท่านมาโดยตลอด
ท่านเป็นทั้งอาจารย์ เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งพี่ชาย
ผมจึงเกรงใจท่านมาโดยตลอด
ถึงวันนี้ก็ยังนับถือในธรรมของท่าน
ถึงแม้ผมอาจกล่าวบางสิ่งที่ผิดไป แต่ก็มีบางสิ่งที่ถูกต้อง มิใช่หรือ
ผมลองเปลี่ยนชื่อดู ดูสิว่าถ้าไม่รู้ว่า เป็นข้อความของวิมุตติ อคติจะมีไหม
ซึ่งก็ไม่มี เป็นเพียงใครคนหนึ่งที่โผล่เข้ามา
ต่อให้บางสิ่งที่ผมกล่าวผิดไป (ผมยอมรับว่ากิเลสหนา)
ควรแล้วหรือที่ต้องด่าว่า โง่ เพี้ยน อะไรทำนองนี้
ผมเกรงใจท่านมาโดยตลอด
แต่ท่านไม่เกรงใจผมบ้าง และเป็นอย่างนี้มาโดยตลอด
ก็ไม่เป็นไร
ก็ไม่มีอะไรที่ต้องให้เกรงใจกันอีก
ต่างคนต่างไปก็แล้วกัน...

 

คนที่มองไม่เห็นก็จะมองไม่เห็น

คนที่พูดกลางๆ ก็จะได้เป็นคนกลาง ที่คนไม่กลางก็ไม่รู้ว่า ตัวเองก็ถูกว่าโดยคนกลาง
แต่เพราะคำกลางๆ ที่เหมือนว่าได้ทั้งสองฝ่าย ฝ่ายที่มีธรรมน้อยก็พลอยดีใจคิดว่ามี
คนมาให้ท้าย คนกลางจึงลำบาก คือ 1.ให้ท้ายคนที่ธรรมน้อย 2.ลดธรรมของผู้มีธรรม
มาก

มันเป็นเรื่องง่าย ที่จะสอดเข้ามาระหว่างกลาง โดยไม่ตัดสิน ชิงความเป็นคนกลาง ได้
ชิ้นปลามัน แต่จริงๆ แล้ว จะเป็นกลางโดยตลอดได้ไหม ต้องพิจารณา เพราะถ้าเป็น
กลางโดยตลอด ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร ไม่ได้ขับเคลื่อนอะไรเลย คนที่ธรรมน้อยก็
จะมีธรรมน้อยอยู่อย่างนั้น คนที่มีธรรมมากก็หาได้ลดลง

จึงควรพิจารณาการเลือกข้างบ้าง ว่าจังหวะไหนควรอยู่ข้างไหน เพื่อที่จะไม่ทำให้คนมี
ธรรมน้อยพลอยเห็นผิดคิอว่าคนกลางมาช่วย เพื่อที่จะทำให้คนมีธรรมมากไม่ต้องออก
แรงแบ่งแยกให้เห็นธรรม ซึ่งในสายตาคนกลาง หรือ คนมีธรรมน้อยจะเห็นว่ารุนแรงขึ้น

 

พี่วิมุตติ

จริงแล้วถ้ามองดูการสอนของ อ.ขันธ์ ที่พุ่งตรงกับพี่ ก็ยังอยู่ประเด็นเดิมไม่เคย
เปลี่ยน ตั้งแต่แรกเจอ แรกเห็นการกระแทกกันระหว่างพี่ กับ อ.ขันธ์ แต่วันนี้ก็ถือ
ว่าการกระแทกนั้นส่งผลได้ถูกต้อง

กล่าวคือ ทำให้พี่วิมุตติมีความกล้าหาญทางธรรม กล่าวธรรมมากขึ้น ไม่ใช่เอา
แต่ทักในประเด็นเล็กๆ น้อยๆ ทำให้เหมือนเป็นคนกลาง มากกว่าจะเป็นผู้มีธรรม
ที่สามารถออกไปสอนคนอื่นได้ ทั้งนี้เพราะพี่วิมุตติอยู่ในฐานะอาจารย์ในโลกความ
เป็นจริง ถ้าพี่แสดงออกโดยตลอดทุกย่างก้าว ทุกโพสว่ามีความกล้าหาญทางธรรม
ก็จะทำให้โลกนี้ดีขึ้น ไม่ใช่แค่ในโลกไซเบอร์เท่านั้น

อย่าได้เข้าใจเจตนา อ.ขันธ์ ผิดไปจากนี้เลย

ถ้าเข้าใจ จะกลับกัน แทนที่จะไปลากไส้ความมีอัตตาของ อ.ขันธ์ จะกลับเป็น
ตรงข้าม กลับจะเห็นประโยชน์ในการช่วยรักษาอัตตาของ อ.ขันธ์ ด้วยซ้ำ เพราะ
รู้อยู่ว่า แท้จริงแล้ว มีหรือไม่มี

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ไฟสถิตย์, วิมุตติ, อาจารย์ส่ายหน้า, บุคคลทั่วไป 3 คน </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ถ้าจะมองว่าเป็นการกระแทกธรรม เพื่อความอาจหาญในธรรม ก็พอมีเหตุผล
แล้วท่านเอกเข้าใจเจตนา อ.ขันธ์ ถูกต้องไหม
แล้วท่านคิดว่า ผมควรทำเช่นไร
กราบขอขมา อ.ขันธ์ ดีไหม
หรือว่า เฉยๆ เสีย
หรือว่า ทางอื่นๆ
ความมีอัตตาของ อ.ขันธ์ ก็เห็นอยู่ชัด
ที่ผ่านมาผมก็ช่วยรักษามาโดยตลอด
ทุกคนล้วนมีอัตตาทั้งนั้น แม้แต่พระอนาคามี
ตัวมานะสังโยชน์นี่ร้ายเหลือ เพราะขันธ์ห้ายังเป็นเรา
แล้ววิธีการกระแทกที่ผ่านมา มันได้ผลแค่ไหน
หรือว่ามีแต่สร้างศัตรู ปิดหูปิดตากันไป
ยกเว้นบางท่านที่วาสนาดีจริงๆ ก็พอจะก้าวล่วงอารมณ์ไปได้
ที่ผมออกมาแสดงความกล้าหาญนี้ ก็เพราะเห็นว่า ควรจะสะกิดท่านขันธ์บ้าง
จะได้ไม่ต้องวนเวียนอยู่แต่ที่เก่าเป็นเวลานาน
ถึงแม้ผมจะรู้น้อยด้อยปัญญา แต่ก็มั่นใจว่า พัฒนามาโดยตลอด ถึงแม้จะมีขึ้นๆลงๆบ้างก็ตาม ตามปกติวิสัย
การแสดงธรรมด้วยสัมมาวาจาเยี่ยงท่านเอก สมควรแล้วแก่การยกย่อง...

 

ขอสนับสนุนคำ ท่านเอกวีย์

ดูเขา อย่าดูเขลา เราจะดูเขลา

ในที่นี้สหายวิมุตติจะไปไกล ถ้าเห็นทางในตน
สิ่งที่อาจารย์กล่าวนั้นไม่ผิดหรอก
สหายติดตัวใด หากทลายได้ย่อมตัวเบา

 

ขอเวลาผมหน่อย
ผมมั่นใจว่า สายตาท่านขันธ์ ท่านไฟ ท่านเอก ย่อมยาวไกลกว่า (ไม่ได้ว่าสายตายาวนะ หุๆๆๆ)
ผมคงติดอะไรบางอย่างจริงๆ ต้องทวนมากๆ